Labis na nagdududa na si Erika na baka si Logan ay galing sa isang cleaning robot. Ang bilis niyang gumalaw at sobrang husay sa trabaho.Kakatapos lang niyang linisin ang kwarto, at ngayon, pati sala, kusina, at banyo ay malinis na malinis na—kahit ang sahig, pinunasan na rin.Napangiti na lamang si Erika sa kanyang nakita.“Nabasa ko dati na ang mga baka raw ay inefficient, ang mga kabayo walang pasensya, at ang mga asno, mainitin ang ulo. Pero iba talaga ang mga part-timers—masipag, efficient, mapagpasensya, at good-tempered. Mr. Vallejo, sayang naman kung hindi ka nagpa-part time—natural na natural ka kasi!”Nilapitan siya ni Logan, gamit ang mahahaba niyang mga binti, at hinila siya papunta sa kanyang mga bisig. “So, Teacher Larson, you think that highly of me?”Basa siya ng pawis, at kahit sino makakakita ay siguradong madidiri.Pero para kay Erika, si Logan na basang-basa ng pawis ay lalo lang naging kaakit-akit—mas malakas at mas desirable. Kung anu-ano tuloy ang naiisip niya.
Alam ni Dylan na hindi kagandahan ang pinagmulan ni Erika at kailanman ay hindi niya pinag-isipang pakasalan siya. Kaya naman hindi siya gaanong nababahala sa sitwasyon nila. Masaya siya na hindi kailanman binanggit ni Erika ang tungkol sa pamilya niya, at hindi niya rin alam ang eksaktong koneksyon nito sa Valentine family.Pero nang tawagin siya ni Erika na “Brother-in-law,” biglang nanigas ang ngiti sa labi ni Dylan. “Brother-in-law? That’s an interesting title.”Hindi sumagi sa isip niya na seryoso si Erika—akala niya ay nagbibiro lang ito.“I never knew you were into these kinds of games, Rika,” natatawa niyang sabi.Habang inilalabas na sana niya ang room card mula sa bulsa ng pantalon, biglang narinig niya ang boses ni Samantha mula sa likod.“Dylan.”Nanigas ang buong katawan ni Dylan. Nahuli siya ng kanyang fiancée habang nakikipagkita sa ex niya. Una niyang ginawa ay binaba ang boses at bumulong kay Erika, “You should leave.”Tignan mo siya—ang tamis ng pananalita, parang an
Kahit na nakayuko si Erika, tahimik siyang bumubulong sa sarili, "Hindi niya ako makikita, hindi niya ako makikita."Ang upuan sa tabi niya ay dumausdos, at isang matangkad na lalaki ang umupo sa tabi niya. “Teacher Larson, you're here too.”Lahat ng mata ay nakatuon kay Erika, kasama na rin ang tingin ni Pantaleon Valentine, ang kanyang ama.Walang magawa si Erika kundi harapin si Logan sa ilalim ng mapanuring tingin ng lahat. Pinilit niyang magpakita ng matipid na ngiti.“Mr. Zion’s father, what a coincidence.”Napagtanto ni Pantaleon na si Erika pala ang guro ng anak ni Logan. Umupo si Logan sa tabi ni Erika, kasunod si Dylan na naupo sa tabi nito. Sunod-sunod na ring naghanap ng pwesto ang iba pang mga panauhin.Dati, ang mesa ni Erika ay walang laman, ngunit ngayon ay puno na ng mga makapangyarihang tao. Halos manhid na ang kanyang mga binti mula sa pagkakaipit sa ilalim ng mesa nang matagal, pilit na inilalayo ang sarili mula sa eksena. The conversation at the table centered aro
Si Erika ay palaging larawan ng isang kalmado at mahinhing tradisyonal na babae. Pero mula nang makilala niya si Logan, lahat ng iyon ay nagbago. Ang lahat ng kanyang pagpipigil ay naglaho nang ipagtanggol siya ni Logan sa harap ng lahat.Simula pagkabata, ang tingin ng kanyang ama ay hindi siya nararapat ikasal, habang ang kanyang ina ay pinipilit na ang tanging paraan niya ay ang makapag-asawa ng mayaman. Simple lang ang paniniwala ni Dylan: ang magagandang babae ay dapat umaasa sa mga lalaki.Walang sinuman sa kanila ang nagbigay-pansin sa tunay niyang nararamdaman. Kung nasasaktan siya o nagdurusa, wala silang pakialam. Ang mahalaga lang sa kanila ay kung hanggang kailan mananatiling maganda ang kanyang itsura.Ilang taon na rin siyang naglalakad nang mag-isa sa madilim at maputik na daan, tangan ang sirang payong.Ngayon lang, sa kauna-unahang pagkakataon, nang itulak siya sa putikan, may isang taong tumayo at tinanggihan lahat ng mga batikos para sa kanya.Naramdaman ni Erika an
