Biglang may naalala si Charlie kaya kinausap niya si Yahiko, “Nga pala, Mr. Ito, gusto ko pa sanang humingi ulit ng pabor sa inyo.”Agad na tumugon si Yahiko, “Sabihin mo lang. Walang problema!”Sumagot si Charlie, “Ano ang pangalan ng vice-chairman ng Nippon Steel? Siya ang kausap ni Jasmine tungkol sa terms ng kontrata, hindi ba? Hashimoto Kazumi ba ang tawag sa kanya?”“Oo.” Tumango si Yahiko, “Hashimoto Kazumi nga ang pangalan niya!”Ngumisi si Charlie, “Gusto ko sanang magpadala ka ng ilang ninjas para dukutin siya pero huwag niyo siyang dadalhin dito. Pakidala na lang siya sa daungan. Ilagay niyo siya sa isang cabin ng yateng sasakyan namin. Dadalhin ko ang tarantadong iyon pabalik ng Aurous Hill!”Tumugon si Yahiko nang walang pag-aalangan, “Sige, Mr. Wade! Ipapautos ko na agad ang bagay na iyan!”Kahit isang mataas na executive sa Nippon Steel si Kazumi at masasabing mataas ang estado niya sa buhay at may kapangyarihan siya, malayo pa rin siya kumpara sa pamilya Ito.Mad
Sa pagkakataong ito, nagpatuloy si Yahiko at Shinwa sa usapan nila saka sinabi ni Yahiko kung ano kailangan niya.“Shinwa, may dalawang dahilan kung bakit kita inimbitahan sa bahay ngayon. Una, gusto kong matikman mo ang bluefin tuna pati na rin ang fifty-year-old Yamazaki whiskey na inihanda ko.”Napangiti nang bahagya si Shinwa saka siya nagtanong, “Ano naman ang isa pang bagay?”Ngumiti si Yahiko, “Hindi ba naghahanap ka ng oportunidad na bumuo ng isang joint venture sa Oskia? Ipapakilala kita sa isang mabuting business partner. Siya si Miss Jasmine Moore ng Moore Group.”Pagkatapos, itinuro ni Yahiko si Jasmine na nakaupo sa dining room.Nagulantang si Shinwa nang makita niya si Jasmine.Hindi niya mapigilang matigilan.Nasorpresa siya, “Moore… Miss Moore?! Hindi ba nireport sa TV na nawawala si Miss Moore pagkatapos ng aksidente niya?! Bakit siya… bakit siya andito?!”Sa pagkakataong ito, nagsalita si Yahiko, “Isang panauhing pandangal ng pamilya namin si Miss Moore. Naka-
Kung iyan ang kaso, mas mabuting itulak na lang nila ang lahat ng pabor kay Charlie.Dahil babawi naman siya sa mga pabor na ito, hindi rin magtatagal ang mga utang na loob niya. Para maiwasan ang gulo, hindi na sila magtatagal ni Jasmine sa Tokyo, kaya mas mabuting bayaran niya na ang mga pabor bago sila umalis!Nang maisip ito, sinabihan ni Charlie si Jasmine at Nanako, “Jasmine, Nanako, pwede bang umalis muna kayo saglit? May mga dapat lang kaming pag-usapan bilang lalaki.”Tumayo si Nanako nang walang pag-aalangan saka siya ngumiti, “Jasmine, mahilig ka ba sa mga aso?”Tumango si Jasmine, “Mahilig ako sa mga aso!”Ngumiti si Nanako, “May ilang mga purebred Akita dogs ako sa bahay, may anim rin akong mga tuta na dalawang buwan pa lang. Ang cute nilang tignan. Nasa bakuran sila ng bahay. Gusto mo bang dalhin kita roon para makita sila?”Sabik na sumagot si Jasmine, “Gustong-gusto ko iyan! Tara na!”“Sige!”Nang makita ni Charlie na paalis na sila Nanako at Jasmine, inalis niy
