"STRONGEST AND MOST DANGEROUS""NO. I can see that one of my peers invented a very effective amulet for you. I can't seem to enter your mind," he said coldly. Kapagkuwan ay nalaglag ang mga mata nito sa kamay ni Zandro, isang beses tumaas ang kilay nito. "The ring, I see. Blythe's wearing the same ring." "It's our wedding ring," sagot ni Zandro. Isinandal niya sa matigas na semento ang kaniyang likod para mapanatili ang balanse, humahangos pa rin siya habang naka-pikit ng mariin. "Made by Avery.""My half-sister," tamad nitong sabi. Namulsa ito kapagkuwan at padarag na isinandal ang kaniyang likod sa dingding kung saan naka-sandal din si Zandro. "I'm Addisson Adamakis, by the way. Kaibigan ko si Blythe simula noong nasa ampunan pa lang." Oh! So, he's Addi? The smart and handsome friend of his wife.Tumango lang si Zandro rito, napa-ngiwi siya sa muling sumipang kirot sa loob ng kaniyang katawan."Hindi ko alam kung nabanggit na niya ako sa'yo noon, pero matalik kaming magkaibigan ni
"THE BRACELET""W-WHAT IS happening here?"Claudia stopped mid-step towards the huge mansion, it was as if an ice-cold water spilt in her but her body can't shake because it's been paralyzed in terror. Wide eyes, open mouth; and shrinking like an inflatable balloon being popped by a sharp pin. Pinaka-huli siyang dumating sa lugar dahil kinausap pa siya ng kaniyang Lola tungkol sa ilan nitong mga paalala at para ibinigay rin ang isang bracelet na hindi niya malaman kung para saan ba? At nang makarating siya sa loob ng mansion ni Zandro ay ito na ang kaniyang inabutan. Nagkakamatayan ang kanilang mga tauhan dala ng hindi ma-ipaliwanag na dahilan, habang ang ilan naman ay nawawala sa kanilang katinuan at sinasaktan ang kanilang mga sarili. Balisa siyang pumasok sa pinaka-loob ng mansion, halos matisod siya sa may hagdanan habang umaakyat sa ikalawang palapag. Nanigas siyang lalo nang makitang mas marami pang naka-handusay roong lobo, nanghihina at unti-unting nawawalan ng hininga."T-thi
"LUKSO NG DUGO?"CLAUDIA HAD her world crushing down for the nth time, it gives her too much impact that she lost count now. Tears pooled her eyes without her permission. She's aware that her lola might get angrier because of this but, she also lost the control of them; her lips trembles badly and her body weakens a little bit more."W-what d-did you j-just s-say?" aniya sa paputol-putol na paraan. "Si C-Corazon, siya ang. . .n-nanay ko?"Ngunit imbes na sagutin siya ay tinalikuran siya ng matanda dala ang postura nito at iritasyong sumisibol. Mukhang hindi sadya ang pagkakadulas nito kaya naman sinusubukan nitong takasan si Claudia, ngunit huli na... she's been wanting to find out about her parents since she's young. Cassidy told her few things about them, but it was never enough for Claudia. She's been doing this because her lola promised her that once this war ends and they got everything in their hands, she will help Claudia to look for her mama.But all this time, nasa harapan lam
"THE SEA OF HOPELESSNESS" FATALLY DEEP, miserably dark, cold subterranean, old filthy, draconian, grimiest and medieval... Amid the screaming silence were Blythe's sobs of pain as she endures all the deep marks of whip on her skin came from señora Constanza when she woke up from a deep sleep just an hour ago... She failed to fight for her safety when Antonette and her force attacked her while she's resting on the cozy nook outside the Monroe's mansion. Everything went fast like a lighting speed, before Blythe could make some noises to alarm everyone, they already covered her nose with a handkerchief soaked in chloroform. It was dizzying, exhausting, and it put her into a deep sleep that's why she failed to scream for help...Muling nanlamig ang buong katawan ni Blythe nang magising siya sa walang katapusang kadiliman, ang bawat katahimikan ay nagdadala sa kaniya ng kilabot na hindi niya maipaliwanag. Nagtitindigan ang kaniyang balahibo, nais niyang umiyak at sumigaw ngunit mas lalo la
