CHAPTER 65:_Makalipas ang ilang sandali ng tahimik nilang pagkain. Nagpaalam muna si Angela kay Joseph upang puntahan sila Alyana at Diane sa Canteen. Siguradong abala ang mga ito ngayon sa kusina. Dahil sila ang head incharge para magserve ng pagkain sa mga bisita.Pinayagan naman s'ya ni Joseph na puntahan ang mga ito. Kaya dumeretso na s'ya agad patungo sa canteen ng Resort.Pagdating n'ya sa canteen abala pa rin ang lahat..."Kumusta kayo dito okay lang ba kayo?" Tanong niya matapos niyang batiin ang lahat."Okay lang po ma'am!" Sabay-sabay namang saad ng mga kitchen staff nila."Kayong dalawa okay lang ba kayo?" Tanong niya paglingon kay Alyana at Diane."Okay lang kami Boss, h'wag ka nang mag-alala." Birong saad pa ni Diane."Boss ka d'yan, tumigil ka nga!" Nangingiti niyang saway dito. Hindi niya gustong mabago ang pakitungo ng mga ito sa kanya. Nang dahil lang sa kanya na ito magtatrabaho. Kinuha n'ya kasi ang dalawang ito para makatulong niya sa pagmamanage ng food sho
CHAPTER 66:_Halos kalahating oras na ang lumipas ngunit hindi pa rin bumabalik si Angela. Gusto na niya itong sundan pero pinigilan lang niya ang sarili.Sobrang naiinip na s'ya kung bakit naman kasi nagkataon pa na wala rin si Maru' ngayon. Nagpaalam kasi ito na uuwi ng bahay bago pa man sila makarating ng Resort kanina. Kaya wala rin ito ngayon sa party.Hindi naman n'ya magawang sundan si Angela sa Canteen kahit pa gustuhin niya.Ayaw kasi n'yang isipin nito na nagiging clingy na siya. Hindi rin naman n'ya maintindihan ang kanyang sarili nitong huli. Ayaw rin n'yang isipin na may takot na namamahay sa kanyang dibdib. Okay naman kasi sila dati wala naman silang problema. Pero mula ng magbalik si Angela galing ng Venice nag-iba na. Bakit ganu'n tatlong buwan lang itong nawala pero parang ang dami nang nagbago sa dalaga. Ang daming mga tanong na hindi n'ya maiwasang isipin.Naiisip rin n'ya na sana noon pa man pinagpursigihan na niya ang panliligaw sa dalaga. Para naman kahit p
CHAPTER 67:_Kasalukuyang naglalakad si Joaquin patungo ng pool side. Dahil naroon na rin si Russell tinawagan s'ya nito na doon na lang n'ya ito puntahan kasama ng mga pinsan niya.Malayo pa s'ya natanawan na n'ya na may dalawang babaing nag-uusap sa gilid ng pool. Habang lumalapit s'ya unti-unti n'yang nakikilala ang dalawang babae. Si Angela at Mandy pero bakit doon sila nag-uusap? Tanong pa niya sa sarili.Lalo lang s'yang nagtaka dahil habang palapit s'ya ng palapit nabatid n'yang hindi lang ito basta nag-uusap. Kun'di parang nagtatalo pa ang mga ito.Napahugot s'yang bigla ng paghinga at binilisan na ang paglalakad.Ngunit bago pa man s'ya tuluyang makalapit sa mga ito. Na-shocked na lang s'ya sa sunod na nangyari. Nakita na lang n'ya si Angela na nahulog na sa pool. Habang si Mandy nasa gilid ng pool at pinagmamasdan lang ito. Hindi man s'ya sigurado kung itinulak ito ng babae. Subalit sigurado s'yang ang babae ang dahilan kung bakit ito nahulog. Mabilis n'ya itong tinakbo
