Chapter 36Shane Chrystelle's POVNagising ako nang dahil sa sinag ng araw na tumatama sa 'king mukha. Itinakip ko ang kamay sa 'king mga mata, bago tumayo at nagsimulang mag-asikaso.Matagal-tagal din magmula ng pansamantala kong maalis sa pagiging agent. Kaya pakiramdam ko ay unang araw ko na naman sa trabaho ngayon.Pagkatapos kong maligo at mag-ayos ay dumiretso na ko sa kusina para kumain. It will be a long day ahead, that's why I need all of the strength that I can get.Bago ako tuluyang umalis ay pinasadahan ko ulit ng tingin ang sarili sa harap ng pahabang salamin sa huling pagkakataon.The woman in front of me is far different since she used to be. Her past experience in life made her to become one.Nasa malalim akong pag-iisip nang bigla kong makarinig ng sunod-sunod na katok mula sa pinto sa labas."Shane! Dalian mo riyan at baka ma-late na tayo!" malakas niyang sigaw, habang patuloy sa pagkatok.
Chapter 37Hindi ko kaagad siya nakilala no'ng una dahil sa iba na ang ayos ng buhok niya maging ang kulay nito. Light brown na 'to ngayon, hindi katulad rati na itim na itim. He even looks more matured now. Especially with his business suit.Napaangat naman ng tingin si Aileen sa direksyon ko. ''Oh. There she is, Sir."Agad akong umupo at pilit na ngumiti sa harap nila."By the way, Ms. Sandoval this is my boss, Mr. Buenavista. He's the one who plans to look and buy for a house,'' nakangiting pagpapakilala ng sekretarya niya sa 'ming dalawa.Agad na pinakalma ko ang sarili dahil ramdam ko na ang panginginig ng mga tuhod ko. I faced him with confidence and still with a fake smile on my face.Kahit na ang totoo ay gusto kong tumakbo, sumigaw at magwala. Gusto kong pumikit bago dumilat ulit dahil baka panaginip lang ang lahat ng 'to.Kinurot ko ang hita ko at medyo napangiwi ako nang dahil sa sakit na naramdaman.
Chapter 38Pagkatapos ng nakakalokang komprontasyon namin kanina ay natahimik na ulit kami habang bumibiyahe pabalik. Mabuti na lang dahil sumasakit na ang ulo ko sa pakikipagtalo sa kanya.Though I can see through my peripheral view that he keeps on stealing glances at me. Napasimangot ako. Hindi na ko magpapadala sa mga arte niyang ganyan.Dali-dali akong bumaba nang sa wakas ay nakarating din kami sa pinag-iwanan ng kotse ko. Kani-kanina lang ay nag-text ulit si Dylan na papunta na siya kaya hihintayin ko na lang siya.Sumakay na lang siya ng taxi dahil siya na raw ang magmamaneho ng kotse ko para maihatid ako pauwi. Mahihirapan pa tuloy siyang umuwi mamaya. Ang kulit kasi, eh.''Shane! Wait!'' Lance grabbed my arm and made me face him. Sa sobrang lapit ng mukha niya sa 'kin ay mabilis akong napaatras at nakaramdam ng ilang.''W-What?''Hindi siya umimik at nanatili lang na nakatitig sa 'kin. Dahil do'n ay malaya
Chapter 39''Hindi ko akalain na magkikita ulit kayo ni Lance at sa gano'ng klase ng pagkakataon pa.'' Napailing si Ralph, bago sumimsim ng iniinom na kape.''Yeah. Me too.'' Malalim akong napabuntong hininga, bago ibinaba ang hawak na tasa at napatingin sa labas.Nandito kami ngayon sa paborito naming coffee shop. Nabanggit ko kasi sa pag-uusap namin sa phone kanina ang tungkol sa pagkikita namin ni Lance kahapon. Kaya naman ay dali-dali siyang nag-aya na pumunta rito para mas makapag-usap kaming dalawa ng maayos. Nagkataon din kasi na wala siyang pasok ngayong araw.''Ano naman ang naging reaksyon ni Dylan? Nabanggit mo rin na sinundo ka niya. So I assume that he saw the two of you together.''Nilingon ko siya at hindi ko napigilan ang mapasimangot nang makita ang sinusupil niyang ngiti sa mga labi.''He looked surprised as well. Pero hindi nagtagal ay naramdaman ko na ang namumuong tensyon sa pagitan nilang dalawa. Kaya d
