Tumango si Eliam at sinabi, “Alam ng iyong ama ang tungkol sa Hubbert Battalion. Binanggit niya sa email na may nakakita ng isang lalaking martial artist na may apelyidong Colter at isang babaeng martial artist na may apelyidong Maine. Mag-asawa sila at nagkataon na pareho ang apelyido nila sa mga magulang ko, kaya hula nila na ang dalawang tao na ito siguro ang mga magulang ko.”Pagkatapos itong sabihin, idinagdag ni Eliam, “Dahil dito kaya nagpasya akong baguhin ang career ko at maging isang news presenter para mabigyan ako ng atensyon ng mga magulang ko balang araw at kontakin ako.”Tinanong nang nagmamadali ni Charlie, “Nagtagumpay ka ba?”“Oo, nagtagumpay ako.” Tumango si Elaim at sinabi, “Na-contact ko ang mga magulang ko, halos sampung taon na ang nakalipas.”Sinabi ni Charlie habang may gulat na ekspresyon, “Sobrang higpit ng panloob na istruktura ng Qing Eliminating Society at sobrang higpit ng pamamahala nito. Paano mo na-contact ang mga magulang mo?”Ngumiti nang kaunti
Hindi mapigilan ni Charlie na makaramdam ng kaunting pananabik habang tinanong niya si Eliam, “Paano nalampasan ng mga magulang mo ang pagsubaybay ng Qing Eliminating Society para kontakin ka?”Ipinaliwanag ni Eliam, “Ayon sa ama ko, kahit na ang kwalipikasyon niya ang pinakamalala sa Hubbert Battalion, nakuha niya ang tiwala ng mga trainer sa Hubbert Battalion dahil sa kanyang abilidad na makipag-ugnayan sa mga tao. Bukod dito, sa sampung taon nila sa Hubbert Battalion, nagkaroon siya ng isa pang anak na lalaki at anak na babae sa aking ina, kaya ang kabuuang katatagan nila ay naging mas malakas sa mga mata ng Qing Eliminating Society.”“Pagkatapos, ipinadala sila ng Qing Eliminating Society sa Saudi Arabia sa Middle east. Sa labas, isa silang mag-asawa na may Oskian restaurant, pero sa totoo lang, mga sikretong bantay sila na nilagay ng Qing Eliminating Society sa Saudi para bantayan ang Saudi royal family at ang ibang puwersa doon. Sa sandaling ibibigay ang isang utos, kailangan n
Pagkatapos itong sabihin, idinagdag ni Eliam, “Bukod dito, hindi kailanman naisip ng ama ko na umalis sa Qing Eliminating Society. Nakita niya lang ang mensahe ko at gusto niya akong kontakin. Bukod dito, wala siyang ginawa na kahit ano para biguin ang Qing Eliminating Society, kaya palaging sobrang ligtas siya.”Tinanong siya ni Charlie, “Ang dahilan ba kung bakit ayaw umalis ng iyong ama sa Qing Eliminating Society ay dahil tapat na tagasuporta siya ng Qing Eliminating Society, o dahil pinupuwersa siya ng lason ng Qing Eliminating Society?”Sinabi ni Eliam, “Ang pangunahing dahilan ay ang lason at ang nakababatang kapatid na lalaki at kapatid na babae ko. Walang lunas sa lason, kaya basta’t aalis ang kahit sino sa Qing Eliminating Society at hindi makakakuha ng supply gamot, siguradong mamamatay siya sa loob ng kalahating buwan. Bukod dito, ayon sa karaniwang gawi ng Qing Eliminating Society, papatayin ng Qing Eliminating Society ang mga nakababatang kapatid ko kung pagtataksilan n
