CALLI CAN'T control herself from crying heavily knowing her daughter has a dengue. Hindi maganda ang kondisyon nito at sobrang natatakot siya. Hindi niya alam ang gagawin at kung puwede lang na ilipat na lang ang sakit na nararamdaman nito sa kanya ay talagang tatanggapin niya. She kneeled and tightly hold with care the hand of her child who's still unconscious. She didn't know Shreya is in ill, she didn't take seriously the sluggish look of her daughter this morning. Akala niya dahil inaantok pa ito kaya wala sa mood, hindi niya alam na masama na pala ang pakiramdam nito. What kind of mother she is and she let this happened? "Calli, tahan na." Drake caress her back and wipe her tears. Hindi niya ito pinansin at panay lang ang hingi ng tawad sa anak. Niyakap siya nito mula sa likuran at bumubulong na magiging okay lang ang lahat para pagaanin ang loob niya. Drake let her cry as long as she wants and after consuming a lot of time from crying, she finally stop. She sits on the plastic
SAPO NI Calli ang ulo at walang humpay sa pag-iyak nang malamang lumala ang sitwasiyon ng kanyang anak at kinakailangan pa ng blood transfusion. Hindi niya magawang maintindihan pa ang iba sinasabi ng doktor dahil nablangko na ang utak niya nung marinig iyon. Mas lumakas pa ang kanyang iyak nang malapitan ang anak. Hindi niya alam ang gagawin ngayon, parang mababaliw na siya sa nangyayari sa buhay niya. "Calli." Drake caress Calli's back. Hindi rin alam ng lalake kung ano ang gagawin para tumigil na ito sa pag-iyak, baka mamaya ay bigla na lang itong himatayin. Pinaharap niya ito sa kanya at mahigpit na niyakap. Ito lang ang alam niyang kaya gawin sa ngayon. Hindi naman umangal si Calli, takot na takot siya at kailangan niya ng tulong. Yumakap siya pabalik at isinubson ang mukha sa dibdib nito. "Natatakot ako Drake," iyak niya. Kunin niyo na ang lahat sa akin huwag lang ang anak ko. Please, hindi ko na kaya. Siya na lang ang rason kung ba't hindi ako sumusuko. "Magiging okay lang
CALLI CAN sigh now in relief after the doctor said her daughter is already okay, it just needed some rest until Shreya will be totally healed. Sinusubuan niya ng lugaw ang anak nang pumasok sa kuwarto si Drake. Sa loob ng isang linggo ay pabalik- balik din ito sa hospital. Pinagtatabuyan na niya ito ng ilang beses at lagi naman nitong pinagmumukha sa kanya na ang anak niya ang dinadalaw nito at hindi siya. Drake bought fruits for Shreya. Matapos nitong ilagay ang mga dala sa lamesa ay nilapitan nito ang kanyang anak at ginulo ang buhok. "How are you, small lady?" He has this sweetest smile. It's been a long time since the last time she saw him smiling like that. Shreya stop chewing, "okay lang naman po." May sigla na sa boses nito. Hindi na matamlay at hindi na rin maputla ang mukha. She's in relief knowing her daughter is in the process of healing. "Good, don't make your mother worry about you. Magpagaling ka ng mabuti." Tumango naman ang kanyang anak. Nagtataka naman si Calli sa
