Kinalampag ni Aurora ang kanyang kamay sa lamesa nang marinig niya na sampung libong alagad galing sa Eternal Life Palace Sect ang nandito. Isang simpleng tapik lang ito sa lamesa pero nasira ito at naging pira-piraso! Tapos, tumayo si Aurora nang may malamig na ekspresyon sakanyang mukha, “Halika sa labas at tingnan natin.” Mayabang na naglakad si Aurora palabas ng hall. Ang ibang matanda, kasama na si Abbess Mother Maureen ay nagmadali para maabutan si Aurora.Sa labas ng gate, sampung libong alagad ng Eternal Life Palace Sect ang makikita sa malayo. Lahat sila ay nakatayo at nakapila sa nang isang linya. Ang dami nila! Isang eleganteng pigura na nakasuot na bistidang puti ang nakatayo sa isang bato malapit. May hawak siyang pamaypay at mukhang gwapo at masungit. Ito ay si Chester Wilson. Ang kanyang malamig na pagtingin ay bumuo ng isang matulis na kaibahan sa pagiging kalmado niya. Nang lumabas na si Aurora, malamig na sinabi ni Chester, “Sect Master Aurora, narito ako
“Gusto mo ba akong labanan? Sa tingin ko hindi mo ako kaya.” Malamig na sinabi ni Aurora kasabay nang pagtaas niya ng kanyang kamay para batiin si Chester ng atake niya gamit ang kanyang palad.Boom! Nang magdikit ang kanyang mga palad, isang malakas na alon ang lumabas! Kahit na pauna ang lakas ni Chester hindi pa rin niya kayang pantayan ang lakas ni Aurora.Ang atake niya gamit ang kanyang palad ay naging dahilan para lumipad si Chester patalikod! Noong bumagsak na siya sa sahig, sumuka siya ng maraming dugo!“Sect Master!” “Sect Master, tutulungan ka naming.” Ang mga alagad ng Eternal Life Palace Sect ay galit na galit nang makita nila ang nagyari at agad nilang nilabas ang kanilang mga espada!Si Aurora naman sa kabilang dulo, mayabang na tumayo na parang isang fairy. Nilabas niya ang isang malakas na aura. Nanatiling seryoso ang mukha niya habang nakatitig siya sa mga alagad ng Eternal Life Palace Sect. “Sect Master Wilson, kapag pinilit mong makipaglaban sakin ngay
Habang papalapit ang palad ni Darryl, nagulat si Marcus pero agad niyang nilaparan ang kanyang mga palad para pigilan ang atake.Boom!Ang dalawang palad ay nagbanggaan sa gitna ng ere. Agad na nagbago ang ekspresyon sa mukha ni Marcus habang ang katawan niya ay napalipad patalikod!May pag-kahol at sumuka nang maraming dugo si Marcus; ang mukha niya ay pulang pula! Pagkatapos ay nadulas siya sa sahig. Takot na takot si Marcus na tingnan si Darryl at nablangko ang isip niya. Wala siyang masabi!Ngumiti si Darryl habang naglalakad at malamig na tinitignan si Marcus. “Oo, nakita ko man ang mapapangasawa mong magbihis pero humingi na ako nang paumanhin sa pamamagitan nang pag-gawa ko sakanya ng kanta. Ang mapapangasawa mo rin ang nagdesisyon na tawagin akong ‘pinuno’ pagkatapos ay gusto mo akong patayin. Ngayon sabihin mo sakin, dapat ka bang mamatay?”Ang mga mata ni Darryl ay puno nang inis, gusto niyang pumatay!Habang nakatingin siya sa mga mata ni Darryl, nanginginig ang kata
Ang lahat ng nasa loob ng hall ay nakapokus ang atensyon kay Cheryl. Siya lang ang napapansin ng mga tao sa gitna ng entablado. Maraming lalaki ang nakatulala sakanya. Si Darryl din ay natulala, pero patago niya lamang itong hinangaan. Karapat-dapat maging sikat si Cheryl, siya ay napakaganda. Nakasuot siya ng itim na cheongsam at pinakita nito ang marikit niyang kurba sa katawan.Ang makinis niyang mukha ay mayroong makeup at sobrang ganda niya dahil dito.Click! Click!Ang mga reporter ay nababalisa, patuloy silang kumukuha ng litrato. “Maraming salamat sa pagdalo niyo rito… Maraming salamat!” “Ngayon ay aawit ako ng isang kanta. Sana ay magustuhan niyong lahat.” Sabi ni Cheryl.Excited ang audience; ang mga mukha nila ay puno nang ekspektasyon.Noong tumahimik na ang paligid, tumugtog na ang kanta. Ngumiti si Cheryl at tiningnan ang mga audience habang siya ay kumakanta. “Oh aking mahal, ang tamis ng iyong mga ngiti. Para bang mga bulaklak ito na sumibol sa malamig
