Dahil nasa loob rin ng helicopter sina Rosalie at ang iba pang miyembro ng pamilya Schulz, sinabihan ni Charlie ang piloto na dalhin sila diretso sa Shangri-La.Naghanda na si Isaac ng maraming private rooms sa top floor para kay Rosalie at sa iba pang crew members ng pamilya Schulz.Subalit, nag-aalala pa rin si Charlie. Kaya, sinabihan niya si Isaac na isailalim sa house arrest sila Rosalie at gamitan sila ng complete surveillance.Ganoon pa man, malalasap nila Rosalie ang mga mabusisi at de kalidad na mga serbisyo ng Shangri-La pagkatapos nilang magcheck-in, kasama na rin dito ang mga mamahaling pagkain at ang isang magandang kwarto.Pero, lahat ng telephones at mga communication devices sa loob ng mga kwarto nila ay puputulin dahil ayaw ni Charlie na kontakin nila ang publiko sa pagkakataong ito.Alam ni Rosalie na nababahala pa rin si Charlie sa kanya ngayon. Natural lang na wala siyang opinyon at hindi siya pwedeng umangal.Pagkatapos nilang bigyan ng kwarto sila Rosalie, d
Habang lalong nagtatagal na nawawala si Jasmine, lalo pang napapanatag si Tyler.Pakiramdam niya lalong lumiliit ang tsansa ni Jasmine na makaligtas sa Nishitama.Subalit, hindi ito ang nararamdaman ni Reuben. Nakatayo lang siya sa tabi habang kinakabahan. Nagsalita siya sa mababang boses, “Papa, siguradong maraming paraan si Charlie. Kailangan nating mag-ingat! Hindi tayo pwedeng mag-iwan ng kahit anong bakas!”Tumango si Tyler, “Iyan talaga ang dapat nating gawin. Sa ngayon, kailangan na lang nating galingan sa pagpapanggap.”Muling nagsalita si Reuben, “Nga pala, Papa, hindi pa rin ako mapakali sa nakalipas na dalawang araw. Saan kaya napunta si Jasmine? Bakit nawawala pa rin siya? Bakit wala pa rin tayong balita kung buhay o patay siya?”Suminghal si Tyler, “Sa tingin ko patay na si Jasmine, pero hindi lang nila mahanap ang bangkay niya.Agad na napatanong si Reuben, “Bakit parang sigurado ka Papa?”Tumugon si Tyler nang walang emosyon, “Nakadepende ang lahat sa survival rat
Kaya, kahit nasa Aurous Hill si Kazumi, pwede pa rin siyang tawagan ni Tyler.Sa parehong pagkakataon, malapit nang lumapag ang helicopter sa Moore Group.Narinig ni Charlie ang ringtone galing sa bulsa ni Hashimoto. Inilabas ni Charlie ang cellphone at nakita niya ang pangalang ‘Tyler’.Sa tuwing nagsesave ng contacts ang mga Japanese sa kanilang cellphone, madalas na gumagamit sila ng Oskian characters. Kapag naglalagay sila ng contact para sa isang Oskian na kakilala nila, natural lang na Oskian characters rin ang gamit nila.Nang makita ni Charlie na galing kay Tyler ang tawag, agad niyang binalaan si Hashimoto, “Kung gusto mong manatiling buhay, sundin mo ako. Kung hindi, ipapadala kita sa katayan. Pagpipira-pirasuhin ka nila saka nila ipapakain sa mga aso ang mga laman-laman mo. Nauunawaan mo ba ako?”Tumango nang paulit-ulit si Hashimoto, namumutla ang kanyang mukha habang nagmamakaawa, “Basta hayaan mo akong mabuhay, gagawin ko ang kahit anong sasabihin mo nang walang pag-
