Samantala, sa Aurous University.Kahit na kayang pumasok at lumabas nang malaya ng mga sasakyan ni Logan sa Aurous University, bumaba si Marianne sa kotse sa gilid ng kalsada ng ilang daang metro para manatiling low profile.Nang pumunta si Marianne sa gate ng school, gusto niyang magkusang ipaliwanag ang layunin niya sa security guard at hayaan siyang papasukin, pero sa hindi inaasahan, sa sandaling dumating siya sa gate, isang dalaga ang bumati sa kanya at tinanong nang masigla, “Hello, ikaw siguro si Miss Marianne Long, tama?”Tinanong ni Marianne sa sorpresa, “At ikaw?”Mabilis na nagpakilala ang kabila, “Hello, Miss Marianne. Ako si Snow Clifford mula sa Human Resources Department ng Aurous University. Pumunta ako dito para hintayin ka nang maaga dahil natatakot ako na hindi mo mahahanap ang lugar pagdating mo.”Sinabi nang nagmamadali ni Marianne, “Maraming salamat sa pagpunta mo dito.”Sinabi ni Snow nang nakangiti, “Wala itong abala. Ikaw ang talento na binibigyang atensy
Bukod dito, ang hitsura, katawan, at ugali ni Marianne ay isa sa isang milyon. Ang ganitong uri ng gimmick na paggamit ng magandang class tutor at lecturer para gumawa ng hype ay sobrang dali sa social media ngayon. Kung ang mga sinasabing ‘magandang lecturer’ na iyon na sumailalim sa plastic surgery ay kayang magkaroon ng napakaraming tagahanga, si Marianne, na isang natural at walang palamuting kagandahan, ay siguradong makakakuha ng mas maraming usapan at paghanga.Dahil sobrang kuntento ng lahat kay Marianne, natatakot ang director ng Human Resources Department ng Aurous University na may mga pagbabago sa bagay na ito, kaya sumulat siya ng isang pangungusap sa isang papel sa interview na nagsasabi: ‘Masyadong namumukod-tangi, siguradong pinupuntirya ng maraming university, kaya nirerekomenda na laktawan ang re-examination at kumpirmahin siya sa lalong madaling panahon.’Ang babaeng ito ay ang tao lang na namamahala sa Human Resources Department, at ang desisyon kung kukunin ba si
Si Marianne, na nakumpirma nang tanggap, ay yumayagyag at tumatakbo nang mabagal nang umalis siya sa Aurous university.Hindi inaasahan ng lahat na isang matalino at magandang babae na may malamig na ekspresyon ang tumatalon sa gilid ng kalsada na parang isang bata. Kahanga-hanga talaga ang malaking kaibahan nito.Umalis si Marianne sa Aurous University, naglakad ng ilang daang metro, pagkatapos ay lumiko sa isang sulok. Naghihintay pa rin si Madam Marilyn at ang driver sa Rolls-Royce na nakaparada sa parking space sa gilid ng kalsada.Nang makita ni Madam Marilyn si Marianne, lumabas agad siya sa kotse at sinabi nang magalang at nakangiti, “Miss Marianne, mukhang sobrang saya mo, siguradong nakuntento ka sa resulta ng interview ngayong araw.”Tuwang-tuwa si Marianne at sinabi nang nakangiti, “Madam Marilyn, pumasa ako sa interview at nakatanggap ng alok ng trabaho dahil sa mapalad na biyaya mo! Babaguhin ko ang schedulo ko at pipirma ng isang pormal na kontrata sa kanila bukas ng
