Sa totoo lang, nang itinaas ng lalaki ang kanyang ispada, umatras nang dalawang hakbang ang lima dahil ayaw nilang tumama ang dugo sa kanilang katawan kapag sumirit ito sa katawan ni Nanako.Nakatitig sila kay Nanako, hinihintay na mangyari ang madugong eksena, at handa na rin si Nanako na harapin ang kamatayan niya.Pero, tumigil ang imahe nila sa kanilang isipan sa sandaling ito!Ang ninja sword, na nakataas sa ere, ay huminto doon nang ilang sandali, at iniisip ng iba kung bakit sobrang tagal bago niya siya pugutan.Nang umabante sila para tumingin, napagtanto nila na patay na ang berdugo na may hawak sa ispada!Ilang sentimetro ng isang maikling patalim ang nakadikit sa kanyang noo, at dahil sobrang linis ng hiwa, katiting na dugo lang ang lumabas sa sugat at tumulo sa makapal na puting niyebe, ginawa itong pula!Habang nagulantang ang mga taong ito at hindi nila malaman kung ano ang nangyayari, napagtanto nila na pamilyar ang shuriken na tumama sa noo ng lalaki.Sinabi sa t
Si Charlie nga ang lalaking nakangiti at nakatayo sa harap ni Nanako, ang lalaking matagal na niyang namimiss at iniibig!Sa sandaling ito, maraming tanong ang lumitaw sa isipan niya.‘Siya ba?!’‘Paano ito nangyari?’‘Bakit nandito siya?’‘Nananaginip ba ako?’‘Patay na ba ako at ilusyon lang ba ito?’‘Kanina lang, akala ko na wala na akong panghihinayang kung makikita ko ulit si Charlie nang isang beses lang bago ako mamatay, pero hinding-hindi ko aakalain na bigla niya akong ililigtas na parang isang anghel mula sa langit!’Maraming mga kaisipan ang lumitaw sa kanyang isipan kasama ang halo-halong emosyon ng sorpresa, pag-aalangan, pagkabalisa, at pananabik. Nanginig siya sa punto na wala siyang masabi.Sa sandaling ito, si Charlie ang sumira sa katahimikan. Tumingin siya kay Nanako habang nakangiti at tinanong, “Ito-san, medyo matagal na tayong hindi nagkita. Kamusta ka na?”Nang marinig ang boses ni Charlie, sa wakas ay sigurado na si Nanako na hindi ito isang ilusyon!
Sigurado ang apat na ninja ng pamilya Fujibayashi na kaya nilang patayin si Charlie gamit ang isang atake.Para naman kay Nanako, sobrang lakas ng tibok ng puso niya habang pinapanood ang eksena, natatakot siya na marahil ay may mangyaring masama kay Charlie. Mas gugustuhin niya na siya ang mamatay kaysa makitang magkaroon ng isang sugat si Charlie.Sa sandaling ito, biglang umatras ng ilang metro si Charlie nang napakabilis. Nagulantang ang apat na ninja sa sobrang bilis nito!Sila ang unang umatake, at mas mabilis sila kay Charlie sa pag-atake nila. Bukod dito, halos isang metro ang haba ng mga ninja sword nila, kaya mas malayo ang distansya ng atake nila, mayroon silang kalamangan sa layo at mas nauna sila.Ayon sa kalkulasyon nila, halos imposible na makatakas ang kahit sino sa atake nila sa isang iglap. Dahil, hindi kayang iwasan ng isang normal na tao ang isang bala kapag tatama na ito sa kanya!Pero, nagawa ito ni Charlie!Habang umaatras siya, nilagay niya sa kanyang buls
