"BUENOS días, my prettiest mama!" Papungas-pungas na iminulat ni Blythe ang kaniyang namumugtong mga mata, sa halip na lungkot ang una niyang maramdaman ay tuwa ang sumalubong sa kaniyang puso dahil sa ngiting alay ng kaniyang anak sa kaniya. Umuklo ito palapit at matamis na halik ang regalo nito sa namumutlang pisngi ni Blythe. Mabilis na gumuhit ang ngiti sa mga labi niya na kalaunan ay sinundan ng pamumuo ng panibagong butil ng luha. Habang pinagmamasdan niya ang mukha ng kaniyang anak ay dahan-dahang bumubuhos sa kaniyang memorya ang lahat ng nangyari kagabi... ang mga nakita niya habang nasa itaas sila ng puno ni Venedict at nagmamasid.Zandro is with Claudia... of all people around this whole wide world, si Claudia na naman talaga? Para bang hinihiwa na naman nang matatalas na balaraw ang puso niya, sinikap niyang pigilan ang kaniyang mga luha at ngumiti na lamang nang ilahad sa kaniya ni Dame ang tatlong piraso ng puting Tulips. Bumangon si Blythe para tanggapin iyon, inipit
KASALUKUYANG kumakain si Blythe nang biglang lumikha ng ingay ang kaniyang cellphone mula sa hindi rehistradong numero. Curiosity flashed in her furrowing forehead. If its a customer, he or she must be sending message on her website, but then the call is directed on her phone. So, maybe it's someone she knows... or not?"Yes?" malumanay ang tinig niya. "Who's this?"Nangunot pang lalo ang noo ni Blythe nang mahuli niya ang paghinto ni Venedict sa pag-aasikaso kay Dame para pagtuunan siya ng pansin. Ibinaling na lamang niya sa ibang direksyon ang mga mata matapos uminom sa kaniyang kape. "Hey, Blythe... it's Gino," the husky voice said. It sounded a bit friendly and calm, so unlikely of the Gino she's been interacting these past few days... She's finding it hard to belive, but she gave it the benefit of the doubt."Gino?" she repeated with a tone of surprise. "Napatawag ka?"Minsan pa niyang nilagok ang laman ng kaniyang tasa, nang balingan niya si Dame para tulungang kumuha ng ulam a
"I DIDN'T wait that long just to give up."What Venedict said earlier remained playing in Blythe's head again and again, she can't get rid of his sudden lushed out no matter how hard she tries to keep herself busy... Sa ilang beses nilang pagtatalo ng binata ay ngayon lamang ito sumabog nang gano'n at ngayon lamang din nito binaggit kay Blythe ang lahat ng mga hinaing na marahil ay kay tagal na rin nitong kinikimkim.Si Blythe itong sumabog kanina sa labis na inis ngunit siya itong nasabugan sa mukha dala ng mga linya ni Venedict na hindi niya ina-asahan. Maaga tuloy nasira ang araw ni Blythe at patuloy pa iyong nasisira dahil imbes umalis at pumasok ito sa kaniyang trabaho ay naroon ang binata sa isang mesa sa gilid, nagkakape habang nagbabasa ng libro.Dahil sa biglaang pagtawag ni Gino kanina ay hindi na niya na-pansin kung kumain ba si Venedict, hindi pa siya tapos makipag-usap dito ay naka-labas na sila ni Dame... Ngayon ay nag-uumpisa na naman siyang makaramdam ng pag-aalala para
LUMABAS SI Blythe matapos niyang pangalahatian ang kaniyang ice cream, humilig siya sa may counter habang pinanonood ang mga staff niyang abala sa mga nagdagsaan pa nilang customer. Hanggang sa maligaw ang mga mata niya sa makisig na lalaking sobrang out of place sa suot nitong navy blue na apron. He effortlessly carries two trays in his palm and he can gracefully transfer them to the tables without leaking any of the beverages.Nothing is really impossible for this person; he is undeniably great that's why the people around them are quite amazed. . .and so is her. Yet, she just raised a brow when Venedict found her eyes watching... Umiwas na lamang si Blythe, pabalik na siya sa loob ng counter nang salubungin siya ni Brenna para sa isang problema. "Opening kasi no'ng bagong shop sa kabilang bayan, nag-order sila ng pastries, and cakes kaso lang ay hindi pa nakaka-balik sina Bubble at Rocco galing din sa pag-deliver. Kakatawag lang no'ng organizer at kailangan na raw nila iyong cakes