Nilagay ni Charlie nang hindi namamalayan ang kanyang kamay sa kanyang bulsa sa sandaling ito. Hindi niya pa rin alam kung ano ang gamit ng singsing na binigay sa kanya ni Vera, pero palagi niya itong itinatabi malapit sa kanya dahil natatakot siya nam ay mangyari dito o mawawala niya ito.Ang dahilan kung bakit pinapahalagahan nang sobra ni Charlie ang singsing na ito ay hindi dahil mahalaga ito, ngunit dahil nag-invest siya ng maraming Reiki dito. Kung magiging puwersa ang Reiki na iyon, katumbas ito ng pagtatrabaho nang sobra para sa singsing na ito ng tatlong taon at may utang ito na sahod nang hindi nagbabayad ng kahit piso.Kaya, hindi kaya ni Charlie na patakasin ang bagay na ito sa kontrol niya.Medyo gumaan ang pakiramdam ni Charlie pagkatapos kumpirmahin na nasa bulsa niya pa rin ang singsing, at hindi niya mapigilang isipin ang babaeng nagngangalang Vera.Hindi niya maisip kung ano ang espesyal sa singsing na ito at ng babaeng iyon sa punto na pinapahalagahan sila nang s
Ngumiti nang bahagya si Eliam at sinabi, “Parang kapatid ko na ang ama mo, kaya hindi mo kailangan maging magalang nang sobra sa akin. Huwag kang mag-alangan na tawagan ako kung kailangan mo ang tulong ko sa kahit ano sa hinaharap.”Pagkasabi nito, nilabas niya ang business card niya at binigay ito kay Charlie.Tinanggap ni Charlie ang business card gamit ang dalawang kamay at sinabi, “Salamat, Uncle Eliam!”Ngumiti si Eliam at kinaway ang kanyang kamay, pagkatapos ay tiningnan ang oras at sinabi, “Charlie, maggagabi na, at kailangan ko pang bumalik sa Eastcliff. Tatapusin natin ang usapan dito ngayong araw, pero sisiguraduhin ko na ipapaalam ko agad sayo kung may balita sa hinaharap.”Yumuko nang bahagya si Charlie at sinabi, “Salamat, Uncle Eliam. Ipapaalam ko rin agad sayosa sandaling may kahit anong balita.”Tumango si Eliam at sinabi nang seryoso, “Tawagan mo ako kung pupunta ka sa Eastcliff kapag libre ka.”“Okay!”***Pagkatapos ng pag-uusap nila ni Eliam, pinabalik ni C
Hindi mapigilang mag-alala ni Charlie nang maisip niya ito. May kasiguraduhan at kumpiyansa pa rin siya na kaya niyang talunin ang isa sa mga great earl mula sa Qing Eliminating Society, pero natatakot siya na wala siyang tsansang manalo kung dalawang great earl ang lilitaw sa harap niya sa parehong oras.Bukod dito, kumpiyansa si Charlie na kaya niya silang talunin kung wala silang paghahanda at umatake sila sa Aurous Hill. Pero kung lilitaw ang four great earl mula sa Qing Eliminating Society sa harap ng Ten Thousand Armies o base ng mga dead soldier sa Cyprus, walang pagkakataon na manalo si Porter o kahit ang master niya, si Pilos, laban sa kanila.Marahil ay direkta pa silang putulan ng ulo ng kabila!Bukod dito, alam ni Charlie na ang grupo ng mga Armed Calvary Guards na humuli kay Vera sa una pa lang ay ipinadala sa base ng mga dead soldier sa Cyprus. Kung guston maghanap ng mga bakas ng Qing Eliminating Society tungkol sa kanya, sa dalawang direksyon lang ito hahantong. Ang
Nilabas ni Charlie ang kanyang cellphone at tinawagan si Porter na nasa Syria. Nang kumonekta ang tawag, tinanong nang magalang ni Porter, “Mr. Wade, ano ang mga utos mo para sa akin?”Tinanong siya ni Charlie, “Porter, kaya mo bang kunin ang mga pinakamalakas na life detection system kasama na pero hindi limitado sa military-grade life detection radar, infrared, at thermal imaging equipment?”Sinabi ni Porter, “Mr. Wade, ang infrared detection equipment at thermal imaging equipment ay mga pamantayang gamit para sa lahat ng espesyal na sundalo sa Ten Thousand Armies. Para naman sa life detection system, medyo pangkalahatan ito, kaya iniisip ko kung ano ang karaniwang pangangailangan mo para sa system na ito?”Ipinaliwanag ni Charlie, “Wala rin akong masyadong alam sa military equipment, pero gusto kong tulungan mo ako na magawa nito ang isang tungkulin.”Sumagot agad si Porter, “Pakisabi lang, Mr. Wade, at tatandaan ko muna ito.”Sinabi ni Charlie, “Una sa lahat, gusto ko ng isang
