Natakot nang sobra si Elaine, at ang unang naisip niya ay tumakbo palayo.Pero, naisip niya na nag iika-ika pa rin siya sa isang binti at hindi niya matatakbuhan silang tatlo kahit anong mangyari.Kung sisigaw siya at tatawagin ang biyenan na lalaki niya para humingi ng tulong ngayon, marahil ay magulat si Hannah, na nagla-live broadcast sa itaas. Kung malalaman ni Hannah na umaaligid siya sa paligid ng villa niya, baka mahulaan ni Hannah ang mga layunin niya. Hindi ba’t mawawalan siya ng pagkakataon na ibunyag siya kung magiging maingat si Hannah sa kanya?Mabilis ang takbo ng isipan ni Elaine, at kumikibot din nang sobra ang mga mata niya.Nang makita ni Jennifer ang pagkibot ng mga mata ni Elaine at kung paanong hindi siya makapagsalita makalipas ang matagal na panahon, umabante siya agad, sinunggaban si Elaine sa kwelyo, at sinampal siya habang sinabi nang galit, “Naiinis ako kapag nakikita ka. Umalis ka sa lugar na ito!”Nagalit at natakot si Elaine pagkatapos sampalin, per
“Hannah Queen?!”Sumimangot agad si Jennifer nang marinig ito at tinanong nang mahigpit, “Paano mababaliktad ng isang tulad niya ang buhay nila? Maaari ba na ginagamit niya ang hitsura niya para makipagtalik sa iba?!”Ngumisi si Elaine at sinabi, “Ibebenta ang katawan niya sa hitsura niya? Ang isang katulad niya?! Tantya ko na ang isang tao na nagbebenta ng katawan na may ganitong hitsura ay makakakuha lang ng dalawang siopao!”Pagkasabi nito, tumingin si Elaine sa paligid at tumingala bago sinabi nang nagmamadali, “Jennifer, hindi ito ang lugar para mag-usap. Pumunta tayo doon at mag-usap. Huwag mong hayaan na marinig tayo ng pamilya Wilson sa itaas!”Kumindat agad si Jennifer sa mga kaibigan niya. Naintindihan agad ito ni Yulia at humakbang para alalayan si Elaine. Mabilis silang naglakad sa dulo ng bakod.Nang makita ni Elaine na hindi na niya kailangan mag-alala na maririnig siya ng pamilya Wilson, pinigilan niya sila at sinabi, “Dito na tayo mag-usap!”Si Jennifer ang unang
Pagkasabi nito, itinaas niya ang isang mangkok ng kanin na hawak niya sa camera at iprinesenta, “Salamat sa nutritional rice cereal company na ito na alam sa paghihirap ng pamilya ko, nagpadala sila ng isang batch ng nutritional rice cereal. Gumaling nang sobra ang asawa ko simula nang kinain niya ang rice cereal na ito.”Nakipagtulungan din si Christopher sa kanya at binuksan ang kanyang bibig para sumigaw habang desperadong itinaas ang kanyang leeg para sa kutsara ng kanin na nasa kamay niya.Mabilis na pinakain ni Hannah ang kanin sa kanya at nagpatuloy, “May limang flavor ang nutritional rice cereal na ito, at pwede mo itong kainin pagkatapos lagyan ng kumukulong tubig. Laman nito ang lahat ng sustansya na kailangan sa katawan ng tao. Magkakaroon ng sapat na nutrisyon ang mga nasa hustong gulang araw-araw sa pag-inom ng tatlong sachet kada araw, at gawa ito sa raw green at organic na materyales. Bukod dito, nagdagdag din sila ng iba’t ibang vitamins, amino acid, at DHA na kailang
