Huwag kalimutang mag-iwan ng like, comments gem votes, at paki-rate na lang din ng book. Salamat!
Tinaas ni Marga ang kanyang mga mata, malinaw at malamig ang kanyang mga tingin nang walang emosyon, tumingin lamang siya kay Brandon, unti-unting lumukot ang mga sulok ng kanyang labi.Tila naunawaan ni Clinton ang kanyang pahiwatig at sinadya niyang ipinatong ang kanyang braso sa kanyang baywang. Kahit na naramdaman niyang bahagyang tumigas ang katawan ni Marga, hindi siya bumitaw, ngunit bumulong nang mahinahon, “Kung sakaling bumagsak ang langit, tutulungan kitang hawakan ito.”“Hindi ko kailangan ng tulong mo sa ngayon.” Hindi inaalis ni Marga ang kaniyang mga mata kay Brandon. “Kahit na bumagsak ang langit, kaya ko pa ring hawakan. Hindi ako basta-bastang madadapa.”“Nasa meeting na ba si Mr. Fowler upang tawagin tayo?” Lumalim ang ngiti sa mga labi ni Clinton. “Pasensya na, nang makita ko si Marga, hindi ko mapigilan ang emosyon ko, kaya medyo naantala ako. Sana ay hindi magalit si Mr. Fowler.” Bakas sa boses ni Clinton ang pang-aasar kay Brandon.Walang pakialam ang kanyang mga
“Bakit siya pa?” tanong ni Brandon kay Marga.Si Marga ay nagulat sa tanong. Hindi niya maintindihan ang kahulugan nito. Ngunit, si Clinton ay tila naunawaan. Si Clinton ay tila natutuwa. Humagalpak siya sa tawa at pumalakpak.“Dahil magkamukha kami, ganoon lang kasimple,” wika ni Clinton nang malakas para marinig ni Brandon.Sa katunayan, ang pag-amin ni Marga sa kanilang relasyon ay dahil sa patibong ni Clinton. Ginamit na ni Clinton ang kanyang tinatawag na trump card. At sa ngayon, si Clinton ang pinakamagandang opsiyon para kay Marga. Wala siyang dahilan para hindi siya piliin. Higit pa rito, sinadya ni Clinton ang sitwasyong ito.Habang pinagmamasdan ang maamong mukha at mapupungay na mata ni Brandon, si Clinton ay ngumiti ng mapang-asar.“Bakit?” tanong ni Marga kay Clinton.Malamig na tinitigan ni Brandon si Clinton na masayang tumatawa. Lalo pang dumilim ang kanyang mga mata.Kahit na hindi siya nagsasalita, ang kanyang nakakunot na noo, mahigpit na labi, at malamig na mukha a
Palaging nakatingin si Brandon kay Marga, na tila naghihintay siya ng sagot.Isang mahinang tawa ang lumabas sa lalamunan ni Marga. “Kung gusto mo, siyempre walang problema. Kung gusto mo lang ang panulat, maaaring kailangan mong maghintay nang kaunti.”Mahigpit na hinawakan ni Clinton ang kanyang pulso at sinabi ng may mahina, ngunit masayang ngiti, “Hangga’t makakakuha ako ng regalo na gawa mo, siyempre ayos lang sa akin na maghintay nang mas matagal.”Kinuha ni Brandon ang telepono nang walang imik at umalis. Si Brandon, na nakapasok na sa elevator, ay biglang tumigil, pagkatapos ay sinandal ang kanyang mga braso sa dingding ng metal at huminga nang malalim.Maraming mga shareholder na naghihintay sa kanya ang sumunod sa kanya sa elevator, pinalibutan siya, at patuloy na pinag-usapan kung gaano kalaki ang pakinabang sa kompanya ng kooperasyon sa Lazarus Group.“Wala ako sa mood na pag-usapan ito sa iyo ngayon.” May halatang pagkasuklam sa boses ni Brandon.Tumahimik ang mga sharehol
