Nilapitan niya ang bata na nakatingin lang din sa kanya. "Eros?" sabi niya ulit.
Kinakabahan ako na parang matatae na maiihi na hinahabol ng kung ano. Hindi ko na alam!
Pipigilan ko ba? Hahayaan ko ba?
Inabot niya ang mukha ng bata at hinaplos. "You...looked really... like me. The young me."
Humugot ako ng hininga bago lumapit kay Eros na nalilito na ngayon. "Eris!"
Napalingon ako sa biglang tawag nila sa anak ko. Naghihikayos at nawawalan na ng hininga. "Inaatake siya ng asthma. Eros come here! Give me your bag. The inhaler."
I come to my senses when I heard the panic Rafael rushing to Eros bag. Tumakbo ako agad sa anak ko na nagtaas baba ang pakikipaglaban sa oxygen niya. Pinagamit agad ni Rafael ang inhaler pero hindi pa rin si Eris matigil. Chineck namin ang inhaler pero expired na pala.
"Let's... Let's rush to the hospital," nauutal kong sabi habang pinipigilan ang sarili maiyak. Bigla ay nagulat ako ng kargahain ni
"Anong ibig mong sabihin?" nagtatakang tanong ko. Umiwas siya ng tingin at tinignan nalang ang mga anak namin. "Let her talk to you tomorrow. Let's have a family dinner." Family. Napayuko ako sa narinig at inisip na ang mga bata nalang ipadala. "Bawal si Eris sa talong at shrimp dahil allergy siya dito. Nagmana sa akin." Nagkatinginan naman kami at sabay ding umiwas. "Pag inatake siya ng asthma may inhaler naman kaya magiging okay din siya. Si Eros naman hindi mapili sa pagkain kaya wala kang magiging problema sa dinner." Ngumiti ako at saka tumayo para kumutan ang kambal. "You're not going?" napalingon ako sa kanya ng sabihin niya 'yon at tumango. I'm not part of the family but the twins are one of them. "You gotta be kidding me. I'll be the one to pick you up so I want you to be there." Bigla namang may kumatok at dumating na pala ang inorder namin kaya ginising ko na ang dalawa para
Nagkatinginan kami dalawa pero una siyang umiwas. Binati siya ng mga tao dito tapos ang kambal ay lumapit sa kanya para magmano. Nang si Eros na ang nagmano ay umupo siya para pantayan ang bata at saka hinaplos ito. May sinabi siya dito pero natitiyak ko na sasabihin 'yon sa akin mamaya ng bata. "Cleo, you came." Lumapit si Kael at nagbeso-beso sila dalawa. Nag-usap na sila kaya umiwas na ako ng tingin. Wala na akong nararamdaman na selos o pangamba dahil gusto ko lang ngayon ang explanation. Mga ilang minuto ay inimbitahan na kami ni Tita maupo para makakain na. Pinagitnaan pa talaga namin ni Kael ang kambal. Katabi niya si Eris tapos si Eros sa akin. Pagkatapos kumain ay nag-usap usap muna sila lahat tapos sentro ng pag-uusap nila ang kambal. Tinanong ng kung ano-ano at sinagot naman 'to nang magalang ng aming kambal. Kung may ipagmamalaki man ako 'yon ay ang napalaki ko ng maayos ang mga anak ko.
