"Matagal ko na rin itong sabihin sa iyo at kumukuha lang ako ng lakas ng loob para sabihin sa iyo ang napakahalagang bagay na ito." dahan-dahan na tumayo si Mike sa kaniyang kina-uupuan at hindi ko inaasahan na luluhod siya sa aking harapan at sabay sabing. "Kristina, will you be my girlfriend?" Nagulat ako ng husto sa kaniyang ginawang pagluhod lalo na sa sinabi niya. Subalit hindi ko maikakaila sa aking puso na sobrang na-touch ako sa ginawa ngayon ni Mike. Dahil sa sobrang napakapormal ng kaniyang paglahad ng kaniyang pag-ibig sa akin gayon din ang kaniyang pagtanong na "Can I be here girlfriend." Hindi na ako nag-isip pa at nag-aalinlangan na sagutin agad ang tanong ni Mike kung kaya't agad kong sinabi sa kanya ang salitang. "Yes Mike," emosyonal na pagsabi ko habang pinipigilan ang aking sarili na umiyak dahil sa tuwa na aking nadarama ngayon.Mayamaya pa ay biglang tumayo si Mike at aking ikinagulat at ikina-bigla nang bigla-bigla na lang siyang tumalon at sumisigaw dahil sa
Mayroon na lamang akong natitirang 30 minutes para sa aking pagbyahe papunta sa bahay nila Mike at bago magsimula ang party.Hindi pa man ako nakaalis ng bahay ay tumawag na sa akin si Mike para sa kaniyang pagsundo sa akin ngayon.At dahil sa alam kong marami pa na inasikaso sina Mike sa bahay nila para sa nalalapit na pagsapit ng party o celebration mamaya ay tinanggihan ko na lang ang kaniyang pag-alok sa akin na sunduin ako rito sa bahay.May kotse naman ako kung kaya't hindi na kailangan na sunduin pa niya ako lalo na at may importante pa siyang inaasikaso roon sa kanila.Agad ko naman na nakumbinsi si Mike kung kaya't pumayag na lang siya na huwag na akong sunduin at ako na lamang ang magbabyahe mag-isa papunta sa bahay nila.Pero syempre bago iyon ay nagbilin siya nang kaniyang paalala sa akin na mag-ingat ako sa aking pagmamaneho.Matapos ang aming naging pag-uusap ni Mike telepono ay agad na rin akong umalis at bumyahe papunta sa kanilang bahay.Matapos ang mahigit labing lim
Nakaramdam naman ako ng kunting inis sa kaniyang sinabi sapagkat tila parang pinapamukha niya sa akin na hindi ako importanting tao para kay Mike. Bagkos ay kung sino-sino lamang."Excuse me?! Malamang ay iimbitahin ako ni Mike sa kanilang party sapagkat girlfriend niya ako at importante akong tao para sa kanya at sa pamilya niya. And I'm wondering na bakit ka nga ba nandito at nakadalo sa kabilang party subalit kakasabi mo lang kanina na ex-girlfriend ka niya. Mayroon ka pa bang puwang sa buhay ni Mike?" Palakas na boses na pagsabi ko sabay tinitigan siya sa kaniyang mga mata habang nakatakaas ang aking kaliwang kilay. "Oh I'm sorry to say that word. By the way I'm just stating the fact my dear," dugtong ko pa sabay pagtirik ng aking mga mata.Tila parang natulala naman at naging speechless si Savannah sa aking naging sinabi sa kanya kung kaya't para siyang isang bata na tikom ang bibig dahil sa walang naisip na sabihin."Magaling kang magsalita at hindi ko iyon in-expect. Anyway hin
