LOGINShare
CHAPTER 61
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56------
I smiled bitterly as I watched how zin took care of Kelsey he really does that in front of me. I wanted to approach him but I couldn't, I don't want to make a scene here just because I'm jealous of what I see.
"Ayos ka lang ba? " Nakailang tanong na saakin si excel pero iisa rin lang ang sagot ko sa kanya.
"Hm, okay lang ako." Ramdam kong nag aalala siya saakin, dahil kanina niya pa ako kinakausap at wala akong imik sa kanya.
"Tumayo ka na diyan, iuuwi na kita." Taka naman akong napalingon sa kanya.
"Huwag na ex, ayos nga lang ako." bulong ko sa kanya.
"Huwag mo na masyadong saktan ang sarili mo." Sa sinabi niyang yun ay kusa ko na lang naramdaman na tumayo ako at tuloy tuloy na nag lakad palabas.
Naririnig ko pang tinatawag ako nila grey pero hindi na ako lumingon dahil ayokong makita nila na mahina ako at umiiyak ng ganito ng dahil kila zin at kelsey. ayokong mag mukhang kawawa sa harapan nilang
Related chapters
A smile in the Sky of Sadness CHAPTER 62
-------Naghihintay pa rin ako kay zin kung babalikan pa ako pero hanggang mag sarado ang club hub ay walang zin ang nag pakita sa akin, walang zin na dumating para ilinaw kung anong nangyayari at bakit ganun na lang siya umakto kay kelsey, gulong gulo na ang isip ko sa mga nangyayari."Sigurado ka bang kaya mo ng umuwi mag isa? marami kang nainom kanina dos." Tinignan ko ang paligid at wala ng katao-tao."Brent ayos lang ako kaya ko ang sarili ko, Nakaya ko ngang mag isa ako sa buhay ng ilang taon simula ng mawala ang mga magulang ko ngayon pa kaya? sus!" Bigla na lang ako niyakap ni brent.Noon pa man si brent at ang pamilya niya ang isa sa mga karamay ko tuwing nalulungkot ako, kaya alam niya na hindi ako okay dahil naka ilang beses na siyang tanong saakin."Sige na umuwi ka na." bumitaw siya kaagad sa pagkakayakap saakin atsaka ako nginitian.Sumakay na ako ng sasaky
A smile in the Sky of Sadness CHAPTER 63
--------Napag desisyunan kong gumawa ng art work na mukha naming dalawa at inilagay ko ito sa isang wooden frame, ang kinuha kong picture namin ay yung picture na ginawang wall paper ni zin nung kinuha pa namin sa la desant beach resort. alam kong ito ang paborito niyang litrato naming dalawa kaya ito ang napili kong gawing art work.Nang matapos ko na ay inilgay ko na ito sa paper bag na binili ko kahapon pa ng kasama ko sila grey at penelope. gumawa rin ako ng maiksing sulat sa kanya para maramdaman niya kung gaano ko siya kamahal."Hay salamat natapos din at sa wakas makaka ligo na ako."Kagabi ko pa inumpisahan ang art work na ireregalo ko kay zin kaya sana magustuhan niya talaga ito dahil pinag puyatan ko na gawin 'to.Kahit na nag tatampo ako at masama ang loob ko sa kanya dahil dun sa nangyari ay mas nangibabaw pa rin sa akin na mapasaya ko siya ngayong kaarawan niya. Iniisip ko na lang na nasaktan na ako at wala naman nang maga
A smile in the Sky of Sadness CHAPTER 64