Kahit na hindi talaga matalinong tao si Elaine, siguradong marami siyang madadayang plano.Matagal niyang pinag-isipan kung paano ibubunyag si Hannah, pero nahihirapan siya dahil sa baling binti niya, at masyadong malaki ang panganib kapag mag-isa lang siya.Pero, magiging iba ang sitwasyon kung sasali si Jennifer at ang dalawa. Araw-araw silang nakatira sa parehong bahay kasama ang pamilya ni Hannah, at malakas ang tatlong tao na ito. Kaya, mas madali para sa kanila na umakyat at bumaba kumpara kay Elaine.Kaya, nagmamadali niyang tinawag ang tatlo at binulong ang plano sa kanila nang detalyado.Pagkatapos marinig ang plano ni Elaine, naramdaman din nilang tatlo na malaki ang probabilidad na magtagumpay ang plano, kaya tinapik ni Jennifer ang dibdib niya at sinabi, “Huwag kang mag-alala, Elaine. Iwan mo na ito sa amin. Siguradong gagawin namin ang mga sinabi mo.”Pagkasabi nito, idinagdag niya, “Pero kailangan mong mangako sa amin na dapat ay tutuparin mo rin ang pangako mo at pa
Pagkatapos ay sinabi ni Jennifer sa mga kaibigan niya na nasa tabi niya, “I-add niyo rin si Elaine para mas madali tayong makapag-usap sa hinaharap.”Sinabi ni Elaine nang walang pag-aatubili, “Magaling talaga ito. Gagawa agad ako ng isang group chat at i-add tayong apat sa group chat. Pwede tayong mag-usap nang direkta sa group chat na ito kung may balita sa hinaharap.”Hindi katagalan, sinimulan nilang apat ang kapanganakan ng isang WhatsApp group chat na tinatawag na ‘Puksain si Hannah Queen para Puksain ang Kasamaan para sa Lipunan’.Pagkatapos ay umuwi si Elaine dala-dala ang mga saklay niya habang bumalik agad si Jennifer at ang iba sa villa nila.Pagkatapos dumating sa ibaba ng villa, tumingala si Jennifer sa kwarto sa second floor at sinabi sa dalawa sa mahinang boses, “Sinara talaga nila ang mga bintana at pinto. Aakyat ako sa balkonahe nila sa second floor para makita kung makakakuha ako ng mga litrato o video mula sa labas, pero may magandang soundproofing talaga ang mga
Hindi nangahas si Harold na sumagot pagkatapos pagalitan ni Hannah. Tumango na lang siya nang may hinanakit at sumang-ayon, “Tama ka, Ma. Masyado akong makasarili…”Suminghal nang malamig si Hannah at patuloy na sinabi, “At saka, sinabi ko sayo na may isang gawain ka lang ngayong gabi. Kailangan mong umiyak kapag pinapasalamatan ang mga viewers ng live broadcast pagkatapos ng live broadcast. Pero bakit wala akong nakitang luha habang nagsasalita ka kanina? Nasaan ang mga luha mo?”Sinabi nang kinakabahan ni Harold, “Ma… Hi-Hindi ako makaiyak nang maisip ko kung paano ka ulit kumita ng daang-daang libong dolyar ngayong gabi nang napakadali…”Galit na sinabi ni Hannah, “Walang kwenta! Kailangan mong umiyak kahit na hindi ka makaiyak! Kung hindi mo maaantig ang mga tao sa live broadcast room at ipapaisip sa kanila na sobrang marangal sila, paano sila gaganahan na gumastos ng pera para sa atin?! Sobrang mura at mga walang kwentang produkto ang mga pagpipilian sa live broadcast room nati
Pagkasabi nito, pinagtampal ni Christopher ang mga labi niya at bumuntong hininga nang emosyonal habang sinabi, “Pero sobrang sama talaga ng lasa ng rice cereal na ito. Wala itong bango sa bibig mo pagkatapos mo itong kainin, at medyo mapait pa ito. Malaki ba ang magagastos ng mga manufacturer kung gagamit sila ng mga magagandang materyales?”Itinaas ni Hannah ang kamay niya at sinampal siya, at nasindak siya.Itatanong na sana ni Christopher kung bakit niya ito ginawa nang sinabi nang naiinip ni Hannah, “Sino ka para tawagin akong honey mo?! Hindi ba’t ikaw ang sumampal sa akin, pinuwersa akong makipag-divorce sayo, at nagpalayas sa akin sa bahay na ito?”Nagulat si Christopher at sinabi niya nang nagmamadali, “Oh, Honey, kasalanan ko ang lahat! Nabulag ako at hindi ko alam kung paano pahalagahan ang isang mabuting asawa tulad mo. Kung babanggitin ko ulit ang divorce sayo, tatamaan ako ng kidlat!”Tumawa nang malamig si Hannah at sinabi, “Oh, Christopher, sobrang bilis talaga magb
