Thank you for taking the time to read this. I'll do my best to keep you updated on a regular basis.
CALLI woke up her head feeling heavy. Dahan-dahan siyang bumangon at nakita ang sarili sa kama. Nag-unat siya ng katawan hanggang sa dumapo ang mga mata niya sa sirang pinto. Bigla na lang nagsink- in sa kanyang utak ang nangyari kagabi. She thought it was just her nightmare but it actually happened. "Shreya! Cutie!" She called her daughter's name but no one is answering. She got up from bed when she saw a note on the table. Madali niyang kinuha iyon at kumulo ang dugo nang mabasa ang nakasulat. Drake is inviting her on the court, to know who's the eligible guardian for Shreya. Nilikumos niya ang papel at tinapon iyon sa matinding galit. Sumigaw siya hanggang sa napaupo sa sahig at malakas na umiyak. Sinapo niya ang mukha at sa isip niya ay sinasaktan na niya si Drake. Ang kapal nitong magyaya pa mismo sa korte. Who's the eligible guardian? Kailangan pa bang itanong yun? Kailangan pa bang idaan sa korte yun? It's obviously her. No other than. Simula nung mabuo si Shreya sa mundo,
BUONG ARAW ay umiyak lang si Calli sa kanyang apartment, ni hindi siya kumain o inabalang ayusin ang kanyang sarili. Iyak lang siya ng iyak at nakakatulog na lang sa pagod pero kapag nagising ay hahagulhol na naman ulit. Para siyang bumalik sa dating Calli na niloko ni Drake noon pero mas masakit nga lang ang sakit na nararamdaman niya ngayon. Despite of the challenges, she keep standing up because she don't want to be defeated but now, there's no one who will be the reason for her to be strong. Hindi niya talaga maintindihan, ano ba ang mali niyang nagawa sa buhay at bakit ganito siya kung parusahan? Naging mabait naman siyang bata, naging mabait na ina. Hindi naman siya tumalikod sa Kanya, pero bakit? "BAKIT?" Calli stayed helpless and in sorrow for consecutive days, kung hindi pa siya pinupuntahan ng kapitbahay niya ay baka hindi pa siya kakain. Sinuklay ng ginang ang buhok niya matapos niyang makatulog ulit pagkatapos umiyak. Mugto na ang mga mata niya, maputla na rin ang mukha
NAPAANGAT NG ulo si Calli nang maramdamang may huminto sa kanyang tapat. She's been crying and crying, trying to ease the pain she feels but it didnt subsided a bit. Agad niyang ikinuyom ang kanyang kamao nang makilala kung sino. It's her boss, Adrian. Bakas sa pagmumukha nito ang pag-aalala dahil makikita sa mukha niya ang matinding pagdurusa. "Calli--" Tumayo siya at tinulak ito na siyang ikinagulat ng lalake. Muli na namang nabubuhay ang galit niya. "Why did you do that? Akala mo ba hindi ko malalaman na ikaw ang nag-inject ng pampatulog sa akin? Minsan ko ng naikuwento sa iyo ang kasamaan ni Drake pero bakit? Dahil kaibigan mo siya at trabahante mo lang ako?" Mariin itong umiling. "No--" "Look what you have done! Wala na sa akin ang anak ko, araw-araw akong pinapatay sa sakit. Kung hindi ka sana nakialam, masaya sana ako at kasama ang anak ko, malayo sa hayop na yun." Dinuro niya ang bahay. Humakbang naman ito papalapit para patahanin siya nang magsimula siyang umiyak na na
