LOGINShare
CHAPTER 73
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56———
Hinatid ako ni brent sa bahay matapos namin maka-usap ang pulis tungkol sa nangyaring sunog sa club hub, tinitignan pa nila ang mga posibiladad kung saan nag simula ang lahat, dahil halata daw na pinag planuhan ang nangyaring pag sunog. Nang tanungin ako kung may kaalitan ba ako ay wala ang sinagot ko, hindi naman ako pwedeng mag bigay ng pangalan lalo na't wala naman dito si kelsey, siya lang naman kasi ang alam kong may galit sa akin. Kaya pinaubaya ko na sa mg pulis ang pag iimbistiga. Iisa-isahin din nila ang mga customer namin ng araw na yun para tanungin, sana lang ay tanda pa ni brent ang lahat, alam kong imposible pero kailangan pa rin namin subukan.
Hindi ko kinaya ng makita ko na natipak ng sunog ang club hub, pinag hirapan iyon ng mga magulang ko at dito ko na rin kinukuha lahat ng meron ako, kung bakit ako nakaka kain sa araw-araw, pang bayad ng bill ng kuryente at tubig ko. May ipon ako pero hindi sasapat iyon para makap
Related chapters
A smile in the Sky of Sadness CHAPTER 74
———Wala akong sawa na nag paka lunod sa alak, wala na rin naman ang lahat sa akin kaya wala nang say-say ang buhay ko. Mariin akong napa pikit ng maalala ko na naman ang nakita kong pag halikan na ginawa ni zin at kelsey sa airport, talagang hindi na nakapag hintay... ang kakapal ng mukha! Mag sama silang dalawa!Ramdam ko na ang pagka hilo sa dami ng alak na nainom, maging ang waiter at manager dito ay inaawat na ako pero hindi ko sila pinansin, hinayaan ko lang sila , wala akong panahon na makipag usap sa kahit na kanino.Tumayo na ako at nag pagewang-gewang ng lakad, hirap akong makita ang paligid dahil sa nanlalabo na ang paningin ko, humawak ako sandali sa railings para sumandal pagkatapos ay itinuloy ko na ang paglalakad ko hanggang sa makalabas ako. Madali akong nakapara ng taxi at ibinigay ko ang address ng baha
A smile in the Sky of Sadness CHAPTER 75
——— Ma-aga akong nagising para makapag jogging, dahil ilang araw or maybe weeks na akong walang exercise. Nakaka ilang ikot na ako dito sa subdivision namin bago ko napag pasyahang mag pahinga sa parke, matagal-tagal din akong hindi naka punta dito, maaga pa kaya wala pang masyadong tao pero may nakikita na akong mga nag titinda sa paligid. Tumayo ako at naglakad sa isang matandang babae na nag titinda ng inihaw na mais, hindi pa ako nakakatikim nito pero mabango kasi ang amoy niya at mukhang masarap, nakakatakam talaga ang natural na amoy nito. “Good morning po lola, pabili po ako ng isa niyan.” Nakangiti kong bati kay lola. “Magandang umaga rin saiyo iha, ikaw ba’y baguhan dito?” Tanong sa
A smile in the Sky of Sadness CHAPTER 76
———Matapos ang insidenteng pagkikita namin ni zin ay naulit pa iyon ng ilang beses, pakiramdam ko nga ay sinasadya na nilang mag pakita sa akin para saktan ako ng paulit ulit.Ilang araw na rin Akong kain ng kain ng inihaw na mais kada umaga, naging close na nga kami ni lola at masaya siya dahil marami daw ang benta niya kapag bumibili ako, kung minsan kapag pumupunta sila grey dito sa akin ay nasanay na rin silang makita ako na kumakain ng mais kaya ayun naging paborito na rin nila hindi nga lang tulad ko mas grabe talaga ang nakakain.Dito kami ngayon naka tambay sa condo ni penelope, himala nga at nag aya siya dito ngayon madalas kasi reklamo niya ay ayaw niya ng makalat kaya hindi daw kami pwede pumunta.“Ang cute cute mo talaga dos!”