Napatitig si Charlie kay Shinwa. Kita ang pananabik sa mukha ng president ng Nippon Steel. Tinapik ni Charlie ang mesa nang dalawang beses saka siya ngumiti, “Mr. Watanabe, ako, si Charlie Wade, hindi ako magsasabi ng kahit anong bagay na hindi ako sigurado. Kung hindi kita mapapagaling, hindi ko babanggitin ang ganitong bagay.”Agad na natuwa si Shinwa sa sagot ni Charlie. Hindi niya mapigilang bumulalas, “Mr. Wade, kung talagang mapapagaling mo ako, handa akong pumayag sa kahit anong kondisyon mo!”Kahit hindi kasing yaman ni Yahiko si Shinwa, masasabi pa ring isa siya sa pinakamayamang tao sa Japan.Dahil marami siyang pera, hindi na ito ang hinahanap niya. Sa pagtanda niya, iba na ang ambisyon niya.Ngayon, gusto niya na lang maging masaya sa buhay.Sa kasamaang palad, sa oras na dumating ang pagkakataong dapat siyang magsaya sa buhay, unti-unti nang nawawala ang kakayahan niyang lasapin ang pag-ibig nilang mag-asawa.Bilang isang lalaki, may pera, kapangyarihan, at impluwens
Pagkatapos, tumayo si Charlie saka siya bumalik sa kwartong tinuluyan niya sa villa ng pamilya Ito.Pagdating niya sa kwarto niya, kumuha si Charlie ng dalawang malinis na baso mula sa drawer ng mesa. Pagkatapos, binuhusan niya ng tubig ang dalawang baso.Pagkatapos itong buhusan, inilabas ni Charlie ang isang Rejuvenating Pill mula sa kanyang bulsa.Binawasan nang kaunti ni Charlie ang Rejuvenating Pill na dala niya saka niya ito inilagay sa tubig.Maliit na bahagi lamang ng Rejuvenating Pill ang ginamit niya para sa dalawang baso, 10% lang ito ng kabuuang pill.Hindi naman dahil nagdadamot si Charlie.Una sa lahat, kahit magkaiba ang kondisyon ng dalawang lalaki, hindi naman malaki ang pangangailangan nila sa Rejuvenating Pill.Mahina si Yahiko pero dahil ito sa injuries at trauma na nakuha niya sa aksidente. Pagkatapos ng amputation surgery, naapektuhan nang matindi ang vitality niya.Sa ganitong kaso, maliit na bahagi lamang ng Rejuvenating Pill ang kakailanganin niya para
Habang gulat na gulat silang dalawa, napatitig si Charlie kay Shinwa habang nakangiti, “Halika, Mr. Watanabe, i-abot mo ang kamay mo sa akin. Susuriin ko lang ang pulso mo.”Nasa gitna pa ng saya si Shinwa dahil sa pagbalik ng kanyang pagiging lalaki. Nang marinig niya ang sinabi ni Charlie, tumango siya, “Pasensya na talaga sa abala, Mr. Wade!”Pagkatapos magsalita, agad niyang inabot ang kamay niya.Mabilis na sinuri ni Charlie ang pulso ni Shinwa. Sumunod, nagpadala siya ng kaunting reiki sa meridians nito.Sapat na ang reiki na ibinigay niya para masigurong patuloy na magiging “lalaki” si Shinwa buong buhay niya.Sa pagkakataong ito, hindi mapigilang maalala ni Shinwa ang minamahal niyang asawa.Nang maalala niya ang mga sandaling magkasama sila sa kama, naramdaman niyang nagsisimulang uminit ang katawan niya! May nangyayaring kakaiba!Sumunod, naramdaman niyang tumataas ang kanyang libido kaya hindi niya mapigilang mapuno ng tuwa!“Mabilis… Mabilis palang umepekto ang gamo
Para sa isang normal na tao, malaki ang dalawa hanggang tatlong bilyong halaga. Pero kay Shinwa, isa o dalawang porsyento lamang ito ng kanyang total assets.Para sa isang lalaki na nawalan ng kakayahan sa kama, ang paggastos ng kakarampot na isa o dalawang porsyento ng kanyang assets para bumalik ang kanyang essence ay hindi isang malaking bagay. Walang lalaki sa mundo na tatanggi sa ganitong kasunduan.Tuwang-tuwa si Shinwa pero naalala niya pa ring magtanong, “Mr. Wade, hanggang kailan ito magtatagal?”Ngumiti nang bahagya si Charlie, “Sapat na iyan para sa dalawang dekada. Sa pagkakataong iyon, malapit ka nang mag-70—sa kabila ng edad mo, masisiguro kong mataas pa rin ang libido mo sa pagkakataong iyon. Kung aalagaan mo nang mabuti ang sarili mo, posible pa rin ang bagay na ito kahit lagpas ka na ng 70.”Namumula ang mukha ni Shinwa sa pagkasabik. Habang nanginginig ang boses, nagsalita siya, “Dalawang dekada?! Masyado… Masyado naman yata itong mabuti para maging totoo! Ang gal