“Charlie-san…”Habang humihikbi, pinagalaw ni Nanako ang mga gulong ng kanyang wheelchair papunta kay Charlie.Mabilis na humakbang si Charlie papunta sa kanya at tinanong, “Ito-san, ayos ka lang ba?”“Oo, ayos lang ako…” Tumango nang masigla si Nanako, pagkatapos, tinakpan niya ang kanyang mukha at umiyak nang mapait habang dumaloy sa kanya ang mga emosyon.Sa sandaling ito, hindi siya malungkot dahil muntikan na siyang mamatay, ngunit nalula siya sa biglang pagdating ni Charlie, sa punto na hindi niya makontrol ang mga emosyon niya.Nang makita siyang umiiyak, itinaas ni Charlie ang kanyang kamay, marahan na hinimas ang likod ng malamig na kamay ni Nanako, at sinabi nang malamig, “Ayos lang ito, Ito-san. Ayos na ang lahat ngayon. Huwag ka nang umiyak.”Pinunasan ni Nanako ang mga luha niya, umiling siya, at sinabi, “Hindi ako umiiyak dahil sa nangyari…”Pagkatapos nito, itinaas niya ang kanyang tingin, na puno ng matinding pagmamahal at pag-ibig, at sinabi niya habang patuloy
Nagulantang si Nanako nang marinig ang matatag na sagot ni Charlie. Hindi siya makapaniwala na gagaling siya nang buo, pero nang marinig niya ito ka Charlie, bigla siyang naging kumpiyansa nang sobra at naging panatag.Ngumiti siya nang kaaya-aya at tinanong, “Kaya mo ba talaga akong gamutin?”Tumango si Charlie at sinabi, “Oo, pero bago kita gamutin, itapon muna natin ang mga bangkay.”Sinabi nang mabilis ni Nanako, “Tatawagan ko ang kasambahay!”“Hindi na.” Pinigilan siya ni Charlie at sinabi, “May kaunting gusto kami ng ama mo sa Tokyo. Kung ipapaalam mo sa kasambahay ang napakalaking bagay, siguradong ipapaaalam niya ito sa ama mo, at marahil ay hindi maging maayos ang mga bagay-bagay sa pagitan natin.”Tinanong ni Nanako sa sorpresa, “Nakilala mo ba ang ama ko sa Tokyo? Anong gusto niyong dalawa?”Nagkibit balikat si Charlie at sinabi, “Mahabang kwento. Sasabihin ko ang lahat ng ito sa iyo kapag ginamot ko ang mga injury mo.”Nilabas ni Nanako ang kanyang dila nang mapaglar
Tinanong ni Nanako, “Charlie-san, makikita pa ba kita sa hinaharap?”Tumango si Charlie. “Oo. Nililipat ko ang parte ng negosyo ko sa Japan ngayon, kaya marahil ay madalas akong pumunta dito sa hinaharap.”“Magaling!” Tumili si Nanako sa tuwa. “Charlie-san, pwede mo bang ipangako sa akin ang isang bagay?”Tumango si Charlie. “Ano iyon?”Mabilis na sinabi ni Nanako, “Sana ay ipaalam mo sa akin sa tuwing pupunta ka sa Japan, at sana ay hayaan mo akong makipagkita sa iyo kung ayos lang sa iyo!”“At saka, kung pumunta ako sa Oskia at nagkataon na libre ka, hayaan mo rin sana na makipagkita ako sayo, okay?”Ngumiti si Charlie. “Walang problema. Pangako.”Nagdiwang si Nanako na parang isang maliit na bata na nakuha ang paborito niyang candy. “Kung gano’n, mas madalas kitang makikita!”Habang naaaliw sa kanyang matamis na ngiti, mas naging marahan ang boses ni Charlie habang sinabi niya nang nakangiti, “Okay. Dadalhin muna kita sa kwarto mo. Tutulungan kitang gamutin ang mga injury mo
Ang magkapatid, sina Jaime at Sophie, ay direktang ipinadala sa Kyoto simula noong nilabas sila sa Tokyo.Sa sandaling ito, nakakulong ang magkapatid sa isang bahay, halos dalawang kilometro ang layo sa lugar na ito.Ilang ninja mula sa pamilya Iga ang namamahala sa pagbabantay sa kanila.Hinihintay nila ang utos ni Yoshito. Kung bibigyan sila ng utos ni Yoshito na kumilos na, papatayin nila agad ang magkapatid bago palihim na ipapadala ang mga bangkay nila sa mansyon ng pamilya Ito.Pero, bago magbigay ng utos si Yoshito sa kanila, kailangan nilang panatilihing buhay ang magkapatid. Kung hindi, hindi mabuti na dalhin nila ang mga bangkay nila sa mansyon ng pamilya Ito kung naging matigas na ang katawan nila pagkatapos nilang mamatay nang matagal na.Ang mga ninja ng pamilya Iga ang pinakamagaling sa assassination. Sa karanasan nila, ang pinakamagandang oras para ilipat ng isang tao ang bangkay ay sa loob dapat ng isang oras pagkatapos nilang mamatay. Sa oras na ito, medyo malambo