DRAKE intoxicated himself with an alcohol the whole night. Wala siyang pake kung may trabaho pa siya bukas pero kailangan niya ang alak sa mga oras na 'to. Parang sasabog na kasi ang utak niya dahil kanina pa siya nalilito. Malakas talaga ang kutob niya na anak niya si Shreya, maraming mga bagay ang magpapatunay sa kutob niya. Una, magaan ang loob niya para rito sa hindi malamang dahilan. Matindi ang pag-aalala niya nung hindi mabuti ang lagay nito. Dalawa, inakala pa ng doktor na anak niya ito. Akala niya kaya lang nito iyon naisip dahil sinamahan niya si Calli the whole time but it was because he has a resemblance to Shreya. Miski ang mga nurse ay inaakala niyang anak niya ang bata. Ika-tatlo, they are compatible. Ito talaga ang pinakamalakas na kinakapitan niya kaya nasasabi niyang anak niya si Shreya. Paano naman mangyayari yun kung wala naman silang relasiyon di ba? Then he suddenly remember when Calli pulled him back to the hospital. Paano naman nito naisip na puwede siyang mag
SINCE DRAKE confronted Calli about Shreya, fear and nervousness didn't leave her mind. She's spacing out a lot of times and secretly crying in the bathroom. Thankfully, Allyssa was there to help her shoulder the heavy stone inside her heart. As of now, Shreya is doing good. Baka ngayong linggo ay puwede na silang lumabas, proproblemahin na lang niya yung bill. For sure, puwede naman siyang umutang sa boss niya, medyo close naman sila kaya hindi siya dapat mahiya. At kapag nakalabas na ang anak niya, aalis na sila dito sa Manila. Pupunta sila sa ibang lugar na kung saan ay hindi sila mahahanap ng lalake. Si Drake, nakakatiyak siya na gagawin nito ang lahat malaman lang ang katotohanan at baka bago pa man ito makagawa ng aksiyon ay uunahan na niya ito. Ikinuyom niya ang kamao dahil sa dterminasiyon na nararamdaman. "Mommy, yung milk ko po." Napatigil siya sa pag-iisip ng marinig ang boses ng anak. Nagpatuloy siya sa pagtimpla at inabot sa anak ang gatas nito nang matapos. "Are you
CALLI woke up her head feeling heavy. Dahan-dahan siyang bumangon at nakita ang sarili sa kama. Nag-unat siya ng katawan hanggang sa dumapo ang mga mata niya sa sirang pinto. Bigla na lang nagsink- in sa kanyang utak ang nangyari kagabi. She thought it was just her nightmare but it actually happened. "Shreya! Cutie!" She called her daughter's name but no one is answering. She got up from bed when she saw a note on the table. Madali niyang kinuha iyon at kumulo ang dugo nang mabasa ang nakasulat. Drake is inviting her on the court, to know who's the eligible guardian for Shreya. Nilikumos niya ang papel at tinapon iyon sa matinding galit. Sumigaw siya hanggang sa napaupo sa sahig at malakas na umiyak. Sinapo niya ang mukha at sa isip niya ay sinasaktan na niya si Drake. Ang kapal nitong magyaya pa mismo sa korte. Who's the eligible guardian? Kailangan pa bang itanong yun? Kailangan pa bang idaan sa korte yun? It's obviously her. No other than. Simula nung mabuo si Shreya sa mundo,
BUONG ARAW ay umiyak lang si Calli sa kanyang apartment, ni hindi siya kumain o inabalang ayusin ang kanyang sarili. Iyak lang siya ng iyak at nakakatulog na lang sa pagod pero kapag nagising ay hahagulhol na naman ulit. Para siyang bumalik sa dating Calli na niloko ni Drake noon pero mas masakit nga lang ang sakit na nararamdaman niya ngayon. Despite of the challenges, she keep standing up because she don't want to be defeated but now, there's no one who will be the reason for her to be