Natulala ang mga Armed Calvary Guards pati na rin si 547 na nakaupo sa kabila dahil sa mga sinabi ni Charlie!Hindi nila alam kung bakit biglang tinanong ni Charlie ang ganitong tanong, pero biglang nagbago ang mga ekspresyon ng walong tao na parang nanabik sila sa sandaling ito.Si 547 ang unang nagsalita. Pinipisil niya ang kanyang mga kamao at sinabi nang mahigpit, “Mr. Wade, kung totoo ang sinabi mo, siguradong mag-oorganisa ang mga dead soldier para makalaya! Gusto naming mamatay sa ilalim ng araw kahit na mamatay kami!”Sinabi rin ng leader ng Armed Calvary Guards nang hindi namamalayan, “Tama, Mr. Wade. Kung mangyari ito, siguradong sasamantalahin ng Armed Calvary Guards ang pagkakataon para lumaban hanggang kamatayan!”Bumuntong hininga si 547 at sinabi, “Para sa lahat ng dead soldier, ang kadena na inilagay ng organisasyon sa amin ay ang lason sa aming mga katawan at aming mga pamilya. Kapag natapos na ang problema sa lason, magagamit ng mga dead soldier ang kanilang lakas par
“Pagkatapos naming uminom ng antidote sa ilalim ng pangangasiwa ng mga personal guards ng Section Ambassador, kailangan din naming tumulong sa kanila na ipamahagi ang antidote sa mga dead soldier at kanilang mga pamilya. Parehas lang ang buong proseso. Ang mga dead soldier at kanilang mga kamag-anak ay kailangan ding tapusin ang pag-inom ng antidote sa ilalim ng aming pangangasiwa para maituring na kumpleto ang buong proseso ng pag-inom ng antidote nang isa-isa.”Si Merlin, na nasa gilid, ay hindi napigilang itanong, “May tanong ako sa'yo. Dahil pitong araw lang kayo mabubuhay nang walang antidote, bakit kailangan pa nila kayong bantayan habang umiinom ng antidote? Mayroon bang sinasadyang tumanggi na uminom ng antidote na ibinibigay sa kanila?”Napangiti nang pilit ang lalaki at sinabi, “Iniisip palagi namin ng mga dead soldier na lumaban. Kahit na alam naming wala kaming kakayahan na labanan ang buong organisasyon, may kaunting pag-asa pa rin kami. Kaya, nagkaroon ng insidente kung s
Nasubukan at nagamit na ni Charlie ang pamamaraan ng pag-brainwash gamit ang Reiki.Kung mababrainwash niya ang Section Ambassador ng Cyprus at gawing sunud-sunuran, makukuha niya ang pagkakataon na tanggalin ang lason sa katawan ng lahat ng dead soldier at mga miyembro ng Armed Calvary Guards. Mapapasunod niya ang mga dead soldier at miyembro ng Armed Calvary Guards sa kanyang utos habang hinihiling sa kanila na manatili sa base sa Cyprus kasama ang Section Ambassador, na sunud-sunuran na sa kanya, upang magpatuloy sa pagpapanggap na normal ang lahat sa harap ng organisasyon.Sa ganitong paraan, hindi lamang isang base ang mawawasak, kundi makakapaglagay pa sila ng mga espiya sa mismong harapan ng organisasyon. Kapag nagbigay ng misyon ang organisasyon sa Cyprus, malalaman nila ito kaagad.Nang maisip ito ni Charlie, tinanong niya sila, “Kung talagang sabik ang mga dead soldier at miyembro ng Armed Calvary Guards na makalaya sa gapos ng organisasyon, nangangako akong ibibigay ko sa ka
