Kabanata 1

Matteo POV

"To have and to hold for the rest of my life" sabi ng pari

"To have and to hold for the rest of my life" nauutal pa ang boses ni Gladies, nang gayahin niya ang sinabi ng pari sa lalaking kasama nito na si Vince sa dambana

Abay ako ngayon sa kasal nang kaibigan kong si Gladies at Vince. Napaka solemn ng seremonya at natitiyak ko na ilan sa mga tao dito ay naiiyak iyak pa. Pustahan pa at meron diyang naiinggit. Pero ako? Kanina pa ako nahihikab!

Ilang beses na ako naging abay sa kasal. Tinutukso na nga ako ng iba na hanggang pang abay lang ang ka gwapohan ko

'Ano naman?' sa loob loob ko.

If truth be told, I couldn't care less if I ever get married at all.

Kakaibang nilalang ata ako kumpara sa karamihan. Hindi ako lumuluhod sa santo para lang bigyan ng asawa dahil buo ang paniniwala ko na pag nagka asawa ako, parang meron na rin akong tumor sa utak o alipunga sa buong katawan ko.

"Bawasan mo naman ng kaunti ang pag ismid. Baka mapag kamalan kang ex ni Gladies" bulong saakin ni Ken na abay rin sa kasal.

Kaibigan ko rin si Ken at alam niya rin na hindi ako naniniwala sa pag aasawa.

"Napapaisip lang naman ako. Grabe ang effort nila dito ha. Pero tignan mo, palipasin mo lang ang isang taon o baka nga hindi umabit ng isang taon ay nagbabatohan na sila ni Vince ng kawali't kaldero haha" sabi ko naman

"Hay nako. Ever the cynic pare aren't you? Haha" pagbibiro naman ni Ken

"Di ako cynical pare. Nagsasabi lang ako nang totoo. Sinasabi ko lang kung ano ang nakikita kong nangyari sa mga kakilala ko na ikinasal din. Marriage is a dying institution. Dapat nga sigurong i-euthanasia na iyon. Iba na ang takbo ng isip ng mga tao kaya hindi na akma sa panahong ito ang magpatali sa babae" sabi ko naman

"Hahah wag dito pare baka magalit sayo ang mga santo" saway naman sakin ni Ken

Natawa naman ako sa sinabi ni Ken. Kabaligtaran ko si Ken. Matindi ang paniniwala niya sa institusyon nang kasal.

Well, almost all women start out as a good wife. Ang problema, walang lifetime warranty ang pagiging good ng mga ito. Mabuti pa ang refrigerator, aircon, cellphone kapag nagloko sa loob ng warranty period ay pwedeng palitan o ipa repair. Pero ang babae, kapag nagloko wala kanang magagawa kundi ang tiisin at iwan ito.

Ewan ko pero ako ang nanghihinayang sa mga perang ginagastos nila sa pagpapakasal!

"Hindi mo pa kasi nakikita ang babaeng para sayo. Kapag nangyari yon nako pare! Tignan ko lang kung hindi ka magpalit ng lyrics na kinakanta haha" sabi naman ni Ken

"Pwede ba pare hindi naman ako kagaya mo na nanlalaki ang mata at humahaba ang leeg sa kakahanap ng babaeng mapapangasawa. " sabi ko naman at natawa nalang siya

Lumaki ako sa isang magulong pamilya. Ang Mommy at Daddy ko ay ginawa na atang hobby ang mag away. Parang lalagnatin pa sila kapag di sila nakapag batohan ng masasakit na salita!

Dumating yung punto na napuno na si Daddy at nilayasan kami. I felt immense relief. Yan ang una kong nafeel bago ang lungkot.

Di na sila nagkabalikan ever. Nasa US na ang Mom ko at nakikipag boyfriend nalang at hindi na ulit nag asawa. Ang Dad ko naman, namatay na.

Meron akong nakakatandang kapatid. Si Kuya David. Nasa america rin ang napangasawa niya. Filipino ang napangasawa ni kuya pero pabalik balik na ito sa america.