Bago makahanap ng paraan para kumita ng pera sa live broadcasting, madalas na tinatakwil si Hannah ng pamilya Wilson.Lalo na noong pagkatapos niyang bumalik mula sa black coal mine at nalaman na buntis siya at may venereal disease. Hindi siya tinrato nang mabuti nina Lady Wilson at Christopher.Sa sandaling iyon, kahit ang anak na lalaki niya, si Harold, ay nahiya sa kanyang ina, at naramdaman niya na isa siyang kahihiyan.Noong kaharap ni Hannah ang pinakamahirap na oras ng buhay niya, ang nag-iisang tao sa pamilya na ito na nagparamdam ng init sa kanya ay ang anak na babae niya, si Wendy.Simula noong naghirap siya at naligtas ni Charlie, nagbago nang sobra ang pagkatao ni Wendy. Naging mas matatag at mapagpakumbaba siya, at mas bumait din siya nang sobra dahil sa mga pagsubok at pagdurusa na naranasan niya.Alam niya ang nangyari sa kanyang ina. Kahit na medyo nakakahiya na sabihin ito, wala siyang magawa sa sitwasyon ng kanyang ina.Pwedeng pagtawanan at laitin ng mga tagala
Habang umaakyat siya sa Mount Turtle Back at nakita ang ilang tolda at isang dosenang kabataan sa malapit, kumunot nang kaunti ang mga kilay niya.Nakatingin ang mga taong ito sa direksyon kung saan sisikat ang araw, malinaw na gusto itong hangaan. Hindi nagduda si Fleur sa kanila, pero nainis at nadismaya siya nang kaunti dahil masyadong malapit ang mga taong ito sa libingan ng kanyang senior, si Elijah.Ang layunin ng pagbisita niya sa lugar na ito ay para alalahanin ang nakaraan sa libingan ni Elijah, at magsalita nang kaunti mula sa kailaliman ng puso niya sa kanyang senior.Pero, ang posisyon ng mga taong ito ay nasa dalawa o tatlong daang metro lang mula sa libingan ni Elijah, at siguradong makukuha niya ang atensyon nila kung didiretso siya doon. Mahihirapan siyang kausapin ang senior niya dahil dito.Sa sandaling ito, nasulyapan ni Charlie ang isang bata at mature na babae na kalilitaw lang sa malayo. Kayang makita ni Charlie ang hitsura niya gamit ang kanyang pambihirang p
Sa sandaling ito, nang sampung minuto na lang bago sumikat ang araw, nagdagdag ang lahat ng ilang sangay sa bonfire at nagsimulang hintayin ang sandali na sisikat ang araw mula sa likod ng bundok.Makalipas ang halos sampung minuto, ang dating maputlang langit ay nagsimulang lumiwanag ng ginintuang tingkad. Ito ang bakas na malapit nang sumikat ang araw sa abot-tanaw.Habang sabik ang lahat na makita ito, biglang naramdaman ni Charlie na may tao sa malayo na mabilis na papalapit sa lokasyon nila. Dahil nag-aalala siya na madidiskubre siya ni Fleur, sinanay ni Charlie ang mental cultivation method na tinuro sa kanya ni Ruby simula kagabi, mahigpit na kinulong ang sarili niyang Reiki sa loob ng katawan niya.Para sa mga cultivator, ang bawat tao ay parang isang submarine na naglalakbay sa malalim na karagatan, umaasa sa sonar detection para mahanap ang isa’t isa. Gamit ang analohiya na ito, ang isang tao na may mas mataas na cultivation ay parang isang mas advanced na submarine na may