Nang marinig ni Porter na gustong kumilos ni Charlie nang mag-isa, sinabi niya nang nagmamadali, “Mr. Wade, maraming hindi tiyak na mga bagay tungkol sa sitwasyon ng kabilang panig. Marami sila at mabigat ang seguridad. Bakit hindi na lang ako pumili ng ilang piling sundalo na sasama sa iyo at lalaban sa tabi mo?”Kinaway ni Charlie ang kanyang kamay at sinabi nang seryoso, “Ang ganitong klaseng bagay ay may pinakamataas na tagumpay kapag ang isang tao lang ang kumikilos. Kahit na mabigo ang misyon, madaling makakatakas ang isang tao nang walang gasgas. Kung mas maraming tao, mas mataas ang tsansa na mabunyag. Hindi ko lang gustong siguraduhin na ang bagay na ito ay magiging matagumpay hangga't maaari, kundi gusto ko ring siguraduhin na makakabawas ako ng posibleng mga bakas kung sakaling hindi maging matagumpay ang bagay na ito.”Sumang-ayon din si Merlin at nagsabi, “Sumasang-ayon ako sa pananaw ni Young Master Wade. Ayon sa karanasan ko bilang pulis sa loob ng maraming taon, karamih
Si Merlin, na nasa gilid, ay may naisip sa sandaling iyon at nagsalita, “Siya nga pala, may tanong ako. Kaka-sabi mo lang na kailangan ninyong uminom ng antidote pagkatapos ng limang araw, pero ang antidote ay ipapadala sa inyong base sa loob ng apat na araw. Hindi ba mag-aalala ang tagapamahala ng organisasyon na baka mamatay ang lahat kung may mangyari sa transportasyon at hindi maihatid ang antidote sa oras?”Umiling ang lider ng Armed Calvary Guard at nagsabi, “Ito ay karaniwang proseso ng transportasyon. Sa normal na sitwasyon, ang antidote ay ihahatid ng isang araw nang maaga. Hangga't walang aksidente, hindi maaapektuhan ang oras ng pag-inom namin ng antidote. Hindi mahalaga kung may aksidente dahil ang Section Ambassador ay may reserba na magtatagal ng dalawang buwan. Pero, ang mga reserbang ito ay gagamitin lang kung may emergency.”Pagkasabi nito, nagpatuloy siya, “Ilang taon na ang nakalipas, sa hindi malamang dahilan, tatlong sunod-sunod na linggo na hindi dumating ang anti
Sa simula, ang saloobin ni Charlie tungkol sa misteryosong organisasyon na ito ay subukang magpigil hangga't maaari at gumawa lamang ng tumpak na kilos sa global na pagpapalipad ng anim na eroplano nito.Pero, pagkatapos malaman ang tungkol sa tirahan ng kabilang partido sa Cyprus, biglang naisip ni Charlie na ang modelo ng pamamahala sa tirahan ng mga dead soldier ay parang hindi mapapasok, ngunit talagang may isang puntong pwedeng pasukin para sa kanya.Hangga't makokontrol niya nang lihim ng Section Ambassador sa Cyprus at pagkatapos ay ma-detoxify ang regular na lason sa katawan ng lahat ng dead soldier at mga miyembro ng Armed Calvary Guards sa Cyprus, magagawa niyang pabagsakin ang misteryosong organisasyon nang direkta nang walang pagdanak ng dugo o pag-aalerto sa misteryosong organisasyong ito.Bukod dito, sobrang posible ng bagay na ito.Una sa lahat, hindi mahirap para sa kanya na gumawa ng antidote. Kung nais niyang alisin ang matinding lason sa katawan ng mga taong ito, kai
Kapag binigyan siya ng ganitong pagkakataon, siguradong magiging kumpiyansa siya na makontrol ang Section Ambassador.Pero, may dalawang plano rin sa isip si Charlie.Kung magiging maayos ang lahat, natural na magagawa niyang pabagsakin ang buong base nang walang anumang pagdaloy ng dugo.Pero, kung hindi niya makokontrol ang Section Ambassador, wala siyang magagawa kundi patayin siya nang palihim at ipamahagi ang antidote sa lahat ng mga dead soldier at mga miyembro ng Armed Calvary Guards. Hindi na niya kailangang mag-alala tungkol sa anumang bagay, at maaari niyang hayaang maglaro nang malaya ang mga dead soldier at mga miyembro ng Armed Calvary Guards. Tiyak na maraming dapat ikabahala ang organisasyon kapag biglang nakatakas ang libu-libong tao mula sa kanilang kontrol.Bukod dito, dahil mag-isa si Charlie sa parehong plano, sigurado na hindi siya mag-iiwan ng kahit anong bakas. Kaya, hindi mahalaga kung magtagumpay o mabigo siya, hindi niya papayagan ang misteryosong organisasyon