Ganoon din, agad na nagsalita ang natutuwang si Shinwa. Kinausap niya si Jasmine, “Ms. Moore, nagkaroon na kami ng diskusyon ni Mr. Wade. Napagkasunduan naming baguhin ang isang clause sa agreement.”Namangha si Jasmine at agad siyang nagtanong, “Mr. Watanabe, ano ang balak niyong baguhin?”Tumawa si Shinwa saka siya sumagot, “Pareho tayong magbibigay ng 50% sa capital. Pero pagdating sa stock ownership, 60% ng shares ang mapupunta sa inyo at ang 40% naman ang sa Nippon Steel!”Natigilan si Jasmine!Hindi niya maunawaan—kung bakit gagawin ni Shinwa ang ganitong bagay?!Bakit niya isusuko ang 10% ng shares nila?Sumunod, napatitig siya kay Charlie. Sinasabi ng sixth sense niya na may kinalaman si Charlie kung bakit nagbago ang terms nila sa kontrata. May ginawa si Charlie habang wala sila ni Nanako!Nagulantang si Jasmine. ‘Ano ba ang ginawa ni Charlie para magbago ng ganito si Shinwa? Hindi ba magmumukhang malaki ang utang na loob ko sa kanya dahil kay Charlie?’Nang maisip ito
“Sa kalaunan, naisip ko rin na sa halip na tumakbo palagi, mas mabuti na iwan ko ang singsing kay Fleur para hindi na niya ako habulin at hayaan akong mabuhay nang payapa. Pero pagkatapos itong pag-isipan ulit, si Fleur ang pumatay sa aking ama. Kung magkokompromiso ako at magmamakaawa sa kanya, anong kaibahan namin ni Sanguine, na nagpapasok sa Qing dynasty? Magiging traydor kaming dalawa, kung gano’n.”Pagkatapos itong sabihin, sinabi ni Vera, “Pagkatapos maintindihan ang lahat ng ito, nagpasya ako na kahit gaano pa ito kahirap, dapat ay mabuhay ako. Kahit gaano pa ito kahirap, hindi ako pwedeng magkompromiso at sumuko kay Fleur. Basta’t mabubuhay ako, siguradong mabubuhay ako nang mas matagal kay Fleur. Sa sandaling iyon, ako ang mananalo sa huli.”Sinabi nang matatag ni Charlie, “Huwag kang mag-alala, siguradong mas tatagal ang buhay mo kaysa sa kanya.”Tumango nang tapat si Vera at sinabi, “Sigurado ako na mas tatagal ang buhay mo sa akin, Young Master. Pagkatapos kong mamatay,
Sa tuwing binabanggit si Sanguine, nagngangalit si Vera sa galit. Nang binanggit niya na walang nabuhay sa apat na tito at sa mga supling nila, napaiyak si Vera.Hindi inaasahan ni Charlie na sobrang lagim ng nangyari sa pamilya ng lolo ni Vera, at hindi niya maiwasan na bumuntong hininga habang sinabi, “Sa panahon na iyon, ang mga buhay ay kasing liit ng mga damo at dahon. Maraming pamilya na tumagal ng daang-daang taon o kahit libo-libong taon ang naputol sa panahon na iyon.”Kinuyom ni Vera ang mga kamao niya at nagngalit, sinasabi, “Ang lahat ng ito ay dahil sa traydor na iyon, si Sanguine!”Nang sinabi ang mga ito, nagpakita siya ng isang mabangis na ugali na bihira niyang ipinapakita, at sinabi nang mabagal, “Naging tapat ang mga Lavor sa maraming henerasyon! Ibinuhos ng mga ninuno ko ang lahat para pagsilbihan ang bansa, at sumali pa sa militar ang aking ama, nilabanan ang Qing Dynasty sa kalahati ng buhay niya, hindi nakalimutan na suportahan ang Oskia. Pero, hindi lang pina
