Stay tuned! 🤎
Their Questions I JUST watch Rowan and the two kids chatting for a while. Maya-maya rin ay namataan ko na ang personal driver na tinawagan po para sunduin ang bata. He parked the car in front of us."Rowan, nandito na ang susundo sa atin." Rowan's Yaya informed him."Oh, I am really going home now. Bye Axel, Bye Astrid... Hope to see you again," Rowan waves his hands to the kids."Bye, Rowan...""Bye, Rowan..."Paalam rin ng dalawang bata. My eyes were focused on the two children. But when I noticed one of the old women keep staring at me, agad kong inalis ang mga mata ko sa mga bata."Daddy, uuwi na kami ni Yaya." napalingon ako kay Rowan."Yes, buddy. And your mom is waiting for you home." I patted Rowan's head. "Take care of him," utos ko sa Yaya ng bata."Oho, sir.""I'm really going home. Bye my best buddy," huling paalam nito sa batang lalaki. But then nagtataka ako ng bigla itong tumakbo sa direksyon ng mga bata. "Sa 'yo na lang 'to, Axel. I know you like it." he then handed hi
Mall Bonding IPINASYAL ko ang mga bata sa araw ng linggo sa isang Mall. Hindi ko na isinama ang tatlong tiyahin ko pagkatapos naming magsimba kasama ang matalik kong kaibigan na si Iris. Mas gusto ko kasi silang magpahinga na lang muna sa araw na ito at bukas ay aasikasuhin na naman ng mga ito ang Ambrosia's Botanical Farm. They still personally manage the Farm. Mas lumalago kasi ito sa ngayon at mas dumagsa ang mga bumibisita upang bumili ng mga preskong bulalak, sa farm man o sa flower shop. Thanks to my shop, iyon rin kasi ang daan upang dagsain ng customers ang flower farm at flower shop namin. Aside from that, may mga valued customer na rin sila tulad ng mga wedding planners. Isa na sa nangungunang customer nila Mama ang sikat na Malditah's Clothing Company. Ang mismong isa sa may-ari na si, Ms. Ayesha Cullin ay naging customer ko sa aking Ambrosia's Antique Vase. "Iris, ini-spoil mo na naman ang mga anak ko," I warned my best friend when she was buying some toys for my kids.
Achievement DAHIL na rin sa pagkukumbinsi sa akin ni Iris, at ng tatlo kong tiyahin ay tuloyan na rin akong pumayag na mag-audition ang kambal para sa kids apparel. Si Risi mismo ang pumunta sa bahay to review his contracts and deals para sa mga bata. Nandoon rin sa tabi ko sila Mama upang makikinig sa kontrata na dala-dala nito. Hindi pa talaga sila tumungo sa Shop nila para lang suportahan ang kambal ko. Maayos naman at hindi hassle sa scheduled na nakasaad. Hindi rin nakasaad sa kontrata na tatagal ang pagsho-shot ng mga bata sa damit ng malaking kids apparel company. They only need a part-time kids twin model. Maayos rin na nakasaad sa kontrata na one-time endorsement lang iyon. But if the company wants them in their other apparel issue, nasa akin pa rin na bilang ina nila kung papayag muli ako na papayagan ang anak ko sa bagong kontrata. I and my aunts agree with the agreement. Tinanong ko na rin ang mga anak ko at nila Mama kung gusto nila maging model ng damit ay pumapayag r
The Billboard [ ASHTON P.O.V. ] AFTER the whole long trip with Gaspar, he and I gathered at the private exit of the Ducati International Airport. "Whoa. What a hectic schedule, Pare," he said while we both walked into my private office in the airport. Napapailing rin ako dahil sa pagod na halos wala akong naging pahinga sa buong linggo. Gaspar and I attend the meeting at one of the big Airlines in the United Arab Emirates. May inasikaso lang kaming maliit na problema doon in 3 days. And when we are going back to the country with our private plane, siya namang nagkaproblema sa isang flight ng Ducati Air pabalik rin sa Pilipinas. The pilot was not able to maneuver the plane because he is sick and still recovering, and the backup pilot injured his hands because of his carelessness. Wala akong choice kundi ako mismo ang mag-operate ng eroplano pabalik ng Pilipinas. I can do that because aside from handling our International Airport Company ay isang lisensyado piloto rin ako ng Ducati
