"Umagang umaga may secret admirer agad," rinig kong sambit ni Kira. Lumapit ito. "Kanino galing?" Tanong pa nito habang tinitignan na ang hawak kong bulaklak. "Infairness, subrang ganda ng pagkaka-arrange," dagdag pa nito.Hindi ko siya pinansin at hinanap ang card, kung meron man. Pagpasok ko pa lang kanina ay nakita ko na ang isang bulaklak na nasa upuan ko, and yes, Kira is right. Maganda ang pagkakaayos ng bulaklak. Inamoy ko at napasinghab na lang sa bango niya.Hindi naman na bago sakin ang madatnang may bulaklak sa lamesa ko."Who give that?" Mula sa likod ko ay narinig ko ang boses ni Roi."I don't know. Wala atang card," sambit ko nang hindi lumilingon."Baka ito 'yun?" Napasulyap ako kay Kira nang may pinulot itong card. It's not a bigdeal naman kung makita nila kung sino nagbigay dahil wala namang akong pakealam, pero nanlamig ako nang marinig ang sinambit ni Kira na nakasulat doon."I'm hoping that your sleep is fine. Did you dream on me?" Pagbabasa ni Kira sa nakasulat sa
Someone saw us? What the heck! Alam ko kung ano ang totoo, na wala naman akong ginagawang masama. Alam ko ang totoo na hindi ako hinotel ni Sir Ian, pero hindi ko mapigilang kabahan na baka namukhan nila si Sir Ian. Kung magkaganoon ay malaking gulo iyon. Sir Ian is our professor at tito siya ng dalawang nanliligaw sa'kin. Alam ko ang mga utak ng mga tao. Kahit magkasama lang kami, iba na ang iniisip nila. Napalunok ako at umambang magsasalita, pero may may naunang nagsalita. Saka ko lang napansin na nandoon pa rin pala si Sir Ian. Paniguradong narinig niya sinabi ni Nicole. I bit my lips and look away. Akala mo ay umalis na ito. "What are you talking about, Ms. Nicole? Don't spread lies. Miss Tavera is with us. She had dinner at our house because Roi and Chester's parents are there." Sir Ian said. Nicole laugh. "Ano 'yun? Meet the parents agad? Kaninong parents? It's Roi's parents or Chester's parents? Come on, Sir. My trusted friend said that. She saw Carrie with her own eyes--
19I couldn't help but raise my brow at him. I turned to face him, but he simply stared at my gaze. He stared at me, but then he avoided it by reaching for something in his pocket. I am there, watching him tap his phone and put the headset on his ear."Hey," mahinahon kong tawag sa kanya. He just closes his eyes and leans against the tree. I just bit my lip when I saw him swallowing and moving his Adam's apple. I blinked twice and looked away."Sir," tawag ko ulit sa kanya pagkatapos kong bumuntong hininga. I bit my lips and used my index finger para kalabitin siya. Parang wala itong naramdaman na kalabit dahil hindi man lang ito gumalaw. Inulit ko pa iyon, pero hindi talaga niya ako pinapansin.Napahilot ako sa noo ko. Kailan ba ako naging makulit sa isang lalake? This is not me! Kung ayaw niya akong pansinin, edi dont!Tinignan ko siya ng masama kahit na hindi niya ako nakikita dahil nakapikit ito."Fine! Kainin mo mag-isa yung inorder mo!" Inis na sambit ko at tumayo, pero napatili
