I quickly wiped my cheek. I don't want him to see me like this. I don't want this to happen. I don't want to cry because of a man.Hinintay ko ang pagtawa niya dahil sa pag-iyak ko. Para kasing ang babaw ko para umiyak, pero sa totoo lang, takot lang akong masaktan. Since I found out that Daddy has another woman, I started thinking that guys are all the same. Yes, I have a brother, but I saw how he changed a woman like it was just a set of clothes. Then I started guarding my heart, but I couldn't believe that this was happening. Umiiyak ako dahil sa lalake.Pimikit ako bago siya tignan sa mata. Seryoso lang din ang tingin niya sa akin."If you are not serious about courting me, then stop. If you just want to play, you can freely tell me at pagbibigyan kita. Kung nandito ka dahil gusto mo lang akong tikman ulit, then fine! Fuck me--"Natigilan ako nang sarkastiko itong tumawa."Ganyan ba ang pagkakakilala mo sa'kin? Na lumapit lang ako to fuck you again?" Narinig ko ang sakit sa boses
Isang oras na akong nasa kwarto, pero hindi ako mapakali. Ngayon lang nag sink in sa isip ko ang mga sinabi ko kanina. Hindi ko alam kung paano ako nagkalakas ng loob na sabihin ang mga sinabi ko. Napabuntong hininga ako.So he is my boyfriend now? Nahihibang na ba ako? Seryoso? Ano bang nangyare sakin at sinabi ko ang mga 'yun? Bakit ako umiyak sa harap niya? Tama ba 'tong pinagagagawa ko? Inis kong tinakpan ang mukha ng unan at humiyaw."Nababaliw ka na, Carrie! You don't do boyfriend, pero ano ito?" Sambit ko sa sarili ay naupo, kasabay ng pag-ilaw ng phone ko. Tamad ko iyong kinuha at tinignan, but when I saw who it is, kinagat ko ang labi.It's Sir Ian, and he said goodnight at naka uwi na raw ito. Hindi ko tuloy maiwasang mapasimangot. Saan siya umuwi? Sa plantation? Nandoon pa ba si Gellie? Mag kasama ulit sila?Ako:Sa Plantation ka ba uuwi?Kagat kagat ang labi ko habang nakatitig sa sinend ko. Isang minuto, dalawang minuto, hanggang sa naging 15 minutes na. Wala siyang reply
22Napatitig ako sa mensaheng sinend ni Ian. Hindi raw ito makakapasok ngayon. I get it na mayaman siya, pero bakit pa niya tinanggap ang pagiging professor niya kung di naman ito palaging pumapasok, kaso hindi naman makapag reklamo ang mga kaklase namin, dahil mabilis naman niyang naituro noon ang buong lesson namin, and magaling din siyang mag explain. May binibigay siyang activities, pero lahat ng iyon ay naturo na niya, para bang pinaghandaan niya ang hindi pagpasok ng ilang araw.Binago ko na ang pangalan niya sa phone ko. I also decide to stop calling him Sir if no one is listening. He is now my boyfriend after all. Napanguso ako. Boyfriend. I still can't believe it.Me:Can I go there mamaya?I bit my lips when I sent that. Is it fine? What if isipin niya na ang clingy ko? Gusto ko lang naman pumunta doon kasi maganda ang ambiance doon, tama 'yun ang rason.Bumuntong hininga ako. Shempre hindi ako pwede roon. Saka nandoon si Gellie. Ano namang iisipin niya kung pumunta ako roo