Hindi pa sila mag iisang taon bilang mag boyfriend at girlfriend ay nagpakasal na sila. Kaya ayun! Hindi pa 3 buwan ng pagsasama ay nag file na sila ng petition para mapawalang bisa ang kasal nila.

Meron pa akong pinsan na kinaliwa ng asawa kaya hiniwalayan rin niya ito. Pero bago yun ay nagsayang muna siya ng balde baldeng luha sa walang kwentang babaeng iniharap niya sa dambana na mas bagay yata sa firing squad nalang nito iniharap.

Yung isang kaibigan ko naman ay naging masaya sa unang dalawang taon ng pagsasama nito at ng asawa niya. Pero nang maglaon ay nawalan na ng oras sakanya ang babae at natuon iyo sa pag tatrabaho at pagsama sa mga kaibigan. The two seemed like strangers to each other now.

Marami na akong pangit na kwentong naririnig tungkol sa mag asawa. May ibang mag asawa naman na walang malaking problema pero kulang na lang ay maghikab ang isa sa sobrang pagkainip at pagkasawa sa asawa nito.

Kung susumahin ay tatlong kategorya lang ang mailalagay ko sa mga kakilala ko na umano'y lumagay sa tahimik. Yung mga hiwalay na, iyong mga nasa proseso ng paghihiwalay at iyong mga mas bagay lang na maghiwalay na.

Kung ganoon lang din ang kakahinatnan ko bakit pa ako magpapadasal sa Quiapo, mag novena kay St. Jude o maglalakad nang nakaluhod sa Baclaran para mabiyayaan ako ng babae na sa kalaunan ay malamang ay hihilingin kong alisin nalang sa buhay ko. It just didn't make sense.

'Why all the effort for something that would almost surely go down the drain?' sabi ko sa isip ko

Kaya nga hindi ako mahilig dumalo sa kasal unless kung nagkakapilitan, kagaya ngayon na abay ako. Hindi ako naiinggit sa mga ikinakasal at hindi ako nagkukunwari na ayaw kong makasal dahil lang wala akong 'bebe'. Ts

Sa wakas ay natapos na ang tila walang katapusang seremonya, na sinundan ng tila walang katapusan ding picture-an. Ngawit na nga ang panga ko sa kakangiti. Kung sakali man na mahibang ako sa hinaharap at bigla akong magpasyang mag asawa ay parang mas magandang makipagtanan nalang ako. Walang gaanong gastos at abala.

Sa reception na kami dumiretso pagkatapos ng seremonya. Pagdating namin roon ay isinalubong agad sila Vince at Gladies nang sunod sunod na pag flash ng camera.

Umikot ang paningin ko sa pagkasilaw!.

"Calix Zantua! tigilan mo nga kami" sabi ni Ken sa pinsan niya

Si Calix ang may hawak ng camera at feeling yata ay ka brod nito ang mga paparazzi. Kilala ko rin naman siya. Pinsan siya ni Ken. Kapag wala itong magawa sa buhay ay pasabit sabit ito sa mga lakad namin at binibwesit ako!

"Oo nga. Kaunti pa eh hahatawin na kita! Haha" sabi ko naman

"Kayo na nga kinukunan kayo pa galit" sabi naman ni Calix

"Paano naman hindi ka bumubusina! Natusta na ata ang mga eyeballs ko sa kakailaw ng flash mo" reklamo naman ni Ken

"Hindi naman masama ang flash ng camera sa eyeballs noh! Maarte lang talaga kayo ts" sabi ni Calix

"Pinsan mo ba talaga yan?" tanong ko kay Ken na tinuturo si Calix "I can't believe you share the same gene pool" pagbibiro ko

"Ampon lang ata yan eh haha hindi ko kadugo kaya tignan mo! Palyado ang utak. O kaya kinapos sa sustansya ni Tita Alyana nung nasa sinapupunan niya ang isang yan kaya may tililing siya" natatawang biro naman ni Ken