19.1Ian's POV"Are you really serious, Bro?" Hindi ko pinansin si Jhudel na ngayon ay nakaupo sa sofa sa kwarto ko. Basted ako? Tahimik lang ako kanina, pero gusto ko magprotesta sa sinabi niya. Hindi naman sa gusto ko siyang pilitin kanina, ang gusto ko lang ay kumain siya. What's wrong with that? What's wrong with her?Basted? Ako? Wala pa nga akong napapatunayan tapos basted na? I get my watch and put it on my wrist. It's already 6 pm. "Pupunta ka talaga sa bahay nila Hervey ng ganyan?" Hindi makapaniwala pang tanong nito."Harvey invites us, Jhudel," simpleng sambit ko."Invites us? Yes, you are right, he invites us, pero what the hell, Bro? Bakit parang pormadong pormado ka eh makikikain lang naman tayo at iinom," natatawa nitong sambit.Tinignan ko ang sarili ko sa salamin. I am wearing a black shirt with black pants. Tinanggal ko ang isang butones ng suot kong shirt bago nagpatuloy sa pagkabit ng relo ko."This is my usual outfit," simpleng sambit ko kahit na alam ko na tu
"What? Wala nanaman si Sir?" Narinig ko ang dismaya sa boses ng mga kaklase kong babae. Napatitig na lang ako sa bottle water ko na nasa harap ko.He said he wanted to court me. I should be happy na hindi na niya ako kinukulit, pero bakit palagi akong dismayado tuwing may ibang pumapasok na faculty member at binabalita na wala si sir at nag-iwan lang ng gagawin.Noong gabing 'yun umakyat agad ako gaya ng sabi ni Kuya. Bago ako umakyat ay hindi man lang ito tumingin sakin, he is just resting his head there and closing his eyes, like he doesn't want anyone to disturb him.Hindi ko rin alam kung umuwi rin ba ito pagkatapos ng inuman nila kasama si Kuya. Gusto kong bumaba, pero nauunahan ako ng takot na mapansin ni Kuya na magkakilala kami, I don't even know if Kuya knows that Sir Ian is my professor.'Yun rin yung gabi na huli ko siyang nakita. They said that he is busy, pero pwede ba iyon? Professor siya at dapat ay pinagtutuonan niya ng atensyon ang mga studyante niya, pero look what h
"Mag-iinuman kayo?" Hindi ko maiwasang itanong nang pauwi na kami. Kitang kita ko ang kotse ni Sir Ian na nakasunod, kasama nito si Jhudel. Pupunta nga siya sa bahay! I don't know where's Gellie, but one thing is for sure, hindi siya sumama.Kinakabahan ako at hindi ko alam kung bakit. What did he say? Pupunta siya sa bahay at mag-uusap kami? What for? I bit my lips."Yes. Bukas sana, but Ian said that he don't have time tomorrow," sambit nito.Wala siyang time bukas? Bakit? He is busy again? Napatitig na lang ako sa side mirror dahil kitang kita roon ang kotse ni Sir Ian.Hindi ko alam kung anong gagawin ko nang bumaba na sa kotse si Kuya, saka ko lang napansin ang bulaklak na nasa backseat. na paniguradong galing sa plantation. Kinuha iyon ni kuya at naglakad agad papunta sa loob. Hindi ko alam kung paano lalabas, nasa tabi lang ang kotse ni Sir Ian at nakasandal siya roon, nakatitig ito sa kinaroroonan ko. Nakakainis dahil hindi tinted ang kotse ni Kuya.Si Jhudel nauna na sa loob
I quickly wiped my cheek. I don't want him to see me like this. I don't want this to happen. I don't want to cry because of a man.Hinintay ko ang pagtawa niya dahil sa pag-iyak ko. Para kasing ang babaw ko para umiyak, pero sa totoo lang, takot lang akong masaktan. Since I found out that Daddy has another woman, I started thinking that guys are all the same. Yes, I have a brother, but I saw how he changed a woman like it was just a set of clothes. Then I started guarding my heart, but I couldn't believe that this was happening. Umiiyak ako dahil sa lalake.Pimikit ako bago siya tignan sa mata. Seryoso lang din ang tingin niya sa akin."If you are not serious about courting me, then stop. If you just want to play, you can freely tell me at pagbibigyan kita. Kung nandito ka dahil gusto mo lang akong tikman ulit, then fine! Fuck me--"Natigilan ako nang sarkastiko itong tumawa."Ganyan ba ang pagkakakilala mo sa'kin? Na lumapit lang ako to fuck you again?" Narinig ko ang sakit sa boses