Lumabo ang mga mata ni Brandon, tila naglalagablab sa galit, at hindi niya napigilang magpadala ng message kay Marga.[Marga, hindi mo ba talaga iniisip si Lolo?]Nang i-type niya ito, naramdaman niyang kahiya-hiya at walang hiya siya, na para bang ginagamit niya ang kanyang lolo upang pigilan siya.Ngunit alam niya na pagkatapos maitatag ng dalawang tao ang kanilang relasyon, ang ganitong uri ng mensahe ay naging hindi na angkop.Ibinaba ni Brandon ang kanyang mga mata at tinitigan ang mensahe. Matapos ang mahabang pag-aalinlangan, dahan-dahan niyang binura ang mga salita.Tumigil na nang tuluyan ang ulan.Sa Presidential Suite ng Sunrise, tumingin sa labas sa pamamagitan ng mga bintana mula sahig hanggang kisame.Sa katunayan, medyo kinakabahan siya sa loob hanggang sa makatanggap siya ng tawag mula kay Ferdinand Santillan. Hinihiling sa kanya na umuwi at ipaliwanag ang lahat tungkol kay Lazarus at kay Clinton.Tinarget na ang pamilya Santillan, at ngayon ay nasa kalagayan ng pagkata
Nabara ang lalamunan ni Cathy at bumigat ang dibdib niya. Umabot na sa sukdulan ang mapait na pakiramdam sa kanyang puso.“Mr. Minerva, alam mo ba talaga ang ginagawa mo?” tanong ni Cathy.Akala niya ay walang tunay na pagmamahalan sa pagitan nina Clinton at Marga. Akala niya’y magagalit si Clinton kapag narinig niya ito. Akala niya’y ibibunton ni Clinton ang galit niya kay Marga!Ngunit ngayon!Sinabi ni Clinton!Ito ay pawang pagkukunwari lamang! Pag-arte lamang ito!Kahit ano pang ginawa niyang masama, palagi siyang nandiyan para sa kanya at pinoprotektahan siya kahit na marumi na siya at kahit na ikinasal na siya.“Ikinasal na siya at ikinasal na siya dati! Ang dating lalaki niya ay si Brandon! Ano ang punto ng pag-aalaga mo sa kanya nang sobra? Matagal na siyang tinulugan at nilalaro ng iba! Ah... ikaw...”Bago pa matapos ni Cathy ang sasabihin, naipit ng malaking kamay ni Clinton ang kanyang lalamunan, at lahat ng mga salitang panlalait na hindi pa nasasabi ni Cathy ay naipit sa
Walang awa si Clinton nang idikit niya ang tape sa bibig ni Cathy. Lahat ng kanyang mahabang buhok ay dumikit dito, kahit na ilang layer na. Nang tanggalin niya ang tape, nahila ang buhok niya at napasigaw siya sa sakit.“Ikaw ba’y isang talunan? Alam mo ba kung paano ito gawin? Lumabas ka na rito!” sigaw ni Clinton.Galit na tinulak ni Cathy ang tagapagsilbi palayo, namumula ang mga mata niya. Hindi niya kayang hilahin ang tape sa kanyang buhok at napayuko lamang nang nanginginig.Sa sandaling ito, hindi niya kayang titigan sina Marga at Clinton dahil natatakot siyang hindi niya makontrol ang mga mata niya at mapagtanto ang kanyang karumal-dumal na kalooban. Kaya naman, kinuyom niya lamang ang mga kamao niya, kinuha ang isang dokumento, at nagsalita nang nakayuko.“Mr. Minerva, ito ang sulat ng pahintulot na natanggap ko lang. Pinahintulutan ako ni Mr. Lazarus na maging kanilang ahente. Ang mga domestic company na gustong makipagtulungan sa kanila ay kailangan lamang makipag-negosasyo
Naguguluhan si Cathy. Akala niya, matapos ang diborsyo nina Brandon at Marga, wala nang pag-asa para sa dalawa. Ngunit bakit tila balisa pa rin si Brandon at parang may hinihintay?Naalala ni Cathy ang lahat ng ginawa niya. Ninakaw niya ang unang pagkikita nina Brandon at Marga. Ninakaw niya ang kanilang koneksyon. Ninakaw niya ang lahat at pinalitan ang bida sa kwento. Dapat ay nagtagumpay na siya, dahil hiwalay na ang dalawa, hindi ba?Ngunit bakit tila mahalaga pa rin kay Brandon ang kalagayan ni Marga? Parang naging ordinaryong tao lang siya dahil dito.Naramdaman ni Cathy ang matinding galit at pagkadismaya. “Gusto ni Brandon ang makita si Marga, tama?” bulong niya sa sarili.Narinig ito ni Clinton. Alam niya ang tunay na nararamdaman ni Brandon, kahit hindi pa ito malinaw sa mismong lalaki. Gusto pa rin nitong makuha ang taong mahal niya. Ngunit sa halip na maawa, gagamitin ni Clinton ang pagkakataong ito para makuha si Marga.Ngumisi si Clinton at nagsinungaling, “Hindi. Ikaw an