"You? What are you doing here? Oh what a coincidence. Coincidence ba nga ba or_," ani ko sabay napapaisip ng husto sabay pinukol din siya ng tingin."Excuse me? Iniisip mo ba na sinusundan kita? Napaka-assuming mo naman yata para mag-isip ka ng ganyang bagay," sabay tumawa na halatang napipilitan lamang."Actually wala naman akong may sinasabi na ganyan. But I wonder na bakit ka pa nga ba napadpad dito thought one way lang ang daanan na ito and beside that sakop pa bahay ko ang lugar o daanan na ito. In fact sobrang lapit lang ng bahay ko sa kinatatuyaan nating dalawa rito ngayon. Now tell me, coincidence na ba o sabihin na lang natin na spy ka?" Palakas na boses na pagsabi ko habang napatawa ng kunti sapagkat alam kong mapapahiya siya sa sanabi ko.Napatigil naman siya sabay napalunok ng kaniyang laway na tila balisa sa kakaisip ng kaniyang magiging palusot sa akin. "Ok! Hindi na ako magpapaligoy ligoy pa. I was there to tell you na layuan mo si Mike. Marami ka pang walang nalalaman
Paglapit ni Mike sa akin ay agad niya akong hinalikan sa labi. "Hey what happened to you are you okay?" Tanong ko Mike na halatang may pag-aalala ang tono ng kaniyang pananalita."Yeah I'm fine. Ayos lang naman ako," maikling sagot ko sa kanya sabay ngumiti kahit habang palihim na nagkukunwari at napipilitan lang."I called you many times but hindi mo man lang sinasagot kahit na isang tawag ko. Is there something wrong?""No! I mean there's nothing wrong with me. Sobrang busy ko lang kasi kanina roon sa pinapatayo kung building at may ibang inasikaso pa," pakunwari ko pa sa kanya sabay iwas sa bawat tingin niya sa akin."Wait, you look like_," biglang napahinto siya sa kaniyang pagsabi dahil sa biglang sumulpot ako."Anyway pumasok na muna tayo sa loob. Insakto at may inihain ako. Kumain kana muna, "Nang makapasok kami sa loob ay agad na tinanong ako ni Mike sa isang bagay kung bakit nga ba hindi ako sumipot sa kanya kanina roon sa simbahan upang sabay kaming magsimba."By the way hi
"Hanggang ngayon ay iniisip ko pa rin kung saan ako nagkulang bakit mo ginawa sa akin ito. Hanggang ngayon ay palaisipan pa rin dito sa aking isip kung bakit lahat ng taong minamahal ko ay sadya akong sinasaktan. Bakit ba kailangan masaktan kapag nagmahal? Kung sino pa 'yung matinong tao at seryosong tao ay siya pa itong niloloko at tinataboy. Bakit ba ganito ang mga tao sa mundo?" Hindi ko inaasahan na bigla-bigla na lamang tutulo ang aking mga luha sa mata kahit na anong gawin kong pigil.Agad naman na lumapit sa akin si Mike nang makita niya ang pagpatak ng aking mga luha at walang pag-alinlangan na niyakap ako kahit na alam niyang galit ako sa kanya at masama ang loob ko sa kanya.Hindi na rin nagawang pigilan ni Mike ang kaniyang emosyon na nadarama sa kaniyang sarili kung kaya't napaiyak na rin siya habang panay sa kakahingi ng kapatawaran sa akin."I'm sorry if I hurt you, I'm sorry if you cry because of me. I love you so much Kristina and I don't want to lose you. Please pata
"Sino kaya ang nasa loob ng sasakyan itim na iyan na siyang huminto mismo sa labas ng bahay ni Kristina? Kaibigan niya kaya iyan o hindi ba kamag-anak?" Pagtatakang tanong ni Troy sa kaniyang sarili habang tutok na tutok sa itim na kotse at hinihintay ang paglabas ng taong nasa loob nito."At ano naman kaya ang punterya ng taong ito at bakit dis-oras na nang gabi ay pumunta pa rito sa bahay ni Kristina," dagdag pa niya habang napapaisip ng hindi ka nais-nais patungkol dito.Mayamaya ay biglang bumukas ang pintuan ng kotsing itim kung kaya't mas inigi pa ni Troy ang pagtutok dito nang sa ganoon ay makita niya ng mabuti ang taong nasa loob nito.Tila hindi na siya mapakali sa kaniyang sarili dulot sa labis na paggalak na makita ang taong ito. Tila naghahalo halo na ang kaniyang mga iniisip. Sapagkat disidido talaga siya na malaman kung sino nga ba ang taong ito. Ito ba ay isang babae o di kaya isang lalaki.Ilang saglit pa ay tuluyan na ngang bumukas ang pintuan ng kotse at nakalabas a
