LOGINShare
CHAPTER 56
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56--------
I'm still here at his office and I feel a little bit dizzy when I woke up, for some reason, I get up and went out straight to zin.
Nakita ko naman siyang abala pa rin sa pag ta-type sa computer niya.
"Hey you woke up already or I'm just slow doing this?" naka ngiti siyang tumayo at lumapit saakin.
"Hm, siguro marami ka lang ginagawa no?" binuhat niya naman ako atsaka dinala sa swivel chair niya para maupo kaming dalawa.
"So this how you work hah?" sabi ko ng naka kandong parin sa kanya at palihim siyang inaamoy amoy sa may dibdib niya habang may ginagawa siya sa loptop niya.
OH GOSH, THIS IS SO ADDICTIVE... HIS SCENT ALWAYS MAKES ME SHIVER
"you like what you're doing to me?" napa hinto ako sandali sa pag amoy sa kanya.
"I guess so.." i rested on his chest for a while, tumigil naman siya sandali sa ginagawa niya at tinignan ako.
"What? did I disturb you?" tanong ko sa kanya pero umiling naman siya saakin atsaka a
Related chapters
A smile in the Sky of Sadness CHAPTER 57
-------I was just convincing myself that there is nothing going on...what zin told me is still playing in my mind, Anong magiging dahilan at iiwan ko siya?I’m here now at the club hub, I want to be able to think, because I felt weird from zin's actions since he came home from the hospital or maybe I was just paranoid."Yeah maybe..." I sigh deeply."Ano nangyari sayo? bakit ganyan ang itsura mo?" tanong saakin ni brent"Wala naman, is everything okay here?" iniba ko na lang ang usapan para hindi na siya mag tanong ng kahit ano saakin.I'm not in the mood to say anything to brent and another thing is that, this matter is just private about Zin and I."Ayos naman, medyo napapdalas nga lang ang awayan dito ng mga customer." I won't be surprised because it's a club and there's nothing before that."Aside from that? how about yung pinag usapan natin last time." he frowned at what I said,"Wala naman akong napa
A smile in the Sky of Sadness CHAPTER 58
-----I woke up without zin beside me, instead of sulking in the morning I got up to have breakfast. I think he may have slept in his office because he has a room there. Tama, baka ganun nga...Ayokong pag isipan na may ginagawang iba si zin dahil lang sa abala siya sa trabaho niya. hindi niya rin magugustuhan kung ganito ako mag isip tungkol sa kanya. mabuti pa puntahan ko na lang siya sa opisina niya, dalahan ko na rin siya ng almusal baka hindi pa kumakain yun.I have already started preparing food to take to zin, so when I finished fix myself so that i can go now to zin.Nasa loob na ako ng elevator at saktong pag bukas nito ay bumungad saakin ang sekretarya niyang nag mamadali.Hinintay niya akong lumabas ng elevator kaya naman tinanong ko na siya agad."May ginagawa ba ang sir zin mo?""Ahm... actually wala po si siz zin sa loob ma'am" Ngumiti pa siya saakin ng pilit, agad niya naman pinindot ang elevator para umalis na.
A smile in the Sky of Sadness CHAPTER 59
---------ZIN'S POVI was busy talking to my client when my cellphone rang. I ignored it."As I was saying na mas maganda kung mas mapapa lawak natin ang lupain mo sa Albay " I suggested to him.Parang duda ako dito sa kausap ko, Hindi naman sineseryoso ang mga sinasabi ko. kung hindi lang mahalaga ito para sa company namin ay kanina ko pa ito nilayasan.Wala man lang kumento sa mga sinasabi ko tanging tango lang laging sinasagot.Bakit kasi ako pang pinakausap dito ni dad."That's it Mr. de sants. I'll approve all of your suggestions" Tumayo na siya at muling nakipag kamay saakin."I'm looking forward to it sir." Masayang sabi ko. Hanggang tuluyan na silang lumabas ng conference room.Sa wakas! makaka uwi na rin ako, baka kanina pa nag hihintay saakin si dos.I picked up my phone to see who the caller was from, Ang daming missed calls ni grey, Mag aalas onse na ah, Ano naman ang kailangan saakin ni grey? baka hah