Gusto niyang humanap ng angkop na bahay malapit sa university para maging boudoir niya.Ang mga kailangan niya para sa bahay ay may madaling transportasyon ito, magandang kapaligiran, maayos na renovation, at medyo mataas na posisyon para sa real estate, at hindi dapat masyadong maingay o mababa ang kalidad ng kultural na kapaligiran para makatira siya nang payapa bilang isang babae.Umupo siya sa Rolls-Royce at dumating sa sales office ng Thompson First sa loob lang ng sampung minuto. Nagdesisyon na siyang bumili ng isang apartment sa kapitbahayan na ito.Ito ay dahil sobrang dali talaga ng biyahe mula sa kapitbahayan na ito papunta sa university, at nakaposisyon na ang Thompson First bilang pinakamagandang kapitbahayan sa paligid nito, kaya hindi na ito kailangan tingnan ni Marianne para malaman na hindi siya magiging interesado sa ibang kapitbahayan malapit sa university.Kahit na maraming kinakailangan para sa bahay, sobrang importante nga ng kadalian ng transportasyon.Pagdat
Ito ang unang pagkakataon na nakakita ang sales executive ng isang customer na nagpasyang bumili ng apartment nang hindi man lang ito tinitingnan.Bukod dito, mahigit 30 million dollars ang apartment. Ang kahit sinong bibili ng ganito kamahal na bahay ay titingnan ang mga detalye nang sobrang ingat at ikukumpara ito at pag-iisipan bago magdesisyon.Pero, walang masyadong enerhiya si Marianne na pumili at ikumpara ang mga bahay. Kahit na hindi niya pa nakikita ang mga bahay dito, nakuntento pa rin siya nang sobra sa lokasyon at transportasyon. Bukod dito, sapat na ang laki ng apartment, at wala itong pintas. Kaya, kung titingnan ni Marianne ang apartment, ito lang ay para makita ang mga detalye ng renovation.Alam din ni Marianne na dahil ito na ang pinakamagandang real estate sa Aurous Hill, siguradong hindi siya magiging interesado sa ibang lugar kung hindi niya nagustuhan ang lugar na ito. Bakit pa siya mag-aabala na magkumpara, kung ganon? Pwede niyang bilhin na lang ang pinakama
Inutusan siya ni Nanako na pumunta muna nang maaga sa Aurous Hill para bumili ng isang mansyon sa Aurous Hill para kay Nanako.Pero, binisita niya ang maraming villa district at tiningnan ang maraming villa na binebenta sa nakaraang ilang aras, at sa huli, malayo ang mga villa sa gusto ni Nanako.Para kay Nanako, gusto niya ang mga bahay ng mga sinaunang Japanese aristocrat. Kahit na may maliit na sukat ang Japan at maraming tao, ang mga bahay ng mga sinaunang Japanese aristocrat ay malalaki at maikukumpara sa karaniwang laki ng mga royal residence sa Eastcliff.Pero, ang ganitong uri ng bahay ay bihira sa modernong Oskia at may ilang mga pinoprotektahan din na royal residence sa Eastcliff, na sobrang hirap mahanap sa Aurous Hill.Bukod dito, kahit na mahanap ang isang napakalaking bahay, karamihan ng mga bahay na ito ay hindi naayos, at ang ilang sobrang laking villa ay may mga magarbong European style. Marahil ay gusto ng mga mayayaman ang ganitong uri ng mga makikinang na dekora
Nang marinig ito ni Hiroshi, tinanong niya nang mabilis, “Gaano ako katagal kailangan maghintay kung hindi siya makapagdesisyon?”Ipinaliwanag ng salesgirl, “Sa normal na sitwasyon, may karapatan ng unang pagtanggi sa loob ng dalawampu’t apat na oras pagkatapos bayaran ang booking fee. Kung hindi nabayaran ang huling bayad makalipas ang dalawampu’t apat na oras, maituturing ito na pagpapaubaya na.”“Dalawampu't isang oras?” Nalungkot nang kaunti si Hiroshi habang sinabi, “Masyadong matagal ang dalawampu’t apat na oras… Kailangan ko itong bilhin ngayong araw.”“Ah…” Medyo nahiya rin ang salesgirl nang ilang sandali bago sinabi, “Sir, hindi ito ang natitirang unit para sa apartment namin. May walong unit pa kami sa building na iyon na hindi pa nabebenta. Parehong uri ang apartment, pero nasa magkaibang palapag lang sila. Makikita mo pa rin ang tanawin ng ilog basta’t nasa sixth floor ka o mas mataas, kaya wala talagang malaking pagkakaiba.”“Kung mahilig ka sa mga high-rise building,