Sa ganap na 10:55 ng umaga.Biglang nagkaroon ng stock suspension ang Moore Group.Tumutukoy ang stock suspension sa pansamantalang pagtigil ng stock trading ng isang listed company.Mula sa pagkakataong ito, hindi pwedeng i-trade ang shares ng Moore Group. Walang pagtaas o pagbaba sa volume ng shares nito.Matindi dapat ang rason para payagan ang isang kumpanya na magsagawa ng stock suspension. Sa kaso ng Moore Group, may mahalaga silang announcement na gagawin kaya ginantimpalaan sila ng stock suspension.Madalas, nangyayari ang stock suspension bago ang isang mahalagang anunsyo mula sa isang listed company. Ginagawa ang ganitong bagay para pigilan ang insider trading pati na rin ang pagkalat ng impormasyon sa mga oportunista.Halimbawa, dati, isang sikat na internet company ang Amazing Tiger 360.Isa silang listed company sa Oskia at nagawa rin nilang makasama sa local A-shares kahit sa pamamagitan ng pagbili ng ibang kumpanya.Ito ang tinatawag na backdoor listing.Sa mada
Alam ni Reuben na maikukumpara si Charlie sa isang tunay na dragon. Kaya, hindi siya nangahas na kalabanin ito.Nang makita niyang mag-isang dumating si Charlie, agad siyang lumapit para batiin ito nang magalang, “Master Wade, nandito na kayo!”Tumango nang bahagya si Charlie. Habang nanghihinayang ang ekspresyon, nagsalita siya, “Reuben, pasensya na talaga. Tungkol kay Jasmine, sinubukan ko na ang lahat ng makakaya ko…”Sinadya ni Charlie na sabihin ang mga salitang “sinubukan ko na ang lahat ng makakaya ko”. Sa kabila nito, wala siyang narinig na sagot. Napatulala si Reuben at iniisip na nito ang senaryo kung saan may dadalhing pasyente sa ospital at iyan rin ang mga salitang bibitawan ng doktor sa pamilya ng pasyente.Sa isip ni Reuben, mukhang wala nga talagang nagawa si Charlie. ‘Mukhang hindi rin nahanap ni Charlie si Jasmine. Ngayong nasa Oskia na siya, ibig sabihin sumuko na siya sa paghahanap sa pinsan ko. Sa madaling salita, makakahinga na talaga kami nang maluwag ni Papa
Pagkatapos sabihin ng babaeng secretary ang opening remarks, agad na nagsipalakpakan ang mga audience.Pumasok na ang sampung board members ng Moore Group sa mula sa side door ng stage.Hindi kilala ni Charlie kung sino ang mga taong ito maliban na lang sa huling dalawa, si Reuben at ang kanyang amang si Tyler.Kahit huling pumasok, nakareserba ang upuan sa gitna para kay Tyler.Pagdating niya sa stage, dumiretso siya ng upo rito.Pagkaupo niya, napansin ni Tyler na nasa VIP seat sa harap si Charlie.Nang makita niya si Charlie, hindi niya mapigilang kabahan nang kaunti, katulad ng nararamdaman ni Reuben.Gaya ng kasabihan, natural lang para sa isang magnanakaw na makonsensya. Nag-aalala si Tyler na maihayag sa publiko ang mga masasamang ginawa niya balang araw.Sa puntong ito, wala siyang ibang kinatatakutan kundi si Charlie. Si Charlie lang talaga ang may pinakamalaking banta sa kanilang mag-ama.Kung maihahayag ang mga masasamang ginawa niya, hindi siya natatakot na hanapin
Ngayon, nilasap na rin ni Tyler ang pagkakataong ito. Wala nang makakatanggi sa anunsyo at magiging opisyal na balita na rin ang pagkakaluklok niya sa puwesto.Subalit, sa pagkakataong ito, malamig na nagtanong si Charlie, “Mr. Moore, nawawala lang si Ms. Jasmine Moore sa ngayon. Wala pang kumpirmasyon kung patay na siya. Gusto ko sanang magtanong. Kung babalik si Ms. Jasmine balang araw, isasauli mo ba ang posisyon ng pagiging chairman sa kanya?”Akala ni Tyler magiging madali lang ang paglipat ng kapangyarihan ng chairman sa kanya.Dagdag pa roon, pakiramdam niya nagawa niyang kumbinsihin ang buong board. Ang kailangan niya na lang gawin ay i-anunsyo ang napagpasyahan nila sa publiko. Sa ilalim ng ganitong sitwasyon, imposibleng magkaroon pa ng hadlang sa daan niya.Subalit, hindi niya inaakalang aabalahin siya ni Charlie sa pamamagitan ng pagtatanong ng ganitong bagay.Sa kabila ng galit sa kanyang puso, magalang pa rin siyang sumagot sa harap ng camera, “Huwag kayong mag-alala
