Mag-log inShare
CHAPTER 6
Huling Na-update:
2025-03-04 17:23:48—MAGGIE ELIZABETH SMITH—
Three days from now ay uuwi na rin kami ni Liam sa bahay namin sa Manila. Everything has gone well between us during our stay here so far. Masaya naman ako dito habang magkasama kami ni Liam. Bigla ko kasing naramdaman ang presensya nya sa buhay ko bilang asawa. Noong nasa bahay kasi kami ay bihira lang kami magkita kaya siguro hindi ko maramdamang may asawa ako. Naisip ko pa nga noon na baka sinasadya nyang magkulong sa kwarto nya para makaiwas sa akin because he don't like me. But now? I don't know. Masyadong mabilis ang pangyayari kung bigla nya akong magugustuhan agad, diba? I love the idea but, I can't read his mind kaya hindi ko alam kung ano ang tumatakbo dito. Siguro ay sasamantalahin ko nalang ang pagkakataong nandito pa kami sa mansyon para kilalanin namin ng husto ang isa't-isa. Tama, gano'n nalang. "Malamig na dito sa labas, apo. Bakit hindi ka pa pumapasok sa loob?" Napatingin ako sa likuran ko nang marinig ko si Lolo Enrico. It's already mid-November and the wind has taken on a chilly bite. Actually, kanina pa nga ako giniginaw pero tinatamad naman akong umakyat sa kwarto para kumuha ng sweater. Baka kasi pag akyat ko ay bigla namang dumating si Liam. Gusto ko kasi sana syang salubungin sa pagdating nya. That's why, naisip kong tumambay nalang muna dito sa maliit na gazebo sa garden na malapit rin lang sa gate. "Hinihintay ko po kasi si Liam, lolo." Maikli kong sabi at ngumiti sa kanya. Lumuwas kasi saglit si Liam para asikasuhin ang kompanya. May ilang papers kasing kailangan ng pirma nya. Hindi kasi pumayag ang kliyente na hindi mase-settle 'yon agad ngayon. "O sya sige. Heto ang balabal at ibalot mo sa katawan mo. Baka magkasakit ka. Iba ang klima dito kaysa sa klima sa Maynila." Sabi nya habang iniaabot sa akin ang makapal na telang hawak nya. "Okay lang po ako, Lo. Mas kailangan nyo po 'yan. Thank you po." "Naku, itong batang ito. H'wag mo akong alalahanin at sanay na ang katawan ko sa lamig dito. Sige na't tanggapin mo na ito." Bandang huli ay tinanggap ko na rin ang iniaabot nya. Agad akong nakaramdam ng gingawa nang maibalot ko ito sa katawan ko. "Thank you po, Lolo." "Walang anuman, apo. Sya nga pala, hindi ko pa kayo nabibisita sa bahay nyo sa Maynila. Kumusta kayo doon?" Binigyan ko sya ng isang tipid na ngiti dahil hindi ko alam kung ano ang isasagot ko sa kanya. Nalilito ako kung sasabihin ko ba ang totoong status namin doon or hindi. "We're good, Lolo. Kung ano po ang nakikita nyo sa amin ngayon ay ganoon din po kami sa bahay." Pagsisinungaling ko. Bigla ko kasing naalala ang agreement namin ni Liam at mahigpit nyang ipinagbilin na hindi dapat pwedeng malaman ni Lolo Enrico ang tungkol doon. "Mabuti naman kung ganoon. Pero nagtataka ako kung bakit hindi parin kayo nagkaka anak. Three years na kayong kasal at dapat