Agad naintindihan nina Nanako at Aurora ang sikreto at simula ng martial arts dahil sa mga sinabi ni Rosalie. Nakikita at nararamdaman ng mga tao ang mundo sa paligid nila, pero hindi nila maramdaman ang panloob na sarili nila.Ayon kay Rosalie, basta’t masisira nila ang mga kadena ng panlabas na pananaw ng isang ordinaryong tao at talagang magiging dalubhasa sa endoscopic ability, mararamdaman nila ang mga meridian at elixir field.Sa sandaling iyon, kasama na ang mga kumpletong martial arts mental cultivation method, matututunan nila kung paano gamitin ang elixir field nila at buksan ang mga meridian.Nang maisip ito nina Nanako at Aurora, tumaas nang sobra ang kumpiyansa nila. Hinihintay na lang nila na opisyal na magsimula ang klase para maintindihan talaga ang mga misteryo ng martial arts sa ilalim ng gabay ni Caden.Puno ng kumpiyansa si Aurora sa sandaling ito habang kinuyom niya ang kamao niya at sinabi nang matatag, “Kailangan kong maging isang tunay na martial artist para
Hanamg nag-uusap sila, maraming tao sa likod nila ang bumabati kay Charlie. Lumingon silang tatlo at nakita na naglalakad nang magkasama sina Charlie at Porter. Yumuyuko nang magalang ang mga sundalo ng Ten Thousand Armies at mga miyembro ng Harker kay Charlie.Tumango si Charlie sa lahat bilang sagot. Mabilis na kumaway si Aurora kay Charlie at sinabi nang masaya, “Hello, Master Wade!”Ngumiti si Charlie sa kanya. Hindi niya napansin si Sonia, na nasa kabila. Sa halip, dumiretso siya sa kanilang tatlo at tinanong nang nakangiti, “Ano ang pakiramdam niyo tungkol sa lugar na ito? Sanay na ba kayong tumira dito?”Ngumiti si Aurora at sinabi, “Medyo maganda ito! Maayos ang kwarto at masarap ang pagkain!”Pagkatapos nito, ngumiti siya agad habang sinabi kay Charlie, “Master Wade, pinag-uusapan namin ang martial arts kanina. Sinabi sa amin ni Rosalie na mas mabilis kaming makakapasok sa landas ng martial arts dahil ininom namin ang pill na binigay mo sa amin. Totoo ba ito?”Tumango si
Kahit ano pa ang karaniwang lakas ni Caden, pagkatapos sanayin ang Taoism ng maraming taon, nakatipon na si Caden ng pambihirang tindig at kilos. Bukod dito, parang nasa kalahating-indibidwal na estado siya ng maraming taon bilang isang Taoist. Kulang sa sustansya ng katawan niya sa punto na kasing payat na niya ang isang panggatong, at nagmukhang sobrang lakas ng payat na katawan niya dahil sa tuloy-tuloy na pag-eensayo niya ng martial arts, binibigyan nito ang mga tao ng pakiramdam ng pagiging misteryoso. Mas lalo pang naging mataas ang pakiramdam ng pagiging maharlika niya dahil sa mahaba at puting balbas niya.Pambihira ang temperamento niya sa larangan ng metaphysics at kahit sa larangan ng sining.Halimbawa, iisipin ng lahat na medyo nakakabagot kung wala man lang siyang balbas sa larangan ng isang direktor, pintor, o kahit manghuhula. Kung may malaking balbas siya, maghihiyawan ang mga tao kahit na nagpinta lang siya ng ilang guhit sa kanvas gamit ang isang paintbrush.Si Cad
