Hannah Nicole Villareal
"Ba't ang tagal niyong bumalik?" Curious na tanong ni Jenklint. Kasabay ko silang naglalakas papuntang canteen: Sina Darlyn, Iya, Jenklint, Suzzaine, Khecy, Queenie Pauleen, Denise at Natalie.
"May pinag-usapan lang sila. Ewan ko nga kung bakit ako nasama do'n eh." Pabirong sabi ko. Mukhang naniwala naman sila kaya natawa sila nang bahagya.
Nakaramdam ako ng mga matang nakatingin sa direksiyon namin kaya kaagad akong napahinto. Lumibot ang paningin ko sa paligid.
"May problema ba?" Nabalik ako sa katinuan nang hawakan ni Suzzaine ang braso ko.
"E-Ewan... Para kasing may nakatingin sa atin." Sinubukan kong hanapin kung sino iyon pero masyadong maraming mag-aaral sa paligid at kumpol-kumpol pa sila.
"Sanay na akong may nakatingin sa akin. Cute naman ako eh." Napailing ako sa sinambit ni Iya.
"Sasabit na nga lang ako kay Denise. Ang hangin ni Iya eh." Kunwari namang kumapit si Jenkliny kay Denise kaya natawa kami.
"Kay Hannah ka sumabit. Baka pati ako liparin eh." Biro ni Denise na siyang ikinatawa namin.
Nawala na sa isip ko ang kung sino mang nagmamasid sa amin, at nagpatuloy sa paglalakad papuntang canteen.
"Hannah!" Napatingin ako nang may tumawag sa akin.
Nandoon sina Ranel, Jhoerence, Ashley, at Carlo. Nakangisi naman sila habang itinuturo si Carlo.
"Uy. Si Carlo raw." Nanunudyong bulong ni Suzzaine.
"Pake ko do'n." Pagtataray ko, pero hindi pa rin naalis ang ngisi sa kanila kaya iniwan ko silang parang baliw na nakatayo doon at pumila na sa bilihan ng pagkain.
Kaagad naman nila akong sinundan pero nandoon pa rin ang ngisi sa kanilang mga labi.
"Sumakit sana 'yang mga panga niyo kaka-ngisi." Ismid ko na ikinatawa naman nila.
"'To naman eh. Ganiyan ka talaga kapag kinikilig 'no?" Pang-aasar ni Queenie.
"Gago." Sambit ko. Wala pa rin silang tigil sa pang-aasar sa akin pero hindi ko na sila pinansin. Eh kung dyan naman sila masaya, 'wag na nating kontrahin.
πΊπ»πΊπ»πΊπ»
Madali nang natapos ang maghapon sa akin. This is it. Napatingin ako sa hawak kong cellphone. 4:40 pm na, ilang minuto na lang ay nandito na ang mga taong makikilala at makakasama ko mula ngayon.
Sumagi mulu sa isip ko ang visions na nakita ko at ang sinabi ni Ivy.
'Two of those shadows you saw are here.'
Who among them? Napatingin ako sa isang grupo ng mga mag-aaral na naglalakad papunta sa Conference room sa Fourth Floor ng isang building. Sila ang mga Officials ng ADM.
I don't want to suspect anyone, to be honest, but here we are. I accepted the job---the mission to find the meaning of what I saw in the vision.
"Too early." Napatingin ako sa lalaking papalapit sa akin. Siya 'yung nakausap ko sa Crescent Archives'. I hope I would know his name soon.
"Sa Office daw." Sinundan ko naman siya sa paglalakad. Kaninong office?
Nakailang liko kami at huminto kami sa harapan ng isang pinto na gawa sa salamin. One-sided mirror if I'll describe.
Laking gulat ko nang mapagtantong office ito ng Principal. Ni Sir William.
Si Al na ang nagbukas ng pinto kaya pumasok naman ako. Bumungad sa akin si Sir William na nakaupo sa Swivel Chair; si Headmaster Dominique na nasa harapan lang din ni Sir William; Sinalubong naman ako ng ngiti nila Nathan at nung babaeng katabi niya habang tumango lang sa akin ang isa pang lalaki.