"HALF-BROTHER" BLYTHE CAN see from the dark, that's one of her special skills she has been boasting about on Addi ever since but, now that she learns about her real identity— it explains everything well... Mula sa sulok kung nasaan ang matatayog na mga pader at walang hanggang kadiliman ay isang matandang nanghihina ang tumambad sa kaniyang paningin. Naka-salampak ito sa duguang sahig habang tutop nito ang kaniyang dibdib.Tumakbo si Blythe patungo sa direksyon nito para suriin kung totoo ba ang kaniyang nakikita o marahil isang ilusyon lang? Ngunit bago siya tuluyang lumapit ay pinulot muna nito ang kaniyang punyal at maingat na naglakad. May kaunting awa siyang nararamdaman para sa matanda, ngunit hindi ito ang oras para pairalin ang mahina niyang puso."S-saan ka nanggaling?" malamig niyang tanong habang naglalakad nang patagilid. "Isa ka rin bang halimaw?""Me? A monster? Do I look like one?" pagsusungit nito habang napapa-ngiwi dala ng hindi mabibilang na mga sugat sa kaniyang ka
"YOU ARE MY SUPERHERO"ANG BAWAT pagpalya ng susi ay siyang lalong nagpapa-kabog sa dibdib ni Blythe, nangangatal na rin ang daliri niya sa pagmamadali. Natatakot siya para sa kanilang buhay at ngayon ay dagdag pa ang buhay ni Charlie na sumuong sa kapahamakan para lang tulungan siya... Halos makakita si Blythe ng liwanag nang magawa niyang kalasin ang kadena sa paa ng kaniyang lolo.Mabilis niyang ipinasa kay Charlie ang mga susi kapagkuwan at ito naman ang hinayaan niyang magkalas sa lock ng selda."Charlie, I don't really want you here because it's not safe for you pero maraming salamat sa katapangan mo. Utang namin ni lolo ang lahat sa'yo. Salamat, baby.""Muchas gracias, chico," segunda ng kaniyang lolo. "Small thing, Mama Blythe." Kumindat pa ito at mabilis na ginawa ang kaniyang trabaho. Ilang minuto lamang ay na-hanap din nito ang susi para sa mga seradura ng matayog na selda, ilang beses nitong sinipa ang pinaka-lock no'n para tuluyang mabuksan.Binalikan naman ni Blythe ang
"HE CAN'T DIE, HE'S A STRONG KID"MAGKATALIKOD SINA Dimas at Zandro habang sinisikap ubusin ang mga halimaw na miyembro ng REWI sa kanilang harapan. Labag man sa kanilang kalooban ang magtulungan ay wala silang mapagpipilian sa ngayon. Nasa loob si Blythe at nanganganib, gano'n din ang anak ni Dimas na si Charlie na hindi nito na-pansing sumunod pala sa kaniya patungo roon.This fight should never be this hard if only Zandro was not enduring this hellish process of turning into a freaking super hybrid. Why can't it take place faster?Ang bawat minutong lumilipas na wala siya sa tabi ni Blythe ay isang parusa, isama pa ang pagpalya niyang makipaglaban dala ng iniinda niyang panghihina at kirot sa bawat parte ng kaniyang katawan. This is what his father has been talking about when the time comes, he would have a hard time fighting for Blythe. Lalo pa sa kaso niya ngayon. Kaya nga't sinunod niya ang payo nito, pero dala ng pagtatraydor sa kanila ni Antonette ay na-uwi pa rin ang lahat sa
"SHARP AND LARGER FANGS"NGUNIT HINDI nagpadala si Dimas sa kirot na tinamo nito, mabilis itong bumangon para muling sumugod ngunit walang kahirap-hirap na hinuli ni Lord Howard ang kaniyang braso at binali iyon. Naging ungol ang palahaw nito, halos mabingi ang lahat ngunit mga walang tonong halakhak lamang ang sukli ng kanilang Alpha roon. Zandro shouted his curses, his iris grew light to reveal a different kind of color this time... It wasn't the usual golden yellow anymore, this time it was red like the blood and a spot of darkness is growing like what was on his face. He caught how their Alpha's face produce an image of surprise; the amusement in there was covered by a bit of fear and amazement."Who are you?" anitong bigla habang umaatras. "How did you get that spirit?"Ngunit imbes ay naglakad lamang si Zandro palapit, ang bawat ugat niya'y uma-alsa sa kaniyang balat na animo'y nais magsilabas ng mga ito. The cracking of his bones were making tones of fury, and it sounds scary.