Inaamin ni Erika sa sarili na medyo naging sakim siya. Wala mang pag-ibig sa pagitan nila, hindi niya maikakaila na nakakaadik ang lakas at galing ng katawan ng lalaking ito.She wrapped her arms around his neck, refusing to let go. Ever since she called their game over, Logan had been hanging on, giving her little tastes of sweetness here and there. It felt like scratching an itch. Not only did it not solve the root cause, it made her even more worried.Logan’s gaze flickered down to her flushed cheeks. Her big, expressive eyes held a seductive charm, and her slightly parted lips silently invited him closer."Are you sure you want this?" His voice was low, almost a growl.Habang nakaparada sa gilid ng kalsada, mga kotse ang dumadaan. May naririnig na busina mula sa malayo, pati na rin ang mga naglalakad na tao, magkasama, dalawa-dalawa.It felt secretive, a little bit forbidden.Erika, embarrassed, pouted, "No."A smirk tugged at Logan’s lips as he reached out to ruffle her hair. "Yo
Ang bulaklak ng matataas na bundok, na palaging maringal at walang katulad sa kagandahan, ay napigilan sa pintuan ng isang babae. In the blink of an eye, Erika was teasing Logan’s sensitivity in the darkness, her touch chipping away at the iron chain of reason that bound him.Logan’s Adam's apple bobbed as an internal battle raged in his mind, the air thick with tension. How could he not want Erika?For so long, he hadn’t touched her, letting all that pent-up energy simmer. Instead of releasing it with cold showers at home, he would dream of her, bullying her in his sleep until she was begging for mercy.Pero gaano man kaganda ang mga panaginip, hindi ito totoo. The woman in front of him was real, alive, and there was no comparison. Kahit ang hangin ay tila may bahid ng rosas, na lalong nagpagulo sa isip niya.But this wasn’t just a night of fleeting pleasure that he imagined. Nor was he some hidden bedmate, unacknowledged in the light of day. A quick snack and a grand feast—there’s a
She looked so much like a stray cat, iniwan sa gilid ng kalsada sa gitna ng ulan. Her wide eyes stared up at him—the only boy kneeling in front of her. She looked at him so pitifully, silently pleading for him to take her away.How could anyone refuse someone so lovely?Logan felt a sharp pang in his chest, parang may tumusok sa puso niya. A voice echoed in his mind, Give her everything—the sky, the moon, flowers in the mirror—whatever she wants. Give her your life.His gaze locked onto her face. It took a moment before he could speak, his voice low and rough. "What do you want from me? Do you want me to kiss you right here?"Hinila ni Erika ang damit niya saka bumulong, "Let’s go home first, then…"Before she could finish, Logan cupped her chin and kissed her fiercely.She had been planning to say that after eating, they could go home and relax. Ilang araw na siyang hindi nakakain nang maayos. Erika regretted how much her body craved his touch during their nights together.If she had
Erika had no doubt about Logan’s abilities. Kapag sinabi niyang "all night," siguradong hindi lang hanggang hatinggabi ang ibig niyang sabihin.Nang may magdaang couple, Erika grew flustered. Agad niyang tinulak ang mga gamit sa kamay ni Logan papunta sa cart, sabay sabi, "Hurry up, hurry!"Her reaction, parang nahuli sa akto, made her ears turn red. Nakakatuwa siyang tingnan kaya Logan couldn’t resist teasing her further.He casually looped his arm around her neck, pulling her close like a mischievous school bully with a crush. Gently, he held her head, drawing her closer in a playful yet dominant way.Erika’s face was already flushed, pero lalo siyang kinabahan being this close to him in public. Pakiramdam niya, parang tatalon na ang puso niya sa kaba.What was strange was that despite his noble and mysterious identity, Logan rarely appeared in public. Halos walang nakakakilala sa kanya, pero ngayon, he was acting so boldly. Leaning close to her ear, his voice teasing, "Teacher Lars