After 10 years.......
Mr. Perez POV
Halos 10 years na ang nakakalipas simula ng macoma si Cindy at hanggang ngayon mas pinili namin na itago sa kanya ang lahat patungkol sa kapatid niyang si Catherine.
Namuhay kami ng malayo sa realidad marahil natatakot lamang kami na pagbumalik kami sa dati naming buhay maaalala lang lahat ni Cindy at yun ang pinaka kinakatakutan ko sa lahat.
5 years ago nagising na siya at pagkagising niya kami na ay nakatira sa probinsiya ng San Alfonso. Mas pinili naming mabuhay ng masaya rito sa probinsiya para maka iwas na rin sa problema pero ang sabi nga nila WALANG LIHIM NA HINDI NABUBUNYAG pero ang panahon na mismo ang naglalapit sa amin dahil nais ni Cindy na ituloy kanyang pag aaral.
Siya mismo ang nagsabi sa amin na gusto niyang mag aral sa manila dahil ang magoaganda daw ng opportunidad na makukuha niya kapag nagkataon.
Kahit gusto namin siyang pigilan buo na daw ang kanyang desisyon na ipagpatuloy ang kanyang pag aaral dahil gusto niya raw kaming tulungan sa mga gastusin dito sa bahay.
Cindy POV
Hi ako nga pala si Cindy Perez. 22 years old taga San Alfonso. Nais ko sanang mag aral sa isang unibersidad sa manila na tinatawag nilang Malaya University. Magaganda daw ang mga inaalok na kurso doon gaya ng engineering, business ad at marami lang iba gusto ko sanang maging Engineer or Flight Attendant pero Engineering ang pinili ko dahil mataas ang sweldo kung tutuusin.
Hanggang ngayon pinipilit ko pa din sila mommy at daddy na pumunta sa manila pero hanggang ngayon ay wala pa rin silang desisyon kaya magpapasama ako kay Trisha para sabay kaming makapag enroll. Sa ayaw nila o sa gusto papasok pa din ako sa Malaya.
«Fast forward»
Grabe ang daming tao dito sa manila at grabe ang traffic sobrang layo ng manila sa probinsya ng San Alfonso dito. Halos wala ng puno dahil natatabunan na ito ng mga gusali na naglalakihan at wala na ring fresh air dahil puro usok na lang ang iyong malalanghap dito.
Ngayon alam ko na kung bakit ayaw akong papuntahin dito nila mommy at daddy pero kakayanin namin ito ni Trisha bale nasa harap na kami ngayon sa Stanford University.
Ang STANFORD UNIVERSITY ay isang tanyag at mamahaling eskwelahan dito sa pilipinas. Mga limitadong estudyante lamang ang nakakapasok dito gaya ng mga mayayaman at matatalino dahil nakakakuha sila ng scholar or meron silang sponsor na magpapa aral sa kanila. Magandang balita dahil isa si Cindy sa mga taong nakakuha ng sponsor sa kanilang bayan dahil sa angking talino ng dalaga.
Halos matulala si Cindy at Trisha sa kanilabg nakikita. Ni sa panaginip lang nila masisilayan ang ganto kagandang eskwelahan. Sa pag iikot may nakabungguan na lalaki si Cindy ng hindi sinasadya.
"Ahmm sorry sorry hindi ko naman alam na may tao pala." paumahin ni Cindy.
"Hindi ayos lang. Wait! namumukhaan kita?" sabi ng binata sa kanya.
"Kilala mo ako?" takang tanong ni Cindy.
"Cindy Perez hindi ba? Ako ito si Theo yung kababata mo? Naalala mo pa ba?" sabi ng binatang si Theo.
"Theo? Pamilyar ang pangalan na yan pero hindi ko matandaan kung pano kita nakilala." Parang naguguluhan na sabi ni Cindy.
"So...hindi mo pa rin ako naaalala. Kamusta ka na pala?" Sabi ni Theo na parang interesado sa buhay ko.
"Ok lang naman sige mauna na kami ni Trisha pupunta pa kasi kami sa guidance para kuhain yung schedule. Mauna kami babye." Dali-dali kung sabi sa kanya dahil unti-unting sumasakit ang ulo ko kapag may sinasabi si Theo.
Habang tumatakbo si Trisha at Cindy hindi nila napansin na nasa harap na sila ng guidance office. At pagkakakuha na pagkakuha ay sinabihan sila kung ano ang mga rules at ang room number ng dorm nila pero kailangan muna nilang umuwi dahil next-next week pa naman ang pasukan.
Pagkatapos na pagkatapos kaming bigyan ng schedule at sinabihan ng mga rules. Umuwi kami agad ni Trisha sa San Alfonso dahil hindi ako nakapagpaalam ng maayos kaila mommy at daddy.«Fast Forward»Nandito na ako sa harap ng bahay namin.
"Good Morning!! Cutiesss alam nyo ba ang weird ng panaginip ko." Di mapakapaniwala na sabi ni Cindy.Maaga akong gumising ngayon dahil sa sobrang excited kasi ngayon na kami pupunta sa Manila. "Manila here I come!!" Malakas na sigaw ko. Agad akong nagdasal bago tuluyang bumagon para mag toothbrush at pumunta sa kusina para mag agahan.