A smile in the Sky of Sadness CHAPTER 77
———Kanina pa ako gising pero walang nag sasalita, hindi ko din alam bakit dinala pa nila ako dito sa hospital, actually sila grey na lang ang nandito at si excel lang ang naiwang lalaki."Mag titigan ba tayo dito?" Kanina pa ako naiinis dahil ayaw talaga nilang mag salita."Ano ba, bakit ganyan kayo! May sakit ba ako? Mag salita naman kayo oh!" Paki usap ko sakanila, si excel ang lumapit sa akin at hinawakan ang kamay ko."You're 2 months pregnant rylle."'deretsahang sabi ni excel sa akin, tama ba ang narinig ko? Hindi ko alam kung magiging masaya ako o malungkot dahil sa nalaman ko."Sinong nakaka alam nito?" Nag taka sila sa tanong ko.
A smile in the Sky of Sadness CHAPTER 78
———Gising na ako pero tinatamad talaga akong bumuhat sa higaan ko, naka uwi na kaya si excel? Baka oo na, kasi maaga daw siya uuwi sabi niya kahapon.Grabe ang gutom na ako pero tinatamad pa rin akong bumuhat dito, pakiramdam ko ang bigat bigat ng katawan ko."Bubuhat ka ba diyan o bubuhatin pa kita?" Halos mahulog ako sa kama ng marinig ko ang boses ni excel, Pumasok na siya ng tuluyan at nag lakad papunta sa tapat ko."Akala ko ba ma-aga kang uuwi, bakit nandito ka pa rin?" Sabi ko"Nag handa na ako ng almusal mo kaya bumangon kana diyan at huwag ng marami pang tanong psh." Umalis na siya at hindi man lang ako hinayaang makapag salita, tsh... ang sarap batuhin sa mukha, kung hindi lang ako gutom ay hindi talaga ako tatayo dito.
A smile in the Sky of Sadness CHAPTER 79
———BRENT’S POVNapaka tagal naman nang babaeng yun, nilunok na ata ng inidoro sa sobrang tagal.Kanina pa ako nakatayo dito at nanakit na ang leeg ko sa kakalingon, halos konti na lang ang tao nq lumalabas galing sa loob ng sinehan.“Kukurutin ko talaga ‘tong dos na ito pag labas e.”Nanlaki ang mga mata ko ng makita kong lumabas si excel sa kabilang sinema, hindi na ako nag atubili pa at nilapitan ko na ito agad, tignan mo nga naman oh! Napaka gwapo talaga nitong si excel kahit sa malayuan ay nag susumigaw ang kagwapuhan at kakisigan, dahil sa maganda naman ako ay nilapitan ko na! Feeling ko bagay kami, maganda ako at gwapo siya! Aysus kinilig ako bigla.
A smile in the Sky of Sadness CHAPTER 80
———Nandito kami ngayong lahat sa kwarto ko, si brent ay sa baba ng kama ko sa may sahig natulog, si penelope at grey ay nandito sa katabi ko samantalang si excel naman ay doo sa sala sa baba natulog.Siguro kung wala ang mga kaibigan ko ay hindi ko na alam ang gagawin ko, ilang beses ng napahamak ang buhay ko at wala parin akong alam kung sino ba talaga ang nasa likod ng mga nangyayaring ito. May idea na ako pero ayokong pangunahan ang pulis at batas lalo na at wala pa rin naman akong pruweba kaya mahihrapan lang din ako.Muli ko pang pinag masdan ang mga kaibigan kong mahimbing na natutulog, tahimik akong tumayo at kinuha ang aking cellphone para tawagan ang tita ko na nasa L.A, huminga na muna ako atsaka pinakalma ang sarili ko. Nang marinig kong ilang beses ng nag ring at walang sumagot ay kinabahan ako, kailangan ko
A smile in the Sky of Sadness CHAPTER 81