Hindi natatakot si Charlie sa four great earls ng Qing Eliminating Society. Nag-aalala siya na ang Syria at Cyprus, ang dalawang lugar na hindi niya mabantayan dahil malayo ito, ay biglang aatakhin ng mga taong ito balang araw. Lalo na ang Cyprus.Ang mga kapalaran ng mga dead soldier na iyon at Armed Calvary Guards pati na rin ang mga pamilya nila ay isa nang trahedya, kaya kung may madidiskubreng kakaiba ang four great earls na iyon, siguradong magkakaroon sila ng isang kalunos-lunos na sakuna.Kaya, kailangan ni Charlie na maghanda nang maaga si Porter, lalo na para sa Cyprus. Kung susundan ng kalaban ang kilos ni Vera, siguradong ang Cyprus ang destinasyon na hindi nila kakalimutang puntahan. Ang layunin ni Charlie ay samantalahin ni Porter ang oras para lagyan ng mga close-defense missile ang Cyprus para maatake nila nang lubusan ang kabila at pasabugin siya sa sandaling kumatok siya sa pinto nila. Pagkatapos ay gagawin nila ang dating plano na pabagsakin ang base, tulad ng p
Nahiya at nabalisa si Vera, “Hindi ko pa nararanasang umibig, pero marami na akong nakitang mga romance drama! Hindi ba’t normal ang mga ganitong mapaglarong asaran sa mga romance drama?”“Oo, oo…” Tumango si Charlie nang nakangiti. Sa sandaling ito, mabagal na lumabas na ang eroplano sa gate, kaya binalk ni Charlie ang usapan sa punto habang binulong, “Dadating tayo sa Londel ng mga dalawang oras. Naaalala mo pa ba ang eksaktong lokasyon ng libingan ng iyong ama?”Tinanggal ni Vera ang kanyang ngiti at sumagot, “Nasa hilagang-silangan ng Ensel Bay ang libingan ng aking ama. Nakita ko ang mga mapa at litrato ng satellite. Tinatawag ng Stoneridge ang lugar na iyon.”Tumango si Charlie, nilabas ang kanyang cellphone para suriin ang mapa, at sinabi, “Medyo mas malapit sa Londel ang Stoneridge. Halos isa’t kalahating oras na biyahe ito mula sa airport.”“Mm-hmm…” Tumango nang bahagya si Vera at sinabi, “Nasa isang bundok sa hilagang-silangang bahagi ng Stoneridge ang libingan ng aking
Isang sabay sa uso at mapormang mag-jowa na may suot na pang-mataas na klase ng fashion ang hawak-kamay na dumaan sa VIP passage para kumpletuhin ang proseso ng pagsakay nila. Pagkatapos ay hawak-kamay silang sumakay sa business car ng airport na para lang sa mga VIP.Sa mga tagalabas, ang dalawang ito ay isa sigurong mag-jowa na mga mayaman na tagapagmana. Hindi lang na may suot silang mga high-end na brand, ngunit marahil ay gumastos sila ng daang-daang libo sa private charter para sa biyahe nila.Pero, ito ang pinakamagandang balatkayo para kina Charlie at Vera.Sa kasalukuyang hitsura ni Charlie, walang magdududa na 20 years old lang siya. Kahit na may makita siyang kakilala, hindi nila siya makikilala.Habang papasakay ang dalawa sa eroplano, ginabayan sila ng crew sa isang maluwag na cabin. Hindi pinansin ni Vera ang unang dalawang first-class na upuan at hinawakan ang kamay ni Charlie habang naglakad siya sa likod at sinabi nang malambing, “Darling, gusto kong katabi ka.”M