"Welcome to the group, Ms. Villareal." How did he know me?
"I don't want to scare you but we've been monitoring you for a while now." Hindi ko na ipinahalata ang aking gulat.
"I hope not all the time, sir." I answered. Napatango lang naman siya.
"Hindi pa pala nagpapakilala sa'yo ang mga batang ito." Pagtutukoy ni Headmaster kina Al.
"This is Al, Freya, Nathan and Eli."
"Elijah, sir." Pagtatama ng lalaki sa gilid.
"Don't listen to him. Just call him Eli." Headmaster said. Narinig ko namang napabuntong-hininga si Elijah sa sinabi ni Headmaster.
Marami pa kaming pinag-usapan. Tungkol nga sa 'trabaho' na pinasok ko.
Ang iba pang sinabi ni Sir William ay hindi na rin nag sink-in sa aking utak, dahil iisa lang ang umiikot sa aking isipan.
'Why are they trying to take down our school? May mapapala ba sila do'n?'
Pasimple kong hinawakan ang kwintas na suot ko. Sabi nila Kuya, ito raw ang iniwan sa akin ni Mama ilang linggo bago siya sumakabilang-buhay. I don't know if this necklace contained magic but everytime I hold it, it brought me an unexplainable comfort.
"There's no turning back. Are you sure you will do this job, Ms. Villareal?" I stared at Sir William when I heard him saying my surname.
He's right. If I accept this, there's no turning back. Kailangan kong panindigan ang pinasok ko.
"Hindi ko trabaho ang pag-e-espiya, pero dahil ayaw kong mawala ang school natin, I will accept the offer." Sinserong sabi ko. Katahimikan ang bumalot sa amin nang sinabi ko iyon.
"Alright then," nakarinig ako ng isang drawer na bumukas. Galing iyon sa desk ni Sir William.
"Take this." Lumapit siya sa akin at iniabot ang isang bagay. Napatitig ako doon nang makitang isa iyong maliit na bote. Kumunot ang noo ko nang makitang may nakalagay na parang pulbo doon.
"Just use it when needed. Nakalimutan ko na ang tunay niyang pangalan, but my acquaintance said its a potion that can heal any wounds." Paliwanag niya.
"Bukas na bukas lagi mo na silang makakasama," dagdag niya. "Kaya tandaan mo na ang mga pagmumukha nila, lagot ka kay Headmaster kapag nangyari 'yon."
Narinig kong mahinang natawa si Headmaster Dominique. "Don't scare her, William. Remember who she is."
Saglit akong napasulyap kay Headmaster nang sabihin niya iyon. Nakaramdam naman ako ng pagtataka.
"5:10 pm na pala. Umuwi na kayo." Sir William commanded. Sabay-sabay naman kaming tumayo at lumabas ng Principal's Office.
"Sa'n ka pala umuuwi?" Tanong ni Nathan sa akin. Nabaling din ang tingin nila sa akin maliban kay Al.
"Ahm.. Dyan lang." Tumuro ako kung saan.
"Wala kang kasama?" Tanong ni Elijah.
Umiling ako. "Samahan ka pa ba namin?"
Kaagad naman akong umiling ulit. "Hindi na. Uwi na kayo." dagdag ko. Kaagad naman akong tumalikod at naglakad palayo.
Makakatapak na dapat ako sa labas ng school nang makaramdam ako ng presensya ng isang tao. Kaagad akong napahinto at napalingon sa aking kanan. Tanging mga halaman at upuan na yari sa kahoy ang aking nakita.
Someone's tailing me. Kaagad kong kinapa ang dala kong patalim sa aking baywang.
"Stop tailing me." Para akong baliw na kinausap ang aking sarili nang sinabi ko iyon.
Nakarinig muli ako ng isang yabag ng sapatos, kaya mas lalong humigpit ang hawak ko sa aking patalim.
"Hindi mo gugustuhin ang susunod kong gagawin kapag naramdaman pa kita ulit." I murmured. If he thinks I'm kidding, he'd mistaken.
Hindi na ako nakatiis at tuluyang si-nummon ang akin espada. Tumayo na ako ng tuwid at huminga ng malalim.
"Why are you following me, anyway?" Takang tanong ko.
