Chapter 21
Nagising ako dahil sa liwanag na sumisilaw sa aking mukha. Oo nga pala at sa Van nalang kami natulog kagabi dahil wala ng bakante sa mga Hotels and Motels na pinuntahan namin.
Maliwanag na ang araw, tanda na magtatanghali na. Mas napatunayan ko iyon ng maramdaman ko ang pagkalam ng aking tiyan. Kinuha ko ang cellphone ko para tignan ang oras ngayon.
It's already seven in the morning. Today is September 17, it's been 3 months since I runaway to my family. Well, it's our 3th monthsary too. Hindi ko mapigilang mapangiti, bago siya nilingon sa lat seat ng Van, kung saan siya natutulog.
"Happy Monthsary, baby." bulong ko. Alam kong hindi niya iyon maririnig dahil tulog ito.
"Happy monthsary too. I love you." nanlaki ang mga mata ko sa bigla niyang pagsasalita.
Akala ko ba ay tulog siya? O nagkukunwati lang siya?
"Gising ka na?"
Chapter 22Napatingin ako sa labas ng sasakyan ng bigla itong tumigil sa isang bakery. Bakery na mukhang café dahil may mga lamesa at upuan din doon. At mukhang hindi lang tinapay ang tinda nila dito kundi ang mga ipinagmamalaki ng Bohol.Agad akong napalingon kay Carlew ng may kumaway na isang matandang babae sa amin at tinawag ang pangalan nito. Masayang bumati pabalik si Carlew sa matanda."Nay, kamusta na ho kayo?""Naku! Ayos naman, ikaw ba? Ang tagal mong hindi nakadalaw dito sa amin." masayang sabi ng matanda.Mukhang siya ang may ari ng bakery. Lola na kaya ito? Pero mukha namang hindi. Baka kakilala lang."Pasensya na ho, Nay. Naging busy ho kasi ako sa trabaho kaya ngayon lang po ulit ako naka dalaw." sagot naman ni Carlew. Tumango tango naman ang matandang babae at napatingin sa akin. Bahagya akong yumukho bilang paggalang at ngumiti.
Chapter 23"Daan muna tayo ng simbahan bago tayo pumunta sa pupuntahan natin." sabi ni Carlew na agad kong tinanguan.Maganda ang tanawin sa labas ng kotse. Madaming restaurant at iba't ibang tanawin ang nagpapabusog sa mga mata ko. Good choice na ito ang lugar na pinili kong puntahan. I'm happy to my choice, dahil nakilala at nakasama ko din si Carlew sa lugar na ito.Napangiti ako ng maramdaman ang paghawak no Carlew sa kamay ko habang nagmamaneho siya. Kakaibang pakiramdam ang naramdaman ko, saya at pag ka excite.Pasimple kong inalis ang kamay ko sa pagkakahawak niya doon at tumingin sa bintana. Pinigilan ko ang pagtawa ng maramdaman na sa hita ko naman siya humawak. Kaya sinubukan ko namang alisin ang kamay niya sa hita ko, pero hindi siya nagpatinag. Hindi ko na napigilan ang aking pagtawa.He really loves holding my hand or my legs."Why?" I answered w
Chapter 24Hindi ko maiwasang mamangha sa aking nakikita. Puro tubig kahit saan ka tumingin. Hindi naman sa sano ako at ngayon lang nakakita ng ganito. Pero ang ganda lang tignan. Napaka refreshing. Iba pa din pala pag nakikita mo na sa malapitan. Tanaw naman ito sa condo ni Casey pero iba pa din pala pagmalapit ka na."Beautiful, Isn't it?" agad akong tumango kay Carlew kahit na hindi ko manlang siya nilingon.Masyado akong namamangha sa nakikita. We're going to the one of the beach in Panglao Island and it's really beautiful. Lalo na siguro pag naandoon na kami."Mas maganda ka pa din." agad akong napatingin sa kaniya at namula."Anong sabi mo?" tanong ko na tila hindi iyon narinig, but I heard it like a crystal clear."Sabi ko ang mas maganda ka. Wag kang papatalo." nakangisi nitong sabi at tinignan sandali."Ulit pa ehh." pabiro kong
Chapter 25Tahimik lang akong nakahiga sa kama at nag cellphone, pampatay boring at nag check na din ng emails. Sa kalagitnaan ng aking pag ce-cellphone ay biglang may nag flash ng tawag galing kay Kyle. Nakita ko agad ang pagsulyap sa akin ni Carlew dahil doon. Naglalaptop ito ay mainaasikaso lang saglit"Bestfriend ko." sabi ko sa kaniya bago ko sinagot ang tawag."Bes! Huhu! Ang tagal ko ng gustong tumawag sayo pero ngayon lang kita na contact!" bunga nito sa akin.Hindi ko maiwasang hindi matawa sa kaniya. Namiss ko siyang kausap, nung isang linggo lang sakin ibinalik ni Carlew ang cellphone ko at hindi manlang pumasok sa isip ko na tawagan siya. Masyado akong okupado kay Carlew at nakalimutan kong tawagan siya. Nasanay na din siguro ako na walang kontak sa kanila kaya ganoon."Sorry na, okay? Busy lang. So ano ba kasing sasabihin mo?""Ay! Ganyan ka ahh!