Yung hayop na ‘yun ang nagsulat ng kanta?!Tinutok ng mga reporter ang kanilang mga camera kay Darryl! “Hindi ko na kailangang umakyat ng entablado.” Nakangiting sinabi ni Darryl. “Dali na, pinuno.” Ngumiti si Cheryl sakanya. “Ikaw ang nagsulat nitong kanta, kaya dapat ay narito ka rin kasama ko.” Nalunod siya sa kabaitan ni Cheryl kaya naman hindi na siya nagdalawang isip na umakyat ng entablado. Wow!!!Lahat ng mata ay nakatingin kay Darryl; lahat sila ay nagulat! ‘Sino ‘tong batang ‘to?’ ‘Hindi ko pa siya nakikita kahit kailan…’ Naglakad si Simon papunta sakanya at mayabang na tiningnan si Darryl, “Boy, ikaw nagsulat nitong kanta?” Katulad nang lahat sa paligid niya, nagdududa si Simon. Hindi siya makapaniwala na ang isang bata ay makakapagsulat nang ganoong kagandang kanta. At ang ikinagulat pa nila ay ang batang ‘to ay hindi galing sa Artemis Sect. Ang mga alagad lamang ng Artemis Sect ang may ganitong talent. Pagkatapos nang lahat, ang Artemis Sect ang isa s
Ang mga tingin ni Simon ay mas lumamig. Hindi masyadong matanda ang itsura ni Darryl ngunit medyo malaki ang kanyang boses. “Kung ganon ang kaso, kailangan nating maging seryoso sa pustahan.” Nakangiting sinabi ni Darryl. “Kapag natalo ako, tatawagin kong pinuno ang attendant mo, pero kapag nanalo ako, tatawagin akong pinuno ng asawa mo. Maraming reporters ngayon, kaya wag mong babawiin ang sinabi mo.” Malakas na tumawa ang mga audience. “Akala talaga ng batang ‘to ay mananalo siya!” “Oo, si Manong Crescent ay isang matanda galing sa Artemis Sect at marami na siyang nasulat na tula. Sino ba ‘tong batang ‘to kumpara sakanya?” “Ang batang ito ay walang ideya na maraming talentadong tao rito. Akala niya siya ang pinakamagaling!” Nang marinig siya ang bulong ng mga tao, tumawa si Simon at sinabing, “Bilang isang matanda na galing sa Artemis Sect, hindi ko babawiin ang mga sinabi ko.” Ang asawa ni Simon na si Summer, ay tumango habang tumatawa. Kilala si Summer bilang isang
“Paano sila magkakaroon ng isang round lang?”Ang mga tao ay sumang-ayon sa suhestyon na tatlong round. Gustong gusto nilang panigan si Simon. Sumakit ang puso ni Darryl. ‘Ugh! Lahat sila ay nasa paligid!’ Nagbigay ng pekeng ngiti si Darryl sa mukha niya at sinabing, “Sige, dalawang panalo sa tatlong round. Sisiguraduhin kong mananalo ako. Sige na, sinong gustong magisip ng panibagong tema?” “Ako na!” Isang medyo matandang lalaki ang tumayo bigla sa audience. Ang lalaking ito ay ang may-ari ng Wealth Dance Hall, si Howard Wallis. Syempre, walang tututol kapag ang may-ari ang gustong magisip ng tema.Napag-isipan ni Howard nang matagal bago niya sabihin, “Sige, gumawa ka ng tula tungkol sa papuri sa katabi mong babae.” Ang buong hall ay natahimik.Lahat sila ay nakatingin kay Simon. ‘Purihin ang babae na nasa tabi ko? Ang dali naman.’May tiwala si Simon sakanyang sarili. Tiningnan niya ang kanyang asawa na si Summer nang nakangiti. Nagisip pa siya nang tatlong minute bag
Tiningnan ni Cheryl si Darryl nang malapitan habang ang mga mata niya ay kumikinang. Ang saya niya! Ang ginawa tula para sakanya ng kanyang pinuno ay napakaganda! ‘Ang magandang kalangitan ay ang kanyang damit at ang magandang bulaklak ay ang kanyang mukha.’ Ang ibig sabihin nito ay ang magandang ulap sa kalangitan ay ang kanyang damit at ang mga bulaklak ay kasing ganda ng kanyang mukha… Ang konsepto nito ay halatang mas mataas kaysa kay Elder Crescent; mas mataas na antas!‘Ang magandang kalangitan ay ang kanyang damit at ang magandang bulaklak ay ang kanyang mukha!’ ito ay isang magandang linya. Maraming tao sa audience ang kumuha ng papel at sinulat ang tula rito. Lahat sila ay nakatingin kay Darryl na may halong gulo sakanila ekspresyon. ‘Napakatalentado niya…’ Nakangiting tumingin si Darryl kay Simon. “Bilang isang matanda galing sa Artemis Sect, ang mga tula mo ay walang kwenta. Sa tingin ko ay hindi mo na dapat akong kalabanin, wag mong ipahiya ang sarili mo.” Masa