ay may three years old na rin akong apo ngayon." Gusto ko sanang sabihin na wala namang honeymoon na naganap between us after the weeding, pero mas lalo lang syang magtataka. "I might sound pushy, hija, but please don't feel pressured, okay apo?" "I understand po, Lo." Sabi ko nalang. Nagpaalam na rin naman sya na mauuna na syang pumasok. Somehow, ay bigla akong nakaramdam ng awa para kay Lolo. Matanda na sya at siguro ay nasasabik na rin sa maliit na apo. Though apo rin naman nya si Liam, pero iba parin kapag may yumayakap sayong maliliit na kamay. Anyways, I don't know much about their family. In fact, si Lolo Enrico lang ang kilala kong pamilya ni Liam. I haven't even met his parents or siblings. Sounds weird, right? Well, it is! Wala naman kasing naikikwento sa akin si Lolo about sa family ni Liam. Ni hindi ko nga alam kung ilan ang mga kapatid nya o kung may kapatid ba sya. I have no idea about their family tree at all! After a couple of minutes, ay narinig ko na rin ang tunog ng sasakyan ni Liam na papasok na ng malawak na gate. Lumabas ako ng gazebo at lumapit sa direksyon nya. Sinalubong ko sya ng matamis na ngiti nang makalabas sya sa kotse. Akala ko pa nga ay hindi nya ako papansinin pero ginantihan din nya ako ng isang ngiti. Natunaw nanaman tuloy ang puso ko! "Come here." Sinenyasan pa nya ako na lumapit sa kanya na ikinapagtaka ko naman. "Wh—" Itatanong ko sana kung bakit pero hindi na ko nakapagsalita nang bigla nya akong yakapin. Nagulat man sa ginawa nya ay nagawa ko paring yakapin din sya pabalik. "I've missed you..." Sabi nya na mas lalong nagpalakas sa tibok ng puso ko. I wonder kung nararamdaman ba ito ni Liam dahil sa higpit ng pagkakayakap nya sa akin. Is this even real? Baka naman nananaginip lang ako? Dahil kung panaginip lang 'to, please h'wag nyo na akong gisingin! °°°F.G°°°Kaugnay na kabanata
An Unexpected Marriage CHAPTER 7
—MAGGIE ELIZABETH SMITH—"I'm hungry." Anunsyo ni Liam ng makapasok kami sa loob ng bahay. Naka-akbay pa sya sakin at sya na rin mismo ang naglagay ng kamay ko sa baywang nya. Kilig na kilig naman ang mga kasambahay ni Lolo nang makita kaming nasa ganoong ayos.Kumusta ako? Heto, nagtataka parin sa ikinikilos ni Liam. Hindi naman kasi sya dating ganito sakin. Kapag uuwi nga sya ng bahay noon parang hangin lang ako sa paningin nya eh. Parang walang nakita."Hindi ka pa ba kumakain?" Tanong ko. Usually kasi kapag galing sya sa trabaho, sa labas na sya kumakain."Not yet." Tipid nyang sagot."Okay. Wait here. Ipagluluto kita ng food." Sabi ko at itinuro ang sofa sa living room para doon muna sya maupo habang hinihintay akong matapos."Ayoko ng pagkain." Huminto ako sa paglalakad at nakakunot ang noong bumalik sa pwesto nya. Bigla akong naguluhan sa gusto nya. Nagugutom tapos ayaw pala ng pagkain. Eh ano pala?Tinitigan ko syang mabuti at ngayon ko lang napansin ang unusual sa itsura nya.
