2-Breakfree

(Nicklaus POV)

Isa akong wolf at di bampira pero pinalaki ako ng ama ko na umiinom ng dugo kesa kumain ng laman.

Werewolves are beasts that are half human half wolf, they can either transform themselves to a wolf, human or half wolf and human.

Yes we exist. Ang iba samin nakatira sa kagubatan at kung saan maraming hayop para maghunt at mabuhay, ang mga katulad ko naman ay nakatira sa kastilyo we blend in human and vampire society kaya nabubuhay kaming kagaya sa paraan nila kung paano mabuhay, sa lugar na to ang mga wolves ay kumakain ng pagkaing gawa ng tao at umiinom ng dugo kagaya ng ng bampira.

Counting how many years I'm living hunting animals for their meat and now it makes me feels like it's a boring routine to me.

I've been searching for the one who can provide my needs and satisfy this wants of mine.

Someone who can stay with me and comfort my lonely heart.

I always prefer humans but they're too fragile, in the end they're just food to me.

Humans are not option for me as my mate, they're too weak to be able to live with me forever.

Sinusundan ko ang amoy ni Miya hanggang sa narating ko ang bahay niya.

Seryoso? Pumalya na ba ang ilong ko?

So annoying! Nawala sa paningin ko si Miya kaya amoy niya nalang ang sinundan ko. She si a fast runner for a girl.  She is mazing!

Kailangan kong bumalik para hanapin siya at iligtas. Di rin naman ako makapasok sa bahay niya hanggat di ako iniimbitang pumasok.

"Bigboy you're here! Hali ka dali, pasok ka." Boses ni Miya sa likod ko kaya napalingon ako.

Nasa bahay na pala siya kaya pala dito ako dinala ng pang-amoy ko.

"Akala ko nawala ka na. Habang tumatakas kase ako sa mga taong lobo yata yon kanina, naisip ko na ang mas ligtas na lugar para magtago ay ang bahay ko. Kaya umikot ako pabalik." Sabi niya habang sinasara ang gate.

Tumaholtahol lang ako. Mabuti naman at ligtas siya.

Pinipigilan kong magsalita dahil nasa anyong lobo ako baka magulat at matakot siya.

"Let's talk Bigboy, Bigboy muna ang itatawag ko sayo habang wala pa akong maiisip na pangalan. Mula ngayon ay magsasama na tayo dito sa bahay. Gusto kong laging malinis kaya wag kang magkakalat. Ibili din kita ng laruan kaya wag mong paglaruan ang mga gamit sa bahay lalo na ang mga furniture ni Mama. Okay?" Nakangiting paalala niya haplos ang likod ko.

As if maglalaro ako! I'm old enough to play. I don't want toys, I want a mate.

"Let's check your wounds." Sinipat niya na ang mga sugat ko.

Nakakahiya, naiilang akong hawakan ng isang babae.

"Ang bilis naman gumaling ng mga sugat mo. Amazing." Umismid siya dahilan ng paglitaw ng maliit na dimple niya sa gilid ng labi.

Tumunog ang cellphone niya, kinuha niya ito sa sinagot.

"Hello, ma? Kumusta ka?" 

Mama niya ang tumawag.

"Yes, okay lang din ako. Yes po, kanina nga lang hinabol ako ng mga may gusto sa suot kong kwentas, buti na lang talaga may proteksyon spell ako ng nakakatandang Vanz kaya di ako naamoy ng mga kalahi nila." Sabi niya sa cellphone.

Spell? Protection spell galing sa ama o lolo ko? Bakit kilala ba sila ng pamilya ko para ipagkatiwala ang kwentas sakanya? Di siya naamoy ng kalaban pero naaamoy ko siya dahil isa akong Vanz.

Ang kwentas na tinutukoy niya ba ay ang kwentas na matagal ko ng hinahanap? Ang magbibigay ng dagdag na kapangyarihan saakin? Bakit nasakanya ang susing kwentas? Sino ba talaga ang babaeng to?

Matagal ko ng gustong makuha ang kwentas na yon para mabuksan ang portal para makamit ang mahika at kapangyarihan ng mga ninuno namin na nakatago doon. Pero sabi ni Ama ay kailangan ko ng lakas ng katawan at isip upang kontrolin ang mahika at kapangyarihan na nadoon dahil kapag di ko ito makontrol ako ang kontrolin neto, kaya niya ako pinalabas ng Blanditia upang mag-insayo at magpalakas pa!

Ibig sabihin hinahanap ng mga Carzon ang kwentas?! Gusto nila itong makuha! 

Napa-iling na lang ako.

Kailangang ako ang makakuha ng kwentas na nasa babae!

"Opo Ina magiingat po ako. May kasama po akong husky pinoprotektahan niya ako. Wag kayong mag-alala hanggat nasaakin ang kwentas ligtas ako. Poprotektahan ako neto. Hintayin niyo lang po ako, pupuntahan kita dyan para iligtas. " Dagdag pa ni Miya.

Ibig sabihin nasa kastilyo ang Ina niya at kasama sa mga nakakulong na mga kalahi at katiwala ko?

Sino ba talaga ang babaeng to?

"Opo pababakunahan ko po si Bigboy.Iloveyou po. Magkikita pa tayo ulo. Bye na po." Paalam niya sa Ina niya.

Nilapag neto ang cellphone at bumaling sakin.

"Sabi ni Ina, kailangan mo daw mabakunahan para di ako magka rabies sakaling aksidente mo akong makagat."

Bakuna? No way!