Nang magpakita si Jasmine, napatulala ang lahat maliban na lamang kay Charlie.Walang nag-aakalang biglang magpapakita si Jasmine sa conference kahit walang balita na natagpuan na siya sa Japan.Isang segundo lang ang nakararaan, inanunsyo ng Moore Group na si Tyler ang magiging bagong chairman pagkatapos ng diskusyon nila sa board meeting. Nangyari ang bagay na ito dahil hindi nila alam kung buhay pa si Jasmine o hindi.Subalit, sa sumunod na segundo, biglang nagpakita si Jasmine sa harap nila!Walang makapaniwala sa nangyayari. Kahit ang mga palabas ay hindi ganito ang script!Ang taong hindi makatanggap ng katotohanan ngayon higit sa lahat ay natural lang na ang bagong chairman ng Moore Group—si Tyler.Sa puntong ito, napatitig si Tyler kay Jasmine. Galit na galit siya sa puntong duduwal na ang mga mata niya mula sa kanyang bungo!Napatitig siya nang mabuti at nagsimulang mamula ang mga mata niya. Sa parehong pagkakataon, lumilitaw rin ang mga ugat sa kanyang sentido.Hindi
Sa sandaling ito, may nahihiyang ngiti si Vera sa kanyang mukha, kagaya ng isang dalaga.Malinaw na sobrang sigla niya habang naglalakad sa tabi ni Charlie. Paminsan-minsan ay nagnanakaw ng tingin ang mga mata niya kay Charlie, pero sa tuwing nangyayari ito, sulyap lang ito, hindi siya naglalakas-loob na tumingin nang matagal. Sa tuwing tumitingin siya, kumukurba ang mga mata niya na parang mga dahon ng willow na sumasayaw sa hangin, talagang kinakatawan ang isang nakakapigil-hininga na kagandahan.Pero, ang Vera na naaalala nila ay palaging walang inaalala, mapaglaro, at minsan ay dominante, pero hindi mahiyain o mailap. Kailanman ay hindi nila siya inugnay sa mga salitang ‘mahiyain’ at ‘mailap’.Ngayon, sa wakas ay napagtanto na nila na may pambabae at mahiyaing bahagi rin si Vera.Pinanood ni Logan si Vera na naglalakad papunta sa kanila mula sa malayo at hindi niya mapigilan na bumuntong hininga habang nakangiti, “Kung magsusuot si Miss ng isang wedding dress o isang tradisyona
Hindi napigilan ni Vera ang pagkibot ng mga kilay niya dahil sa mga sinabi ni Charlie. Mukhang may naintindihan siya pero hindi na siya nagtanong. Sa halip, isinantabi niya ang bagay na ito at ngumiti kay Charlie, sinasabi, “Young Master, dahil hindi ka makapagpasya, ako na ang bahala dito.”Pagkatapos itong sabihin, ibinaling niya ang kanyang ulo saglit, at sinabi, “Kung sa sinaunang panahon ito, siguradong tatawagin kitang ‘irog’. Pero ngayon, wala nang gumagamit ng salitang iyon, at dahil magpapanggap tayo na mag-jowa sa halip na mag-asawa, paano kung tawagin kitang ‘darling’, at tawagin mo rin akong ‘darling’?”Pagkatapos itong sabihin, huminga nang mabilis si Vera. Namumula siya habang pinapanood si Charlie, natatakot siya na tatanggi siya o hindi siya masisiyahan.Hindi ito masyadong pinag-isipan ni Charlie. Magpapanggap sila na mag-jowa, at magkapareho pa ang suot nila. Normal lang para na medyo malambing ang tawagan sa pagmamahalan. At saka, kung mag-jowa sila, parang hindi
