AVERY POVBago ako makatakas nalaman ko kung sino ang nanalo sa booth.The owner of the hat and abaniko fan gusto ko pa sana makipagsayahan kaso hindi na ako komportable sa ama ni Karen na hindi na mapuknat ang titig sa akin.Nagsilabasan na ang iba mga hurado para bumalik sa booth at makapamili. Nang pito na lang kami natira sa silid ng lakas loob na ako magpaalam sa ama ni Karen. Wala naman siguro mangyayari masama sa akin dahil bukod sa tatatlo ko taga bantay nandito si Atticus."Senior Debora! I think It's time for me to go home. Thank you for the invitation." dinistansya ko ang sarili ko dito."You can explore outside Miss Verlace masyado pa maaga para umuwi. Pagkakarinig ko hindi ka pa nakakaranas ng fiesta dito sa atin dahil parati ka pinapapunta ng ibang bansa ng lolo mo. Try it masisiyahan ko." umiling lang ako dito at ngumiti ng tipid.Tumalikod na ako dito nang makalabas na gulat kami ng mga taga bantay ko nang mahabol kami ng Senior Debora at ang matandang ito malagkit na
AVERY POVBuong linggo ako tahimik dahil wala sa paligid si Tito Bert at Atticus wala ako idea kung saan sila napadpad. Basta ang mahalaga payapa ang mundo ko. Simula ng namatay sila lolo at lola naging magulo na ang mundo ko because the two of them.Nang magtanghalian bumaba akonsa kusina si Tita Cora ulit ang naabutan ko. "Iha Avery kain na ako nagluto ng mga ulam." napabaling ako dito na matamis na nakangiti sa akin.Hanggang ngayon pinaninindigan ko pa rin ang pagiging yelo ko sa magtiyahin kailangan ko sumunod kay Tito Bert para sa kaligtasan ko. Ngayon na nakilala ko ang Senior Debora at kasintahan pa ni Atticus ang unica iha nito.Hindi malabong kasabwat sila nito."Wow!" napatalon ako nang marinig ang baritonong boses ng lalaki isang linggo ko hindi nakita. "Oh iho gising ka na pala kain ka na rin. Namiss ko magluto kaya hinayaan ko na sila manang magpahinga."Nangunot ang noo nito nang marinig ang sinabi ng tiyahin. "Ang high blood mo Tita." saway nito.Sa mahabang katahimika
AVERY POVNapalunok ako sa laki noon. "Atticus!" nahintakutan ako kung magkakasya ba iyon sa akin.Mukhang na hulaan nito ang takot na nararamdaman ko marahan niyang kinuha ang kamay ko para ipahawak yung kanya."Dadahan dahanin ko lang." malambing nito saad. "Kasi..aww.." hindi ko na natuloy ang pagtutol ko dahil marahan na nito napasok yung kalahati sa akin.Namimilipit ako sa sakit hinawakan naman nito ang kamay saka inatake sa labi nakatulong ito sa pagkalma ko. Hindi ko na namalayan ang bilis ng paglabas masok nito sa akin.Sabay namin narating ang rurok.Hapong hapo ako napapapikitbsamantalang kinuha ako ni Atticus para ayusin ang pwesto namin siya na ang nakahiga sa couch habang nasa ibabaw niya ako.Dinig ko ang mabilis na kabog ng dibdib nito.Tuluyan na ako magmulat naglakas loob na ako titigan ang mukha nito.Naiilang man sa magkadikit namin katawan hindi ko na iyon ininda mas mahalaga sa akin ngayon ang sandaling ito."Magkasintahan na ba tayo?" napamulat ako sa sinabi nit
AVERY POVHindi nga ako binigo ni Atticus nandito kami ngayon sa kama ko nakahiga mapayapa magkayakap.Wala ako pagsisi ginawa muli namin ang pagnanaig."Masaya ako." kahit sarili ko naaninag ko ang kislap ng mata ko na nagrereflect sa salamin ko."Kailangan ko na bumalik sa silid ko Avery." pagpapaalam nito sa akin kita ko sa mukha nito na may bumabagabag dito. Hinawakan ko agad ang kamay nito bago tuluyan makatayo. "Ayos ka lang ba? May problema ba?"Bumuntong hininga ito bago dinala ang kamay ko sa labi niya. "Just trust me Avery may aayusin lang ako. Matulog ka na maaga ka pa opisina bukas." may konting ngiti dumungaw sa labi nito kaya napanatag ako."Good night my Avery." humalik muna ito sa ulo ko bago tuluyan makalabas ng kwarto ko.Dahil sa kapayapaan ng nararamdaman hinila ako kaagad ng antok ko.Maaga ako nagising marahan ako bumaba para magkape sa kusina ngunit natigilan ng mapansin nag-uusap si Atticus at ang tiyahin nito ng masinsinan."Oh iho saan ang lakad mo? Bakit bih
