Si Yahiko ay isa talagang ganap na martial artist simula noong bata pa siya. Isa siya sa mga tao na naimpluwensyahan nang sobra ni Bruce Lee sa 1970s at 1980s.Nahumaling si Nanako sa martial arts simula noong bata pa siya dahil sa impluwensya niya.Noong pa man ay handa nang mag-invest ni Yahiko sa libangan ng kanyang anak na babae. Kaya, inimbita niya ang mga pinakamagaling na karate master pati na rin ang mga combat at fighting master sa Japan para turuan si Nanako.Nagpakita ng pambihirang talento si Nanako sa proseso ng pag-aaral ng mga combat skill na ito.Noong 15 years old si Nanako, naturo na ng mga sikat na master sa Japan ang lahat na natutunan nila sa buong buhay nila. Umaasa si Yahiko na makahanap ng pagkakataon na matutunan ni Nanako ang martial arts sa panahon na iyon.Sa Japan, ang dalawang bagay lang na kaugnay sa martial arts ay ang ninjutsu at swordsmanship.Pero, medyo kahabag-habag at hindi angkop ang ninjutsu para sa isang babae tulad ni Nanako. Sa kabilang
Pagkatapos itong sabihin, idinagdag ni Nanako, “Kaya, ang mahirap sa martial arts ay ang pagkontrol at ligtas na paghihiwalay ng kamalayan sa katawan nang walang ginagawang pinsala sa sarili. Posible lang para sa isang tao na magkaroon ng endoscopic ability sa pamamagitan nito. Kaya, naisip ko ang paraan ng pag-iisip na nahulog ang kamalayan ko sa mataas na lugar at mabilis na hinanap ang ligtas ng paraan kung saan muntik kang mamamatay. Sinubukan ko lang ito, pero hindi ko inaasahan na agagana ito…”Walang sinabi si Charlie, pero hindi niya mapigilan na bumuntong hininga habang inisip niya, ‘Isa talagang henyo sa martial arts si Nanako at naisip niya ang ganitong paraan…’Pagkatapos itong marinig, may nagulat at nahumaling na ekspresyon si Yahiko sa kanyang mukha. Hindi niya mapigilang ibulong, “Hinding-hindi ko inaakala na sobrang misteryoso ng martial arts. Maganda na maging bata. Gagawin ko ang lahat ng makakaya ko para subukan ito kung bata pa ako!”Ngumiti si Nanako at sinabi,
Hindi mapigilan ni Charlie na bumuntong hininga nang emosyonal. Sa opinyon niya, pinapahalagahan talaga ni Yahiko ang anak niya at ang iniisip niya palagi ay ang kalagayan niyal. Magaling talaga ang ginawa niya bilang isang ama.Natural na iba ang pakiramdam ni Charlie para kay Nanako, at mukhang sa talento ni Nanako, malaki ang posibilidad na malayo ang mararating niya sa landas ng martial arts.May pakiramdam siya hindi ang Dark Realm, Transformation Realm, at Master Realm ang dulo para kay Nanako.Kung gano’n, marahil ay mabuhay pa ng isang daan o kahit dalawang daang taon si Nanako.Sa sandaling maabot niya ang Master Realm, marahil ay ma-master niya ang Reiki tulad ni Charlie. Sa sandaling na-master niya ang Reiki, marahil ay mabubuhay pa siya ng limang daang taon o mas matagal pa, tulad ng Longevity Master, si Marcius Stark.Paano niya siya mahahayaan na maglakad nang mag-isa sa mahabang landas na ito?Nang maisip ito, tumayo si Charlie, kinuha ang baso mula sa mga kamay ni