Heartless WHEN they are already dropped me in one of the prestigious condominiums in town, I decide not to go up to my unit. Instead, I wait for my driver to deliver my car. Pagdating nito ay minaniobra ko kaagad ang kotse ko sa isang sikat na bar. I already phone my buddy to meet me there. Nauna lang ako ng ilang minuto rito bago pa ito dumating. "Hey, Ash." Tony come to the picture and sat in front of my table. Agad nitong inabot ang isang baso na may lamang alak at agad nito iyong tingunga. "I thought you are not coming, Tony," I ask him while I shake my glass of champagne. Ngumisi ito. "Ikaw pa ba aayawan ko, dude? Minsan na lang nga tayo nakahagilap ng oras para lumabas." he said. "Well," I shrugged. "Diba kakagaling mo lang sa isang meeting sa Dubai?" "Yes," "Oh, so... celebrating the success of deals?" "Sort of, Tony." maikli kong tugon dito. "Well... I celebrate nga natin 'yan." saka nito itinaas ang baso nito. I nod and also raise my glass at sabay naming tinunga
An Invitation I AM in the middle of my discussions with my client nang makita ko ang dalawang anak ko na nagtatakbuhan sa buong shop. They are playing hide and seek with one of my staff, Karyl. Ako na nagsasalita at nakaharap sa client ko ay nadi-distract sa matinis nilang halakhak, also my client look at their direction. "Is it your children?" Tumango ako rito. "Yes, Ma'am. Oh, I'm very sorry for the noises of my children." "It's fine with me. Ang cute nila. Kambal ba sila?" tanong nito na mariing nakatingin sa mga bata. "Yes," sagot ko rito. "Wow, bihira lang ang kambal sa mundo na lalaki at babae. Hindi rin sila masyado magkamukha. Not like my mom and her twin sister." I was surprise. "Sobrang magkamukha sila ng Mommy ko at si Tita. Pero ang ganda at ang poging bata ang mga anak mo, walang duda." wika ng babae na nakatingin pa rin sa mga anak ko na nakangiti. "Thank you..." "Mama, mama..." Astrid is running on our way. "Careful, baby." I tapped her head when she embraced m
Ducati Mansion DIRETSYO ako sa silid ni Mama Shirley nang itawag sa akin ni Mama Flor na bigla itong nahilo kanina sa store. Mabuti na lang at napansin ito ng trabahante nila."Mama Shirley," nabungaran ko itong nakasapo sa kanyang ulo habang nakahiga sa kanyang kama. Agad akong lumapit rito. "Ma, masakit pa rin ba ang ulo mo? Tara at dalhin ka na namin sa hospital."Tumingin ito sa akin ng masuyo. "Anak, wala lang ito. Kaunting kirot lang ito. Mawawala rin ito kapag umipekto na ang nainom ko na gamot." she still refused to send her to the hospital.I heaved a sigh. "Ma, alam kong may phobia ka hospital. Pero kailangan mong ipasuri sa doctor. Dumadalas na 'yang pagkirot ng ulo mo, Ma. We are worried about it."She smiles at me and hold my hand. "Anak, huwag ka ng magalala sa akin. Malakas pa ako at isa pa sakit lang ng ulo ito. Wala lang ito.""Mama naman eh. I'm still worried. Please, dalhin ka na namin sa hospital para ipa check-up. Please, Ma?" I still convinced her.Umiling pa rin
Hide HerselfMY TEAM already move. Iniikot pa ang van sa likod ng mansyon na iyon dahil nandoon sa likod ang hardin na akala namin ay nasa harap ng bahay lang. As usual pareho pa kaming namangha sa ganda ng mini garden ng bahay na iyon. Ang ganda ng pagka-landscape. Sa pinaka gitna ay may nakakatawag pansin na isang old mahogany set chairs and table. Hindi iyon basta nababasa kapag umuulan dahil may bubong iyon. Sa gitna ng lamesa ay may rounded glass book rack na puno na nakasalansan na mga libro, magazines, and also newspapers. There is also a cradle in the corner.I imagine how nice to stay in the cradle while reading books. Nakaka-relax lalo at ramdam mong tahimik ang buong paligid at ang presko pa ng dalang hangin na pumapalibot sa buong lugar.Kahit naa-amaze ako sa ganda ng bahay na iyon. Hindi pa rin naalis sa aking utak ang kaalaman sa kung sinu ang nakatira doon. Pero ganoon pa man ay nagmamadali pa rin akong matapos ang ginagawa namin. I am glad that, Miyerna is with us. Mas