HINDI KAAGAD natapos ang kahibangan ni Venedict sa panunuyo nito kay Blythe, pareho sila ng baliw na si Addi. Halatang guilty sila sa paglilihim sa kaniya kaya naman ngayon ay todo bawi ang dalawa, ngunit hindi pa sapat ang lahat para sa dalaga... as long as no one bothers to explain to her what's happening she will continue with her cold treatment towards them.She wants them to feel how much they pained her.Inabala niya ang telepono matapos kausapin ang huling ahente ng kanilang mga stock para sa araw, iilan nalang ang i-inventory niya kaya naman hinayaan muna niya ang kaniyang sariling sumandal sa kaniyang upuan at magpahinga. Nahihilo na rin kasi si Blythe sa dami ng mga numerong pinag-tatally niya't gano'n din sa radiation ng kaniyang computer.Pagkamulat niya sa kaniyang mga mata ay tumama kaagad iyon sa malaking vase na naka-puwesto sa tabi lamang ng bintana. Sa loob nito ay ang mga tangkay ng puting tulips na ilang araw nang iniiwan ni Venedict sa kaniyang lamesa o kaya naman
HIINATID LANG sandali ni Blythe si Gino sa labas ng cafe, nang makabalik siya sa loob ng kaniyang opisina ay dali-dali niyang hinampas si Venedict sa balikat nito. Tumayo ito kaagad at lumayo kay Blythe, nasa mood pa rin ang binata sa kaniyang kalokohan dahil tumatawa lang ito at nagagawa pa siyang biruin. "Why do you have to disrespect Gino like that?" "In what part?" maang nitong tanong. "I was just being friendly here, pikon lang iyong g*gong iyon." "Friendly, you as*hole! I know what you are doing and it's sickening the hell out of me." "You know?" Napawing bigla ang mapaglarong ngiti sa labi nito. Dahan-dahan siyang humilig sa gilid ng mesa ni Blythe nang hindi pinuputol ang titigan nila. "But you still invited him to your office? I already gave you the idea of empty seats yet, you still take him here?" "Because it's more private here—" "Why is the need for private space? As far as I heard, hindi naman business ang pinag-uusapan ninyo. Why is it so easy for you to hurt me, h
THE FIRING continued as Blythe drives herself on her way home after she closed her cafe that night, hindi naman talaga siya dapat kasali sa gulong iyon dahil una sa lahat mukhang si Venedict ang puntirya ng mga armadong lalaki. Nagka-taon lang na dumaan siya sa paaralan para ibigay ang "thank you cupcakes" na ipinagawa ni Dame para rito dahil sa pag-tutor ni Venedict sa bata bago ang math quizz nito kahapon. And Dame got a perfect score. Well, what can she expect? Her son is naturally a smart boy, and he's also learning from the best... but as of the freaking moment, it seems that Venedict doesn't hold the luck and it's the wrong timing for her because she gets to involve herself in this damn trouble. But on second thought, she should get to help him. Those men in all black are damn cruel and they are plenty to be matched with Venedict alone, he's needing help! "Blythe, love?" It's Venedict on the earpiece in her left ear. "How are you in your car?" She accelerated her car when sh
"ANG TAGAL din nating hindi nagawa ito," her Mama Celia said in glee while they were both lying on their stomach and indulging themselves with the two-hour session of full-body pampering treatment. Mabuti na lang at naka-hanap si Blythe ng oras ngayong araw. Matapos kasi ang na-ganap na panunugod ng isang hindi kilalang gang sa kanila ni Venedict noong nakaraang gabi ay talagang nanakit ang katawan ni Blythe. Madalas naman silang maka-engkwento nang gano'ng gulo, take note! some of those feuds were much heavier that it usually lasts for a whole night of never-ending running and fighting; but her body didn't ache like this. Maybe because she's been stressing herself out too much with all the preparations for Dame's birthday party, with the cafe works, and their missions of fighting those undying members of REWI. Isa pa sa nakikitang dahilan ni Blythe ang pagseseryoso niya noong gabing iyon while Venedict was just playing and flirting the whole time. Palibhasa ay alam nitong tao ang
"SA TINGIN mo ba ay matutuwa siyang makilala ako, hija?" Inilapag ni Blythe ang pastang hawak niya sa lamesa, muli niyang ini-ayos ang mga pagkain doon bago niya binalingan ang kaniyang mama sa gilid ng lamesa. Kanina pa ito hindi mapakali at halos maya't maya kung tanungin siya. Lumapit siya rito para ayusin ang namumuti na nitong buhok, ginagap niya rin ang nanlalamig na mga kamay ng ginang at marahan niya itong pinisil. "Mama, relax lang po. Malapit na raw si Zandro." But she did the opposite, her shaking worsened and her breathing became rapid. "Sigurado ka ba rito, hija? Paano kung ayawan niya ako? Lalo at hindi ko lang siya pinahirapan noon, maski ngayon habang nasa gitna siya ng isang misyon." "Mama, mahal ka po ni Zandro at alam kong ma-uunawaan niya kung ano man ang nagawa ninyo... Kung hindi ka niya gustong makilala, bakit siya pumayag sa date ninyo ngayong gabi?"
