Dasha's Point Of View."Mama, nakapag-usap na po ba kayo ni Papa nang maayos?" tanong ko sa kaniya ng isang beses na makita ko siya na nagkakape malapit sa swimming pool, kung saan ko rin sila nakita ni Papa na nag-uusap."Ano namang pag-uusapan namin?" tanong niya pabalik sa akin at tignan ako.Umupo ako sa kaniyang tabi bago sumagot. "Alam mo, Mama. Noong una kong nakilala sina Papa at Lola, hindi talaga kaagad ako naniwala... Feeling ko mga scammer sila," pagsusumbong ko at narinig ko naman ang mahina niyang pagtawa bago uminom sa kaniyang kape. "Kakauwi ko lang noon sa Pilipinas, binisita ko kaagad ang libingan mo at pinakilala kita kay Dawn. Sigurado na ako sa isipan ko na tatakasan ko si Samuel dahil hindi ko gusto ang pananakit niya sa akin, na sana pala ginawa ko na... Hindi na sana ako bumalik pa sa condo niya at sumama na kaagad ako kila Papa.""Pero sa totoo lang, nagpapasalamat talaga akong nakilala ko sila... Kasi kung hindi, paniguradong bagsak ako sa kulungan," natawa a
Elias's Point Of View."Ano?! Plano mo ng magpropose kay Dasha?!" narinig kong sigaw ni Jazz sa kabilang linya, napabuntong hininga na lamang ako habang sinasabi sa aking sarili na kakambal ko ang kumag na ito.Kinalma ko ang aking sarili bago muling magsalita. "Yeah, pagkauwi niya galing Bacolod," wika ko. "Ihahatid ko na siya mamaya sa airport."Nasa condo ako ngayon at pupunta ako sa mansyon nila para sunduin siya mamaya. And yes, gawa-gawa ko lang ang seminar na sinabi ko sa kaniyang pupuntahan ko this week. Ang plano ko ay pag-uwi niya, hindi lang siya sa akin uuwi dahil dadalhin ko na rin siya sa altar."At gaano ka naman nakakasiguro na magsasabi siya ng yes?" Uminit ang ulo ko sa sinabi ni jazz."Alam mo, kahit kapatid pa kita. Pwedeng hindi kita i-invite sa kasal namin," seryosong sabi ko. "She loves me, at ganoon din ako sa kaniya. Hindi na ako makapaghintay pa ng matagal para pakasalan siya.""Ano bang plano mo?""Mamaya ko na sasabihin sa'yo, pupunta ako riyan sa condo m
Elias's Point Of View.Sa totoo lang, wala akong alam na lugar na mahilig puntahan palagi ni Dasha. Dahil unang-una, noon, palagi lang naman siyang nasa mansyon, at kung lalabas man siya, para lang pumunta sa mall para mag-grocery o kaya naman mamasyal kasama si Angela."Matipid na tao si Dasha," ani ko dahil iyon ang pagkakakilala ko sa kaniya. "Alam kong impossibleng wala siyang mga lugar na gusto niyang puntahan... Pero matipid siyang tao, at alam kong sa tingin niya gastos lang iyon kaya mas pinipili niya na lang na manatili sa mansyon," dagdag ko. "At isa pa, madali lang siyang pasayahain, kahit na mga maliit na bagay ay nakakapagbigay na ng kasiyahan sa kaniya.""Oh... Bakit nahihirapan ka pang makaisip kung saan ka magpopropose? Kahit naman ano yatang gawin mo ay matutuwa ang babaeng iyon.""I know... But still, like I said a while ago, I want it to be memorable," wika ko."Natanong mo na ba si Angela? Bagay may mga alam siya kung anong magandang lugar na pwedeng maging venue n