Nang makita ni Caden na alas otso na, humingi siya ng paumanhin mula kina Charlie at Porter at pagkatapos ay naglakad sa harap ng lahat, kaharap sila.Itinaas ni Caden ang kanyang kamay at hinawakan ang mahabang balbas niya bago sinabi nang malakas, “Kayong lahat, maligayang pagdating sa unang martial arts conference na inorganisa ni Master Wade! Ako si Caden Howton, ang tatlumpu’t siyam na leader ng Taoist Sect, at swerte akong matanggap ang pagpapahalaga ni Master Wade, kaya nandito ako para magturo ng martial arts sa inyong lahat. Sa mga daraan na panahon, ituturo ko ang natutunan ko sa buong buhay ko nang walang pag-aatubili, at sana ay magkaroon ako ng progreso kasama kayo!”Pumalakpak nang malakas ang mga estudyante na nakatayo sa harap niya sa sandaling natapos siya magsalita.Hinintay ni Caden na tumigil ang palakpakan bago siya nagpatuloy, “Sa leksyon na ito, ituturo ko ang lahat ng laman ng unang chapter ng Taoist Sect Hanbloom Method nang walang tinatago. Dahil sobrang de
Pinaalalahanan siya ni Isaac, “Sinabi ni Master Howton na tandaan natin na huwag lampasan ang antas ng pag-eensayo pagdating sa martial arts, at dapat unti-unti at matatag tayong mag-ensayo. Nasa pag-aaral ng teorya pa lang tayo bago matutong magmaneho. Kailangan muna natin matutunan ang teorya at pagkatapos ay pumasok sa kotse para mag-ensayo. Medyo maganda talaga ito dahil natututo tayo sa bawat hakbang.”Humagikgik si Albert at sinabim, “Gusto kong magkaroon ng tagumpay sa lakas ko sa lalong madaling panahon. Pagdating ng oras, ipapakita ko ang mga kakayahan ko sa mga tauhan ko at ipapaalam ko sa kanila na bata pa rin ako!”Umabante si Charlie at sinabi nang nakangiti, “Mukhang may mas maayos na pang-unawa si Mr. Cameron kaysa kay Albert.”Nang mapansin ng dalawang lalaki na papalapit si Charlie, sinabi nila nang mabilis at magalang, “Master Wade! Young Master!”Tumango nang bahagya si Charlie sa kanilang dalawa at sinabi, “Matagal ang paglalakbay sa martial arts, kaya partikula
Matagal nang alam ng mga Acker na gustong pumunta ni Lady Acker sa Aurous Hill. Bukod dito, inaprubahan na ng buong pamilya ang desisyon niya.Pagkatapos maranasan ang sakuna na halos umubos sa pamilya nila, nawalan ng interes ang mga Acker sa career, pera, at katayuan, at umaasa sila na gawin ang lahat ng makakaya nila para makabawi sa mga pagkukulang nila sa buhay nila sa hinaharap.Ang pinakamalaking pagsisisi para sa mga Acker ay ang pagkamatay ni Ashley, at kasunod nito ay ang kinaroroonan ni Charlie.Hindi na maaayos ang pagkamatay ni Ashley, at ang tanging bagay kung saan sila makakabawi ngayon ay ang mahanap si Charlie.Lalo na at mas nagiging seryoso ang Alzheimer’s disease ni Lord Acker. Ayaw ng mga Acker na mahanap si Charlie sa hinaharap kung saan tuluyan nang nakalimutan ni Lord Acker si Charlie.Bilang taong namamahala sa mga panloob na gawain ng pamilya Acker, nagpadala si Christian ng mga tauhan para bumili ng mga villa sa Willow Manor sa Aurous Hill. Sa parehong o
Tumango rin sina Kaeden at Lulu sa pagsang-ayon.Sinabi nang masaya ni Lady Acker, “Mabuti naman. Simula ngayon, hangga’t hindi nasisira ang Qing Eliminating Society, ang mga tao lang na pwedeng gumawa ng desisyon para sa lahat ng malalaking bagay sa pamilya natin ay ako, si Keith, at kayong apat na magkakapatid. Ang mga anak ng mga Acker na wala pang dalawampu’t apat na taon ay hindi pwedeng mangialam, o pwedeng pagkatiwalaan nang ganap ang kahit sinong tagalabs.”Tumango ang lahat. Inaprubahan ng lahat ang mga kilos ni Lady Acker sa mahalagang oras na ito.Pagkatapos ay sinabi ni Lady Acker kay Christian, “Christian, pakitawagan si Merlin at tingnan mo kung ano ang ginagawa niya ngayon. Kung may oras siya, papuntahin mo siya sa Aurous Hill kasama natin. Bukod kay Nana, si Merlin lang ang tagalabas na tao na mapagkakatiwalaan ko sa ngayon. Walang mas magaling maghanap ng tao kaysa sa kanya, kaya siguradong malaki ang maitutulong niya kung makakasama siya sa atin.”Sinabi agad ni C