"Tama na siguro ang nagkita tayo kanina, wala ng dahilan pa para muli tayong magkita ulit o magkausap man lang. Masaya na ako ngayon sa piling ni Mike at magiging masaya na rin ako para sa iyo Troy," pangiting sabi ko pa sabay huminga ng malalim.Mayamaya pa ay pinutol ko na ang aking pag-iisip patungkol kay Troy at napagdesisyonan ko na lamang na magbihis upang ako'y makatulog na.Magbibihis na sana ako ng mga sandaling iyon ng may narinig akong kaka-ibang ingay sa labas ng aking kwarto na siyang umagaw sa akin ng atensyon. Kung kaya't hindi ko naituloy ang aking pagbibihis at napag-isipan ko na muna na lumabas ng aking kwarto upang tignan ito.Lumabas ako ng kwarto na nakatapis lamang ng tuwalya habang napapaisip sa ingay na aking narinig kanina.Nang makalabas ako ay tila biglang huminto ang ingay na aking narinig. Tila parang wala namang kaka-iba rito kung kaya't bumalik na lang ako papasok sa loob ng aking kwarto. Hanggang sa isang beses ay may narinig akong may parang bumukas ng
Ilang oras ang pananatili ko rito dahil sa paghihintay ko sa paglubog nang araw at mayamaya lang din ay tila nagsisimula nang lumubog ang araw.Habang nakatitig ako sa ilog ay may napansin akong isang anino ng lalaki na naka-refelect sa tubig. Nagtaka ako kung kaya't dahan-dahan akong lumingon.At paglingon ko ay hindi ko inaasahan na makikita si Troy na siyang nakatayo sa aking likuran.Nabigla ako at nagulat lalo pa alam kong hindi pa siya nakagising mula sa kaniyang mahabag pagkawala ng malay at iyon nga ay nagpapagaling pa siya. Subalit ngayon ay nandito siya sa Laguna mismo sa aking harapan na siyang labis kong ipinagtaka."Na istorbo ba kita?" Mahinahon na tanong ni Troy habang may ngiti sa kaniyang mga labi.Napatigil naman ako habang tulala lang dahil sa hindi makapaniwala na nandirito siya ngayon."Nandito ako para humingi muli nang patawad at pasensya sa iyo Kristina. It's been a long time na hindi tayo muli nagkausap since the accident happened," wika pa ni Troy sabay hawak
"And I was surprised nang matuklasan kong your ex-girlfriend Savannah ay siya pa lang kinaaabalahan mo. At gusto mo pa bang malaman ang mga further information na natuklasan ko?" Sabay pinukol ko siya ng masamang tingin habang napatawa ako ng kunti kahit alam ko namang napipilitan lamang ako."I saw you and your ex-girlfriend Savannah na naghahalikan at gumagawa ng kababuyan! Gusto mo pa bang malaman ang lugar at panahon? It was Sunday in the afternoon at San Carlos St. Kung saan nagawa niyo pang mag renta ng isang private house para magawa niyo lang ang mga kababuyan niyo ni Savannah! Gusto mo rin ba na malaman kung paano ko iyon nalaman? Obviously sinundan ko si Savannah sakay ng kaniyang sasakyan at hindi ko inaasahan sa aking buhay ang aking makikita at matutuklasan doon! And now tell me, iba ka ba sa lahat ng lalaki Mike? Matino ka ba katulad ng pagkakasabi mo noon sa akin?"Natulala naman si Mike habang hindi alam ang kaniyang sasabihin at ipapaliwanag sa akin. Mayamaya pa ay hu