Hindi katagalan, tuluyan nang lumubog ang araw, sinindihan na ng lahat ang bonfire at ang barbecue pit. Dahil naghanda ng sangkap ang lahat at nagdagdag pa si Charlie, medyo marami ang hapunan nila.Bukod dito, bumili rin si Charlie ng maraming wine, kaya mas sumigla ang paligid at atmospera. Sa madaling salita, nagpasya ang lahat na uminom at magsaya sa gabing iyon.Kaya, naglagay si Charlie ng ilang Reiki sa wine. Hindi kaya ng Reiki na palakasin ang katawan nila o gamutin ang mga sakit nila, pero sinisigurado nito na kahit gaano pa karami ang inumin nila sa gabing iyon, hindi man lang sila hihikab.Bukod dito, sa sandaling pumasok ang Reiki sa katawan nila, hindi ito mag-iiwan ng bakas. Kahit na pumunta si Fleur, wala siyang mapapansin.Ang Yorkshire Hill ay matatagpuan sa isang talampas, at medyo malaki ang pagkakaiba ng temperature sa umaga at gabi. Kasam na ang taas ng Mount Turtle Back, bumaba nang sobra ang temperature pagkatapos maggabi. Kaya, umupo ang lahat sa paligid ng
Habang nagsasalita siya, unti-unting naging seryoso ang ekspresyon niya. Sinabi niya, “Leni, mangako tayo sa isa’t isa. Subukan muna nating mabuhay ngayong taon. Kung sa susunod na taon, may mangyaring himala at walang namatay sa atin, pwede kang pumunta sa Oskia at makilala ang mga magulang ko para makuha ang basbas nila. Pagkatapos, pupunta ako sa United States kasama ka.”Si Leni, na kanina pa masaya, ay biglang naging mukhang pagod. Binulong niya, “May apat na buwan pa hanggang sa susunod na taon. Natatakot ako na kahit na hindi ako mamatay sa sandaling iyon, hindi ako makakapunta sa Oskia para makita ka.”Namula ang mga mata ni Shermaine, pero ngumiti siya at sinabi, “Ayos lang. Araw-araw na lang tayo mag-video call. Online na ang lahat ngayon. Kahit ang mga korte ay may hearing sa online. Kung kailangan, pwede na lang tayo kumuha ng isang pari, at pakakasalan kita sa online.”Pinigilan ni Leni ang mga luha niya, tumango nang marahan, at ngumiti habang sinabi, “Okay, deal. Kapa
Hindi inaasahan ni Charlie na habang nagca-camping siya sa mga bundok ng Yorkshire Hill, matatagpuan niya ang dalawang batang pasyente na may cancer. Ang nagpasorpresa sa kanya ay gustong sumali ng dalawang ito sa mga clinical trial ng Apothecary Pharmaceutical sa Aurous Hill, pero tinanggihan silang dalawa.Ang mas nagpahanga pa sa kanya ay ang taong ito, si Leni, ay kilala pa si Jameson.Habang iniisip ang iba ang tungkol kay Jameson, na dating pinapangunahan ang buong FDA, na kusang umalis at nagsimula ng charity sa Aurous Hill, tinanong nang mausisa ni Charlie si Leni, “Helron, sobrang pamilyar ka ba kay Jameson Smith?”Sumagot nang kalmado si Leni, “Hindi naman. Dahil, bago siya umalis, isa siyang mataas na opisyal sa United States, at ang mga taong nakakausap niya sa FDA ay mga matataas na biopharmaceutical company at mga negosyante sa buong mundo. Ang isang tao tulad ni Jameson ay kahanga-hanga kahit sa mataas na lipunan. Paano magkakaroon ng pagkakataon ang isang ordinaryong
Sinabi ni Shermaine, na nasa gilid, “Hindi naman gano’n. Ang pamamahagi ng mga pwesto para sa clinical trial ng Apothecary Pharmaceutical ay hindi base sa kung sino ang may pera at kapangyarihan, ngunit kung sino ang pinaka nangangailangan ng gamot. Ang lahat ng sumali para sa clinical trial ay mga pasyente na may cancer. Halos tatlumpung porsyento sa kanila ang idineklara ng mga doktor na may anim na buwan na lang para mabuhay. May daang-daang pasyente na may advanced pancreatic cancer, at marami sa kanila ay mga bata. Ang mga taong katulad namin na nasa 20s na ay mahihirapan na makakuha ng pwesto.”Tinanong nang mausisa ni Charlie, “Shermaine, sumali ka rin ba sa clinical trial ng Apothecary Pharmaceutical?”Tumango si Shermaine at sinabi, “Oo, pero hindi ako napili. Ang pamamaraan ng pagpili ng Apothecary Pharmaceutical ay parang pagkukumpara ng mga paghihirap. Una, ikukumpara nila kung sino ang may pinakamalalang sakit, pagkatapos ay kung sino ang pinakabata, kung sinong pamilya