Tinawagan niya agad si Charlie. Gabi na sa Aurous Hill, at nanonood sa telebisyon si Charlie sa salama sa unang palapag kasama ang pamilya niya.Nang makita ni Charlie na tumawag si Merlin, lumabas siya sa bakuran at sinagot ang tawag.Sinabi ni Merlin sa kabilang linya, “Mr. Wade, pinapapunta ako ng tito mo sa Aurous Hill kasama siya at ang lolo at lola mo. Ang layunin ay maghanap ng mga bakas tungkol sayo. Aalis kami ngayong gabi. Pumayag na ako sa hiling nila, kaya iniisip ko kung may mga utos ka ba para sa akin?”Hindi nasorpresa si Charlie nang marinig ang mga sinabi ni Merlin. Dahil, nang pumunat siya sa Willow Manor kasama si Caden ilang araw na ang nakalipas, alam niya na malapit nang pumunta ang pamilya ng lola niya sa Aurous Hill.Kaya, sinabi niya kay Merlin, “Pwede mo silang tulungan sa pag-iimbestiga tulad ng dati. Ako na ang bahala sa lahat ng bakas sa Aurous Hill, pero kailangan mong makipag-usap sa akin nang maaga at ipaalam sa akin kung saan ka magsisimula.”Sinab
Ang mga kabataan na mahilig sa mga panlabas na gawain ay karaniwang bukas at masigla, at karamihan sa kanila ay palakaibigan at madaling pakisamahan. Bukod dito, ang mga kabataan na ito ay puno ng sigla kina Charlie at Vera, kaya mabilis na nag-usap nang masaya ang lahat.Sobrang laki na impluwensya ni Helron sa grupong ito, at malinaw na ginagalang siya ng lahat. Napansin ni Charlie na parang hindi siya masyadong matanda, kaya tinanong niya siya nang mausisa, “Heron, estudyante ka ba o nagtatrabaho ka na?”Tumango si Helron at sinabi, “Estudyante pa ako. Nag-aaral ako sa United States dati. Isa akong Oskian American, at bakasyon ngayon, kaya gusto kong bumalik sa Oskia para mag-hike nang kaunti at maranasan ang ganda ng bansa natin.”Nagpatuloy siya, “Karamihan sa amin ay mga estudyante sa unibersidad. Kami nila Jung, Louie Mant, ay nag-aaral sa United States. Sina Shermaine at Bobbi ay galing sa Queenston University. Sina Perry Hinskey at Jenell Looten ay galing sa Blastun Univers
Kaharap ang imbitasyon ng binatang ito na nagngangalang Helron, taimtim na pumayag si Charlie at sinabi nang nakangiti, “Kung gano’n, hindi na kami mahihiya sa inyo!”Tumawa si Helron at sinabi, “Hindi mo kailangan maging magalang nang sobra. Magkakaibigan tayo mula sa iba’t ibang lugar, ang pag-aalaga sa isa’t isa ay ang tradisyon ng mga hiker.”Pagkasabi nito, tinanong niya si Charlie, “Tol, anong pangalan mo?”Magsasalita na sana si Charlie nang ngumiti si Vera, na nasa tabi niya, at sinabi, “Charlesly Lavor ang pangalan ng boyfriend ko. Pwede mo siyang tawaging Charles!”Nagulat si Charlie. Naintindihan niya ang layunin ni Vera. Dahil, nandito sila para hintayin si Fleur. Kahit na totoong pangalan ito ni Charlie o ni Vera, siguradong pamilyar si Fleur sa kanila, kaya mas mabuti na iwasang gamitin ang totoong pangalan nila hangga’t maaari.Pero, hindi niya inaasahan na bibigyan siya ni Vera ng alias na ‘Charlesly Lavor’ at nag-isip pa ng palayaw na ‘Charles’ para sa kanya.Ini
