Chapter Five

                           Greyson

"Sir, nakikiusap po ako, umalis na po kayo. Kami naman po ang mapapagalitan sa ginagawa niyo. Pakiusap po." pakiusap ng gwudardiya sa akin

Nandito ako sa tapat ng mansion nina Tori, at kahit anong pagmamakaawa ko ay hindi nila ako pinapapasok sa loob.

"Tori! Tori! Hindi ako aalis dito hanggat hindi mo ako kinakausap!" 

"Sir pakiusap naman po. . ."

Hindi ko ito pinansin at nagpatuloy sa pagtawag sa pangalan ni Tori. I can't leave like this, hindi ako papayag mawala sa akin si Tori.

Maya maya pa ay natanaw ko ang papalapit na yaya ni Tori. 

"Greyson, kapag hindi ka pa umalis ngayon. Hindi mo na makikita bukas o kahit kailan pa si Tori. Kilala mo ang alaga ko, pag sinabi niya, gagawin niya." sabi nito saka ako mabilis na tinalikuran

Wala na akong nagawa kundi ang mapabuntong hininga na lang at bagsak ang balikat na umalis sa lugar na iyon.

Pabagsak kong inihiga sa kama ang katawan ko noong makauwi ako. Pagod na pagod ang utak at katawan ko, pero wala rin akong kapasidad na magpahinga. Paulit-ulit akong minumulto ng mga pagkakamaling nagawa ko. Kung pwede ko lang balikan ang nakaraan. Hinding hindi ko na uulitin ang pinaka-malaking katangahangan na nagawa ko.

Si Sia. Siya ang pinakamalaking pagkakamali ko.

~

"Hoy, Grey! Congrats nga pala, galing mo." nag thumbs up pa sa akin si Sia habang malawak ang ngiti

"Nanuod ka?" takang tanong ko

"Oo naman. Galing mo nga e, next time manunuod ulit ako. Ipanalo mo ulit ah." 

"O-Oo naman. Ako pa ba? Pinaka-mabilis na pitcher yata ako." pagyayabang ko naman na ikinatulis ng nguso niya, tapos ay pareho pa kaming natawa

Sa mga simpleng papuri na iyon nakuha ni Sia ang atensiyon ko. Aminado akong nagagandahan ako dito at hinahangaan ko ang talino niya, pero hindi sapat iyon para bigyan ko siya ng pansin noon. Pero ngayon, iba ang naramdaman ko. Iba iyong saya pag may isang taong humahanga at naiintindihan ang bagay na kinahihiligan mo. Iyon yung bagay na hindi ko makuha kay Tori, ang suporta niya sa paglalaro ko ng baseball. She finds it a boring game, bakit daw hindi na lang ako magbasketball o magswimming. 

Sa tuwing nakikita ko si Sia na pinanunuod ako ay hindi ko mapigilang kabahan, takot na takot akong magkamali at mawala ang paghangang nakukuha ko sa kaniya. Akala ko ay iyong appreciation lang niya ang gusto ko.

"Let's have a coffee, sagot ko." aya ko rito after ng game namin

"Sure, Mr. Pitcher. Aba'y dapat mo lang itreat ang number one supporter mo. Pansin ko nga lagi kayong panalo, pag nanonood ako." nakangising litanya nito

"Oo na. Ikaw na ang lucky charm ko." tugon ko na sinamahan ko pa ng sarkastikong ngiti

Napa-kibit balikat lang ito at nagsimula na kaming maglakad patungo sa malapit na coffee shop.

Habang umiinom ng kape ay tuloy lang ito sa pagku-kwento tungkol sa laro namin. Sinasamahan niya pa ng aksiyon kung minsan dahilan para pagtawanan ko ito. 

"Bakit nga pala hindi ko nakikitang manuod ng laro mo si Tori?" tanong nito bago muling humigop ng kape niya

"Walang interes sa baseball 'yun e. Magbasketball na lang raw ako." matabang na tugon ko

"Oh? Nakaka-excite kaya ang baseball."