A smile in the Sky of Sadness CHAPTER 60
-------Zin texted me that he would be home late so I went upstairs to sleep. Panatag naman ang loob ko na uuwi siya at pag gising ko nasa tabi ko na siya.Marahan kong hinahaplos ang katabi ko nang wala akong maramdaman ay kusa kong idinilat ang mga mata kong pilit pang gustong pumikit dahil sa pagka antok. Wala si zin sa tabi, ilang umaga pa ba akong magigising na wala siya sa tabi ko? almost 1 week na rin kaming hindi nagkikita.Nag madali akong mag asikaso dahil si excel kanina pa tawag ng tawag saakin kung nasaan na daw ba ako. napasarap ang tulog ko dahil akala ko katabi ko na si zin pag gising ko pero naging hopia na naman.Simula ng lumabas ako ng hospital mas naging busy si zin, hindi ko na lang tinatanong dahil baka marami siyang hinabahol ng mga panahon na naka confined ako.Mapait akong napangiti ng maalala kong hanggang ngayon ay hindi niya pa rin sinasabi saakin kung anong rason niya kung bakit siya puno ng sug
A smile in the Sky of Sadness CHAPTER 61
------I smiled bitterly as I watched how zin took care of Kelsey he really does that in front of me. I wanted to approach him but I couldn't, I don't want to make a scene here just because I'm jealous of what I see."Ayos ka lang ba? " Nakailang tanong na saakin si excel pero iisa rin lang ang sagot ko sa kanya."Hm, okay lang ako." Ramdam kong nag aalala siya saakin, dahil kanina niya pa ako kinakausap at wala akong imik sa kanya."Tumayo ka na diyan, iuuwi na kita." Taka naman akong napalingon sa kanya."Huwag na ex, ayos nga lang ako." bulong ko sa kanya."Huwag mo na masyadong saktan ang sarili mo." Sa sinabi niyang yun ay kusa ko na lang naramdaman na tumayo ako at tuloy tuloy na nag lakad palabas.Naririnig ko pang tinatawag ako nila grey pero hindi na ako lumingon dahil ayokong makita nila na mahina ako at umiiyak ng ganito ng dahil kila zin at kelsey. ayokong mag mukhang kawawa sa harapan nilang
A smile in the Sky of Sadness CHAPTER 62
-------Naghihintay pa rin ako kay zin kung babalikan pa ako pero hanggang mag sarado ang club hub ay walang zin ang nag pakita sa akin, walang zin na dumating para ilinaw kung anong nangyayari at bakit ganun na lang siya umakto kay kelsey, gulong gulo na ang isip ko sa mga nangyayari."Sigurado ka bang kaya mo ng umuwi mag isa? marami kang nainom kanina dos." Tinignan ko ang paligid at wala ng katao-tao."Brent ayos lang ako kaya ko ang sarili ko, Nakaya ko ngang mag isa ako sa buhay ng ilang taon simula ng mawala ang mga magulang ko ngayon pa kaya? sus!" Bigla na lang ako niyakap ni brent.Noon pa man si brent at ang pamilya niya ang isa sa mga karamay ko tuwing nalulungkot ako, kaya alam niya na hindi ako okay dahil naka ilang beses na siyang tanong saakin."Sige na umuwi ka na." bumitaw siya kaagad sa pagkakayakap saakin atsaka ako nginitian.Sumakay na ako ng sasaky
A smile in the Sky of Sadness CHAPTER 63
--------Napag desisyunan kong gumawa ng art work na mukha naming dalawa at inilagay ko ito sa isang wooden frame, ang kinuha kong picture namin ay yung picture na ginawang wall paper ni zin nung kinuha pa namin sa la desant beach resort. alam kong ito ang paborito niyang litrato naming dalawa kaya ito ang napili kong gawing art work.Nang matapos ko na ay inilgay ko na ito sa paper bag na binili ko kahapon pa ng kasama ko sila grey at penelope. gumawa rin ako ng maiksing sulat sa kanya para maramdaman niya kung gaano ko siya kamahal."Hay salamat natapos din at sa wakas makaka ligo na ako."Kagabi ko pa inumpisahan ang art work na ireregalo ko kay zin kaya sana magustuhan niya talaga ito dahil pinag puyatan ko na gawin 'to.Kahit na nag tatampo ako at masama ang loob ko sa kanya dahil dun sa nangyari ay mas nangibabaw pa rin sa akin na mapasaya ko siya ngayong kaarawan niya. Iniisip ko na lang na nasaktan na ako at wala naman nang maga