“Kumuha ng kumpanya?”Nagulat si Hugo sa mga sinabi ni Charlie at sinabi niya, “Mr. Wade, aabot ng one billion US dollars kung gusto mong kumuha ng isang communication company na may sapat na pundasyon. Hindi ba’t masyadong malaki ang investment? Natatakot ako na mahihirapan tayong pagkakitaan ito…”Umiling si Charlie at sinabi, “Hindi ang kita ang pinakamahalagang bagay. Ang pinakamahalagang bagay ay kung paano natin malulutas ang mga kailangan natin.”Pagkasabi nito, sinabi ulit ni Charlie, “Ang pinakamalaking problema natin sa ngayon ay kulang tayo sa oras. Kahit hindi na sabihin ang isang taon o isang buwan, ngunit kahit isang araw o isang oras pa ito, kailangan nating subukan ang lahat ng makakaya natin para ipaglaban ito. Mas mahalaga ang oras kaysa sa pera.”Huminto saglit si Charlie at nagpatuloy, “Kung gusto mong umunlad nang mas mabilis sa ordinaryong tao, kailangan mong baguhin ang pag-iisip mo na nilulutas lang ang mga kailangan agad. Mahirap makamit ang mga malalaking
“Sa kalaunan, naisip ko rin na sa halip na tumakbo palagi, mas mabuti na iwan ko ang singsing kay Fleur para hindi na niya ako habulin at hayaan akong mabuhay nang payapa. Pero pagkatapos itong pag-isipan ulit, si Fleur ang pumatay sa aking ama. Kung magkokompromiso ako at magmamakaawa sa kanya, anong kaibahan namin ni Sanguine, na nagpapasok sa Qing dynasty? Magiging traydor kaming dalawa, kung gano’n.”Pagkatapos itong sabihin, sinabi ni Vera, “Pagkatapos maintindihan ang lahat ng ito, nagpasya ako na kahit gaano pa ito kahirap, dapat ay mabuhay ako. Kahit gaano pa ito kahirap, hindi ako pwedeng magkompromiso at sumuko kay Fleur. Basta’t mabubuhay ako, siguradong mabubuhay ako nang mas matagal kay Fleur. Sa sandaling iyon, ako ang mananalo sa huli.”Sinabi nang matatag ni Charlie, “Huwag kang mag-alala, siguradong mas tatagal ang buhay mo kaysa sa kanya.”Tumango nang tapat si Vera at sinabi, “Sigurado ako na mas tatagal ang buhay mo sa akin, Young Master. Pagkatapos kong mamatay,
Sa tuwing binabanggit si Sanguine, nagngangalit si Vera sa galit. Nang binanggit niya na walang nabuhay sa apat na tito at sa mga supling nila, napaiyak si Vera.Hindi inaasahan ni Charlie na sobrang lagim ng nangyari sa pamilya ng lolo ni Vera, at hindi niya maiwasan na bumuntong hininga habang sinabi, “Sa panahon na iyon, ang mga buhay ay kasing liit ng mga damo at dahon. Maraming pamilya na tumagal ng daang-daang taon o kahit libo-libong taon ang naputol sa panahon na iyon.”Kinuyom ni Vera ang mga kamao niya at nagngalit, sinasabi, “Ang lahat ng ito ay dahil sa traydor na iyon, si Sanguine!”Nang sinabi ang mga ito, nagpakita siya ng isang mabangis na ugali na bihira niyang ipinapakita, at sinabi nang mabagal, “Naging tapat ang mga Lavor sa maraming henerasyon! Ibinuhos ng mga ninuno ko ang lahat para pagsilbihan ang bansa, at sumali pa sa militar ang aking ama, nilabanan ang Qing Dynasty sa kalahati ng buhay niya, hindi nakalimutan na suportahan ang Oskia. Pero, hindi lang pina