Sinabi nang nagmamadali ni Nanako, “Huwag mo sanang sabihin iyan, Otou-san…”Tumingin si Yahiko kay Nanako at humikbi habang sinabi, “Nanako, mahirap para sayo na maintindihan ang emosyon ng isang magulang. Kung isang tao lang sa pagitan ng isang magulang at isang anak ang pwedeng mabuhay, karamihan ng mga magulang ay pipiliin na isakripisyo ang sarili nila. Maiintindihan mo ang mga nararamdaman ko kapag naging isa kang ina sa hinaharap.”Nang makita ni Charlie ang malungkot na paligid, sinabi ni Charlie, “Mr. Ito, hindi mo kailangan gawing seryoso ang paksa. Malayo pa ang mararating ni Nanako sa hinaharap, pero hindi rin maikli ang hinaharap mo.”Pagkatapos nito, pinulot niya ang wine glass at sinabi nang malakas, “Bakit hindi tayo magkaroon ng kasunduan sa pagitan natin? Ano sa tingin mo?”Tinanong nang mausisa ni Yahiko, “Anong kasunduan ang gusto mong gawin kasama ako, Mr. Wade?”Hindi sinagot ni Charlie ang tanong niya at tinanong niya lang nang nakangiti, “Gusto ko ang bahay
Ang simpleng hapunan na inihanda ng mga Ito ay binago ang landas ng mga Ito sa hinaharap.Nagpasya si Nanako na ibigay ang lahat ng makakaya niya para umangat sa rurok ng martial arts simula ngayon, habang nagpasya si Yahiko na maghanap ng mga angkop na professional manager para maibigay niya ang Ito Holding sa isang team ng mga professional manager upang pamahalaan ang operasyon at pagpapatakbo ng Ito Holdings. Para naman kay Yahiko, siya ang mamamahala sa likod ng eksena at kokontrolin ang direksyon ng pag-unlad ng Ito Holding para siguraduhin na hindi babagsak ang Ito Holding sa kamay ng mga professional manager na iyon.Kung gano’n, hindi na maaabala si Nanako ng Ito Holdings.Napuno ng paghahangad ang mag-ama para sa hinaharap.Nagsimula na ring maunawaan ni Nanako ang katotohanan. Hindi mahalaga kung magiging sila ba ni Charlie sa hinaharap, ngunit ang pinakamahalaga ay mananatili siya sa tabi ni Charlie sa napakahabang panahon sa hinaharap basta’t mag-eensayo siya nang mabut
Sabik na sabik si Holly sa punto na medyo hindi na maintindihan ang sinasabi niya, at patuloy niyang binubulong, “Magaling! Magaling! Hindi na lumalala ang kondisyon mo! Sa totoo lang, umunlad ito nang sobra. Mas malinaw ang memorya mo kahapon kaysa sa akin. Para naman sa mga dating memorya mo, naniniwala ako na unti-unti itong babalik. Hindi mahalaga kahit na hindi bumalik ang mga memorya mo, pwede natin itong suriin nang unti-unti. Dahil bumuti nang sobra ang kasalukuyang memorya mo, siguradong mababawi at maaalala mo ang mga dating memorya mo basta’t patuloy ka naming tutulungan sa pagsusuri ng mga ito!”Pagkasabi nito, sinabi nang nagmamadali ni Holly, “Bumaba tayo at sabihin natin kina Christian at Merlin ang magandang balita!”Samantala, sa sala sa first floor, sinabi ni Christian kay Merlin habang kumakain siya, “Merlin, na-edit at naisabay na sa normal na oras ang video kahapon. Sa tingin mo, gaano karaming bagay ang maaalala ng ama ko ngayong araw?”Sinabi nang nakangiti ni
Kahit na maraming estudyante ang pumunta para mag-report sa university ngayong araw, gumawa pa rin ng malaking kaguluhan at reaksyon ang pagdating ni Claudia.Hindi lang maganda si Claudia, ngunit may magandang katawan at bihirang hitsura siya dahil halo ang lahi niya. Maraming tao ang nagbibigay ng atensyon sa kanya kahit saan siya pumunta. Kapag lumitaw ang isang magandang babae na nasa ganitong antas, para bang isa siyang dakilang nilalang sa mga bagong estudyante na pumunta para mag-register, pati na rin sa mga estudyante na responsable sa pagtanggap ng mga bagong estudyante.Maraming lalaki pa ang nakaisip na ang babaeng ito, na isang freshman, ay maaaring maging isang kandidato bilang bagong campus belle ng Aurous University.Hindi inaasahan ni Claudia na makakakuha siya ng maraming atensyon pagdating niya sa Aurous University. Pero, hindi interesado si Claudia sa mga lalaki sa paligid niya na patuloy na sumisilip sa kanya, at wala siyang kahit anong espesyal na pressure dahil
