Kabanata 462

Nanatili si James sa puno, hindi kumikibo.

Pero alam niyang nabigo ang babae sa kanyang misyon. Kamatayan lang ang naghihintay sa kanya.

Ito ay perpekto. Sa halip, maaari niyang samahan ito.

Sa ‘di kalayuan, sa likod ng isang malaking puno.

Idiniin pa rin ng assassin ang kanyang kamay sa kanyang sugat, ngunit hindi alintana ang pagbuhos ng dugo.

Binaril siya, at ito ay tumama sa kanyang artery. Maiksi na lang ang oras niya.

Dahan-dahang sinundan ng lalaking nakamaskara ang dugo niya sa lupa at nakarating sa puno kung saan nagtatago ang assassin.

“Alam mo ang patakaran, May. Ang isang nabigong pagpatay ay nangangahulugan ng kamatayan, ngunit depende rin ito sa mga pangyayari. Mabubuhay ka sana kung hindi nakita ng kalaban ang iyong mukha. Nakilala ka, kaya ayon sa aming mga patakaran, dapat kang mamatay."

Lumayo ang assassin sa puno.

Namumutla ang mukha niya habang dahan-dahang kausap ang lalaking nakamaskara sa harapan niya. Sa lahat ng taong ito, marami akong nagawa para sa o