Isang oras na akong nasa kwarto, pero hindi ako mapakali. Ngayon lang nag sink in sa isip ko ang mga sinabi ko kanina. Hindi ko alam kung paano ako nagkalakas ng loob na sabihin ang mga sinabi ko. Napabuntong hininga ako.So he is my boyfriend now? Nahihibang na ba ako? Seryoso? Ano bang nangyare sakin at sinabi ko ang mga 'yun? Bakit ako umiyak sa harap niya? Tama ba 'tong pinagagagawa ko? Inis kong tinakpan ang mukha ng unan at humiyaw."Nababaliw ka na, Carrie! You don't do boyfriend, pero ano ito?" Sambit ko sa sarili ay naupo, kasabay ng pag-ilaw ng phone ko. Tamad ko iyong kinuha at tinignan, but when I saw who it is, kinagat ko ang labi.It's Sir Ian, and he said goodnight at naka uwi na raw ito. Hindi ko tuloy maiwasang mapasimangot. Saan siya umuwi? Sa plantation? Nandoon pa ba si Gellie? Mag kasama ulit sila?Ako:Sa Plantation ka ba uuwi?Kagat kagat ang labi ko habang nakatitig sa sinend ko. Isang minuto, dalawang minuto, hanggang sa naging 15 minutes na. Wala siyang reply
Carrie's POV Nang magkamalay ako napasulyap agad ako kay Ian na nakahalik sa kamay ko. Nakapikit ito. "Ian," mahinang tawag ko. Nagmulat ito at napansin ang paghinga niya ng malalim. "What do you want to eat?" Tanong nito. Ian is serious while sitting on my side. My tears gradually fell as I remembered the last thing that happened before I lost consciousness. I remembered the blood. Naalala ko yung naramdaman konv sakit na namilipit sa'kin. "Our baby is fine, right?" Tanong ko habang umiiyak. Lumapit ito at hinalikan ang noo ko. He wiped my tears and smiled. "Our baby is fine. Don't cry, please, baka makasama sayo, sa inyo ni baby. You should rest," halos marinig ko na ang pagmamakaawa sa kanya nang sabihin niya iyon Napahikbi ako. I bit my lips when I saw his lips and the other side of his face bruise. Sa loob ng tatlong araw ko sa hospital ay nandoon lagi si Ian. Hindi ito umuwi. Meron siyang damit at mga kailangang gamitin, ni hindi siya lumalabas at talagang binabantayan
Ian's POV"Umuwi ka na. Walang nagbabantay sa kapatid ko roon!" Bulyaw ni Hervey habang nakahiga ako sa sofa nila."She rejected me. Teka lang muna, Hervey," mahinang sambit ko.I spent time here. She doesn't want to marry me. I still remember her reaction when I told him to marry me. She doesn't want me. She loves me, but I think her love is not enough to make me her husband and have her marry me.I'm hurting. I want to ask her why, but I know that I don't have the right to ask her. Kung ayaw niya, wala akong magagawa. Kung ayaw niya, hindi ko siya pipilitin.Even she rejected me, sisiguraduhin kong nasa tabi niya lang ako. I don't care if I will be single forever, ang gusto ko lang kahit hindi niya ako pakasalan, kahit hindi niya ako subrang mahal, mananatili ako sa tabi niya.Mananatili ako sa kanya."Magugutom 'yun," sambit nito rason kaya napaupo ako.Napasimangot ako at sinulyapan si Hervey na prenteng nakaupo."Tignan mo ang epekto sakin ng kapatid mo. Hindi ko siya matiis, pe