AVERY POVNakasimangot ako pagbaba pa lang dito sa inorganisa ni Tito Bert para sa despidida ko.Ayos lang sa akin na umalis ako nang walang nakakaalam. Mas mabuti sana iyon hindi ako mahilig sa ganito kagarbong pagtitipon tipon."Masasanay ka rin Ate." natatawang baling sa akin ni Ziah nagkibit balikat lang ako dito.Natigilan ako ng matanaw ko ang bago dating na bisita.Atticus and Karen holding hands? Their back together huh?Imbitado ba sila?Nagpupuyos ako sa inis kaya pinagtuunan ko na lang ng pansin ang pagkain ko kahit nahihirapan ako lunukin ito.Trust you Atticus? Isa kang malaking kasinungalingan.I'll make both of you suffer."Hi! iha may kinuha ako salad baka gusto mo rin?" boses pa lang ng tiyahin ng magaling na si Atticus kumukulo na dugo ko.Playing safe."I don't have appetite to eat that." mataray kong sagot dito. "Iha Avery Atticus loves you." malumanay nito saad hindi man lang nito ininda ang pakikitungo ko sa kanya.Real actress huh? Let see."Atticus really love
ATTICUS POVLate na kami nakadating ni Karen sa despidida party para kay Avery. Nahanap kaagad ito ng mata ko kahit nakasimangot ito napakaganda pa rin.Kaya mas lalo ko ito minamahal."Ayun yung prinsesa mo." turo sa akin ni Karen.Buti na lang napakiusapan ko ito si Karen. Pero wala ako tiwala sa ama nito tuso ito pagdating sa ganitong bagay. Kaya kailangan ko kuhanin pa rin ang loob ng unica iha niya na si Karen.Don't get me wrong minahal ko talaga si Karen since when we were high school crush ko na siya nung elementary pa lang kami. Kaso simula ng magkalapit kami ni Avery hindi ko napigilan mahulog dito kahit may relasyon kami ni Karen.Kaya ang laki ng kasalan ko kay Karen lalong lalo na kay Avery. This is all my fault kaya siya umalis.Kailangan ko siyang mapigilan pag-alis.Kaya kahit labag sa loob ko pumayag ako sa plano ni Karen na paselosin ito ngayon kagabi kaya magkasama kami ngayon gabi.Pero tila hindi ito umubra minamasdan ko ang magandang mukha ni Avery tahimik lang i
ATTICUS POVAko ang nagmamaneho ng isa sa mga sasakyan ng mga Verlace. Mabilis ang patakbo kaya mahigpit ang kapit ni Mark sa gilid.Nakailang mura na ito sa akin pero binalewala ko lang iyon. Tanging nasa isipan ko lang ay makaabot sa airport."ATTICUS GUSTO KO PA MAGKAANAK!" natawa ako sa sigaw ng kaibigan. Nakarating kami ng matiwasay sa airport bago ako lumabas ng sasakyan kinausap ko muna ang kaibigan na sunduin na lang ako pagkatapis niya makipagkita kay Sir Bert.Determinado ako kumaripas ng takbo papasok marami humaharang sa akin mga bodyguards at pulis ng airport, ngunit hindi ko ininda iyon.Bagkus ay natunton ko ang waiting area ng mga paalis ng paris. Sinuyod ko na ang lahat ng mga tao doon ngunit hindi ko makita si Avery.Nilapitan ko ang isa sa mga kapwa pilipino"Excuse me nakita mo ba ito?" pinakita ko ang kakaisa isa kong picture ni Avery sa cellphone ko.Umiling lang ito sa akin ng hindi man lang tinititigan ang litrato ni Avery kaya nagtanong po ako sa iba. Ganoon d
