"Hoy Eros!" sigaw ko nang tumalikod ito at astang lalakad. Tinatanong ko pa e pero bigla naman tumatalikod! Bastosan lang ganoon! Hindi ko siya mahawakan para pigilan dahil basa ang kamay ko. Mamaya magalit pa. Masungit pa naman 'to! "I'm asking you, Eros! Huwag mo 'kong talikuran!" reklamo ko pero nakalabas na ito ng kusina kaya napasimangot ako at pinagpatuloy na lang ang ginagawa. Pagka-arrange ko ng mga plato, tinuyo ko agad ang basang kamay bago dali-daling lumabas ng kusina para hanapin si Eros. May pa "I want you to cook for me forever." nyenye pa siya riyan, hindi ko naman maintindihan ang ibig sabihin. Asshole! "Huli ka!" tawa ko nang makita siya sa likod bahay na pa-chill-chill lang habang nakaupo sa duyan. Nang akma siyang tatayo ay pinigilan ko siya habang nakakunot ang noo. "Iniiwasan mo ba 'ko?""No!" mabilis na agap niya. Nangunot din ang kaniyang noo habang nakatingin sa 'kin. "Why would I be?""Kasi.. dahil kanina?" hindi sure na sagot ko bago ibinalik ang nakak
I woke up when the sun is already hitting on my right cheek. Nang buksan ko ang mata, nakita kong tumatagos na sa bintana ang sinag ng araw. Anong oras na ba? Tumayo tuloy ako sa pag-aakalang tanghali na saka pumanhik sa banyo para maghilamos at mumog. Matapos ay bumaba ako. Wala akong nadatnan sa sala, maging sa kusina ay walang tao. Nang pumunta sa likuran, nadatnan ko si Eros na naghuhugot ng mahahabang damo. Natingnan ko sa relong suot niya ang oras; at hindi nga ako nagkamali, malapit na mag-eleven ng umaga. Kasalanan niya kasi 'yon, e. Mag-damag kasi akong nag-iisip sa mga inaasta niya kahapon. Psh. Nag-angat ng tingin si Eros sa akin. "Kumain ka na. I'm the one who cooked because you woke up late again. Lola's not here na, umalis matapos mag-breakfast." "Saan daw punta?" Si Lola Melly kung saan-saan pumupunta, naks naman! Ako kasi palagi lang nags-stay sa bahay. "I don't know. Kumain ka na." tumango ako bago naglakad papasok ng kusina para kumain. Sumunod din naman agad s
"Aza." nakaupo kaming dalawa ni Eros sa damo habang tahimik na nakatingala sa langit. Ang ganda talaga ng bituin, hindi nakakasawang pagmasdan. I used to look at the star with the moon beside it whenever I am feeling sad and lonely. Lalo na kapag pini-pressure ako nila mommy. Feeling ko kasi, ang mga bitiuin sa langit ang nariyan para damayan ako, kasama ang buwan. They are my comfort zone. Parang sila lang ang nakakaintindi sa 'kin, sa mga hinanakit ko sa mga magulang ko. "Hmm?" I didn't look at him because I was busy eyeing my favorite group of stars, constellation to be exact. Para itong smiley face. Dalawang bituin sa ibabaw na nagsisilbing mata, at naka-kurbang limang bituin sa ibaba na nagsisilbing isang ngiti. Para nitong sinasabi na. "just look at us if you're feeling sad, because we can make you smile just by shining at night. we're always here for you, 'kay?""Merry Christmas." ang mga mata kong abala sa kakatingin sa bituin ay nabaling sa kaniya. Nakita kong nakatingin di
"Kamusta pakiramdam mo?" I asked him while we're eating breakfast. Inagahan ko talagang gumising para makapag-luto dahil alam kong late magigising si Eros dahil sa pagod; and guess what? Tama ako. "Fever's gone but my head kinda hurt.""Uminom ka ng gamot after." tumango siya. Tinapos ko na ang pagkain bago iyon ilagay sa sink. Kinuha ko rin ang gamot para sa sakit ng ulo at inilapag iyon sa mesa. "Thanks." saad ni Eros at ininom iyon. "Aakyat na 'ko."Nang nilingon ko siya ay mabilis niyang inalis ang tingin sa akin. "Sinasabi ko sayo, Eros! Magpahinga ka muna at huwag munang magtatrabaho." paalala ko sa kaniya na tinanguan niya lang saka na lumabas ng kusina. Tinapos ko ang paghuhugas at umakyat sa taas para kunin ang mga maduduming damit. Maglalaba na muna ako. Inilagay ko ang akin sa basket bago pumanhik sa kwarto ni Eros. Kumatok ako. "What?" tanong ni Eros nang makapasok. Nadatnan ko siyang nakahiga sa kama habang nagtatakang nakatingin sa 'kin. Bumaba ang kaniyang mata s
