AVERY POVKahit puyat ako ang una nagising sa mansion even mga kasambahay tulog pa. Nagtimpla lang ako ng kape bago nilapitan ang mga regalo ko sa may salas.Una umagaw ng atensyon ko ang paperbag na inabot sa akin ni Karen kagabi.Marahan ko binuksan iyon may laman iyon ng classic jewerly black box. Meron iyon naglalaman na bracelet na tila pamilyar napahawak ako sa dibdib ko at nakapa ang kwintas na kulay rosas at may pendant na butterfly.Ito yun.Edi ibig sabihin kay Karen nga ito matagal ko na suot na kwintas.Bakit hindi niy pinuna? O hindi niya ba na pansin?O napapansin na niya ito kaya niregaluhan na kang niya rin ako ng katulad ng kwintas niya.Ibig sabihin ba nakapasok na siya sa silid ko?Nabitawan ko ang maliit na card na kasama ng bracelet nang bumulaga sa akin ang tiyahin ni Atticus. "Good morning iha! Ang aga mo." maligayang bati nito."Opo!" ngitian ko ito ng matamis naalala ang huli namin pinag-usapan ni Tito Bert habang nagprepare ng birthday ko."Be nice to your Ti
ATTICUS POVGalit at tampo nararamdaman ko ngayon gabi malalim na ang gabi pero nandito pa rin ako sa kubo hinihintay siya.Ito ang na buong plano namin ni Karen ang hindi magpakita sa araw ng birthday niya at iaabot niya ang regalo ko doon ko siningit ang sulat."Gagana ba ito?" walang tiwala ko tanong sa nagmamadaling si Karen."I'm sure of that Atticus. After this tulungan mo ako sa kaibigan mo." natatawa akonsa frustratio nito.Dati siya yung babaeng minahal ko or let's infatuation lang iyon lahat dahil na rin binakuran ko ang sarili ko para sa batang Avery.Magkakaibigan na kami mula nung elementarya pa wala naman ako nararamdaman dito nalapit lang ako ng sobra dito ng magkascholar ako sa daddy niya.Nasanay siguro ako na siya ang kasama dahil na rin sa utos ng ama niya.Pero nang magsimula ang plano ng Senior Debora na involve si Avery akala ko na wala ko na atraksyon ko dito.Pero doon ko na diskubre ang tinatago kong pagkahumaling dito na tuwing magkasama kami na babalewala an
AVERY POVPag-alis ni Atticus na nakamotor tila kinabahan din ang tiyahin niya."Kailangan mo ba ng tulong sa pagbubukas ng mga regalo?" nginitian ko ito mahihiyan man tinanguan ko siya bilang sagot.I think Tito Bert is right. Kailangan kong bigyan ng pagkakataon si Tita Cora, she's innocent anyway. Nahusgahan lang dahil sa anak sa labas ni lolo.Pero kahit anak man siya sa labas wala siya kasalan in the first place. Una pa lang totoong tao na ito. I hope she forgave me.Habang nagkwekwento ito nakangiti lang ako all the time kita ko rin ang gaan ng aura nito.Sa pakikitungo niya sa akin hindi ito ng tanim ng galit sa akin bagkus siya pa mismo ang nagapproach sa akin para mapansin ko.I'm sorry Tita Cora for judging you.Out of nowhere. "I'm sorry po." nagulat ito sa sinabi ko wala pa segundo kita na ang mamasa masang luha sa gilid ng mata nito."Sorry din iha." niyakap ako nito sinuklian ko kaagad iyon ng mahigpit na yakap. "Pasensya na biglaan kami sumulpot kung kailan namatay si
AVERY POVKinabukasan ng makita ko masaya naghahanda si Tita Cora sa kusina na tila walang nangyaring kaguluhan kahapon."Tita samahan niyo po ako sa sakahan." maligaya ko aya dito nakita ko ang ningning sa mata nito.Nang makakain agad kaming ng tungo sa sakahan. Nahalata ng mga tauhan ang aliwalas na mukha ng tiyahin ko kaya hindi nito maiwasan pamulahan ng pisngi."Tigilan niyo nga ako pinagloloko niyo naman ako." tatawa tawa balik nito sa mga namumuri sa kanya."Aba Cora mukhang donya ka na talaga." sigaw ng isang ginang na nasa bandang dulo ng mga punong cocoa.kakilala niya siguro iyon kaya binato niya lang din ng biro.Makakabuti siguro na lumalabas si Tita nakakahalubilo pa siya ng mga kaibigan niya. Makakapagpasaya dito.Sana ito ang una ginawa ng magaling niya pamangkin kesa nakipaglandian. Inuna pa ang sariling kaligayahan kesa sa kapanganan ng tiyahin niya."Palagi mo ako samahn dito Tita hayaan niyo na ho sila manang sa pag-aasikaso ng mansion." masayang ko bungad dito ng