CHAPTER 68:_"Do you think, you can escape on what you did to her?" Mariin at matatag ang boses nito na saglit na tila nag-echo pa sa kanyang pandinig.Daig pa tuloy niya ang isang dagang nahuli ng isang napakalaking pusa sa tindi ng kanyang kaba. Kung bakit naman kasi sa dinami-rami ng makakasalubong niya, bakit ito pa? Bulong ng kanyang isip na saglit na natigilan.Ngunit agad rin naman s'yang nakabawi at muling nahamig ang sarili. Bahagya pa niyang itinaas ang mukha bago pa nagsalita. Wala na s'yang pakialam kahit ano pa ang itsura niya ngayon."Why did you say that, I don't know what do you mean?" Kaila niya na nagkunwaring hindi alam ang ibig ipakahulugan ng binata."Oh' really, why you deny it, you think you can run away and escape to all of this? No, never! Kailangan panagutan mo ang ginawa mo." Wika nito sa mariin na salita. Bahagya muna siyang tumawa bago pa niya ito sinagot ng walang pag-aalinlangan at deretsong nagsalita."But why should I run away if I have nothing to
CHAPTER 69:_Makalipas lang ang ilang araw balik na ulit sa normal ang lahat na parang walang nangyaring ano man, tulad pa rin ng dati. Napakiusapan niya si Joaquin na h'wag na lang palakihin ang problema. Kahit batid niya ang pagkadisgusto nito sa naging desisyon niya na basta na lang kalimutan ang nangyari. Sinabi naman niya kay Liandro at Joseph na aksidente lang na nadulas siya sa pool habang nag-uusap sila ni Mandy. Ganu'n lang kasimple at agad namang naniwala ang mga ito at hindi na rin nag-usisa pa.Naging sobrang abala na rin siya ng mga sumunod na araw. Para sa Grand opening day ng shop na gaganapin ngayong araw mismo.Maaga siyang gumising upang makapaghanda. May konti man siyang kaba na nadarama, ngunit mas higit ang nararamdaman niyang excitement sa mga magaganap.Ang ribbon cutting na gagawin sa ganap na ika-sampo ng umaga. Pero ang programa ay nagsimula kanina pang alas otso ng umaga. Ito ang unang araw na bubuksan na ang Angelle's Food Shop Cakes and pastry supp
CHAPTER 70:_Dahil sa sila lang ang nasa bahay ng gabing iyon. Kaya hiniling ni Joaquin na doon na lang din s'ya sa kwarto ng mag-ina matulog.Napapayag naman niya si Angela dahil na rin sa pangungulit ng kanyang anak. Matapos ang masayang biruan at paglalambing nilang tatlo sa isa't-isa sa wakas unti-unti ring nakaramdam ng pagod at antok ang kanyang anak na ngayon ay mahimbing ng natutulog sa pagitan nila ni Angela.Dahil na rin marahil sa pagod sa maghapong trabaho nito sa shop. Kaya hindi na rin napigilan pa ni Angela ang antok. Kaya kahit gusto pa sana n'yang makipagkwentuhan sa dalaga. Hinayaan na lang muna n'ya itong makatulog. Alam n'yang napagod ito sa buong maghapon sa unang araw nito sa food shop.__By that time, kahit hating gabi na ngunit nanatiling gising pa rin si Joaquin. Kahit bahagyang nakakaramdam na rin s'ya ng antok. Subalit ayaw muna n'yang matulog kahit sandali gusto muna niyang manatiling gising. Nais muna n'yang pagmasdan ang kanyang mag-ina habang nah
CHAPTER 71: _ Isang desisyon ang nabuo sa kanyang isip. Desisyon na matagal rin niyang pinag-isipan nitong huli. Hindi dahil sa naguguluhan siya o hindi kaya ay nagdadalawang isip... Kun'di dahil sa pagtiyak ng tamang panahon at pagkakataon. Dahil sigurado naman siya sa sarili na si Angela lang ang nais niyang pakasalan. Kahit pa nang paulit-ulit dahil desidido na talaga siya na pakasalan ito. Kaya isang kataga ang walang pag-aalinlangan na lumabas sa kanyang bibig... "Magpakasal na tayo!" Wika niya. Muli sa ikalawang pagkakataon nag-alok siya nang kasal. But this time, he sure on what kind of feelings he has right now and no one can stop him to love this woman. He whispered to his mind. He can do what ever he wants to do and he did not allowed anyone to be hinders their love... Followed by promise to himself. "A-ano?" Halatang nagulat nitong tanong. "Bakit ayaw mo bang magpakasal sa'kin?" Seryosong tanong niya sa dalaga. "S'yempre naman gusto ko, kaya lang bakit