"Did you follow me mula nang pumunta ako sa Principal's Office?" Still, no response.
Bumuntong-hininga na lang ako, at nagpatuloy sa paglalakad palabas ng school, ngunit mas lalo akong nagagambala nang nakakaramdam pa rin ako ng mga yabag na sumusunod sa akin.
Matalino siya dahil kada humihinto ako sa paglalakad ay humihinto rin siya. Pasalamat siya at hindi talaga ako magaling sa charades.
"Balakadyan." I said then tsked. Whoever he is, he wasted my more or less 10 minutes.
πΊπ»πΊπ»πΊπ»
Pag-uwi ko ay si kuya Jack lang ang nandoon. As usual, nakaupo ito sa pang-isahang sofa habang nagbabasa ng bagong biling libro niya. Minsan nga nagtataka ako kung paano siya nakakabili ng mga librong ganiyan eh.
Pahingi namang money. Pambili lang ng wattpad books ih.
"Sina kuya?" Tanogn ko sa kaniya. Saglit itong napasulyap sa akin bago bumalik sa kaniyang ginagawa.
"Bumalik sa Windermere. May inakikaso." Tipid na sagot nito kaya tumango na lang ako. Nasanay na ako na bihira siyang magsalita.
He's cold, katulad ng convo ninyo.
Naglakad na ako pataas at papunta sa aking kwarto. Pagpasok ko ay ibinaba ko ang aking bag sa upuan at ibinagsak ang sarili sa higaan.
Naalala ko tuloy ang ginawa kong pagtanggap sa trabahong 'yon. Should I tell to them? Kina Kuya?
'This job shouldn't be known by everyone.' Isa iyon sa mga natandaan ko sa mga sinabi ni Sir William.
Hindi pwedeng malaman ng sinuman. Kahit sina Suzzaine. Kahit ang mga kuya ko.
Napabuntong-hininga na lang ako. Hindi pa naman ako sanay na naglilihim sa kanila.
Ikaw sanay ka na 'no? Nangupit ka nga sa wallet ng nanay mo eh.
Nakarinig ako ng ringtone. Napagtanto kong galing iyon sa aking cellphone kaya kaagad akong tumayo at kinuha iyon sa aking bag.
Unknown Number calling
Answer | Decline
Nang itinapat ko iyon sa aking tainga ay nakarinig ako ng isang nakakabinging tunog, kaya bahagya ko iyong inilayo sa aking tainga.
"You're one of them." A manly voice spoke on the other line. Kaagad namang kumunot ang noo ko.
"You're one of them, and you're now on our list, Hannah." This time, babae naman ang nagsalita. Dahan-dahan akong napaupo sa gilid ng aking kama.
"Who are you?" Naging seryoso na ang tono ko dahil parang alam ko kung ano ang ibig niyang sabihin.
A woman's voice laughed. "You'll regret what you did."
Matapos no'n ay binaba na niya ang tawag. Saglit naman akong napatingin sa screen ng aking cellphone. Maya-maya ay nakahinga ako ng maluwag nang magsink-in na sa aking utaka ng nangyari.
Who are they? 'Yon ang unang tanong na nabuo sa aking isipan. Bigla ulit tumunog ang aking cellphone kaya nagulat ako sa pag-aakalang 'yon nanaman ang tumawag.
Sinagot ko ang tawag ni Suzzaine sa akin. "Bakit?"
"Wala lang. Chine-check ko lang kung naload-an ako ni Iya." Natatawang anito. Nakakarinig ako ng ibang boses sa kabilang linya, senyales na may iba siyang kasama.
"Niload-an ka niya?" Wala sa sariling napangiti ako. Kanina lang ay nakakaramdam na ako ng takot, ngayon ay gumaan ang pakiramdam ko narinig ko lang ang boses ni Suzzaine.
"Ako kasing magpapa-print ng assignment niya sa Science, kaya niload-an niya ako." Nae-excite na anito. Siguro kung nasa harapan ko siya ngayon ay nagtatalon na siya sa tuwa.
"Magkano naman? Baka GOSURF10 lang ha." Natatawang sabi ko.