Mukhang walang gana si Alex. Mukha siyang medyo pagod, marahil dahil kararating lang niya mula sa dalawang operasyon at hindi pa lubusang nakakabawi.Hindi naman kalayuan ang distansya, ngunit sensitibong naamoy pa rin ni Marga ang amoy ng disinfectant sa katawan ni Alex.Ang ugali ng lalaki ay laging banayad ngunit medyo malamig, na nagpaparamdam sa mga tao ng kanyang pagiging malayo.Gayunpaman, medyo malapit siya kay Marga, kung hindi ay hindi mararamdaman ni Clinton, na sobrang sensitibo, ang panganib.Itinaas ni Alex ang kanyang mga talukap ng mata at sinulyapan si Clinton nang may kalmadong tingin.Bahagyang kinuyom ni Clinton ang kanyang mga mata, at ang kanyang nakangiting mga mata ay lalong lumamig. Ngunit nang ibaba niya ang kanyang ulo at tumingin kay Marga, bumalik siya sa kanyang normal na sarili.“Marga, kapatid mo siya?” tanong ni Clinton.Sa mga ganitong pagkakataon, mas mabuting magtanong kay Marga. Talaga bang hindi alam ni Clinton kung sino si Alex?Syempre alam niya
Komportable ang pakikipag-ugnayan sa kanya. Parang ngayon.Biglang bumukas ang pinto ng opisina.“Mr. Minerva, tumawag ang board of directors para sa emergency meeting. Sabi nila kakausapin nila kayo… Ahem, sorry, Mr. Minerva, ituloy mo lang po. Ipagpapaliban ko na lang ang meeting.”Si Jason ang katulong ni Clinton. Dati, hindi isinasama ni Clinton ang sinuman pabalik sa opisina, kaya hindi na siya sanay kumatok sa pinto at basta na lang binubuksan ang pinto kapag may importanteng bagay.Ngayong araw na ito, nakalimutan kong humiling at sumama kay Clinton pabalik sa masayang mundo.Kailangan mong kumatok sa pinto sa susunod.Naiinis si Jason.Nang itulak ni Marga si Clinton, medyo mapula at namamaga ang labi niya.Tiningnan niya si Clinton at sabi, “Kasalanan mo ito.”Galit siya, pero nang halikan siya, nagliwanag ang kanyang mga mata, namumula ang pisngi, at mapula at namamaga ang labi niya. Mukhang nagtatampo siya nang may mapang-akit na tono, kaya gusto siyang supilin at saktan ng
“Para sa ating kaligtasan at kaligtasan ng iba, umupo ka nang maayos.” Tumingin si Marga sa unahan at seryosong nag-utos.Natigilan si Clinton.Sinulyapan siya ni Marga at tinaasan ang kilay.Nang magising si Clinton, napagtanto niyang inaasar siya ni Marga.Natawa siya nang hindi mapigilan, at hindi niya mapigilan ang ngiti sa labi niya.“Marga, maghanap muna tayo ng paradahan. Gusto kitang halikan.” Malalim at kaaya-aya ang boses ni Clinton. Habang nagsasalita, itinaas niya ang kwelyo niya para ipakita ang kanyang kaakit-akit na collarbone at sinadyang hawakan si Marga.Hindi napigilan ni Marga na hawakan ang kanyang noo, “Seryoso ka ba?” Nagbibiro lang siya.Tumingin si Clinton sa kanya, kinurba ang manipis niyang labi at tumawa, “May paradahan sa unahan, makararating tayo roon sa loob ng tatlong minuto, doon na lang tayo mag-park.”Sinunod niya ang mga alituntunin sa trapiko at alam niyang hindi dapat mag-aksaya ng oras sa gilid ng kalsada. Naalala rin niya na may paradahan malapi