CHAPTER 72:_Dahil na rin sa labis na pagud nakatulog silang magkayakap at nanatili sa sahig. Hindi na nila nagawang makapagbihis at ayusin pa ang kanilang mga sarili.Ilang oras din ang matuling lumipas ng magising si Joaquin. Kahit inaantok pa pinilit pa rin niyang bumangon. Pagtingin niya ng oras halos mag-aalas singko na nang umaga.Mahigit dalawang oras lang ang kanyang naging tulog. Subalit nanatiling magaan at masarap ang kanyang pakiramdam.Dahil sa mga naganap sa pagitan nila ni Angela, ilang oras lang ang nakalipas. Saglit pa niyang ipinikit ang mga mata upang balikan sa isip ang mga pangyayari kanina. Kaya naman isang matamis na ngiti ang mababakas sa kanyang mukha.Tila ba may humihila pa sa kanya na muling mahiga at tumabi sa babae na hanggang ngayon ay nanatiling himbing na himbing pa rin sa pagtulog. Kay ganda nitong pagmasdan habang natutulog at tila ba kay sarap nitong yakapin. Tila naman wala siya sa sarili na muling nahiga at niyakap ito mula sa likuran. Da
A DREAM WEDDING PART 2 (THE FINALE) _ "Kuya!" Napayakap si Amanda kay Dustin ng mahigpit upang ipadama dito na hindi niya ito hahayaang mawala pa sa buhay niya. Kasabay nang pag-uunahan ng mga luha sa kanyang mga mata. "Hey!" Nagulat na tugon ni Dustin sa ginawa niyang iyon. "Dustin, sabihin mo, hindi mo naman ako iiwan hindi ba, hindi ka naman mawawala, hindi ba Kuya?" Tanong niya kay Dustin habang patuloy lang sa pagpatak ang mga luha. Gusto niyang makatiyak tungkol sa bagay na iyon at sa layunin nito, nitong mga huling araw kasi napansin niyang kakaiba ang mga kilos nito. "S'yempre naman hindi, ano ka ba bakit naman kita iiwan at saka bakit ka ba umiiyak? Ayan nasira na tuloy ang make up mo. Ang ganda ganda mo pa naman ngayon!" Tugon ni Dustin habang pinapahiran ang mga luha niya sa mga mata gamit ang panyo nito. "Ikaw kasi pakiramdam ko iiwan mo rin ako? Promise me na hindi mo ako iiwan Kuya ha'..." "Promise, hindi kita iiwan kahit ano pa ang mangyari ha' dahil magkapatid
CHAPTER 139: Before Finale _ San Luis, Batangas Alas nuwebe pa lang ng umaga subalit marami na ang mga tao sa loob at labas ng bahay ng mga Alquiza sa loob ng Hacienda Margarita. Abala na ang lahat ng mga kawaksi, kasambahay at maging ang mga trabahador ng Farm. Nagtulungan ang lahat at mabilis na kumikilos ang bawat isa na tila ba may hinahabol. Mula pa kahapon salit salitan ang mga trabahador upang tumulong sa pag-aayos at pag-aasikaso ng mga pagkain at s'yempre sa pamumuno ito ni Nanay Soledad. Isang Engrandeng outdoor wedding kasi ang gaganapin mamayang alas tres ng hapon. Mahaba-haba pa ang oras subalit tulad rin ng ibang normal na okasyon. Hindi mawawala ang kaba ng lahat hangga't hindi pa tapos ang okasyon. Kung tutuusin halos preparado naman na ang lahat. Maganda ang pagkakaayos sa buong kapaligiran sa loob man o maging sa labas ng bahay. Tamang tama ang maluwang na espasyo sa bakuran ng pamilya kung kaya't hindi na kinailangan pang maghanap ng ibang venue para sa natu