Lumingon si Charlie bago siya ngumiti at sinabi nang malambot, “Huwag kang mag-alala. Babalik ako agad.”Pagkatapos niyang magsalita, lumabas si Charlie sa kwarto ni Nanako at naglaho sa maniyebeng gabi.***Ang Iga ninja na pumunta para suriin ang lugar ay tumatakbo nang buong bilis sa gabi sa ilalim ng snowstorm.Sobrang bilis niya kumilos, para bang isa siyang multo sa ilalim ng takip ng gabi.Pero, hinding-hindi niya inaasahan na isang napakalakas at magaling na master na isang beses na mas malakas sa kanya ang nakasunod sa likod niya. Ang napakalakas at magaling na master na ito ay walang iba kundi si Charlie.Tumakbo ng dalawang kilometro ang Iga ninja nang hindi humihinto. Pagkatapos, sa wakas ay tumigil na siya sa harap ng isang courtyard. Dumating siya sa simpleng pinto ng courtyard bago siya kumatok nang apat na beses, dalawang mabagal at dalawang mabilis na katkot. Bahagyang bumukas ang pinto mula sa loob at maliit lang ang puwang ng pinto, sapat na ang isang tao para
Tinikom ni Charlie ang mga labi niya, may gusto siyang sabihin, pero nagpigil pa rin siya.Kahit na halos apat na raang taon na ang pinagsama-samang edad ng apat na nakakatandang tao na ito, palagi nilang itinuturing na gabay na prinsipyo ang mga salita ni Vera. Hindi pagmamalabis na sabihin na si Vera ang gabay nila sa buhay. Naniniwala sila at ginagawa nila ang kahit anong sabihin ni Vera at pinapagawa ni Vera sa kanila.Kaya, kung taliwas ang sinabi niya sa mga sinabi ni Vera, siguradong pipiliin nila na makinig kay Vera.Walang nagawa si Charlie at hinayaan na lang ang matandang babae na lumuhod at pasalamatan siya. Pagkatapos niyang tumayo, nagsalita si Charlie at sinabi, “Siya nga pala, bumaba na ba si Miss Lavor?”Sinabi ni Logan, “Mr. Wade, inutusan kami ni Miss na pangunahan ka muna sa courtyard niya pagdating mo.”Akala ni Charlie na nagmamadali sila at bababa si Vera at pagkatapos ay magkasama silang pupunta sa airport. Hindi niya inaasahan na gusto ni Vera na paakyatin
“Anong sinabi mo?!” Sumabog sa galit si Fleur sa sandaling iyon.Dahil apat na raang taon na siyang nabubuhay, hindi niya pinansin ang halos lahat sa nakaraang tatlong daang taon. Sa tatlong daang taon na ito, siya ang unang tao na nagsabi sa kanya na pupugutan niya siya ng ulo.Nang marinig ni Zekeiah, na nasa kabilang linya, ang galit na sigaw ni Fleur, agad siyang natakot nang sobra, at mabilis siyang yumuko sa kabilang dulo habang humingi ng tawad, sinasabi, “British Lord, patawarin mo ako. Inuulat ko lang ang mga sinabi niya at wala akong balak na maging bastos…”Kahit na alam ni Fleur na inuulit lang ni Zekeiah ang mga sinabi sa kanya, nakaramdam pa rin siya ng galit sa puso niya.Natatakot si Zekeiah na hindi mawawala ang galit ni Fleur, kaya idinagdag niya nang mabilis, “British Lord, handa akong ibahagi ang pag-aalala mo at pumunta sa Aurous Hill sa personal para sayo. Sa sandaling iyon, susubukan ko ang lahat ng makakaya ko para alamin kung sino ang misteryosong tao na iy
