“Ayos lang.” Itinuro ni Charlie ang mga papeles na may kinalaman sa cargo ship na nasa harap ni Andre. Nagngitngit ang kanyang ngipin habang nagsasalita, “Mapupunta sa’yo ang cargo ship na iyan kung hindi ko mababayaran ang utang ko!”Tumawa si Andre at sabik siyang nagsalita, “Sige! Mr. Wade, talagang mabilis kang kausap! Sa tingin ko, handa pa akong maglaro ng ilang rounds kasama ka.”Nang mabanggit ito, agad na inutusan ni Andre si Gopher, “Bigyan mo si Mr. Wade ng dagdag na 2 million dollars worth of chips!”Tumakbo si Gopher palabas ng kwarto nang walang pag-aalangan saka siya bumalik dala ang isang tray ng chips.Sa pagkakataong ito, nagkaroon ng bagong record si Charlie para sa bilis ng oras na maubusan siya ng pera.Nasa 20 minuto lang ang kinailangan niya para mawalan ng 2 million Canadian dollars.Kahit ang bunny girl na nasa tabi niya, hindi pa nakakakita ng ganitong bagay at hindi nito mapigilang magulantang.Hindi professional sa casino ang bunny girl na nasa tabi n
“Ano?!”Nang marinig ang mga sinabi ni Charlie, agad na napatayo si Andre at napabulalas siya, “Sigurado ka bang babalik ang cargo ship sa Oskia ng ganyan kaaga?”Tumugon si Charlie, “Binili ko ang cargo ship na iyan para dalhin sa Oskia. Hindi ko naman pwedeng hayaan na nakaparada lang iyan sa Vancouver pagkatapos bilhin, hindi ba?”Nang mabanggit ito, kaswal na nagtanong si Charlie, “Gusto mo bang tawagan ko sila para sabihin na huwag munang umalis?”Bakit naman hahayaan ni Andre na tumawag si Charlie sa pagkakataong ito?Kung sakaling sabihan ni Charlie ang kabilang panig na kontakin ang pulis, siguradong mahihirapan si Andre na ayusin ang lahat.Matapos ang lahat, isang foreigner si Charlie. Hindi siya isang illegal immigrant o kung sino lang na napadpad dito. Malaking pera ang binulsa ni Andre mula kay Charlie kaya kung sakaling madadamay ang pulis, magiging malaking gulo ang lahat.Higit sa lahat, malaking importansya ang nilalagay ng Oskian embassies sa kaligtasan at kara
Mahigit sa sampung lalaki na may suot na mask ang nasa loob ng apat na kotse. Lahat sila miyembro ng Italian gang na pinamumunuan ni Andre.Dalawang walang malay na babae ang nasa loob ng trunk ng sasakyan, pareho silang nakatali at nakabusal, at may itim na sako sa ulo. Ang mga babaeng ito ang puntirya ng gang at mukhang si Stephanie na lang ang kulang para makumpleto nila ang collection.Kung susundin nila ang plano, magmamaneho agad sila papunta ng port pagkatapos nilang madukot si Stephanie. Kikitain nila ang ibang miyembro ng gang doon at ipapadala nila ang mga dinukot nilang babae sa cargo ship na nirentahan nila.Nakababa ang bintana ng passenger’s seat ng kotse at nakalabas ang ulo ng isang lalaking may suot na mask. Itinutok niya ang isang special violet flashlight sa bahay ni Mrs. Lewis. Gaya ng inaasahan, nakita niya ang marka ng kanilang gang sa poste ng pinto. Nang makumpirma ito, sinara niya ang bintana at bumulong siya sa intercom, “Sam, magmaneho ka papunta sa back d