Chapter 26We ate lunch in the restaurant of the resort. Their menu was full of seafoods, kaya nahirapan akong mamili ng makakain para sa sarili ko. Carlew, ordered a steak for the both of us. Para na rin siguro hindi ako mainggit.We had a slightly conversation about my conversation with Kyle."Wala naman siyang masyadong sinabi sa akin. We talk about my old suitor and the man I left in the aisle then you." I said."What about your old suitor?" napakunot ako ng noo sa tanong niya.Nagseselos ba siya? O sadyang curious lang? Inalis ko iyon sa isip at sinagot siya."Hmm. Wala naman. Engaged na daw? Kaso biglang nawala sa engagement party nila yung babae. Sad noh?" sabi ko sa kaniya.Natigilan ako ng makitang natigilan siya sa sinabi ko. Binaba niya kasi ang kutsara at tinidor niya at tinitigan ako.Why he suddenly stif
Chapter 27Naalimpungatan ako ng maramdamang wala na akong katabi sa kama. Kinuha ko ang aking cellphone sa side table para tignan kung anong oras na ba at wala ang aga naman yatang bumangon ni Carlew.It's 1 am in the evening. Bumangon ako para hanapin si Carlew sa kung saan. Wala siya sa loob ng aming kwarto, kahit sa sofa ay wala. Tinignan ko ang banyo, baka sakaling nandoon sya pero wala. Agad akong nakaramdam ng ka ba, pero agad ding nawala ang kaba ko ng marinig ang kaniyang boses sa labas ng room.Maybe he's in the veranda, where the other table was placed. Baka may ginagawa lang o nagpapahangin?"Okay. Yes, I'll be there after a week. May kailangan lang akong gawin dito. Yeah, ikaw muna ang bahala dyan. Send mo lang sakin yung mga kailangang i review. Thank you." rinig kong sabi niya.Lumapit ako sa pinto at sinilip ang ginagawa niya. I saw him in front of his lapto
Chapter 28Mahaba ang naging byahe namin mula Panglao hanggang Loboc. Pero sulit naman pagdating namin doon. Napakatahimik at tila ayaw mo nang mag-ingay kung ikaw ay naroon. Puro puno lang ang naririnig at ang katabi nitong itlog, ang mahihinang agos ng tubig nito, idagdag pa ang mga huni ng ibon at ibang insekto."Grabe ang tahimik dito. Nakakatakot mag-ingay." bulong ko kay Carlew.Papunta na kami sa magiging room namin, at masasabi kong malalaki ang mga rooms nila. Lahat din ng rooms ay gawa sa kahoy, pero napakaganda. Nature na nature talaga, tanging ilog lamang ang aming maririnig, ang agos ng tubig at mga huni ng mga ibon."Don't worry, pakiramdam mo lang yun. Pero pwedeng mag-ingay." he said and smiled at me.Agad akong punamulahan sa sinabi niya, may ibang pumasok sa isip. Lalo na nang maramdaman ko ang marahang pag haplos niya sa aking bewang. Agad kong iwinala iyon sa
Chapter 29Nahiga ako ng kama at nag tulog tulogan. Hinihintay na makalabas siya ng banyo at tumabi sa akin. Mas nagpursige ako sa pag tu tulog tulugan ng marinig ang pagbukas ng pintuan. Ang pag-uga na lamang ng kama ang hinihintay ko, ngunit wala.Inisip ko na baka may ginagawa lang ito sandali pero wala pa din, hanggang sa marinig ko ang pagbukas ng sliding door sa veranda. The cold air entered the room, dahilan para lamigin ako sa aking suot. Nanuot sa balat ko ang lamig kahit na may kumot ng nakatabon sa akin.I'm wearing a white night dress and underneath was a lacey panty. At dahil gabi na at matutulog na din naman ay hindi na ako nag abalang magsuot ng bra.Akala ko ay panandalian lamang iyong pag bukas ng pinto ngunit ilang minuto na ang lumipas ay ganoon pa din ang lagay. Hind pa din nag sa sara at ang malamig na hangin ay pumapasok sa aming kwarto. Mumulat ko na sana ang aking mga mata ng
Special Chapter Carlew Her beautiful and peaceful face, kahit anong anggulo, gising man o tulog ang ganda-ganda, lalo akong naiinlove. I'm watching her while sleeping, and I think it's my new found hobby. I traced her face, her fair skin, her long and black lashes, her rosy cheeks and her reddish lips, and her brownish straight shiny long hair, so natural. It's been a year now, and we're happy and contented with each other. We both have a work, we also travel like what she wants. “Baka matunaw ako.” I cackled when she spoke. “I love you.” I whispered and kiss her forehead. I'm still in the bed, waiting for her to wake up. “I love you talaga ang bungad? Hindi ba Good morning?” she said and pouted, hindi ko mapigilan ang mapangiti. “Good morning, baby.” I whispered again, this time I saw her smile.