Sinamahan ni Charlie si Claudia sa dormitoryo niya kasama sina Mrs. Lewis at Stephanie.Dahil ito ang unang araw ng enrollment ng mga freshmen, hindi pinigilan ng mga taong namamahala sa dormitoryo ang mga lalaki na pumasok sa dormitoryo ng babae. Naglakad silang apat papunta sa Room 301 sa third floor. Sa sandaling binuksan nila ang pinto, hindi mapigilang sabihin ni Stephanie, “Jusko, medyo kahanga-hanga ang dormitoryo na ito, hindi ba?”Ang aktwal na sukat ng dormitoryo ay mahigit 50 square meters, pero may dalawang double-decker desk bed lang dito. Ang itaas na patong ay kama, at ang ibaba ay isang lamesa.Bukod dito, may dalawang set ng combination wardrobe ang dormitoryo na may mga password lock at magkahiwalay na banyo na may shower. Mas maganda nga ito kumpara sa ibang dormitoryo sa Aurous University.Medyo nasorpresa si Claudia kaharap ang sinabi ni Stephanie. Tumingin siya sa paligid ng kwarto at tinanong nang mausisa, “Stephanie, hindi ba ganito ang lahat ng dormitoryo s
Ang mga kabataan na mahilig sa mga panlabas na gawain ay karaniwang bukas at masigla, at karamihan sa kanila ay palakaibigan at madaling pakisamahan. Bukod dito, ang mga kabataan na ito ay puno ng sigla kina Charlie at Vera, kaya mabilis na nag-usap nang masaya ang lahat.Sobrang laki na impluwensya ni Helron sa grupong ito, at malinaw na ginagalang siya ng lahat. Napansin ni Charlie na parang hindi siya masyadong matanda, kaya tinanong niya siya nang mausisa, “Heron, estudyante ka ba o nagtatrabaho ka na?”Tumango si Helron at sinabi, “Estudyante pa ako. Nag-aaral ako sa United States dati. Isa akong Oskian American, at bakasyon ngayon, kaya gusto kong bumalik sa Oskia para mag-hike nang kaunti at maranasan ang ganda ng bansa natin.”Nagpatuloy siya, “Karamihan sa amin ay mga estudyante sa unibersidad. Kami nila Jung, Louie Mant, ay nag-aaral sa United States. Sina Shermaine at Bobbi ay galing sa Queenston University. Sina Perry Hinskey at Jenell Looten ay galing sa Blastun Univers
Kaharap ang imbitasyon ng binatang ito na nagngangalang Helron, taimtim na pumayag si Charlie at sinabi nang nakangiti, “Kung gano’n, hindi na kami mahihiya sa inyo!”Tumawa si Helron at sinabi, “Hindi mo kailangan maging magalang nang sobra. Magkakaibigan tayo mula sa iba’t ibang lugar, ang pag-aalaga sa isa’t isa ay ang tradisyon ng mga hiker.”Pagkasabi nito, tinanong niya si Charlie, “Tol, anong pangalan mo?”Magsasalita na sana si Charlie nang ngumiti si Vera, na nasa tabi niya, at sinabi, “Charlesly Lavor ang pangalan ng boyfriend ko. Pwede mo siyang tawaging Charles!”Nagulat si Charlie. Naintindihan niya ang layunin ni Vera. Dahil, nandito sila para hintayin si Fleur. Kahit na totoong pangalan ito ni Charlie o ni Vera, siguradong pamilyar si Fleur sa kanila, kaya mas mabuti na iwasang gamitin ang totoong pangalan nila hangga’t maaari.Pero, hindi niya inaasahan na bibigyan siya ni Vera ng alias na ‘Charlesly Lavor’ at nag-isip pa ng palayaw na ‘Charles’ para sa kanya.Ini