Dasha's Point Of View."Hello po, Kuya Erickson," nakangiting wika ko sa kaniya."Ikaw nga, Dasha! Anong ginagawa mo rito at bumisita ka?" aniya, nakangiti rin sa akin. "Halika, pumasok ka muna rito sa loob at gabi na, malamok diyan sa labas."Tumango ako at sinunod ang sinabi niya, walang pinagbago ang bahay niya, ganitong-ganito noong huli kong pagpunta rito. Umupo ako sa sofa bago magsalita."Hindi ba't sinabi kong babalik ako rito kapag maayos na ang lahat?" sagot ko at mas lalo namang lumawak ang kaniyang pagngiti, naupo siya sa harapan ko."Nabalitaan nga namin sa TV ang nangyari, salamat talaga sa'yo at nakakulong na ngayon ang Selenang 'yon," pagkuwento niya. "Ilang linggo ring naging chismis iyon dito, nagsilabasan din ang mga taong galit kay Reyes at sa mga ginagawa niya. Lahat ng tao ay sinasabing masaya silang nahuli na ng mga pulis ang mga taong iyon."Tumango ako. "Dapat nga po sana ay noon pa para hindi na sana dumami pa ang mga nabiktima nila.""Oo nga eh... Ilang taon
Elias's Point Of View."Ano kayang magiging reaction mo kapag nag no si Dasha?"Mabilis na kumunot ang noo ko sa sinabi ni Jazz, nandito kami ngayon sa isang sikat na bilihan ng bulaklak at balak kong mag-order ng mga tulips dahil iyon ang paboritong bulaklak ni Dasha, nakaupo kami sa bakanteng upuan habang naghihintay dahil may naunang nag-order kaysa sa amin."Si Joel na lang sana ang sinama ko rito," inis kong sabi dahil puro mga walang kwentang bagay na naman ang sinasabi niya.Narinig ko ang malakas niyang halakhak, may pahampas-hampas pa siya sa sahig at parang mahuhulog na sa kaniyang inuupuan.Pero alam kong kahit Joel o siya ang kasama ko rito, parehas lang naman silang mga isip bata. Baka sila talaga ang totoong magkakambal?"Patawa-tawa ka riyan, kakausapin ko talaga si Tita Cyla para hindi ka niya bigyan ng permission kapag kinausap mo na siya tungkol sa magiging kasal niyo ni Celaida," pagbabanta ko at mabilis naman siyang napalingon sa akin, nanlalaki pa ang mga mata."T
Dasha's Point Of View."Titulo po ng lupa niyo, pwede na po kayong bumalik sa bahay niyo kailan niyo man gustuhin," nakangiting saad ko.Narinig ko ang pagsingap ni Kael noong marinig ang sinabi ko, kaagad siyang lumapit sa Tatay niya upang kompirmahin ang sinabi ko at noong makita niya ang papel ay nakita ko ang pangingilid ng luha sa kaniyang mga mata. Mabilis na tumayo si Kuya Peter mula sa pagkakaupo at luapit sa akin upang mahigpit akong yakap, naramdaman ko ang pag-iyak niya."S-Salamat, Dasha! M-Maraming salamat!" wika niya habang yakap-yakap ako, hinimas ko naman ang kaniyang likod habang nakangiti."Sinabi ko naman po sa'yo, diba? Ayokong nandito kayo sa taas ng bundok dahil delikado... At may karapatan naman talaga kayo sa lupain niyo dahil sa inyo iyon," paliwanag ko at bumitaw siya sa pagkakayakap, pinupunasan na ang kaniyang luha habang nakangiti sa akin."Maraming salamat talaga, Dasha. Sobra-sobra ang tulong na ginawa mo sa amin," wika pa niya ngunit umilang lang ako ha
Dasha's Point Of View."Mabuti na lang talaga kaunti lang ang gamit namin dahil hindi tayo mahihirapan sa paglalakad pababa ng bundok," saad ni Kuya Peter habang aglalakad na kami pababa, nagtanghalian muna kami bago kami umalis sa bahay nila. Hapon na ngayon at mabuti na lang dahil maraming puno rito at mahangin kaya hindi masyadong mainit sa pakiramdam."Mabuti na lang din dahil alam ko ang short cutt sa bundok na 'to," si Kuya Erickson. "Hindi ako makapaniwalang tinatawid niyo pa ang dalawang ilog para lang makapunta ng bayan.""Kung alam lang namin ang short cutt, Erickson. Hindi na sana namin pinahirapan pa ang sarili namin," sagot ni Kuya Peter.Nagsalita si Kael. "Bihira lang kasi tayo pumunta sa bayan, Papa. Kaya hindi natin alam.""Bakit nga ba kasi sa bundok niyo pa naisipang tumira?" tanong ni Kuya Erickson na nagpatango sa akin."Oo nga po, bakit po?" tanong ko."Eh iniisip nga ng mga taong magnanakaw kami, hindi ba?" sagot ni Kuya Peter na nagpakunot sa noo ko. "Totoo nam
