"Good Morning!! Cutiesss alam nyo ba ang weird ng panaginip ko." Di mapakapaniwala na sabi ni Cindy.
Maaga akong gumising ngayon dahil sa sobrang excited kasi ngayon na kami pupunta sa Manila. "Manila here I come!!" Malakas na sigaw ko. Agad akong nagdasal bago tuluyang bumagon para mag toothbrush at pumunta sa kusina para mag agahan.
"Wow excited na excited ang anak ko ah." Nangungutsya na sabi ni mommy.
"Syempre mommy ngayon lang kasi ako nakapunta sa Manila." Sabi ko kay mommy.
"Eh maiba ako anak ok na ba lahat ng kailangan mo? O may kailangan ka pa? Para naman mabili na natin pag daan natin ng SM Awra sa Pasay." Pag aalalang tanong ni mommy.
"Mommy may 1 week and 6 days pa po tayo para makapagprepare pero po kung gusto niyong pumunta sa mall edi bumili na po tayo. Tsa po lulubos lubusin ko na po yung panahon na makakasama ko po kayo ni daddy." Nalulungkot na sabi ko.
"Nakooo ito na naman tayo sa kadramahan hali ka nga at kumain na. Teka pupuntahan ko muna ang daddy mo para gisingin umupo ka na diyan." Sabi ni mommy na paalis na.
"Siguro habang kumakain ko na lang sila tanungin tungkol kay Theo. At pagkatapos kung kumain kailangan kong puntahan si Trisha para sabihin na sa Manila na lang kami magkikita para naman makapag ba-bye ako sa kanya." Sabi ko sa isip.
《Ilang minuto pa ang dumaan》
"Nakoo anak pasensiya na sa paghihintay kasi itong daddy mo eh ayaw gumising ng hindi nilalambing." Sabi ni mommy.
"Eh gusto mo din naman ng nilalambing ka eh." Pahabol ni daddy.
"Mommy at Daddy mamaya na po ya n kain na po tayo. Pleassseee." Pagpapacute ko.
" Nakoo mommy ginagamit ni Cindy yung pagpapacute niya para kumain na. Sige na nga Cindy kakain na tayo alam mo naman na hindi ka namin matitiis eh tsaka alam naman naming MATAKAW KA." I-nemphasize pa talaga ni daddy yung Matakaw.
"Daddy naman eh." Kunwaring pagmamaktol ko.
"Nako mamaya na yang asaran nyong mag-ama halina at kumain na tayo ng almusal." Saway naman ni mommy.
Tumahimik na lang kami ni daddy. Sa pagkakaalam ko kasi under si daddy kay mommy eh. Kawawang daddy hindi man lang makalaban hahahaha.
Habang kumakain hindi ko na naiwasang magtanong kaila mommy at daddy kung kilala nila si Theo.
"Mommy at Daddy." Tawag ko sa kanila para makuha ko ang kanilang atensyon.
"Yes baby." Sabi ni mommy na sumasandok ng kanin.
"May kilala po ba kayong Theo?" Tanong ko habang nakatingin sa kanila.
Nagkatinginan silang dalawa at bakas sa kanilang mga mukha ang pakagulat. Siguradong hindi iyon ang hinihintay na tanong mula sa akin dahil bigla silang tumahimik.
"Nak bakit mo naman yan tinatanong?" Sabi ni daddy na parang nakabalik na sa tamang pag iisip.
"Kasi po nung pumunta po kami ni Trisha sa Malaya may nakabunggo po ako at sabi niya siya daw po si Theo na kababata ko?" Pagpapaliwanag ko sa kanila.
"Oo tama siya na magkababata kayo." Sabi ni daddy.
"Eh bakit hindi ko po siya maalala? May nangyari po ba sa akin." Tanong ko pabalik.
"Anak walang nangyari sayo dati baka kaya hindi mo siya nakikilala dahil sa tagal na panahon na hindi mo siga nakikita o nakakasama." Paliwanag naman ni mommy.
Siguro tama nga sila. Siguro sa tagal na ng panahon ay hindi ko na siya nakilala pa muli pero siguro kapag naging magkaibigan na kami ulit ay babalik ang aking alaala sa kanya.
