Pagkatapos ng kalahating oras, isang Boeing 747 na ginawang private jet ang lumipad paalis ng Eastcliff Airport.Kapareho ng model na ito ang aircraft na ginagamit ng US Presidential Air Force One, tatlong lebel ang layout ng cockpit nito. Kayang nitong magdala ng 467 na pasahero kung pupunuin ang loob.Subalit, maliban sa crew, iisa lamang ang dala-dalang pasahero ng buong eroplano sa pagkakataong ito. Wala ng iba kundi si Sheldon ang nasa loob.Ang flight distance mula sa Eastcliff papuntang Queensland, Australia ay tinatayang 9,000 kilometro.Imposible para sa mga ordinaryo at maliliit na private jets na liparin ang ganitong haba ng distansya.Tanging mga malalaking aircraft lamang gaya ng Boeing 747 ang may kakayahang lumipad ng higit sa sampung libong kilometro nang walang tigil.Sa pagkakataong ito, habang nakaupo sa loob ng eroplano, mabigat ang loob ni Sheldon.Pinapanood niya ang senaryo sa labas ng bintana. Habang lalo pang lumalayo ang mga liwanag ng siyudad, tila ba
…Sa parehong pagkakataon, sa loob ng opisina ni Cadfan.Hawak ni Steven ang isang tablet sa kanyang kamay habang ipinapakita niya kay Cadfan ang mga media reports at ang mga komento ng mga netizens. Ngumiti siya, “Papa, sa ganitong paraan, walang kahit sino ang magbibintang sa’yo at tuluyan na ring malilinis ang pangalan mo sa mga nangyari kay Rosalie.”Tumango si Lord Schulz. Halata namang natutuwa siya. Tuluyan nang napanatag ang kanyang loob.Habang lalong tumatanda ang isang tao, lalo nilang pinapahalagahan ang kanilang imahe at reputasyon. Totoo ang bagay na ito lalo na sa isang kagaya ni Lord Schulz.Matalino siyang tao. Dahil sa kanyang naabot na tagumpay sa buhay, tinitigan siyang role model ng karamihan.Ngayong malapit na siyang magretire, kung sakaling bumagsak ang dignidad niya dahil lang sa insidente ni Rosalie, siguradong kamumuhian siya ng marami at mawawala na ang titulo niya bilang role model.Sa loob ng kanyang puso, matindi ang pagnanasa niya na ibunton ang s
Agad na mababasa ang balita tungkol kay Sheldon sa mga major at small media headlines.Parehong galit na galit si Jaime at Sophie nang madiskubre nila ito. Gusto sanang komprontahin ni Jaime ang kanilang lolo para kuwestiyunin ito, pero agad siyang pinigilan ni Sophie.Alam ni Sophie na sinasadya ng lolo nila na isakripisyo ang kanilang ama para protektahan ang kanyang sarili. Kung kokomprontahin nila ang matanda ngayon, siguradong lalo lang itong madidismaya sa kanilang dalawa.Sa halip, mas mabuting hindi na lang sila umimik at pumunta na lang sila sa Aurous Hill kasama ang kanilang ina bukas ng umaga gaya ng napag-usapan.Para naman sa isyu ni Sheldon, may sarili ng mga plano si Sophie kung paano niya babaliktarin ang sitwasyon.Subalit, kailangan niyang maghintay ng tamang pagkakataon bago niya isagawa ang kanyang plano.Sa parehong pagkakataon, inalis agad ng pamilya Harker ang lahat ng martial artists ng pamilya Schulz sa kanilang pamamahay sa gabing iyon.Nagbigay ng utos