Inisip ni Charlie, ‘Anong tulong ang kailangan ko para magbihis? Hindi naman ako isang tao na may kapansanan.’Pero, ngumiti pa rin siya at sinabi, “Okay, aakyat muna ako.”Sa kwarto ni Vera sa itaas.Nakakalat sa kwarto ang parehong bango ni Vera, medyo nahilo siya dahil dito.Naalala nang hindi sinasadya ni Charlie ang karanasan niya na tinulungan siyang dalhin ni Vera sa kama noong may malalang injury siya, at hindi niya mapigilan na makaramdam ng kakaibang pakiramdam sa puso niya. Pero, hindi siya nangahas na mag-isip nang sobra at mabilis na nilabas ang mga damit na inihanda ni Vera para sa kanya.Habang nilalabas niya ang mga damit, napagtanto niya na naghanda si Vera ng magkaparehong damit ng mag-asawa para sa kanila. Ang mga damit na nasa kamay ni Charlie ay isang malaking Gucci T-shirt, klasikong LV-printed shorts, at parehong Hermes na tsinelas. Mukhang gusto ni Vera na magpanggap silang mag-asawa kapag pumunta sila sa Yorkshire Hill.Hindi ito masyadong pinag-isipan ni
Tinikom ni Charlie ang mga labi niya, may gusto siyang sabihin, pero nagpigil pa rin siya.Kahit na halos apat na raang taon na ang pinagsama-samang edad ng apat na nakakatandang tao na ito, palagi nilang itinuturing na gabay na prinsipyo ang mga salita ni Vera. Hindi pagmamalabis na sabihin na si Vera ang gabay nila sa buhay. Naniniwala sila at ginagawa nila ang kahit anong sabihin ni Vera at pinapagawa ni Vera sa kanila.Kaya, kung taliwas ang sinabi niya sa mga sinabi ni Vera, siguradong pipiliin nila na makinig kay Vera.Walang nagawa si Charlie at hinayaan na lang ang matandang babae na lumuhod at pasalamatan siya. Pagkatapos niyang tumayo, nagsalita si Charlie at sinabi, “Siya nga pala, bumaba na ba si Miss Lavor?”Sinabi ni Logan, “Mr. Wade, inutusan kami ni Miss na pangunahan ka muna sa courtyard niya pagdating mo.”Akala ni Charlie na nagmamadali sila at bababa si Vera at pagkatapos ay magkasama silang pupunta sa airport. Hindi niya inaasahan na gusto ni Vera na paakyatin
“Anong sinabi mo?!” Sumabog sa galit si Fleur sa sandaling iyon.Dahil apat na raang taon na siyang nabubuhay, hindi niya pinansin ang halos lahat sa nakaraang tatlong daang taon. Sa tatlong daang taon na ito, siya ang unang tao na nagsabi sa kanya na pupugutan niya siya ng ulo.Nang marinig ni Zekeiah, na nasa kabilang linya, ang galit na sigaw ni Fleur, agad siyang natakot nang sobra, at mabilis siyang yumuko sa kabilang dulo habang humingi ng tawad, sinasabi, “British Lord, patawarin mo ako. Inuulat ko lang ang mga sinabi niya at wala akong balak na maging bastos…”Kahit na alam ni Fleur na inuulit lang ni Zekeiah ang mga sinabi sa kanya, nakaramdam pa rin siya ng galit sa puso niya.Natatakot si Zekeiah na hindi mawawala ang galit ni Fleur, kaya idinagdag niya nang mabilis, “British Lord, handa akong ibahagi ang pag-aalala mo at pumunta sa Aurous Hill sa personal para sayo. Sa sandaling iyon, susubukan ko ang lahat ng makakaya ko para alamin kung sino ang misteryosong tao na iy
Kahit na sobrang bilis na ng paglalakbay sa bilis ng halos isang libong kilometro kada oras, nababalisa pa rin si Fleur dito.Simula noong lumabas ang portrait ng master niya sa Aurous Hill, nabasag ang mentalidad niya. Nawalan siya ng kalma na dapat mayroon sa isang 400 years old na babae.Tumingin siya sa flight navigation chart sa harap niya nang mag-isa, tinitigan ang altitude at speed data, at hindi mapigilan na sabihin nang galit, “Kapag mas mabilis umunlad ang modernong teknolohiya, mas nagiging sakim ang mga hayop na ito. Dati, kayang lumipad ng Concorde ng mahigit dalawang libong kilometro sa isang oras. Ngayon, hindi man lang kayang umabot ng isang libo ang mga eroplano, at ang mga hindi ito kayang gawin ay walang sapat na layo! Nakakainis ito!”Nang makita ng isang crew member ang inis niya, mabilis siyang lumapit at sinabi nang magalang, “British Lord, kumalma ka po. Masyadong malayo ang distansya. Kahit na may Concorde tayo, mahihirapan ito. Ang pinakamalayong abot nito