Chapter 40Ilang araw na rin ang lumipas at hanggang ngayon ay hindi pa rin naman ako kinokontak ni Aileen para sa susunod na tripping kasama si Lance. Kaya kahit papaano ay napalagay ang loob ko at natahimik ang isip ko.Today is Saturday. Kasalukuyan akong nandito sa sala at nanonood ng TV. I want to see my family so badly right now, but I can't. Nasa ibang bansa kasi sila ngayon dahil sa isang business trip. Mark doesn't want to go though. But Papa insists and he doesn't have a choice.I was about to take a handful of my popcorn when suddenly, the doorbell rang. Kunot noo akong tumayo at tiningnan mula sa peephole ng pinto kung sino ang bisita kong ang aga mambwisit ngayon.Napataas ako ng kilay nang makitang sina Ralph at Dylan pala ang nasa labas. Ilang araw ko ring hindi nakita ang dalawang 'to."What did the two of you doing here?" I asked the moment I opened the door."Care to make us in first?" Ralph asked back.
Chapter 41"So, what do you think?"I glanced at him and saw that he's now busy scanning the invitation that I gave to him. Mayamaya pa ay unti-unti naman siyang napatango."Well, I'm good with it. Wala naman akong nakikitang rason para hindi tayo pumunta."Nandito kami ni Ralph ngayon sa cafeteria ng kumpanya. Dumaan ako rito para sabayan siyang kumain ng meryenda at para na rin maibigay ang invitation na pinaabot ni Mia.Habang si Dylan naman ay hindi ko pa nakakausap. He's quite busy these past few days, that's why.Napahinga ko nang malalim. "Pero Ralph, paano kung imbitado rin pala siya?" Just the thought of us being in one place made me want to decline the invitation.He looked at me as if I've suddenly grown two heads. "So? It's been six years, Shane. I know that what he did is too painful to forget. But you should have moved on already. Wag mong ikulong ang sarili mo sa nakaraan."Natigilan naman ak
Chapter 42"I think it is not necessary for us to go there."Natigilan ako sa akmang pagsubo at salubong ang kilay na napaangat ng tingin kay Dylan."Why? Ralph wants to go," I informed him.Kasalukuyan kaming kumakain ng hapunan ngayon sa isang restaurant na malapit lang sa building kung saan siya nagtatrabaho. I dropped by to give the invitation as well."Ralph wants to go." Napatango siya bago napasandal sa kinauupuan niya. "The question is, do you want to?" seryoso niyang tanong habang diretsong nakatingin sa 'kin.Napakurap ako nang dahil sa tanong niya. The truth is, there's a part of me that wants to say no. Because there is a chance that our paths will cross.But the other said yes.I looked down to avoid his scrutinizing look. "To be honest, I'm having a second thought. But you know, I want to go there to see my friends as well. It's been a long time since I last saw them."Inabot ko ang b