KAREN POVBago mag anunsyo si daddy sa harapan ng mga bisita sinabihan konsiya mag-usap sa isang pribadong kwarto dito sa mansion ng mga Verlace kung saan namin na pili idaos ni Atticus.Ako ang nagsuggest nito para mas mapabilis na ang plano namin at tuluyan hindi mapigilan ni Avery ang nararamdaman niya para kay Atticus.Pero ang babaeng iyon masyadong martir at masokista hindi marunong ipaglaban ang totoong nararamdaman."Dad are engagement is fake. Bakit ganito ka garbo?" inis ko hasik sa sariling ama. Ang balak lang sana namin family namin at ang Tita Cora dahil in the first place peke lang naman ito lahat.And my dad ruin our plan para mag invites ng relatives, politiciana at sandamakmak na kilalang business icon."What did you say?" madiin nito tanong sa akin tila kinabahan ako sa tono ng pananalita nito nakita ko ang talim ng titig nito sa amin ni Atticus."Please dad! Help us to cancel this.""ANO DAHILAN PARA HUMANTONG SA PEKENG ENGEGAMENT ITO KAREN? ATTICUS?" bumuhos na la
KAREN POV"I'm sorry Karen." nagulat ako out of nowhere siya humihingi ng tawad sa akin, nandito kami sa sakahan ni daddy.Isa din siya taga pangasiwa dito. Kaya siya rin ang madalas ko kasama dito habang on training ako to manage our farm.Natawa na lang ako sa kaseryosohan nito."Pinagtitripan mo na naman ako." kontento na ako sa payapa namin relasyon.Kahit hindi galing sa mayaman pamilya tanggap siya ni daddy dahil na rin sa talento nito humawak ng sakahan."Ayakong maging unfair sayo." naging seryoso na rin ako dahil pakiramdam ko hindi ito nagbibiro. "Meron kami agreement ng daddy mo....." tila nahihirapan ito sa susunod niya sasabihin."What?" kahit hindi ko pa nalalaman nakakaramdam na ako ng galit."Plano niya makipaglapit ako sa taga pagmana ng mga Verlace para mabilog ko siya at makuha niya ng walang kahirap hirap ang lupain nila." hindi ko maproseso ang lahat ng sinabi nito.Nang makahagilap ng mga tanong. "Sa dami ng tauhan niya bakit ikaw ang kailangan gumawa niyan? At b
AVERY POVIt's awkward to be with Atticus. His soon to marry Karen and kasama ko siya para mamasya sa plaza. Sa crowded place na pwede malaman ng fiance niya na magkasama kami.Palinga linga ako maghahanap ng mapagkakalibangan. Marami ako nakikitang hilera ng tindahan sa gilid ng kalsada papunta simbahan.Mas lalo dumadami ang tao sa gabi. May nakita ako nagbebenta ng shake na hikayat ako lumaput dito dahil meron silang avocado flavor.Namiss ko iyon."Ate isa po avocado flavor." masigla ko bungad sa tindera kita ko na tumagal ang titig nito sa likod ko bago sa akin.Hindi ko mabasa ang reaksyon nito kung hinuhusgahan ako."One mango flavor. How much?" nanginit ako sa baritonong boses nito sa malapit sa likod ko.Naninigas sa kinatatayuan ko sa lapit nito sa akin. "One sixty lang po mayor." magalang na baling ng teenager na tindera habang panaka naka nito ako sinusulyapan ng pailalim.The hell of this girl.Hindi ako kirida ng butihin nilang mayor, nagkataon lang na sumama pakirmdam n
