Tumango nang marahan si Charlie.Sa sandaling ito, si Sheldon, na nasa gilid, ay sinabi nang medyo sunud-sunuran, “Hello, Mr. Wade!”Tumingin si Charlie kay sheldon at tinanong nang nakangiti, “Mr. Sheldon, kumusta ang buhay mo sa Aurous Hill kailan lang?”“Maganda!” Sinabi ni Sheldon nang walang pag-aatubili, “Kailangan din kita pasalamatan, mr. Wade, dahil sa kabaitan mo na hayaan akong mabuhay sa ordinaryo at payapang buhay ngayon.”Ngumiti si Charlie at tinanong ulit, “May kahit ano ba na hindi ka kuntento? Sabihin mo lang kung mayroon.”Umiling nang paulit-ulit si Sheldon at sinabi, “Wala, wala, wala talaga!”Tumango nang bahagya si Charlie at tinanong ulit, “Siya nga pala, tinawagan mo ba si Lord Schulz? Kumusta na siya sa Madagascar ngayon?”Nagbigay ng medyo nagagalak na tawa si Sheldon at sumagot, “Paano ko mailalarawan ang sitwasyon ng ama ko sa Madagascar… Ah, maayos naman ang kabuuang sitwasyon niya. Masasabi na nakakuha siya ng malaking piraso ng lupain at pinapalak
Habang naiinip na naghintay si Rosalie na papuntahin ang kanyang ina sa banyo para maghanda at inumin ang Regenerating Pill, si Sheldon, na nasa sala ng suite, ay tumingin kay Charlie at tinanong pansamantala, “Mr. Wade, maaari ba akong magtanong?”Sinabi nang walang interes ni Charlie, “Mr. Sheldon, sabihin mo lang.”Nag-atubili saglit si Sheldon at sinabi nang nakangiti, “Gusto kong hilingin kung pwede mo akong bigyan ng isang araw na kalayaan bukas. Ayos lang kung bigyan mo ako ng kalahating araw na kalayaan.”Alam ni Sheldon na kahit na sinundan niya si Yashita sa New York, nasa ilalim pa rin siya ng house arrest ni Charlie.Pagkatapos marinig ang hiling niya, tinanong siya nang mausisa ni Charlie, “Mr. Sheldon, ano ang gusto mong gawin sa isang araw na kalayaan na ito? Sabihin mo muna ito sa akin, at kung makatwiran ito, mapag-uusapan ito.”Biglang parang nahiya nang kaunti si Sheldon. Nag-alangan siya saglit at tinipon ang tapang niya na sabihin, “Gusto kong bumili ng isang
Pagkasabi nito, hindi mapigilan ni Sheldon na sabihin nang tapat, “Kaya, pinag-iisipan ko na ito nang matagal, at sana ay may pagkakataon ako na makabawi kina Yashita at Rosalie.”Tinanong nang mausisa ni Charlie, “Paano mo gusto makabawi?”Nag-alangan nang paulit-ulit si Sheldon, pero sinabi niya pa rin ang nasa isip niya. Tumingin siya kay Charlie at sinabi nang determinado, “Mr. Wade, sa totoo lang, gusto kong bumili ng isang singsing bukas at mag-book ng isang high-end restaurant para maghapunan kasama ang ina ni Rosalie. Balak kong mag-propose sa kanya doon…”“Mag-propose sa kanya?” Kumunot nang bahagya ang noo ni Charlie, tumingin kay Sheldon, at sinabi nang seryoso, “Ikaw ang panganay na anak ng pamilya Schulz. Kahit na pinanganak ni Madam Yashita si Rosalie para sayo, hindi maikukumpara sayo ang katayuan niya. At saka, may kapansanan siya. Syempre, hindi ko minamaliit ang mga taong may kapansanan, pero gusto lang kitang tanungin kung seryoso bang inisip mo ang puwang sa pagi