Tinawagan ko agad si Reese para sunduin ako dito sa mansion ni Kael. "Are you okay? Here's the medicine." I stopped her from panicked and let her hold the bag. Sinilip ko muna ang mag-ama ko para makapunta kami sa Cr ng wala silang maiisip na iba. "Let's go," I told Reese and she's running with me. Nang makapasok kami sa Cr ay saka ako pinagsermonan ni Reese. "Sabi ko naman sayo magpa-therapy kana. Ayaw mo ba ng happy ending?" Ngumiti ako saka ininom ang gamot ko. "I will. I just need to settle the kids with Kael. Para makabalik ako agad sa theraphy." Napasapo siya sa noo niya habang nakikita akong namimilipit ngayon sa chest area at tagiliran ko. Weaken bones and Weak body. Bigla ay naduwal ako dahil na rin isa to sa symptoms ng sakit ko. "Fudge, let's rush to the hospital! Hindi ako mapakali e." "Layla! Layla!" Nahihilo ako at medyo nawalan na ng lakas. Ang tangin
Layla POV Nanghihina man ay pinilit ko bumangon para makasama sa huling sandali ang mag-ama ko. Masayang naglulundagan ang kambal kahit na kalbo sila. I never thought that they would come up with this kind of surprise. Ang sabi pa nila sa akin ay ready na sila samahan akong puksain ang monster kasi naging kagaya na nila 'yong mga batang karate kids sa mga chinese movies. Alam kong malala na ang sakit ko dahil naging seryoso ang pag-uusap nila Kael at ng doctor ko sa labas kahapon. "Let's go?" tanong niya sa akin kaya tumango ako at tinulungan niya ako makatayo. Nagbyahe lang kami ng mga ilang minuto dahil ayaw niya mag-book kami ng malayo sa Hospital at baka raw atakin ako. Kahit na naka pain reliever ako ay ayaw niya pa rin mapalagay. Masaya sila kasama ako ngayon, 'yong feeling na pinaparamdam nilang lumalaban sila kasama mo. Naligo na ang mga
Kael POV 12:53 AM Layla's body give up. The doctor declared time of death while I'm hugging my late wife's body. "Wake up. We need you here." I tried to let her feel warm with my body and the doctor tap me before she left. I heard the door opened and my mom is crying with me. "Mom. Save her. I need her in my life. Mom... Please." My mom contacted Reese to say the bad news and let her ready the things that Layla told her if this day happens. "You should go home and have some sleep. I will be the one who will arrange things with Reese. You need some rest because I know till the last nights with her you would never leave her body." I was accompanied by Hanz who is in great sorrow too. We both tried not to be in tears while he is driving. I tried to think happy thoughts but I can't. I want her back. I want her be with us. Kinabukasan ay na
The music starts harmonizing the mood. We are all waiting her to walk in the aisle elegantly. The kids wore their beautiful dresses as they represent each sides of the family. This is how wedding feels like. I remember I forced her to get married with me in a Law Firm and I didn't register our wedding for I am looking forward to a grand wedding like this with her. Her own designed wedding dress, the chosen chapel, the wedding receptions and grand designs. That made me miss her smile and scent. The door open widely and we saw her in a white wedding dress. Smiling while walking as she look at the camera trying to film her. But for sure it is above her emotions that are lingering inside her. Nang umabot siya sa altar ay saka siya ngumiti ng malapad. Ready to exchange vows and happiness till the end of their lives. She sit down beside him and the ceremony started.
"Eros, Eris! Ito na baon niyo!" Nagtatakbong lumapit ang kambal. Hindi na nga nakakain ng maayos dahil late na. They both kissed my cheeks and say thank you before hopping in to their car. "Mag-ingat sa pagda-drive!" bilin ko pa. "How's the share of twins? Was it terrible?" nag-aalalang tanong ni Hanz habang lumalapit sa akin. The twins are sharing a lot of businesses and we hold their business to secure their future for both were still in Senior High School. The Wu family also secured their businesses as we control it and trying it alive. "No. There are some needed changes. LIke after they graduate, they will be appointed as CEO while still in college." Hanz in his serious mode looking at his Laptop trying to figure the sales of each company. The twins own 20 companies and Hanz, Cleo, Zash, Cye, Rafael, Rye, Jay and me owns companies too. But we need to be a parents to the twins. We are the only parent left to protect them. Hanz is gettin
"Kung hindi ka payag na maagaw ako ni Cleo sayo, pakasalan mo ko ngayon." Hindi ko alam kung bakit nakakatawa ang sinabi niya pero seryoso niya lang akong tinignan. "Anong drugs ba tinira mo. Gag*!" galit na sabi ko kaya sinubukan ko buksan ang pintuan pero ni lock niya pala. "Ano ba! Kung hindi mo ko mahal pakawalan mo ko!" Hinila niya ako at saka hinalikan pero umayaw ako. "Magsit-belt ka," galit na sabi nito ng hindi ko ginawa ay tinakot niya ako nang bigla siyang nag-drive ng mabilis. Kaya sinuot ko ang sit belt dahil natakot ako. Napunta kami sa Law Firm, bumaba siya at saka pinagbuksan ako. "Bakit tayo andidito? Kakasuhan mo ba ako ha?" Pero hindi niya ako sinagot at hinila ulit ako papasok sa Firm. "Nababaliw ka na ba ha? Aray masakit. Kael!" Binitawan niya lang ako ng makapasok kami sa loob ng elevator tapos bigla niya akong kinorner sa loob. "Let's get married. I won't take no as an
