Chapter 35- Grieving

Kung minsan ang buhay ay talagang hindi maintindihan. Minsa'y nasa itaas, minsan nama'y nasa ibaba. Ika nga nila'y para itong gulong na umiikot-ikot na hindi malaman kung kailan hihinto. Ito ba'y titigil sa nakatakdang oras? O, magpapatuloy lang sa pag-ikot na parang mundo na walang katapusan. Life is short. Matatapos ito sa ayaw at sa gusto mo. Titigil ka sa paghinga kapag tapos na ang oras mo sa mundo at wala kang ibang magagawa kundi tanggapin na hanggang doon na lang talaga, ang buhay mo.

Isang itim na kabaong na napapalibutan ng maraming bulaklak ang nakapaligid rito, na siyang center of attention ng lahat ng taong naroon sa loob ng mansiyon ng pamilyang Greyson. Lahat ay maririnig na humihikbi habang nakaupo sa mga nakahilerang upuan at nakatanaw sa kabaong ng nasawi na walang iba kundi si… Andrew Sebastian.

Si Andrew na natapos ang buhay dahil sa pagbabaril at pagkasunog ng kotse nito.

"Oh. . . God. I-I c-can't b-believe what just h-happened. . ." Elizabeth cried on Daniel's s