"Maraming salamat sa paghatid, Ken." Sabi ng dalaga ng makarating sila sa Hospital.
Kahit naman naiinis ang lalake ay hindi nito hinayaan na pumunta mag-isa ang babae sa hospital lalo na at gabi na ang uwi nila galing trabaho.
"Pasensya ka na kanina, hindi ko lang talaga mapigilan na hindi mainis, basta Isabel tandaan mo na andito lang kami, ako, nakahanda na makinig sa mga problema mo." Sabi ng lalake at hinalikan sa noo ang babae.
"Salamat, Ken."
"Aalis na rin ako, tiyak na tulog na ang Lola mo. Mag pahinga ka ng maayos dahil bukas ay may pasok na naman, susunduin kita." Kumaway ito at naglakad na paalis.
Doon napahinga ng malalim si Isabel at dahan-dahang pumasok sa kwarto ng Lola niya, agad siyang nag hugas at nag bihis sa CR at nahiga sa sofa.
"Dapat ba pinakinggan ko ang paliwanag niya kanina?" Tanong nito sa sarili pero agad din na napailing.
"Bakit ko naman pakikinggan ang paliwanag niya? Pwede naman niyang sabihin
"Okay class, dismissed. We will start the discussion per group next meeting but it's random call so be ready. Bye." Sabi ni Mr. Santos at lumabas na ng classroom na dahilan naman para agad magsitayuan ang mga classmates nila para pumunta sa susunod na klase.Mabilis na tumayo si Isabel para takasan sana ang lalake ng mahawakan agad siya nito sa braso."Isabel, sandali lang." Pigil nito sa babae."A-ano? May kailangan pa akong asikasuhin." Sagot nito at inalis ang pagkakahawak ng lalake sa braso niya, para kasi siyang naku-kuryente tuwing didikit ang balat nito sa kaniya."Pwede ba tayong mag-usap kahit saglit lang?""Ano namang pag-uusapan natin?" Kunwaring nagtataka ang babae na hindi alam ang ibig sabihin nito."Pag-usapan natin yung misunderstanding na nangyayari." Saad ni Philip at muling hinawakan ang braso niya."Misunderstanding? Wala akong maalala na nagka-misunderstanding tayong dalawa." Kunot noo na sagot ng babae, par
"Maria!!" Sa sobrang pamamadali ni Philip ay pangalan ng babae sa panaginip ang nabigkas niya, hindi niya alam pero napaka-pamilyar ng pangyayari iyon, parang hindi iyon ang unang beses para sa kaniya.Mabuti na lang ay nahila niya ang babae pabalik sa stage ngunit siya naman ang nawalan ng balanse dahilan para mahulog siya sa stage."Argh!" Daing niya ng makaramdam siya ng sobrang sakit sa kaliwang balikat.Mabilis naglapitan ang mga kasamahan nila sa kaniya habang tulala naman si Isabel sa nangyari, hindi niya inaasahan ang nangyari."Philip, okay ka lang ba? tulungan n'yo ako na itayo s'ya at dalhin sa clinic." Sabi ni Yuna na natataranta din dahil sa gulat pero nagagawa pa rin na makapag isip ng maayos."Guys! Ano ba." Inis na sabi nito ng walang kumilos, kaya lumapit na si Ken at tinulungan ang babae na alalayan si Philip.Naglakad ang mga ito ng dahan-dahan papunta sa clinic at naiwan naman si Isabel na tulala pa rin kasama
"Gusto kita!" Sigaw ni Philip dito.Hindi maipaliwanag ni Isabel kung ano ang mararamdaman ng mga oras na iyon, pero naglakas loob siyang humarap dito."Gusto mo ako? Ako ba talaga Philip? O baka naman nasasabi mo lang iyan dahil kamukha ko ang babae sa panaginip mo. Para sabihin ko sayo, hindi ako sya!" Inis na sigaw niya na medyo nag-echo pa sa hallway."Hindi, tulad nga ng sabi ko, noong umpisa lang iyon pero habang tumatagal ay ikaw na ang iniisip ko. Pakinggan mo muna kasi ako bago mo isipin na-""Isipin na ano? Bakit hindi ba tama ang iniisip ko na nilapitan mo lang ako dahil hindi mo mapigilan iyang pagka-curious mo!" Putol ng babae sa sasabihin ni Philip.Naiinis si Isabel sa sarili, bakit ba kasi andito pa siya at hinahayaang magpaliwanag ang lalake, una pa lang ay nagsinungaling na ito sa kaniya paano niya masasabi na nagsasabi na talaga ito ng totoo."Hindi ko lang masabi agad sayo, Isabel pero wala naman akong balak na loko
"Anong Ice cream kaya ang bibilhin ko, mas gusto naman ni Isabel ang chocolate kaya ito na lang siguro." Kausap niya sa sarili at dinampot ang mga ice cream na bibilhin niya at pumunta ng counter para mag bayad.Paglabas niya ay isang pulubi ang humihingi sa kaniya ngunit wala naman na siyang extra na pera para maibigay dito."Pasensya na, wala na akong pera sa susunod na lang." Sabi niya at aalis na sana ng hawakan siya nito at tinignan ng masama."Hanggang ngayon hahadlangan mo pa rin sila sa pagmamahalan nila! Hanggang ngayon isa ka pa rin sa magiging dahilan bakit hindi nila magawang pagbigayan ang pag-ibig nila! Wala kang awa! Wala kang awa!" Sabi nito habang hinihila siya, pinag titinginan na rin sila ng ibang tao. Dahil sa pagkabigla ay hindi naman siya nakalaban.Anong ibig sabihin nito na hinahadlangan ulit niya ang pagmamahalan nila? sino? sa pagkakaalala niya ay wala naman siyang sinisirang relasyon kahit noon, si Isabel at kay Isabel lang siya