Ang matandang nagsalita ay isang butler na nagtatrabaho para sa pamilya Dunn sa Aurous Hill.Nakilala na siya ni Helen sa kabataan niya. Sa nakalipas na dalawang dekada, ang butler na ito ang nag-aalaga ng mansyon ng pamilya Dunn sa Aurous Hill. Pagkatapos ng pagkakataong iyon, nang maikasal si Helen sa pamiilya Schulz, hindi na sila muling nagkita ulit.Ganoon pa man, nakilala agad ni Helen ang butler sa isang tingin lang. Magalang niya rin itong binati, “Uncle Walters! Umaasa akong mabuti pa rin ang kalagayan mo kagaya na lang nang huli tayong magkita!”Pagkatapos magsalita, agad na sinabihan ni Helen ang dalawa niyang anak na nasa tabi niya, “Jaime, Sophie, bilisan niyo at batiin niyo si Uncle Walters.”Magalang na bumati si Jaime at Sophie, “Masaya kaming makilala kayo.”Agad na yumuko ang butler bilang pasasalamat, “Miss Helen, hindi ko inaakalang natatandaan niyo pa ako.”Ngumiti si Helen, “Bakit naman hindi kita matatandaan? Ikaw ang namamahala sa mansyon na nasa tabi ng p
Sa pagkakataong ito, tinutulak ni Charlie ang isang electric bike palabas ng main gate ng isang villa sa Thompson First.Natapos na ang Spring Festival Holiday sa kumpanya ni Claire kaya kailangan na nitong bumalik sa trabaho. Samantala, abala naman ang biyenan ni Charlie na si Jacob sa pagbubuhos ng kanyang pagod sa Calligraphy at Painting Association.Habang suot ang mga saklay, nagluto ng almusal si Elaine para sa kanila kaninang umaga. Pagkatapos kumain nina Jacob at Claire, nagmaneho na sila sa sari-sarili nilang BMW’s para asikasuhin ang sarili nilang mga negosyo. Ganoon din, naglinis si Charlie ng bahay at naghanda siyang umalis para bumili ng karne at itlog.Kahit may sarili silang hardin sa bahay kung saan pwede silang mamitas ng gulay at prutas, kailangan pa rin nilang bumili ng karne at itlog sa supermarket.Dahil dito, inilabas ni Charlie ang kanyang electric bike para mamili. Subalit, hindi siya nagmamadali. Sa halip, ipinarada niya muna ang kanyang electric bike sa ta
Ito ang layunin ni Charlie nang sagipin niya si Rosalie.Balak niyang ipadala si Rosalie sa Eastcliff sa tamang panahon.Hindi nagtagal, itinabi ni Charlie ang kanyang cellphone. Pagkatapos, tinapakan niya ang accelerator ng electric bike niya. Maririnig ang ugong ng electric bike saka ito nagsimulang umandar.Pagkaalis ng Thompson First, tumungo si Charlie sa direksyon kung nasaan ang hotel ni Isaac. Sa pagkakataong ito, narinig niya ang isang pamilyar na boses mula sa likod. Sumisigaw ito habang nauutal, “Ba..yaw!”Napalingon si Charlie. Nakita niya ang isang pamilyar na babae sa tabi ng kalye.“Wendy?” Nasorpresa si Charlie nang obserbahan niya nang mabuti ang babae.Hindi ito ang una o pangalawang araw simula nang tuluyang maghiwalay ng landas ang pamilya ni Lady Wilson at ang pamilya niya. Sa tagal at lalim ng alitan, naging tubig at apoy ang dalawang pamilya. Hindi sila pwedeng pagsamahin sa iisang lugar.Hindi nila binabati ang isa’t isa sa tuwing nagkakasalubong, at kung
Nang marinig ni Wendy ang sagot ni Charlie, agad siyang tumango saka siya seryosong nagsalita, “Bayaw, tama ka… ngayon, napagtanto ko na… ang mga pagkakamali ko… hindi na ako arogante, ignorante, at walang kuwentang binibini na minamaliit ang iba…”Habang nagsasalita, ibinaba ni Wendy ang zipper ng kanyang down jacket para ipakita nang bahagya ang asul na unipormeng suot niya sa loob, “Bayaw, tignan mo! Nakahanap na ako ng trabaho. Isa na akong courtesy lady sa bagong bukas na Pearl River Point community. Ako ang bumabati sa mga bisitang pumapasok…”Napatanong si Charlie, “Bakit ka nagtatrabaho bilang courtesy lady? Kung tama ang pagkakatanda ko, nakapagtapos ka sa isang university. Hindi ba mas mabuting maghanap ka ng ibang trabaho kumpara sa pagiging courtesy lady?”Nahihiyang sumagot si Wendy. Mahina ang kanyang boses, “Bayaw… Sa totoo lang, nabugbog sila papa at ang kapatid ko sa puntong inbalido na sila at hindi na sila makakilos. Ito ang naging resulta nang balakin nilang sakt