Tumango nang marahan si Charlie, “Okay, salamat sa pagsisikap mo.”-Nang dumating ang eroplano ni Fleur sa Melbourne, nakaalis na sa Aurous Airport ang eroplano na sinakyan nina Charlie at Vera, papunta sa malayong Londel na mahigit isang libong kilometro ang layo.Habang lumilipad ang eroplano sa kanluran, nawala na ang dating sigla at kulit ni Vera. Sumandal siya panandalian sa balikat ni Charlie, at pagkatapos ay para bang nawalan ng focus ang kanyang mga mata habang nakatingin sa labas ng bintana.Nakikita ni Charlie na may mali sa kanya, at naiintindihan niya nang mabuti ang kalagayan niya ngayon. Dahil, sa mundong ito, walang sino man ang mas angkop na mangulila sa tahanan kaysa kay Vera.Isa siyang dalaga na mahigit tatlong daang taon nang hindi nakakauwi, at sa wakas ay pauwi na siya. Ang kahit sino ay makakaramdam ng magkahalong mga emosyon.Makalipas ang mahigit dalawang oras, dumating ang eroplano sa Londel Airport. Nang bumaba si Vera sa eroplano, medyo nanghina nang
Nahiya at nabalisa si Vera, “Hindi ko pa nararanasang umibig, pero marami na akong nakitang mga romance drama! Hindi ba’t normal ang mga ganitong mapaglarong asaran sa mga romance drama?”“Oo, oo…” Tumango si Charlie nang nakangiti. Sa sandaling ito, mabagal na lumabas na ang eroplano sa gate, kaya binalk ni Charlie ang usapan sa punto habang binulong, “Dadating tayo sa Londel ng mga dalawang oras. Naaalala mo pa ba ang eksaktong lokasyon ng libingan ng iyong ama?”Tinanggal ni Vera ang kanyang ngiti at sumagot, “Nasa hilagang-silangan ng Ensel Bay ang libingan ng aking ama. Nakita ko ang mga mapa at litrato ng satellite. Tinatawag ng Stoneridge ang lugar na iyon.”Tumango si Charlie, nilabas ang kanyang cellphone para suriin ang mapa, at sinabi, “Medyo mas malapit sa Londel ang Stoneridge. Halos isa’t kalahating oras na biyahe ito mula sa airport.”“Mm-hmm…” Tumango nang bahagya si Vera at sinabi, “Nasa isang bundok sa hilagang-silangang bahagi ng Stoneridge ang libingan ng aking
Isang sabay sa uso at mapormang mag-jowa na may suot na pang-mataas na klase ng fashion ang hawak-kamay na dumaan sa VIP passage para kumpletuhin ang proseso ng pagsakay nila. Pagkatapos ay hawak-kamay silang sumakay sa business car ng airport na para lang sa mga VIP.Sa mga tagalabas, ang dalawang ito ay isa sigurong mag-jowa na mga mayaman na tagapagmana. Hindi lang na may suot silang mga high-end na brand, ngunit marahil ay gumastos sila ng daang-daang libo sa private charter para sa biyahe nila.Pero, ito ang pinakamagandang balatkayo para kina Charlie at Vera.Sa kasalukuyang hitsura ni Charlie, walang magdududa na 20 years old lang siya. Kahit na may makita siyang kakilala, hindi nila siya makikilala.Habang papasakay ang dalawa sa eroplano, ginabayan sila ng crew sa isang maluwag na cabin. Hindi pinansin ni Vera ang unang dalawang first-class na upuan at hinawakan ang kamay ni Charlie habang naglakad siya sa likod at sinabi nang malambing, “Darling, gusto kong katabi ka.”M
Hindi maiwasan ni Vera na tanungin siya nang galit, “Hindi ba’t dapat tawagin mo rin akong ‘darling’?”Umubo nang dalawang beses si Charlie at tinanong siya, “Walang ibang tao dito. Gusto mo ba talaga na tawagin kitang ganito?”Nadismaya si Vera at sinabi, “Pinagkasunduan natin ito kanina…”Sinabi agad nang seryoso ni Charlie, “Sige, tutuparin ko ang pangako ko.”Pagkatapos ayusin ang sarili niya, sinabi niya, “Darling, darating tayo sa airport sa loob ng kalahating oras.”Ngumiti nang matamis si Vera at sinabi, “Okay. Salamat, darling!”Si Vera, na kuntento na, ay hindi maiwasan na mapansin ang kaliwang kamay ni Charlie sa manibela, at tinanong niya nang mausisa, “Darling, hindi mo ba sinuot ang singsing na binigay ko sayo nang lumabas ka?”Sumagot nang kaswal si Charlie, “Bakit ko ito isusuot? Kinilala ng singsing ang ama mo bilang may-ari nito, hindi ako. Kung malalagay tayo sa panganib, ite-teleport pa rin ako nito sayo. Kung makikita talaga natin si Fleur, hindi ba’t parang