Dasha's Point Of View."Kailan ka pala babalik ng Maynila, Dasha?" tanong sa akin ni Kuya Peter, kumakain kami lahat ngayon sa mahabang lamesa rito sa bahay nila. At bilang pasasalamat sa amin ni Kuya Peter ay pinagluto pa niya kami ng hapunan."Kung ako sa'yo ay bukas na lang ng umaga, paniguradong mahihirapan ka kung ngayon," si Kuya Erickson."Iyon nga rin po ang plano ko," sagot ko.Nagsalita si Kael. "Ihahanda ko na lang para sa'yo iyong kwarto sa taas para makapagpahinga ka nang maayos, Ate."Tumango ako. "Sige, salamat."Nang matapos kumain ay umakyat na ako sa second floor ng bahay, sinabi kasi sa akin ni Kael na maayos na ang kwartong tutulugan ko. Pagkatapos ko ay nilagay ko na kaagad ang aking mga gamit sa kama at saktong pag-upo ko ay naramdaman ko ang pag vibrate ng cellphone ko, kaagad ko itong binuksan at nakita ang chat ni Elias.Elias:Hi, what are you doing? I missed you.Napakunot ang noo ko. Baka naman ginagago na naman ako ni Jazz?Dasha:Ikaw na ba 'yan, Elias?I
Dasha's Point Of View.Dahan-dahan kong dinilat ang mga mata ko ngunit purong kadiliman lang ang nakikita ko.Teka, nasaan ako?Pakiramdam ko ay nakaupo ako sa isang silya dahil nararamdaman ko iyon, pero wala talaga akong makita. Tangina, saan ba ako dinala ni Jazz? Ano bang nangyari?Pagkatapos kong inumin ang binigay niyang tubig ay inantok na ako, ano ba 'tong nangyayari?Nilibot ko ang tingin sa paligid at sigurado akong nasa labas lang ako dahil kitang-kita ko ang napakaraming stars sa langit, gusto ko sanang mamangha pero hindi ko maintindihan kung bakit biglang nandito na ako gayong ang huling pagkakatanda ko ay nasa sasakyan ako kasama si Jazz.Naku! Malilintikan na talaga sa akin ang lalaking iyon!Tatayo na sana ako mula sa pagkakaupo ng biglang bumukas ang mga ilaw, nanlaki ang mga mata ko ng makita ang buong paligid. Maraming puno sa paligid ko, at mayroong mga ilaw na nakasabit sa bawat puno, nandito ako sa gitna at sa buong paligid ay maraming tulips na paborito ko. Sa
Dasha's Point Of View.Hindi na ako nakapagpaalam pa kay Dawn, mabuti na lang dahil nandoon si Angela at paniguradong alam naman na niya ang gagawin niya."Ano bang nangyayari?" tanong ko kay Jazz, nandito na kami sa loob ng sasakyan niya at nagmamaneho na siya, nasa likod ng sasakyan niya ang dalawang box ng cupcakes. "Ipaliwanag mo ngang mabuti! Tignan mo ang suot ko, sa kakamadali mo hindi na ako nakapagpalit."Suot-suot ko pa rin kasi ang red dress na binigay sa akin ni Angela."May nag-order kasing costumer sa shop mo," mahinanong pagkuwento niya. "Tinawagan ako ni Marilyn dahil nga may emergency bigla iyong delivery boy niyo so pumayag naman ako dahil wala naman akong ginagawa, so ayon nga, pumunta na ako sa address ng recipient pero nagalit sa'kin. Ang sabi niya, nag request daw siyang kasama ka sa bigay noong binili niya kaya ito.""Ha? Bakit naman kailangang kasama ako?" naguguluhang saad ko. "Kilala ko ba recipient? Ano bang pangalan niya?""Hindi ko alam, hindi ko na inabal