Pakiramdma ko ay nag-pout siya. "Hidni ah. 50 naman."
"Pa-hotspot na ako." Biro ko kaya natawa siya.
"Nahiya naman ako sa'yo. Naka-wifi nga kayo dyan eh. Pldt pa."
"Sky fibr po." Pagtatama ko kaya natawa siya ulit. Pagpasensyahan niyo na at mababaw talaga ang kaligayahan niya.
"O sige. Chi-neck ko lang talaga. Bye. Labyu." Paalam nito.
"Labwu too." Bulong ko. Kunwari naman siyang kinilig hanggang sa pinatay na niya ang tawag.
Napabuntong-hininga na lang ako, lalo na nang maalala ko ulit ang trabahong mula bukas ay gagawin ko na.
I hope everything's going to be smooth...
But I knew it won't, right?
πΊπ»πΊπ»πΊπ»
Pagpasok ko sa aming classroom ay pareho pa rin sa nadadatnan ko araw-araw. Mga kaklase kong palakad-lakad at hindi naglilinis. May mga baong tsismis sa isa't-isa. May mga magkakasamang bababa para lang bumili kaagad ng pagkain kahit hindi pa recess.
"Hannah! Laruin mo ML ko." Nilapitan ako ni Suzzaine. Dala niya ang cellphone niya ngayon lalo na't may load siya..
"Nakutungan ako ni Suzzaine." Bulong ni Iya kaya natawa naman ako, samantalang inirapan siya ni Suzzaine.
"Ako na nga gagawa ng assignment mo eh. Kulang pa nga 'tong binigay mo eh." Napailing na lang ako. Mukhang mangongotong nanaman si Suzzaine.
Tinaasan siya ng kilay ni Iya. "Assignment lang naman 'yan ah? Ano akala mo? Thesis?"
"Kahit na. Sayang ink ko sa'yo eh." Suzzaine backfired. Pumagitna naman na si Jenklint sa kanila kaya mahina akong natawa.
"Alam niyo, para walang away. Ako na lang load-an niyo." Taas-baba pa ang kilay niya habang sinasabi 'yon.
Kaagad namang nag-reklamo ang dalawa, lalo na si Iya. Syempre hindi na 'yan papakotong, nakutungan na nga ni Suzzaine eh.
Wala sa sariling napatingin ako sa labas ng classroom namin. Kumunot ang noo ko nang makita ang isang lalaking naka-itim na jacket at mukhang nakatingin sa direksiyon namin.
Tama nga ako dahil nagtama pa ang aming mga tingin. Hindi ko siya masyadong namumukhaan pero alam kong nakatingin siya mismo sa akin.
I saw his lips formed a curve on its edge, which sent me chills down to my spine. Akma na sana akong lalabas para habulin ang lalaking 'yon pero laking gulat ko nang maglaho na siya.
Who is he? Naalala ko tuloy 'yung naramdaman kong sumusunod sa akin kahapon.
Napatingin ako muli kina Suzzaine na nag-aasaran pa rin hanggang ngayon.
They won't be in danger even if I accepted the job, right?
Hannah Nicole VillarealHalos buong araw akong wala sa sarili dahil sa lalaking nakita ko kaninang umaga. Para ngang walang lasa ang kinakain ko kaninang meryenda na binili nila Jenklint.Who's that guy anyway?The way he smirked, it creeps me.Parang... nagpaparamdam.Oh, scratch that! Nananakot siya.Wala sa sariling napatingin ako sa isa sa bintana ng aming room na katabi ko lang.I can ask Kian about that guy, dahil mabilis niya 'yong mahahanap, but there's a part of me saying I shouldn't."Birthday mo nanaman iniisip mo? Matagal pa 'yon eh." Kaagad naman akong napatingin kay Darlyn na katabi ko ngayon.