"Parang hindi ko naririnig ang mga pinag sasasabi niyo" pagtataray naman ni Calix

"Teka bat nandito ka? Imbitado kaba?" tanong naman sakin ni Calix na nagpakunot sa noo ko

"Gusto mo ipakita ko pa sayo ang invitation ko? Ikaw nga itong tumuloy agad sa reception ibig sabihin ay pagkain lang ang habol mo" sabi ko naman sakanya

"FYI, galing pa ako sa Bicol. Muntik na nga rin akong hindi maka abot sa reception pero alam kong mag tatampo si Vince kapag hindi ko manlang sinaksihan itong once in a lifetime moment sa buhay niya kaya nandito ako" paliwanag naman ni Calix

"Wala parin akong paki" sabi ko naman

Umiling iling pa si Calix "Teka nga, Hindi ka talaga padadaig sa pagtatalo ano?" sabi nito

"Edi hindi siya si Matteo kapag nanahimik lang siya sa isang tabi" sabi naman ni Ken

"Kaya hindi makahanap ng mapapangasawa eh" sabi naman ni Calix

"Sinong babae ba ang gugustohing makatuwang ang lalaking tatalunin si Senator Miriam sa pagiging machine gun ang bibig" dagdag pa ni Calix

"What did you say?" sabi ko na may pagkahalong inis na

"Oww. You're on your own cousin" sabi ni Ken kay Calix

"FYI, hindi ako nag hahanap ng mapapangasawa. Sino ba ang nag sabing gusto ko mag asawa aber?" sabi ko naman kay Calix

"Oh I forgot, isa ka pala sa asosasyong may tatatlong miyembro lang. You know , the association of men who hates women" pananaray na sabi nito

"I don't hate women. May mga pakinabang din naman kayo kahit papano. I just don't want to marry anyone of you" sabi ko

"Eh ano pala gusto mong pakasalan? Kapwa mo lalaki? Haha o baka naman aso?" pang iinsulto sakin ni Calix

"Mas okay pa nga sigurong aso. I mean a dog is a loyal" sabi ko naman

"Nako ano ba tong sinimulan ko" kinamot nito ang ulo niya "Me and my big mouth" dagdag niya pa

"Tama ka diyan" pag sang ayon ko "Your big mouth and your watermelon head" sabi ko

"But really, you have to get over this angst you have. Baka kung kaylan singkwenta kana eh saka mo maisipan na ayaw mo palang nag iisa sa buhay. Na mas masarap pala na may katabi sa gabi kahit pa nga sa umaga ay gusto mong sakalin ang katabi mong iyon" sabi ni Calix

"Bakit ko pa gugustohing masanay na may katabi ako kung mawawala rin lang iyon sa katagalan? O kaya ay sa katagalan ay maramdaman ko na para akong ginagapangan ng alakdan tuwing mapapadikit ako sakanya" sabi ko naman

"Don't knock it till you've tried it" sabi niya

"Let's just agree to disagree" dagdag ko naman

Hindi ko na ka-career-in ang pakikipag diskosyunan dito kay Calix dahil wala naman akong mapapala.

"Not good enough" rinig ko pang sabi nito

Mukhang handa talaga to makipag talastasan sakin ah! Kahit abutin pa kami ng magdamag

"Di ba galing kang Bicol? Hindi kapa ba pagod? Gusto mo pa makipag debate? Pwes ako'y nagugutom na! So if you'll excuse me, I'll just go inside and eat" nakangiting sabi ko

"Okay do that. Panatilihin mong nasa makitid na level ang pananaw mo" sabi niya pa

Natigilan naman ako. Ano daw? Makitid ang pananaw ko?! Kulang yata sa sakit ng katawan ang babaeng to! Namimiss niya ata ang away. Sa tagal ng pagkakakilala namin alam ko na ang ugali ni Calix. She never backed off from a fight! Specially kung chinachallenge niya ako. Para siyang pit bull na kapag nahamon ay talagang susugod!