At nagpatuloy na lang ulit kami sa pagkain.
"Nak gusto mo bang magpaalam muna sa mga kaibigan mo bago tayo umalis." Sabi ni Daddy.
"Sure daddy tsaka si Trisha lang naman ang kaibigan ko dito eh." Sabi ko sa malungkot na tuno.
"Siya siya mamaya na yang pagpapaalam maligo ka muna Cindy para pagkatapos ay makapag paalam kana kay Trisha." Sabi ni mommy.
At ayun nga naligo ako at agad na nagbihis at pumunta sa bahay nila Trisha para makapagpaalam sa kanya. Di naman ako nalulungkot dahil sabay din naman kaming mag aaral sa Manila. Sa ngayon kailangan ko munang makipag bonding sa family ko.
Andito na ako sa harap ng bahay nila Trisha at kumakatok.
"Trisha!!!" Sigaw ko sa labas ng bahay nila.
"Tao po!! Trishaaa??" Sigaw ko ulit.
Yung tipong suko na ako kasi baka walang tao pero maya maya lamangay may bumaba. Siguro si Tita toh.
"Oh Cindy bat ka nampadaan dito?" sabi ni tita mommy ni Trisha.
"Magpapaalam po sana ako kay Trisha." sabi ko kay Tita.
"Sige pasok ka muna at tatawagin ko lang sa kwarto niya." sabi ni tita na pinaupo ako sa sala.
"Sige po hintayin ko na lang po siya dito." sabi ko at tuluyan ng umalis si tita.
Agad namang bumaba si Trisha ng sabihin nito na nasa bahay nila si Cindy. Halos nga wala pa itong suklay suklay dahil gulo gulo ang buhok nitong bumaba sa sala.
"Hi Cindy sorry kagigising ko lang." Sabi ni Trisha na nagkukunot pa ng mata.
"Halata nga Trisha haha magpapaalam lang sana ako sayo tsaka sorry sa pag gising ko sayo. Pupunta na ako sa Manila ngayon kita na lang tayo sa Malaya next next week. Ba-bye Trisha." Sabi ko sa kanya na nagbababye pa habang lumalabas.
Saktong sakto nakita ko sila mommy na nakasakay sa kotse. Siguro aalis na kami.
Ba-bye San Alfonso. Mamimiss ko ang lugar na ito sigurado yun kasi kahit saan ka pumunta malalasap mo ang malamig na hangin dahil puro puno dito.
HI! MANILA HERE I COMEEEE!
On the way na kami ngayon sa Manila. Nandito ako sa likuran at nakahiga dahil gusto kung umidlip pero hindi ako inaantok. Paano kung tanungin ko na lang kaya sila mommy at daddy. Q and A ba kung baga haha."Mommy Daddy?" Tawag atensyon ko sa nila.
Nandito na kami sa harap ng isang mamahalin restaurant na ang pangalan ay PEREZ' CUISINE. Siguro mahal dito kasi kung titignan palang sa mga gamit sa loob nakaka mangha na.Ang yaman siguro ng may ari nito pati mga kubyertos ay napakagara. Hanggang hindi ko na napansin na kanina pa pala ako kinakausap nila Mommy.
Mr. Perez POVHindi ko alam na ang bahay pala na ito ang magbabalik ng mga alaala niya.Pagkapunta na pagkapunta ni Cindy sa loob ng kusina agad kaming nagpaalam na kuware ay matutulog pero ang totoo ay mag uusap kaming mag asaw
Mrs. Perez POVKailanman ay hindi ko magawang magalit kay David. Kahit sa pag lihim niya kung bakit kami lumipat ng matitirahan at mag bagong buhay.Hindi ko siya masisisi kahit ako gagawin ang ganun para sa anak namin. Nag iisa na lang si
Cindy POVSa pag aayos namin ng aking kwarto mas naging maaliwalas ito. At ngayon ko lang napansin ang kalakihan nito. Nag iisa lang ba talaga ako dito?Pero hayaan mo na ang mahalaga ay masarap humiga sa kama dahil sa sobrang pagod kaya matutulog
Agad akong bumaba para yakapin sila Mommy. Nakoo nagiging emosyonal na naman ako. Pero hindi ko maiiwasan dahil ito na ang huling dalawang araw na makakapiling ko sila at makakasalong kumain.Ang hirap isipin na mawawala ako sa kanila ng matagal hindi naman ganun pero sobra ko silang mamimiss lalo na yung mga drama at jokes ni Daddy na corny. Halos daigin pa ang mais.