strong. Hindi niya talaga maintindihan, ano ba ang mali niyang nagawa sa buhay at bakit ganito siya kung parusahan? Naging mabait naman siyang bata, naging mabait na ina. Hindi naman siya tumalikod sa Kanya, pero bakit? "BAKIT?" Calli stayed helpless and in sorrow for consecutive days, kung hindi pa siya pinupuntahan ng kapitbahay niya ay baka hindi pa siya kakain. Sinuklay ng ginang ang buhok niya matapos niyang makatulog ulit pagkatapos umiyak. Mugto na ang mga mata niya, maputla na rin ang mukha
NAPAANGAT NG ulo si Calli nang maramdamang may huminto sa kanyang tapat. She's been crying and crying, trying to ease the pain she feels but it didnt subsided a bit. Agad niyang ikinuyom ang kanyang kamao nang makilala kung sino. It's her boss, Adrian. Bakas sa pagmumukha nito ang pag-aalala dahil makikita sa mukha niya ang matinding pagdurusa. "Calli--" Tumayo siya at tinulak ito na siyang ikinagulat ng lalake. Muli na namang nabubuhay ang galit niya. "Why did you do that? Akala mo ba hindi ko malalaman na ikaw ang nag-inject ng pampatulog sa akin? Minsan ko ng naikuwento sa iyo ang kasamaan ni Drake pero bakit? Dahil kaibigan mo siya at trabahante mo lang ako?" Mariin itong umiling. "No--" "Look what you have done! Wala na sa akin ang anak ko, araw-araw akong pinapatay sa sakit. Kung hindi ka sana nakialam, masaya sana ako at kasama ang anak ko, malayo sa hayop na yun." Dinuro niya ang bahay. Humakbang naman ito papalapit para patahanin siya nang magsimula siyang umiyak na na
AFTER THREE YEARS, nakauwi na rin sina Drake at Calli ng Pilipinas matapos nilang mabalitaan na pumanaw na si Don Rafael dahil sa katandaan. Bilang pagrespeto sa matanda ay pumunta pa rin sila sa burol nito. Napatingin sa kanila ang mga naroroon at napatigil sa pag-uusap ang ina at ama ni Drake nung makita sila. They are walking together with their two daughters. Nanubig ang mga mata ng ina ni Drake at nahihiyang lumapit sa kanila. "Drake....anak," Denise whispered. "Mom," Drake uttered. Humagulhol ng iyak ang ina ni Drake at niyakap ang anak. Ganun din ang ama na maluha-luha pa. "I'm sorry Drake, I am really sorry. Mali ang ginawa ko…...namin ng ama mo. Nung umalis ka ay doon lang namin napagtanto ang mga kamalian namin. Sorry anak. Sana mapatawad mo kami." Drake smiled. "You're still my mother, mom and as well as you too, dad at napatawad ko na ho kayo. Masaya ako na napagtanto niyo na ang pagkakamali ninyo." Drake's heart lifted up. Sobrang gaan ng kanyang pakiramdam. Ang pag-aa
ELYSE PLANS succeeded. Nakangiti ang babae habang pinagmamasdan ang daang tinahak ng van, hindi niya alintana ang pagsigaw sa kanya ng lolo na galit na galit, ganun din si Don Rafael na kulang na lang ay himatayin. Nagpaputok pa ito ng baril dahil hindi nahuli ng mga tauhan si Drake. Unlike Drake na sumuko na agad, siya naman nag-isip pa ng ibang paraan. Hangga't hindi pa sila officially kasal ni Drake ay alam niyang may pag-asa. Kinausap niya si Mase isang gabi bago ang kasal. Ang plano nila ay pupunta sila ni Drake sa simbahan para lingatin ang atensiyon ni Don Rafael at habang dinadaos ang kasal ay ililigtas naman ni Mase kasama ang mga tauhan nito sina Calli at Shreya, pagkatapos nun ay staka na niya patatakasin si Drake. Hinanda na niya ang sarili, ang ilang tauhan ni Mase sa simbahan para hindi mapigilan si Drake nino man, ganun din ang mga kaibigan nito. "Hija, bakit mo naman iyon ginawa?" Ina ito ni Drake na pilit tinatawagan ang anak. "Huwag na nating ipagpilitan ang hindi