Carrie's POVNagising ako nang maamoy ang masarap na pagkain. Napatayo agad ako at binuksan ang pinto, pero unti-unting nawala ang ngiti sa labi ko nang makita roon si Ian.Mas maliit ang condo na 'to kesa sa condo ni Kuya, pang isahan lang talaga 'to kaya sa kwarto pa lang ay kitang-kita na si Ian na nagluluto, pero kahit na maliit ay nakikita ang karangyaan dito."Seat. Malapit na 'to matapos," he said when he saw me.Umirap ako at kunwari ay galit sa kanya. Lumapit ako at kunuha ng tubig sa ref niya. Hindi ko maiwasang lihim na sulyapan siya habang nagluluto, pero natigil ako sa pag-inom ng tubig nang makita ang putok na labi nito.Kumunot ang noo ko. Wala pa nga iyon kanina. Saan niya iyon nakuha?Parang may sariling buhay ang paa ko. Lumapit ako at hinawakan ang mukha niya para iharap sa'kin. Sinubukan nitong iiwas ang mukha, pero tinignan ko siya ng masama kaya hinayaan niya ako."Who did this?" Seryosong tanong ko.Namungay ang mata niya. Hindi agad ito nagsalita at pinatay lan
Ian's POVShe left me again. The first time she left me, that's when I got her on that island. The second was when I went to Manila and just found out that she was in New York. Third, when we were in Manila, I almost went crazy trying to find her because no one knew where she was. I thought she was done leaving me, but the fourth time, when she called me and said that she wanted to break up with me again, she left me again.I know that she has a reason for leaving me again. Sa daming beses niya akong iniwan, kilalang kilala ko na siya, but I don't know what it is."Ian?" Nakasandal ako sa pader, tabi ng pintuan ng narinig ang boses ni Hervey.Kunot noo niya akong tinignan mula ulo hanggang paa. I'm waiting to My Latina. Ayokong umalis dito kasi baka lumabas siya, gusto ko siyang kausapin. Hindi ako makapasok dahil nakiusap daw si Latina kay Tita na huwag ako papasukin."You fuck up," natatawang sambit niya habang nakatingin pa rin sa'kin."Masyado akong pinapahirapan ng kapatid mo, al
"Nasa labas nanaman si Ian. What happened, Carrie?" Mom ask that again to me. Ilang beses na ba niya iyong tinanong sa'kin?Nasa New York na ako. Wala akong magawa kundi sundin si Gellie. It's been a month since I came back here. Nasa condo lang ako buong buwan. Kailangan kong maghanap ng trabaho dahil nag resigned na ako, pero palagi akong inaantok, mas gusto kong matulog o di kaya ay kumain.I don't know what's happening to me, hindi naman ako ganito noon. Mukhang sinasaniban ako ng katamaran ngayon."Hayaan mo siya, Mom," sambit ko habang kumakain ng mangga na sinasawsaw ko sa chocolate.Si Ian, talagang sumunod siya. Sa loob ng isang buwan palagi siyang nasa labas, balita ko nga ay kumuha na rin siya ng condo rito sa mismong building. Napatitig ako sa kinakain ko.I miss him. I want to hug hum. I want to make love with him, pero ayokong lumabas at tignan siya kasi baka hindi ko na mapigilan ang sarili ko. Nangilid ang luha ko. Helly come here, last week. Umiiyak pa ito. Nalaman k
Napilit ko rin siya. Pinanood ko ang paalis na kotse ni Ian. Ilang beses ko pa siyang pinilit at buti na lang at napilit ko siya. That is their dad's birthday. Dapat ay nandoon siyaBibisitahin ko ngayon si dad, dapat nga ay pagbalik ko rito sa Hariente ay binisita ko na siya, pero dahil pinagtataguan ko si Ian noong mga unang araw ko rito ay hindi ko iyon nagawa.Dahil wala akong damit rito at mga malalaking t-shirt lang ni Ian ang ginagamit ko ay kailangan kong pumunta sa bahay nila Helly, but when I am already on there house, halos malaglag ang panga ko at hindi alam ang sasabihin.Sana pala ay kumatok muna ako sa kwarto niya! Hindi na ako nag abalang kumatok kanina dahil palagi naman akong pumapasok ng walang katok-katok sa kwarto niya."Shit!" Helly cursed and tried to remove Kuya Hervey's hands from her waist, pero mas hinila pa niya si Helly at mas niyakap iyon mula sa likod.They are both lying on her bed. Nakaharap si Helly sa pintuan habang si Kuya ay niyayakap niya si Hell