Elias's Point Of View."Sinabi ko na kay Dasha na hindi ako makakapagsundo sa kaniya sa airport dahil may seminar ako," paliwanag ko kay Angela at nakita ko naman ang pagtango niya."Okay, ako na lang ang susundo sa kaniya. Mamaya pa namang gabi ang proposal, hindi ba?" Tumango ako. "Yeah, si Jazz na ang bahalang magpapunta kay Dasha sa mismong lugar dahil nga ang alam niya ay nasa seminar ako buong araw na 'to.""Ako na ang bahala!" si Jazz, bahagya pa siyang kumikindat-kindat sa akin. "Kapag nadulas ako baka masabi kong may kasama kang babae tapos sasamahan ko siyang puntahan ka."Hindi ko na lang pinansin ang sinabi niya at hinarap si Angela. "You can leave now, malapit nang makarating si Dasha," wika ko sa kaniya at tumango naman siya bago umalis.Nandito kami sa condo ni Jazz, as usual para na namang tanga ang kakambal ko."Excited na ako para mamaya, Elias," aniya."Subukan mo lang sirain ang araw na ito, Jazz... Kakalimutan ko talagang magkapatid tayo," pagbabanta ko sa kaniya
Dasha's Point Of View."Kailan ka pala babalik ng Maynila, Dasha?" tanong sa akin ni Kuya Peter, kumakain kami lahat ngayon sa mahabang lamesa rito sa bahay nila. At bilang pasasalamat sa amin ni Kuya Peter ay pinagluto pa niya kami ng hapunan."Kung ako sa'yo ay bukas na lang ng umaga, paniguradong mahihirapan ka kung ngayon," si Kuya Erickson."Iyon nga rin po ang plano ko," sagot ko.Nagsalita si Kael. "Ihahanda ko na lang para sa'yo iyong kwarto sa taas para makapagpahinga ka nang maayos, Ate."Tumango ako. "Sige, salamat."Nang matapos kumain ay umakyat na ako sa second floor ng bahay, sinabi kasi sa akin ni Kael na maayos na ang kwartong tutulugan ko. Pagkatapos ko ay nilagay ko na kaagad ang aking mga gamit sa kama at saktong pag-upo ko ay naramdaman ko ang pag vibrate ng cellphone ko, kaagad ko itong binuksan at nakita ang chat ni Elias.Elias:Hi, what are you doing? I missed you.Napakunot ang noo ko. Baka naman ginagago na naman ako ni Jazz?Dasha:Ikaw na ba 'yan, Elias?I
Dasha's Point Of View."Mabuti na lang talaga kaunti lang ang gamit namin dahil hindi tayo mahihirapan sa paglalakad pababa ng bundok," saad ni Kuya Peter habang aglalakad na kami pababa, nagtanghalian muna kami bago kami umalis sa bahay nila. Hapon na ngayon at mabuti na lang dahil maraming puno rito at mahangin kaya hindi masyadong mainit sa pakiramdam."Mabuti na lang din dahil alam ko ang short cutt sa bundok na 'to," si Kuya Erickson. "Hindi ako makapaniwalang tinatawid niyo pa ang dalawang ilog para lang makapunta ng bayan.""Kung alam lang namin ang short cutt, Erickson. Hindi na sana namin pinahirapan pa ang sarili namin," sagot ni Kuya Peter.Nagsalita si Kael. "Bihira lang kasi tayo pumunta sa bayan, Papa. Kaya hindi natin alam.""Bakit nga ba kasi sa bundok niyo pa naisipang tumira?" tanong ni Kuya Erickson na nagpatango sa akin."Oo nga po, bakit po?" tanong ko."Eh iniisip nga ng mga taong magnanakaw kami, hindi ba?" sagot ni Kuya Peter na nagpakunot sa noo ko. "Totoo nam
Dasha's Point Of View."Titulo po ng lupa niyo, pwede na po kayong bumalik sa bahay niyo kailan niyo man gustuhin," nakangiting saad ko.Narinig ko ang pagsingap ni Kael noong marinig ang sinabi ko, kaagad siyang lumapit sa Tatay niya upang kompirmahin ang sinabi ko at noong makita niya ang papel ay nakita ko ang pangingilid ng luha sa kaniyang mga mata. Mabilis na tumayo si Kuya Peter mula sa pagkakaupo at luapit sa akin upang mahigpit akong yakap, naramdaman ko ang pag-iyak niya."S-Salamat, Dasha! M-Maraming salamat!" wika niya habang yakap-yakap ako, hinimas ko naman ang kaniyang likod habang nakangiti."Sinabi ko naman po sa'yo, diba? Ayokong nandito kayo sa taas ng bundok dahil delikado... At may karapatan naman talaga kayo sa lupain niyo dahil sa inyo iyon," paliwanag ko at bumitaw siya sa pagkakayakap, pinupunasan na ang kaniyang luha habang nakangiti sa akin."Maraming salamat talaga, Dasha. Sobra-sobra ang tulong na ginawa mo sa amin," wika pa niya ngunit umilang lang ako ha