“Sigurado ako!” Hinila ni Vera si Charlie sa tulay na bato-bato. Sa gitna ng tulay, tinuro niya ang isang basag na asul na bato at sinabi kay Charlie, “Nasira ito dahil sa isang natakot na kabayo. Ang may-ari nito ay isang mason ng bato na pumunta para magdala ng dalawang batong rebulto sa bagong mansyon ng pinuno ng Stoneridge. Nabalisa ang kabayo, nadulas, at halos bumagsak siya, at nahirapan itong umabante na tila ba baliw ito, binaliktad ang hinihila nitong kariton. Tumama ang isa sa mga rebulto sa batong ito, at nag-iwan ito ng basag dito.”Habang nagsasalita siya, nagpatuloy si Vera, “Nagkataon, sinamahan ko ang lolo ko mula sa Digerro town sa araw na iyon para batiin ang pinuno dito. Kaya, nagkataon na nakita ko ang buong pangyayari noong gumawa ng problema ang kabayo sa tulay.”Habang nakikinig si Charlie sa paglalarawan niya, hindi niya maiwasan na isipin ang eksena na sinabi niya.Sa sandaling iyon, isang babae na nasa seven o eight years old na may suot na tradisyonal na
Tulad ng sinabi ni Vera, sa buong buhay niya, hindi niya kayang maghiganti kay Fleur gamit ang lakas niya, pero kaya niyang harapin si Fleur gamit ang matinding tapang. Marahil ay ang pinakamagandang paraan para harapin niya si Fleur ngayon ay huwag mapansin ni Fleur na malapit siya sa kanya.Kaya, medyo naimpluwensyahan din si Charlie sa kanya at sinabi, “Kung gano’n, hindi na natin kailangan kumuha ng tao para palihim na maglagay ng mga monitoring equipment. Sasamahan kita dito at hihintayin si Fleur. Gusto kong makita kung sino ba talaga ang Fleur na ito!”Tinanong ni Vera sa sorpresa, “Young Master, sasamahan mo talaga ako?”Tumango si Charlie. “Oo.”Sinabi nang seryoso ni Vera, “Parang maglalakad tayo sa isang lubid sa bangin. Nakamamatay ang isang kamalian.”Tumawa si Charlie at sinabi, “Kung hindi ka takot, bakit ako matatakot?”Ngumiti nang bahagya si Vera, at puno ng katapatan ang kanyang mga mata habang sinabi, “Kuntento ako sa mga sinabi mo, Young Master, pero hindi ak
Hindi inaasahan ni Charlie na si Vera, na mukhang mahina at walang masyadong karanasan, ay may ganitong tapang. Malinaw na alam niya na hindi nila kayang tapatan ni Fleur. Sa sandaling magkita sila, halos sigurado na mamamatay sila.Dahil, dati, sinabi ni Ruby sa kanila na nabuksan na ni Fleur ang kanyang elixir field, mahigit isang daang taon na ang nakalipas, at ang ibig sabihin ay mas malakas na siya noong isang daang taon na ang nakalipas kaysa sa kasalukuyang lakas ni Charlie.Pero kahit gano’n, handa si Vera na kunin ang panganib.“Alam mo na wala tayong pag-asa na mabuhay laban kay Fleur. Sigurado ka ba na gusto mong kunin ang panganib dito?” Tinanong nang seryoso ni Charlie.Tumango nang seryoso si Vera, nakatingin kay Charlie nang disidido habang sinabi, “Sa mahigit tatlong daang taon, iniwasan ko siya. Naging maingat ako sa punto na hindi na ako tumatapak sa kahit anong lugar na may kaugnayan sa kanya sa halos buong buhay ko. Pero ngayon, kahit alam ko na marahil ay pupun
Bukod dito, kung may mangyayari, mahihirapan siyang protektahan si Vera.Mukhang alam na ni Vera ang iniisip ni Charlie. Ngumiti siya at naunang magsalita at sinabi, “Darling, huwag kang mag-alala. Bihira lang magkaroon ng malakas na hangin sa Yorkshire Hill, at mas bihira pa dito sa taas. Bukod dito, sobrang ganda ng panahon ngayon. Isang gabi lang tayo mananatili, kaya walang kahit anong malakas na hangin. Kahit na mayroon, hindi ito abot sa atin.”Hindi inaasahan ni Charlie na may ganitong hilaw na ideya si Vera, kaya sinabi niya, “Sige, Darling, bumaba muna tayo sa bundok at pag-usapan ito sa daan.”“Okay!” Tumango nang kuntento si Vera, kinabit ang kanyang braso sa braso ni Charlie, at sinabi nang malambing, “Kung gano’n, kailangan nating magmadali. Natatakot ako na kung mahuhuli tayo, wala nang matitira na maayos na lugar!”Habang pababa ang dalawa sa bundok at nang silang dalawa na lang sa paligid, nagsalita si Charlie, “Miss Lavor, seryoso ka ba sa sinabi mo?”Sumagot nang