Habang nakatitig si Charlie kay Wendy, hindi siya nakaramdam ng simpatya kahit malinaw sa kanya na may pagbabago sa babae.Pagkatapos, tumugon siya, “Hindi naman masyadong malayo ang Pearl River Point dito. Kung sasakay ka ng taxi, makakarating ka naman doon sa mababang halaga lang.”Agad na sumagot si Wendy, “Bayaw… Kung pwede ko lang sanang paramihin ang hawak kong pera ngayon, pero wala akong pamasahe kahit sa bus, lalo naman sa taxi…”Habang nagsasalita, itinuto ni Wendy ang suot niyang high heels, “Maglalakad lang talaga ako para makatipid ng pera. Pero, nakita kong dumaan ka. Nilakasan ko ang loob ko para lumapit at humingi ng tawad. Gusto ko rin sanang humingi ng pabor para magpahatid doon…”Sa totoo lang, maganda ang impresyon ni Wendy kay Charlie ngayon.Simula nang bumisita ang mga bibigating tao sa bahay ni Charlie noong New Year, napagtanto niyang nakagawa siya ng isang malaking pagkakamali sa buhay niya. Mali na minaliit niya si Chalie dati at tinawag niya itong walan
Naguluhan saglit si Albert nang marinig ang boses ni Charlie. Hindi agad nakabalik sa realidad ang isipan niya. Nakatulala lang siya sa langit, habang binubulong, “Ay naku… Nananaginip ba ako? Ganito ba talaga kalakas ang kapangyarihan ng Diyos?”Si Charlie, na nasa kabilang linya, ay tinanong, “Albert, anong binubulong mo sa sarili mo?”Doon lang natauhan si Albert, tinanong sa pagkagulat, “Master… Master Wade?! Ikaw ba talaga ito, o mali lang ang naririnig ko?!”Sa sandaling nagsalita si Albert, nagkaroon ng maraming tanong sa isipan nila ang lahat ng tao sa paligid niya. Tinanong nila siya, gustong malaman kung galing ba talaga ang tawag kay Charlie.Tinanong ulit ni Charlie si Albert, “Hindi mo na ba naaalala ang boses ko?”Doon lang nakumpirma ni Albert na si Charlie talaga ang taong kausap niya sa kabilang linya.Agad napaiyak si Albert sa saya, tinatanong, “Master Wade, nasaan ka?! Halos isang oras na kaming naghahanap sa lambak at hindi ka pa rin namin nahahanap. Nag-aala
Malapit nang masira ang emosyon ni Rosalie. Bigla siyang umupo sa lupa at napaiyak, nakuha agad ang atensyon ng lahat. Bigla siyang umupo sa lupa at napaiyak, agad nakuha ang atensyon ng iba.Mabilis na lumapit ang mga tao para pagaanin ang kalooban ni Rosalie. Kahit na nahihirapan din si Albert, nanguna pa rin siya at nagsalita, “Miss Rosalie, huwag kang masyadong mag-alala sa ngayon. Marahil ay may biyaya ng Diyos si Master Wade!”“Tama, Miss Rosalie,” Si Isaac, na kahit na namumula at may mga luha na ang mata, ay sinubukan siyang pakalmahin, “Basta’t walang kongkretong ebidensya na nasa panganib si Young Master, may pag-asa pa rin sa lahat.”Alam ni Rosalie na pinapagaan lang nila ang kalooban niya. Sa realidad, nag-aalala ang lahat at malungkot dahil hindi nila mahanap si Charlie. Kaso nga lang ay siya ang unang nawalan ng kontrol sa emosyon niya.Sa sandaling iyon, lumapit si Merlin habang may kampanteng tingin sa kanyang mukha at sinabi sa lahat, “Huwag kayong mawalan ng pag-