Ate Ching: Thank you dahil umabot ka dito. Salamat sa pagsupporta. Sana basahin mo din ang iba ko pang stories.EpilogueFinally, matutuloy na din. Mapapasakin na din siya... Kahit na... Akala ko ay iniwan na naman niya ako...Tahimik akong nakaupo sa isang lamesa sa loob ng coffee shop. Hinihintay ko ang aking order habang kaharap ang aking laptop."Coffee for Carlew." sabi ng babaeng nasa counter-barista.Mabilis akong tumayo at lumapit doon para kuhanin ang aking kape. The lady barista sweetly smile at me, so I smile back."Thank you."Aalis na sana ako doon at babalik sa aking kinauupuan kanina ng may isang naka high school uniform ang lumapit sa counter para umorder. Hindi ko alam kung anong meron sa kaniya, pero hindi ko mapigilang mapatingin at mapatitig.She looks cute at her uniform. Blouse with two pockets a
Ate Ching: Congrats dahil umabot ka sa chapter na ito. Maraming salamat sa pagbabasa at pagsupporta.Chapter 50Naalimpungatan ako sa mainit na katawang bumabalot sa akin. Mahigpit na yakap. Hahayaan ko nalang sana nang maramdaman kong kapwa kami walang saplot. Walang pag aatubling iminulat ko ang aking mga mata at agad na bumungad sa akin si Carlew na nakayakap sa akin.Mabilis na bumalik sa isip ko ang nangyare kagabi. Lasing ako at sumasayaw sa dance floor ng hilahin ako ni Carlew paalis doon. Halos mapamura ako sa aking naalala.Shit! Bumigay ako! Ang malala pa may nangyari sa aming dalawa, sa gabi bago ang aking kasal. Ang tanga-tanga ko talaga!Dahan-dahan akong umalis sa kaniyang tabi at sinuot ang aking mga damit bago umalis. Gusto kong magsisisi sa nangyare, ngunit may parte sa akin hindi na dapat ako magsisisi dahil mahal ko siya at mamahalin parin kahit alam kong mali.
Chapter 49Mabilis na lumipas ang mga araw, at linggo. Naging busy ako sa pag-aayos ng aming kasal, ako sa mga venue at magiging theme. Habang si Justine naman ay sa mga kailangan sa simbahan. Tinutulungan naman kami nila Mommy at Tita sa lahat kaya gumagaan. Nagtataka lang ako doon sa mga seminar, sinong naattend kasama ni Justine.Matapos naming mag-usap ni Mommy ay hinayaan na nila akong muli basta wag ko na daw uulitin ang nangyari, and I promised to them that I'm not going to do that again.Hindi ko na din nakita pa si Carlew simula nang araw na iwan ko siya sa Bohol at umuwi ako dito sa Manila. Wala din akong naging balita sa kaniya, walang na banggit sa akin si Tita o Justine tungkol dito, at hindi naman nag iba ang tungo sa akin ni Tita tulad ng inaasahan ko. Napaisip tuloy ako kung alam ba nilang si Carlew ang kasama ko nang mawala ako.Kahit papaano ay mas okay na din na wala akong balita k
Chapter 48"Mom." tawag ko kay Mommy nang makapasok kami ng bahay. Nakaupo siya sa isang upuan sa living room habang nanunuod ng T.V.Mabilis lang kaming nakapasok ng bahay dahil kasama ko si Justine. Hindi na nag tanong pa ang kasambahay na nagbukas ng gate para sa amin, lalo na nang makita ako. Kita ko pa ang pagkagulat sa mukha ng kasambahay nang makita akong kasama si Justine.Alam kong masyado nang makapal ang mukha ko para umuwi pa roon. Dalawang beses ko nang ginawa at hindi impossibleng ulit kong muli iyon sa panagatlong pagkakataon na hinding hindi ko na gagawin tulad ng iniisip nila.Matalim ang tingin sa akin ni Mommy nang lingunin ako nito. Agad akong napahakbang paatras nang tumayo ito at humakbang palapit sa akin. Kita ko ang galit sa kaniyang mga mata na nagpatakot sa akin. Ngayon ko lang nakitang ganoon kagalit si Mommy."Where have you been?!" dumagundong ang bos