"Diyos ko 'wag naman sana magkatotoo itong iniisip ko ngayon. Sana ay mali lang ako ng iniisip 'wag naman sana umabot pa sa puntong magkakaroon ulit ako ng trauma. Ikaw na lamang ang bahala," bulong ko pa sa aking sarili sabay huminga ng malalim habang balisang balisa na.Ilang saglit pa ay nakita kong pumasok sa isang private house si Savannah kung kaya't pinahinto ko na lamang ang aking sasakyan lalo pa at makikita nila ang aking pagpasok doon.Humanap muna ako ng magandang pagtaguan ng aking sasakyan upang hindi nila ito makita. At nang makahanap na ako ng magandang lugar na pagtaguan ng aking sasakyan at agad akong tumungo sa entrance ng private house na pinasukan ni Savannah.Wala namang ka tao-tao ang lugar na ito pero bakit naririto ngayon si Savannah. Ano naman ang gagawin niya rito, imposibli naman na pupunta siya rito ng mag-isa. Siguro ay may taong nag-aantay sa kanya sa loob ng private house na ito.Mayamaya pa ay napaisip ako sa aking gagawin upang makapasok sa loob ng h
Mayamaya pa ay um-order na sila Savannah kasama ang dalawa pa niyang kaibigan na hindi ko kilala.Pinagmamasdan ko lang sila habang sila'y abala sa pakikipag-kwentuhan sa isat-isa.Ilang saglit pa ay dumating na ang kanilang order. Um-order sila ng aming specialty na main dish which is Spicy buttered chicken."Wow it looks like delicious!" Sabi pa ng isa sa mga kasamahan ni Savannah.Nang magsimula na silang kumain ay biglang tumayo si Savannah sa kaniyang kina-uupuan at sabay nagpatawag ng isang waiter.Sa paraan pa lang ng kaniyang pagkilos at reaksyon sa kaniyang mukha na makikita ay halatang may hindi ka nais-nais diri.Agad naman na pumunta ang isa sa mga waiter ko at hinarap si Savannah."Yes ma'am what can I do for you?" Mahinahon na pakikipag-usap ng waiter sa kanya."Yet the food is so delicious but what the f*ck ! It's very spicy which I hate it and I don't like to eat!" Reklamo pa ni Savannah sabay napataas ang tono ng kaniyang boses."Nako I'm sorry for that ma'am but your
Kahit na may problema akong kinakaharap ngayon sa relasyon namin ni Mike ngunit bigla ko na lamang itong nakalimutan dahil sa aking excitement na naramdaman nang marinig ko ang pangalan ni Troy.Bago ako tumungo nang ospital ay dumaan muna ako sa mga bilihin ng mga prutas upang dalhin kong pasalubong para kay Troy doon sa ospital.Pagkatapos nu'n ay agad na dumiritso ako sa ospital. Pagpasok ko sa loob ng kaniyang kwarto ay tila nagtaka ako kung bakit wala rito ang Mommy ni Troy o mga kamag-anak niyang pweding bumantay sa kanya subalit kailangan talaga na may taong babantay sa kanya rito.Hindi ko na lang iyon pinagtuunan ng pansin at baka lumabas lang ng kwarto at may inasikaso pa.Dahan-dahan akong lumapit sa higaan ni Troy at dahan-dahan na inilapag sa mesa ang aking dalang prutas para sa kanya.Habang nakatayo ako sa kaniyang tabi ay dahan-dahan kong hinawakan ang kaniyang maamong mukha. Pinagmamasdan ko siya ng mabuti habang mayroong tuwa sa aking mukha na makikita."Hindi na ako
Sa hindi ko inaasahan na mangyari ay makikita ko si Mike sa daan na sakay din ng kaniyang sasakyan na siyang patungko sa San Carlos St. Which is labis kong ipinagtaka.Hindi kasi nagpaalam sa akin si Troy na may lalakarin siya ngayon ngunit nakasanayan niya naman ang magpaalam sa akin bago siya tumungo sa ibang lugar. Maliban na lang sa araw na ito ay wala talaga siyang pasabi sa akin na pupunta pala siya ng San Carlos St. Sa hindi ko alam na dahilan."Wait? San Carlos St.? Ano naman ang gagawin ni Mike doon at bakit hindi siya nagsabi sa akin patungkol sa kaniyang pagpunta sa lugar na iyon?" Pagatatakang tanong ko sa aking sarili habang napapaisip ng husto.Balak ko sanang sundan si Mike subalit naipit ako sa traffic lalo pa at rush hour na kung kaya't hindi ko na lang nagawa ang aking balak na sundan siya roon.Tinawagan ko siya sa kaniyang cellphone subalit hindi niya naman sinasagot. Ang labis na ipinagtataka ko lamang ay kung bakit alas singko na nang hapon ay pupunta pa siya sa