Tapat ang mga sinabi ni Sheldon.Nakikita rin ni Charlie na sinabi lang ito ni Sheldon sa kanya pagkatapos itong pag-isipan nang mabuti.Hindi mahirap makita na naiintindihan talaga ni Sheldon ang sitwasyon ngayon at hindi na siya interesado sa pamamahala ng pamilya Schulz at ang trilyong-dolyar na kayamanan ng pamilya.Ang pinakamahalagang bagay kay Sheldon at sa kasalukuyang plano niya sa buhay ay makipag-ayos sa babae na minahal siya nang napakaraming taon at inalay ang sarili niya sa kanya. Gusto niyang maging isang mabuting asawa at ama.Nang makita ito ni Charlie, sa wakas ay gumaan nang kaunti ang kunot sa noo niya.Tumingin siya kay Sheldon at sinabi agad habang may seryosong ekspresyon, “Hindi mo kailangan maghintay hanggang bukas kung gusto mo talagang mag-propose kay Madam Yashita dahil ay ilang kalidad na pagbabago bukas.”Nasorpresa nang sobra si Sheldon at tinanong nang nalilito, “Mr. Wade, ano ang ibig mong sabihin sa mga kalidad na pagbabago?”Sinabi nang seryoso
Pagkatapos itong sabihin, sumenyas siya kay Sheldon, “Mangyaring sundan mo ako, Mr. Sheldon.”Kahit na pakiramdam ni Sheldon na medyo namadali siya, hindi na siya nagtanong at mabilis na sinundan si Isaac palabas sa kwarto.Samantala, nakatuon ang focus ni Rosalie sa kanyang ina.May isang short-sleeved dress na inihanda si Rosalie para sa kanyang ina sa hanger sa banyo.Pinili ni Rosalie ang dress na ito para sa kanyang ina.Hindi tulad ni Yahiko, mahigit dalawampung taon nang wala ang braso ni Yashita, kaya sa abot ng alaala ni Rosalie, hindi niya pa nakikita ang kanyang ina na nagsuot ng kahit anong short-sleeve na damit.Kahit sa pinakamainit na tag-init, magsusuot ng long-sleeve na damit ang kanyang ina, at kahit na minsan ay may suot siyang isang dress, long-sleeve din ang itaas na bahagi.Hindi pa nakikita ni Rosalie ang kanyang ina na buo ang bahagi ng katawan, pero hula niya na magiging maganda ang kanyang ina kung magsusuot siya ng isang pambabaeng damit na pinili niya
Hindi alam ni Yashita kung bakit gusto ng anak niya na pahigain siya sa bathtub, pero nang makita niya ang umaasang tingin sa mukha ng kanyang anak, hindi na siya nagtanong.Pagkatapos niyang ilublob ang katawan niya mula sa leeg, nilabas ni Rosalie ang Regenerating Pill at sinabi, “Ma, sinabi ni Mr. Wade na makakatulog ka pagkatapos inumin ang pill, pero huwag kang mag-alala, mananatili ako sa tabi mo!”Pagkasabi nito, nilagay niya ang Regenerating Pill na binigay sa kanya ni Charlie sa bibig ni Yashita.Ngumiti si Yashita sa kanyang anak, pero naramdaman niya na naging blangko ang kanyang isipan at agad siyang nawalan ng malay bago pa siya makapagsalita.Nang makita ni Rosalie na nawalan ng malay ang kanyang ina, tumayo siya nang hindi gumagala sa harap ng bathtub habang hinintay niya ang sandali kung saan mangyayari ang himala.Sa parehong oras, dinala ni Isaac si Sheldon at nakita ang isang high-end na diamond ring na may halagang 1.3 million US dollars sa Cartier.Ito na ang
Dinala na rin ng hotel staff ang siyamnapu’t siyam na rosas. Ayon sa tradisyon sa Oskia, ang kahulugan ng siyamnapu’t siyam ay habang buhay, isang magandang simbolo ng pagmamahal.Buti na lang , ang mga bulaklak na inihanda ng hotel concierge ay mga kilala at sari-sari, ang bawat isa ay sobrang presko, maganda, at walang kapintasan.Sa oras na ito, bahagyang gumalaw ang mga pilikmata ni Yashita sa bathtub.Si Rosalie, na hindi man lang humakbang sa lugar, ay napagtanto na malapit nang magising ang kanyang ina. Kaya, mabilis siyang pumunta sa kanang bahagi ng bathtub, marahan na inabot ang kanyang kamay, at sinundan ang kanang balikat ng kanyang ina habang naghanap siya hanggang sa putik.Sa una, ang kanang balikat ni Yashita ay pababa na hindi pantay na peklat. Kahit na naputol ang kanyang braso sa ugat, dahil sa iregularidad ng peklat, ang buong peklat ay parang isang balat ng puno na puno ng mga kakaibang linya at tiklop.Karaniwan ay nagsusuot ng long sleeves si Yashita para hi