MATAPOS ANG matinding preperasiyong naganap ay dumating na rin ang araw ng kasal nina Drake at Elyse. Umagang-umaga pa lang ay nagwala na si Drake nung nagpumilit ang mga tauhan ni Don Rafael na tulungan siya sa pag-aayos sa sarili. "I don't need your freaking help. Umalis na kayo!" Binasag niya ang vase kaya tuluyan ng umalis ang mga ito. Napasalampak siya sa kama at tumingala para pigilan ang sarili sa pag-iyak. He wants to end his life now, it's choking him, it's torturing him pero hindi pa nakakalaya sina Calli kaya hindi niya iyon puwedeng gawin. Maya-maya lang ay may kumatok sa kuwartong kanyang tinutuluyan, sinasabing oras na para pumunta ng simbahan. Hindi niya iyon pinansin at nagpatuloy lang sa pagiging tulala. Nakatingin siya sa kisame kahit wala namang kainte-interes doon. Pagkalipas ng matagal na minuto ay lumabas na rin siya. Pinihit niya doorknob nang may naung bumukas nun mula sa labas at tumambad sa kanya ang babaeng pinagsisihan niyang naging kanyang ina. Handang-h
SA LOOB ng mga araw simula nung makuha sila ni Don Rafael ay pinahirapan nito si Calli. Okay lang naman iyon sa kanya basta ang anak niya lang ang hindi sasaktan, mabuti nga at hindi nito ginagalaw si Shreya. Sa tuwing magtatangka kasi ito ay tinatawag ito ng anak niyang lolo na siyang nagpapatigil sa matanda.Pinagsasampal siya ng mga tauhan nito, sinisipa at kung ano pang pang-aabuso para lang mapilit siyang hiwalayan niya si Drake pero hindi siya pumayag, hindi siya papayag na sisirain naman sila nito ng minamahal niya.Hinawakan ng mariin ni Don Rafael ang kanyang panga, napipikon na ito sa kanya pero hindi siya nakakaramdam ng takot. Malakas pa nga ang loob niyang mas lalo itong galitin. Kahit lang man dun ay makabawi siya."Hindi ka ba talaga papayag? Alam ko namang peperahan mo lang ang apo ko eh.""Ma-hal ko ang a-apo ninyo." Kahit si Drake man ang pinakamahirap na tao sa buong mundo ay ito pa rin ang pipiliin niya.Natawa ito at binitawan siya."Mahal? Huwag mo nga akong pinagl
DAHAN-DAHANG minulat ni Drake ang kanyang mga mata at tumambad sa kanya ang mga kasamahan nila sa bahay na walang malay. Bigla niyang naalala ang kanyang mag-ina at nilamon ng kaba. Hinanap niya ang mga ito kahit nanghihina pa. "Calli....Shreya...." But no one answered him. Si Mase naman ay unti-unting nagising at nang makitang natataranta si Drake ay bumangon ito. "Calli....shreya...." Mas lumakas ang boses ni Drake. Hinalughog niya ang buong bahay hanggang sa maalala niya ang nakita bago siya tuluyang makatulog.Para siyang binuhusan ng malamig na tubig at mas lalo pang kinabahan. "Nahanap mo na?" Nilingon niya ang kaibigan na nanlalaki ang mga mata. "Si lolo, siya ang may pakana nito. Nasa kanya ang mag-ina ko." Agad na pinuntahan ng dalawa ang bahay ng kanyang mga magulang dahil nandun din si Don Rafael. Pinapasok naman siya agad ng guard na para bang inaasahan ang kanyang pagdating. Pagkaapak niya sa bahay ay nadatnan niya ang lolo na prenteng nakaupo sa pang-isahang sofa.