Tumango nang marahan si Charlie, “Okay, salamat sa pagsisikap mo.”-Nang dumating ang eroplano ni Fleur sa Melbourne, nakaalis na sa Aurous Airport ang eroplano na sinakyan nina Charlie at Vera, papunta sa malayong Londel na mahigit isang libong kilometro ang layo.Habang lumilipad ang eroplano sa kanluran, nawala na ang dating sigla at kulit ni Vera. Sumandal siya panandalian sa balikat ni Charlie, at pagkatapos ay para bang nawalan ng focus ang kanyang mga mata habang nakatingin sa labas ng bintana.Nakikita ni Charlie na may mali sa kanya, at naiintindihan niya nang mabuti ang kalagayan niya ngayon. Dahil, sa mundong ito, walang sino man ang mas angkop na mangulila sa tahanan kaysa kay Vera.Isa siyang dalaga na mahigit tatlong daang taon nang hindi nakakauwi, at sa wakas ay pauwi na siya. Ang kahit sino ay makakaramdam ng magkahalong mga emosyon.Makalipas ang mahigit dalawang oras, dumating ang eroplano sa Londel Airport. Nang bumaba si Vera sa eroplano, medyo nanghina nang
Nahiya at nabalisa si Vera, “Hindi ko pa nararanasang umibig, pero marami na akong nakitang mga romance drama! Hindi ba’t normal ang mga ganitong mapaglarong asaran sa mga romance drama?”“Oo, oo…” Tumango si Charlie nang nakangiti. Sa sandaling ito, mabagal na lumabas na ang eroplano sa gate, kaya binalk ni Charlie ang usapan sa punto habang binulong, “Dadating tayo sa Londel ng mga dalawang oras. Naaalala mo pa ba ang eksaktong lokasyon ng libingan ng iyong ama?”Tinanggal ni Vera ang kanyang ngiti at sumagot, “Nasa hilagang-silangan ng Ensel Bay ang libingan ng aking ama. Nakita ko ang mga mapa at litrato ng satellite. Tinatawag ng Stoneridge ang lugar na iyon.”Tumango si Charlie, nilabas ang kanyang cellphone para suriin ang mapa, at sinabi, “Medyo mas malapit sa Londel ang Stoneridge. Halos isa’t kalahating oras na biyahe ito mula sa airport.”“Mm-hmm…” Tumango nang bahagya si Vera at sinabi, “Nasa isang bundok sa hilagang-silangang bahagi ng Stoneridge ang libingan ng aking
Isang sabay sa uso at mapormang mag-jowa na may suot na pang-mataas na klase ng fashion ang hawak-kamay na dumaan sa VIP passage para kumpletuhin ang proseso ng pagsakay nila. Pagkatapos ay hawak-kamay silang sumakay sa business car ng airport na para lang sa mga VIP.Sa mga tagalabas, ang dalawang ito ay isa sigurong mag-jowa na mga mayaman na tagapagmana. Hindi lang na may suot silang mga high-end na brand, ngunit marahil ay gumastos sila ng daang-daang libo sa private charter para sa biyahe nila.Pero, ito ang pinakamagandang balatkayo para kina Charlie at Vera.Sa kasalukuyang hitsura ni Charlie, walang magdududa na 20 years old lang siya. Kahit na may makita siyang kakilala, hindi nila siya makikilala.Habang papasakay ang dalawa sa eroplano, ginabayan sila ng crew sa isang maluwag na cabin. Hindi pinansin ni Vera ang unang dalawang first-class na upuan at hinawakan ang kamay ni Charlie habang naglakad siya sa likod at sinabi nang malambing, “Darling, gusto kong katabi ka.”M
Hindi maiwasan ni Vera na tanungin siya nang galit, “Hindi ba’t dapat tawagin mo rin akong ‘darling’?”Umubo nang dalawang beses si Charlie at tinanong siya, “Walang ibang tao dito. Gusto mo ba talaga na tawagin kitang ganito?”Nadismaya si Vera at sinabi, “Pinagkasunduan natin ito kanina…”Sinabi agad nang seryoso ni Charlie, “Sige, tutuparin ko ang pangako ko.”Pagkatapos ayusin ang sarili niya, sinabi niya, “Darling, darating tayo sa airport sa loob ng kalahating oras.”Ngumiti nang matamis si Vera at sinabi, “Okay. Salamat, darling!”Si Vera, na kuntento na, ay hindi maiwasan na mapansin ang kaliwang kamay ni Charlie sa manibela, at tinanong niya nang mausisa, “Darling, hindi mo ba sinuot ang singsing na binigay ko sayo nang lumabas ka?”Sumagot nang kaswal si Charlie, “Bakit ko ito isusuot? Kinilala ng singsing ang ama mo bilang may-ari nito, hindi ako. Kung malalagay tayo sa panganib, ite-teleport pa rin ako nito sayo. Kung makikita talaga natin si Fleur, hindi ba’t parang
