Sebastian POV I missed her so much. Napapikit na lamang ako at inalala si Tasia, ng sa ganun ay para ko na din siyang kasama. Alam kong nagtatampo na sakin at hindi ko na siya natatawagan araw-araw kaya lang wala akong magawa at hindi ako pwedeng mag padalos dalos. Sumasakit na ang ulo ko kung kailan ba matatapos problemang kinakaharap ko. Dito ako sa Mansyon umuuwi simula ng umalis ako sa luma kong unit. Alam na ng mga kapatid ko na patay na si Amanda kaya kailangan naming paghandaan ang susunod na gagawin ng hilaw na kapatid ni Amanda. Hindi ko pwedeng e transfer ang mga ari-arian niya lalo na at alam kong may anak siya. Yun nga lang hindi namin alam kung nasaan at kung paano namin mahahanal. Lalo na at hindi lingid sa kaalaman namin na pinapahanap na din ni Fernan ang anak ni Amanda. Kailangan na maunahan namin siya at siguradong Hindi siya bubuhayin ni Fernan. Naagaw atensyon ko ng biglang tumunog ang cellphone ko. It's Sam, ano kayang kailangan sakin. "Yeah, what is it, Sam"?
Anastasia POV Galing ako ng labas dun sa ATM, tanda ko pa dati na palaging dinadaanan namin ni Mama nung nabubuhay pa, pinapasok niya yung card tapos mamaya lalabas din, kaya ginaya ko kung anong ginagawa ni Mama. Pero nagtataka ako kanina kasi dun sa babae may lumabas na pera, ibig sabihin may pera etong ATM na bigay ni mama. Yun nga lang hindi ako marunong, sabi ni Mama meron e ta-type na password at alam ko yun, pinasaulo yun sakin ni Mama. Kabilin bilinan niya na gagamitin ko lamang yun pag walang wala na ako. Eh sa ngayon hindi ko naman kailangan kaya sa susunod na lamang. Naglakad na din ako pauwi naiwan ko din cellphone ko baka tumawag si Kuya Sebby, baka magalit pa yun boyfriend kong gurang eh mag lilinya na naman kilay nun nagigi tuloy uranggutang. Natatawa ako sa tumatakbo sa isip ko ganto pala pakiramdam ng nagmamahal, ngumingiting mag-isa lalo na pag naaalala mo siya. So eto na nga paakyat na sa unit ni Sebby, next time ko na lang puntahan si Kuya Kevin. Pagpasok ko
Anastasia POV Nagising ako ng may yumugyog sakin, nabosesan ko agad si Kuya Kevin, saka ko lang napagmasdan sarili ko kung nasaan ako. Oo, nga pala umalis na ko sa bahay ni Sebastian at andito ako naghihintay kay Kuya Kevin. Dahan dahan akong tumayo sa pagkakalapiga ko. "Why are you here Tasia? Para kang pinalayas sa itsura mong Yan." Saad niya na nagtataka "Pwede po dun tayo sa loob, ang sakit ng likod ko." Sabi ko "Paanong hindi yan sasakit eh itsura ng taong kalye ka. Saka tingnan mo yang mata mo parang nabogbog hahaha " Sabi niya na natatawa at hila hila niya na yung isang bag ko. Inismiran ko na lang nakuha pang mang asar. Nakabusangot akong naghihintay na mabuksan ang pinto. Kainis naman talagang buhay to, palagi na lang ganto mag isa ako. At ng mabuksan ni Kuya Kevin, nauna na akong pumasok sabay pabagsak na naupo sa sofa. Naririnig ko pa siyang humahalakhak ng tawa, kaya hindi ko na lamang pinansin at nanahimik na lamang akong nakatingin sa repleksyon ko sa salamin sa ma
Sebastian POV Simula kahapon ay wala akong natatanggap na tawag or text mula kay Tasia, na ipinagtataka ko. Nakailang tawag at text na ko ay hindi niya rin sinasagot. Ipinikit ko ang mata ko habang nakasandal sa swivel chair ng may kumatok. "Come in " sa naiiritang boses "Si-r." Nauutal na sagot ng assistant ko, alam kong kinakabahan na siya pag narinig niya ang boses ko na ganun "I want you to visit my girlfriend today, check on her, and make sure na makakausap mo siya maliwanag!" Saad ko "Opo Sir." Maikling sagot niya sabay kumpas ko ng kamay ko signaling him to go away. Itinutok ko na lamang ang aking atensyon sa pag babasa ng mga bagong business deals at pagpirma ng mga pending papers. Dun ko ginugol ang oras ko makalimutan ko lang sandali si Tasia. Ilang oras ang lumipas ng tumawag ang assistant ko, bago ko sinagot ay nagdasal muna ako na sana good news. "S-ir uhm wala po si Ma'am dito, pati po Sir gamit niya wala din po, lahat na pinabili mo po andito lahat pati po