“Sigurado ako!” Hinila ni Vera si Charlie sa tulay na bato-bato. Sa gitna ng tulay, tinuro niya ang isang basag na asul na bato at sinabi kay Charlie, “Nasira ito dahil sa isang natakot na kabayo. Ang may-ari nito ay isang mason ng bato na pumunta para magdala ng dalawang batong rebulto sa bagong mansyon ng pinuno ng Stoneridge. Nabalisa ang kabayo, nadulas, at halos bumagsak siya, at nahirapan itong umabante na tila ba baliw ito, binaliktad ang hinihila nitong kariton. Tumama ang isa sa mga rebulto sa batong ito, at nag-iwan ito ng basag dito.”Habang nagsasalita siya, nagpatuloy si Vera, “Nagkataon, sinamahan ko ang lolo ko mula sa Digerro town sa araw na iyon para batiin ang pinuno dito. Kaya, nagkataon na nakita ko ang buong pangyayari noong gumawa ng problema ang kabayo sa tulay.”Habang nakikinig si Charlie sa paglalarawan niya, hindi niya maiwasan na isipin ang eksena na sinabi niya.Sa sandaling iyon, isang babae na nasa seven o eight years old na may suot na tradisyonal na
Tulad ng sinabi ni Vera, sa buong buhay niya, hindi niya kayang maghiganti kay Fleur gamit ang lakas niya, pero kaya niyang harapin si Fleur gamit ang matinding tapang. Marahil ay ang pinakamagandang paraan para harapin niya si Fleur ngayon ay huwag mapansin ni Fleur na malapit siya sa kanya.Kaya, medyo naimpluwensyahan din si Charlie sa kanya at sinabi, “Kung gano’n, hindi na natin kailangan kumuha ng tao para palihim na maglagay ng mga monitoring equipment. Sasamahan kita dito at hihintayin si Fleur. Gusto kong makita kung sino ba talaga ang Fleur na ito!”Tinanong ni Vera sa sorpresa, “Young Master, sasamahan mo talaga ako?”Tumango si Charlie. “Oo.”Sinabi nang seryoso ni Vera, “Parang maglalakad tayo sa isang lubid sa bangin. Nakamamatay ang isang kamalian.”Tumawa si Charlie at sinabi, “Kung hindi ka takot, bakit ako matatakot?”Ngumiti nang bahagya si Vera, at puno ng katapatan ang kanyang mga mata habang sinabi, “Kuntento ako sa mga sinabi mo, Young Master, pero hindi ak
Hindi inaasahan ni Charlie na si Vera, na mukhang mahina at walang masyadong karanasan, ay may ganitong tapang. Malinaw na alam niya na hindi nila kayang tapatan ni Fleur. Sa sandaling magkita sila, halos sigurado na mamamatay sila.Dahil, dati, sinabi ni Ruby sa kanila na nabuksan na ni Fleur ang kanyang elixir field, mahigit isang daang taon na ang nakalipas, at ang ibig sabihin ay mas malakas na siya noong isang daang taon na ang nakalipas kaysa sa kasalukuyang lakas ni Charlie.Pero kahit gano’n, handa si Vera na kunin ang panganib.“Alam mo na wala tayong pag-asa na mabuhay laban kay Fleur. Sigurado ka ba na gusto mong kunin ang panganib dito?” Tinanong nang seryoso ni Charlie.Tumango nang seryoso si Vera, nakatingin kay Charlie nang disidido habang sinabi, “Sa mahigit tatlong daang taon, iniwasan ko siya. Naging maingat ako sa punto na hindi na ako tumatapak sa kahit anong lugar na may kaugnayan sa kanya sa halos buong buhay ko. Pero ngayon, kahit alam ko na marahil ay pupun
Bukod dito, kung may mangyayari, mahihirapan siyang protektahan si Vera.Mukhang alam na ni Vera ang iniisip ni Charlie. Ngumiti siya at naunang magsalita at sinabi, “Darling, huwag kang mag-alala. Bihira lang magkaroon ng malakas na hangin sa Yorkshire Hill, at mas bihira pa dito sa taas. Bukod dito, sobrang ganda ng panahon ngayon. Isang gabi lang tayo mananatili, kaya walang kahit anong malakas na hangin. Kahit na mayroon, hindi ito abot sa atin.”Hindi inaasahan ni Charlie na may ganitong hilaw na ideya si Vera, kaya sinabi niya, “Sige, Darling, bumaba muna tayo sa bundok at pag-usapan ito sa daan.”“Okay!” Tumango nang kuntento si Vera, kinabit ang kanyang braso sa braso ni Charlie, at sinabi nang malambing, “Kung gano’n, kailangan nating magmadali. Natatakot ako na kung mahuhuli tayo, wala nang matitira na maayos na lugar!”Habang pababa ang dalawa sa bundok at nang silang dalawa na lang sa paligid, nagsalita si Charlie, “Miss Lavor, seryoso ka ba sa sinabi mo?”Sumagot nang