--------Bawat hakbang ko papasok ng bahay nila zin at nanginginig ang mga kamay at tuhod ko ramdam ko rin ang kalabog sa aking dibdib na tila ba ay sa lakas ng tunog nito ay naririnig na ng lahat.Huminga pa muna ako ng malalim bago pumasok sa malaking pintuan."Relax ka lang dos, hindi ka naman kakainin ng buhay diyan sa loob."Nakangiting sabi saakin ni shaw, tinanguan ko lang siya atsaka tumingin sa cake na ibibigay ko kay zin na bitbit niya. Sana magustuhan niya ang regalo na ginawa ko para sa kanya.Ramdam ko ang bawit tingin ng mga tao saakin hindi ko alam kung paano ko sila titignan sa mga mata nilang tila ba ay maraming sinasabi saakin, iniwas ko ang tingin ko sa mga taong kung tumingin ay halos hagurin na ang buo kong pagka tao.Luminga linga pa ako sandali para hanapin na yung dalawa kong kasama na sila shaw, Hindi naman na ako nahirpan dahil nakita kong kumaway sila ashley saakin dahilan para lumapit na ak
A smile in the Sky of Sadness CHAPTER 65
———Maagang natapos ang natapos ang birthday party ni zin kaya naman nag si uwian na ang ibang bisita ni zin.Nag pupumilit pa si kelsey kanina na dito matutulog para kay zin buti na lang at napag sabihan siya ng mommy niya, hindi ko alam bakit ganun na lang kung amakto si kelsey sa harap ng magulang niya at kay zin maging ang mga magulang ni zin ay nag tataka sa kinilos nito.Kinalaunan ay umuwi na rin ang barkada dahil may kanya kanya pa daw silang importanteng lakad, madali lang kaming nakipag kwentuhan sakanila at alam kong kating kati na mag tanong sakin ang mga kaibigan ko. Siguro ay nahalata nila ang pagiging clingy at sweet ni zin saakin habang kaharap sila.Pinanindigan ni zin na dito kami matulog sa kanila dahil sinigurado nitong hindi ako ma
A smile in the Sky of Sadness CHAPTER 66
———Tumabi sa akin si zin sa upuan atsaka nag pakawala ng isang malalim na buntong hininga bago mag salita.“Dos i know it’s hard to accept this but we have to break up.”Gulat akong napalingon sa kanya.“What? Hindi yan ang inaasahan kong sasabihin mo sa akin, explanation zin! Ano bang nangyayari sayo?!”“You don’t understand! Mahirap din ‘to sa akin pero ginagawa ko ‘to para sating dalawa!”Hindi ko na napigilan ang sarili kong tumayo.“That’s bullshit! How can I understand
A smile in the Sky of Sadness CHAPTER 67
--------Ngayon ko lang napag-tanto ang mga sinabi ni zin sa akin, Gusto niyang maka kuha ng ebidensya kay kelsey kaya siya nag titiis sa tabi nito.Ibig sabihin ba nito si kelsey din ang nasa likod ng unang gulo sa club hub?... hindi imposible kasi kung kaya niya akong ipapatay ay madali lang sa kanya ang sirain ang club hub.All this time tama pala ang hinala ko na may kinalaman siya dito. Hindi ko akalain na mgagawa niya talaga 'to sa akin para lang bumalik saakin si zin... posible kayang may sakit talaga siya? sa itsura niya ng sinugod namin siya sa hospital ni zin ay halatang may sakit talaga siya.Tulala akong umiinom ng kape sa coffee shop malapit dito sa village namin, nakipag kita ako kila grey ngayon dahil kapag nag stay pa ako sa bahay ay mabaliw na ako."So you mean nakipag hiwalay sayo si zin dahil sa kagustuhan ng bruha na yon?"
A smile in the Sky of Sadness CHAPTER 68
———Masaya akong gumising dahil sa mga mahaharot na text sa akin ni zin kagabi.Buong araw akong masaya, pansin din ito ng mga kaibigan ko pero mas okay daw sakanila na nag kaintindihan na kami ni zin kahit na ang sabi nila ay medyo magulo daw ang sitwasyon namin pero ang importante daw ay ma ayos ako dahil natatakot daw sila sa kung anong pwede kong gawin.Sinigurado ko naman sa kanila na ayos lang ako at huwag na silang mag alala pa sakin.Lumipas ang oras at napag desisyunan kong pumunta ng club hub. Ilang araw na rin kasi akong hindi nakaka bisita baka mag taka na si brent kung bakit hindi ako nag paparamdam at baka isipin niya pa ay nagiging pabaya na ako.Alas diyes na ako ng m