Napakurap-kurap ako habang nakatingin sa mukha niyang seryoso lang. He confess to me under the moon and stars, to my favorite constellation. Pero hindi ko alam kung totoo ba 'tong mga sinasabi niya. While he was saying those words that made my heart beat faster kasi, he's serious and sincere at the same time. Pero kasi, baka pinagtitripan niya lang ako. I don't know what to say, it seems like my brain got blank of what I just heard from him. Sa gulat at halong pagkataranta ay kumaripas ako ng takbo papasok ng bahay. I leaned against the door of my room as I got inside. I put my right hand in my chest to feel my heart beat. Ang lakas ng kabog nito na para bang may mga kabayong nagkakarera. I felt something on my stomach too when I remembered Eros' confession. What is this? Is this what Vera called "butterflies in the stomach?"Sabi niya naramdaman niya raw 'to no'ng malamang gusto rin pala siya ng lalaking gusto niya. I don't care about that 'thing' though but right now, I don't kn
"New year na bukas!" nakangiting wika ko sa sarili habang naghuhugas ng pinggan. Kakatapos lang namin mag-breakfast ni Eros. Nag-away pa kami dahil gusto niyang akuin ang trabaho ko pero hindi ako pumayag. Hindi porke nanliligaw siya sa akin ay siya na ang gagawa ng mga trabaho ko. Baka mamaya tawagin pa 'kong abusado! Amputcha! Matapos sa ginagawa ay pumunta akong sala para maupo sa sofa. Nadatnan ko si Eros na nakaharap lang sa laptop. Ang workaholic naman ng taong 'to! "Walang masamang magpahinga muna sa trabaho, Eros." umupo ako sa tabi niya at kinuha ang remote. "Instead of working, why don't you enjoy this last day of 2021? Hello, 2022 na kaya bukas! Make some memories sa last day ng taon!" "Let's date then." my eyes that were fix on the TV went to him. "What?" gulat na tanong ko. "I don't repeat what I said, Aza. You clearly hear it." inikot niya ang mata. Napasimangut tuloy ako. "But you're an exeption. Let's date sa amusement park. I'm sure we'll have some beautiful me
"How did you know that I'm doubting myself? I don't remember telling you about that naman ah?" nagtatakang tanong ko kay Eros nang papalabas na kami sa Mikugi Garden. "It's obvious." kumunot ang noo ko at akma na sanang magtatanong pero natigil nang pitikin niya ang noo ko. "Stop overthinking, it's not good."Hinihimas ang noo akong umangkas sa bisikleta at ngumuso. "I'm not overthinking.""Whatever." hinawakan niya ang kamay ko at siya na mismo ang nag-pulupot no'n sa bewang niya. "You might fall.." I heard him smirk. ".. for me."Mahina kong kinurot ang tiyan niya nang tumawa siya. Napadaing ito pero hindi tumigil sa pagtawa. "How can you be so sure that I might fall?""Instinct." napairap ako bago higpitan ang pagkapit sa kaniya dahil nagsimula na siyang mag-pedal. Isinandal ko rin ang pisngi sa likuran niya at ipinikit ang mata. "Are you sleepy? Don't sleep, Aza, baka mahulog ka ng tuluyan.""Saluhin mo na lang ako." wala sa sariling sagot ko. He stiffed. "Ba't parang may mala
"A-Ano! Hindi pa nga kita sinasagot kasal agad!? Inisahan mo nga lang ako tungkol riyan sa panliligaw mo, e!" Namumula't nagpapanic nako't lahat-lahat nakangisi pa rin siya. Ano bang problema ng lalaking 'to? "E'di sagutin mo na 'ko so I can marry you. Pwede rin naman na kasal agad." nagsalubong ang kilay ko at handa na sanang sumagot nang binawi niya ang sinabi. "Just kidding!" he chuckled. "I'll wait for you until the day you'll love me back, and until the day you're finally ready," he then tapped my head at nagpatuloy sa pamimili. Mabilis na nawala ang pagkakasalubong ng aking kilay at napalitan ng isang ngiti. "Wait pala, ah?"Nakauwi na kami ni Eros sa bahay. Kasalukuyan ko siyang tinutunglungan mag-arrange ng groceries na binili namin sa mall kanina. "Naks, galing mamili ah. Sariwa lahat." puri ko na nginitian niya. "Kaya nga magpakasal na tayo." That caught me off-guard. My heart started to race fast like crazy. Pakiramdam ko, umakyat lahat ng dugo ko sa katawan papunt