Hindi maiwasan ni Vera na ngumiti nang kaunti nang makita niya ang seryosong ekspresyon ni Charlie, at sinabi niya, “Young Master, kahit na kayang patayin ng mga close-defense missile si Mr. Jothurn, marahil ay hindi nila mapatay si Fleur. Bukod dito, si Fleur lang ang nakakaalam kung saan nag-cultivate si Master Marcius Stark. Young Master, mangyaring magtiis ka pa nang kaunti at huwag mong tapusin ang buhay ni Fleur dito.”Tumawa nang masaya si Charlie, “Sinasabi ko lang ang mga pakiramdam ko. Kahit na may makakapagdala ng mga close-defense missile dito, hindi ko magagamit ang mga ito dito.”Tumango nang bahagya si Vera at sinabi, “Young Master, walang mga camera dito. Mangyaring hintayin mo ako saglit. Magbibigay galang ako sa mga ninuno ng mga Lavor.”Tumango sa maginoong paraan si Charlie at sinabi, “Hihintayin kita dito.”Ngumiti si Vera na parang humihingi siya ng tawad, pagkatapos ay naglakad sa malapit na gubat ng mga pine.Makalipas ang limang minuto, naglakad si Vera pa
Ngumiti si Charlie at sinabi, “Huwag kang mag-alala, hindi ako padalus-dalos na tao. Alam ko ang mga limitasyon ko.”Huminga nang maluwag si Vera, “Mabuti naman…”Pagkatapos nilang umakyat sa unang undok, inakyat nila ang bundok na parang likod ng isang pagong. Dahil ito ang ruta sa pangalawang bundok, marami pa rin ang mga tao dito tulad sa unang bundok.Ipinakilala ni Vera kay Charlie, “Parang likod ng isang pagong ang bundok na ito. Tinatawag itong Mount Turtle Back. Isa itong bihirang kayamanan na lupa dito. Noong isang lokal na pinuno ang lolo ko, nagsikap siya na piliin ang bundok na ito bilang ancestral tomb ng pamilya namin.”Tinanong nang mausisa ni Charlie, “Ang buong bundok ba na ito ang ancestral tomb ng pamilya ng lolo mo?”Tumango si Vera at sinabi, “Tama. Maganda ang Feng Shui dito, parang isang dragon na nakapalibot sa bundok. Itinuturing ito na sobrang swerte. Ang pagpili sa lugar na para paglagyan ng ancestral tomb ay kayang biyayaan ang mga susunod na henerasyon
Nang bumalik si Vera sa Stoneridge makalipas ang mahigit tatlong daang taon, hindi na ito kagaya ng dati. Kahit na nandoon pa rin ang Ensel Bay, nabago na nang sobra ang hitsura nito dahil sa ilang siglo na pag-unlad kumpara sa nakaraang tatlong daang taon.Habang nakatayo sa malagong mga kalye ng Stoneridge, hindi tugma sa memorya ni Vera ang kasalukuyang eksena. Buti na lang, hindi malaki ang mga pagbabago sa bundok. Sa kabila ng ilang rurok na medyo minina, hindi nagbago masyado ang kabuuang tanawin.Pagkatapos itong makita ni Vera, natukoy niya na ang libingan ng kanyang ama ay matatagpuan sa hilagang-silangan ng kasalukuyang bayan ng Stoneridge, sa likod ng medyo mininang rurok at ang bundok na parang isang shell pagong.Iniwan nina Charlie at Vera ang kotse sa bayan at nagsuot ng magkaparehong sapatos na maagang inihanda ni Vera. Pagkatapos ay umakyat sila papunta sa mga bundok.Habang umaalis sila, tahimik na pinagana ni Charlie ang kanyang mental cultivation method, itinago