ATTICUS POVWalang araw na hindi ko naiisip na hindi ko na pigilan si Avery pag-alis ng bansa. Nanalangin ako na sana magkaroon ng himala bigla ito umuwi at patawarin ako sa nagawa ko.Mahirap paniwalaan na pinagsisihan ko na kalabanin ang pamilya nila noon, kinain lang ako ng galit at poot sa kanilang angkan dahil sa pagtakwil nila sa tiyahin ko.Lalo na kay Senior Verlace siya ang may kasalanan ng lahat ng iyon pero ang walang muwang na bata na si Tita Cora ang umako. Wala ito kasalanan sa lahat ng nangyari pero para na baliktad dahil kulang na lang papatay siya ng Senior Verlace ng malaman na nagkaanak siya sa labas.Pinangako ko sa sarili ko na hindi ko gagawin iyon kung sakaling mangyari sa sitwasyon ko iyon. Papanindigan ko ang sitwasyon kahit nagkakanda kuba na ako sa kakatrabaho mabuhay ko lang ang anak ko.Ayako maranasan ng magiging anak ko ang kulang sa pagmamahal ng sariling tatay.Nang araw na hiniram ni manang ang cellphone ko ayun din ang araw na na durog ako. At marami
ATTICUS POV Masakit sa akin iwan siya pero tuwing nagkakausap kami na humahantong sa pagtatalo tila nawawalan na ako ng pag-asa ayusin ang relasyon namin. Nasasaktan din ako sa pagkawala ng anak namin pero never ko siya sinisi. I love her so much at mas lalo ko siya minahal ng malaman nagdadalang tao siya sa anak namin. Kung sana nasa tabi niya ako ng panahon na yun na pigilan ko sana siya at ako ang rumesponde agad sa problema ng sakahan. Nakatikim kami ng pagsubok nagkasakitan pero nang magsama muli tumatag. Gusto ko lang magpahinga pakiramdam ko habang magkasama kami ni Avery unti unti akong na uubos. Mahal ko siya pero hindi na nakakabuti ang pagsasama namin. Ayaw ko man pirmahan ang divorce paper namin. Nang makita ko ang kalungkutan ng mata nito nilunok ko ang sakit para sa kalayaan niya. Baka nga tama siya mas makakabuti sa amin maghiwalay pansamantala. Maghihiwalay man kami ngayon pero sisiguraduhin ko maayos na kami sa pagbabalik ko. Hinding hindi ko na siya p
AVERY POV Nagsimula muli kami. Mas magiging matatag. Pinagmamasdan ko ang kalawakan ng sakahan it's been a month since we married again. Hindi ko akalain na aabot kami sa ganito. Akala ko nung magdivorce kami hindi ko na siya magiging pag-aari muli. "Nanay!" masayang tumakbo sa akin si Rowen samantalang marahan na naglalakad si Atticus sa kinaroroonan ko. May mga dala itong supot. "Lunch!" nilapit pa nito ang mga dala niya supot sa harapan ko. "Mauna na kayo sa kubo susunod ako. Tatapusin lang yung huli kakargahan na truck." bago ito pumayag ay humalik muna sa ulo ko bago niya saka tinawag ang anak namin. Kahit ganito ako kabusy hindi hinahayaan ni Atticus na hindi kami nagkakasabay sa lunch. Last month nasa ibang bansa siya dahil sa business niya ngayon ay nakabakasyon siya the next month babalik muli siya doon. Ganon ang naging set up namin hindi ko maiwan ang sakahan para samahan namin siya sa ibang bansa at hindi rin naman niya pwede pabayaan ang negosyo niya
AVERY POV Nang araw na iyon masaya kami kumain ng hapunan sa mansion kahit mukhang kating kati sila Tita Cora at manang sa totoo estado namin ni Atticus nung umuwi kami ng hapon. Halos hindi na ako pinakawalan ni Atticus kahit pagtulog sa kwarto namin ulit siya nakitulog. At ngayon nga pinamamasdan silang mag-ama na payapang natutulog hindi mawala ang ngiti ko ng makita ko magkayakap sila. Ang isang braso ni Atticus ay nakayakap sa bewang ko. Ang payapang pagmasdan ng mag-ama kaya naman marahan ako tumayo para ipaghanda ko sila ng almusal kahit malapit na magtanghali. Paniguradong may pineprepare na sila manang. Hindi pa kami nakakapag-usap ni Atticus sa mga nangyari sa amin sa nagdaan taon sa amin dalawa ng magkahiwalay. Ayako magmadali mahaba pa ang panahon para sa amin para mapag-usapan ang bagay na yun. "Tutulong ako sa paghahanda sa hapag." bulong ko dito nag-iingat na hindi magising ang anak namin na himala na magtatanghali na ay tulog pa. "Hindi na kailangan."