SA KATANUNGANG iyon tuluyang natahimik si Zandro. Wala naman sa hinagap niyang ang mama ni Blythe ang tunay niyang ina kaya't hindi alam ni Zandro kung paano siya magpapakilala rito. Isama pang hindi pa siya maaaring magpakilala bilang siya sa kahit sino... therefore he can't do any move for now. But his biological mother seems like she knows their connection by now and she's the one who's making moves... only for Zack. Whenever he's with Blythe, she used to push him away and let Zack have his way. Na-iinis si Zandro sa tuwing nangyayari iyon ngunit kalaunan ay natatawa na lang siyang parang baliw. Why feel bad when it's him, and his marriage with Blythe she's protecting? Goddammit! Life is truly a roller coaster, it's filled with thrill and fun... "So, shall we pop the champagne's cork now?" Don Vico came and visited his office after he found out about his proposal to Blythe. Zandro was clueless about how he learned about it
EIGHT years had been a roller coaster ride for Zandro's journey, it was heaven in hell, his rainbow on the storm and his happiness amidst his heartaches. Living inside somebody else's identity has never been easy, bukod sa ibang tao ang tingin sa kaniya ni Blythe ay hindi niya rin magawang alamin kung ano ba talaga ang laman ng isip nito. Sa lumipas na ilang taon ay halos tone-toneladang pasensiya, pang-unawa, tapang, katatagan at pagmamahal ang binaon ni Zandro sa kaniyang sarili nang sa gano'n ay hindi siya pumalpak sa pinaka-mabigat na pagsubok sa kaniyang buhay. Maraming laban na ang napagtagumpayan niya, mga kasong kaniyang na-ipanalo. But this one is the most precious one, the result will dictate what kind of life is he going to live for the next years to come. So, he has to win this game without breaking any rule! Sumugal siya sa kabila ng takot at pangamba, tinanggap niya ang lahat ng mga pagsu
"F*CK YOU, Zandro. Talagang papatayin kita kapag hindi mo pa tinuldukan ang buhay ng demonyong iyan!" Dimas screamed despite the struggle. "You see, he's the root of all of this. He's been deceiving us for so long now and he put our tribe in danger, he put Blythe in danger. So, once you let him live, I will be the one to cut your head!" Muling inangat ni Zandro ang dambuhalang bato sa kaniyang kamay, handa na siyang itapon iyon kay Lord Howard nang subukan siya nitong muling paglaruan. "Will you really let your brother die? His son saves your wife and what? Won't give justice—" "You, as*hole! Just kill him!" Umiling si Zandro sabay itinapon sa malayo ang hawak niyang bato, tumalikod siya sa kalaban na ikinangiti ni Lord Howard. Bago siya gumawa ng unang hakbang palayo ay misan pa siyang pumihit at kasabay no'n ay ang paghagis niya sa napulot niyang punyal na kaagad tumarak sa d
THE BLOODY WAR between Zandro and Lord Howard didn't end up just because they fell down from the tall building of the Villalobos' mansion, it wasn't extinguished that fast instead it started to ignite higher and hotter as if a drum of fuel leak around the whole place making a hell for the next five consecutive days. Kapangyarihan sa kapangyarihan, lakas sa lakas. Walang kawala ang kahit isa sa kanila dahil isa lang ang maaaring lumabas nang buhay, bagay na siyang nagpapahina sa loob ni Zandro. The latter can feel the losing of his breathe, nagliliyab pa rin ang kaniyang katawan dala ng sakit sa hindi matapos-tapos na proseso roon. Pareho na silang naliligo ni Lord Howard sa kani-kanilang mga dugo at pawis na naghahalo sa madurungis nilang mga katawan. Nasa bingit man ng kamatayan ay nagagawa pa rin nitong ngumiti para lalong insultuin ang binata, itinaas nito ang kaniyang kamay at gamit ang hintuturo nitong puno ng singsing ay inayayahan niyang muling lumapit si Zandro. Bumuwelo si