On the way na kami ngayon sa Manila. Nandito ako sa likuran at nakahiga dahil gusto kung umidlip pero hindi ako inaantok. Paano kung tanungin ko na lang kaya sila mommy at daddy. Q and A ba kung baga haha."Mommy Daddy?" Tawag atensyon ko sa nila.
Nandito na kami sa harap ng isang mamahalin restaurant na ang pangalan ay PEREZ' CUISINE. Siguro mahal dito kasi kung titignan palang sa mga gamit sa loob nakaka mangha na.Ang yaman siguro ng may ari nito pati mga kubyertos ay napakagara. Hanggang hindi ko na napansin na kanina pa pala ako kinakausap nila Mommy.
Mr. Perez POVHindi ko alam na ang bahay pala na ito ang magbabalik ng mga alaala niya.Pagkapunta na pagkapunta ni Cindy sa loob ng kusina agad kaming nagpaalam na kuware ay matutulog pero ang totoo ay mag uusap kaming mag asaw
Mrs. Perez POVKailanman ay hindi ko magawang magalit kay David. Kahit sa pag lihim niya kung bakit kami lumipat ng matitirahan at mag bagong buhay.Hindi ko siya masisisi kahit ako gagawin ang ganun para sa anak namin. Nag iisa na lang si
Cindy POVSa pag aayos namin ng aking kwarto mas naging maaliwalas ito. At ngayon ko lang napansin ang kalakihan nito. Nag iisa lang ba talaga ako dito?Pero hayaan mo na ang mahalaga ay masarap humiga sa kama dahil sa sobrang pagod kaya matutulog
Agad akong bumaba para yakapin sila Mommy. Nakoo nagiging emosyonal na naman ako. Pero hindi ko maiiwasan dahil ito na ang huling dalawang araw na makakapiling ko sila at makakasalong kumain.Ang hirap isipin na mawawala ako sa kanila ng matagal hindi naman ganun pero sobra ko silang mamimiss lalo na yung mga drama at jokes ni Daddy na corny. Halos daigin pa ang mais.
~ORIENTATION~(LAHAT PO NG MANGYAYARI DITO AY PURO LANG PA TUNGKOL SA ORIENTATION KAYA AYOWN STAY TUNE!)Cindy POV Andito kami ngayon sa batibot na sinasabi ni Trisha. Puno lang pala ito grabe! Kung sana sinabi niya 'puno' hindi batibot. Alam ko naman na nakapaglibot-libot na siya dito. Nakaupo lang kami dito habang iniintay mag simula ang orientation. Kanina pa nga sila gumagawa para sa preparation ng orientation. Base sa mga tao na naglalakad marami silang bitbit para sa kanya kanyang club. Ang cool. Mukhang marami ang pagpipilian ah. Sana walang man
Trisha POVKanina ko pa napapansin ang mga malalagkit na titig ni Baby JellyAce kay Cindy.Magkakilala ba sila?
Cindy POVMukhang sinagot ng panaginip ko kung sino si Ace. Pero kahit na nasagot mas lalo tuloy na gumulo ang utak ko.Hindi ko alam kung bakit ganun pero everytime na may gusto akong alalahanin sumasakit ang ulo ko. Ayokong magsabi kaila mommy ka
Cindy POVAgad ko siyang tinulak. Hindi ko alam kung anong sasabihin ko sa lalaking tumulong sa akin. Hindi ko kayang tumingin sa mga mata niyang nakaka-aakit.Buti na lang may narinig akong boses para mapunta sa kanya ang atensyon ko.
Cindy POVMahigpit na yakap ang nadama ko mula sa isang tao na hindi ko alam kung sino.....Yakap na madarama mo ang pagmamahal. At higpit na akala mo ay hindi kami nagkita ng matagal......
Cindy POVMaaga akong gumising para makapaghanda ng breakfast nila mommy at daddy. Napag isipan ko kasi na gawan sila kasi mamaya aalis na ako.Walang negative power muna Hahahahahaha.
Mr. Perez POVAndito kami at nagkakasiyahan dahil sa successful ang surprise namin kay Mommy. Bale magka hiwalay kami girl tas boy para naman maiba.Kanina ko pa na papansin na parang hindi umiinom iyong si Dave kaya kinausap ko.
Cindy POVHalos hapon na ako magising dahil sa pagod ko kahapon hindi ko nga alam kung bakit ako na pagod eh tulog lang ako ng tulog sa biyahe.Hanggang ngayon iniisip ko pa rin ang huling kataga na sinabi ni Kuya Dave. Halos hindi ako makatulog ka
Simula ng mga oras na yun. Naging masaya na ang buhay ko. Hindi ko alam kung saan ipapadama ang aking kasayahan pero agad itong nawala ng biglang binuksan ng driver ng bus ang TV at ang aking kasayahan ay na palitan ng galit at sakit.-Balita-June