AVERY POV At dahil magaling maglambing ang anak ko. Nandito kami apat sa ilog. Kasama si Mila ang psychiatrist ni Atticus na girlfriend niya panigurado. Mas close pa sila kesa amin. At ang Mila naka bikini din. Pero bakit ayos lang kay Atticus na revealing yung suot niya samantalang noon parang ang laki ng kasalanan ko. Nakasimangot ako naglalagay ng sunblock sa may batuhan habang pinagmamasdan silang tatlo masayang nagtatampisaw. Papayag ba ako masaya silang dalawa. Para ginawa na nilang anak na dalawa si Rowen ko. Excuse me ako umire dyan at nag-aruga habang hindi pa kaya ni Atticus. Marahan ako lumubog sa tubig na hindi nila namamalayan. Hindi ko alam kung tahimik lang ako kumilos o masyado lang sila maharot... I mean maingay dahil sa kalandian damay pa anak ko. Bitter Avery. Pag-ahon ko hindi ko namalayan napalapit ako sa banda nila ang bumungad sa akin si Atticus. Kahit ito nagulanta sa lapit namin sa isa't isa. Kita ko ang mangha sa titig niya sa akin bumaba pa
AVERY POV "I forgive you hush! Shhh!" tahan niya sa akin habang mahigpit ko siya yakap. Napangiti ako ng mapait ng maalala ang huli namin pinag-usapan sa ospital. At rumehistro ang huli namin pagkikita sa condo unit niya kasama ang kasintahan niya. Simula nun hindi ko na binalak sumama kay Tita Cora kahit halos kaladkarin na ako nito masamahan ko lang siya. "Hindi ka talaga sasama? Nakahanda na si Rowen." kita ko ang mapaglarong ngisi sa mga labi nito. "Baka mamaya itakbo na naman nun si Rowen." biro nito nang haba lalo ang nguso ko. "Ayaw mo talaga iha?" this time malungkot na ito. Umiling na lang ako. Pinagmasdan ko sila lumabas ng bulwagan ng mansyon. Isang maingay na busina ang nagpalundag sa puso ko. It's his jeep wrangler. Nanghahaba ang leeg ko sumilip sa labas. Nakita ko siya lumabas at agad siya sinalubong ng anak namin pero na dako ang mata ko sa babae nito kasama. His girlfriend or wife. Mabilis ako umiwas ng tingin saka tumungo sa opisina. Magtatrabah
AVERY POV "Paano ko sasabihin iniwan mo ako ng hindi ko alam kung saan ka napadpad. Sinukuan mo na ako." napapikit ito nang marinig ang sarili ko. "Pasensya na kung naging mahina ako para sa atin my love." namamaos nitong bulong pilit ako inaabot. "I was diagnose depression. Kailangan ko magsession as my psychiatrist advice." "I'm sorry!" agad ako lumapit dito para pigilan sa pagtayo. "It's all my fault I cost you pain. Na dapat ako lang." "Kasalanan ko na nawala ang una natin anak. Kasalanan ko na nagkahiwalay tayo. I deserve this pain." halos yakapin ko na siya sa hinanakit sa mga nagdaan taon. Akala ko na baon ko na sa limot pero masakit pa rin. Nakalimutan ko lang saglit dahil dumating ang anak ko na palitan ng saya dahil kay Rowen pero ng babalik ang ama nito. Agad ko naramdaman ang pagsisi at sakit na dulot ng mga mali kong desisyon. After makalabas ng ospital ni Atticus nung gabing iyon sa condo na namin siya hinatid. Tito's still furious, mas lalo siya na gali