Natahimik ang paligid, pati ang malakas na tugtog ay nawala. Tanging ang hagulgol ko lang habang nakayakap kay Ian ang naririnig. I didn't do anything, but she hurt me physically, halos masubsub na ako sa sahig at siguradong kapag natuloy iyon ay mababalian na ako."Sumusubra ka na!" It's Helly's voice. Galit na galit ang boses nito at siya ang pumutol ng katahimikan."Remove your wife here, Gio. I might forget that she's a woman," Ian said, using a dangerous voice, while still hugging me. I hugged him even tighter because I heard his angry voice."Are you okey, Carrie--" Si Gio."Don't fucking come near my girlfriend, Gio!" Galit na sambit ni Ian.Muling natahimik nang sabihin iyon si Ian. Napalunok ako. Kumalas ako sa pagkakayakap sa kanya. Sumulyap si Ian sa'kin gamit ang malumanay na tingin. He held my cheeks and wiped my tears."What do you want me to do to her?" Tanong nito sa'kin na para bang kung anong sasabihin ko ay gagawin niya.Siguro kung ako pa yung dating Carrie Tavera,
Ian's POV"Tito, can you please focus on what we are talking about?" Narinig ko ang inis sa boses ni Chester.She is wearing headphones. She is just cleaning, but damn! She's so hot. Hindi ko tuloy maiwasang maalala yung kanina, I really want to kill Chester! Damn him! Napaayos ako sa pagkakaupo nang maramdaman ang init sa katawan.Relax, Ian. "You look like a manyak," natawa na ito habang umiiling.Napabalik ako sa sarili ko at natawa na lang din."Inggit ka lang kasi binasted ka niyan," sambit ko sabay kuha ng juice na tinimpla ni Latina kanina."Wow. Nagyayabang ka?" Hindi makaniwalang tanong nito sa'kin."I just stating a fact. I can stare at her every time I want. I can hug her every time I want, I can kiss--" Binato niya ako ng unan kaya natigil ako sa sinasabi."Edi ikaw na! Atleast ako hindi ginawang punching bag." Napailing na lang ako at natawa ulit sa sinabi niya."It's all worth it kasi sa'kin na siya ngayon. Ginawa ka rin namang punching bag noon ni Roi, pero hindi nagin
Naiwan akong tulala. I don't know how to deal with my cousin. I know that she is hurting right now. I closed my eyes and tried to sleep. Is she just here from the airport? If so, does she know that Ian was the one who bought the house? Maybe because he wouldn't have come here if she didn't know.Palipat-lipat ako sa pwesto ko. Hindi ako nakatulog kahit anong pilit ko. Iniisip ko kung anong pinag-usapan nila o naging maayos ba ang usapan nila.Kinabukasan ay nagdadalawang isip pa akong lumabas, pero naisip ko na kailangan ko ring kausapin si Cena, pero umawang ang labi ko nang madatnan kong tulog si Ian sa sofa sa sala, pinagkakasya nito ang katawan sa maliit na sofa. I bit my lower lips, siguradong masakit ngayon ang likod niya.Sabi ko sa kanya ay sa ibang kwarto na lang siya matulog, bakit siya natulog dito?"He sleeps there because he is afraid that you will run away with him again." I was surprised when I heard Cena's voice that had just come from the kitchen.Seryoso itong nakati