Sa sandaling ito, nakaramdam lang ng kilabot si Yashita sa likod niya!Hindi niya alam kung kaninong kamay ang hawak-hawak ng kanyang anak gamit ang dalawang kamay, at pakiramdam niya pa na binabangungot siya.Natakot siya at hindi niya mapigilan na itanong, “Rosalie… kanino… kaninong kamay ang…”Biglang nanigas ang ekspresyon ni Yashita nang tinanong niya ito.Saa una ay gusto niyang tanungin ang kanyang anak kung kaninong kamay ang hawak niya.Pero, sa sandaling ito, bigla niyang naramdaman hinatak ang isang tiyak na nerve sa kanya na maraming taon nang naglaho, nagbigay sa kanya ng pakiramdam na hinawakan ito nang mahigpit.Ang pakiramdam mula sa kanyang kanang kamay na mahigit dalawampung taon nang naputol!Iba si Yashita kumpara kay Yahiko. Kawawala lang ng mga binti ni Yahiko, at halos limampung taon siyang naging isang normal na tao, kaya sobrang hirap para sa kanya na masanay sa biglaang pagkawala ng mga binti niya.Pero, ginugol ni Yashita ang nasa kalahati ng limampun
Sa sandaling ito, may nahihiyang ngiti si Vera sa kanyang mukha, kagaya ng isang dalaga.Malinaw na sobrang sigla niya habang naglalakad sa tabi ni Charlie. Paminsan-minsan ay nagnanakaw ng tingin ang mga mata niya kay Charlie, pero sa tuwing nangyayari ito, sulyap lang ito, hindi siya naglalakas-loob na tumingin nang matagal. Sa tuwing tumitingin siya, kumukurba ang mga mata niya na parang mga dahon ng willow na sumasayaw sa hangin, talagang kinakatawan ang isang nakakapigil-hininga na kagandahan.Pero, ang Vera na naaalala nila ay palaging walang inaalala, mapaglaro, at minsan ay dominante, pero hindi mahiyain o mailap. Kailanman ay hindi nila siya inugnay sa mga salitang ‘mahiyain’ at ‘mailap’.Ngayon, sa wakas ay napagtanto na nila na may pambabae at mahiyaing bahagi rin si Vera.Pinanood ni Logan si Vera na naglalakad papunta sa kanila mula sa malayo at hindi niya mapigilan na bumuntong hininga habang nakangiti, “Kung magsusuot si Miss ng isang wedding dress o isang tradisyona
Hindi napigilan ni Vera ang pagkibot ng mga kilay niya dahil sa mga sinabi ni Charlie. Mukhang may naintindihan siya pero hindi na siya nagtanong. Sa halip, isinantabi niya ang bagay na ito at ngumiti kay Charlie, sinasabi, “Young Master, dahil hindi ka makapagpasya, ako na ang bahala dito.”Pagkatapos itong sabihin, ibinaling niya ang kanyang ulo saglit, at sinabi, “Kung sa sinaunang panahon ito, siguradong tatawagin kitang ‘irog’. Pero ngayon, wala nang gumagamit ng salitang iyon, at dahil magpapanggap tayo na mag-jowa sa halip na mag-asawa, paano kung tawagin kitang ‘darling’, at tawagin mo rin akong ‘darling’?”Pagkatapos itong sabihin, huminga nang mabilis si Vera. Namumula siya habang pinapanood si Charlie, natatakot siya na tatanggi siya o hindi siya masisiyahan.Hindi ito masyadong pinag-isipan ni Charlie. Magpapanggap sila na mag-jowa, at magkapareho pa ang suot nila. Normal lang para na medyo malambing ang tawagan sa pagmamahalan. At saka, kung mag-jowa sila, parang hindi