A smile in the Sky of Sadness CHAPTER 69
———BRENT’S POVKanina pa umiinom si dos dito at lasing na lasing na rin siya, hindi ko rin siya kayang awatin sa pag inom niya at ngayon ko lang siya ulit nakitang ganito.Kanina masaya pa kaming nag aasaran pero ngayon ibang-iba na hindi ko na kayang mag biro sa kalagayan niya dahil pati ako ay nasasaktan para sa kanya.Wala akong alam sa nangyari tungkol sa kausap niya kanina pero isa lang ang sigurado ako ay iniwan siya ni zin dahil yan ang paulit-ulit niyang binabanggit sa akin. Akala ko ng sabihin niyang hiwalay na sila ni zin kanina ay biro lang dahil wala sa itsura niya ang galing sa break up kaya nakipag biruan pa ako sa kanya ng kung ano-ano.Sobrang
Latest chapter
A smile in the Sky of Sadness EPILOGUE
———Nag text sa akin si grey na papunta na raw sila sa resort kaya naman ay umalis na kami ni zin at sumunod sa kanila.Ilang oras din ang itinagal ng biyahe at unti unti na akong inaantok, lumingon pa ako kay zin na focus lang sa pag da-drive kaya naman ay ipinikit ko na lang ang aking mata hanggang sa tuluyan na akong nilamon ng antok."Aba naman anak ni cinderella! Kung meron man ay gumising kana diyan! Akala mo talaga siya ang napagod sa pag da-drive e psh!" Naidilat ko ang mata ko sa lakas ng boses ni grey,"Ano ba namang bunganga mo yan grey!" Bulyaw ko sa kanya at naiinis talaga ako."Bakaa naman kasi gusto mo nang bumuhat diyan no? Ano sumama ka dito para matulog lang?" Bumangon na ako at sumandal sa hamba ng kama atsaka napa hawak sa mata at k
A smile in the Sky of Sadness CHAPTER 95
------Hinatid na muna kami ni zin ng maaga sa bahay atsaka siya dumeretso sa kanyang opisina dahil marami daw siyang kailangang tapusin ngayong araw at may kikitain din siyang kliyente. kaya naman ng maka-alis na si zin ay panay ang kulit sa akin ni zannah na gusto niya raw mag paint.Nasa harapan ko ngayon si zannag at hinihila ang laylayan ng damit ko."I want to paint mommy, please?" kakatapos ko pa lang siyang paliguan at ito siya ngayon sa harapan ko at mukang madudumihan na naman siya dahil sa gusto niya.once kasi na payagan ko siyang mag paint ay alam ko ng mag dudungis siya at wala akong magagawa kundi ang payagan siya sa gusto niya dahil sigurado akong mag wawala na naman ito at baka mag sumbong pa siya sa daddy niya na hindi ko siya pinyagan.Ayoko rin naman na nakikitang umiiyak si zannah dahil pati ako ay nasasak
A smile in the Sky of Sadness CHAPTER 94
———Habang kumakain kami ay hindi maiwasan ang hindi mapangiti, sobrang saya ko sa nakikita ko ngayon.Hindi ko akalain na darating araw na ito sa buhay ko… na mararanasan ko ulit na mag karoon ng buong pamilya at masaya.Tita zen and tito elmo treat me like their own child, masaya ako na nahanap ko sakanila ang pag mamahal ng isang magulang… hindi pa ako nakakauwi noon sa L.A ay sila ang nag paramdam sa akin na maging isang magulang, madalang man kami mag kita ay ramdam ko ang pag mamahal nila sa akin, at sa bawat ngiti nila ay naiibsan ang lungkot na lumulukob sa aking pagkatao.Noon pa man ay hindi nila ako pinakitaan ng hindi maganda bagkos ay buong puso nila akong tinanggap sa kanilang pamilya, kahit na alam nila ang sitwasyon at estado ko sa buhay.