ATTICUS POVHabang nagmamaneho ako papunta plaza panaka naka ako sumusulyap sa tabi ko, kita ko ang ilag nito sa akin na mas kinatuwa ko.Kita ko ang pamumula ng pisngi nito tuwing nagtatama ang mata namin.I still have effect for her huh?Taliwas sa sinasabi niya ang killos niya masyado siya transparent sa akin.Naalala ko bigla ang batang Avery katulad pa rin siya noong una ko siya nakita sa ilog siguro nasa sampung taong gulang pa lang siya noon.Binalaan na ako ni tiya Cora maglagi sa ilog sa lupain ng mga Verlace dahil baka mamataan ako ng mga tauhan nila. Kilala nila si tiya bilang anak sa labas ng Senior galit ang Senyora Verlace sa inosente ko tiyahin. Sinisisi sa pagkabuhay sa mundong ito.Ang totoo naman may pagkakamali ng lahat ay si Senior Verlace na minapula ang ina ni tiya Cora.Dahil may pagkatigas ang ulo ko tumuloy pa rin ako sa masukal na daan papunta sa ilog. Masarap magtampisaw doon lalo na ngayon mainit ang panahon.Matagal na ako naglalagi doon kaso na huli lang
ATTICUS POV Masakit sa akin iwan siya pero tuwing nagkakausap kami na humahantong sa pagtatalo tila nawawalan na ako ng pag-asa ayusin ang relasyon namin. Nasasaktan din ako sa pagkawala ng anak namin pero never ko siya sinisi. I love her so much at mas lalo ko siya minahal ng malaman nagdadalang tao siya sa anak namin. Kung sana nasa tabi niya ako ng panahon na yun na pigilan ko sana siya at ako ang rumesponde agad sa problema ng sakahan. Nakatikim kami ng pagsubok nagkasakitan pero nang magsama muli tumatag. Gusto ko lang magpahinga pakiramdam ko habang magkasama kami ni Avery unti unti akong na uubos. Mahal ko siya pero hindi na nakakabuti ang pagsasama namin. Ayaw ko man pirmahan ang divorce paper namin. Nang makita ko ang kalungkutan ng mata nito nilunok ko ang sakit para sa kalayaan niya. Baka nga tama siya mas makakabuti sa amin maghiwalay pansamantala. Maghihiwalay man kami ngayon pero sisiguraduhin ko maayos na kami sa pagbabalik ko. Hinding hindi ko na siya p
AVERY POV Nagsimula muli kami. Mas magiging matatag. Pinagmamasdan ko ang kalawakan ng sakahan it's been a month since we married again. Hindi ko akalain na aabot kami sa ganito. Akala ko nung magdivorce kami hindi ko na siya magiging pag-aari muli. "Nanay!" masayang tumakbo sa akin si Rowen samantalang marahan na naglalakad si Atticus sa kinaroroonan ko. May mga dala itong supot. "Lunch!" nilapit pa nito ang mga dala niya supot sa harapan ko. "Mauna na kayo sa kubo susunod ako. Tatapusin lang yung huli kakargahan na truck." bago ito pumayag ay humalik muna sa ulo ko bago niya saka tinawag ang anak namin. Kahit ganito ako kabusy hindi hinahayaan ni Atticus na hindi kami nagkakasabay sa lunch. Last month nasa ibang bansa siya dahil sa business niya ngayon ay nakabakasyon siya the next month babalik muli siya doon. Ganon ang naging set up namin hindi ko maiwan ang sakahan para samahan namin siya sa ibang bansa at hindi rin naman niya pwede pabayaan ang negosyo niya
AVERY POV Nang araw na iyon masaya kami kumain ng hapunan sa mansion kahit mukhang kating kati sila Tita Cora at manang sa totoo estado namin ni Atticus nung umuwi kami ng hapon. Halos hindi na ako pinakawalan ni Atticus kahit pagtulog sa kwarto namin ulit siya nakitulog. At ngayon nga pinamamasdan silang mag-ama na payapang natutulog hindi mawala ang ngiti ko ng makita ko magkayakap sila. Ang isang braso ni Atticus ay nakayakap sa bewang ko. Ang payapang pagmasdan ng mag-ama kaya naman marahan ako tumayo para ipaghanda ko sila ng almusal kahit malapit na magtanghali. Paniguradong may pineprepare na sila manang. Hindi pa kami nakakapag-usap ni Atticus sa mga nangyari sa amin sa nagdaan taon sa amin dalawa ng magkahiwalay. Ayako magmadali mahaba pa ang panahon para sa amin para mapag-usapan ang bagay na yun. "Tutulong ako sa paghahanda sa hapag." bulong ko dito nag-iingat na hindi magising ang anak namin na himala na magtatanghali na ay tulog pa. "Hindi na kailangan."