Huling Na-update : 2025-03-04An Unexpected Marriage CHAPTER 8
—MAGGIE ELIZABETH SMITH—Pasalampak na humiga si Liam sa kama nang makarating kami sa kwarto. Masama siguro talaga ang pakiramdam nya."I-I'll go get some porridge. Luto na siguro yun." Paalam ko. Nagdadalawang isip pa nga ako kung lalabas ba akong muli o hindi na. Pakiramdam ko kasi ay wala na akong mukhang maihaharap sa kanila dahil sa nasaksihan nila."No need. Just help me take off my shirt. It's hot in here." Dalawang beses akong napalunok ng laway dahil sa utos nya. Ayan nanaman tayo eh! Susundin ko ba?"O-okay. I-I'll help you with that." In the end, mas umiral ang pagiging masunurin ko. I think it's normal naman since mag-asawa kami. But, a first time is always the hardest kaya nanginginig pa ang kamay ko habang isa-isang tinatanggal ang pagkakabutones ng kanyang long-sleeved shirt.Ang akala ko ay nakatulog na sya pero gulat akong napatingin sa kanya nang bigla nyang hawakan ng mahigpit ang kamay ko nang huhub@rin ko na ang suot nya."Enough. Go to sleep now, Maggie." Pansin
Huling Na-update : 2025-03-04An Unexpected Marriage CHAPTER 9
—MAGGIE ELIZABETH SMITH—Should I believe him? Yan ang tanong na hindi maalis-alis sa utak ko simula palang kagabi. Ang tanong na yun ay hindi na nasundan pa ng sagot. I was speechless. Paano ba naman kasi ako maniniwala eh, noong nakaraan lang, bukambibig pa nya ang tungkol sa annulment. Kaya kahit mahal ko sya, ang sistema ko ay inihanda ko na sa hiwalayang magaganap. Isn't it too fast for him to like me? I should be happy for that, right? Na sa wakas ay nagustuhan na rin nya ako.'Ano ka ba naman Maggie? Lasing 'yong tao. Papaniwala ka dun?' sermon ko tuloy sa sarili ko.'Pero diba, doon lang lumalabas ang totoong feelings ng tao kapag lasing?' naisip ko.'H'wag kang pakasisiguro, Maggie. Karamihan sa mga taong lasing ay hindi alam ang kanilang sinasabi kaya kapag nawala ang tama ng alak, tsaka sila magsisisi!' napabuntong hininga ako sa muli kong naisip. Totoo at marami akong kilalang ganoon. But deep inside, I'm still hoping na hindi kasama si Liam doon.At dahil maaga akong nagi
Huling Na-update : 2025-03-05An Unexpected Marriage CHAPTER 10
—MAGGIE ELIZABETH SMITH—Nagising ako dahil sa ingay na naririnig ko galing sa labas ng bintana. Alas tres na pala ng hapon nang makita ko. Kumakalam na rin ang tyan ko dahil hindi pa pala ako kumakain. Two meals ang na-skip ko dahil sa pagkukulong ko dito sa kwarto! Wala naman akong ginawa kundi matulog.Pagsilip ko sa bintana ng kwarto, sumakit agad ang mata ko sa nakita ko. Si Lexie lang naman na nakalambitin sa braso ni Liam habang may sinusungkit na bunga ng mangga. May puno kasi ng mangga na malapit lang sa gazebo at katapat lang ng kwarto namin ni Liam. Mula dito sa itaas ay rinig na rinig ko pa ang maarteng pagchi-cheer nito kay Liam. Nanunungkit lang ng mangga, kailangan pa bang i-cheer?Ang lapad ng ngiti ni Lexie habang si Liam ay seryoso at halatang nahihirapan sa panunungkit. Eh sino ba naman kasi ang hindi mahihirapan, ang laki-laki ng sawang nakapulupot sa kanya!"Almost there! Almost there! You can do it, Li!" Cheer ni besssss. I mean Lexie."I think it's enough, Lex.