"Bakit palagi yan nakatayo?" Tanong niya na ikinatawa ko "Sayo lang yan tumatayo Baby girl." Sagot ko"Siguraduhin mo lang at sa susunod na umalis ako hindi mo na talaga ako mahahanap." Saad niya, lumapit ako sakanya at sinimulan ko ng tanggalin saplot niya. Malaya kong pinagmasdan ang magandang view. "You're so beautiful baby girl, I missed your p*ssy." Saad ko kasabay ang paglagapak ng sampal sakin"Awe." "Bastos talaga bunganga mo, wala bang filter." Saad niya na ikinangiti ko"Baby pwede bang wala munang romansa ngayon?" "At bakit?" Balik tanong niya"Gusto ko sumisid eh, habang nakatalikod ka." "Huh, ano ba gagawin ko?" "Talikod ka baby, humawak ka jan sa sofa at tumuwad ka." Saad ko na ginawa naman niya Kagat labi kong pinagmasdan ang nakatuwad niyang pwet pati na rin ang naiipit niyang p*ssy. Hinawakan ko ang aking naghuhumindig na sandata, sinimulan ko ng ibaba taas habang naka tingin sa pinkish p*ssy, lalo akong nalibugan.Itinutok ko na sa butas niya ang aking sanda
Sebastian POV Ako na ata ang pinakasamayang lalaki sa mundo, well I didn't expect to see her again but here we are back in our arms. Mabuti na lang pala na miss niya ko kaya siya pumanhik saglit. Hindi ko sasayangin ang pagkakataon na to, sa ngayon patungo kami sa sinasabi niyang Kuya, hindi man ako sang-ayon kaya lang mapilit si Tasia, kaysa naman magtalo pa kami kaya okay lang. Sana lang talaga totoong kapatid ang turingan nila at baka mamaya katulad din siya ni Amanda, e tanan ulit. Naku pag nangyari yun magpapa matandang binata na lamang ako. I'm holding her hands so tight, ayaw ko na ngang pakawalan kung pwede lang ipag sigawan kanina ko pa ginawa. She's knocking on the door, and a few minutes pass the door is open and I see a younger guy aged 25+. He looked pale and sick. He opened the door wide letting us in, and when he looked at my girlfriend he smiled and Tasia came forward to hug him. Na ikinainis ko agad, ayaw ko pa naman sa lahat may yumayakap sa Tasia ko. "You'll be
Anastasia POVMaghapon na akong nakaupo sa gilid ng kalsada, pinagmamasdan ko ang mga taong naglalakad, mga sasakyang dumaraan at higit sa lahat mga kabataang naka uniporme. Naiinggit ako na grade 4 lang natapos ko. Simula ng mamatay mga magulang ko nawalan din ng landas ang buhay ko. Mga pangarap ko biglang naglaho. Iniisip ko nga na baka masama ugali ko sa past life ko. Kaya siguro pinaparusahan ako ni Papa God. Dahil mahirap lang mga magulang ko wala kahit isang kamag anak ko ang kumupkop sakin. Bago pa tumulo luha ko eh magkakayod kalabaw muna ngayong hapon. Naglakad na ako papunta kung saan ako magtratrabaho, sa palengke bilang tindera. "Tasia, ano na inabot ka na naman ng hapon kabibilang ng mga sasakyang hindi sayo"! Sabi ni Aling Tess at nakapameywangan pa."Aling Tess, naman para namang may bago linyahan mo ganun din kaya ka hindi sinasagot ni Manong Jun eh". Sabi ko naman." Oh Sya sya, tumigil kana jan, kumilos kana tulungan mo na ako rito ng matapos na tayo ng maaga.Nag
Kabanata 2 Kinabukasan araw ng Byernes, maaga akong gumising para maglaba bago pumunta sa una kong trabaho. Nadaanan ko ang mga estudyante nag uumpukan sila na para may tinitingnan, sa kuryusidad ko ay nilapitan ko sila. "Ano ba yang tinitingnan niyo"? Sabi ko at hinawi ko ang isang bata para makita ko kung ano meron, Oh di ba tsismosa lang naman ako. "Binully po kasi ng kaklase namin tapos tinulak pa". Sabi Ng Isang batang babae. " Bakit kailangan niyong gawin yan? Nasasaktan niyo na siya hindi ba kayo naaawa? Hindi ba tinuturo sa school ang maging mabuti sa kapwa"? Litanya ko habang tinutulungan ko ang batang babae na umiyak. "Tahan na huwag ka ng umiyak, tatagan mo loob mo at huwag ka mag papa apekto sa mga nang aaway sayo". Gawin mo lahat para makatapos ka huh". Sabi ko sa bata, na nagpupunas na ng kanyang luha at hinarap ko naman ang batang bully. " At ikaw na bata alam mo kung hindi ka bata kanina pa kita tiniris. Nanggigigil ako sayo, ano ba at ganyan ka sa kapwa mo