"Tara samahan mo akong maligo para makaalis na tayo at magpabakuna ng antirabies." Sabi niya hatak ako papuntang banyo.

Tumakbo ako papunta sa ilalim ng sofa at sumuksok.

Di pa ako handang makakita ng hubad na babae. Ayaw kong mabahiran ang virgin eyes ko! Huhu.

"Bigboy, halika na. Nilalamig ka ba? Sige na nga ako na lang maliligo mag-isa. Magpakabait ka dyan." Tawag niya at pumasok na sa banyo.

Umakyat ako sa sofa para makahiga ng maayos.

Bakit kase sa bahay ng isang babae pa ako napadpad. Nakakailang kahit nasa-anyong lobo ako nahihiya parin ako.

Siya palang ang nangahas na hawakan ako ng ganon. So annoying!

***

Sa isang Vet clinic ako dinala ni Miya para bakunahan. Kahit takot ako sa karayom nagpabakuna na lang ako at pinigilan ang sariling di kagatin ang veterinarian.

Sakit ng pwet ko. Bakit kase sa pwet ako tinusok?

"Saan mo gusto? Uuwi na ba tayo o mamasyal muna?" Tanong niya haplos ang pwet ko.

Kahit saan basta ba walang masakit kagaya ng bakuna!

"Magbehave ka para di na kita lagyan ng collar. Uuwi na tayo, para kumain at magpahinga. Bukas na lang ako papasok ng school." Sabi niya pagkalabas namin ng clinic.

***

(At Here House)

"Bigboy come here. Dahil nabakunahan ka na. From today you'll be having the same meal as me." Sabi niya lapag ang mangkok sa mesa kaya umakyat na agad ako sa upuan.

Salamat naman kung ganon! Baka kase kapag puro cat food ipapakain mo saakin, mamatay ako ng maaga.

Burger steak here I come!

Kinain ko agad lahat ng steak na hinain niya. Gutom na gutom ako kaya pate kanin kinain ko na kahit mainit pa.

"Hey take it slowly, it's still hot and it's all yours." Puna niya na nakangiti. "Mamaya igawa kita ng damit para di ka lamigin. Taglamig na kaya kaylangan mo ng damit."

Damit? Di ko kailangan ng damit, makapal na ang balahibo ko.

Taglamig na at full moon pa mamaya, ito ang tamang mating season naming mga werewolves. Panahon na upang humanap ng mate pero paano ako makakahanap kung ganito ang anyo ko!

Nung napansin kong tulog na si Miya, lumabas ako para hintayin at makita ang kabilugan ng buwan. Susubukan ko uling magtransform pabalik sa aking human form dito sa loob ng Blanditia.

I've tried my best many times nung pumasok ako sa Blanditia para makawala sa sumpa pero kalahati ko lang ang nagbago, ang bewang ko lang pababa sa mga paa ko ang naging anyong tao.

It's pointless kung ang paa ko lang ang anyong tao, di ako makalabas at limitado ang mga magagawa ko.

Wala pa akong alam kahit isang paraan para makawala sa sumpa na to, pero mamayang hating gabi sa kabilugan ng buwan subukan kong magbalik anyo. I have to go back into my human form!

Sana maawa ang moon goddess sakin at tulungan akong makawala sa sumpa na to!

Tumakbo na ako papunta sa boarder ng Blanditia at Blue Forest kung sakaling mabigo akong magpalit anyo bilang tao, babalik muna ako sa tinutuluyan kong bahay sa gitna ng Blue Forest upang magbalik pansamantala sa pagiging anyong tao ko at hinatayin ang magiging mate ko.

Nasa tamang edad na ako para humanap ng mate. Kung nasa kastilyo sana ako mas masaya ang pamimili ko ng magiging mate at maraming pagpipili-an.

Tradisyon kase naming mga Vanz ang magpa-audition para sa gustong magiging mate kada taon, para sa mga wolf na wala pang kapareha.

Kailangan ko ng kasama at tagapangalaga bukod Kay Zekai.

Kailangan ko ng babae.

***

Lumipas ang hating gabi at kabilugan ng buwan.

Sa kasamaang palad, namaos lang ako sa kakaalulong pero walang nagbago sa anyo ko.

Damn it!

Ano ba ang paraan para makabalik na ako bilang isang normal na werewolf?

Ano bang gagawin ko para mawala tong sumpa na to?!

Paglampas ko agad sa boarder ng Blanditia at pag-apak sa nagyeyelong lupa ng Blue Forest agad akong nagbalik sa pagiging anyong tao.

Sobrang lamig tuloy kaya napilitan akong bumalik sa pagiging werewolf form at binagtas na ang malamig na lupain at madilim na kakahuyan ng Blue Forest pauwi sa tinutuluyan namin ni Zekai na bahay.

Saktong pagpasok ko ng bahay naabutan ko si Sekai na nagtitimpla ng kape.

Arghhh finally!

"Young lord, mabuti nakabalik ka na." Masayang bati ni Zekai sakin nung nakita niya ako.

Ang saya talaga makauwi, pero alam kong mas sasaya pa ako sa loob ng kastilyo namin, kaya kahit anong mangyari kailangan kong bawiin mula sa mga Carzon ang Canvoran Castle!

"Diba nasa tamang edad na ako para magkaroon ng Mate?" Tanong ko kay Zekai.

"Opo Young lord, pwede na po kayong magkaroon ng mate."

"Ganon ba, kung ganon nga, Zekai ihanap mo ako ng magiging mate as soon as possible!"