Chapter 47Nakatingin ako kay Carlew habang siya ay natutulog. Pinagmamasdan ang mga features na meron siya, tila ba kinakabisa at itinatago sa memoriya para hindi makalimutan kung sakaling matapos na ang lahat at lumipas ang matagal na panahon. Para kahit paano ay may babalikan akong magandang alaala naming dalawa. Ang pagsasalo namin sa huling gabi dito sa Loboc.Napangiti ako. Kitang kita ko ang medyo pag itim ng kaniyang balat tulad ng sa akin. Halata mong nabilad kami sa arawan kahit na sa sandaling panahon lang kami nag stay dito at sa Panglao.Sa huling araw namin sa Panglao Island ay nagbangka lang kaming dalawa. Walang kasamang magmamando ng banggka, kundi siya ang magpapaandar noon."Sigurado ka bang kaya mo? Baka mamaya humito yan sa gitna ng dagat, patay tayo niyan. Hindi na tayo makakabalik ng resort." kabado kong sabi sa kaniya.May tiwala naman ako sa kaniya, pero
Chapter 46Naakatingin lang ako sa labas ng binta ng sasakyan habang papunta sa lugar na pupuntahan namin. Hindi niya sa akin sinabi kung saan dahil surprise daw. Pero agad na napakunot ang noo ko nang pamilyar ang dinadaan na tinatahak namin.Ilang beses na din akong nakapunta doon kaya pamilyar na sa akin, lalo na ang tulay na dinadaanan namin. Papunta itong Panglao Island, at sigurado akong doon iyon.Huli akong pumunta dito ay noong kasama ko sila Mommy at Daddy, nag mukmok lang ako halos sa akong kwarto at sila lang ang nag enjoy. Hindi ko aakalaing babalik ako dito na kasama siya."Sa Panglao Island?" sabi ko at nilingon siya. Nakita ko ang pag ngiti nito at tumango sa akin."Anong gagawin natin doon?"Muli siyang ngumiti at hinigpitan ang pagkakahawak saking kamay."It's a surprise, hindi pwedeng sabihin." tumawa pa ito ng bahagya.
Chapter 45Mahigpit ang pagkakahawak ni Carlew sa aking kamay habang naglalakad. Kita ko ang ilang mga tao ang napalingon lingon sa amin pero hindi iyon napapansin ni Carlew. Daretso lang ang tingin niya sa mismong patutunguhan namin. Sa elevator.Siguro ay agaw atensyon talaga ng suot namin. Lalo na sa ayos namin, mukha kaming ikakasal.Paalis na kami ng Mall at sinabi niyang may pupuntahan kami, ang nasa isip ko lang ay ang sinabi niya kanina. Magpapakasal kami.He opened the door of the car for me and put all the paper bags at the back seat, before he go inside the car. Agad kong naramdaman ang mainit na kamay niya sa akin nang umandar na ang sasakyan. Napatingin ako doon."I love you." he whispered while driving.Pinanuod ko siya habang nagmamaneho, I trace his feature through my eyes, tila ba kinakabisa ang bawat bagay na meron siya. The way he run his f
Chapter 44"Wear this for the mean time." pinasuot niya sa akin ang dress na suot ko pa kahapon pa.Ngumiti ako sa kaniya bago tumango. Siya ang nagpaligo at nag punas sa akin ng tuwalya. At ngayon naman ay kulang nalang, pati ang magbihis ko ay siya na ang gumawa para sa akin kung hindi ko pa siya pinigilang gawin iyon."Go, magbihis ka ng sayo. Kaya ko na ito." agad kong sabi.Sinuot niya ang puting t-shirt na pinasuot niya din sa akin kanina. No choice kami na ito ulit ang suotin sa pagpunta sa Mall. Wala talaga kaming susuotin kung hindi ito uulitin.Nahihiya akong nagbihis sa kaniyang harapan, lalo pa nang makitang sa harap ko din siya nagbihis. Gusto kong tumalikod para hindi makita ang katawan niya, pero ano pang sense noon, sabay na nga kaming naligo at walang saplot iyon, ngayon pa ba ako magpapa virgin.Umiling ako para iwala iyon sa isip at nag bih