"Eros, Eris! Ito na baon niyo!" Nagtatakbong lumapit ang kambal. Hindi na nga nakakain ng maayos dahil late na. They both kissed my cheeks and say thank you before hopping in to their car. "Mag-ingat sa pagda-drive!" bilin ko pa. "How's the share of twins? Was it terrible?" nag-aalalang tanong ni Hanz habang lumalapit sa akin. The twins are sharing a lot of businesses and we hold their business to secure their future for both were still in Senior High School. The Wu family also secured their businesses as we control it and trying it alive. "No. There are some needed changes. LIke after they graduate, they will be appointed as CEO while still in college." Hanz in his serious mode looking at his Laptop trying to figure the sales of each company. The twins own 20 companies and Hanz, Cleo, Zash, Cye, Rafael, Rye, Jay and me owns companies too. But we need to be a parents to the twins. We are the only parent left to protect them. Hanz is gettin
The music starts harmonizing the mood. We are all waiting her to walk in the aisle elegantly. The kids wore their beautiful dresses as they represent each sides of the family. This is how wedding feels like. I remember I forced her to get married with me in a Law Firm and I didn't register our wedding for I am looking forward to a grand wedding like this with her. Her own designed wedding dress, the chosen chapel, the wedding receptions and grand designs. That made me miss her smile and scent. The door open widely and we saw her in a white wedding dress. Smiling while walking as she look at the camera trying to film her. But for sure it is above her emotions that are lingering inside her. Nang umabot siya sa altar ay saka siya ngumiti ng malapad. Ready to exchange vows and happiness till the end of their lives. She sit down beside him and the ceremony started.
Kael POV 12:53 AM Layla's body give up. The doctor declared time of death while I'm hugging my late wife's body. "Wake up. We need you here." I tried to let her feel warm with my body and the doctor tap me before she left. I heard the door opened and my mom is crying with me. "Mom. Save her. I need her in my life. Mom... Please." My mom contacted Reese to say the bad news and let her ready the things that Layla told her if this day happens. "You should go home and have some sleep. I will be the one who will arrange things with Reese. You need some rest because I know till the last nights with her you would never leave her body." I was accompanied by Hanz who is in great sorrow too. We both tried not to be in tears while he is driving. I tried to think happy thoughts but I can't. I want her back. I want her be with us. Kinabukasan ay na
Layla POV Nanghihina man ay pinilit ko bumangon para makasama sa huling sandali ang mag-ama ko. Masayang naglulundagan ang kambal kahit na kalbo sila. I never thought that they would come up with this kind of surprise. Ang sabi pa nila sa akin ay ready na sila samahan akong puksain ang monster kasi naging kagaya na nila 'yong mga batang karate kids sa mga chinese movies. Alam kong malala na ang sakit ko dahil naging seryoso ang pag-uusap nila Kael at ng doctor ko sa labas kahapon. "Let's go?" tanong niya sa akin kaya tumango ako at tinulungan niya ako makatayo. Nagbyahe lang kami ng mga ilang minuto dahil ayaw niya mag-book kami ng malayo sa Hospital at baka raw atakin ako. Kahit na naka pain reliever ako ay ayaw niya pa rin mapalagay. Masaya sila kasama ako ngayon, 'yong feeling na pinaparamdam nilang lumalaban sila kasama mo. Naligo na ang mga
Tinawagan ko agad si Reese para sunduin ako dito sa mansion ni Kael. "Are you okay? Here's the medicine." I stopped her from panicked and let her hold the bag. Sinilip ko muna ang mag-ama ko para makapunta kami sa Cr ng wala silang maiisip na iba. "Let's go," I told Reese and she's running with me. Nang makapasok kami sa Cr ay saka ako pinagsermonan ni Reese. "Sabi ko naman sayo magpa-therapy kana. Ayaw mo ba ng happy ending?" Ngumiti ako saka ininom ang gamot ko. "I will. I just need to settle the kids with Kael. Para makabalik ako agad sa theraphy." Napasapo siya sa noo niya habang nakikita akong namimilipit ngayon sa chest area at tagiliran ko. Weaken bones and Weak body. Bigla ay naduwal ako dahil na rin isa to sa symptoms ng sakit ko. "Fudge, let's rush to the hospital! Hindi ako mapakali e." "Layla! Layla!" Nahihilo ako at medyo nawalan na ng lakas. Ang tangin
Nagkatinginan kami dalawa pero una siyang umiwas. Binati siya ng mga tao dito tapos ang kambal ay lumapit sa kanya para magmano. Nang si Eros na ang nagmano ay umupo siya para pantayan ang bata at saka hinaplos ito. May sinabi siya dito pero natitiyak ko na sasabihin 'yon sa akin mamaya ng bata. "Cleo, you came." Lumapit si Kael at nagbeso-beso sila dalawa. Nag-usap na sila kaya umiwas na ako ng tingin. Wala na akong nararamdaman na selos o pangamba dahil gusto ko lang ngayon ang explanation. Mga ilang minuto ay inimbitahan na kami ni Tita maupo para makakain na. Pinagitnaan pa talaga namin ni Kael ang kambal. Katabi niya si Eris tapos si Eros sa akin. Pagkatapos kumain ay nag-usap usap muna sila lahat tapos sentro ng pag-uusap nila ang kambal. Tinanong ng kung ano-ano at sinagot naman 'to nang magalang ng aming kambal. Kung may ipagmamalaki man ako 'yon ay ang napalaki ko ng maayos ang mga anak ko.