Pupunta na sana siya at tatawagan ang concierge department nang makita ni Hiroshi si Marianne. Nagkusa siyang batiin siya at sinabi, “Hello, Miss, maaari ko bang itanong kung interesado kang bilhin ang unit sa top floor?”Tumingin si Marianne sa kabila sa sorpresa at nang may ilang pag-ingat, at kumunot ang noo niya habang tinanong, “Anong mayroon? May problema ba?”Mabilis na ipinaliwanag ni Hiroshi, “Miss, ganito kasi. Gusto ko rin ang unit na ito, at gusto ko talaga itong bilhin nang mabilisan. Kung handa kang ibigay sa akin ang unit na ito, handa akong bayaran ka ng transfer fee na one million dollars!”Hindi lang si Marianne, ngunit kahit si Madam Marilyn at ang sales executive sa gilid ay nagulat sa sandaling sinabi ito ni Hiroshi.Pumasok lang silang tatlo para pirmahan ang booking fee agreement at bayaran ang booking fee, at ilang minuto lang ang lumipas, wala pang sampung minuto.Sa hindi inaasahan, isa pang tao ang lumitaw sa sandaling ito, gustong bilhin ang parehong un
Hindi inaasahan ni Charlie na tatawagan siya ni Claudia dahil gusto niyang gamutin niya ang sakit ng ulo ni Vera.Pero, naalala niya ang huling beses na nakita niya si Vera. Dinamihan niya ang ang Reiki noong naglagay siya ng psychological hint sa kanya, at mukhang gumawa ito ng malaign sequelae kay Vera.Alam niya Charlie na ito ay dahil gumamit siya ng sobrang daming Reiki sa kanya, kaya hindi niya maiwasan ang responsibilidad ngayong tinawagan siya ni Claudia para humingi ng tulong.Kaya, sinabi niya kay Claudia, “Kung gano’n, hintayin mo ako saglit. Magmamaneho na ako ngayon papunta diyan.”Sinabi nang masaya ni Claudia, “Okay, Charlie. Tawagan mo ako pagdating mo!”“Okay.” Pumayag si Charlie at sinabi kay Claire, “Honey, kailangan kong lumabas at may gagawin ako. Babalik agad ako.”Tinanong nang mausisa ni Claire, “Lagpas alas otso na. Sino ang naghahanap sayo ngayong gabing-gabi na?”Hindi itinago ni Charlie ang katotohanan mula kay Claire at sinabi, “Si Claudia. May kaunt
Alam ni Vera na ang sakit ng ulo niya ay ang squelae ng huling psychological hint na nilagay sa kanya ni Charlie. Wala nang ibang paraan para lutasin ito maliban sa hintayin itong gumaling nang unti-unti.Nag-isip saglit si Claudia, pagkatapos ay biglang may naalala siya at sinabi, “Siya nga pala, Veron, naaalala mo pa ba si Charlie?”Nagulat si Vera. Alam niya na sinubukan ni Charlie na burahin ang proseso ng pagtatanong niya sa kanya dati, pero nabigo siyang burahin ang lahat ng memorya niya sa kanya. Kaya, nagpanggap siyang mausisa at tinanong, “Iyon ba ang lalaking pumunta para ihatid ka dati?”Tumango si Claudia at sinabi, “Oo. Narinig ko na binanggit ni Stephanie na sobrang galing ni Charlie. Tinatawag siyang Master Wade ng lahat ng taong nakakakilala sa kanya sa Aurous Hill. Mukhang marunong siya sa Feng Shui at may ilang galing din siya sa medisina. Bakit hindi ko papuntahin si Charlie para tingnan ang kondisyon mo?”“Huh?!” Kahit na gustong makilala ni Vera si Charlie mula