.*Eros' Point of View*."Salamat, Mr. Velasquez. Kung hindi dahil sa'yo, hindi namin makukuha ang hustisya sa pangbababoy sa amin ni Mr. Marlon Hernandez."I smiled. "I just did what's right, miss. You're welcome."I was happy for winning the case. When I went home, I thanked Him for everything."How are you up there, sis? Are you happy that you've finally got the justice you deserve?" I looked at the dark sky and smiled. After that, I didn't heard a thing about Azara. Not that I decided to move forward, I just don't want to watch her happy with my brother. It hurts me a lot!I focused on my job to make myself busy. At the same time, I'm making myself busy to stopped myself from reaching her. Ayoko muna siyang makita. The scar in my heart is still fresh! Masakit bumitaw pero mas masakit kung makita siyang nagdurusa sa mga kamay ni Mr. Hernandez.Letting her go means I'm freeing her to find someone who can love her more that I do. Masakit pero kakayanin para sa kaniya. Lahat gagawin k
My relationship with Eros went well. Noong 1st monthsary namin, we celebrated it in my restaurant. Just a normal celebration tho. Kumain lang kami then parted ways dahil busy parehas.Next week na ang opening ng restaurant ko sa Palawan. Sinabay ko na sa 2nd monthsary namin para wala ng hassle. Sa araw lang kasi iyon maluwag ang schedule ni Eros. Masyado na kasi itong busy dahil sabay-sabay halos lahat ng clients nila. Pagtapos ng isa, may darating agad na isa pang project. Bless na bless si Eros sa trabaho niya. Nabalitaan ko rin kay Eros na lumulubha ang sakit ni Lola Melly. Kaya noong makarating ako sa Palawan para sa opening, dumeretso ako sa bahay ni Lola Melly. Naka-wheel chair ito habang nakatingin sa kawalan. She can't lift an arm. Wala na talagang lakas si Lola Melly. Tumatanda na rin kasi. "Hello, Lola Melly. How are you doing?" I asked her the moment I saw her. She looks at me happily. Although I saw happiness in her eyes, I saw a glimpse of tiredness on her pale face.
After week of staying in Palawan, I went back to Manila. Sabi ni Eros, susunod raw siya sa akin dito kapag hindi na masyadong busy. Dapat rin kasing hands on siya roon sa restaurant ko dahil patapos na rin iyon. Hindi niya naman kailangan sundan ako rito dahil nasa Palawan naman ang buhay niya 'tsaka babalik rin ako agad doon dahil opening ng restaurant but he insisted. Hindi na lang ako bumoses dahil ang kulit ni Eros. "How are you, Zara?" my mom asked one time when she visited me in my restaurant. "I'm doing good, mommy." I answered. "How's dad?"She smiled. "He misses you. Uwi ka na, please." she begged while holding my hand. Napaiwas ako ng tingin. "Hindi ko pa kayang makita si daddy, Ma." I can't forget how much he tried to ruin my dream. He almost ruined my career. "I understand," she nodded and stood up. "I gotta go, darling. Take care." she kissed my forehead before walking away. I sighed as I remember my dad desperately begging me to continue the wedding. Noong nakulong
Kahit nanghihina, tinulak ko ang dibdib ng lalaki. Napaatras ito at mukhang natauhan sa ginawa. "I'm sorry," he looked away. "Hindi ko sinasadyang biglain ka." tumingin ulit ito sa akin at inabot ang aking kamay. "No pressure, just like before. I just want you to be aware about my feelings for you."Hinawi ko ang kamay niya at umatras ng isang hakbang. Umiling ako. "Mali ito, Eros. Maling-mali na mahalin mo ako,""Why?" mahinang tanong niya. "Do you have a boyfriend?"I shook my head. "Wala, Eros." "Then why?" nasasaktan niyang tanong. "May girlfriend ka. Paano mo nakakayang pagtaksilan ang girlfriend mo?" kunot noong tanong ko. He arched his brow. "Girlfriend? I don't have one, Azara. Unless you're willing to,"Napahawak ako sa sintido ko. Naguguluhan ako, teka lang! "Si Xaira, Eros! 'Di ba? Siya iyong dahilan kaya mo 'ko nasaktan ng ganuon?"His face softened. Nakita ko ang pag-daan ng sakit sa mga mata niya. "Did I hurt you that much?"I nodded. "Yes, Eros." matapang kong sago
I looked at myself in the mirror. Tinitingnan ko kung anong damit ba ang bagay sa akin. Pupunta ako ngayon sa restaurant ko para tingnan iyon. Bored din kasi kung palagi lang ako rito sa hotel room ko. Itinapat ko sa katawan ko iyong sleeveless dress na hanggang ibabaw ng tuhod ko. What if ito na lang? Napakunot ang noo ko at naibaba ang kamay nang may mapagtanto. Bakit ba ako namimili ng damit? Pwede namang magsuot na lang ako ng oversized shirt. Napayuko ang ulo ko. Ayaw ko mang aminin sa sarili ko pero alam ko kung ano ang dahilan. Nagpapaganda ako para kay.. Eros. Inangat ko ulit ang ulo at itinuro ang mukha sa salamin. "Alam mo ng may girlfriend iyong tao pero nagpapapansin ka pa rin? Tanga ka ba ha?!" dinuro ko ang salamin. "'Tsaka bakit ka naman magpapaganda kung maganda ka naman na?" Tumango-tango ako. "Tama! Maganda na ako. I am beautiful in my own way!" parang tanga kong tinapik ang sariling balikat. I still wore that dress for myself. Magpapaganda ako para sa