AVERY POV Nang weekend umuwi sila Tito Bert ng bahay. "Nagfile ka na ba nagreklamo sa mga pulis?" nag-aalalang lapit sa akin ni Tita Shaila. "O nagkausap na ba kayo ano set up para kay Rowen? Sana lumapit ka muna sa lawyer natin." sunod sunod na tanong ng tiyahin ko. "Shaila stop it. Magpahinga muna tayo." agad sumunod si Tita Shaila. May nakita akong lungkot sa mata ni Tito. "Magpahinga ka na Avery pasensya na ginabi na kami pag-uwi. Bukas asikasuhin natin ito hahanapin natin ang mag-ama mo." "Si Rowen lang ho." tumango lang ito. Nanaginap yata ako naririnig ko ang hagikhik ng anak ko habang may mainit na maliit na katawan na nakadantay sa akin. Pagmulat ko bumungad sa akin ang ngiting ngiti si Rowen. "Nanay!" masayang bati nito. Napakurapkurap pa ako ng olang beses hindi makapaniwala nasa harapan ko ang anak ko pagkatapos ng isang linggo. "Rowen?" hindi pa na kontento tiningnan ko pa ang buong katawan niya kung totoo nga anak ko ang kaharap. "Nanay!" natatawan
AVERY POV Nagising ako ng madaling araw kinabukasan na wala ang anak ko sa tabi ko. Nang hanapin ko sa buong bahay wala rin pati na rin ang bakuran sinuyod ko. Nakakahiya man ay kinatok ko sila manang para matulungan ako. Nagkukusot ng mata ang matandang ng bumungad sa akin. "Ah.. si Rowen ba iha. Ang sabi ni Cora sa kwarto ng papa niya natulog." na bigla ako sa nalaman. Nagpapalaboy laboy dito si Atticus pero simula ng umuwi siya hindi siya dito na tulog. Baka sa condo niya o kung saan man. Unang araw niya ulit matulog dito at kasama pa ang anak namin. Kinabahan ako sa paglalapit nila. Hindi ko ipagdadamot si Rowen huwag niya lang sa akin kukunin. Buhay ko na ang anak ko hindi ko akam kung ano mangyayari sa akin kung mawala ito sa akin. Saktan na niya ako. Huwag niya lang ilalayo ang anak namin sa akin. Madilim sa dulo ng pasilyo papunta sa kwarto ni Atticus. Dito pa rin naman siya sa kwarto na ito hindi ba? Marahan ako kumatok natatakot na magising ang anak ko. A
AVERY POV Nang wala na ako narinig na ingay ng pagbiyak niya sa buko ay nilingon ko ulit siya this time nakatitig sa gawi ko. Malalim ang iniisip. Napalunok ako sa kaba. "So dalawang taon na anak natin?" nagulat ako ng bigla niyang bulalas. Nagbukas sara ang bibig ko hindi makahanap ng sasabihin. Oh God! Avery ngayon ka pa talaga na tameme. Wait paano niya nalaman? Is it obvious Avery kahit hindi mo suriin maigi tila iisang mukha lang ang mag-ama Kailangan ko ipaliwanag sa kanya ng maayos always remember sabik sa ama ang anak mo. Galingan mo magpaliwanag sa ama nitong kay raming nakapaloob na emosyon sa mgz mata nito na hindi ko mabasa. Dalawa lang ang malinaw sa akin. Ang galit at hinanakit. I'm too guilty noon pa man. Is this the right time to confess to him. Tell him that his the father of Rowen. Wala naman iba pa. Dumaan man ang taon tanging siya lang ang lalaking dumaan sa buhay ko may nagpaphayag man pero wala ni isa sa mga yun ang nagpapukaw ng interes ko