GALIT NA GALIT si Drake at agad na nilusob ang kanyang lolo na prenteng nakaupo sa swivel chair ng opisina. Hinampas niya ang lamesa at binato rito ang pinadala sa bahay niya.Agad itong napatayo. "Drake!" umalingawngaw ang boses nito."What?" sigaw din niya. "Do you think natatakot pa ako sa'yo? Hindi na ako ang dating Drake na inaakala mo. Simula nung pagbantaan mo ang buhay ni Calli ay hindi na ako natatakot sa'yo! Wala akong pakealam kung tanggalin mo man ang lahat ng kayaman ko pero huwag mong gagalawin ang mag-ina ko dahil di ako mag-aatubiling ihulog ka sa impyerno. Wala akong pakialam kung lolo pa kita!""Wala ka ng respeto!"Sinampal siya nito ng pagkalakas-lakas pero ni ano mang sakit ay wala siyang may naramdaman. Sanay na siya sa pisikal na pananakit at miski sa emosiyonal pero pagdating sa kanyang mag-ina ay agad siyang nanghihina.Natawa lang siya. "Galit ka dahil hindi kita nirerespeto? Bakit? Ako ba nirerespeto mo? Sinasabi ko sa'yo Don Rafael, tigilan mo na ang pagigin
PINAGMAMASDAN ni Calli sina Drake at Elyse na nag-uusap sa may garden. Seryoso ang pinag-uusapan ng dalawa hanggang sa nagsimulang humikbi ang kaibigan niya. Drake patted Elyse's back, trying to calm her down. Nakaramdam naman ng konting kirot sa dibdib si Calli. Malamang, mag ex-fiance kaya ang dalawa pero mas lumalamang naman ang awa niya para kay Alyssa. Hindi niya inaakala na nakakulong pala ang kanyang kaibigan. Akala niya ay okay lang ito dahil nagagawa nitong tumawag sa kanila pero ang bawat tawa pala nito at ang ‘ayos lang ako’ na sagot sa tuwing nagkkamaustahan sila ay mga peke pala. She appreciated how Elyse endure it for them not to be worried about her. Mukhang siya pa nga ito ang hindi naging maayos na kaibigan. Nilapitan niya ang dalawa para siya na ang magpatahan sa kaibigan. Nag-aalangan kasi si Drake na hawakan ito. Nag-aalala sa magiging reaksiyon niya. Umusog papalayo si Drake nang maupo siya sa pagitan ng dalawa. Niyakap niya si Elyse at yumakap naman ito pabalik,
NAGPUPUYOS sa galit si Calli habang nakatingin sa kaibigan na kinakausap ng mga magulang at lolo ni Drake. Kita niya kung gaano kagusto ng mga ito si Alyssa dahil hindi mapuknat ang ngiti ng mga ito sa labi habang ang babae naman ay nakikinig ng mabuti tatlo at tumatango-tango. She can't believe of it. All along niloloko lang pala sila ng babaeng ito. Tinuring niya itong matalik na kaibigan pero isa pa lang itong ahas. Sana ay kinilala niya muna ito ng mas mabuti bago hinaayan ang sarili na mapalapit dito. Gusto niyang sabunutan si Alyssa—o mas mabuting tawagin niya na lang ito sa pangalang Elyse. Ikinuyom niya ang kamao, matindi ang pagpipigil na kanyang ginagawa. Ayaw niyang gumawa ng eksena dahil baka mas lalo pang magalit sa kanya ang pamilya ni Drake. Bigla niyang naaalala ang invitation card na bigay sa kanya noon ni Drake. Nakalagay doon ang buong pangalan ni Elyse at natatandaan niyang may nakasunod iyong Alyssa. Ang bobo niya, bakit hindi niya ito napansin. Mabilis niyang
MAY KATAGALAN pa man ang kasal nila ni Drake ay nagsimula na silang maghanda. They talked about the church, the reception, the dresses and her wedding gown. Tinulungan din naman sila ng kanilang mga kaibigan at kanyang mga magulang. Kumuha pa si Mase ng sikat na designer na mula sa ibang bansa dahil kailangan daw talagang unique at engrande ang kanyang gown. Ito naman ang magbabayad bilang regalo sa kanya kaya pumayag na siya. Miski si Shreya ay pinatahian din nito ng damit. May mga pangalan na rin sila ng mga a-attend sa kanilang kasal at nagsimula ng magpagawa ng wedding invitations. "Pumayag na ba ang ina mo?" nag-aalalang tanong ni Calli. Pinaalam na ni Drake sa kanyang mga magulang na ikakasal sila ni Calli pero walang imik ang mga ito. Ito na lang ang pinoproblema nila. Ayaw naman nilang ikasal na wala ang mga magulang nito. Nakita ni Calli ang lungkot sa mga mata nito kaya alam na niya ang sagot dun. "They really hate me---" "No, they are not. Kailangan ko lang suyuin si m