Napangiti na lang ako at muling pinagmasdan ang bawat paghigop nito ng kape. 

Sa paglipas ng mga araw ay mas lalo akong nalunod sa kakaibang nararamdaman ko kay Sia. Alam kong mali, pero hindi ko mapigilan—ayokong pigilan. Lagi akong excited sa tuwing may laro kami, iyon lang kasi ang panahon na nagkakasama kaming dalawa. 

Pero habang tumatagal ay hindi na ako nakukuntento sa ganoong set-up. Gusto ko siyang makasama ng mas matagal, ng mas malaya. 

"Sia, two weeks, just go out with me for two weeks. Tapos pag wala ka paring nararamdaman sa 'kin, then I'll let you go. I promise. Just two weeks, okay?" 

Hindi ko alam kung paanong lumabas iyon sa bibig ko. Hindi ko alam kung totoo ba itong nararamdaman ko para sa kaniya. Basta isa lang ang sigurado ako, sobrang saya ko sa tuwing siya ang kasama ko.

Mukhang walang epekto rito ang pagmamakaawa ko. Pero hindi ako papayag. I'll win her at all cost.

"And what can I get if I go out with you?" 

"Everything. I'll give you everything that you want." mabilis na tugon ko, pero sa halip ay tinawanan lang ako nito. Mas lalo lang nasasaktan ang ego ko dahil sa ginagawa niyang 'to.

"I can leave Tori for you." I absentmindly said. 

Kahit ako ay nabigla sa nasabi kong iyon. Kalahati ng utak ko ay minumura na ako ng gago, at kalahati naman ay bumubulong na magpatuloy ako. Tangina!

". . . I really can't date you because Lucas and I are already going out." 

Para akong tinakasan ng katinuan sa mga narinig ko. How come that she and that loser is dating? Hindi ko matanggap.

No. This can't be. Sia is mine.

Noong akmang aalis na ito ay hindi na ako nagpigil na hilain siyang pabalik at halikan. Akin ka lang, Sia. Akin ka lang.

Noong magkalas ang labi namin ay inasahan ko na ang sampal mula rito. Pero wala. Sa halip ay nakatitig lang siya sa akin na may seryosong emosyon.

"Sa tingin mo makukuha mo ako dahil dito?" Umiling iling ito. "Stop, or you'll end up regretting it soon." Nag iwan pa ito ng isang smirk bago tuluyang umalis.

Napasabunot na lang ako sa sarili ko noong tuluyang mapag isa. What the fuck am I doing?

Alam kong napaka-gago ko. Nakagawa ako ng pagkakamali sa likod ni Tori, kaya ginawa ko ang lahat para mabalik sa normal ang lahat. Bumabawi ako kay Tori sa kasalanang hindi niya alam. 

Ilang linggo pa ang nagdaan bago ako tuluyang nagising sa kahibangan ko. Nalunod ako sa atensiyon at sayang nakukuha ko kay Sia. Akala ko totoong pagmamahal na ang nararamdaman ko sa kaniya. Pero habang pinagmamasdan ko si Tori, tuluyan na akong natuhan. Siya ang mahal ko at hindi ko kakayaning mawala siya sa buhay ko.

Pero sadyang mapagbiro ang tadhana. Dahil kung kailan natauhan na ako, kung kailan bumalik na sa normal ang lahat ay doon naman lumabas ang pagkakamaling nais ko nang kalimutan.

Ang litratong kuha noong hinalikan ko si Sia.

Putangina! Paanong nagkaroon ng ganoong litrato? 

"All these time, ginagago niyo ako Grey?! Si Sia pa talaga? Pvtangina naman, Greyson!" 