Dahil malapit lang naman ay naglakad na kami. Iniwan muna namin ang kotse niya sa restaurant. We are already here in a bay walk. Malapit na ring lumubog ang araw. I don't know how to open up what he said a while ago. Dapat bang ako ang unang magsalita? "Carrie, can I ask something?" Pauna nito kaya napakurap-kurap ako. Natigilan ako sa paglalakad at napasulyap sa kanya. Nakapamulsa ito at nakatingin sa'kin ng seryoso sa'kin. Dahil mahangin dito ay nagugulo ang buhok niya.Hindi ko maiwasang mapatitig sa kanya. May pagkakamukha sila ng tito niya. I bit my lips when he entered my mind again. Ano ba, Carrie! This is not the time na isipin siya!"You can ask me, anything," sambit ko."Bakit hindi ako? Bakit hindi ang pinsan kong si Roi? Bakit ang Tito ko pa? Of all the guys who wanted to pursue you, bakit sa Tito pa namin? Mas matanda siya ng ilang taon sa'tin." Narinig ko ang sakit sa boses niya.So he knows? Pero paano? Inisip ko kung may time ba na napaghahalataan kami masyado. Sa tam
"Thanks for this day," sambit ni Chester nang itigil niya ang kotse sa harap ng bahay namin. Napasulyap ako sa relo ko. It's already 7."Ibabalik ko na lang 'tong jacket mo sa lunes. Salamat sa paghatid," sambit ko sa kanya at ngumiti. Lalabas na sana ako, pero hinawakan nito ang kamay ko para pigilan."If he hurt you, just tell me. I'll go punch his face, even though he is my uncle," sambit nito bago bitawan ang kamay ko, imbes na umalis ay hinarap ko siya."What if ako ang manakit sa kanya?" Nakataas na kilay na tanong ko."Tatawanan ko siya. Ginusto niya ang babaeng gusto ng dalawang pamangkin niya kaya magdusa siya," simpleng sambit niya kaya natawa na lang ako."Baliw," natatawang sambit ko. "Sige na. Mag-iingat ka sa pag dadrive," sambit ko at tuluyan nang lumabas.Akala ko ay aalis na siya, pero tinaasan ko siya ng kilay nang makita ang pagbaba nito ng bintana ng kotse niya. "Goodnight," nakangiting sambit niya."Goodnight. Ingat sa pagdadrive ah," sambit ko pa. Sumaludo ito a
This is the first time that I felt this kind of feeling. Ayoko sa mga lalake. Galit ako sa mga lalake. Sa mga lalakeng hindi magawang makuntento sa isa. I always guard my heart. I always want to play with them para hindi ako masaktan, pero ngayon.I bit my lower lips when I heard him saying those words. Hindi ako basta-basta nagtitiwala. Noong gabing 'yun, it's not a first time that I make out with a stranger, nagagawa ko namang mag control, but that night, iba. Hindi ko nakontrol ang sarili ko. Para bang biglang siya 'yung nagmamay-ari ng katawan ko dahil sa bawat paghaplos niya, sa bawat halik niya, sumasabay ako, nagpapaubaya ako.I gave myself even if I don't know him. Ang pangalan lang nito ang alam ko, pero nagawa kong ibigay ang sarili ko. May pinaparamdam siya na hindi ko gusto. Kinakabahan at naiinis ako ako kapag nandiyan siya, pero kapag wala siya I want to see him. Nagagalit ako tuwing may kasama siyang iba. Ayokong pangalanan ang nararamdaman ko. Ayokong dumating sa pun
"No. Sa kabila ka," sambit nito habang hinaharangan niya ang pinto ng kwarto niya."Come on, Ian. May nangyare na sa'kin. Bakit ba ang conservative mo?" Nakasimangot na sambit ko at sinubukang sumingit sa gilid niya para pumasok sa kwarto niya. Hawak ko ang bag ko at ang damit na binigay ni Jhudel kanina. Yes, galing dito si Jhudel, umuwi rin naman agad kahit na nagtataka bakit nandito ako. I think nagpabili si Ian ng damit sa kapatid ni Jhudel na babae at si Jhudel ang nagbigay rito. Basta kompleto ang binigay niya na naka paperbag."No, Latina. Huwag matigas ang ulo," sambit pa nito at tinuro ang kabilang pinto. "Doon ka matutulog," sambit pa niya."Gusto ko na maligo, padaanin mo na ako," sambit ko pa habang nakasimangot pa rin."May shower ang kwartong 'yun," sambit pa niya. "Diyan ang gusto ko. Bakit ba ang damot mo? Siguro may babae ka diyan sa loob kaya ayaw mo akong papasukin! Nasa loob Gellie?" Nakataas na kilay na tanong ko kahit na alam kung wala naman talaga si Gellie do