Hindi maiwasan ni Vera na tanungin siya nang galit, “Hindi ba’t dapat tawagin mo rin akong ‘darling’?”Umubo nang dalawang beses si Charlie at tinanong siya, “Walang ibang tao dito. Gusto mo ba talaga na tawagin kitang ganito?”Nadismaya si Vera at sinabi, “Pinagkasunduan natin ito kanina…”Sinabi agad nang seryoso ni Charlie, “Sige, tutuparin ko ang pangako ko.”Pagkatapos ayusin ang sarili niya, sinabi niya, “Darling, darating tayo sa airport sa loob ng kalahating oras.”Ngumiti nang matamis si Vera at sinabi, “Okay. Salamat, darling!”Si Vera, na kuntento na, ay hindi maiwasan na mapansin ang kaliwang kamay ni Charlie sa manibela, at tinanong niya nang mausisa, “Darling, hindi mo ba sinuot ang singsing na binigay ko sayo nang lumabas ka?”Sumagot nang kaswal si Charlie, “Bakit ko ito isusuot? Kinilala ng singsing ang ama mo bilang may-ari nito, hindi ako. Kung malalagay tayo sa panganib, ite-teleport pa rin ako nito sayo. Kung makikita talaga natin si Fleur, hindi ba’t parang
Sa sandaling ito, may nahihiyang ngiti si Vera sa kanyang mukha, kagaya ng isang dalaga.Malinaw na sobrang sigla niya habang naglalakad sa tabi ni Charlie. Paminsan-minsan ay nagnanakaw ng tingin ang mga mata niya kay Charlie, pero sa tuwing nangyayari ito, sulyap lang ito, hindi siya naglalakas-loob na tumingin nang matagal. Sa tuwing tumitingin siya, kumukurba ang mga mata niya na parang mga dahon ng willow na sumasayaw sa hangin, talagang kinakatawan ang isang nakakapigil-hininga na kagandahan.Pero, ang Vera na naaalala nila ay palaging walang inaalala, mapaglaro, at minsan ay dominante, pero hindi mahiyain o mailap. Kailanman ay hindi nila siya inugnay sa mga salitang ‘mahiyain’ at ‘mailap’.Ngayon, sa wakas ay napagtanto na nila na may pambabae at mahiyaing bahagi rin si Vera.Pinanood ni Logan si Vera na naglalakad papunta sa kanila mula sa malayo at hindi niya mapigilan na bumuntong hininga habang nakangiti, “Kung magsusuot si Miss ng isang wedding dress o isang tradisyona
Hindi napigilan ni Vera ang pagkibot ng mga kilay niya dahil sa mga sinabi ni Charlie. Mukhang may naintindihan siya pero hindi na siya nagtanong. Sa halip, isinantabi niya ang bagay na ito at ngumiti kay Charlie, sinasabi, “Young Master, dahil hindi ka makapagpasya, ako na ang bahala dito.”Pagkatapos itong sabihin, ibinaling niya ang kanyang ulo saglit, at sinabi, “Kung sa sinaunang panahon ito, siguradong tatawagin kitang ‘irog’. Pero ngayon, wala nang gumagamit ng salitang iyon, at dahil magpapanggap tayo na mag-jowa sa halip na mag-asawa, paano kung tawagin kitang ‘darling’, at tawagin mo rin akong ‘darling’?”Pagkatapos itong sabihin, huminga nang mabilis si Vera. Namumula siya habang pinapanood si Charlie, natatakot siya na tatanggi siya o hindi siya masisiyahan.Hindi ito masyadong pinag-isipan ni Charlie. Magpapanggap sila na mag-jowa, at magkapareho pa ang suot nila. Normal lang para na medyo malambing ang tawagan sa pagmamahalan. At saka, kung mag-jowa sila, parang hindi
Inisip ni Charlie, ‘Anong tulong ang kailangan ko para magbihis? Hindi naman ako isang tao na may kapansanan.’Pero, ngumiti pa rin siya at sinabi, “Okay, aakyat muna ako.”Sa kwarto ni Vera sa itaas.Nakakalat sa kwarto ang parehong bango ni Vera, medyo nahilo siya dahil dito.Naalala nang hindi sinasadya ni Charlie ang karanasan niya na tinulungan siyang dalhin ni Vera sa kama noong may malalang injury siya, at hindi niya mapigilan na makaramdam ng kakaibang pakiramdam sa puso niya. Pero, hindi siya nangahas na mag-isip nang sobra at mabilis na nilabas ang mga damit na inihanda ni Vera para sa kanya.Habang nilalabas niya ang mga damit, napagtanto niya na naghanda si Vera ng magkaparehong damit ng mag-asawa para sa kanila. Ang mga damit na nasa kamay ni Charlie ay isang malaking Gucci T-shirt, klasikong LV-printed shorts, at parehong Hermes na tsinelas. Mukhang gusto ni Vera na magpanggap silang mag-asawa kapag pumunta sila sa Yorkshire Hill.Hindi ito masyadong pinag-isipan ni