"SA TINGIN mo ba ay matutuwa siyang makilala ako, hija?" Inilapag ni Blythe ang pastang hawak niya sa lamesa, muli niyang ini-ayos ang mga pagkain doon bago niya binalingan ang kaniyang mama sa gilid ng lamesa. Kanina pa ito hindi mapakali at halos maya't maya kung tanungin siya. Lumapit siya rito para ayusin ang namumuti na nitong buhok, ginagap niya rin ang nanlalamig na mga kamay ng ginang at marahan niya itong pinisil. "Mama, relax lang po. Malapit na raw si Zandro." But she did the opposite, her shaking worsened and her breathing became rapid. "Sigurado ka ba rito, hija? Paano kung ayawan niya ako? Lalo at hindi ko lang siya pinahirapan noon, maski ngayon habang nasa gitna siya ng isang misyon." "Mama, mahal ka po ni Zandro at alam kong ma-uunawaan niya kung ano man ang nagawa ninyo... Kung hindi ka niya gustong makilala, bakit siya pumayag sa date ninyo ngayong gabi?"
SA KATANUNGANG iyon tuluyang natahimik si Zandro. Wala naman sa hinagap niyang ang mama ni Blythe ang tunay niyang ina kaya't hindi alam ni Zandro kung paano siya magpapakilala rito. Isama pang hindi pa siya maaaring magpakilala bilang siya sa kahit sino... therefore he can't do any move for now. But his biological mother seems like she knows their connection by now and she's the one who's making moves... only for Zack. Whenever he's with Blythe, she used to push him away and let Zack have his way. Na-iinis si Zandro sa tuwing nangyayari iyon ngunit kalaunan ay natatawa na lang siyang parang baliw. Why feel bad when it's him, and his marriage with Blythe she's protecting? Goddammit! Life is truly a roller coaster, it's filled with thrill and fun... "So, shall we pop the champagne's cork now?" Don Vico came and visited his office after he found out about his proposal to Blythe. Zandro was clueless about how he learned about it
EIGHT years had been a roller coaster ride for Zandro's journey, it was heaven in hell, his rainbow on the storm and his happiness amidst his heartaches. Living inside somebody else's identity has never been easy, bukod sa ibang tao ang tingin sa kaniya ni Blythe ay hindi niya rin magawang alamin kung ano ba talaga ang laman ng isip nito. Sa lumipas na ilang taon ay halos tone-toneladang pasensiya, pang-unawa, tapang, katatagan at pagmamahal ang binaon ni Zandro sa kaniyang sarili nang sa gano'n ay hindi siya pumalpak sa pinaka-mabigat na pagsubok sa kaniyang buhay. Maraming laban na ang napagtagumpayan niya, mga kasong kaniyang na-ipanalo. But this one is the most precious one, the result will dictate what kind of life is he going to live for the next years to come. So, he has to win this game without breaking any rule! Sumugal siya sa kabila ng takot at pangamba, tinanggap niya ang lahat ng mga pagsu
"F*CK YOU, Zandro. Talagang papatayin kita kapag hindi mo pa tinuldukan ang buhay ng demonyong iyan!" Dimas screamed despite the struggle. "You see, he's the root of all of this. He's been deceiving us for so long now and he put our tribe in danger, he put Blythe in danger. So, once you let him live, I will be the one to cut your head!" Muling inangat ni Zandro ang dambuhalang bato sa kaniyang kamay, handa na siyang itapon iyon kay Lord Howard nang subukan siya nitong muling paglaruan. "Will you really let your brother die? His son saves your wife and what? Won't give justice—" "You, as*hole! Just kill him!" Umiling si Zandro sabay itinapon sa malayo ang hawak niyang bato, tumalikod siya sa kalaban na ikinangiti ni Lord Howard. Bago siya gumawa ng unang hakbang palayo ay misan pa siyang pumihit at kasabay no'n ay ang paghagis niya sa napulot niyang punyal na kaagad tumarak sa d
THE BLOODY WAR between Zandro and Lord Howard didn't end up just because they fell down from the tall building of the Villalobos' mansion, it wasn't extinguished that fast instead it started to ignite higher and hotter as if a drum of fuel leak around the whole place making a hell for the next five consecutive days. Kapangyarihan sa kapangyarihan, lakas sa lakas. Walang kawala ang kahit isa sa kanila dahil isa lang ang maaaring lumabas nang buhay, bagay na siyang nagpapahina sa loob ni Zandro. The latter can feel the losing of his breathe, nagliliyab pa rin ang kaniyang katawan dala ng sakit sa hindi matapos-tapos na proseso roon. Pareho na silang naliligo ni Lord Howard sa kani-kanilang mga dugo at pawis na naghahalo sa madurungis nilang mga katawan. Nasa bingit man ng kamatayan ay nagagawa pa rin nitong ngumiti para lalong insultuin ang binata, itinaas nito ang kaniyang kamay at gamit ang hintuturo nitong puno ng singsing ay inayayahan niyang muling lumapit si Zandro. Bumuwelo si