Hannah Nicole VillarealIts Tuesday today, 3 days before Friday, obviously. Iyon ang araw na ayon kay Sir William, ay magpo-protesta ang mga umano'y impostor na nagpapanggap na Academian.Bigla ko nanamang naalala ang mga impormasyong laman ng folder na ibinigay sa akin ni Al.Teka lang. Why did he gave me his information? Alam niya ba na sinusundan kami ni Isah kaya niya 'yon ibinigay sa akin?Or was it my own mission?Saglit naman akong napaisip.Maybe, right?Hindi kaya sola na ang hahawak sa mga mangyayari sa Biyernes pagkatapos ako ang maghahalungkat sa pakay ni Isah.That maybe is the case, but I need to conf
Hannah Nicole VillarealIts Tuesday today, 3 days before Friday, obviously. Iyon ang araw na ayon kay Sir William, ay magpo-protesta ang mga umano'y impostor na nagpapanggap na Academian.Bigla ko nanamang naalala ang mga impormasyong laman ng folder na ibinigay sa akin ni Al.Teka lang. Why did he gave me his information? Alam niya ba na sinusundan kami ni Isah kaya niya 'yon ibinigay sa akin?Or was it my own mission?Saglit naman akong napaisip.Maybe, right?Hindi kaya sola na ang hahawak sa mga mangyayari sa Biyernes pagkatapos ako ang maghahalungkat sa pakay ni Isah.That maybe is the case, but I need to conf
Hannah Nicole Villareal"Good luck ulit ha." Ani Queenie sa akin. Kakatapos lang naming mag-lunch break at ngayon ay naglalakad na kami pabalik sa aming classroom.Ngumiti naman ako. "Sana swertehin ako.""Ano ka ba? Baka nga sigurado ka na do'n eh. Konti lang 'yung mga naririnig ko na mag-a-apply." Ani Suzzaine"Cold daw kasi si President eh. Sabi nung mga madadaldal." Dagdag ni Jenklint.Ah... parang si Al lang.Speaking of the devil, nasalubong namin si Al. Mag-isa lang niyang naglalakad at mukhang papunta siya sa Principal's Office.
Ace Dewei CarterI woke up early today, and the first thing that popped up on my mind is what Academian Confessions posted.Five students. Two tecahers.I sighed.I just hope it was just a false alarm.I went to the bathroom to take a bath, of course. Pagkalabas ko ay mabilis akong nagbihis, then get my black coat on the rack.Nang lumabas ako sa apartment na tinitirahan ko ay biglang nag-vibrate ang phone ko.When I got it, I received a text message from Sir William.Sir W
Hannah Nicole VillarealI've been out of my mind since last Friday. It's already Monday today, at nandito kami sa Athletics' Ground habang hinihintay ang pag-uumpisa ng flag ceremony.Just seeing my hand stained with Isah's blood made me vomit.How can I do that? I almost killed him.Mabuti na lang at nakakapagsalita pa rin ako ng maayos sa mga kaklase ko. I mean, I can still hide what's really bothering me, kaya hindi sila nag-aabalang magtanong.How about Al and others?I haven't seen them mula kaninang umaga. Maaga kasi akong pumasok at saglit na dumaan sa office ni President. He wasn't there yet. Tinignan ko lang kung may
Hannah Nicole Villareal"I just to remind you na next week na ibibigay ang mga bagong uniforms ninyo, kaya kailangang maaga kayong pumasok bukas dahil kukuhanin nila ang measurements ninyo." Mahabang litanya ni Ma'am Sarah."Ma'am ano po itsura ng uniform namin ma'am?" Tanong ni Alexi."Secret. Surprise." Banat ni Ma'am Sisa kaya natawa kami. Ang iba naman ay nainis dahil sabik silang malaman kung anong mga pinagbago ng bagong uniform namin."Gusto ko sana 'yung gano'n sa Titan Academy." Sambit ni Jenklint."Wow naman. Wattpad pa nga." Komento ni Queenie sa kaniya."Bakit ba? Libra namang mangarap