A smile in the Sky of Sadness CHAPTER 64
--------Bawat hakbang ko papasok ng bahay nila zin at nanginginig ang mga kamay at tuhod ko ramdam ko rin ang kalabog sa aking dibdib na tila ba ay sa lakas ng tunog nito ay naririnig na ng lahat.Huminga pa muna ako ng malalim bago pumasok sa malaking pintuan."Relax ka lang dos, hindi ka naman kakainin ng buhay diyan sa loob."Nakangiting sabi saakin ni shaw, tinanguan ko lang siya atsaka tumingin sa cake na ibibigay ko kay zin na bitbit niya. Sana magustuhan niya ang regalo na ginawa ko para sa kanya.Ramdam ko ang bawit tingin ng mga tao saakin hindi ko alam kung paano ko sila titignan sa mga mata nilang tila ba ay maraming sinasabi saakin, iniwas ko ang tingin ko sa mga taong kung tumingin ay halos hagurin na ang buo kong pagka tao.Luminga linga pa ako sandali para hanapin na yung dalawa kong kasama na sila shaw, Hindi naman na ako nahirpan dahil nakita kong kumaway sila ashley saakin dahilan para lumapit na ak
Latest chapter
A smile in the Sky of Sadness EPILOGUE
———Nag text sa akin si grey na papunta na raw sila sa resort kaya naman ay umalis na kami ni zin at sumunod sa kanila.Ilang oras din ang itinagal ng biyahe at unti unti na akong inaantok, lumingon pa ako kay zin na focus lang sa pag da-drive kaya naman ay ipinikit ko na lang ang aking mata hanggang sa tuluyan na akong nilamon ng antok."Aba naman anak ni cinderella! Kung meron man ay gumising kana diyan! Akala mo talaga siya ang napagod sa pag da-drive e psh!" Naidilat ko ang mata ko sa lakas ng boses ni grey,"Ano ba namang bunganga mo yan grey!" Bulyaw ko sa kanya at naiinis talaga ako."Bakaa naman kasi gusto mo nang bumuhat diyan no? Ano sumama ka dito para matulog lang?" Bumangon na ako at sumandal sa hamba ng kama atsaka napa hawak sa mata at k
A smile in the Sky of Sadness CHAPTER 95
------Hinatid na muna kami ni zin ng maaga sa bahay atsaka siya dumeretso sa kanyang opisina dahil marami daw siyang kailangang tapusin ngayong araw at may kikitain din siyang kliyente. kaya naman ng maka-alis na si zin ay panay ang kulit sa akin ni zannah na gusto niya raw mag paint.Nasa harapan ko ngayon si zannag at hinihila ang laylayan ng damit ko."I want to paint mommy, please?" kakatapos ko pa lang siyang paliguan at ito siya ngayon sa harapan ko at mukang madudumihan na naman siya dahil sa gusto niya.once kasi na payagan ko siyang mag paint ay alam ko ng mag dudungis siya at wala akong magagawa kundi ang payagan siya sa gusto niya dahil sigurado akong mag wawala na naman ito at baka mag sumbong pa siya sa daddy niya na hindi ko siya pinyagan.Ayoko rin naman na nakikitang umiiyak si zannah dahil pati ako ay nasasak
A smile in the Sky of Sadness CHAPTER 94
———Habang kumakain kami ay hindi maiwasan ang hindi mapangiti, sobrang saya ko sa nakikita ko ngayon.Hindi ko akalain na darating araw na ito sa buhay ko… na mararanasan ko ulit na mag karoon ng buong pamilya at masaya.Tita zen and tito elmo treat me like their own child, masaya ako na nahanap ko sakanila ang pag mamahal ng isang magulang… hindi pa ako nakakauwi noon sa L.A ay sila ang nag paramdam sa akin na maging isang magulang, madalang man kami mag kita ay ramdam ko ang pag mamahal nila sa akin, at sa bawat ngiti nila ay naiibsan ang lungkot na lumulukob sa aking pagkatao.Noon pa man ay hindi nila ako pinakitaan ng hindi maganda bagkos ay buong puso nila akong tinanggap sa kanilang pamilya, kahit na alam nila ang sitwasyon at estado ko sa buhay.