Hindi maiwasan ni Vera na ngumiti nang kaunti nang makita niya ang seryosong ekspresyon ni Charlie, at sinabi niya, “Young Master, kahit na kayang patayin ng mga close-defense missile si Mr. Jothurn, marahil ay hindi nila mapatay si Fleur. Bukod dito, si Fleur lang ang nakakaalam kung saan nag-cultivate si Master Marcius Stark. Young Master, mangyaring magtiis ka pa nang kaunti at huwag mong tapusin ang buhay ni Fleur dito.”Tumawa nang masaya si Charlie, “Sinasabi ko lang ang mga pakiramdam ko. Kahit na may makakapagdala ng mga close-defense missile dito, hindi ko magagamit ang mga ito dito.”Tumango nang bahagya si Vera at sinabi, “Young Master, walang mga camera dito. Mangyaring hintayin mo ako saglit. Magbibigay galang ako sa mga ninuno ng mga Lavor.”Tumango sa maginoong paraan si Charlie at sinabi, “Hihintayin kita dito.”Ngumiti si Vera na parang humihingi siya ng tawad, pagkatapos ay naglakad sa malapit na gubat ng mga pine.Makalipas ang limang minuto, naglakad si Vera pa
Ngumiti si Charlie at sinabi, “Huwag kang mag-alala, hindi ako padalus-dalos na tao. Alam ko ang mga limitasyon ko.”Huminga nang maluwag si Vera, “Mabuti naman…”Pagkatapos nilang umakyat sa unang undok, inakyat nila ang bundok na parang likod ng isang pagong. Dahil ito ang ruta sa pangalawang bundok, marami pa rin ang mga tao dito tulad sa unang bundok.Ipinakilala ni Vera kay Charlie, “Parang likod ng isang pagong ang bundok na ito. Tinatawag itong Mount Turtle Back. Isa itong bihirang kayamanan na lupa dito. Noong isang lokal na pinuno ang lolo ko, nagsikap siya na piliin ang bundok na ito bilang ancestral tomb ng pamilya namin.”Tinanong nang mausisa ni Charlie, “Ang buong bundok ba na ito ang ancestral tomb ng pamilya ng lolo mo?”Tumango si Vera at sinabi, “Tama. Maganda ang Feng Shui dito, parang isang dragon na nakapalibot sa bundok. Itinuturing ito na sobrang swerte. Ang pagpili sa lugar na para paglagyan ng ancestral tomb ay kayang biyayaan ang mga susunod na henerasyon
Nang bumalik si Vera sa Stoneridge makalipas ang mahigit tatlong daang taon, hindi na ito kagaya ng dati. Kahit na nandoon pa rin ang Ensel Bay, nabago na nang sobra ang hitsura nito dahil sa ilang siglo na pag-unlad kumpara sa nakaraang tatlong daang taon.Habang nakatayo sa malagong mga kalye ng Stoneridge, hindi tugma sa memorya ni Vera ang kasalukuyang eksena. Buti na lang, hindi malaki ang mga pagbabago sa bundok. Sa kabila ng ilang rurok na medyo minina, hindi nagbago masyado ang kabuuang tanawin.Pagkatapos itong makita ni Vera, natukoy niya na ang libingan ng kanyang ama ay matatagpuan sa hilagang-silangan ng kasalukuyang bayan ng Stoneridge, sa likod ng medyo mininang rurok at ang bundok na parang isang shell pagong.Iniwan nina Charlie at Vera ang kotse sa bayan at nagsuot ng magkaparehong sapatos na maagang inihanda ni Vera. Pagkatapos ay umakyat sila papunta sa mga bundok.Habang umaalis sila, tahimik na pinagana ni Charlie ang kanyang mental cultivation method, itinago