Mabilis kong inayos ang gamit ko nang mag dismiss si Ma'am Krisha. Tulad ng mga nakaraang araw, hindi na ako gaanong sumasabay kila Kira at kila Roi. It's been a month since we became official. I even stopped entertaining my other suitors. Ewan ko ba, tuwing break time I always saw myself exciting to go to my tambayan, alam ko kasi na nandoon si Ian."Hindi ka ulit sasabay?" Takang tanong ni Kira nang makita ang pagmamadali ko. I saw Roi in my peripheral vision staring at me, like he was waiting for my answer.Humahanap ako ng tyempo para sabihin kay Roi na tumigil na siya, but I don't know how. Kumpara kay Chester, alam kong mas mahihirapan akong patigilin siya nang hindi nababanggit ang tungkol sa Tito niya."I have something to do pa," sambit ko at ngumiti."Let's eat first, Carrie," sambit na ni Roi at lumapit sa'kin. He tried to get my bag para buhatin, pero hinila ko iyon pabalik. "I'm sorry, but--""Roi, may gagawin nga siya," mula sa gilid ko ay nagsalita si Chester. Napangu
Carrie's POV Nang magkamalay ako napasulyap agad ako kay Ian na nakahalik sa kamay ko. Nakapikit ito. "Ian," mahinang tawag ko. Nagmulat ito at napansin ang paghinga niya ng malalim. "What do you want to eat?" Tanong nito. Ian is serious while sitting on my side. My tears gradually fell as I remembered the last thing that happened before I lost consciousness. I remembered the blood. Naalala ko yung naramdaman konv sakit na namilipit sa'kin. "Our baby is fine, right?" Tanong ko habang umiiyak. Lumapit ito at hinalikan ang noo ko. He wiped my tears and smiled. "Our baby is fine. Don't cry, please, baka makasama sayo, sa inyo ni baby. You should rest," halos marinig ko na ang pagmamakaawa sa kanya nang sabihin niya iyon Napahikbi ako. I bit my lips when I saw his lips and the other side of his face bruise. Sa loob ng tatlong araw ko sa hospital ay nandoon lagi si Ian. Hindi ito umuwi. Meron siyang damit at mga kailangang gamitin, ni hindi siya lumalabas at talagang binabantayan
Ian's POV"Umuwi ka na. Walang nagbabantay sa kapatid ko roon!" Bulyaw ni Hervey habang nakahiga ako sa sofa nila."She rejected me. Teka lang muna, Hervey," mahinang sambit ko.I spent time here. She doesn't want to marry me. I still remember her reaction when I told him to marry me. She doesn't want me. She loves me, but I think her love is not enough to make me her husband and have her marry me.I'm hurting. I want to ask her why, but I know that I don't have the right to ask her. Kung ayaw niya, wala akong magagawa. Kung ayaw niya, hindi ko siya pipilitin.Even she rejected me, sisiguraduhin kong nasa tabi niya lang ako. I don't care if I will be single forever, ang gusto ko lang kahit hindi niya ako pakasalan, kahit hindi niya ako subrang mahal, mananatili ako sa tabi niya.Mananatili ako sa kanya."Magugutom 'yun," sambit nito rason kaya napaupo ako.Napasimangot ako at sinulyapan si Hervey na prenteng nakaupo."Tignan mo ang epekto sakin ng kapatid mo. Hindi ko siya matiis, pe