Nang marinig ni Vera ang mga sinabi ni Charlie, sinabi niya, “Babae? Young Master, naaalala mo ba kung ano ang hitsura niya?”Kumunot ang noo ni Charlie, inalala ang nakita niya, at sinabi, “Pakiramdam ko na nasa 30s ang babae, at may medyo maayos na hitsura niya.”Tumango nang marahan si Vera, “Si Miss Dijo siguro iyon, isa sa apat na great earl ng Qing Eliminating Society!”Tinanong ni Charlie sa sorpresa, “Alam mo ang tungkol sa apat na great earl?”“Kaunti lang ang alam ko.” Sumagot si Vera, “Kahit na si Fleur lang ang nabubuhay hanggang ngayon sa Qing Eliminating Society, may mga supling pa rin ng mga dating kasamahan ng aking ama sa organisasyon. Dahil sa espesyal na lason na ginawa ni Fleur, nakatadhana na pagsilbihan nila siya sa mga dumaang henerasyon. Pero, alam nila na buhay pa rin ako at sinusubukan nila itong ipaalam sa akin sa lahat ng posibleng paraan. Kaya, may ilang kaalaman ako sa panloob na sitwasyon ng Qing Eliminating Society.”“Kahit na ang apat na great earo
Sa nakaraang tatlong daang taon, hindi niya mabilang kung gaano karaming beses niyang pinag-isipan na tapusin ang sarili niyang buhay. Pero, nang maisip niya ang sakripisyo ng kanyang ama kapalit ang imortalidad niya, palagi niyang natatanggal ang kaisipan na magpakamatay.Dahil, alam niya sa puso niya na ang pinakamalaking hiling ng kanyang ama bago siya mamatay ay patuloy siyang mabuhay. Umaasa siya na mabuhay nang matagal ang kanyang mahal na anak, hindi lang isang daang taon, ngunit mas maganda kung limang daang taon. Samantala, ang sarili niyang buhay ay natapos sa edad na 41.Dahil dito, si Vera, na maraming beses nang muntikan masiraan, ay nagngalit at nagpursigi. Gayunpaman, matagal nang pinahirapan at sinira ng imortalidad ang puso niya.Naawa talaga si Charlie sa dalaga sa harap niya kahit na halos 400 years old na siya.Sa sandaling ito, bumuntong hininga nang malalim si Vera, at namula ang mga mata niya habang humikbi at sinabi, “Salamat, sa pagmamalasakit mo, Young Mas
Nakinig nang namamangha si Charlie at hindi maiwasan na tanungin siya, “Sa Northern Europe, may matandang lalaki kang kasama. Tinawag mo siyang ‘lolo’ sa harap ko, pero isa ba siya sa mga ulila na pinalaki mo?”Ngumiti nang kaunti si Vera at sinabi, “Si Mr. Raven ang matandang lalaki na binanggit mo, at siya ang huling abandonadong sanggol na inampon ko sa Eastcliff pagkatapos ng nangyari noong July 7th bago ako pumunta sa United States.”Pagkatapos huminto saglit, nagpatuloy si Vera, “Sa totoo lang, karamihan ng mga ganitong bata ay magtatayo ng negosyo para sa sarili nila sa tulong ko pagkatapos nila maging 20 years old. Ang ilang asset ay ipagkakatiwala sa kanila para pamahalaan nila, pero isa talaga itong regalo mula sa akin. Sa mahigit dalawang daang taon, napakaraming kong binigay na kayamanan.”“Kaunti lang, tulad ni Mr. Raven, na may malalim na pagmamahal, ang handang manatili sa tabi ko. Pinanatili ko rin sila sa tabi ko. Dahil, bilang isang babae na kulang sa kakayahan par
Sa una, akala niya ay bakan tumira lang si Vera sa mga tagong lugar para hindi siya mahuli pagkatapos tumakbo ng napakaraming taon. Pero, hinding-hindi niya inaasahan na palagi siyang nasa unahan ng mundo.Nakakasorpresa na kahit sa patagong paglalakbay niya, naisip niya na mag-ambag sa Oskia, tugma sa mga layunin ni Elijah. Katulad talaga siya ng kanyang ama.Itinuloy ni Vera ang kanyang kuwento at sinabi, “Noong una akong dumating sa Hong Kong, nakipag-ugnayan ako sa Oskia Revival Association gamit ang ilang dating koneksyon. Pero, nang maghahanda na akong makipagkita sa kanila, na-ambush siya ng mga assassin mula sa Qing Eliminating Society. Nakatakas lang ako nang bahagya sa oras na iyon.”Tinanong ni Charlie, “May lumabas ba na impormasyon sa oras na iyon?”Tumango si Vera at ipinahayag ang damdamin niya, “Oo. Hindi ko alam na sa oras na iyon, napasok na nang palihim ng mga tao ni Fleur ang Oskia Revival Association.”Pagkatapos itong sabihin, idinagdag ni Vera, “Pagkatapos m
