"LIVID AND VENGEFUL" "ADDI, PLEASE. Umalis na tayo rito sa lugar na ito. Ayoko rito, hindi ko gusto kung paano sila magsalita laban kay Zandro. Please..." Blythe has been begging to Addi for almost an hour now but this damn brute does nothing in her front. Kung may ginawa man ito ay iyon ang kumbinsihin siyang bumalik sa silid para makapagpahinga siya gaya ng pakiusap ni Mr. Harrison, that liar and desperate foe! Ayaw ni Blythe sa matandang iyon, although she can't feel anything bad about the old man. In fact, he's like Val and it's weird that despite her annoyance towards him, she just can't feel any harm whenever he's near.Ilang buntong hininga pa ang pinawalan ni Addi bago nito binasag ang kaniyang katahimikan, sa wakas!"Mr. Harrison is right," umpisa nito sa makahulugang paraan."Anong ibig mong sabihin?" Nalukot ang noo ni Blythe sa pagtataka. "Anong right? Na halimaw si Zandro at pinaglalaruan niya ako?" She just rolled her eyes skyward. "Still with your hatred towards him? A
"THE LATE DON HONORACIO INOCENCIO MONROE""YOU ARE part of the Monroe, one of the most known covens around the world. You grow teeth larger than the normal ones, but we should actually call them fangs. Your eyes— they were changing into light, honey gold eyes when you were fed on animal blood while it was vivid crimson when it's human blood. It could also turn black—" "Stop..." Mahina iyon hanggang sa unti-unting lumakas at naging mala-kulog na sigaw. "I said, stop! Bakit mo ba ito sinasabi sa akin? Addi, naka-drugs ka ba?"He just lifted a brow. "What do you think?""Hindi ba't sa'yo na nanggaling na hindi sila totoo at gawa-gawa lang sila ng mga taong malilikot ang isip? Sinabi mo iyon sa akin at naniniwala ako dahil alam kong totoo ang mga sinasabi mo!""At hanggang ngayon ay totoo ang sinasabi ko, Blythe..."Hindi makapaniwalang umiling si Blythe, papanindigan talaga nito ang kabaliwan niya? Hindi lang siya nahahawa kay Claudia, mas malala pa pala siya!"That's absurd! Tulungan mo
"THE DAWN WILL BREAK FOR ALL OF US" DAHAN-DAHAN ay namulat si Blythe sa isang kakaibang liwanag na masakit sa kaniyang mga mata, tinakpan niya ito gamit ang likod ng kaniyang siko. Sinubukan niyang tumakbo't humanap ng mapagtataguan, ngunit walang katapusan ang liwanag at animo'y hinahabol siya nito saan man siya magtungo. She seeks help, she called Zandro multiple times but the place seems empty and hopeless. With her tiredness and unending gasps, she eventually gave up. Blythe let herself fall upon the white marbled floor. Hindi pa siya nakaka-bawi sa kaniyang paghingal nang bigla na lamang mayroong mga tinig na sumaliw sa kapaligiran, sinuyod niya ang bawat sulok ng paligid. Dahan-dahang napawi ang walang katapusang liwanag hanggang sa maaninang na niya ang isang malawak at eleganteng mansion. The things around Blythe reminds her of some renaissance movies she usually watches on television; its old yet truly amazing structures.The touches of luxurious and ancient elegance is ther
"CLAUDIA IS A VILLALOBOS"NANG TULUYANG mawalan ng malay si Blythe sa mga kamay ng halimaw na siyang humagad sa kaniya ay kitang-kita niya ang paglapit ni Claudia dala ang isang patalim sa maliliit nitong mga kamay. Lumipad ang mga palad ni Blythe sa kaniyang labi habang naninikip sa takot ang kaniyang dibdib, tumakbo siya para pigilan si Claudia sa balak nitong gawin ngunit gaya kanina ay para pa rin siyang usok na paulit-ulit na tumatagos dito."Hindi!" nababaliw niyang hiyaw. "Kaibigan mo ako, Claudia!"Initsa nitong bigla sa malayo ang hawak niyang patalim, natigilan si Blythe. Hindi pa nag-iisang minuto ay humiyaw ito nang malakas at kasabay no'n ay ang pagkaka-punit ng balat sa kaniyang kamay para ibunyag ang halimaw na naka-tago sa matatamis nitong ngiti at batang pagkatao. Tinubuan ng makapal na balahibo ang kaniyang mga braso, binte; at ang mga kuko nito'y humaba at nangitim bigla."Hindi!" hiyaw niyang muli nang mag-umpisa si Claudia sa pagwasak sa kaniyang balat, sa pagbaon