BLYTHE WALKED out of her car like a zombie dancing on the music of melancholy, time passed has dried her tears away but her heart remains bleeding inside her chest. The last time she felt this way was when she lost Zandro... Well, guess what? She also lost Venedict and so she has a reason to act this way again. The sharp pain cutting inside her has been numbing her whole body that Blythe can't feel anything anymore, like a sheet of paper being blown by a harsh wind everywhere. Hindi dapat siya umalis doon dahil tiyak na hahanapin si ng binata, pero kung ikakasira naman nila ng ina nito ay tiyak na hindi iyon magiging maganda. Ngayon pa lang nakikilala ng binata ang kaniyang ina, ngayon pa lang sila bumabawi sa mga taong hindi sila nagkasama kaya naman sino si Blythe para pahirapan si Venedict at muling ilayo sa ina nito? Speaking of parent, aligagang tinuyo ni Blythe ang ilang bakas ng mga luha sa kaniyang mata nang matanaw niya sa harapan ng kanilang bahay ang papa niyang naka-tay
THE VIILLALOBOS was long gone now yet, she still can't find the happiness or the peace of mind she's been dreaming ever since. Lahat naman ay ginagawa ni Blythe para ayusin ang ubod ng gulo niyang buhay, marami na rin siyang isinakripisyo at pinagdaanan. Ngunit ano't sadyang walang tamang paraan para umayos na ang lahat sa kaniyang mundo?Ang lahat na lang ng kasiyahan niya'y may katumbas na kalungkutan, ang bawat tagumpay ay may kaakibat na pagkatalo at ang masakit pa'y nagmumula iyon madalas sa mga taong malapit sa kaniya; sa mga taong labis niyang pinahahalagahan.Three days passed since that unexpected argument she had with her family, up until now the cold war stayed in their house. Hindi na siya muli pang kinausap ng kaniyang pamilya matapos ang masasakit na mga salitang binitiwan ni Blythe, maski ang Mama Celia niya ay hindi na muli pang kumibo sa kaniya. Na-uunawaan naman ni Blythe ang reaksyon ng mga ito at hindi niya sila pipiliting patawarin siya gaya ng kagustuhan niyang h
SUMUNOD SI Blythe kay Addi papasok sa loob, nang makarating siya roon ay mabilis na dumikit sa kaniya ang seryosong mga mata na animo'y sibat na tutugis sa kaniya sa isang maling kilos lang.Natigilan si Blythe nang matagpuan din niya si Elaine sa tabi ng kaniyang lola, naka-yakap ito sa matanda habang umiiyak."Lola, lolo, ano po ang problema?" aniya habang naguguluhan niyang pinasasadahan ng tingin ang bawat isa."Nagtatanong ka pa talaga? Mang-aagaw!" Elaine exclaimed her accusation very much that Blythe felt her ears deafened. "Lola, please, scold her and tell her to stop with her flirtiness.""Elaine, your mouth," saway ni Tamarra rito. "Hindi makakatulong na ganiyan ka. Kumalma kana—""Paano ako kakalma?" Asik nito pabalik, nanggigigil nitong dinuro si Blythe. "That girl is stealing what's mine. Akin si Venedict!"Blythe watched her in disbelief. "Elaine, nasisiraan kana ba ng bait? Hindi kailanman naging sa'yo si Venedict at malinaw iyon sa'yo at sa kaniya.""No! Akin siya," pa
THE NEXT days came more terrible than expected, the small gap she had with her Mama Celia grew wider and Blythe was left taking extra dose of patience and understanding the following days. And Zandro being around didn't help at all, he used to worsen the situation like Blythe sometimes forgot courtesy for her ex-husband especially when he's pulling some stunts that will annoy Venedict.Kasama na roon ang pagdalo nito sa family day ng school nina Dame kahit pa wala namang nagsabi rito ng tungkol doon lalo at si Venedict ang pinili ni Dame na sasama sa kanila... Kaya naman ang naging ending ay apat sila sa grupo at madalas pang nagtatalo ang dalawa kung sino ang sasama sa mga games."I'm way more gorgeous than you," pagmamalaki ni Zandro. "Ako dapat ang sasama sa anak ko. Hindi ba, Dame? Grupo ito ng mga guwapo.""But you are done with your part," Venedict said in a complaint. "You joined the first two and you both lost them. Now, it's my time. Hayaan mo namang maglaro ang magagaling, w