AFTER SLEEPING for two consecutive days, she finally woke up. Dahan-dahan niyang minulat ang mga mata at nang maging malinaw ang paningin ay natagpuan niya ang sarili sa isang kuwarto. Nagtataka at kinakabahan siyang bumangon dahil hindi niya alam kung nasaan siya nang bumukas ang pinto at pumasok si Drake. Kahit papaano ay nakahinga siya ng maluwag. Bakas sa mukha ng lalake na wala itong tulog at pahinga. Sa loob ng dalawang araw ay inalagaan at binantayan siya nito dahil ang taas ng kanyang lagnat. Ang sabi ng doctor ay na-over fatigue raw siya. Agad siya nitong nilapitan pero may sapat na distansiya ang nakapagitan sa kanila. "Are you okay now?" nag-aalala nitong tanong. Calli is too tired to question that emotion and fight with him, thus, she nodded. "Where am I?" Nilibot niya ang tingin. "In my house...." Napalingon siya rito, may gulat sa kanyang mukha. "Sa guest room but you're not allowed to go upstairs." Inaasahan na niyang hindi pa rin siya nito papayagan na makita ang
SHREYA IS so happy after she find out that her mother is staying. Tumalon-talon pa ito sa tuwa at bakas talaga sa mukha ang kaligayahan. Nung tinanong naman ito kung saan tatabi sa pagtulog ay ang ina agad nito ang sinagot ng walang pag-alinlangan. Napangiti naman si Calli habang si Drake ay napayuko na lang. Inaasahan na iyon ni Drake at para hindi masiyadong masakit, inisip na lang niya na dalawang linggo ring hindi nakasama ng anak ang ina nito. He motioned them to eat the food he prepared for them before storming out of the room. He wants them to give them space because he knew they miss each other. Napasandal siya sa pader at malalim na humugot ng hininga staka iyon mabagal na pinakawalan. Hindi magawang mapakali ng puso niya, kinakabahan siya. Tiyak kasi na sa mga susunod na araw ay hindi maganda ang mangyayari sa loob ng bahay, puno ng sakit ang magaganap pero kahit ganunpaman, tiisin niya iyon. Alang-alang sa anak niya at kay Calli.Pagdating naman ng hapon ay napagdesisyuna
GUSTONG makabawi ni Drake sa mag-ina niya, lalo na sana kanyang anak na nasaktan niya ng sobra. Gusto niyang itama ang mali noon at magsisimula siya sa araw na ito. Hindi man niya mababago pa ang kamaliang ginawa sa nakaraan pero at least, may paraan naman para hilumin niya ang kanilang mga sugat. Habang abala ang kanyang mag-ina sa pag-aayos ng mga gamit, siya naman ay nagluto ng hapunan nila. Marami siyang niluto para sa kanyang mag-ina. "Ang bango naman po, sir. " "Oo nga. Amoy pa lang masarap na." Mahina siyang natawa sa mga komento ng kanyang maids na tinutulungan siya sa kusina. Hindi niya hilig ang pagluluto noon pero dahil para ito sa mga taong importante sa kanya ay ginaganahan siya. He's flipping the bacon like a pro and mixing different ingredients. This is the first dinner he will have with his own family and he's excited kaya sinarapan niya talaga ang kanyang mga luto. Puno iyon ng pagmamahal. And the dinner came, Drake is smiling widely while staring at the table fu