Chapter 43"Shane! Oh my gosh! It's been a long time!" Mabilis na lumapit sa 'kin si Kim at mahigpit akong niyakap.Napangiwi naman ako nang bigla kong nahirapan huminga nang dahil sa sobrang higpit ng yakap niya sa 'kin."Hey! You're choking her out!" Pilit kaming pinaghiwalay ni Dylan.Tinaasan naman siya ng kilay ni Kim, bago humalukipkip. "You know what, I don't really have an idea that the two of you will this be so close."Napasimangot naman siya nang mahina ko siyang siniko. Mamaya kasi ay kung ano pa ang masabi niya. Wala pa namang preno ang bibig ng babaeng 'to.Magsasalita pa sana si Dylan nang may biglang tumawag at nanghila sa kanya. Mga dati siguro niyang kaklase. He looked hesitant to go to them at first, but I just nod at him."Mukhang bantay sarado ka ng isang 'yon, ah. Feeling threatened? Oh, well. Can't blame him though." Kim smirked while looking at the entrance. Sinundan ko naman ng tingin ang di
EpilogueSix years later...Lance's POVMataman kong tinititigan ang babaeng nakahiga sa tabi ko ngayon at nakaharap sa direksyon ko. I smiled at the sight of her beautiful face and just by looking at her, it never fails to make my heart beat faster than the normal.I lifted my hand and softly caressed her cheek. Sa loob ng anim na taon ay iba pa rin ang epekto niya sa 'kin. Sa tuwing tinitingnan ko siya, pakiramdam ko ay 'yon pa lang ang unang beses na nakita ko siya.Hindi ko naman napigilan ang matawa nang bigla na lang siyang humilik. Mukhang ang himbing-himbing pa rin ng tulog niya. Sabagay, paano ba namang hindi mahihimbing, eh, halos madaling araw na rin kaming nakatulog kanina.I grinned from the memory of what happened last night.I was about to move closer to her and pressed my lips on her lips when suddenly, the door in our room opened.Agad akong napaayos ng upo. I put my index finger on my lips
Chapter 57Lance's POV"Will you be fine here? God! Have you even seen yourself in a mirror? You looked like a mess, man!"Hindi ko pinansin at tinapunan man lang ng tingin si Xander. Mahigpit na hinawakan ko lang ang kamay ni Shane at dinala 'to sa pisngi ko."Wifey, gumising ka na, please. Huwag mo naman akong pag-alalahanin ng ganito."Halos dalawang oras din siyang nasa loob ng operating room kanina. And God knows how scared I am while waiting outside, hoping that everything will end out fine.Agad namang dumating ang mga magulang namin nang malaman nila ang nangyari. Kasalukuyan silang kumakain ngayon dahil halos wala pa rin silang kain nang dahil sa sobrang pag-aalala.I heard Xander sighed. "Don't worry. Ako na ang bahalang maglakad sa kaso ng mag-amang 'yon. I have a friend and he's a good lawyer. He can surely help us."Agad na nagtagis ang bagang ko nang dahil sa narinig. "Make sure that they will
Chapter 56Lance's POV"Have you tracked him already?" I asked Andrei, Xander's friend, impatiently.He looked up before turning his attention on his laptop again. "Just one more minute," seryosong sagot niya habang mabilis na tumitipa sa keyboard.Xander patted my shoulder. "Don't worry. This friend of mine is definitely a good one when it comes with tracking someone and other such related stuff."Napahawak na lang ako sa batok ko, bago napatango.Habang naghihintay ay napatingin ako kina Chloe at Ralph na tahimik lang na nakaupo sa mahabang sofa. I was about to talk to them when the door suddenly opened.Humahangos na pumasok ang mga magulang ni Shane mula ro'n, pati na rin ang kapatid niya."May balita na ba kung nasaan si Shane?" Tita asked worriedly.Napatiim bagang ako. "Tina-track na po namin ang location ni Dylan. Good thing he didn't throw nor leave his phone away from him, since we put a