CHAPTER 138:_Mag-aalas syete na nang gabi ngunit nanatiling abala pa rin sila sa kusina. Kaya hindi na nila namalayan ang pagdating ng mga bisita.Magkakasunod na sasakyan ang tuloy tuloy na pumasok sa main gate ng kanilang bahay at nang makilala ang mga ito ng guard agad ring pinagbuksan ng gate.Mabuti na lang kahit paano patapos na rin silang magluto. Inaasahan na nila na dito kakain ng dinner sila Dustin at Gelli kasama ng mga ito si Lyn.Dahil sa tulong ni Nanay Sol tulad pa rin ng dati napapadali ang kanyang pagluluto. Talagang nagkakasundo sila nito pagdating sa kusina para kasing hindi siya napapagod kapag ito ang nag-aassist sa kanya sa kusina. Kabisado na rin kasi nito ang mga kilos niya at galaw. Bukod pa sa masarap itong kausap at kakwentuhan kaya naman halos pareho silang nalilibang.Nang mga oras na iyon mag-isa na lang siya sa kusina. Iniwan na siya ni Nanay Sol upang ayusin naman ang mesa sa dining room.Kaya naman nagulat pa siya ng may biglang humalik sa kanyang
CHAPTER 137_ALQUIZA RESIDENT at ALABANG _Pagdating nila ng bahay naabutan pa nila si Liandro na palakad lakad at may kausap sa cellphone nito habang nasa salas ito ng bahay. Ngunit agad na rin itong nagpaalam sa kausap ng matanawan na sila na parating.Saglit na nakaramdam si Angela ng curiosity subalit agad rin niya itong pinalis sa kanyang isip.Nakangiti at maaliwalas ang awra ngayon ng kanilang Papa. Tila ang ibig sabihin ba nito ay maganda ang balita na natanggap nito sa kausap?Dahil dito isang magandang conclusion ang sumasagi sa kanyang isip. Sana nga para naman may magandang mangyari sa araw na ito.Kahit paano rin tila nabawasan ang bigat sa kanyang dibdib at gumaan ang pakiramdam niya. Dahil sa nakikita niyang saya sa mukha ni Liandro.Halos mag-iisang Linggo na rin mula ng dumating ang kanilang Papa mula sa France at sa bahay na rin nila ito tumuloy. Kasalukuyang nasa biyahe na kasi ito ng may mangyari kay Amara. Mabuti na lang at naiwan pa si Dr. Darren sa France.D
CHAPTER 136:__"Sigurado ka ba talagang gusto mo siyang makita? Huwag na lang kaya?!""Gusto ko siyang makita kahit sa huling pagkakataon.""Hon, sigurado ka ba talaga?""Ano ba kayo, huwag n'yo akong alalahanin kaya ko. Gusto ko lang makasiguro na talagang narito siya sa loob at nakakulong.'Dahil gusto kong pagbayaran niya ang lahat ng ginawa niya sa pamilya natin Kuya!" Mariin at puno ng hinanakit na saad ni Amanda.Habang tuloy lang sa pagpasok sa presinto kasunod nito si Joaquin at Dustin."Hey, wait! Just relax okay? Huwag kang magmadali..." Saad ni Joaquin na umagapay na sa kanya at ginagap pa ang kanyang kamay. Isang buntong hininga ang pinakawalan niya. Kagaya ng sabi nito kailangan nga niyang ma-relax. Saglit na huminga siya ng malalim at kinalma ang sarili.Ilang segundo pa ang lumipas panatag na siyang sumasabay sa paghakbang ng dalawa. Habang magkahawak kamay pa rin sila ni Joaquin."Gan'yan nga sis, kalma lang... Ako kasi ang kinakabahan sa'yo! Okay ka na ba?" Tanong
CHAPTER 135: _ _FRANCE Nahulog sa malalim na pag-iisip si Brad habang kausap nito si Anselmo. Hindi na tuloy nito napansin ang biglang pagkislap ng mga mata ng huli ng dahil sa sinabi niya. Habang naglalakbay ang isip ni Bradley sa mga tanong na hindi masagot. Naisip niya tila ba maraming itinatagong lihim sa kanya ang kanyang Ama. Pero bakit ayaw nitong maging malapit siya sa kanyang kapatid. Kahit half sister lang niya ito magkadugo pa rin naman sila. Hindi ba dapat pa nga mapalapit siya dito para matulungan niya ang ama O baka naman ayaw talaga ng Anak nito na makilala siya? Lalo pa ngang gumulo sa isip niya ng malaman na Apo ito ni Dr. Ramirez. Marahil Anak ni Dr. Ramirez ang ina nito. Naguguluhan tuloy siya ngayon kung dapat ba niyang sabihin sa Ama ang mga nalaman niya? Pero paano kung pagbawalan naman siya nito na lumapit pa sa Doctor? Ah' hindi p'wede, ayaw niyang mangyari iyon. Lalo na ngayon na napalapit na siya ng husto sa matandang Doctor. Hindi niya alam kung