Hannah Nicole VillarealHawak ko ang aking cellphone habang naglalakad papunta sa Academia Del Magia. Ka-chat ko ngayon sina Iya dahil marami silang tanong tungkol sa bago naming uniform.HSS: Kulang pa sa tangkadBet ko 'yung color blue HAHAHAHA.HSS: Sobra na sa kakyutanWew. Baka nga mas lalo pang makita 'yang taba mo.HSS: Kulang pa sa tangkad reacted to HSS: Sobra na sa kakyutan:π‘HSS: Sobra na sa kakyutan
April 3, 2021SaturdayMore than 2 months laterKeisha Maecy Enrile"Keisha! Ang bagal mong magbihis!" Sigaw ng kapatid kong si Nicole."Sandali lang! Hayst!" Inis na singhal ko. Nagpapaganda lang naman ako dito ah! Graduation day na ngayon kaya kailangang ganito. Hmph!Nang makalabas ako ay padabog ko pang isinara ang pinto dahilan para mapatingin sa akin ang PANGIT kong kapatid.Oo. Pangit siya. PANGIT!"Tsk. Nagmamaganda ka nanaman?" May halong pang-aasar na tanong niya.Matalim ko siyang inirapan. "At least nagpapaganda. Eh ikaw?" Pabalik na banat ko."Hindi kasi ako maarte tulad mo." Aniya habang pareho kaming naglalakad papunta sa tabi ng kalsada.Siya na ang pumara ng traysikel na duma
January 24, 2021SundayA month later....Christa EsperonNagising ako nang marinig kong may kumalampag sa bakal na rehas.Napabangon ako kaagad nang makitang binuksan ni Earl Jhon ang pintuan ng sarili kong kulungan."Tayo." Utos niya kaya kaagad naman akong tumalima.Akala ko ay poposasan niya ang dalawang kamay ko, pero sinenyasan niya lang ako na sundan siya, kaya tahimik akong naglakad sa likuran niya.Hindi ko maiwasang magulat at mamangha nang lumabas kami sa Dungeon. Mula September ay nandito na ako sa lugar na 'to.Laking pagtataka ko nang nandoon sina Lawrence—kaming mga nakulong nang pare-parehong araw tatlong buwan na ang nakakaraan.Hindi ako nagsalita pa, at sumama sa kanila, hanggang sa sumak
December 24, 2020ThursdayAlmost a month later...Albestein TorresI woke up late, so obviously, I went late on school. However, there's nothing to worry about. The whole Academia Del Magia will have our Annual Christmas Party. It'll be celebrated by each sections.When I went inside our classroom, my classmates are all wearing their formarl attires. Red dresses. Green shirts. Gold earrings and accessories.As for me, I only wore my typical green shirt with black pants and white shoes. Aside for the Christmas Party, there's nothing I should celebrate for.Since it was boring inside, I went outside our classroom, and there I saw Freya.It seems someone forced her to wear that sttire. She's looks like one of Santa's Elves, because she's wearing fake elf e
November 30, 2020MondayAlmost a month later...Hannah Nicole VillarealTime Check: 7:25 am, at nagkakagulo na ang buong Academia Del Magia nang ganito kaaga.Oops. Hindi dahil Flag Raising Ceremony na—wala kaming ganoon ngayon—dahil HALLOWEEN PARTY na!Pagpasok ko sa aming classroom ay kaagad bumungad sa akin si Rimar. Hindi ako matatakot sa make-up niya kahit nagmukha naman talaga siyang zombie doon."Awoo!" Malakas na sigaw niya pero pinatawa niya lang ako."Ano ka ba talaga? Zombie o lobo?" Sarkastikong tanong ko."Kunwari namang matakot ka ah! Robert!" Biglang tawag niya sa kaniyang likuran.Doon na talaga ako literal na nagulat nang makita si Robert. Although alam kong costume lang din niya 'yo
Hannah Nicole VillarealNagising ako... nang nakatayo?!Napalinga-linga kaagad ako sa paligid, ngunit tanging kulay puti lamang ang nakikita ko."Hannah." Napalingon ako sa aking likuran nang may tumawag sa akin.Nabigla ako nang makita si Jadehlyse. Nakasuot siya ng kulay asul na damit.Blue symbolizes Truth."Nakapag-desisyon ka na ba?" Kumunot ang noo ko dahil nalilito ako sa kaniyang tanong."S-Saan?" Nauutal na usal ko."Maaari ko pang mahiram ang iyong katawan. Kahit sa maikling panahon lamang?" Muling tanong niya kaya naalala ko ang parehong tanong na isinumbat niya sa akin kanina."H-Hindi ba pwedeng kausapin mo siya nang ganiyan ka?" Nag-aalangang tanong ko.Umiling siya. "Sana ay pagbigyan mo ako. Pakikiusapan ko siya na itigil n