"Babe, let me explain–"

"Sa 'yo na iyang explanation mo. Grey, ni minsan hindi ako nagduda kahit alam kong palaging nasa game mo si Sia, kahit alam kong nagkakasama kayo, hindi ako nag isip ng masama. Kasi, ang laki ng tiwala ko sa'yo. Tangina, sobrang tiwala akong di mo ako gagaguhin pero ano 'to?!" walang patid sa pag agos ang mga luha nito

Parang dinudurog ang pagkatao ko dahil sa paghikbi niya. Tangina napaka-gago ko!

"Tori. . .Tori, hindi ko magagawang lokohin ka. It was Sia, siya itong lapit ng lapit sa akin. Siya itong sinisiksik ang sarili niya sa'kin. Di kita magagawang lokohin, sobra kitang mahal." 

Wala na akong pakialam pa sa kung anong kasinungalingan ang sabihin ko. Ang mahalaga ay hindi mawala sa akin si Tori, hindi ko kaya. 

"S-Siya ang unang h*****k sa akin, at yung picture, sigurado akong nilabas niya 'yun para sirain tayo. She's desperate."

"Hindi ko na alam. Hindi ko alam ang paniniwalaan ko!" 

Kinuha ko ang mga kamay nito at saka ko siya ipinaloob sa mga bisig ko. "Paniwalaan mo ako. Paniwalaan mo ako, Tori." bulong ko

~

Napasabunot pa ako sa sarili matapos kung alalahanin kung gaano ako ka-gago. Kung hindi sana ako nagloko, hindi sana mangyayari ang nasaksihan ko.

~

Mag aalas diyes na ng gabi at hindi parin ako mapakali sa kama ko. Natatakot akong malaman ni Tori ang katotohanan. Takot na takot akong ilabas ni Sia ang lahat ng mga katarantaduhang nagawa ko noon. 

I need to do something.

Mabilis akong lumabas ng bahay at nagmaneho patungo sa condo ni Sia. I need to talk to her. I'll do everything para maisalba ang relasyon namin ni Tori. Gagawin ko ang lahat para hindi lumabas ang totoo, kahit pa lumuhod o takutin ko si Sia, gagawin ko.

Humugot muna ako ng lakas bago ako tuluyang maglakad patungo sa harapan ng condo building. Kaya ko 'to–nakaya ko ngang magloko.

Bago pa man ako tuluyang maglakad papasok ng lobby ay agad kong napansin ang kumpolan ng mga tao sa kanang bahagi ng building.

"Tingnan natin, may nagpakamatay daw."

"Tangina, tumalon?"

Napalingon ako sa usapan ng dalawang lalaking nagmamadaling makalapit doon sa kumpolan ng mga tao.

Kahit na-cu-curious ay sinikap kong ipagsawalang bahagi iyon. Mas mahalaga ay makausap ko si Sia. 

Pahakbang na ako papasok sa lobby ng condo noong may makita akong isang pamilyar na babaeng nagmamadaling makalabas ng condo. 

Tori?

Anong ginagawa niya rito? Teka–pinuntahan niya ba si Sia?

Shit! Hindi puwede 'to. 

Mabilis na akong pumasok sa lobby at nagtungo sa front desk, para itanong kung nasaan ang unit ni Sia.

"Excuse me, Miss, pinapapunta ako ni Ana–"

Naputol ako sa pagsasalita noong umalingawngaw ang tunog ng fire alarm. 

"Sir, pasensiya na pero kailangan niyo po munang lumabas ng building." ani nito at tinalikuran ako para gabayan ang mga tao sa paglabas

Wala na akong nagawa kundi ang makihalo sa mga taong nag uunahang makalabas. Tanginang kamalasan 'to. Gusto ko lang naman makausap si Sia.

Noong makabalik sa sasakyan ay agad ko namang tinawagan si Tori, and to my surprise, sinagot niya ito.

"Hello babe, where are you?"

Wala akong narinig na sagot mula sa kabilang linya.

"Hello? Tori?" 