Sa pagkakataong ito, halos mahimatay sila sa taranta.Dahil kayang ligpitin ng mga taong ito ang kanilang mga kasamahan nang hindi nag-iingay, ibig sabihin higit pa sa kanilang kakayahan ang lebel ng mga ito.Alam nilang sila na ang susunod. Wala na silang paraan para makatakas sa kanilang katapusan!Habang nakatayo nang hindi gumagalaw, ilan sa mga lalaking nakaitim na buhat-buhat ang kanilang mga kasamahan ang narinig nilang nagsalita. “Sir, nahanap namin ang mga drivers na ito sa labas. May dalawa ring walang malay na babae sa trunk ng isang kotse.”Ngayon, pati ang mga getaway drivers nila nahuli na rin! Nagpawis sila ng malamig at nanginginig sila nang mapagtanto nila ang sitwasyon.Habang nakasuot ng parehong itim na combat uniform, lumapit si Porter at kinausap niya ang tatlong natitirang tauhan ng Italian gang. Malamig ang kanyang tono, “Sino ang lider niyo?”Takot na takot ang tatlo at hindi sila makapagsalita. Wala silang ibang maisip kundi mag-isip ng paraan para makat
Manipis ang karayom at mas maikli sa mga normal na syringe na ginagamit para kumuha ng duo. Sa normal na sitwasyon, hindi ito masyadong masakit kung tutusukin ng ganito kaikling karayom ang balat. Pero, ibang-iba ang naramdaman ng leader. Habang pumapasok sa laman niya ang dulo ng karayom, nanginig siya nang sobra sa sobrang sakit nito.Sinabi nang kalmado ni Porter, “May kaunting likido sa dulo ng karayom. Naramdaman mo na siguro ang ilang epekto nito. Pero tingnan mo, ang likido sa dulo ng karayom na ito ay nasa isang libo lang ng kabuuan ng medisina. Isipin mo kung ano ang mararamdaman mo pagkatapos kong iturok ang lahat ng laman ng syringe sa katawan mo. Sasabihin ko sayo: sa tuwing hihinga ka, magiging kasing sakit nito ang paglunok ng maraming bubog sa trachea mo!”Natakot nang sobra ang lalaki. Sumigaw agad siya, “Huwag! Pakiusap, huwag! Magsasalita ako! Sasabihin ko sayo… Sasabihin ko sayo ang lahat!”…Makalipas ang sampung minuto…Ilang itim na kotse an huminto sa harap
Abala ang Vancouver port sa gabi tulad sa umaga.Ang mga malalaking port ay halos abala ng dalawampu’t apat na oras. Kahit na gabi na, nakabukas pa rin ang mga ilaw. Maramin truck na may mga container ang patuloy na pumapasok at lumalabas, at patuloy na naglalagay at nagbababa ng mga cargo ng mga barko ang dock.Kaya, hindi nagtaas ng alarma nang maraming kotse ang isa-isang pumasok sa pier.Si Porter ang unang dumating sa port, sa ilalim ng gabay ng mga miyembro ng Italian gang na nahuli niya. Dinala niya at ng mga sundalo niya ang mga miyembro ng gang sa isang maliit, at sira-sirang cargo ship sa dock.May walong miyembro ng Italian gang sa cargo ship, pati na rin ang tatlong dalaga na dinukot ng gang.Bukod sa dalawang babae na dinala ni Porter, may kabuuang limang dalaga ang nandoon. Lahat sila ay dinukot ng gang, handa nang ipadala sa karagatan ngayong gabi.Nagsagawa si Porter ng isang biglaang pagtatanong sa gang sa lumang cargo ship. Pagkatapos ay nalaman niya ang leader
Nagpanggap si Charlie na lumabas siya ng kotse nang may sama ng loob, mukhang sobrang naagrabyado siya. Pero sa totoo lang, nalulugod siya nang sobra.Sobrang dali lang pala lokohin ni Andre! Natutuwa siya.Naglagay lang siya ng pain sa harap ni Andre. Lumampas sa inaasahan niya ang isda at nagkusang kagatin ang kawit bago pa man niya ito maakit.Dinala rin ng isda ang lahat ng mga tauhan niya para kagatin ang pain. Sobrang sarap ng ganitong pakiramdam ng isahang pagpapasabog.Sobrang dali ng buong proseso ng pangingisda sa bawat hakbang. Ang lahat ay nasa kontrol ni Charlie.Sa sandaling iyon, dalawa o tatlong daang lalaki nag lumabas sa mga kotse nila.Nanabik din sila nang sobra nang makita nila ang malaking cargo ship.Sinigaw nang sabik ng iba, “Boss! Dahil sa atin ang cargo ship na ito, kailangan natin itong ilabas sa karagatan at magkaroon ng party sa deck para magdiwang!”Sumang-ayon agad ang lahat dito at naghiyawan sa saya.Idinagdag pa ng isa, “Kailangan din natin k