Hannah Nicole Villareal"Bring Demi and the others back!" I shouted at Christa's face. I attacked her but she caught my sword, kaya niya ako nahila palapit sa kaniyaWalang isang metro ang pagitan ng mga mukha namin, at ramdam kong may ilang kadena na rin ang nakapalupot sa binti ko.She laughed. "If you defeat me, they'll be back to normal, but if you can," saglit siyang napatingin kina Muse Demi na hindi pa rin gumagalaw ngayon.She's not a time controller, but she can break the time for a person. Siya ang nagpatigil sa oras nila Muse Demi kaya hindi sila gumagalaw."Damn you, Christa!" I shouted again sabay sinipa ko siya sa tagiliran. Hinarangan 'yon ng kaniyang mga kadena, pero laking gulat niya na nang dahil sa sipa ko ay nagkapira-piraso ang mga kadenang 'yon.Sa kaniyang gulat ay kinuha ko na 'yong pagkakataon par
Keisha Maecy EnrileTahimik akong nakatitig sa harapan kung nasaan ang blackboard nang makakita ng iang pamilyar na mukha na pumunta sa harapan.Napatingin ako kay Alexi na napatayo kaagad nang makita ang kaniyang mukha, habang ang tao naman sa harapan ay bahagyang natawa.Hindi ko siya narinig na nag-cast ng isang spell, pero naramdaman ko nanaman ang enerhiyang mula sa kaniya."Copy Magic: Negation." Narinig ko sa isa sa mga kaklase ko na nag-chant ng isang spell, dahilan para ang nga majinipis na lubid na 'yon ay maglaho sa hangin.Napatingin ako sa likuran, dahil nandoon din pala sina Ma'am Sarah at Ma'am Sisa, ngunit laking gulat ko nang makitang may mga lubid o strings na nakapaligid sa kanila.Sir Jonathan caught them. Dang it!Inis akong napatingin kay Sir Jonathan na nasa harapan, at nakngisi
Several Hundred Years Ago..."Jadehlyse! Jeidelyn!""Shhh!" Bulong ko kay Jeidelyn na katabi ko habang nakaupo kami sa ilalim ng aming kama."Kayong mga bata kayo talaga. Huwag na kayong magtago dyan kung ayaw niyong sina Jakan pa ang humanap sa inyong dalawa.""Bulaga!" Sabay naming sigaw ni Jeidelyn. Nagkunwari namang nagulat si Manang Jerya, ngunit maya-maya ay hinabol niya na kami ni Jeidelyn ng kurot."Hali na kayong mga bata kayo. Oras na nang hapunan. Nandoon na rin ang mga bisita. Magbihis na kayo kung marumi iyang mga damit niyo.""Maayos naman na po ito, Manang. Hindi na ho kailangang palitan." Katuwiran ko kung kaya't hindi na nagsalita pa si Manang Jerya ukol dito.Nang makalabas kami sa aming kwarto ay nakasalubong namin ang ilang mga Elleria, o mga kasama ni Inay sa pag-aalay sa Diyos ng
Hannah Nicole VillarealSabay kaming umupo sa tabi ng puno, at kasabay no'n ay humampas nang marahan ang hangin, pero sapat na 'yon para maihangin ang buhok ko.Pati buhok ko ngayon ko na lang napapansin. Nakalimutan ko nang gupitin kaya mahaba na siya ngayon."I don't know if my plan would work, but—""Handa akong makinig." Kanina ay nakatingin ako sa malayo, hanggang sa tinignan ko rin siya. Nagtagpo ang aming tingin, pero kaagad naman akong nag-iwas muli ng tingin."Okay. So, from ten—seventeen members—to now only six. Count me in on that number. Christa, Sir Jonathan, Karina, Clayton, Liz and me.""Si Sir Jonathan ba 'yung laging tumutulong sa inyo na makatakas." Hindi ko mapigilang tanong ko. When I noticed those strings on his fingers, I thought of that.Tutal sinabi na niyang