"G-Grey. . ." Narinig ko ang mahihinang paghikbi nito. "Anong gagawin ko?" 

"What happened? Tell me–No! Pupuntahan kita. Are you home?" nag aalalang tugon ko

"No. Ayos lang ako, Grey. Matutulog na ako." 

Wala na akong nagawa noong babaan niya ako ng tawag. Ano bang nangyari? Nagkausap ba sila ni Sia? Ano bang nalaman niya?

Fvck!

Napakadami kong tanong pero hindi ko alang kung saan ko kukunin ang sagot. Mukhang hindi na rin ako makakapasok sa condo para makausap si Sia, dahil may pulis ng nagbabantay sa entrance noon. Tangina ano bang nangyayari?

Maaga akong pumasok sa University kinabukasan, kailangan kong makausap si Sia. At the same time, sobra na akong nag aalala kay Tori. Naglakad na ako patungo sa aming study room, doon kasi unang dumidiretso si Sia tuwing umaga, para kunin ang iniwang libro niya.

"Sigurado ka bang nabura mo na ang cctv footage?" 

Natigil ako sa tangkang pagpihit ng door knob noong may nagsalita mula sa loob. Boses ni Tori iyon, bakit siya nandito ng ganito kaaga?

Teka–cctv footage?

"Just make sure na hindi makakarating kay lolo ang pinagawa ko sa'yo. And don't you ever mention it again. Kalimutan mo na iyon, malinaw?!" 

Narinig ko pa ang pagpapakawala niya ng buntong hininga pagkatapos nang pakikipag usap sa kabilang linya. Shit! What is it all about?

Sa halip na tumuloy doon ay nagpasya na lang akong sa labas na lang ng University hintayin si Sia. Kailangan ko muna siyang makausap para malaman ko kung anong pinag usapan nila ni Tori. 

Ilang minuto pa ang nagdaan at walang Sia na dumating. Inaya na rin ako ni Lucas at Shantel papasok kaya wala na akong nagawa.

"Anastasia is Dead." 

Pvtangina? Ano?! Paano?

"Nagpakamatay daw, tumalon mula sa 7th floor." dagdag pa ni Keily sa pagkukwento niya

Tumalon? Bakit niya gagawin iyon?

No way!

That means iyong kagabi. . .it was Sia. Pvtangina si Sia iyong pinagkukumpolan ng mga tao kagabi. Pero bakit? Hindi ko maintindihan? Bakit siya magpapakamatay?

Napabaling ako kay Tori, napakalawak ng ngiti nito at tila tuwang tuwa sa balitang dumating. But there is something wrong about her smile–it was fake. Napatingin ako sa mga kamay nito, at doon ko lang napagtanto ang panginginig nito. 

Bumalik sa isip ko iyong nangyari kagabi, nandoon siya noong mahulog si Sia. 

No.

Tangina! Hindi. Hindi, mali itong naiisip ko. 

Imposible.

Cctv footage? Cctv sa nangyari sa condo ni Sia? Tangina!

~

Napahilamos na lang ako ng kamay sa mukha ko matapos kong alalahanin ang lahat.

Kahit anong pag iwas at pagtanggi ko, sa huli sa isang bagay parin ako dinadala ng lahat ng mga bagay na narinig at nakita. 

Posibleng may kinalaman si Tori sa nangyari kay Sia.

Tangina!

Kasalanan ko lahat ng 'to. Ako ang puno't dulo ng lahat ng nangyayari na 'to. Kung hindi sana ako naging gago, hindi sana nangyari 'to. Kaya kung ano man ang nagawa ni Tori noong gabing iyon, kasalanan ko iyon. At ipinapangako kong po-protektahan ko siya. 

Po-protektahan ko si Tori sa kahit na anong paraan. Hindi ako papayag na lumabas ang totoong nangyari noong gabing iyon.

Kinuha ko ang cellphone ko at nagtype ng text message roon. I need to put an end to this mess.