Ducati IslandASHTON three words I LOVE YOU skip my heartbeats. I smiled at him as we looked at each other intently."Do I need to respond to it?" tanong ko sa kanya ng hindi ko na natagalan ang pagtitig niya.The corner of his lips raised. "Yes," he said."What if I do not want to respond?" I teased him.He frowned while smirking. "Then, let me force you to say it.""Say what?" I continued."Hm... Say it or else, I will kiss you as hard as I can right here and right now," he says slowly lowering his lips to mine.I cleared my throat ng makita ko sa dulo ng aking mga mata ang ibang empleyado na nakangiting nakasulyap sa aming dalawa. Namumulang inilayo ko ang mukha ko rito at marahan kong itinulak ang dibdib nito."Stop teasing me. Look, your employee is glaring at us." namumula kong bulong rito.He chuckled and then kissed the edge of my lips. "My woman is shy. Okay, utang na muna ang kiss mo ngayon."Tumayo ako ng matuwid at lumayo ng bahagya rito. "Anong utang ang pinagsasabi mo d'y
Promise to Fulfill[ ASHTON P.O.V ]I LOOK Amber who is quietly sitting beside me. I was driving but I could not help but glance in her direction.My wife... My beautiful wife... I thought."Eyes on the road, not to me, Ashton." wika nito ng naramdaman nito ang madalas kong pagsulyap sa kanya.I couldn't help but smile. I gently grab her hand and hold it tightly. Napatingin naman ito sa kamay ko na nakahawak sa kamay niya. "You are too beautiful and I can't help but to stare at you all the time, Amber. Now, anong gagawin ko?" I said and kissed the back of her palm.Agad kong nakita ang pamumula ng magkabilang pisngi nito. Umirap ito pagkaraan ng pagkagulat sa ginawa ko. She then even freed her palm to my hand."Pwede ba umayos ka, Ashton. Nasa national highway tayo. Ayokong may mangyaring masama dahil diyan sa kapabayaan mong pagmamaneho. Bata pa ang mga anak ko para mawalan sila ng magulang. So, please, drive well." mahabang litanya nito na mas ikinangiti ko.I'm still smiling at her.
Dinner Date"I HOPE I didn't interrupt your conversation," Ashton said in his soft tone.I hope that very time the ground will swallow me whole."Who is he?" Iris asked with her widened eyes."U-um... Um, he's-""I am Amber's husband." diretso at walang prenong tugon nito.What the hell is he saying?! I thought to myself. Tinitigan ko ito ng masama, habang nakangiti naman itong tumingin sa akin."What? What? Shit! Ano 'yon? Pakiulit nga Mister-? Sino ka nga ulit? Hindi ko masyadong narinig, pakiulit?" nagtataka at sunod-sunod na tanong ni Iris kay Ashton."Babe, he said, he's Amber's husband," si Royce ang tumugon sa asawa nito. Napapailing pa ito at napapangisi sa naging reaksyon ni Iris."A-asawa? H-how? W-when? W-where? B-bakit... Shit! How could this be happening? Bakit wala akong alam? Bakit hindi ko alam na i-ikinasal ka na pala?" sunod sunod na namang tanong nito. That time sa akin na ito mariing nakatingin.Napalunok ako ng mariin. Napatayo ako at ganoon rin ang dalawa sa hara
VisitorsI WAS late for work that morning. Bukod sa overtime sa trabaho ay mas may iba pang dahilan ang nangyari kagabi kaya tinanghali na ako ng gising. Remembering the other reasons makes me blush and makes my heart beat suddenly.So what, Amber? Dahil may nangyari na naman ay iiwasan mo na naman siyang makaharap? No, I can't do that right now. Imposibleng maiiwasan ko pa siya. He knows where I work, what time I got home, and most of all he gets inside my room freely.Napapailing na lang ako sa mga iniisip ko sa mga sandaling iyon habang nasa loob ng opisina ko. Madalas nahuhuli ako ni Karyl at Kayecee na nakatulala at may malalim na iniisip. But worse, they also caught me smiling. Kaya alam ko na nagtataka sila sa nangyayari sa akin dahil hindi nila ako kilala na ganoon. Yes, I am a silent boss, but I am always serious when it comes to work.I yawned as I looked at the clock placed on my table. It is already 4:00 in the afternoon. Isang oras na lang at matatapos na ang oras ng aking
Midnight SnackASHTON and I agreed to have some warm drinks in Starbucks on our way home. Magmamadaling araw na sa mga sandaling iyon at katulad niya ay gusto ko ring humigop ng mainit na maiinom sa mga oras na iyon.When we got inside the coffee shop, Ashton and I immediately ordered our drinks. Instead of coffee, choco laté na lang ang inorder ko at siya naman ay brewed coffee. He also ordered a cheesecake and carrot cake for both of us. Pagkatapos kuhanin ng waiter ang order namin ay umalis na agad ito sa aming harapan.The coffee shop was quiet and there were just a few customers who were enjoying sipping their coffee while chatting with the person they are with."The young man who gave you that plane toy is me," he said and I looked at him in surprise. "I am that kid, Amber," he added while smiling at me.I was suddenly awed. Kanina pa ako nagtataka sa kanya. Gusto kong magtanong pero hindi ko alam kung ano ang itatanong ko sa kanya. "Y-you? R-really?" hindi ako makapaniwala sa a