Sa sandaling ito, may nahihiyang ngiti si Vera sa kanyang mukha, kagaya ng isang dalaga.Malinaw na sobrang sigla niya habang naglalakad sa tabi ni Charlie. Paminsan-minsan ay nagnanakaw ng tingin ang mga mata niya kay Charlie, pero sa tuwing nangyayari ito, sulyap lang ito, hindi siya naglalakas-loob na tumingin nang matagal. Sa tuwing tumitingin siya, kumukurba ang mga mata niya na parang mga dahon ng willow na sumasayaw sa hangin, talagang kinakatawan ang isang nakakapigil-hininga na kagandahan.Pero, ang Vera na naaalala nila ay palaging walang inaalala, mapaglaro, at minsan ay dominante, pero hindi mahiyain o mailap. Kailanman ay hindi nila siya inugnay sa mga salitang ‘mahiyain’ at ‘mailap’.Ngayon, sa wakas ay napagtanto na nila na may pambabae at mahiyaing bahagi rin si Vera.Pinanood ni Logan si Vera na naglalakad papunta sa kanila mula sa malayo at hindi niya mapigilan na bumuntong hininga habang nakangiti, “Kung magsusuot si Miss ng isang wedding dress o isang tradisyona
Hindi napigilan ni Vera ang pagkibot ng mga kilay niya dahil sa mga sinabi ni Charlie. Mukhang may naintindihan siya pero hindi na siya nagtanong. Sa halip, isinantabi niya ang bagay na ito at ngumiti kay Charlie, sinasabi, “Young Master, dahil hindi ka makapagpasya, ako na ang bahala dito.”Pagkatapos itong sabihin, ibinaling niya ang kanyang ulo saglit, at sinabi, “Kung sa sinaunang panahon ito, siguradong tatawagin kitang ‘irog’. Pero ngayon, wala nang gumagamit ng salitang iyon, at dahil magpapanggap tayo na mag-jowa sa halip na mag-asawa, paano kung tawagin kitang ‘darling’, at tawagin mo rin akong ‘darling’?”Pagkatapos itong sabihin, huminga nang mabilis si Vera. Namumula siya habang pinapanood si Charlie, natatakot siya na tatanggi siya o hindi siya masisiyahan.Hindi ito masyadong pinag-isipan ni Charlie. Magpapanggap sila na mag-jowa, at magkapareho pa ang suot nila. Normal lang para na medyo malambing ang tawagan sa pagmamahalan. At saka, kung mag-jowa sila, parang hindi
Inisip ni Charlie, ‘Anong tulong ang kailangan ko para magbihis? Hindi naman ako isang tao na may kapansanan.’Pero, ngumiti pa rin siya at sinabi, “Okay, aakyat muna ako.”Sa kwarto ni Vera sa itaas.Nakakalat sa kwarto ang parehong bango ni Vera, medyo nahilo siya dahil dito.Naalala nang hindi sinasadya ni Charlie ang karanasan niya na tinulungan siyang dalhin ni Vera sa kama noong may malalang injury siya, at hindi niya mapigilan na makaramdam ng kakaibang pakiramdam sa puso niya. Pero, hindi siya nangahas na mag-isip nang sobra at mabilis na nilabas ang mga damit na inihanda ni Vera para sa kanya.Habang nilalabas niya ang mga damit, napagtanto niya na naghanda si Vera ng magkaparehong damit ng mag-asawa para sa kanila. Ang mga damit na nasa kamay ni Charlie ay isang malaking Gucci T-shirt, klasikong LV-printed shorts, at parehong Hermes na tsinelas. Mukhang gusto ni Vera na magpanggap silang mag-asawa kapag pumunta sila sa Yorkshire Hill.Hindi ito masyadong pinag-isipan ni