Naglabas ng sabik na sigaw si Andre, pinasigla at pinanabik ang mga tauhan niya.Sobrang sigla nila, sabik silang sumakay sa barko at tingnan ang bawat sulok nito.Diniin ni Andre ang pistol niya kay Charlie, habang nakangisi. “Mr. Wade, mangyaring pangunahan mo.”Hindi nagsalita si Charlie at sumunod nang tahimik, humakbang paabante at pumasok siya.Sumunog nang malapit sina Andre at Gopher, habang naghihiyawan at nagkumupulan ang mga tao sa likod nila.Ang power part, control area, at ang living quarter ng mga crew ay nasa stern ng cargo ship. Ang harap na bahagi ay puno ng cargo storage.Mula sa pinto ng cabin, pumasok sila sa isang hagdanan na may bakal na istraktura papasok sa engine room, at pagkatapos ay sa cargo hold. Pero, maagang sinara ang mga daanan na ito. Umakyat na lang sila sa hagdan at dumiretso sa itaas.Wala sa kanila, kasama na si Andre, ang interesado sa istraktura ng cargo ship. Gusto lang nilang sugurin ang top floor at kontrolin ang buong tulay.Sumugod
Tumango nang bahagya si Jaxson at binulong, “Naiintindihan ko, Pa…”Hindi na nagsalita masyado si Keith. Sa halip, ipinakilala niya ang tita ni Charlie, sinasabi, “Charlie, ito ang tita mo, si Lulu. Ang huling beses na pumunta ka sa United States kasama ang iyong ina, bata pa lang siya. Siya ang pinakamahal ng mama mo dati.”Magalang na binati ni Charlie, “Hello, Aunt Lulu.”Namula ang mga mata ni Lulu, at umiyak siya habang umabante para yakapin si Charlie, humihikbi habang sinasabi, “Maraming taon na akong naghihintay para makauwi ka, Charlie. Charlie, lumaki ka na at ang dami mo nang nakamit. Siguradong ipinagmamalaki ka ng mga magulang mo sa langit…”Bilang pinakabata sa mga Acker, natural na natanggap ni Lulu ang pinakamaraming pagmamahal. Pinalaki siya ng kanyang ate simula pagkabata, kaya maituturing na naging parang isang ina si Ashley para kay Lulu. Kahit hindi na sabihin, minahal din siya nang sobra ng tatlong kapatid na lalaki ni Lulu.Kahit na ang pinaka pinapahalagaha
Kumakain siya kasama ang kanyang lolo at lola at ang pamilya nila sa unang pagkakataon makalipas ang dalawampung taon, pero pakiramdam ni Charlie na hindi makahabol ang utak niya bago pa magsimula ang pagkain.Hindi niya sinabi sa lolo at lola niya o kay Merlin ang tungkol sa Apocalyptic Book na nakuha niya. Sa ngayon, kay Vera niya lang ibinahagi ang impormasyon na ito. Hindi ito dahil ibinahagi ni Vera ang sikreto niya na apat na raang taon na siyang buhay, ngunit dahil sa kailaliman niya, pakiramdam niya na sobrang pareho sila ni Vera. Masasabi pa na may parehong pagkakaintindihan silang dalawa. Hindi pagmamalabis na sabihin na siya ang confidante niya.Sa sandaling ito, ang gusto lang ni Charlie ay makita si Vera sa lalong madaling panahon. Pakiramdam niya na ang tungkol sa ascending dragon, ang Preface to the Apocalyptic Book, at ang Apocalyptic Book ay maaari lang pag-usapan kasama si Vera. Maraming alam si Vera at marahil ay matulungan niya siyang lutasin ang mga pagdududa niy