A smile in the Sky of Sadness CHAPTER 93
———Habang palapit kami ng palapit sa bahay nila zin ay hindi ako mapakali, para akong nanlalamig at nanghihina.Nahihiya ako na kina-kabahan sa magiging reaction nila tita zen at tito elmo sa amin ni zannah.Kahit pa na ilang beses ng ipinaliwanag sa akin ni zin ang lahat ay hindi ko parin maiwasan ang mahiya at kabahan.“Hey, relax okay? Hindi na ngangain ng tao sila mom and dad, ito alright hm.” Hinawakan ni ang aking kamay para alalayan sa pag baba sa sasakyan. Habang si zannah naman ay buhat buhat niya sa kanyang kabilang bisig.“Let’s go baby, just relax.” Sabi sa akin ni
A smile in the Sky of Sadness CHAPTER 92
———Nakaka isang doorbell pa lamang ako ay agad akong pinag buksan ni zin ng pinto, halatang dito na siya sa baba nag hintay sa akin.Mukhang hindi siya mapakali ng buksan niya ang pinto.“Thank god you’re here, shit! I miss you so bad baby.” Niyakap niya ako ng mahigpit ng hindi pa nakaka pasok sa loob ng bahay, talagang dito niya pa ako niyakap sa labas ng pintuan, natawa ako bigla ng tanggalin ko ang kanyang kamay na naka yakap sa akin ay sumimangot ito at hinila ako papasok sa loob. Akala ko wala na siyang balak papasukin ako e.“Ano ka ba naman zin, ni hindi pa nga uminit ang pwet sa upuan ko dun e umuwi na ako agad dahil alam kong mag wawala ka, atsaka bakit iniwan mo si zannah sa taas? Baka mamaya ay mag kalat ng pintura yun.” Sabi ko sa kanya ng hubarin ko ang sapato ko at ang leathe
A smile in the Sky of Sadness CHAPTER 91
———Iniisip ko lahat ang nangyayari ngayon, hindi ako maka paniwala na lahat ng ito nangyayari.Umuwi kami dito ni zannah para dumalo sa kasal ni grey, pero hindi ko inaasahan na sa araw ng pag dating namin yun din ang araw na mag kikita ang mag ama ko.Siguro wala kami sa isang libro na madalas mangyari ang mag taguan ng anak.Nasa reyalidad ako at hindi ko kinaya na mag sinungaling pa mismo sa anak sa harap pa mismo ng daddy niya, kaya naman iniisip ko na lahat ng nangyayari ngayon ay naka tadhana.Tinadhan na mag kita ang mag ama ko, tinadhan na makilala nila ang isat isa, tinadhan na wakasan ang galit at lungkot, tinadhana na muling mag kaisa, tinadhana na mag patawad, tinadhana na harapin ang katoto
A smile in the Sky of Sadness CHAPTER 90
———Pabalik na kami ni zin sa bahay nila grey para sunduin si zannah, duon kasi namin iniwan si zannah panandalian dahilan ng surpresa ni zin sa akin kanina.Wala akong ka alam alam na ito ang gagawin niyang surpresa sa akin, at ang nakaka gulat pa ay alam na lahat ng mga kaibigan ko ang tungkol dito.Umaapaw parin sa saya ang nararamdaman ko, iba kasi yung saya dahil nalaman ko na naka balik ng ganun kabilis ang club hub, buong akala ko ay matatagalan pa dahil wala pa akong sapat na ipon pero ito at matagal na palang pinapatakbo ni zin.Ang totoo kasi ay hindi lang future ni zannah ang pinag iiponan ko kundi pati ang pag papatayo ulit ng club hub, masyadong mahalaga sa akin ang club hun dahil binigay ito sa akin ni mommy at
A smile in the Sky of Sadness CHAPTER 89
———“Saan mo ba talaga ako dadalhin?” Nilagyan ni zin ng blindfold ang mata ko kaya wala akong magawa kundi ang humawak ng mahigpit sa kanyang kamay. Kanina pa ako nag tatanong kung saan ang punta namin pero puro siya “basta, stay still..” nanakit na rin kasi ang mata ko dahil almost 30 minutes na akong naka blindfold.Hapon na kasi ng pumunta si zin sa bahay atsaka lang nito sinabi na may importante kaming pupuntahan.Ano na naman kaya ang pakulo niya, simula kasi ng sinabi niyang manliligaw siya sa akin ay wala siyang palya na mag pasikat sa akin. And this man is really amaze me..“Alright baby, malapit na tayo.” Bulong niya sa akin at marahan akong hinawakan sa aking balikat at dahang dahang inalalayan mag lakad.
A smile in the Sky of Sadness CHAPTER 88
———Galing kami ngayon ni Zannah sa bahay ng ninang grey niya dahil kinuha namin ang mga paint brushes niya na ipinangako ni grey na bibilhin niya kay zannah, as usual tuwang tuwa si zannah dahil may bago na naman siyang magagamit.Pagkadating palang namin sa bahay ay nag umpisa na siyang mag paint, kaya habang busy pa siya ay inabala ko na rin ang sarili ko na mag linis ng buong bahay.Pagod na pagod ako ng may nag doorbell sa pinto kaya dali dali akong pumunta sa pinto para pag buksan ito, laking gulat ko ng maraming dalang bulaklak si zin at may mga kasama pa itong mga lalaki na may dala-dala ring pag kain,Binuksan ko ang pinto para maka pasok sila, anong meron at bakit ang dami naman ata ng mga yan, anong