Huling Na-update : 2025-03-06An Unexpected Marriage PROLOGUE
PROLOGUE"What?! Ikakasal ako kay Liam??" Hindi ako makapaniwala nang maka receive ako ng text message galing sa kasalukuyang presidente ng Anderson Company. Si Mr. Enrico Anderson, ang lolo ni Liam.Kanina lang kami nagkita ni Mr. Anderson nang aksidente ko syang mabangga sa supermarket. I know him, dahil palagi ko syang nakikita sa mga business magazine. Hinahanap ko kasi kung nasaan ang section ng mga dairy products kaya hindi ko sya napansin. Sorry ako ng sorry sa kanya dahil sa nagawa kong kapalpakam. Akala ko pa nga ay magagalit sya sa halip ay isang ngiti pa ang natanggap ko sa kanya. Nagtaka pa nga ako nang kuhanin nya ang number ko. At dahil nga nagmamadali rin ako ay ibinigay ko nalang.At ngayon nga, hindi ko alam kung ano ang mararamdaman ko. Is this a joke? Hindi naman siguro ako pinagti-tripan ni Mr. Anderson, diba? Kevin Liam Anderson is my childhood crush. As I blossom into adulthood, my feeling for him continue to flourish. Mahal ko na yata sya. At kung ikakasal kami,
Huling Na-update : 2025-02-11An Unexpected Marriage CHAPTER 1
—MAGGIE ELIZABETH SMITH—"Come in." Walang emosyong sagot ni Liam nang katukin ko ang pintuan ng kanyang kwartong bahagyang naka bukas. Ipinagdala ko kasi sya ng mainit na kape. He just came home from work and went straight to his room."Hi." Bati ko kalakip ang malapad kong ngiti. "I made you a coffee. Here. Habang mainit pa." Alok ko."Thanks, pero nagkape na ako kanina bago umuwi." Sabi nya nang hindi parin tumitingin sakin."Are you busy?" An obvious question but still I asked. Hindi kasi nya maalis-alis ang tingin nya sa mga papeles na maybe kailangan nyang pirmahan. Buong araw na syang nagtatrabaho pero hanggang dito sa bahay ay nagtatrabaho parin sya."Well, obviously, yes." I thought so. "Do you need anything, Maggie?" Saglit akong napatitig sa kapeng hawak ko. Actually, gusto ko lang sanang makipagkwentuhan sa kanya habang umiinom sya ng kape. Gusto kong malaman ang nangyare sa maghapon nya. Kung masaya ba sya or may nakapagpa init ba ng ulo nya. Mga topics na typical na pina
Huling Na-update : 2025-02-11An Unexpected Marriage CHAPTER 2
—MAGGIE ELIZABETH SMITH—We're currently on our way to Anderson's mansion somewhere in Tagaytay. Nakatingin ako sa labas ng bintana habang iniisip ang sinabi nya sa akin kanina. Kung dati ay madali ko lang matanggap ang ideyang balang araw ay maghihiwalay din kami, ngayon ay hindi na. Nasasaktan ako. Kulang pa ba ang mga efforts na ipinapakita ko para mahalin din nya ako?"Hey, Maggie." Tawag nya na ikinalingon ko."Yes?" Kahit na nasasaktan ay mas pinili ko parin ang ngumiti sa kanya."What are you thinking?" Kelan pa sya nagkaroon ng interest sa iniisip ko? Well, maybe he's just starting a conversation para malibang kahit papaano. Malayo-layo pa kami sa mansyon at nakakainip nga naman sa byahe. Sasamantalahin ko nalang ang pagkakataong ito para makakwentuhan sya."Hmm... I'm just thinking about Lolo Enrico. I missed him so much." Sabi ko nalang kahit na hindi naman 'yon ang talagang iniisip ko."It seems lke you two are really close. Matagal na ba kayong magkakilala before the weddi
Huling Na-update : 2025-02-11An Unexpected Marriage CHAPTER 3