Pagkatapos itong pag-isipan nang mabuti, medyo nakakalito at mahira nga itong intindihin.Sa sandaling ito, ahit si Keith ay nalito nang kaunti. Tumingin siya kay Charlie, kumunot ang noo, at sinabi, “Tama si Lulu. Si Charlie ang nag-iisang anak nila. Kapag mas mapanganib ang sitwasyon, mas lalyo dapat nilang ipinadala sa malayo ang anak nila, pero bakit nila sinama si Charlie sa Aurous Hill?”Pagkatapos itong sabihin, tinanong niya si Charlie, “Charlie, naaalala mo pa ba ang mga detalye noong dinala ka ng mga magulang mo sa Aurous Hill?”Nag-isip saglit si Charlie bago sumagot, “Magkasama kami sa Aurous Hill ng halos kalahating taon, at napakaraming detalye na hindi ko na maalala ngayon. Pero kung iisipin, wala akong napansin na kahit anong kakaiba sa oras na iyon.”Nagpatuloy siya, “Noon pa man, akala ko na pumunta ang mga magulang ko sa Aurous Hill dahil may alitan sila kay Lolo at sa buong pamilya Wade, kaya kailangan nilang manatili sa Aurous Hill. Kaya, sa pananaw ko, akala k
Dahil sa mga sinabi ni Merlin, biglang naging malinaw sa mga tao ang lahat ng nangyari.Sa napakaraming taon, hindi maintindihan ng mga Acker kung bakit nakipag-away si Curtis, na puno ng husay sa panitikan at may maginoong kilos, sa pamilya Rothschild sa magaspang na paraan. Kahit si Charlie ay hindi maintindihan kung bakit kinalaban ng kanyang ama ng pamilya Rothschild. Sa matagal na panahon, naisip pa ni Charlie na ang mga sobrang yaman at makapangyarihan ng pamilya Rothschild pa ang mga salarin sa likod ng pagpatay sa mga magulang niya.Pero ngayong araw, pagkatapos makipag-usap nang matagal sa pamilya ng kanyang lolo at kay Merlin, sa wakas ay naintindihan na niya kung bakit kumilos nang ganito ang kanyang ama dati. Gusto niya lang gumawa ng maayos na distansya mula sa pamilya Wade at kahit sa mga Acker.Marahil ay napagtanto na niya at ng kanyang ina na may kaharap silang panganib at gusto nilang dumistansya sa dalawang pamilya para protektahan sila.Hindi mapigilan ni Keith
Umiling si Christian at sinabi, “Hindi ako interesado sa mga bagay na iyon, kaya hindi ko ito binigyan ng atensyon.”Tinanong ulit ni Charlie, “Alam mo ba kung saan napunta ang libro na ito pagkatapos?”Patuloy na umiling si Christian. “Hindi ko alam… Pagkatapos pag-aralan ng mga magulang mo ang libro na iyon, pumunta sila sa Oskia para sa ilang kadahilanan. Para naman sa kung saan napunta ang libro, hindi rin ako sigurado.”Tumango si Charlie. Mukhang ang pag-alis ng mga magulang niya sa United States at pagpunta sa Oskia ay iba sa iniisip niya dati.Dati, naalala ni Charlie na naging malamig ang kanyang lolo sa kanyang ama, kaya palagi niyang iniisip na bumalik ang mga magulang niya sa Eastcliff dahil sa iba’t ibang pressure mula sa kanyang lolo, at ito ang naglatag ng pundasyon para sa kanilang pagkamatay sa hinaharap. Ngayon, mukhang aksidente nilang nakuha ang Preface to the Apocalyptic Book habang nasa United States, at pagkatapos saliksikin ang libro, nagpasya sila na bumali
Hindi mapigilan ni Christian na bumuntong hininga at sabihin, “Oo… dati, walang sumeryoso sa sinabi ng kapatid ko. Akala namin na marahil ay sinusundan niya ang kanyang asawa para aralin ang ilang kakaibang bagay at marahil ay medyo nahuhumaling na siya. Pero, hinding-hindi namin inaakala na magkakatotoo ang maraming sinabi niya na hindi kapani-paniwala.”Nang makita ni Charlie ang nagsisising ekspresyon sa mukha ni Keith, agad napawi ang mga dating reklamo ni Charlie. Kaya, nagsalita siya para pagaanin ang kalooban niya, “Lolo, hindi mo kailangan sisihin ang sarili mo. Sa lakas ng Qing Eliminating Society, kung masasangkot ang buong pamilya Acker, posible na nawasak na tayo nang tuluyan dalawampung taon na ang nakalipas. Lampas sa imahinasyon mo ang lakas ng Qing Eliminating Society. Kung gusto nilang puksain ang mga Acker, sobrang dali nito para sa kanila.”Bumuntong hininga si Keith at sinabi, “Naranasan ko na ang kapangyarihan nila sa New York dati. Hindi ko talaga inaasahan na m