Kahit na sobrang bilis na ng paglalakbay sa bilis ng halos isang libong kilometro kada oras, nababalisa pa rin si Fleur dito.Simula noong lumabas ang portrait ng master niya sa Aurous Hill, nabasag ang mentalidad niya. Nawalan siya ng kalma na dapat mayroon sa isang 400 years old na babae.Tumingin siya sa flight navigation chart sa harap niya nang mag-isa, tinitigan ang altitude at speed data, at hindi mapigilan na sabihin nang galit, “Kapag mas mabilis umunlad ang modernong teknolohiya, mas nagiging sakim ang mga hayop na ito. Dati, kayang lumipad ng Concorde ng mahigit dalawang libong kilometro sa isang oras. Ngayon, hindi man lang kayang umabot ng isang libo ang mga eroplano, at ang mga hindi ito kayang gawin ay walang sapat na layo! Nakakainis ito!”Nang makita ng isang crew member ang inis niya, mabilis siyang lumapit at sinabi nang magalang, “British Lord, kumalma ka po. Masyadong malayo ang distansya. Kahit na may Concorde tayo, mahihirapan ito. Ang pinakamalayong abot nito
Medyo nalito si Ruby. Tumingin siya nang namamangha kay Charlie, at tinanong, “Young Master Wade, bakit gusto niyang kunin ni Miss Lavor ang panganib na lumapit kay Fleur? Hindi ba’t masyado itong mapanganib?”Kalmadong sumagot si Charlie, “Mukhang medyo mapanganib ito, pero ang totoo lang ay hindi namin balak ni Miss Lavor na lumapit nang totoo kay Fleur. Ang ideya ni Miss Lavor ay gumawa ng agwat sa oras. Ayon sa pagsusuri niya, kung saan pupunta si Fleur, marahil ay umatras na ang mga miyembro ng Qing Eliminating Society, lalo na ngayong pumasok sa tahimik na yugto ang buong Qing Eliminating Society. Kaya, basta’t maayos na magagamit ang agwat ng oras na ito, mas ligtas talaga para sa amin kung saan man siya pumunta.”Sa puntong ito, hindi mapigilan ni Charlie na bumuntong hininga at sabihin, “Siya ang pinakamalaking kalaban na nakaharap ko sa buhay ko, kaya kailangan kong malaman kung ano ang hitsura ng taong ito. At saka, ang layunin niya siguro sa pagpunta sa Oskia ngayon ay pa
Pagkatapos itong sabihin, humikab si Zekeiah at sinabi, “Ah, hindi ako makatulog ng dalawa o tatlong araw. Pagkatapos marinig na ayos ka lang, bigla akong inantok at hindi ko na mabuksan ang mga mata ko. Honey, matutulog muna ako sandali. Hindi ko na talaga ito kaya.”Tinikom ni Lulu ang mga labi niya. May pagod na ekspresyon niya, pero sobrang mapag-alaga ang boses niya habang sinabi, “Okay, Honey, magpahinga ka na ngayon. Tandaan mo na buksan mo ang ‘Do Not Disturb’ mode sa cellphone mo.”“Okay!” Sumang-ayon si Zekeiah, at sinabi kay Lulu, “Honey, ibababa ko na ngayon ang tawag.”“Okay, sige.”Nang natapos ang tawag, sinabi ni Keith nang may seryosong ekspresyon, “Hindi na ito kailangan pag-isipan. Siguradong may problema kay Zekeiah.”Sinabi nang hindi nag-iisip ni Lulu, “Pa, hindi ba’t ayos lang na mag-alala si Zekeiah sa atin at gusto niyang malaman kung anong nangyayari? Hindi problema siguro na magtanong pa, tama?”Sinabi nang malamig ni Keith, “Hindi problema na magtanong
Sa kabilang dulo ng tawag, ang asawa ni Lulu, si Zekeiah, ay halos agarang sinagot ang tawag. Mukhang balisa ang boses niya habang tinanong, “Lulu, ikaw ba ito?”Humuni si Lulu bilang sagot, “Oo, ako ito.”Sa sandaling narinig niya ang boses ni Lulu, tuwang-tuwa siya at sinabi, “Lulu, ang laking ginhawa na ayos ka lang! Sinusubukan kitang tawagan sa nakaraang dalawang araw, pero hindi ako makakonekta. Nag-aalala ako nang sobra!”Sobrang kumplikado ng mga pakiramdam ni Lulu sa sandaling ito. Hindi niya man lang alam kung ang asawa niya ay isang undercover agent na nilagay ng Qing Eliminating Society sa sarili nilang bahay.Natural na hindi siya umaasa na totoo ito, pero dahil kaugnay ang buhay at kamatayan ng buong pamilya Acker, hindi siya nangahas na hindi ito seryosohin. Kaya, nagpatuloy siya ayon sa mga utos ni Charlie at sinabi, “Honey, halos hindi mo na narinig ang boses ko…”Sinabi ni Zekeiah, “May nangyari ba?!”Sumagot si Lulu, “Ilang araw lang ang nakalipas, isang napaka