WALANG HUMPAY na umiiyak si Drake sa loob ng ilang oras. Nasa sementeryo siya ngayon kung saan nakalibing ang kanyang ex. He's very hopeless under the bright moon while the cold breeze are sipping through his skin. "What kind of father I am Alicia?" He caressed the tomb." I am the one who brought the pain to my own daughter. She hates me now, as well as Calli." Sinabunutan niya ang sarili. "Nangako ako sa tapat mo na kahit kailan ay hindi ko sasaktan si Calli dahil siya ang buhay ko but look what I did? I didn't just hurt her but ruin her life tapos ako pa ito kung sinong makaasta na kunin ang anak namin sa kanya." He hoped Alicia is in front of him now, to console him, to give him advice on what he shall do because the truth, he doesn't know what to do anymore. He wanted to curse the kind of life he has. Puno na lang ng pait, ng pasakit, ng paghihirap, tanging si Calli lang ang naging rason kung bakit naging maganda ang buhay niya at ngayon pati na rin ang anak. Those two make hi
MAAGA PA lang ay nagtratrabaho na si Calli. Nililinis niya ang mga frame dahil iyon ang binigay na trabaho sa kanya ng mayordoma. Nagpresinta siyang siya na ang maglalaba pero hindi ito pumayag. Hindi na siya nagpumilit pa dahil wala naman iyong kuwenta. Ito ang namamahala sa kanya at kailangan niyang sundin ito. Nang mahawakan niya ang litrato nila ni Drake nung mga bata pa sila kasama ang iba pa nilang mga kaibigan ay nanikip ang dibdib niya. Magkakaakbay silang lahat pero ang kamay ni Drake ay nasa beywang niya at sobrang lapit nila sa isa't-isa. Nakangiti siya sa litrato habang nakatitig naman sa kanya ang lalake. Kung titingnan, makikita mo na may pagtingin sa kanya si Drake na siyang alam naman niyang peke lang naman. Niloko kaya siya nito. "Miss ko na ang dati," rinig niyang sabi ni Drake mula sa kanyang likuran. Hindi niya ito nilingon at humigpit anf hawak sa frame. "Pinagsisihan ko naman ang nangyari noon." Lahat ng may kinalaman sa binata ay gusto na niyang makalimutan,
AFTER THREE YEARS, nakauwi na rin sina Drake at Calli ng Pilipinas matapos nilang mabalitaan na pumanaw na si Don Rafael dahil sa katandaan. Bilang pagrespeto sa matanda ay pumunta pa rin sila sa burol nito. Napatingin sa kanila ang mga naroroon at napatigil sa pag-uusap ang ina at ama ni Drake nung makita sila. They are walking together with their two daughters. Nanubig ang mga mata ng ina ni Drake at nahihiyang lumapit sa kanila. "Drake....anak," Denise whispered. "Mom," Drake uttered. Humagulhol ng iyak ang ina ni Drake at niyakap ang anak. Ganun din ang ama na maluha-luha pa. "I'm sorry Drake, I am really sorry. Mali ang ginawa ko…...namin ng ama mo. Nung umalis ka ay doon lang namin napagtanto ang mga kamalian namin. Sorry anak. Sana mapatawad mo kami." Drake smiled. "You're still my mother, mom and as well as you too, dad at napatawad ko na ho kayo. Masaya ako na napagtanto niyo na ang pagkakamali ninyo." Drake's heart lifted up. Sobrang gaan ng kanyang pakiramdam. Ang pag-aa
ELYSE PLANS succeeded. Nakangiti ang babae habang pinagmamasdan ang daang tinahak ng van, hindi niya alintana ang pagsigaw sa kanya ng lolo na galit na galit, ganun din si Don Rafael na kulang na lang ay himatayin. Nagpaputok pa ito ng baril dahil hindi nahuli ng mga tauhan si Drake. Unlike Drake na sumuko na agad, siya naman nag-isip pa ng ibang paraan. Hangga't hindi pa sila officially kasal ni Drake ay alam niyang may pag-asa. Kinausap niya si Mase isang gabi bago ang kasal. Ang plano nila ay pupunta sila ni Drake sa simbahan para lingatin ang atensiyon ni Don Rafael at habang dinadaos ang kasal ay ililigtas naman ni Mase kasama ang mga tauhan nito sina Calli at Shreya, pagkatapos nun ay staka na niya patatakasin si Drake. Hinanda na niya ang sarili, ang ilang tauhan ni Mase sa simbahan para hindi mapigilan si Drake nino man, ganun din ang mga kaibigan nito. "Hija, bakit mo naman iyon ginawa?" Ina ito ni Drake na pilit tinatawagan ang anak. "Huwag na nating ipagpilitan ang hindi