Inisip ni Charlie, ‘Anong tulong ang kailangan ko para magbihis? Hindi naman ako isang tao na may kapansanan.’Pero, ngumiti pa rin siya at sinabi, “Okay, aakyat muna ako.”Sa kwarto ni Vera sa itaas.Nakakalat sa kwarto ang parehong bango ni Vera, medyo nahilo siya dahil dito.Naalala nang hindi sinasadya ni Charlie ang karanasan niya na tinulungan siyang dalhin ni Vera sa kama noong may malalang injury siya, at hindi niya mapigilan na makaramdam ng kakaibang pakiramdam sa puso niya. Pero, hindi siya nangahas na mag-isip nang sobra at mabilis na nilabas ang mga damit na inihanda ni Vera para sa kanya.Habang nilalabas niya ang mga damit, napagtanto niya na naghanda si Vera ng magkaparehong damit ng mag-asawa para sa kanila. Ang mga damit na nasa kamay ni Charlie ay isang malaking Gucci T-shirt, klasikong LV-printed shorts, at parehong Hermes na tsinelas. Mukhang gusto ni Vera na magpanggap silang mag-asawa kapag pumunta sila sa Yorkshire Hill.Hindi ito masyadong pinag-isipan ni
Tinikom ni Charlie ang mga labi niya, may gusto siyang sabihin, pero nagpigil pa rin siya.Kahit na halos apat na raang taon na ang pinagsama-samang edad ng apat na nakakatandang tao na ito, palagi nilang itinuturing na gabay na prinsipyo ang mga salita ni Vera. Hindi pagmamalabis na sabihin na si Vera ang gabay nila sa buhay. Naniniwala sila at ginagawa nila ang kahit anong sabihin ni Vera at pinapagawa ni Vera sa kanila.Kaya, kung taliwas ang sinabi niya sa mga sinabi ni Vera, siguradong pipiliin nila na makinig kay Vera.Walang nagawa si Charlie at hinayaan na lang ang matandang babae na lumuhod at pasalamatan siya. Pagkatapos niyang tumayo, nagsalita si Charlie at sinabi, “Siya nga pala, bumaba na ba si Miss Lavor?”Sinabi ni Logan, “Mr. Wade, inutusan kami ni Miss na pangunahan ka muna sa courtyard niya pagdating mo.”Akala ni Charlie na nagmamadali sila at bababa si Vera at pagkatapos ay magkasama silang pupunta sa airport. Hindi niya inaasahan na gusto ni Vera na paakyatin
“Anong sinabi mo?!” Sumabog sa galit si Fleur sa sandaling iyon.Dahil apat na raang taon na siyang nabubuhay, hindi niya pinansin ang halos lahat sa nakaraang tatlong daang taon. Sa tatlong daang taon na ito, siya ang unang tao na nagsabi sa kanya na pupugutan niya siya ng ulo.Nang marinig ni Zekeiah, na nasa kabilang linya, ang galit na sigaw ni Fleur, agad siyang natakot nang sobra, at mabilis siyang yumuko sa kabilang dulo habang humingi ng tawad, sinasabi, “British Lord, patawarin mo ako. Inuulat ko lang ang mga sinabi niya at wala akong balak na maging bastos…”Kahit na alam ni Fleur na inuulit lang ni Zekeiah ang mga sinabi sa kanya, nakaramdam pa rin siya ng galit sa puso niya.Natatakot si Zekeiah na hindi mawawala ang galit ni Fleur, kaya idinagdag niya nang mabilis, “British Lord, handa akong ibahagi ang pag-aalala mo at pumunta sa Aurous Hill sa personal para sayo. Sa sandaling iyon, susubukan ko ang lahat ng makakaya ko para alamin kung sino ang misteryosong tao na iy
Kahit na sobrang bilis na ng paglalakbay sa bilis ng halos isang libong kilometro kada oras, nababalisa pa rin si Fleur dito.Simula noong lumabas ang portrait ng master niya sa Aurous Hill, nabasag ang mentalidad niya. Nawalan siya ng kalma na dapat mayroon sa isang 400 years old na babae.Tumingin siya sa flight navigation chart sa harap niya nang mag-isa, tinitigan ang altitude at speed data, at hindi mapigilan na sabihin nang galit, “Kapag mas mabilis umunlad ang modernong teknolohiya, mas nagiging sakim ang mga hayop na ito. Dati, kayang lumipad ng Concorde ng mahigit dalawang libong kilometro sa isang oras. Ngayon, hindi man lang kayang umabot ng isang libo ang mga eroplano, at ang mga hindi ito kayang gawin ay walang sapat na layo! Nakakainis ito!”Nang makita ng isang crew member ang inis niya, mabilis siyang lumapit at sinabi nang magalang, “British Lord, kumalma ka po. Masyadong malayo ang distansya. Kahit na may Concorde tayo, mahihirapan ito. Ang pinakamalayong abot nito