—MAGGIE ELIZABETH SMITH—Habang nasa bus ako, hindi ko tuloy maiwasan ang mag-isip. Tama ba ang ginawa ko? Hindi ba ako masyadong nag over react? Hindi ko naman din sya masisisi. Tama naman sya. He don't know me personally. Isang beses lang kami nagkita noon at mga bata pa kami and I wonder if he recalls that. Ni hindi nga nya alam kung saan ako nakatira. Even now that we're both adult. I don't have much insight about his personal world.His words hurt me but he's just speaking his mind. Should I give him the benefit of the doubt? Maybe he didn't mean to harm me naman. Marahas akong napabuga ng hangin nang mapagtanto kong mali ang ginawa ko. Hindi ko dapat sya iniwan doon. I'm a wife now. I should be more mature and understanding. Ngayon lang kami nagkausap so it's normal that he speak out his mind. Maybe it's part of his getting to know each other? Baka masyado lang talaga syang straightforward.Pag nakarating ako sa mansyon, magso-sorry agad ako sa kanya. Ang tanga ko naman kasi. Ma
Huling Na-update : 2025-02-11
Pinakabagong kabanata
An Unexpected Marriage CHAPTER 10
—MAGGIE ELIZABETH SMITH—Nagising ako dahil sa ingay na naririnig ko galing sa labas ng bintana. Alas tres na pala ng hapon nang makita ko. Kumakalam na rin ang tyan ko dahil hindi pa pala ako kumakain. Two meals ang na-skip ko dahil sa pagkukulong ko dito sa kwarto! Wala naman akong ginawa kundi matulog.Pagsilip ko sa bintana ng kwarto, sumakit agad ang mata ko sa nakita ko. Si Lexie lang naman na nakalambitin sa braso ni Liam habang may sinusungkit na bunga ng mangga. May puno kasi ng mangga na malapit lang sa gazebo at katapat lang ng kwarto namin ni Liam. Mula dito sa itaas ay rinig na rinig ko pa ang maarteng pagchi-cheer nito kay Liam. Nanunungkit lang ng mangga, kailangan pa bang i-cheer?Ang lapad ng ngiti ni Lexie habang si Liam ay seryoso at halatang nahihirapan sa panunungkit. Eh sino ba naman kasi ang hindi mahihirapan, ang laki-laki ng sawang nakapulupot sa kanya!"Almost there! Almost there! You can do it, Li!" Cheer ni besssss. I mean Lexie."I think it's enough, Lex.
An Unexpected Marriage CHAPTER 9
—MAGGIE ELIZABETH SMITH—Should I believe him? Yan ang tanong na hindi maalis-alis sa utak ko simula palang kagabi. Ang tanong na yun ay hindi na nasundan pa ng sagot. I was speechless. Paano ba naman kasi ako maniniwala eh, noong nakaraan lang, bukambibig pa nya ang tungkol sa annulment. Kaya kahit mahal ko sya, ang sistema ko ay inihanda ko na sa hiwalayang magaganap. Isn't it too fast for him to like me? I should be happy for that, right? Na sa wakas ay nagustuhan na rin nya ako.'Ano ka ba naman Maggie? Lasing 'yong tao. Papaniwala ka dun?' sermon ko tuloy sa sarili ko.'Pero diba, doon lang lumalabas ang totoong feelings ng tao kapag lasing?' naisip ko.'H'wag kang pakasisiguro, Maggie. Karamihan sa mga taong lasing ay hindi alam ang kanilang sinasabi kaya kapag nawala ang tama ng alak, tsaka sila magsisisi!' napabuntong hininga ako sa muli kong naisip. Totoo at marami akong kilalang ganoon. But deep inside, I'm still hoping na hindi kasama si Liam doon.At dahil maaga akong nagi
An Unexpected Marriage CHAPTER 8