Samantala, sa Aurous University.Nakumpleto na ng mga freshmen sa Aurous University ang registration, class placement, at pagtatalaga ng mga counselor. Nagbigay ng mga orientation uniform ang university sa lahat ng estudyante sa hapon, at opisyal na magsisimula bukas ng umaga ang dalawang linggong orientation.Dahil sa parang militar na pamamahala pagkatapos magsimula ng orientation, pinili nina Vera at Claudia na tumira sa campus. Kung hindi, kailangan nilang bumangon at magtipon ng alas sais ng umaga araw-araw, o hindi sila makakarating sa university sa oras.Nag-uusap silang dalawa sa dormitoryo habang nililinis ang mga kama at mga gamit nila.Simula noong pinatay ang pamilya niya, naging sobrang ingat ni Claudia sa iba at ayaw niyang makipag-ugnayan sa iba. Noong nasa Canada siya, ang dalawang tao lang na pinagkakatiwalaan niya ay sina Mrs. Lewis at Stephanie.Pero, sa kung paano man, si Claudia, na madalas na tahimik, ay may maraming magkaparehong paksa kay Vera. Kahit ano pa
“Ano bang alam mo?!” Tumingin nang mapanghamak si Jacob sa kanya, pagkatapos ay sinabi kay Charlie, “Siya nga pala, Charlie, malapit nang magsagawa ng isang ancient calligraphy and painting exhibition ang Calligraphy and Painting Association. Sobrang taas ng mga pamantayan ng ancient calligraphy and painting exhibition na ito. Sobrang suportado rin ang siyudad dito, kaya malaking kilos siguro ito para sa bansa natin! Marahil ay imbitahin pa namin ang Central Oskia Media para magbigay ng kumpletong ulat sa buong event!”Tinanong nang mausisa ni Charlie, “Sobrang laking event nito? Hindi maituturing na base ang Aurous Hill para sa calligraphy at painting, kaya hindi ba’t masyadong puwersahan na gawin ang napakalaking event dito?”Sinabi ni Jacob, “Hindi mahalaga kung hindi ang Aurous Hill ang base para sa calligraphy at painting. Ayos lang ito basta’t kayang ipakita ng Aurous Hill ang mga magagandang calligraphy at painting, kaya nangongolekta kami ngayon ng mga likha ng mga sikat na a
Samantala, gabi na sa Aurous Hill.Naghanda na ng hapunan si Elaine at inimbita sina Charlie at Claire sa lamesa. Sa parehong oras, hindi niya mapigilang magreklamo, “Alas otso na, kaya bakit wala pa rin sa bahay ang g*gong iyon, si Jacob? Nasaan na kaya siya ngayon!”Sinabi nang kaswal ni Charlie, “Ma, si Papa na ang vice president ng Calligraphy and Painting Association, kaya siguradong abala siya. Sana ay maging maunawain ka.”Sinabi nang mapanghamak ni Elaine, “Bakit ako magiging maunawain sa kanya? Sa tingin mo ba ay wala akong alam sa abilidad niya? Sa tingin ko ay bulag ang taong namamahala sa Calligraphy and Painting Association para hayaan siyang maging vice president!”Habang nagsasalita siya, binuksan ni Jacob ang pinto at pumasok.Mabilis siyang binati ni Claire at sinabi, “Pa, maghugas ka na ng kamay at maghapunan tayo!”Tinanong nang kaswal ni Jacob, “Anong klaseng mga pagkain ang mayroon? May karne ba?”Nanumpa si Elaine at sinabi, “May takip, gusto mo bang nguyai
Sa gabing iyon, umupo si Mr. Chardon sa sahig ng kanyang pansamantalang bahay habang naka-krus ang mga paa. Mukhang nagme-meditate siya habang nakapikit ang mga mata, pero sa totoo lang, kinakalkula niya kung kailan siya aalis para pumunta sa Aurous Hill.Bigla siyang nakatanggap ng isang notification sa kanyang cellphone, at ang British Lord pala ang gustong kumausap sa kanya.Binuksan niya agad ang cellphone niya, pumasok sa espesyal na software, at kumonekta sa British Lord.Narinig ang malamig na boses ng British Lord sa cellphone, “Mr. Chardon, sinabihan kita na pumunta sa Aurous Hill para hanapin ang anak ni Curtis Wade. Bakit hindi ka pa pumupunta?”Mabilis na nagpaliwanag si Mr. Chardon, “British Lord, may ilang ideya ako, at gusto kong i-report ang mga ito sayo!”Sinabi nang malamig ng British Lord, “Sabihin mo!”Sinabi nang magalang ni Mr. Chardon, “British Lord, noon pa man ay pakiramdam ko na marahil ay nasa Eastcliff si Vera, kaya naghahanap ako ng mga bakas tungkol