——— AFTER 4 YEARS “Mommy… I want to paint too.” I fix her hair right away nang makita ko na nakatahob na naman sa kanyang mukha at naka kain niya na ang ilang hibla ng kanyang buhok. “Alright, sit here beside me.” She smile at me sweetly, Inabot ko sa kanya ang paint brush na bago kong bili atsaka ko siya hinayaang pumili ng gusto niyang kulay, kitang kita ko ang saya sa kanyang mga mata, at bago siya mag umpisa mag pinta ay hinalikan niya pa muna ako sa aking magka bilang pisnge, she’s always the sweetest, my baby zannah… Habang lumalaki si zannah ay mas nagiging kamukha niya na si zin, lahat ng parten ng mukha ni zin ay nakuha ni zannah mula sa makakapal na kilay, mahahabang pilikmata,matangos na ilong, manipis at mapupulang labi at lalong lalo na ang kanyang kulay hazel brown na mata na
Latest chapter
A smile in the Sky of Sadness EPILOGUE
———Nag text sa akin si grey na papunta na raw sila sa resort kaya naman ay umalis na kami ni zin at sumunod sa kanila.Ilang oras din ang itinagal ng biyahe at unti unti na akong inaantok, lumingon pa ako kay zin na focus lang sa pag da-drive kaya naman ay ipinikit ko na lang ang aking mata hanggang sa tuluyan na akong nilamon ng antok."Aba naman anak ni cinderella! Kung meron man ay gumising kana diyan! Akala mo talaga siya ang napagod sa pag da-drive e psh!" Naidilat ko ang mata ko sa lakas ng boses ni grey,"Ano ba namang bunganga mo yan grey!" Bulyaw ko sa kanya at naiinis talaga ako."Bakaa naman kasi gusto mo nang bumuhat diyan no? Ano sumama ka dito para matulog lang?" Bumangon na ako at sumandal sa hamba ng kama atsaka napa hawak sa mata at k
A smile in the Sky of Sadness CHAPTER 95
------Hinatid na muna kami ni zin ng maaga sa bahay atsaka siya dumeretso sa kanyang opisina dahil marami daw siyang kailangang tapusin ngayong araw at may kikitain din siyang kliyente. kaya naman ng maka-alis na si zin ay panay ang kulit sa akin ni zannah na gusto niya raw mag paint.Nasa harapan ko ngayon si zannag at hinihila ang laylayan ng damit ko."I want to paint mommy, please?" kakatapos ko pa lang siyang paliguan at ito siya ngayon sa harapan ko at mukang madudumihan na naman siya dahil sa gusto niya.once kasi na payagan ko siyang mag paint ay alam ko ng mag dudungis siya at wala akong magagawa kundi ang payagan siya sa gusto niya dahil sigurado akong mag wawala na naman ito at baka mag sumbong pa siya sa daddy niya na hindi ko siya pinyagan.Ayoko rin naman na nakikitang umiiyak si zannah dahil pati ako ay nasasak
A smile in the Sky of Sadness CHAPTER 94
———Habang kumakain kami ay hindi maiwasan ang hindi mapangiti, sobrang saya ko sa nakikita ko ngayon.Hindi ko akalain na darating araw na ito sa buhay ko… na mararanasan ko ulit na mag karoon ng buong pamilya at masaya.Tita zen and tito elmo treat me like their own child, masaya ako na nahanap ko sakanila ang pag mamahal ng isang magulang… hindi pa ako nakakauwi noon sa L.A ay sila ang nag paramdam sa akin na maging isang magulang, madalang man kami mag kita ay ramdam ko ang pag mamahal nila sa akin, at sa bawat ngiti nila ay naiibsan ang lungkot na lumulukob sa aking pagkatao.Noon pa man ay hindi nila ako pinakitaan ng hindi maganda bagkos ay buong puso nila akong tinanggap sa kanilang pamilya, kahit na alam nila ang sitwasyon at estado ko sa buhay.