ReminisceASHTON and the kids were waiting for me at dinner time. Nasabihan ko na si Ashton na uuwi ako bago ang dinner, but the unexpected happened. May emergency na nangyari sa isa sa tauhan ko sa factory. I have no choice but to replace myself with her role.The factory operations will end at 11 PM, walang ibang tatao sa pwesto nito. I have decided to help my employees that night. Isang gabi lang naman at saka may dahilan na rin ako upang makaiwas pa ng ilang sandali na makaharap si Ashton.I made myself busy, but before that, I already sent him a message saying that I am not going to dine with him and the kids because of some emergencies and also about work. Bago pa ito makapag-reply ay ibinaba ko na ang cellphone ko at saka pumasok na sa loob ng factory.Second, minutes, and hours have already passed. Naaaliw ako sa ginagawa ko kahit pagod na rin ako sa buong araw na pagtatrabaho. Kailangan kasi ng Ambrosia's vase and pots na mag-produce ng maraming items dahil sa maraming naka li
Avoided AFTER our passionate but deep making out, we silently lie down side by side facing the ceiling. Our breathing slowly steadied after a long moment of pause. "Go to your room now, and get rest," I said, my eyes still fixed on the ceiling. "Can I stay here by your side?" naramdaman ko ang pagtagilid nito at pagtitig sa mukha ko. "I want to rest here beside you, pwede naman siguro 'yon, diba?" he desperately asks. Sumulyap ako rito ng bahagya saka umiling. "No, you can't stay here. Now, go because all I wanted is to rest, Ashton." I said. "Please, let me stay for a while, Amber," he said, looking tired. I frown. "Hindi pwede. M-mahuhuli, I mean, papasok dito sa silid ko si Astrid ng maaga. I don't want her to see you inside my room, Ashton." wika ko rito. "Lalabas ako bago siya papasok dito sa silid mo, I promise," paggigiit pa rin nito sa gusto niya. "I rolled my eyes. Still, NO!" mariing wika ko rito. "Come on, Ashton. Go to your room now. Ayokong makipagtalo sa 'yo dahi
Go On WHEN we arrive home I am immediately ready the kids to their bed with the help of their nanny. Agad namang nakatulog ang mga bata dahil sa pagod sa buong araw na pakikipaglaro kay Rowan. I was headed to my room when I saw Ashton on the hallway living sofa holding a glass of wine. Agad tumuon ang tingin nito sa akin at agad ring naglapat ang aming mga mata. She finished his wine, put the glass down, sat up, and then approached me in my direction. I immediately stood straight as he was coming near me. "Can we talk?" he said seriously. Tumingin ako sa orasan ko at saka tumingin muli rito. "It's already late, Ashton. Pareho pa tayong may pasok bukas. Also, I am tired," direktang wika ko rito. He sighed and then shook his head. "The night you saw me in Yvette's hotel room—" he says. Kumunot ang noo ko sa sinabi nito. I want to say something but my mouth remains silent. Tumuon ang mga mata ko rito. "I admit that I was wrong when I go to her place that night, and—" "Ano ang da
Drive Home EXACTLY at 07:30 pm, we arrived at the Grilled Park House and Restaurant. The staff immediately assisted us by escorting us to our VIP reservation seat. Dinala nito kami sa sang maluwang na cottage na kakasya ang sampo na tao. When the waiter asked for our orders, Rochelle and I let the men manage to do it.Maganda ang buong kapaligiran, presko ang hangin na nagmumula sa buong paligid. Makulay ang mga ilaw na nakapalibot sa buong kainan. The restaurant is not just like an ordinary restaurant. It was an expensive and classy restaurant. Ang restaurant na iyon ay ginaya nila outdoor restaurant sa ibang bansa. It has a touch of European outdoor cuisine. Ang style ng paligid, ang mga kagamitan, ang mga upuan, mga mesa at ipa pang gamit o palamuti ay makikitaan mo ng ganda. Bagay na bagay para sa isang casual family dinner ang vibes na hatid ng restaurants na iyon.Kahit bagong bukas lang iyon ay halatang dinudumog na agad sila ng may mga sinabi sa buhay na mga customer. In able