BLYTHE WALKED out of her car like a zombie dancing on the music of melancholy, time passed has dried her tears away but her heart remains bleeding inside her chest. The last time she felt this way was when she lost Zandro... Well, guess what? She also lost Venedict and so she has a reason to act this way again. The sharp pain cutting inside her has been numbing her whole body that Blythe can't feel anything anymore, like a sheet of paper being blown by a harsh wind everywhere. Hindi dapat siya umalis doon dahil tiyak na hahanapin si ng binata, pero kung ikakasira naman nila ng ina nito ay tiyak na hindi iyon magiging maganda. Ngayon pa lang nakikilala ng binata ang kaniyang ina, ngayon pa lang sila bumabawi sa mga taong hindi sila nagkasama kaya naman sino si Blythe para pahirapan si Venedict at muling ilayo sa ina nito? Speaking of parent, aligagang tinuyo ni Blythe ang ilang bakas ng mga luha sa kaniyang mata nang matanaw niya sa harapan ng kanilang bahay ang papa niyang naka-tay
THE VIILLALOBOS was long gone now yet, she still can't find the happiness or the peace of mind she's been dreaming ever since. Lahat naman ay ginagawa ni Blythe para ayusin ang ubod ng gulo niyang buhay, marami na rin siyang isinakripisyo at pinagdaanan. Ngunit ano't sadyang walang tamang paraan para umayos na ang lahat sa kaniyang mundo?Ang lahat na lang ng kasiyahan niya'y may katumbas na kalungkutan, ang bawat tagumpay ay may kaakibat na pagkatalo at ang masakit pa'y nagmumula iyon madalas sa mga taong malapit sa kaniya; sa mga taong labis niyang pinahahalagahan.Three days passed since that unexpected argument she had with her family, up until now the cold war stayed in their house. Hindi na siya muli pang kinausap ng kaniyang pamilya matapos ang masasakit na mga salitang binitiwan ni Blythe, maski ang Mama Celia niya ay hindi na muli pang kumibo sa kaniya. Na-uunawaan naman ni Blythe ang reaksyon ng mga ito at hindi niya sila pipiliting patawarin siya gaya ng kagustuhan niyang h
SUMUNOD SI Blythe kay Addi papasok sa loob, nang makarating siya roon ay mabilis na dumikit sa kaniya ang seryosong mga mata na animo'y sibat na tutugis sa kaniya sa isang maling kilos lang.Natigilan si Blythe nang matagpuan din niya si Elaine sa tabi ng kaniyang lola, naka-yakap ito sa matanda habang umiiyak."Lola, lolo, ano po ang problema?" aniya habang naguguluhan niyang pinasasadahan ng tingin ang bawat isa."Nagtatanong ka pa talaga? Mang-aagaw!" Elaine exclaimed her accusation very much that Blythe felt her ears deafened. "Lola, please, scold her and tell her to stop with her flirtiness.""Elaine, your mouth," saway ni Tamarra rito. "Hindi makakatulong na ganiyan ka. Kumalma kana—""Paano ako kakalma?" Asik nito pabalik, nanggigigil nitong dinuro si Blythe. "That girl is stealing what's mine. Akin si Venedict!"Blythe watched her in disbelief. "Elaine, nasisiraan kana ba ng bait? Hindi kailanman naging sa'yo si Venedict at malinaw iyon sa'yo at sa kaniya.""No! Akin siya," pa
THE NEXT days came more terrible than expected, the small gap she had with her Mama Celia grew wider and Blythe was left taking extra dose of patience and understanding the following days. And Zandro being around didn't help at all, he used to worsen the situation like Blythe sometimes forgot courtesy for her ex-husband especially when he's pulling some stunts that will annoy Venedict.Kasama na roon ang pagdalo nito sa family day ng school nina Dame kahit pa wala namang nagsabi rito ng tungkol doon lalo at si Venedict ang pinili ni Dame na sasama sa kanila... Kaya naman ang naging ending ay apat sila sa grupo at madalas pang nagtatalo ang dalawa kung sino ang sasama sa mga games."I'm way more gorgeous than you," pagmamalaki ni Zandro. "Ako dapat ang sasama sa anak ko. Hindi ba, Dame? Grupo ito ng mga guwapo.""But you are done with your part," Venedict said in a complaint. "You joined the first two and you both lost them. Now, it's my time. Hayaan mo namang maglaro ang magagaling, w