—MAGGIE ELIZABETH SMITH—Pasalampak na humiga si Liam sa kama nang makarating kami sa kwarto. Masama siguro talaga ang pakiramdam nya."I-I'll go get some porridge. Luto na siguro yun." Paalam ko. Nagdadalawang isip pa nga ako kung lalabas ba akong muli o hindi na. Pakiramdam ko kasi ay wala na akong mukhang maihaharap sa kanila dahil sa nasaksihan nila."No need. Just help me take off my shirt. It's hot in here." Dalawang beses akong napalunok ng laway dahil sa utos nya. Ayan nanaman tayo eh! Susundin ko ba?"O-okay. I-I'll help you with that." In the end, mas umiral ang pagiging masunurin ko. I think it's normal naman since mag-asawa kami. But, a first time is always the hardest kaya nanginginig pa ang kamay ko habang isa-isang tinatanggal ang pagkakabutones ng kanyang long-sleeved shirt.Ang akala ko ay nakatulog na sya pero gulat akong napatingin sa kanya nang bigla nyang hawakan ng mahigpit ang kamay ko nang huhub@rin ko na ang suot nya."Enough. Go to sleep now, Maggie." Pansin
An Unexpected Marriage CHAPTER 7
—MAGGIE ELIZABETH SMITH—"I'm hungry." Anunsyo ni Liam ng makapasok kami sa loob ng bahay. Naka-akbay pa sya sakin at sya na rin mismo ang naglagay ng kamay ko sa baywang nya. Kilig na kilig naman ang mga kasambahay ni Lolo nang makita kaming nasa ganoong ayos.Kumusta ako? Heto, nagtataka parin sa ikinikilos ni Liam. Hindi naman kasi sya dating ganito sakin. Kapag uuwi nga sya ng bahay noon parang hangin lang ako sa paningin nya eh. Parang walang nakita."Hindi ka pa ba kumakain?" Tanong ko. Usually kasi kapag galing sya sa trabaho, sa labas na sya kumakain."Not yet." Tipid nyang sagot."Okay. Wait here. Ipagluluto kita ng food." Sabi ko at itinuro ang sofa sa living room para doon muna sya maupo habang hinihintay akong matapos."Ayoko ng pagkain." Huminto ako sa paglalakad at nakakunot ang noong bumalik sa pwesto nya. Bigla akong naguluhan sa gusto nya. Nagugutom tapos ayaw pala ng pagkain. Eh ano pala?Tinitigan ko syang mabuti at ngayon ko lang napansin ang unusual sa itsura nya.
An Unexpected Marriage CHAPTER 6
—MAGGIE ELIZABETH SMITH—Three days from now ay uuwi na rin kami ni Liam sa bahay namin sa Manila. Everything has gone well between us during our stay here so far. Masaya naman ako dito habang magkasama kami ni Liam. Bigla ko kasing naramdaman ang presensya nya sa buhay ko bilang asawa.Noong nasa bahay kasi kami ay bihira lang kami magkita kaya siguro hindi ko maramdamang may asawa ako. Naisip ko pa nga noon na baka sinasadya nyang magkulong sa kwarto nya para makaiwas sa akin because he don't like me. But now? I don't know.Masyadong mabilis ang pangyayari kung bigla nya akong magugustuhan agad, diba? I love the idea but, I can't read his mind kaya hindi ko alam kung ano ang tumatakbo dito.Siguro ay sasamantalahin ko nalang ang pagkakataong nandito pa kami sa mansyon para kilalanin namin ng husto ang isa't-isa. Tama, gano'n nalang."Malamig na dito sa labas, apo. Bakit hindi ka pa pumapasok sa loob?" Napatingin ako sa likuran ko nang marinig ko si Lolo Enrico. It's already mid-Nove
An Unexpected Marriage CHAPTER 5
—MAGGIE ELIZABETH SMITH—Naalimpungatan akong mabigat ang pakiramdam. Feeling ko ay may nakadagan saking mabigat na bagay. Hindi rin ako makagalaw dahil para akong nakagapos.Nanlaki ang mata ko nang sa pagbukas nito, ay makita ang mukha ni Liam na sobrang lapit lang sa mukha ko. Tulog na tulog parin sya. Kaya pala hindi ako makagalaw dahil mahigpit ang pagkakayakap nya sakin. Nakadagan pa ang hita nya sa hips ko! At noon ko lang din narealize na nakayakap din pala ako sa kanya!Ang pagkakatanda ko bago sya natulog kagabi ay naglagay pa sya ng harang sa pagitan namin gamit ang isang unan. Nasaan na 'yon?! Napagkamalan pa yata akong unan! Relax na relax sya sa pwesto nya eh.But infairness, masarap palang mayakap ng isang Kevin Liam Anderson. I'm wondering, nagka girlfriend na kaya sya before? Hindi naman na nakapagtataka. Sa tindig at itsura palang nya siguradong marami ang nagkakandarapa sa kanya.Gusto ko pa sanang magtagal sa ganoong posisyon pero naiihi na 'ko. Sino ba naman ang a