Paulit-ulit na inilagay ni Ferdinand Santillan ang kanyang mga kamay sa dibdib, at biglang nandilim ang kanyang paningin.Dati na niyang inilipat ang pera kay Marga para pigilan ito sa paggawa ng gulo. Wala namang gaanong likidong puhunan ang pamilyang Santillan, at ang natitirang puhunan ay ang ari-arian na dala ni Denn Corpuz nang pakasalan siya nito.Sa mga nakaraang taon, ang kompanya ni Santillan ay palaging bumababa, at minsan ay kailangan pang magbenta ng mga ari-arian para mapanatili ang kompanya. Iilan lang ang ari-arian niya noong una, at para kumita ng malaki, nagbenta pa siya ng dalawang ari-arian sa murang halaga. Inaasahan niyang kikita siya sa pamumuhunan na ito, at nangarap pa siyang kumita ng sampu o daan-daang bilyon.Pero nalaman niya na inilipat na pala ang pera at hindi pa nila napipirmahan ang kontrata nang malaman niyang pandaraya pala ito.Ang katahimikan ni Ferdinand Santillan ay nagpagulo sa isipan ni Cathy.Katahimikan ang sagot.Namuhunan siya ng perang iyo
Hindi maintindihan ni Cathy ang nangyayari at hindi niya alam kung saan magsisimula para tanggihan ito. Naguguluhan siya.Sinisisi pa nga niya ang sarili dahil hindi siya nakapag-isip nang maayos bago nagmadali para gumawa ng isang kahilingan.Nang makita ni Clinton si Cathy na naiinis, masayang tumawa ito.“Ms. Santillan, tama ka. Totoo ngang hindi mahuhulaan ang mga bagay-bagay. Pero alam mo bang maipapakita na ang pandaraya sa kontrata ni Lazarus ngayon? Hindi ko alam kung namuhunan ba ang iyong ama rito…”Hindi na nagsalita pa si Clinton, pero halata ang sarkasmo sa kanyang tinig.Sa sandaling iyon, hindi alam ni Cathy kung anong ekspresyon ang dapat ipakita.Pagkadismaya, kahihiyan, galit, ayaw…Kapag nakakasalamuha niya si Marga, lagi siyang nalilito sa mga emosyong ito.Pinilit niyang ngumiti, pero hindi niya magawa. Para bang magkakaugnay ang lahat ng kanyang nararamdaman.Naalala niya na pinaalalahanan niya si Ferdinand Santillan. Hindi magiging tanga si Ferdinand Santillan p
Hindi na niya maalala ang nangyari kagabi. Ang kanyang ulo ay nahihilo at kailangan niyang maligo para mahimasmasan.Ang nangyari kagabi ay parang isang pelikulang paulit-ulit na tumatakbo sa kanyang isip.Ang damit ni Denn Corpuz ay naisubasta, si Hope ay napilitang kumuha ng pagsusulit para sa kanya, at ang mag-ama ng pamilya Corpuz ay nakakulong sa basement ng villa.Marahang hinilot ni Marga ang kanyang mga kilay at pagkatapos ay nakatanggap ng tawag mula kay Xyriel Jonas.“Marga, ang damit ni Tiya Denn ay ipinagpalit namin. Ang orihinal ay nasa Bustamante, at ang binili ni Cathy ay peke.”Ito ay isang magandang balita.“Kailan niyo pinalitan?” Nakaramdam ng sakit ng ulo si Marga: “Ang Bustamante ay ating negosyo. Ang pagpapalit ng mga item sa auction nang walang pahintulot ay labag sa mga patakaran ng industriya.”“Marga, kailangan mong maging flexible. Sinabi ko lang na pinalitan namin ito. Hindi ko sinabing pinalitan ito sa Bustamante. Pagkatapos ng lahat, ito ay isang bagay na
Katahimikan ang namayani sa silid, tanging tunog lamang ng kanilang paghinga ang maririnig.Maingat na binuhat ni Clinton si Marga papunta sa kama at kinumutan siya ng manipis na quilt.Kinuha niya ang ice pack, binalot ito sa gasa at inilagay sa kanyang mga pulang mata.Umupo siya nang ganito sa tabi ng kama sa loob ng sampung minuto, ang kanyang mga mata ay nakatutok sa kanyang maputla at walang dugong mukha.Tila hindi siya mapakali sa pagtulog, mahigpit na nakayakap sa isang malaking unan, na nagpapakita ng kanyang kawalan ng seguridad.Yumuko siya, inilagay ang kanyang buhok sa likod ng kanyang mga tainga, at marahang hinagkan ang kanyang noo.“Good night, sleep well.”Pagkatapos sabihin ito, umalis si Clinton sa silid.Ang silid ni Hope ay matatagpuan sa sulok ng hagdan sa ikalawang palapag, na kanyang sariling pinili.Kumatok si Clinton sa pinto, ngunit hindi pa rin nagpapahinga si Hope, o sa madaling salita, hindi pa siya inaantok.Nang buksan niya ang pinto at makita si Clint