Ang mga kabataan na mahilig sa mga panlabas na gawain ay karaniwang bukas at masigla, at karamihan sa kanila ay palakaibigan at madaling pakisamahan. Bukod dito, ang mga kabataan na ito ay puno ng sigla kina Charlie at Vera, kaya mabilis na nag-usap nang masaya ang lahat.Sobrang laki na impluwensya ni Helron sa grupong ito, at malinaw na ginagalang siya ng lahat. Napansin ni Charlie na parang hindi siya masyadong matanda, kaya tinanong niya siya nang mausisa, “Heron, estudyante ka ba o nagtatrabaho ka na?”Tumango si Helron at sinabi, “Estudyante pa ako. Nag-aaral ako sa United States dati. Isa akong Oskian American, at bakasyon ngayon, kaya gusto kong bumalik sa Oskia para mag-hike nang kaunti at maranasan ang ganda ng bansa natin.”Nagpatuloy siya, “Karamihan sa amin ay mga estudyante sa unibersidad. Kami nila Jung, Louie Mant, ay nag-aaral sa United States. Sina Shermaine at Bobbi ay galing sa Queenston University. Sina Perry Hinskey at Jenell Looten ay galing sa Blastun Univers
Kaharap ang imbitasyon ng binatang ito na nagngangalang Helron, taimtim na pumayag si Charlie at sinabi nang nakangiti, “Kung gano’n, hindi na kami mahihiya sa inyo!”Tumawa si Helron at sinabi, “Hindi mo kailangan maging magalang nang sobra. Magkakaibigan tayo mula sa iba’t ibang lugar, ang pag-aalaga sa isa’t isa ay ang tradisyon ng mga hiker.”Pagkasabi nito, tinanong niya si Charlie, “Tol, anong pangalan mo?”Magsasalita na sana si Charlie nang ngumiti si Vera, na nasa tabi niya, at sinabi, “Charlesly Lavor ang pangalan ng boyfriend ko. Pwede mo siyang tawaging Charles!”Nagulat si Charlie. Naintindihan niya ang layunin ni Vera. Dahil, nandito sila para hintayin si Fleur. Kahit na totoong pangalan ito ni Charlie o ni Vera, siguradong pamilyar si Fleur sa kanila, kaya mas mabuti na iwasang gamitin ang totoong pangalan nila hangga’t maaari.Pero, hindi niya inaasahan na bibigyan siya ni Vera ng alias na ‘Charlesly Lavor’ at nag-isip pa ng palayaw na ‘Charles’ para sa kanya.Ini
“Sigurado ako!” Hinila ni Vera si Charlie sa tulay na bato-bato. Sa gitna ng tulay, tinuro niya ang isang basag na asul na bato at sinabi kay Charlie, “Nasira ito dahil sa isang natakot na kabayo. Ang may-ari nito ay isang mason ng bato na pumunta para magdala ng dalawang batong rebulto sa bagong mansyon ng pinuno ng Stoneridge. Nabalisa ang kabayo, nadulas, at halos bumagsak siya, at nahirapan itong umabante na tila ba baliw ito, binaliktad ang hinihila nitong kariton. Tumama ang isa sa mga rebulto sa batong ito, at nag-iwan ito ng basag dito.”Habang nagsasalita siya, nagpatuloy si Vera, “Nagkataon, sinamahan ko ang lolo ko mula sa Digerro town sa araw na iyon para batiin ang pinuno dito. Kaya, nagkataon na nakita ko ang buong pangyayari noong gumawa ng problema ang kabayo sa tulay.”Habang nakikinig si Charlie sa paglalarawan niya, hindi niya maiwasan na isipin ang eksena na sinabi niya.Sa sandaling iyon, isang babae na nasa seven o eight years old na may suot na tradisyonal na