Carrie's POVNagising ako nang maamoy ang masarap na pagkain. Napatayo agad ako at binuksan ang pinto, pero unti-unting nawala ang ngiti sa labi ko nang makita roon si Ian.Mas maliit ang condo na 'to kesa sa condo ni Kuya, pang isahan lang talaga 'to kaya sa kwarto pa lang ay kitang-kita na si Ian na nagluluto, pero kahit na maliit ay nakikita ang karangyaan dito."Seat. Malapit na 'to matapos," he said when he saw me.Umirap ako at kunwari ay galit sa kanya. Lumapit ako at kunuha ng tubig sa ref niya. Hindi ko maiwasang lihim na sulyapan siya habang nagluluto, pero natigil ako sa pag-inom ng tubig nang makita ang putok na labi nito.Kumunot ang noo ko. Wala pa nga iyon kanina. Saan niya iyon nakuha?Parang may sariling buhay ang paa ko. Lumapit ako at hinawakan ang mukha niya para iharap sa'kin. Sinubukan nitong iiwas ang mukha, pero tinignan ko siya ng masama kaya hinayaan niya ako."Who did this?" Seryosong tanong ko.Namungay ang mata niya. Hindi agad ito nagsalita at pinatay lan
Ian's POVShe left me again. The first time she left me, that's when I got her on that island. The second was when I went to Manila and just found out that she was in New York. Third, when we were in Manila, I almost went crazy trying to find her because no one knew where she was. I thought she was done leaving me, but the fourth time, when she called me and said that she wanted to break up with me again, she left me again.I know that she has a reason for leaving me again. Sa daming beses niya akong iniwan, kilalang kilala ko na siya, but I don't know what it is."Ian?" Nakasandal ako sa pader, tabi ng pintuan ng narinig ang boses ni Hervey.Kunot noo niya akong tinignan mula ulo hanggang paa. I'm waiting to My Latina. Ayokong umalis dito kasi baka lumabas siya, gusto ko siyang kausapin. Hindi ako makapasok dahil nakiusap daw si Latina kay Tita na huwag ako papasukin."You fuck up," natatawang sambit niya habang nakatingin pa rin sa'kin."Masyado akong pinapahirapan ng kapatid mo, al
"Nasa labas nanaman si Ian. What happened, Carrie?" Mom ask that again to me. Ilang beses na ba niya iyong tinanong sa'kin?Nasa New York na ako. Wala akong magawa kundi sundin si Gellie. It's been a month since I came back here. Nasa condo lang ako buong buwan. Kailangan kong maghanap ng trabaho dahil nag resigned na ako, pero palagi akong inaantok, mas gusto kong matulog o di kaya ay kumain.I don't know what's happening to me, hindi naman ako ganito noon. Mukhang sinasaniban ako ng katamaran ngayon."Hayaan mo siya, Mom," sambit ko habang kumakain ng mangga na sinasawsaw ko sa chocolate.Si Ian, talagang sumunod siya. Sa loob ng isang buwan palagi siyang nasa labas, balita ko nga ay kumuha na rin siya ng condo rito sa mismong building. Napatitig ako sa kinakain ko.I miss him. I want to hug hum. I want to make love with him, pero ayokong lumabas at tignan siya kasi baka hindi ko na mapigilan ang sarili ko. Nangilid ang luha ko. Helly come here, last week. Umiiyak pa ito. Nalaman k
Napilit ko rin siya. Pinanood ko ang paalis na kotse ni Ian. Ilang beses ko pa siyang pinilit at buti na lang at napilit ko siya. That is their dad's birthday. Dapat ay nandoon siyaBibisitahin ko ngayon si dad, dapat nga ay pagbalik ko rito sa Hariente ay binisita ko na siya, pero dahil pinagtataguan ko si Ian noong mga unang araw ko rito ay hindi ko iyon nagawa.Dahil wala akong damit rito at mga malalaking t-shirt lang ni Ian ang ginagamit ko ay kailangan kong pumunta sa bahay nila Helly, but when I am already on there house, halos malaglag ang panga ko at hindi alam ang sasabihin.Sana pala ay kumatok muna ako sa kwarto niya! Hindi na ako nag abalang kumatok kanina dahil palagi naman akong pumapasok ng walang katok-katok sa kwarto niya."Shit!" Helly cursed and tried to remove Kuya Hervey's hands from her waist, pero mas hinila pa niya si Helly at mas niyakap iyon mula sa likod.They are both lying on her bed. Nakaharap si Helly sa pintuan habang si Kuya ay niyayakap niya si Hell