"BLYTHE IS GRAVID"HUMAHANGOS NA na-pabangon si Blythe dala ng isang bangungot na muling dumalaw sa kaniyang malalim na paghimbing. Nasapo niya ang kaniyang mukha habang naghahabol ng hininga, iniligid niya ang kaniyang mata sa kabuuan ng silid. Hinahanap-hanap pa rin niya ang presensiya ni Zandro sa tuwing magigising siya't baon-baon niya ang takot at panghihina. Aside from her mama, he was the one who brought her light in times of darkness. Hindi siya pinabayaan ni Zandro sa mga panahong nanghihina siya, naduduwag, nalulungkot; at nagdududa sa kaniyang sarili. . .but she has to hold her horse and stop thinking deeper than that to avoid herself slipping down again. It's been three days now since he surrendered her in the Monroe's household, walang tawag maski na text. Walang liham at pormal na pamamaalam. Wala man lang ba itong nararamdamang pagsisisi?Among the million of words he utters to her, wala ba roong kahit isang bagay na totoo man lang? Hindi ba siya nabigyan ng dahilan ni
"I BELIEVE THAT HE'S GUILTY""BLYTHE..."Mabilis na lumipad ang mga mata niya sa pigura ng magandang babaeng kausap lang kanina ni Addi sa labas. Bakas ang pag-aalangan sa mukha nito ngunit tumuloy pa rin ito sa kaniyang kama, yumukod din siya kay Blythe nang makalapit ito. Ilang segundo itong nagbigay ng respeto bago tumuwid nang tayo at ngumiti nang matipid sa kaniya."I'm Avery Adamakis, kapatid ko sa ama si Addi." Umupo ito sa kaniyang gilid habang masuyo siyang tinititigan. "How do you feel now? Makirot pa ba ang tiyan mo?"Muli niyang tinapunan ng tingin ang kaniyang tiyan bago umiling. "Hindi na.""Good, then. Kumusta naman ang stay mo rito, so far? May iba ka pa bang kailangan?""Ang totoo," walang patumpik-tumpik niyang sagot. "Gusto kong malaman kung totoong buntis nga ba ako?"Sandaling napipilan ang dalaga sa tanong ni Blythe, pinanood nito ang mga mata niya na tila ba may mga naka-tala roon at binabasa niya ang mga iyon. Waiting is hellish, she needs a answer! Kaya naman m
"WEREWOLF-VAMPIRE SUPER HYBRID"ZANDRO CAN feel the sudden crashing of the world he's trying to build with Blythe this time around, the strength he's still trying to regain melted down in just a blink of an eye. The tall walls he built around his heart through the years have collapsed, he let them fell down so Blythe would enter as deep as she can. It's crazy because he never planned this to happen; things went very different from how he wrote them.Hindi niya dapat minahal ang dalaga, hindi niya dapat ito hinayaang maka-pasok sa kaniyang puso dahil una pa lang ay malinaw sa kaniyang kalaban ito at sa paghihiganti naka-angkla ang planong mayroon siya... But to hell in this world! That Monroe isn't just powerful because of the blood running through her veins and the fate that's bound to happen, but her sweet smiles and innocent amber eyes used to allure him every freaking chance possible.Funny to think how he masters everything for a very long time, he equipped himself with all the ski
"THE PHROPECY IS FAKE!" WALA MAN sa kalooban ni Zandro ay tumango siya at sumama rin kalaunan sa kaniyang ama, sa labas ng silid ni Blythe nang sa gano'n ay hindi magambala ang pagpapahinga ng kaniyang asawa at kung sakali mang maging agresibo na naman ang daddy niya ay hindi maririnig ng dalaga. Sabay silang nagtungo sa labas ngunit inalerto muna niya ang kaniyang mga tauhan sa paligid bago magtungo sa hallway kasama ang kaniyang ama. Pagkatapos siya nitong ikulong at pagbawalang bumalik kay Blythe ay ngayon pa lamang sila nagkaharap na dalawa, hindi maikaka-ila ni Zandro na bahagyang nabawasan ang respeto niya sa ama sa mga kakaibang ina-asal nito."Before anything else, I want to congratulate you for your upcoming baby. It's the best gift you will ever receive," he said as if he meant it.Although, Zandro knows better, yet he forced himself to stay calm right there and act accordingly."Thank you, dad... But I believe you didn't travel all the way here just for that. Ano po ba iyo