A smile in the Sky of Sadness CHAPTER 93
———Habang palapit kami ng palapit sa bahay nila zin ay hindi ako mapakali, para akong nanlalamig at nanghihina.Nahihiya ako na kina-kabahan sa magiging reaction nila tita zen at tito elmo sa amin ni zannah.Kahit pa na ilang beses ng ipinaliwanag sa akin ni zin ang lahat ay hindi ko parin maiwasan ang mahiya at kabahan.“Hey, relax okay? Hindi na ngangain ng tao sila mom and dad, ito alright hm.” Hinawakan ni ang aking kamay para alalayan sa pag baba sa sasakyan. Habang si zannah naman ay buhat buhat niya sa kanyang kabilang bisig.“Let’s go baby, just relax.” Sabi sa akin ni
A smile in the Sky of Sadness CHAPTER 92
———Nakaka isang doorbell pa lamang ako ay agad akong pinag buksan ni zin ng pinto, halatang dito na siya sa baba nag hintay sa akin.Mukhang hindi siya mapakali ng buksan niya ang pinto.“Thank god you’re here, shit! I miss you so bad baby.” Niyakap niya ako ng mahigpit ng hindi pa nakaka pasok sa loob ng bahay, talagang dito niya pa ako niyakap sa labas ng pintuan, natawa ako bigla ng tanggalin ko ang kanyang kamay na naka yakap sa akin ay sumimangot ito at hinila ako papasok sa loob. Akala ko wala na siyang balak papasukin ako e.“Ano ka ba naman zin, ni hindi pa nga uminit ang pwet sa upuan ko dun e umuwi na ako agad dahil alam kong mag wawala ka, atsaka bakit iniwan mo si zannah sa taas? Baka mamaya ay mag kalat ng pintura yun.” Sabi ko sa kanya ng hubarin ko ang sapato ko at ang leathe
A smile in the Sky of Sadness CHAPTER 91
———Iniisip ko lahat ang nangyayari ngayon, hindi ako maka paniwala na lahat ng ito nangyayari.Umuwi kami dito ni zannah para dumalo sa kasal ni grey, pero hindi ko inaasahan na sa araw ng pag dating namin yun din ang araw na mag kikita ang mag ama ko.Siguro wala kami sa isang libro na madalas mangyari ang mag taguan ng anak.Nasa reyalidad ako at hindi ko kinaya na mag sinungaling pa mismo sa anak sa harap pa mismo ng daddy niya, kaya naman iniisip ko na lahat ng nangyayari ngayon ay naka tadhana.Tinadhan na mag kita ang mag ama ko, tinadhan na makilala nila ang isat isa, tinadhan na wakasan ang galit at lungkot, tinadhana na muling mag kaisa, tinadhana na mag patawad, tinadhana na harapin ang katoto
A smile in the Sky of Sadness CHAPTER 90
———Pabalik na kami ni zin sa bahay nila grey para sunduin si zannah, duon kasi namin iniwan si zannah panandalian dahilan ng surpresa ni zin sa akin kanina.Wala akong ka alam alam na ito ang gagawin niyang surpresa sa akin, at ang nakaka gulat pa ay alam na lahat ng mga kaibigan ko ang tungkol dito.Umaapaw parin sa saya ang nararamdaman ko, iba kasi yung saya dahil nalaman ko na naka balik ng ganun kabilis ang club hub, buong akala ko ay matatagalan pa dahil wala pa akong sapat na ipon pero ito at matagal na palang pinapatakbo ni zin.Ang totoo kasi ay hindi lang future ni zannah ang pinag iiponan ko kundi pati ang pag papatayo ulit ng club hub, masyadong mahalaga sa akin ang club hun dahil binigay ito sa akin ni mommy at
A smile in the Sky of Sadness CHAPTER 89
———“Saan mo ba talaga ako dadalhin?” Nilagyan ni zin ng blindfold ang mata ko kaya wala akong magawa kundi ang humawak ng mahigpit sa kanyang kamay. Kanina pa ako nag tatanong kung saan ang punta namin pero puro siya “basta, stay still..” nanakit na rin kasi ang mata ko dahil almost 30 minutes na akong naka blindfold.Hapon na kasi ng pumunta si zin sa bahay atsaka lang nito sinabi na may importante kaming pupuntahan.Ano na naman kaya ang pakulo niya, simula kasi ng sinabi niyang manliligaw siya sa akin ay wala siyang palya na mag pasikat sa akin. And this man is really amaze me..“Alright baby, malapit na tayo.” Bulong niya sa akin at marahan akong hinawakan sa aking balikat at dahang dahang inalalayan mag lakad.
A smile in the Sky of Sadness CHAPTER 88
———Galing kami ngayon ni Zannah sa bahay ng ninang grey niya dahil kinuha namin ang mga paint brushes niya na ipinangako ni grey na bibilhin niya kay zannah, as usual tuwang tuwa si zannah dahil may bago na naman siyang magagamit.Pagkadating palang namin sa bahay ay nag umpisa na siyang mag paint, kaya habang busy pa siya ay inabala ko na rin ang sarili ko na mag linis ng buong bahay.Pagod na pagod ako ng may nag doorbell sa pinto kaya dali dali akong pumunta sa pinto para pag buksan ito, laking gulat ko ng maraming dalang bulaklak si zin at may mga kasama pa itong mga lalaki na may dala-dala ring pag kain,Binuksan ko ang pinto para maka pasok sila, anong meron at bakit ang dami naman ata ng mga yan, anong