Natahimik ang paligid, pati ang malakas na tugtog ay nawala. Tanging ang hagulgol ko lang habang nakayakap kay Ian ang naririnig. I didn't do anything, but she hurt me physically, halos masubsub na ako sa sahig at siguradong kapag natuloy iyon ay mababalian na ako."Sumusubra ka na!" It's Helly's voice. Galit na galit ang boses nito at siya ang pumutol ng katahimikan."Remove your wife here, Gio. I might forget that she's a woman," Ian said, using a dangerous voice, while still hugging me. I hugged him even tighter because I heard his angry voice."Are you okey, Carrie--" Si Gio."Don't fucking come near my girlfriend, Gio!" Galit na sambit ni Ian.Muling natahimik nang sabihin iyon si Ian. Napalunok ako. Kumalas ako sa pagkakayakap sa kanya. Sumulyap si Ian sa'kin gamit ang malumanay na tingin. He held my cheeks and wiped my tears."What do you want me to do to her?" Tanong nito sa'kin na para bang kung anong sasabihin ko ay gagawin niya.Siguro kung ako pa yung dating Carrie Tavera,
Ian's POV"Tito, can you please focus on what we are talking about?" Narinig ko ang inis sa boses ni Chester.She is wearing headphones. She is just cleaning, but damn! She's so hot. Hindi ko tuloy maiwasang maalala yung kanina, I really want to kill Chester! Damn him! Napaayos ako sa pagkakaupo nang maramdaman ang init sa katawan.Relax, Ian. "You look like a manyak," natawa na ito habang umiiling.Napabalik ako sa sarili ko at natawa na lang din."Inggit ka lang kasi binasted ka niyan," sambit ko sabay kuha ng juice na tinimpla ni Latina kanina."Wow. Nagyayabang ka?" Hindi makaniwalang tanong nito sa'kin."I just stating a fact. I can stare at her every time I want. I can hug her every time I want, I can kiss--" Binato niya ako ng unan kaya natigil ako sa sinasabi."Edi ikaw na! Atleast ako hindi ginawang punching bag." Napailing na lang ako at natawa ulit sa sinabi niya."It's all worth it kasi sa'kin na siya ngayon. Ginawa ka rin namang punching bag noon ni Roi, pero hindi nagin
Naiwan akong tulala. I don't know how to deal with my cousin. I know that she is hurting right now. I closed my eyes and tried to sleep. Is she just here from the airport? If so, does she know that Ian was the one who bought the house? Maybe because he wouldn't have come here if she didn't know.Palipat-lipat ako sa pwesto ko. Hindi ako nakatulog kahit anong pilit ko. Iniisip ko kung anong pinag-usapan nila o naging maayos ba ang usapan nila.Kinabukasan ay nagdadalawang isip pa akong lumabas, pero naisip ko na kailangan ko ring kausapin si Cena, pero umawang ang labi ko nang madatnan kong tulog si Ian sa sofa sa sala, pinagkakasya nito ang katawan sa maliit na sofa. I bit my lower lips, siguradong masakit ngayon ang likod niya.Sabi ko sa kanya ay sa ibang kwarto na lang siya matulog, bakit siya natulog dito?"He sleeps there because he is afraid that you will run away with him again." I was surprised when I heard Cena's voice that had just come from the kitchen.Seryoso itong nakati