Simula noong sinundan ni Charlie ang mga bakas at nalaman ang shipping company ng Qing Eliminating Society sa Singapore, napagtanto niya na ang mga civilian airplane ay isang madaling makaligtaan na butas.Kahit gaano pa kalakas o kayaman ang isang tao, basta’t kailangan nilang lumipad sa mga international border, kailangan nilang i-ulat nang tapat ang lahat ng flight information sa bawat bansa na dadaanan nila.Ito ay dahil walang indibidwal ang kayang kontrolin ang buong aviation system. Ang pinaka prayoridad ng mga gobyerno sa buong mundo ay ang aviation security at ang airspace security. Bukod sa mga drug trafficker sa Mexico at Colombia, walang maglalakas-loob na lumipad nang iligal sa langit.At sa mundong ito, walang tao ang may kakayahan na gumawa ng isang hindi makikitang eroplano na kayang iwasan ang lahat ng radar detection.Kaya, kahit na siya pa ang pinakamayamang tao sa buong mundo o ang leader ng Qing Eliminating Society, sa sandaling sumakay sila sa eroplano, hindi
Humagikgik si Charlie at sinabi, “Medyo mapanganib ito, pero kung makasalubong talaga natin si Fleur, marahil ay maging magandang bagay ito.”Mas lalong nalito si Vera at tinanong, “Young Master, ano ang eksaktong pinaplano mo?”Sumagot nang tapat si Charlie, “Wala akong tiyak na plano. Ang pangunahing inaalala ko lang ay masyadong mapanganib para sayo na pumunta nang mag-isa sa Yorkshire Hill. Kung pupunta ka, sasamahan kita. Kung hindi natin makikita si Fleur, iyon ang pinakamagandang resulta, pero kung makikita natin siya, marahil ay hindi masamang bagay ito. Basta’t maiiwasan natin na mapansin niya tayo, marahil ay malaman natin kung saan siya at ang iyong ama nag-aral sa ilalim ni Master Marcius Stark!”Ipinaliwanag niya pa, “Sa puntong ito, lumalakas ang pakiramdam ko na ang Apocalyptic Book, Preface to the Apocalyptic Book, at ang mga magulang ko ay konektado. Parang sobrang lapit din ng ugnayan nila kay Master Marcius Stark. Kung mahahanap natin ang lugar kung saan siya nag-
“Tama, Young Master!” Sinabi nang kampante ni Vera sa tawag, “Pupunta ako sa Yorkshire Hill ngayon din!”Nalito si Charlie at tinanong, “Anong gagawin mo sa Yorkshire Hill?”Bumuntong hininga nang magaan si Vera at sinabi nang may kaunting lungkot, “Young Master, simula noong tinamaan ng sakuna ang Mother of Pu’er Tea at umalis ako sa Yorkshire Hill, hindi ako bumalik doon sa nakaraang dalawa o tatlong daang taon. Natatakot ako na gagawa ng patibong si Fleur doon, hihintayin akong mahulog dito.”Nagpatuloy siya, “Nanahimik na siguro ngayon ang Limang Military Governor Office ni Fleur. Kahit na may mga espiya pa rin sila sa Yorkshire Hill, siguro ay umatras na sila sa lokasyon ng Central Military Governor Office o itinigil na ang lahat ng pagbabantay at naghihintay na lang ng utos. Magandang oras na ito para bumalik ako sa Yorkshire Hill ngayon!”Binalaan siya ni Charlie, “Miss Lavor, huwag mo sana itong maliitin. Mas mahalaga ka kay Fleur kaysa sa kahit sino sa mundong ito. Kung ma