AVERY POV At dahil magaling maglambing ang anak ko. Nandito kami apat sa ilog. Kasama si Mila ang psychiatrist ni Atticus na girlfriend niya panigurado. Mas close pa sila kesa amin. At ang Mila naka bikini din. Pero bakit ayos lang kay Atticus na revealing yung suot niya samantalang noon parang ang laki ng kasalanan ko. Nakasimangot ako naglalagay ng sunblock sa may batuhan habang pinagmamasdan silang tatlo masayang nagtatampisaw. Papayag ba ako masaya silang dalawa. Para ginawa na nilang anak na dalawa si Rowen ko. Excuse me ako umire dyan at nag-aruga habang hindi pa kaya ni Atticus. Marahan ako lumubog sa tubig na hindi nila namamalayan. Hindi ko alam kung tahimik lang ako kumilos o masyado lang sila maharot... I mean maingay dahil sa kalandian damay pa anak ko. Bitter Avery. Pag-ahon ko hindi ko namalayan napalapit ako sa banda nila ang bumungad sa akin si Atticus. Kahit ito nagulanta sa lapit namin sa isa't isa. Kita ko ang mangha sa titig niya sa akin bumaba pa
AVERY POV "I forgive you hush! Shhh!" tahan niya sa akin habang mahigpit ko siya yakap. Napangiti ako ng mapait ng maalala ang huli namin pinag-usapan sa ospital. At rumehistro ang huli namin pagkikita sa condo unit niya kasama ang kasintahan niya. Simula nun hindi ko na binalak sumama kay Tita Cora kahit halos kaladkarin na ako nito masamahan ko lang siya. "Hindi ka talaga sasama? Nakahanda na si Rowen." kita ko ang mapaglarong ngisi sa mga labi nito. "Baka mamaya itakbo na naman nun si Rowen." biro nito nang haba lalo ang nguso ko. "Ayaw mo talaga iha?" this time malungkot na ito. Umiling na lang ako. Pinagmasdan ko sila lumabas ng bulwagan ng mansyon. Isang maingay na busina ang nagpalundag sa puso ko. It's his jeep wrangler. Nanghahaba ang leeg ko sumilip sa labas. Nakita ko siya lumabas at agad siya sinalubong ng anak namin pero na dako ang mata ko sa babae nito kasama. His girlfriend or wife. Mabilis ako umiwas ng tingin saka tumungo sa opisina. Magtatrabah
AVERY POV "Paano ko sasabihin iniwan mo ako ng hindi ko alam kung saan ka napadpad. Sinukuan mo na ako." napapikit ito nang marinig ang sarili ko. "Pasensya na kung naging mahina ako para sa atin my love." namamaos nitong bulong pilit ako inaabot. "I was diagnose depression. Kailangan ko magsession as my psychiatrist advice." "I'm sorry!" agad ako lumapit dito para pigilan sa pagtayo. "It's all my fault I cost you pain. Na dapat ako lang." "Kasalanan ko na nawala ang una natin anak. Kasalanan ko na nagkahiwalay tayo. I deserve this pain." halos yakapin ko na siya sa hinanakit sa mga nagdaan taon. Akala ko na baon ko na sa limot pero masakit pa rin. Nakalimutan ko lang saglit dahil dumating ang anak ko na palitan ng saya dahil kay Rowen pero ng babalik ang ama nito. Agad ko naramdaman ang pagsisi at sakit na dulot ng mga mali kong desisyon. After makalabas ng ospital ni Atticus nung gabing iyon sa condo na namin siya hinatid. Tito's still furious, mas lalo siya na gali