Tahimik na kumain si Philip, naiinis siya sa mga magulang niya. Bakit kailangan ng mga ito na palayuin siya sa babae? Hindi naman ito ang pumilay sa kaniya, siya ang hindi nang-iingat kaya siya nahulog."Philip, huwag kang bumusangot sa harap ng pagkain. Kung naiinis ka samin, wala kaming magagawa tungkol diyan ang sa amin lang naman ay ilayo mo ang sarili mo sa kapahamakan, hindi ko sinasadya na I-judge ang kaibigan mo at ganoon din siguro ang papa mo pero baka naman kasi tama siya na walang magandang mangyayari kung--" hindi na niya pinatapos ang Mama niya sa sinasabi ng lumingon siya dito."Na walang mangyayari na maganda kung lalapit pa ako sa kaniya? Ma, parang pilay lang nangyari sakin tapos ganiyan na kayo mag react, tsaka tulad nga ng sabi ko, hindi niya kasalanan yun. Kasalanan ko 'yon kasi hindi ako nag-ingat, bakit naman kailangan sabihin agad ni Papa na kapahamakan lang dulot ni Isabel." Naiinis na sabi niya, ngayon lang siya nakaramdam ng ganoong pagkainis
“Pelipe, gising na.Uy mahal gising na,” malambing na boses ang nakapag pagising kay Philip, ito na naman andito ulit siya sa pamilyar na lugar kung saan siya laging napupunta. Ang malking puno, mga berdeng damo, maaliwanas na paligid at hindi mawawala ang mukha ng babae na nakangiti sa kaniya. “Bakit ka umiiyak, nanaginip ka ba ng masama?” tanong nito sa kaniya at pinunasan ang luha na umagos sa pisngi niya.“H-hindi ako umiiyak,” sabi niya sabay hawak sa sariling pisngi at ganoon na lang ang pagkunot ng noo niya ng basa nga ito, natawa ang babae dahil kita nito ang gulat sa mukha niya.“Ano baa ng nangyayari sayo, mahal ko? Noong isang araw ka pa ganiyan, parang hindi alam ang nangyayari at malalim ang iniisip. May problema k aba mahal?” nag-aalala na tanong nito sa kaniya sabay hawak muli sa pisngi niya at hinaplos ito ng marahan.Halos hindi naman alam ni Philip kung ano ang isasagot niya
“Bakit ang tagal mo yata na bumili ng pagkain, Apo?” Bungad ng lola ni Isabel pag pasok pa lang niya sa kwarto, mabilis naman niyang pinunasan ang tagaktak niyang pawis at ngumiti sa matanda.“Wala po kasing ulam sa Canteen kaya doon na lang ako bumili ng ulam sa labas, pasensya nap o at natagalan ako,” paliwanag niya pero hindi totoo na walang ulam sa Canteen, gusto lang niya na bumili sa Carinderia kung saan sila kumakain dati ni Philip para bilhan ng paboritong ulam ang lalake. Halos masabunutan nga niya ang sarili bakit niya iyon ginawa, sinabi na niya sa sarili na lalayo siya dito pero parang bakal siya na mina-magnet pabalik sa lalake.“Oh, e bakit mo sinasabunutan iyang sarili mo Apo? Masakit ba ng ulo mo ha? sabihin mo lang, nako mag pahinga ka kasi kahit pa-paano kaya ko naman kasi ang sarili ko masyado kang nag-aalala, malakas pa ang lola mo kaya pwede mo din ipahinga ang sarili mo.” Sabi ng matanda
Binigyan ng tubig ni Therese ang kaibigan, medyo kumalma na ito ngunit humihikbi-hikbi pa rin dala ng sobrang pag-iyak, maga din ang mga mata nito.Naupo siya sa tabi nito at hinimas ang likod, "Ano ba kasi ang napaginipan mo, masyado mo akong pinakaba sa pag-iyak mo." naaawang sabi niya sa kaibigan, kung alam lang niya ang nangyayari baka mayroon siyang maitutulong."B-binangungot lang ako, akala ko totoo. Pasensya na Therese, Lola, pinang-alala ko kayong dalawa," Uminom ulit ito ng tubig. "Para kasing totoong-totoo, sa panaginip ko ay nasaksak kayo sa dibd--" napahinto siya sa pagsasalita ng maalala niya kung saan mismo nasaksak ang matanda. Dali-dali siyang tumayo at lumapit dito at tinignan ang dibdib, may balat nga ito doon."Bakit Apo? May problema ba sa dibdib ko?" Tanong ng Lola niya pero parang hindi na ito nagugulat sa bawat kinikilos niya."Yung birth mark nyo po, t-tinignan ko lang." Nauutal na tanong nito, naalala niya kasi ang pinag-ar