I relaxed myself in the jacuzzi as I remembered the scenario earlier. After Eros assumed that I married Brian, he left. Si Xaira na nga lang ang kumuha ng hard hat para sa akin dahil umalis ang lalaki. Was that how an engineer act in front of his client? Hindi man lang nag-abalang i-tour ako sa patapos ng restaurant. So unprofessional! Ako na lang ang nag-adjust lalo pa't sabi ni Xaira na may importante raw itong gagawin. Sumimsim ako sa kopita na may lamang apple juice. So they're really together huh? Kahit na napatawad ko na sila, hindi ko pa rin maiwasang masaktan. Aaminin ko, hindi pa ako nakapag-move on kay Eros. I just can't. Sobra ata akong nahulog sa kaniya na kahit sa isang taon na lumipas, hindi ko magawang makalimutan ang nararamdaman ko para sa kaniya. He was my comfort zone, how can I move on that easily? Just by looking at him earlier made my heart at peace. At the same time, hurt.
Staring at people eating their meals with a smile on their face feels great. Sometimes in our life, when we feel lost and unhappy, food is the thing that comforts us. That's why I thought of a unique name for my restaurant. "Zara's Solace." I whispered. "Magandang umaga, chef." bati ng mga empleyado ko pagkapasok ko pa lang ng resto.May mangilan-ngilan nang kumakain doon kahit maaga pa. Mabuti na nga lang at mabilis kumilos si Chef Aris pagdating sa pagluluto ng pagkain ng mga orders kahit wala ako. Usually, pagwala ako, si Chef Aris ang gumagawa ng lahat. Sa pagbubukas ng resto, pagluluto ng orders, at pagiging manager dito. Pinagkatiwalaan ko siya dahil katiwa-tiwala naman siya. "Good morning, chef." bati ko rito nang madatnan siya sa kusina.He's 5 years older than me. He looks intimidating but he's kind. Batak na batak ang katawan nito sa suot na uniform dahil nagwo-work out siya palagi. Minsan nga sumasabay ako sa kaniya mag-gym. "Good morning." tipid na sagot niya. Nagtung
.*Eros' Point of View*. "Broken si pare." tinawanan ako ni Yuro. "Paano, iniwan ba naman ni Xaira sa ere." I rolled my eyes on them. "Desisyon namin 'yon. Tumigil kang epal ka," They laughed. Tinulungan pa akong ubusin ang nilalaklak kong tequila. Ang ending, napagalitan kaming lima ni mommy. What do we expect? Inubos ba naman namin ang alak sa island counter ng bahay. "Muling ibalik ang tamis ng pag-ibig~" siniko ko si Andrei. Bigla-bigla ba namang kumanta nang makasalubong namin si Xaira. "Hi, Xai, pwede ba raw comeback sabi ni Eros." Xaira laughed. "Sawa na 'ko sa kaniya, Drei. Hard pass." I raised my left brow. "Excuse me?" Nakakunot na ang noo ko rito pero si Andrei nagawa pang humalakhak. Sinapak ko tuloy nang makaalis ang babae. "Andrei! Eros! Hali na kayo! Hinahanap na kayo ni coach." Luke yelled. Practice na naman. Intramurals is coming
I kept on looking at Brian with my annoyed face. We have a dinner at our house together with our parents. I can't even hit him in the face because my father is here. Nakakainis lang ang mga ngisi niya! He keeps on teasing me with those smirks! So annoying! Masama ang pinukol kong tingin sa kaniya na nasa harapan ko ngayon. "Stop messing with me," I mouthed. Ang ngisi niya ay napalitan ng isang matamis na ngiti. Doon ako tuluyang napatigil. Wait! May kamukha siya! Kumunot ang noo ko at bahagyang natigilan para mag-isip. Saan ko nga ba nakita ang mga ngiting iyon? It looks familiar. Mas lalo siyang napangiti kaya nawala ang mata niya. Even his eyes were familiar. Singkit! At may biloy rin siya sa pisnge! Wait. Nakikita ko ba si Eros sa kaniya? Nanlaki ang mata ko at mabilis na umiling-iling. No! It can't be! Magkaiba sila! Mahal ko 'yong isa, tapos siya hindi! Luh? Saan ko nakuha 'yong ganu'n? "How are you, dear?" nabaling sa mama ni Brian ang paningin ko. She's smiling at me sw