MATAPOS ANG matinding preperasiyong naganap ay dumating na rin ang araw ng kasal nina Drake at Elyse. Umagang-umaga pa lang ay nagwala na si Drake nung nagpumilit ang mga tauhan ni Don Rafael na tulungan siya sa pag-aayos sa sarili. "I don't need your freaking help. Umalis na kayo!" Binasag niya ang vase kaya tuluyan ng umalis ang mga ito. Napasalampak siya sa kama at tumingala para pigilan ang sarili sa pag-iyak. He wants to end his life now, it's choking him, it's torturing him pero hindi pa nakakalaya sina Calli kaya hindi niya iyon puwedeng gawin. Maya-maya lang ay may kumatok sa kuwartong kanyang tinutuluyan, sinasabing oras na para pumunta ng simbahan. Hindi niya iyon pinansin at nagpatuloy lang sa pagiging tulala. Nakatingin siya sa kisame kahit wala namang kainte-interes doon. Pagkalipas ng matagal na minuto ay lumabas na rin siya. Pinihit niya doorknob nang may naung bumukas nun mula sa labas at tumambad sa kanya ang babaeng pinagsisihan niyang naging kanyang ina. Handang-h
SA LOOB ng mga araw simula nung makuha sila ni Don Rafael ay pinahirapan nito si Calli. Okay lang naman iyon sa kanya basta ang anak niya lang ang hindi sasaktan, mabuti nga at hindi nito ginagalaw si Shreya. Sa tuwing magtatangka kasi ito ay tinatawag ito ng anak niyang lolo na siyang nagpapatigil sa matanda.Pinagsasampal siya ng mga tauhan nito, sinisipa at kung ano pang pang-aabuso para lang mapilit siyang hiwalayan niya si Drake pero hindi siya pumayag, hindi siya papayag na sisirain naman sila nito ng minamahal niya.Hinawakan ng mariin ni Don Rafael ang kanyang panga, napipikon na ito sa kanya pero hindi siya nakakaramdam ng takot. Malakas pa nga ang loob niyang mas lalo itong galitin. Kahit lang man dun ay makabawi siya."Hindi ka ba talaga papayag? Alam ko namang peperahan mo lang ang apo ko eh.""Ma-hal ko ang a-apo ninyo." Kahit si Drake man ang pinakamahirap na tao sa buong mundo ay ito pa rin ang pipiliin niya.Natawa ito at binitawan siya."Mahal? Huwag mo nga akong pinagl
DAHAN-DAHANG minulat ni Drake ang kanyang mga mata at tumambad sa kanya ang mga kasamahan nila sa bahay na walang malay. Bigla niyang naalala ang kanyang mag-ina at nilamon ng kaba. Hinanap niya ang mga ito kahit nanghihina pa. "Calli....Shreya...." But no one answered him. Si Mase naman ay unti-unting nagising at nang makitang natataranta si Drake ay bumangon ito. "Calli....shreya...." Mas lumakas ang boses ni Drake. Hinalughog niya ang buong bahay hanggang sa maalala niya ang nakita bago siya tuluyang makatulog.Para siyang binuhusan ng malamig na tubig at mas lalo pang kinabahan. "Nahanap mo na?" Nilingon niya ang kaibigan na nanlalaki ang mga mata. "Si lolo, siya ang may pakana nito. Nasa kanya ang mag-ina ko." Agad na pinuntahan ng dalawa ang bahay ng kanyang mga magulang dahil nandun din si Don Rafael. Pinapasok naman siya agad ng guard na para bang inaasahan ang kanyang pagdating. Pagkaapak niya sa bahay ay nadatnan niya ang lolo na prenteng nakaupo sa pang-isahang sofa.