Tumingin si Mr. Chardon kay Samadius, na umabante agad at sinabi sa hindi matitinag na tono, “Ferris, may mahalagang gawain si Mr. Chardon na kailangan niyang gawin, kaya walang pwedeng pumigil o antalain siya! Sinabi na sa akin ni Mr. Chardon ang gusto niyong malaman, at sasabihin ko sa inyo ang bawat salita mamaya!”Pagkatapos itong sabihin, “Hayaan mong sabihin ko ito nang maaga. Kung may kahit sinong mag-aantala sa mahalagang gawin ni Mr. Chardon, hindi magkakaroon ng pagkakataon ang taong iyon na malaman ang paraan para sa pagpapahaba ng buhay!”Mayroong takot na ekspresyon ang lahat sa kanilang mukha, at wala nang naglakas-loob na magtanong.Si Ferris, na tinawag sa pangalan, ay nabalisa rin at sinabi, “Maging ligtas sana ang biyahe mo, Mr. Chardon!”Kumilos agad ang lahat at sinabi nang sabay-sabay, “Paalam, Mr. Chardon!”Hinimas ni Mr. Chardon ang mahabang balbas niya at naglakad palayo nang mahinhin. Nang ihahatid na siya palabas ng lahat, sinabi ni Mr. Chardon nang hindi
Pagkatapos itong sabihin, nagtanong ulit si Samadius, “Master Coldie, may karaniwang bakas ka ba tungkol sa babaeng ito? Halimbawa, saan siya maaaring magtago?”Umiling si Mr. Chardon at sinabi, “Hindi ko alam kung nasaan siya, pero sa tingin ko ay malaki ang posibilidad na nasa Oskia siya. Kaya, mas mabuti kung makakagawa ka ng isang grupo ng mga disipulo mo at hayaan silang maglakbay sa buong bansa para hanapin siya!”Tumango si Samadius at sinabi, “Walang problema, aayusin ko na ang lahat ngayon din!”Tumango nang bahagya si Mr. Chardon at sinabi, “Okay, kung gano’n, iiwan ko na sayo ang bagay na ito. Tandaan mo na ipaalam mo agad sa akin kung may nadiskubre kang kahit anong bakas.”“Opo, Master Coldie!” Sumang-ayon nang mabilis si Samadius. Pagkatapos ay tinanong niya si Mr. Chardon, “Siya nga pala, Master Coldie, mga junior ko ang mga taong naghihintay sa labas. Kung matuturo mo sa akin sa hinaharap ang paraan para humaba ang buhay, maaari ko rin ba itong ibahagi sa kanila? Mg
Nang marinig ni Mr. Chardon ang sabik na pagpapahayag ng katapatan ni Samadius, tumango siya at ngumiti nang kuntento. Ang lahat ay nangyayari ayon sa planong direksyon niya.Para kay Mr. Chardon, kailanman ay hindi siya naging isang mabuting tao. Bukod sa pagsisikap nang walang reklamo sa harap ng British Lord, kahit kailan ay hindi niya naabot ang pinakapangunahing kabutihang-asal ng ‘pagtupad ng pangako niya’ pagdating sa iba.Sa totoo lang, naisip niyang gamitin ang mga koneksyon at resources ng Cohmer Temple para hanapin si Vera noong una siyang dumating sa Eastcliff, pero pagkatapos itong pag-isipan nang mabuti, naramdaman niya na hindi sulit na ibunyag ang tunay niyang pagkakakilanlan para lang pagsamantalahan ang Cohmer Temple.Kahit hindi na banggitin kung matutulungan ba siya ng Cohmer Temple na makahanap ng mga bakas tungkol kay Vera, pero kung ang balita na buhay pa rin ang isang Taoist priest na ipinanganak sa 19th century at nag-ensayo ng Taoism sa Cohmer Temple ng dek