Medyo nalito si Ruby. Tumingin siya nang namamangha kay Charlie, at tinanong, “Young Master Wade, bakit gusto niyang kunin ni Miss Lavor ang panganib na lumapit kay Fleur? Hindi ba’t masyado itong mapanganib?”Kalmadong sumagot si Charlie, “Mukhang medyo mapanganib ito, pero ang totoo lang ay hindi namin balak ni Miss Lavor na lumapit nang totoo kay Fleur. Ang ideya ni Miss Lavor ay gumawa ng agwat sa oras. Ayon sa pagsusuri niya, kung saan pupunta si Fleur, marahil ay umatras na ang mga miyembro ng Qing Eliminating Society, lalo na ngayong pumasok sa tahimik na yugto ang buong Qing Eliminating Society. Kaya, basta’t maayos na magagamit ang agwat ng oras na ito, mas ligtas talaga para sa amin kung saan man siya pumunta.”Sa puntong ito, hindi mapigilan ni Charlie na bumuntong hininga at sabihin, “Siya ang pinakamalaking kalaban na nakaharap ko sa buhay ko, kaya kailangan kong malaman kung ano ang hitsura ng taong ito. At saka, ang layunin niya siguro sa pagpunta sa Oskia ngayon ay pa
Pagkatapos itong sabihin, humikab si Zekeiah at sinabi, “Ah, hindi ako makatulog ng dalawa o tatlong araw. Pagkatapos marinig na ayos ka lang, bigla akong inantok at hindi ko na mabuksan ang mga mata ko. Honey, matutulog muna ako sandali. Hindi ko na talaga ito kaya.”Tinikom ni Lulu ang mga labi niya. May pagod na ekspresyon niya, pero sobrang mapag-alaga ang boses niya habang sinabi, “Okay, Honey, magpahinga ka na ngayon. Tandaan mo na buksan mo ang ‘Do Not Disturb’ mode sa cellphone mo.”“Okay!” Sumang-ayon si Zekeiah, at sinabi kay Lulu, “Honey, ibababa ko na ngayon ang tawag.”“Okay, sige.”Nang natapos ang tawag, sinabi ni Keith nang may seryosong ekspresyon, “Hindi na ito kailangan pag-isipan. Siguradong may problema kay Zekeiah.”Sinabi nang hindi nag-iisip ni Lulu, “Pa, hindi ba’t ayos lang na mag-alala si Zekeiah sa atin at gusto niyang malaman kung anong nangyayari? Hindi problema siguro na magtanong pa, tama?”Sinabi nang malamig ni Keith, “Hindi problema na magtanong
Sa kabilang dulo ng tawag, ang asawa ni Lulu, si Zekeiah, ay halos agarang sinagot ang tawag. Mukhang balisa ang boses niya habang tinanong, “Lulu, ikaw ba ito?”Humuni si Lulu bilang sagot, “Oo, ako ito.”Sa sandaling narinig niya ang boses ni Lulu, tuwang-tuwa siya at sinabi, “Lulu, ang laking ginhawa na ayos ka lang! Sinusubukan kitang tawagan sa nakaraang dalawang araw, pero hindi ako makakonekta. Nag-aalala ako nang sobra!”Sobrang kumplikado ng mga pakiramdam ni Lulu sa sandaling ito. Hindi niya man lang alam kung ang asawa niya ay isang undercover agent na nilagay ng Qing Eliminating Society sa sarili nilang bahay.Natural na hindi siya umaasa na totoo ito, pero dahil kaugnay ang buhay at kamatayan ng buong pamilya Acker, hindi siya nangahas na hindi ito seryosohin. Kaya, nagpatuloy siya ayon sa mga utos ni Charlie at sinabi, “Honey, halos hindi mo na narinig ang boses ko…”Sinabi ni Zekeiah, “May nangyari ba?!”Sumagot si Lulu, “Ilang araw lang ang nakalipas, isang napaka