An Unexpected Marriage CHAPTER 4
—MAGGIE ELIZABETH SMITH—That night, ay mas nauna akong magtungo sa kwarto. Masyado kasi akong napagod sa byahe ko kanina kaya mas minabuti ko nang maaga magpahinga. Sina Liam at lolo naman ay naiwan sa veranda at nag-uusap. Hindi na ako nakinig pa dahil tungkol sa company ang topic nila. Maa-out of place lang ako kapag nanatili ako.I decided to freshen up before bed. Kanina pa kasi ako nanglalagkit at hindi ako komportable. Kumuha lang ako ng malinis na towel sa closet at dumiretso na sa banyo. Bahagya pa akong napatili nang tumama sa balat ko ang malamig na tubig mula sa shower. Nasa malamig na lugar nga pala kami kaya aakalain mong may yelo ang tubig dito. I set the water heater to a more comfortable temperature. I will just take a quick bath para makapagpahinga na rin ako kaagad.Paglabas ko ng banyo ay laking gulat ko nang makita si Liam na ngayon ay wala nang pang itaas. Napansin ko rin ang bahagya nyang pagkagulat nang makita akong nakatapis lang ng tuwalya. Agad din naman ako
An Unexpected Marriage CHAPTER 3
—MAGGIE ELIZABETH SMITH—Habang nasa bus ako, hindi ko tuloy maiwasan ang mag-isip. Tama ba ang ginawa ko? Hindi ba ako masyadong nag over react? Hindi ko naman din sya masisisi. Tama naman sya. He don't know me personally. Isang beses lang kami nagkita noon at mga bata pa kami and I wonder if he recalls that. Ni hindi nga nya alam kung saan ako nakatira. Even now that we're both adult. I don't have much insight about his personal world.His words hurt me but he's just speaking his mind. Should I give him the benefit of the doubt? Maybe he didn't mean to harm me naman. Marahas akong napabuga ng hangin nang mapagtanto kong mali ang ginawa ko. Hindi ko dapat sya iniwan doon. I'm a wife now. I should be more mature and understanding. Ngayon lang kami nagkausap so it's normal that he speak out his mind. Maybe it's part of his getting to know each other? Baka masyado lang talaga syang straightforward.Pag nakarating ako sa mansyon, magso-sorry agad ako sa kanya. Ang tanga ko naman kasi. Ma
An Unexpected Marriage CHAPTER 2
—MAGGIE ELIZABETH SMITH—We're currently on our way to Anderson's mansion somewhere in Tagaytay. Nakatingin ako sa labas ng bintana habang iniisip ang sinabi nya sa akin kanina. Kung dati ay madali ko lang matanggap ang ideyang balang araw ay maghihiwalay din kami, ngayon ay hindi na. Nasasaktan ako. Kulang pa ba ang mga efforts na ipinapakita ko para mahalin din nya ako?"Hey, Maggie." Tawag nya na ikinalingon ko."Yes?" Kahit na nasasaktan ay mas pinili ko parin ang ngumiti sa kanya."What are you thinking?" Kelan pa sya nagkaroon ng interest sa iniisip ko? Well, maybe he's just starting a conversation para malibang kahit papaano. Malayo-layo pa kami sa mansyon at nakakainip nga naman sa byahe. Sasamantalahin ko nalang ang pagkakataong ito para makakwentuhan sya."Hmm... I'm just thinking about Lolo Enrico. I missed him so much." Sabi ko nalang kahit na hindi naman 'yon ang talagang iniisip ko."It seems lke you two are really close. Matagal na ba kayong magkakilala before the weddi