Elias's Point Of View."Ano kayang magiging reaction mo kapag nag no si Dasha?"Mabilis na kumunot ang noo ko sa sinabi ni Jazz, nandito kami ngayon sa isang sikat na bilihan ng bulaklak at balak kong mag-order ng mga tulips dahil iyon ang paboritong bulaklak ni Dasha, nakaupo kami sa bakanteng upuan habang naghihintay dahil may naunang nag-order kaysa sa amin."Si Joel na lang sana ang sinama ko rito," inis kong sabi dahil puro mga walang kwentang bagay na naman ang sinasabi niya.Narinig ko ang malakas niyang halakhak, may pahampas-hampas pa siya sa sahig at parang mahuhulog na sa kaniyang inuupuan.Pero alam kong kahit Joel o siya ang kasama ko rito, parehas lang naman silang mga isip bata. Baka sila talaga ang totoong magkakambal?"Patawa-tawa ka riyan, kakausapin ko talaga si Tita Cyla para hindi ka niya bigyan ng permission kapag kinausap mo na siya tungkol sa magiging kasal niyo ni Celaida," pagbabanta ko at mabilis naman siyang napalingon sa akin, nanlalaki pa ang mga mata."T
Dasha's Point Of View."Hello po, Kuya Erickson," nakangiting wika ko sa kaniya."Ikaw nga, Dasha! Anong ginagawa mo rito at bumisita ka?" aniya, nakangiti rin sa akin. "Halika, pumasok ka muna rito sa loob at gabi na, malamok diyan sa labas."Tumango ako at sinunod ang sinabi niya, walang pinagbago ang bahay niya, ganitong-ganito noong huli kong pagpunta rito. Umupo ako sa sofa bago magsalita."Hindi ba't sinabi kong babalik ako rito kapag maayos na ang lahat?" sagot ko at mas lalo namang lumawak ang kaniyang pagngiti, naupo siya sa harapan ko."Nabalitaan nga namin sa TV ang nangyari, salamat talaga sa'yo at nakakulong na ngayon ang Selenang 'yon," pagkuwento niya. "Ilang linggo ring naging chismis iyon dito, nagsilabasan din ang mga taong galit kay Reyes at sa mga ginagawa niya. Lahat ng tao ay sinasabing masaya silang nahuli na ng mga pulis ang mga taong iyon."Tumango ako. "Dapat nga po sana ay noon pa para hindi na sana dumami pa ang mga nabiktima nila.""Oo nga eh... Ilang taon
Elias's Point Of View.Sa totoo lang, wala akong alam na lugar na mahilig puntahan palagi ni Dasha. Dahil unang-una, noon, palagi lang naman siyang nasa mansyon, at kung lalabas man siya, para lang pumunta sa mall para mag-grocery o kaya naman mamasyal kasama si Angela."Matipid na tao si Dasha," ani ko dahil iyon ang pagkakakilala ko sa kaniya. "Alam kong impossibleng wala siyang mga lugar na gusto niyang puntahan... Pero matipid siyang tao, at alam kong sa tingin niya gastos lang iyon kaya mas pinipili niya na lang na manatili sa mansyon," dagdag ko. "At isa pa, madali lang siyang pasayahain, kahit na mga maliit na bagay ay nakakapagbigay na ng kasiyahan sa kaniya.""Oh... Bakit nahihirapan ka pang makaisip kung saan ka magpopropose? Kahit naman ano yatang gawin mo ay matutuwa ang babaeng iyon.""I know... But still, like I said a while ago, I want it to be memorable," wika ko."Natanong mo na ba si Angela? Bagay may mga alam siya kung anong magandang lugar na pwedeng maging venue n