Tinikom ni Charlie ang mga labi niya, may gusto siyang sabihin, pero nagpigil pa rin siya.Kahit na halos apat na raang taon na ang pinagsama-samang edad ng apat na nakakatandang tao na ito, palagi nilang itinuturing na gabay na prinsipyo ang mga salita ni Vera. Hindi pagmamalabis na sabihin na si Vera ang gabay nila sa buhay. Naniniwala sila at ginagawa nila ang kahit anong sabihin ni Vera at pinapagawa ni Vera sa kanila.Kaya, kung taliwas ang sinabi niya sa mga sinabi ni Vera, siguradong pipiliin nila na makinig kay Vera.Walang nagawa si Charlie at hinayaan na lang ang matandang babae na lumuhod at pasalamatan siya. Pagkatapos niyang tumayo, nagsalita si Charlie at sinabi, “Siya nga pala, bumaba na ba si Miss Lavor?”Sinabi ni Logan, “Mr. Wade, inutusan kami ni Miss na pangunahan ka muna sa courtyard niya pagdating mo.”Akala ni Charlie na nagmamadali sila at bababa si Vera at pagkatapos ay magkasama silang pupunta sa airport. Hindi niya inaasahan na gusto ni Vera na paakyatin
“Anong sinabi mo?!” Sumabog sa galit si Fleur sa sandaling iyon.Dahil apat na raang taon na siyang nabubuhay, hindi niya pinansin ang halos lahat sa nakaraang tatlong daang taon. Sa tatlong daang taon na ito, siya ang unang tao na nagsabi sa kanya na pupugutan niya siya ng ulo.Nang marinig ni Zekeiah, na nasa kabilang linya, ang galit na sigaw ni Fleur, agad siyang natakot nang sobra, at mabilis siyang yumuko sa kabilang dulo habang humingi ng tawad, sinasabi, “British Lord, patawarin mo ako. Inuulat ko lang ang mga sinabi niya at wala akong balak na maging bastos…”Kahit na alam ni Fleur na inuulit lang ni Zekeiah ang mga sinabi sa kanya, nakaramdam pa rin siya ng galit sa puso niya.Natatakot si Zekeiah na hindi mawawala ang galit ni Fleur, kaya idinagdag niya nang mabilis, “British Lord, handa akong ibahagi ang pag-aalala mo at pumunta sa Aurous Hill sa personal para sayo. Sa sandaling iyon, susubukan ko ang lahat ng makakaya ko para alamin kung sino ang misteryosong tao na iy
Kahit na sobrang bilis na ng paglalakbay sa bilis ng halos isang libong kilometro kada oras, nababalisa pa rin si Fleur dito.Simula noong lumabas ang portrait ng master niya sa Aurous Hill, nabasag ang mentalidad niya. Nawalan siya ng kalma na dapat mayroon sa isang 400 years old na babae.Tumingin siya sa flight navigation chart sa harap niya nang mag-isa, tinitigan ang altitude at speed data, at hindi mapigilan na sabihin nang galit, “Kapag mas mabilis umunlad ang modernong teknolohiya, mas nagiging sakim ang mga hayop na ito. Dati, kayang lumipad ng Concorde ng mahigit dalawang libong kilometro sa isang oras. Ngayon, hindi man lang kayang umabot ng isang libo ang mga eroplano, at ang mga hindi ito kayang gawin ay walang sapat na layo! Nakakainis ito!”Nang makita ng isang crew member ang inis niya, mabilis siyang lumapit at sinabi nang magalang, “British Lord, kumalma ka po. Masyadong malayo ang distansya. Kahit na may Concorde tayo, mahihirapan ito. Ang pinakamalayong abot nito