Nagpahatid ako sa isang care taker namin kasi naalala ko Di pala ako marunong magdrive. Agad akong sumakay sa kotse at tumingin sa labas. Habang bumabyahe kami papunta ng grocery store hindi ko maiiwasang mamangha dahil sa napakagandang makita ang umiilaw na ilaw ng mga sasakyan.Mahilig kasi ako sa mga tanawin na puro ilaw lalo na yung nasa taas ka tas kitang kita mo lahat.
"Danielle Dave Ace Pangilinan Natividad! Are you even listening to me?!"Napalingon ako sa cellphone ko nung marinig ko ang galit na boses ni Georgina. I don't know what happened to me pero nawawala ako sa sarili ko.Hindi ko nga rin alam kung baki
~ORIENTATION~(LAHAT PO NG MANGYAYARI DITO AY PURO LANG PA TUNGKOL SA ORIENTATION KAYA AYOWN STAY TUNE!)Cindy POV Andito kami ngayon sa batibot na sinasabi ni Trisha. Puno lang pala ito grabe! Kung sana sinabi niya 'puno' hindi batibot. Alam ko naman na nakapaglibot-libot na siya dito. Nakaupo lang kami dito habang iniintay mag simula ang orientation. Kanina pa nga sila gumagawa para sa preparation ng orientation. Base sa mga tao na naglalakad marami silang bitbit para sa kanya kanyang club. Ang cool. Mukhang marami ang pagpipilian ah. Sana walang man
Trisha POVKanina ko pa napapansin ang mga malalagkit na titig ni Baby JellyAce kay Cindy.Magkakilala ba sila?
Cindy POVMukhang sinagot ng panaginip ko kung sino si Ace. Pero kahit na nasagot mas lalo tuloy na gumulo ang utak ko.Hindi ko alam kung bakit ganun pero everytime na may gusto akong alalahanin sumasakit ang ulo ko. Ayokong magsabi kaila mommy ka
Cindy POVAgad ko siyang tinulak. Hindi ko alam kung anong sasabihin ko sa lalaking tumulong sa akin. Hindi ko kayang tumingin sa mga mata niyang nakaka-aakit.Buti na lang may narinig akong boses para mapunta sa kanya ang atensyon ko.
Cindy POVMahigpit na yakap ang nadama ko mula sa isang tao na hindi ko alam kung sino.....Yakap na madarama mo ang pagmamahal. At higpit na akala mo ay hindi kami nagkita ng matagal......
Cindy POVMaaga akong gumising para makapaghanda ng breakfast nila mommy at daddy. Napag isipan ko kasi na gawan sila kasi mamaya aalis na ako.Walang negative power muna Hahahahahaha.
Mr. Perez POVAndito kami at nagkakasiyahan dahil sa successful ang surprise namin kay Mommy. Bale magka hiwalay kami girl tas boy para naman maiba.Kanina ko pa na papansin na parang hindi umiinom iyong si Dave kaya kinausap ko.
Cindy POVHalos hapon na ako magising dahil sa pagod ko kahapon hindi ko nga alam kung bakit ako na pagod eh tulog lang ako ng tulog sa biyahe.Hanggang ngayon iniisip ko pa rin ang huling kataga na sinabi ni Kuya Dave. Halos hindi ako makatulog ka
Simula ng mga oras na yun. Naging masaya na ang buhay ko. Hindi ko alam kung saan ipapadama ang aking kasayahan pero agad itong nawala ng biglang binuksan ng driver ng bus ang TV at ang aking kasayahan ay na palitan ng galit at sakit.-Balita-June