Si Marga ay talagang payat at magaan, ngunit matamis at malambot kapag niyakap ko siya.Pero nalulungkot siya sa sandaling iyon, at parang naaamoy ni Clinton ang bahagyang pait at lamig sa kanya.“Miss, hindi ka ba pwedeng humakbang papalapit sa akin? Mukhang ako na lang ang kailangang humakbang ng libong beses para makarating sa iyo.”Nakangiti ang kanyang mga mata, at nanginginig ang kanyang dibdib habang tumatawa.Ang kanyang yakap ay talagang napakainit. Tiyak na nag-ayos si Clinton bago pumunta. Ang amoy ng disinfectant sa kanyang katawan ay napaka-hina, ngunit naaamoy mo ang nakakapreskong amoy ng sabon at cologne.Ipinatong ng lalaki ang kanyang baba sa kanyang balikat, hinahagod ito tulad ng isang pusa. Ang kanyang pinong itim na buhok ay dumampi sa kanyang makinis na leeg, na nagdulot ng bahagyang kati.“Bakit hindi ka nagsasalita?”Binitawan siya ni Clinton, ang kanyang mga mata ay kumurba, puno ng mga hangarin.Ang kanyang mga daliri ay bahagyang nanginginig pa rin nang mag
“Hope, alam kong nagulat ka, pero may mga katotohanang kailangan kong ipaalam sa ‘yo.”Pilit na pinanatili ni Marga ang paninindigan habang kalmado niyang ipinaliwanag ang lahat. Ngunit agad siyang pinutol ng binata.“Hindi mo na ako pinapahalagahan, kaya bakit ka pa bumabalik? Hindi ba mas mabuti nang hayaang mabulok ako sa kawalan, Manager Santillan?”“Sa tingin ko, nauunawaan ko na ang ibig mong sabihin. Gusto mong magkaroon ako ng payapang buhay, kaya hinanap mo ang ibang taong mag-aalaga sa akin. Pero kung tunay kang may malasakit, paano mo hindi nalaman ang nangyari sa akin?” Malamig ang titig ni Hope. “Talaga bang hindi mo alam, o sadyang hindi mo lang inalam? Ikaw lang ang may sagot niyan, Manager Santillan.”Tinawag siyang “Manager Santillan” ng binata—isang malamig at walang emosyon na pagtawag, na parang isang estranghero lang si Marga sa harapan niya.Tama.Si Marga ay isa nang estranghero sa kanya.Nais sanang ipagtanggol ni Marga ang sarili, pero… alam niyang binalewala
Si Hope ang anak ni Denn Corpuz sa ibang lalaki, at itinatago lamang ni Ferdinand Santillan ang madilim na galit sa kanyang puso.Hindi lamang kinamumuhian ni Ferdinand Santillan si Denn Corpuz dahil sa pagkakaroon ng anak sa ibang lalaki pagkatapos ng diborsyo, kundi kinapootan din niya ang kanyang anak na may dugo ni Denn Corpuz na dumadaloy sa kanyang katawan.Ngunit magkaiba pa rin sila. May dugo pa rin siya ng pamilya Santillan sa kanyang katawan, kaya handang suportahan siya ni Ferdinand Santillan.Kahit na parang pagpapalaki ng mga hayop, tuta at kuting, handa akong palakihin siya at pagkatapos ay ipagpalit sa mas maraming transaksyon. Sa pananaw ni Ferdinand Santillan, ito ang “produkto” ng pagtataksil ni Denn Corpuz.Walang paraan para mapalaki niya si Hope. Kung mananatili si Hope sa pamilya Santillan, mamamatay siya sa aksidente sa lalong madaling panahon.Bata pa si Marga noon ngunit malinaw ang kanyang pag-iisip, kaya’t halos lumuhod siya sa lupa at taimtim na nagmakaawa