Sa una ay balak ni Charlie na maghapunan kasama ang lolo at lola niya bago pumunta sa Scarlet Pinnacle Manor para makipagkita kay Vera, kaya hindi siya nagmamadali na tanungin si Vera tungkol sa mga tiyak na detalye ng kapalaran ng ascending dragon.Sa kailaliman ng puso niya, nabigla pa rin siya mula sa gulat sa nakaraan ng mga magulang niya.Nang marinig niya mula sa kanyang tito na sinasaliksik ng mga magulang niya ang Preface to the Apocalyptic Book mahigit dalawampung taon na ang nakalipas, nakaramdam si Charlie ng malaking pagbabago sa pananaw niya sa kanyang mga magulang.Hinding-hindi niya inaakala na may malalim na ugnayan ang mga magulang niya pagdating sa cultivation. Bukod dito, hinding-hindi niya inaakala na nakuha ng mga magulang niya ang Preface to the Apocalyptic Book mahigit dalawampung taon na ang nakalipas. Para kay Charlie, ang pagbubunyag na ito ay kasing-lakas ng pagsabog ng isang nuklear.Aksidenteng nakuha ng kanyang ama ang Preface to the Apocalyptic Book,
Ang panimulang bahagi ay karaniwang ang pambungad na impormasyon bago ang pangunahing laman. Kaya, pakiramdam ni Charlie na kung ang libro talaga na nakuha ng kanyang ama dati ay tinatawag na ‘Preface to the Apocalyptic Book’, marahil ay ito nga ang panimulang bahagi sa Apocalyptic Book!Nang maisip ito, tinanong niya nang mabilis, “Uncle, pagkatapos makuha ng aking ama ang libro na ito, ano pa ang mga sinabi o ginawa niya na hindi mo maintindihan o nag-iwan ng malalim na alaala sayo?”Nag-isip saglit si Christian at sinabi, “May sobrang daming kilos ng iyong ama na hindi ko maintindihan. Naghanap siya ng mga sinaunang libro at materyales kung saan-saan at naglakbay pa siya kasama ang iyong ina nang ilang beses, minsan ay ilang buwan pa. Pero sa oras na iyon, akala ko na medyo kakaiba ang isipan ng iyong ama, kaya hindi ko masyadong binigyan ng atensyon kung ano talaga ang ginagawa niya.”Sa puntong ito, biglang may naalala si Christian at sinabi, “Oh, naaalala ko na binanggit nang
Matagal nang alam ng mga Acker na ang benefactor nila at ang benefactor ng pamilya Fox ay ang parehong tao. Pero, nang malaman ni Christian na ang tao sa likod, na may mga mata at tainga kahit saan, ay ang nawawala niyang pamangkin ng dalawampung taon, medyo hindi pa rin siya makapaniwala.Sa sandaling ito, hindi itinago ni Charlie ang kahit ano at sinabi nang kalmado, “Sa araw ng auction para sa Rejuvenating Pill, balak ni Mr. Fox na bilhin ang Rejuvenating Pill. Pero, sinamantala ng kanyang anak ang pagkakataon na kunin ang kapangyarihan mula sa kanya. May ilang koneksyon ako kay Miss Fox, kaya tinulungan ko sila nang kaunti.”Tumango nang magaan si Christian at sinabi, “Hindi ko talaga inaasahan na may pambihirang abilidad ang panganay na pamangkin ko. Ang galing mo talaga!”Si Merlin, na kanina pa tahimik, ay nagsalita, “Christian, huwag mong kalimutan na kahit ang buhay ko ay niligtas ni Mr. Wade.”Natauhan si Christian at sinabi, “Oo, tama. Talagang kahanga-hanga ito! Dati ay