"Anong ibig mong sabihin?" nagtatakang tanong ko. Umiwas siya ng tingin at tinignan nalang ang mga anak namin. "Let her talk to you tomorrow. Let's have a family dinner." Family. Napayuko ako sa narinig at inisip na ang mga bata nalang ipadala. "Bawal si Eris sa talong at shrimp dahil allergy siya dito. Nagmana sa akin." Nagkatinginan naman kami at sabay ding umiwas. "Pag inatake siya ng asthma may inhaler naman kaya magiging okay din siya. Si Eros naman hindi mapili sa pagkain kaya wala kang magiging problema sa dinner." Ngumiti ako at saka tumayo para kumutan ang kambal. "You're not going?" napalingon ako sa kanya ng sabihin niya 'yon at tumango. I'm not part of the family but the twins are one of them. "You gotta be kidding me. I'll be the one to pick you up so I want you to be there." Bigla namang may kumatok at dumating na pala ang inorder namin kaya ginising ko na ang dalawa para
Nilapitan niya ang bata na nakatingin lang din sa kanya. "Eros?" sabi niya ulit. Kinakabahan ako na parang matatae na maiihi na hinahabol ng kung ano. Hindi ko na alam! Pipigilan ko ba? Hahayaan ko ba? Inabot niya ang mukha ng bata at hinaplos. "You...looked really... like me. The young me." Humugot ako ng hininga bago lumapit kay Eros na nalilito na ngayon. "Eris!" Napalingon ako sa biglang tawag nila sa anak ko. Naghihikayos at nawawalan na ng hininga. "Inaatake siya ng asthma. Eros come here! Give me your bag. The inhaler." I come to my senses when I heard the panic Rafael rushing to Eros bag. Tumakbo ako agad sa anak ko na nagtaas baba ang pakikipaglaban sa oxygen niya. Pinagamit agad ni Rafael ang inhaler pero hindi pa rin si Eris matigil. Chineck namin ang inhaler pero expired na pala. "Let's... Let's rush to the hospital," nauutal kong sabi habang pinipigilan ang sarili maiyak. Bigla ay nagulat ako ng kargahain ni
Tumatakbong lumalapit si Eris habang dala-dala ang shopping bag na binili. "Mommy! I got pretty clothes!" sigaw niyang sabi habang kasabayan ang ama niya na papasok sa store tapos siya ay papalabas. Wag kang lilingon. Wag na wag ka lilingon. Nakapasok na si Cleo at Kael tapos nakalapit naman sa akin ang isa kong anak. Isa nalang ang problema ko na ang isa pang kambal na kamukhang-kamukha niya ay nasa loob pa. I dialed Hanz's number and called him. Mga tatlong ring ay sinagot niya. "Umalis kayo diyan bilis pumasok si Kael at Cleo." "Oh, okay. Eros, we will go back later okay? Mommy is just calling for an emergency," pag-eexplain niya sa bata. Sinilip ko kunti kung asaan na sila at nakita ko namang nag-iingat si Kuya lumabas. Buti nalang talaga naglibot-libot pa si Cleo kaya hindi sila nagkabanggaan. Kumaway ako agad ng makalabas sila tapos nagtatak