Kahit na palihim na hinahangad ni Charlie ang Thunderstrike wood ni Vera, nag-atubili siyang hingin ito nang lantaran. Dahil, pinahahalagahan ni Vera ang bagay na ito na mahigit tatlong daang taon, at siguradong napakahalaga nito sa kanya. Pero, alam ni Charlie na hindi niya kailangan mabalisa nang sobra.Sa kasalukuyang sitwasyon, kahit na ibigay sa kanya ni Vera ang Thunderstrike wood, hindi niya ito malilinang.Kaya, tumingin si Charlie kay Vera at tinanong ang isang tanong na nagpausisa sa kanya, “Miss Lavor, sobrang interesado akong malaman kung paano mo pinalampasa ang tatlong daang taon na ito?”Nagkibit balikat si Vera at tumawa na parang sinisisi ang sarili niya, “Hindi ako magaling sa Reiki tulad ni Fleurr, kaya hindi ko kayang makipaglaban sa kanya. Sa nagdaang tatlong daang taon, palagi akong tumatakbo.”Pagkatapos itong sabihin, nagpatuloy si Vera, “Medyo ayos lang ang unang dalawang daang taon. Sa oras na iyon, hindi madali ang transportasyon, at hindi pa maunlad ang
Tumawa si Charlie na parang sinisisi ang sarili niya at tumango habang sinabi, “Wala man lang pala para sa Diyos ang mabuhay ng isang libong taon. Hindi ito karapat-dapat para magpadala siya ng mga kidlat.”Tumango nang bahagya si Vera, “Mukhang gano’n na nga.”Pagkatapos itong sabihin, hindi niya mapigilan na bumuntong hininga, “Pero, may koneksyon nga kayo ni Master Marcius Stark. Kahit na pumanaw na si Master Marcius Stark ng mahigit tatlong daang taon noong ipinanganak ka, may ugnayan ka pa rin sa kanya sa unang limang daang taon na buhay niya at ang pangalawang limang daang taon na buhay niya…”Sa puntong ito, biglang tinanong nang mausisa ni Vera, “Maaari ko bang itanong, paano ka nagsimulang mag-cultivate, Young Master? Sino ang marangal na nakatatanda na gumabay sayo at nagpasok sayo sa cultivation?”Nang makita ni Charlie na sinabi na ni Vera ang lahat ng nakaraan at sikreto niya, hindi na niya itinago ang kahit ano at sinabi, “Nagkataon na may nakuha akong isang sinaunang
Nabigla si Vera sa pangalan na sinabi ni Charlie.Si Charlie ang tuloy-tuloy na nagulat ngayong gabi, habang nanatili siyang kalmado mula sa umpisa kahit na medyo malungkot siya habang pinag-uusapan ang kanyang ama. Pero, nang binanggit ni Charlie ang mga salitang ‘Marcius Stark’, biglang nagulat nang sobra si Vera!Sinabi niya nang hindi nag-iisip, “Paano mo nalaman ang totoong pangalan ng master?! Mahigit tatlong daang taon na simula noong pumanaw siya, at nag-cultivate siya sa seklusyon sa Mount Tason ng sa loob ng isang libong taon noong buhay pa siya. Sobrang kaunting tao lang ang may alam tungkol sa kanya kahit noong buhay pa siya…”Hindi mapigilan ni Charlie na bumuntong hininga at sabihin, “Marcius Stark, na ang orihinal na pangalan ay Martin, ay ipinanganak sa Coleham. Pagkatapos mag-cultivate, tinawag siyang Longevity Master at binago ang pangalan niya na Marcius Stark.”Mas lalong nagulat si Vera, “Young Master, paano mo nalaman ang napakaraming impormasyon tungkol sa ma