Medyo nalito si Ruby. Tumingin siya nang namamangha kay Charlie, at tinanong, “Young Master Wade, bakit gusto niyang kunin ni Miss Lavor ang panganib na lumapit kay Fleur? Hindi ba’t masyado itong mapanganib?”Kalmadong sumagot si Charlie, “Mukhang medyo mapanganib ito, pero ang totoo lang ay hindi namin balak ni Miss Lavor na lumapit nang totoo kay Fleur. Ang ideya ni Miss Lavor ay gumawa ng agwat sa oras. Ayon sa pagsusuri niya, kung saan pupunta si Fleur, marahil ay umatras na ang mga miyembro ng Qing Eliminating Society, lalo na ngayong pumasok sa tahimik na yugto ang buong Qing Eliminating Society. Kaya, basta’t maayos na magagamit ang agwat ng oras na ito, mas ligtas talaga para sa amin kung saan man siya pumunta.”Sa puntong ito, hindi mapigilan ni Charlie na bumuntong hininga at sabihin, “Siya ang pinakamalaking kalaban na nakaharap ko sa buhay ko, kaya kailangan kong malaman kung ano ang hitsura ng taong ito. At saka, ang layunin niya siguro sa pagpunta sa Oskia ngayon ay pa
Pagkatapos itong sabihin, humikab si Zekeiah at sinabi, “Ah, hindi ako makatulog ng dalawa o tatlong araw. Pagkatapos marinig na ayos ka lang, bigla akong inantok at hindi ko na mabuksan ang mga mata ko. Honey, matutulog muna ako sandali. Hindi ko na talaga ito kaya.”Tinikom ni Lulu ang mga labi niya. May pagod na ekspresyon niya, pero sobrang mapag-alaga ang boses niya habang sinabi, “Okay, Honey, magpahinga ka na ngayon. Tandaan mo na buksan mo ang ‘Do Not Disturb’ mode sa cellphone mo.”“Okay!” Sumang-ayon si Zekeiah, at sinabi kay Lulu, “Honey, ibababa ko na ngayon ang tawag.”“Okay, sige.”Nang natapos ang tawag, sinabi ni Keith nang may seryosong ekspresyon, “Hindi na ito kailangan pag-isipan. Siguradong may problema kay Zekeiah.”Sinabi nang hindi nag-iisip ni Lulu, “Pa, hindi ba’t ayos lang na mag-alala si Zekeiah sa atin at gusto niyang malaman kung anong nangyayari? Hindi problema siguro na magtanong pa, tama?”Sinabi nang malamig ni Keith, “Hindi problema na magtanong
Sa kabilang dulo ng tawag, ang asawa ni Lulu, si Zekeiah, ay halos agarang sinagot ang tawag. Mukhang balisa ang boses niya habang tinanong, “Lulu, ikaw ba ito?”Humuni si Lulu bilang sagot, “Oo, ako ito.”Sa sandaling narinig niya ang boses ni Lulu, tuwang-tuwa siya at sinabi, “Lulu, ang laking ginhawa na ayos ka lang! Sinusubukan kitang tawagan sa nakaraang dalawang araw, pero hindi ako makakonekta. Nag-aalala ako nang sobra!”Sobrang kumplikado ng mga pakiramdam ni Lulu sa sandaling ito. Hindi niya man lang alam kung ang asawa niya ay isang undercover agent na nilagay ng Qing Eliminating Society sa sarili nilang bahay.Natural na hindi siya umaasa na totoo ito, pero dahil kaugnay ang buhay at kamatayan ng buong pamilya Acker, hindi siya nangahas na hindi ito seryosohin. Kaya, nagpatuloy siya ayon sa mga utos ni Charlie at sinabi, “Honey, halos hindi mo na narinig ang boses ko…”Sinabi ni Zekeiah, “May nangyari ba?!”Sumagot si Lulu, “Ilang araw lang ang nakalipas, isang napaka