"Nako wala iyon. Although meron naman siyang naging girlfriend before but never ni isa sa kanila ay may binaggit siyang pangalan at ipinakilala sa amin na girlfriend niya bukod sa iyo. Ikaw lamang ang babaeng narinig namin na binaggit niya at ipinakilala sa amin na girlfriend niya," wika pa niya sabay huminga ng malalim habang napatingin sa malayo.Tila hindi naman ako makapaniwala sa aking nalaman. Ngunit ipinadama lamang ni Troy sa akin na napaka-espesyal ko pa lang tao para sa kanya. Hindi ko lubos na akalain na kahit wala na kami ni Troy ay nanatili pa rin pala akong espesyal na tao para sa kanya.Ang dating Troy na kilala ko na maraming babae at nakarelasyon ko noon ay siya rin pala ang magpapadama sa akin ng ganitong kasarap na pakiramdam.Hindi ko na muna sinabi at ipinagtapat sa Mommy ni Troy gayon din sa kaniyang pamilya ang totoong status sa relasyon namin ngayon.Hindi ko ipinagtapat sa kanila na matagal na kaming wala ni Troy at ngayon ay may iba na akong boyfriend sa kasa
Paulit-ulit man na sakit ang kaniyang ginawa sa akin noon lalo na ang traumang ibinigay niya sa akin. Ngunit nanlalambot pa rin pala itong puso ko pagdating sa kanyaAt kanina sa aking mga sinabi na hindi ka nais-nais para kay Troy ay nadala lamang ako sa aking emosyon at galit sa kanya. Dahil paulit-ulit na sumasagil sa aking puso ang kaniyang kasalanang ginawa sa akin noon. Ngunit hindi ko aakalain na mas titimbang pa rin talaga ang aming masayang napagdaan noon at kung paano kami nagmahalan noon.Patuloy lang ako sa pag-iyak hanggang sa nakaupo akonm sa sahig dulot ng labis na sakit dito sa aking puso.Gusto ko sana na yakapin si Troy nang mahigpit dahil sa matagal akong nangulila sa kanya subalit pilit kong pinipigilan ang aking sarili na maging malambot sa kanya. Mahirap man ngunit kailangan ko iyong gawin at kailangan kong ipakita sa kanya na wala nga siyang papel dito sa aking buhay. Na wala na akong pakialam sa kanya at wala nang natitirang pagmamahal pa.Gusto kong ipakita sa
"Tama na siguro ang nagkita tayo kanina, wala ng dahilan pa para muli tayong magkita ulit o magkausap man lang. Masaya na ako ngayon sa piling ni Mike at magiging masaya na rin ako para sa iyo Troy," pangiting sabi ko pa sabay huminga ng malalim.Mayamaya pa ay pinutol ko na ang aking pag-iisip patungkol kay Troy at napagdesisyonan ko na lamang na magbihis upang ako'y makatulog na.Magbibihis na sana ako ng mga sandaling iyon ng may narinig akong kaka-ibang ingay sa labas ng aking kwarto na siyang umagaw sa akin ng atensyon. Kung kaya't hindi ko naituloy ang aking pagbibihis at napag-isipan ko na muna na lumabas ng aking kwarto upang tignan ito.Lumabas ako ng kwarto na nakatapis lamang ng tuwalya habang napapaisip sa ingay na aking narinig kanina.Nang makalabas ako ay tila biglang huminto ang ingay na aking narinig. Tila parang wala namang kaka-iba rito kung kaya't bumalik na lang ako papasok sa loob ng aking kwarto. Hanggang sa isang beses ay may narinig akong may parang bumukas ng