CHAPTER 134:__ALABANG, PHILIPPINESAfter a week past, their lives still smooth and happy. Naka-apply na rin sila ng marriage license.Nagawa na rin nilang mag-ayos ng mga kailangan sa kasal sa tulong ni Lyn, Gelli at s'yempre ng Best friend niyang si Dorina. Kinabukasan matapos niyang makausap si Amara. Nagulat na lang siya sa biglang pagsulpot nito. Nasabi rin kasi niya kay Amara ang nangyari sa pagitan nila ni Dorin. Noong araw na aksidenteng masabi nito sa kanya ang totoo sa likod ng kanyang pagkatao.Hindi kasi natuloy na makuha niya ang number nito nang araw na iyon. Kaya hindi niya alam kung paano ito makokontak?Marahil si Amara ang tumawag dito at nagsabi na okay na siya. Kaya agad itong pumunta sa bahay nila dito sa Alabang.Naghihintay lang din pala ito ng pagkakataon at nahihiya lang ito sa kanila. Dahil nagiguilty ito sa nagawang pagkakamali na hindi naman talaga nito sinadya. Batid rin naman niyang hindi nito gugustuhin na masaktan siya. Alam rin niya na sobra itong
CHAPTER 133: _ "Papa, magpapakasal na po ako!" Mga kataga na matagal na sana niyang gustong sabihin noon pa man. Ngunit ngayon lang niya nagawa. Kasalukuyang kausap niya ang kanyang Ama sa telepono. Nasa France ito kaya naglong-distance call na siya kay Liandro upang sabihin na dito ang kanilang mga plano. Tutal naman malalaman rin nito iyon. Dapat na rin nitong malaman na nagkabalikan na sila ni Angela. Lalo na ang tungkol sa mga bata sa kanilang kambal. "Ha' paanong? What do you mean hijo, magpapakasal ka na sa babaing may Anak na rin?!" Halata ang pagkadisgusto sa tono ng kanyang Ama. Ngunit batid naman niya na maiintindihan rin nito ang kasalukuyan nilang sitwasyon. Kapag sinabi na niya ang totoo. "Yes, Dad... Because I love her so much and I will marry her even it, over and over again!" Sinadya niyang huwag munang sabihin ang totoo. Gusto niyang malaman ang magiging reaksyon nito. "Joaquin! Ano ba ang sinasabi mo linawin mo nga?! 'Hindi naman ako tumututol na mag-asawa
CHAPTER 132:_FRANCE, EUROPEPAUL BRADLEY DOMINGUEZIlang buwan na rin mula ng lumipat siya dito sa France. Umalis siya sa Spain sa kanyang Tita Elvira na kapatid ng Mommy niya at nagpalipat-lipat siya kung saan saang lugar.Mula kasi ng mamatay ang kanyang Ina nagbago na rin ang pakitungo sa kanya ng tiyahin at nang pamilya nito.Tinatawag pa siya ng mga pinsan niya na ampon at madalas na siyang binubully ng mga ito. Ngunit hinahayaan lang ito ng kanyang tiyahin. Hindi rin niya maintindihan kung bakit naging ganu'n. Parang nagbago na ang lahat sa buhay niya mula ng mamatay ang Mommy niya. Bigla nawalan siya ng kakampi at parang nawala na rin ang lahat sa kanya. Pero hindi siya sumuko at nagpatalo, sinikap niyang mamuhay ng mag-isa. Pero nalaman niya na hindi pala ganu'n kadali ang maging independent. Ang pangarap na makapag-aral ng Medisina ay tila unti-unti nawawalan na rin ng pag-asa. Nakakadalawang taon pa lang siya sa kolehiyo nahirapan na siya at nahinto. Lalo na nang mag