Sa sandaling ito, may nahihiyang ngiti si Vera sa kanyang mukha, kagaya ng isang dalaga.Malinaw na sobrang sigla niya habang naglalakad sa tabi ni Charlie. Paminsan-minsan ay nagnanakaw ng tingin ang mga mata niya kay Charlie, pero sa tuwing nangyayari ito, sulyap lang ito, hindi siya naglalakas-loob na tumingin nang matagal. Sa tuwing tumitingin siya, kumukurba ang mga mata niya na parang mga dahon ng willow na sumasayaw sa hangin, talagang kinakatawan ang isang nakakapigil-hininga na kagandahan.Pero, ang Vera na naaalala nila ay palaging walang inaalala, mapaglaro, at minsan ay dominante, pero hindi mahiyain o mailap. Kailanman ay hindi nila siya inugnay sa mga salitang ‘mahiyain’ at ‘mailap’.Ngayon, sa wakas ay napagtanto na nila na may pambabae at mahiyaing bahagi rin si Vera.Pinanood ni Logan si Vera na naglalakad papunta sa kanila mula sa malayo at hindi niya mapigilan na bumuntong hininga habang nakangiti, “Kung magsusuot si Miss ng isang wedding dress o isang tradisyona
Hindi napigilan ni Vera ang pagkibot ng mga kilay niya dahil sa mga sinabi ni Charlie. Mukhang may naintindihan siya pero hindi na siya nagtanong. Sa halip, isinantabi niya ang bagay na ito at ngumiti kay Charlie, sinasabi, “Young Master, dahil hindi ka makapagpasya, ako na ang bahala dito.”Pagkatapos itong sabihin, ibinaling niya ang kanyang ulo saglit, at sinabi, “Kung sa sinaunang panahon ito, siguradong tatawagin kitang ‘irog’. Pero ngayon, wala nang gumagamit ng salitang iyon, at dahil magpapanggap tayo na mag-jowa sa halip na mag-asawa, paano kung tawagin kitang ‘darling’, at tawagin mo rin akong ‘darling’?”Pagkatapos itong sabihin, huminga nang mabilis si Vera. Namumula siya habang pinapanood si Charlie, natatakot siya na tatanggi siya o hindi siya masisiyahan.Hindi ito masyadong pinag-isipan ni Charlie. Magpapanggap sila na mag-jowa, at magkapareho pa ang suot nila. Normal lang para na medyo malambing ang tawagan sa pagmamahalan. At saka, kung mag-jowa sila, parang hindi
Inisip ni Charlie, ‘Anong tulong ang kailangan ko para magbihis? Hindi naman ako isang tao na may kapansanan.’Pero, ngumiti pa rin siya at sinabi, “Okay, aakyat muna ako.”Sa kwarto ni Vera sa itaas.Nakakalat sa kwarto ang parehong bango ni Vera, medyo nahilo siya dahil dito.Naalala nang hindi sinasadya ni Charlie ang karanasan niya na tinulungan siyang dalhin ni Vera sa kama noong may malalang injury siya, at hindi niya mapigilan na makaramdam ng kakaibang pakiramdam sa puso niya. Pero, hindi siya nangahas na mag-isip nang sobra at mabilis na nilabas ang mga damit na inihanda ni Vera para sa kanya.Habang nilalabas niya ang mga damit, napagtanto niya na naghanda si Vera ng magkaparehong damit ng mag-asawa para sa kanila. Ang mga damit na nasa kamay ni Charlie ay isang malaking Gucci T-shirt, klasikong LV-printed shorts, at parehong Hermes na tsinelas. Mukhang gusto ni Vera na magpanggap silang mag-asawa kapag pumunta sila sa Yorkshire Hill.Hindi ito masyadong pinag-isipan ni