GALIT NA GALIT si Drake at agad na nilusob ang kanyang lolo na prenteng nakaupo sa swivel chair ng opisina. Hinampas niya ang lamesa at binato rito ang pinadala sa bahay niya.Agad itong napatayo. "Drake!" umalingawngaw ang boses nito."What?" sigaw din niya. "Do you think natatakot pa ako sa'yo? Hindi na ako ang dating Drake na inaakala mo. Simula nung pagbantaan mo ang buhay ni Calli ay hindi na ako natatakot sa'yo! Wala akong pakealam kung tanggalin mo man ang lahat ng kayaman ko pero huwag mong gagalawin ang mag-ina ko dahil di ako mag-aatubiling ihulog ka sa impyerno. Wala akong pakialam kung lolo pa kita!""Wala ka ng respeto!"Sinampal siya nito ng pagkalakas-lakas pero ni ano mang sakit ay wala siyang may naramdaman. Sanay na siya sa pisikal na pananakit at miski sa emosiyonal pero pagdating sa kanyang mag-ina ay agad siyang nanghihina.Natawa lang siya. "Galit ka dahil hindi kita nirerespeto? Bakit? Ako ba nirerespeto mo? Sinasabi ko sa'yo Don Rafael, tigilan mo na ang pagigin
PINAGMAMASDAN ni Calli sina Drake at Elyse na nag-uusap sa may garden. Seryoso ang pinag-uusapan ng dalawa hanggang sa nagsimulang humikbi ang kaibigan niya. Drake patted Elyse's back, trying to calm her down. Nakaramdam naman ng konting kirot sa dibdib si Calli. Malamang, mag ex-fiance kaya ang dalawa pero mas lumalamang naman ang awa niya para kay Alyssa. Hindi niya inaakala na nakakulong pala ang kanyang kaibigan. Akala niya ay okay lang ito dahil nagagawa nitong tumawag sa kanila pero ang bawat tawa pala nito at ang ‘ayos lang ako’ na sagot sa tuwing nagkkamaustahan sila ay mga peke pala. She appreciated how Elyse endure it for them not to be worried about her. Mukhang siya pa nga ito ang hindi naging maayos na kaibigan. Nilapitan niya ang dalawa para siya na ang magpatahan sa kaibigan. Nag-aalangan kasi si Drake na hawakan ito. Nag-aalala sa magiging reaksiyon niya. Umusog papalayo si Drake nang maupo siya sa pagitan ng dalawa. Niyakap niya si Elyse at yumakap naman ito pabalik,
NAGPUPUYOS sa galit si Calli habang nakatingin sa kaibigan na kinakausap ng mga magulang at lolo ni Drake. Kita niya kung gaano kagusto ng mga ito si Alyssa dahil hindi mapuknat ang ngiti ng mga ito sa labi habang ang babae naman ay nakikinig ng mabuti tatlo at tumatango-tango. She can't believe of it. All along niloloko lang pala sila ng babaeng ito. Tinuring niya itong matalik na kaibigan pero isa pa lang itong ahas. Sana ay kinilala niya muna ito ng mas mabuti bago hinaayan ang sarili na mapalapit dito. Gusto niyang sabunutan si Alyssa—o mas mabuting tawagin niya na lang ito sa pangalang Elyse. Ikinuyom niya ang kamao, matindi ang pagpipigil na kanyang ginagawa. Ayaw niyang gumawa ng eksena dahil baka mas lalo pang magalit sa kanya ang pamilya ni Drake. Bigla niyang naaalala ang invitation card na bigay sa kanya noon ni Drake. Nakalagay doon ang buong pangalan ni Elyse at natatandaan niyang may nakasunod iyong Alyssa. Ang bobo niya, bakit hindi niya ito napansin. Mabilis niyang
MAY KATAGALAN pa man ang kasal nila ni Drake ay nagsimula na silang maghanda. They talked about the church, the reception, the dresses and her wedding gown. Tinulungan din naman sila ng kanilang mga kaibigan at kanyang mga magulang. Kumuha pa si Mase ng sikat na designer na mula sa ibang bansa dahil kailangan daw talagang unique at engrande ang kanyang gown. Ito naman ang magbabayad bilang regalo sa kanya kaya pumayag na siya. Miski si Shreya ay pinatahian din nito ng damit. May mga pangalan na rin sila ng mga a-attend sa kanilang kasal at nagsimula ng magpagawa ng wedding invitations. "Pumayag na ba ang ina mo?" nag-aalalang tanong ni Calli. Pinaalam na ni Drake sa kanyang mga magulang na ikakasal sila ni Calli pero walang imik ang mga ito. Ito na lang ang pinoproblema nila. Ayaw naman nilang ikasal na wala ang mga magulang nito. Nakita ni Calli ang lungkot sa mga mata nito kaya alam na niya ang sagot dun. "They really hate me---" "No, they are not. Kailangan ko lang suyuin si m