A smile in the Sky of Sadness CHAPTER 93
———Habang palapit kami ng palapit sa bahay nila zin ay hindi ako mapakali, para akong nanlalamig at nanghihina.Nahihiya ako na kina-kabahan sa magiging reaction nila tita zen at tito elmo sa amin ni zannah.Kahit pa na ilang beses ng ipinaliwanag sa akin ni zin ang lahat ay hindi ko parin maiwasan ang mahiya at kabahan.“Hey, relax okay? Hindi na ngangain ng tao sila mom and dad, ito alright hm.” Hinawakan ni ang aking kamay para alalayan sa pag baba sa sasakyan. Habang si zannah naman ay buhat buhat niya sa kanyang kabilang bisig.“Let’s go baby, just relax.” Sabi sa akin ni
A smile in the Sky of Sadness CHAPTER 92
———Nakaka isang doorbell pa lamang ako ay agad akong pinag buksan ni zin ng pinto, halatang dito na siya sa baba nag hintay sa akin.Mukhang hindi siya mapakali ng buksan niya ang pinto.“Thank god you’re here, shit! I miss you so bad baby.” Niyakap niya ako ng mahigpit ng hindi pa nakaka pasok sa loob ng bahay, talagang dito niya pa ako niyakap sa labas ng pintuan, natawa ako bigla ng tanggalin ko ang kanyang kamay na naka yakap sa akin ay sumimangot ito at hinila ako papasok sa loob. Akala ko wala na siyang balak papasukin ako e.“Ano ka ba naman zin, ni hindi pa nga uminit ang pwet sa upuan ko dun e umuwi na ako agad dahil alam kong mag wawala ka, atsaka bakit iniwan mo si zannah sa taas? Baka mamaya ay mag kalat ng pintura yun.” Sabi ko sa kanya ng hubarin ko ang sapato ko at ang leathe
A smile in the Sky of Sadness CHAPTER 91
———Iniisip ko lahat ang nangyayari ngayon, hindi ako maka paniwala na lahat ng ito nangyayari.Umuwi kami dito ni zannah para dumalo sa kasal ni grey, pero hindi ko inaasahan na sa araw ng pag dating namin yun din ang araw na mag kikita ang mag ama ko.Siguro wala kami sa isang libro na madalas mangyari ang mag taguan ng anak.Nasa reyalidad ako at hindi ko kinaya na mag sinungaling pa mismo sa anak sa harap pa mismo ng daddy niya, kaya naman iniisip ko na lahat ng nangyayari ngayon ay naka tadhana.Tinadhan na mag kita ang mag ama ko, tinadhan na makilala nila ang isat isa, tinadhan na wakasan ang galit at lungkot, tinadhana na muling mag kaisa, tinadhana na mag patawad, tinadhana na harapin ang katoto
A smile in the Sky of Sadness CHAPTER 90
———Pabalik na kami ni zin sa bahay nila grey para sunduin si zannah, duon kasi namin iniwan si zannah panandalian dahilan ng surpresa ni zin sa akin kanina.Wala akong ka alam alam na ito ang gagawin niyang surpresa sa akin, at ang nakaka gulat pa ay alam na lahat ng mga kaibigan ko ang tungkol dito.Umaapaw parin sa saya ang nararamdaman ko, iba kasi yung saya dahil nalaman ko na naka balik ng ganun kabilis ang club hub, buong akala ko ay matatagalan pa dahil wala pa akong sapat na ipon pero ito at matagal na palang pinapatakbo ni zin.Ang totoo kasi ay hindi lang future ni zannah ang pinag iiponan ko kundi pati ang pag papatayo ulit ng club hub, masyadong mahalaga sa akin ang club hun dahil binigay ito sa akin ni mommy at
A smile in the Sky of Sadness CHAPTER 89
———“Saan mo ba talaga ako dadalhin?” Nilagyan ni zin ng blindfold ang mata ko kaya wala akong magawa kundi ang humawak ng mahigpit sa kanyang kamay. Kanina pa ako nag tatanong kung saan ang punta namin pero puro siya “basta, stay still..” nanakit na rin kasi ang mata ko dahil almost 30 minutes na akong naka blindfold.Hapon na kasi ng pumunta si zin sa bahay atsaka lang nito sinabi na may importante kaming pupuntahan.Ano na naman kaya ang pakulo niya, simula kasi ng sinabi niyang manliligaw siya sa akin ay wala siyang palya na mag pasikat sa akin. And this man is really amaze me..“Alright baby, malapit na tayo.” Bulong niya sa akin at marahan akong hinawakan sa aking balikat at dahang dahang inalalayan mag lakad.
A smile in the Sky of Sadness CHAPTER 88
———Galing kami ngayon ni Zannah sa bahay ng ninang grey niya dahil kinuha namin ang mga paint brushes niya na ipinangako ni grey na bibilhin niya kay zannah, as usual tuwang tuwa si zannah dahil may bago na naman siyang magagamit.Pagkadating palang namin sa bahay ay nag umpisa na siyang mag paint, kaya habang busy pa siya ay inabala ko na rin ang sarili ko na mag linis ng buong bahay.Pagod na pagod ako ng may nag doorbell sa pinto kaya dali dali akong pumunta sa pinto para pag buksan ito, laking gulat ko ng maraming dalang bulaklak si zin at may mga kasama pa itong mga lalaki na may dala-dala ring pag kain,Binuksan ko ang pinto para maka pasok sila, anong meron at bakit ang dami naman ata ng mga yan, anong