AVERY POV Nang weekend umuwi sila Tito Bert ng bahay. "Nagfile ka na ba nagreklamo sa mga pulis?" nag-aalalang lapit sa akin ni Tita Shaila. "O nagkausap na ba kayo ano set up para kay Rowen? Sana lumapit ka muna sa lawyer natin." sunod sunod na tanong ng tiyahin ko. "Shaila stop it. Magpahinga muna tayo." agad sumunod si Tita Shaila. May nakita akong lungkot sa mata ni Tito. "Magpahinga ka na Avery pasensya na ginabi na kami pag-uwi. Bukas asikasuhin natin ito hahanapin natin ang mag-ama mo." "Si Rowen lang ho." tumango lang ito. Nanaginap yata ako naririnig ko ang hagikhik ng anak ko habang may mainit na maliit na katawan na nakadantay sa akin. Pagmulat ko bumungad sa akin ang ngiting ngiti si Rowen. "Nanay!" masayang bati nito. Napakurapkurap pa ako ng olang beses hindi makapaniwala nasa harapan ko ang anak ko pagkatapos ng isang linggo. "Rowen?" hindi pa na kontento tiningnan ko pa ang buong katawan niya kung totoo nga anak ko ang kaharap. "Nanay!" natatawan
AVERY POV Nagising ako ng madaling araw kinabukasan na wala ang anak ko sa tabi ko. Nang hanapin ko sa buong bahay wala rin pati na rin ang bakuran sinuyod ko. Nakakahiya man ay kinatok ko sila manang para matulungan ako. Nagkukusot ng mata ang matandang ng bumungad sa akin. "Ah.. si Rowen ba iha. Ang sabi ni Cora sa kwarto ng papa niya natulog." na bigla ako sa nalaman. Nagpapalaboy laboy dito si Atticus pero simula ng umuwi siya hindi siya dito na tulog. Baka sa condo niya o kung saan man. Unang araw niya ulit matulog dito at kasama pa ang anak namin. Kinabahan ako sa paglalapit nila. Hindi ko ipagdadamot si Rowen huwag niya lang sa akin kukunin. Buhay ko na ang anak ko hindi ko akam kung ano mangyayari sa akin kung mawala ito sa akin. Saktan na niya ako. Huwag niya lang ilalayo ang anak namin sa akin. Madilim sa dulo ng pasilyo papunta sa kwarto ni Atticus. Dito pa rin naman siya sa kwarto na ito hindi ba? Marahan ako kumatok natatakot na magising ang anak ko. A
AVERY POV Nang wala na ako narinig na ingay ng pagbiyak niya sa buko ay nilingon ko ulit siya this time nakatitig sa gawi ko. Malalim ang iniisip. Napalunok ako sa kaba. "So dalawang taon na anak natin?" nagulat ako ng bigla niyang bulalas. Nagbukas sara ang bibig ko hindi makahanap ng sasabihin. Oh God! Avery ngayon ka pa talaga na tameme. Wait paano niya nalaman? Is it obvious Avery kahit hindi mo suriin maigi tila iisang mukha lang ang mag-ama Kailangan ko ipaliwanag sa kanya ng maayos always remember sabik sa ama ang anak mo. Galingan mo magpaliwanag sa ama nitong kay raming nakapaloob na emosyon sa mgz mata nito na hindi ko mabasa. Dalawa lang ang malinaw sa akin. Ang galit at hinanakit. I'm too guilty noon pa man. Is this the right time to confess to him. Tell him that his the father of Rowen. Wala naman iba pa. Dumaan man ang taon tanging siya lang ang lalaking dumaan sa buhay ko may nagpaphayag man pero wala ni isa sa mga yun ang nagpapukaw ng interes ko