Chapter 55Shane Chrystelle's POVNagising ako nang dahil sa ingay na nagmumula sa phone ko. Dahil inaantok pa ay nakapikit ang mga matang kinapa at kinuha ko 'to mula sa bedside table."Hello?" Napahikab ako at napaayos ng higa.Nang dahil sa dami ng mga nangyari kahapon ay naging mailap ang antok sa 'kin kagabi. A lot of questions are still wandering in my mind. At sumakit lang ang ulo ko sa pag-iisip ng sagot. Kaya naman ay halos magliliwanag na ng makatulog ako kanina."Oh. Did I wake you up, sweetie?"Napamulat ako ng mga mata nang marinig ko ang boses ni Mama sa kabilang linya."Hey, Ma. Yeah. I just woke up. Is there a problem?"Bumangon na ko at agad na hinarang ko ang kanang braso sa mga mata ko nang tumama ang sinag ng araw sa mukha ko.I frowned. Did he just come here again?Napailing na lang ako. Ang tigas talaga ng ulo ng lalaking 'yon.Mahina siyang natawa. "Oh, noth
Chapter 54Shane Chrystelle's POV"Tungkol saan pala ang pag-uusapan natin?" mahinang tanong ko kay Ralph, bago sumimsim ng kape. Medyo masakit pa rin kasi ang ulo ko kaya kailangan ko rin 'to ngayon.Nang hindi siya umimik ay nag-angat ako ng tingin. I was taken aback when I saw him looking at me so intently."What?"Ilang segundo niya pa kong tinitigan nang matiim, bago siya humugot ng malalim na hininga at marahas na ibinuga 'yon."Matagal ko ng gustong sabihin sa 'yo 'to. Pero nitong mga nakaraang taon, nakita kong okay ka naman na kaya mas pinili ko na lang na manahimik. But because of what's happening right now, I think you really deserve to know about it. Though I don't have any idea if this information will affect you positively or negatively."Hindi ko alam kung bakit tila tinambol ang puso ko nang dahil sa kaba. Sa kanilang dalawa ni Dylan ay kay Ralph na lang ako may tiwala ng buong-buo. At hindi ko alam
Chapter 53Shane Chrystelle's POVDahan-dahan kong iminulat ang aking mga mata nang bigla kong maramdaman ang pagkirot ng sentido ko.Pupungas-pungas akong bumangon. Pakiramdam ko ay tila dinuduyan ako nang dahil sa pagkahilo.Wala sa loob na napatungo ako habang sapo ang ulo ko. But my eyes widened in horror when I noticed that I am not wearing anything!Then suddenly, I felt someone move beside me. Kinakabahan kong nilingon kung sino man ang walang hiya na nanamantala sa 'kin kagabi.Pero napanganga na lang ako nang bumungad sa 'kin ang bagong gising na si Lance. Nag-inat pa siya na tila wala lang. I was trying really, really hard to focus my eyes on his face because I know that I can see a sinful view down there.Oh lord. I need guidance.Wala naman sigurong nangyari, right? Wala naman siguro...Shit! Mariin akong napapikit nang bigla kong maramdaman ang pagsigid ng kirot sa pagkababae ko.
Chapter 52Lance's POVIlang minuto na rin ang lumipas magmula ng talikuran ako ni Shane at ng mapagdesisyunan kong sundan at hanapin siya.While walking and searching, I saw Xander strides towards me."Hey, man. Looking for someone?"I nodded as I continued to roam my eyes. "Yeah. Have you seen Shane?""Oh. Yes. Nando'n siya sa bar counter kanina. I suggest you better go there already. She seems drunk when I saw her."Mabilis akong napalingon sa direksyon na sinabi niya. Bigla kong binalot ng pag-aalala.I tapped Xander's shoulder. "Thanks, man.""No problem."That made me smile. Xander has been a good friend of mine. Siya ang naging pinakamalapit kong kaibigan no'ng nasa Canada pa ko at napagsabihan ko ng tungkol sa 'min ni Shane. Little did I know na kakilala rin niya pala 'to dahil naging magkaklase sila no'ng elementary. He even confessed that he used to have a crush on her.
Chapter 51"Is this really necessary, Ma?"I looked up at her from the mirror in front of me. Kasalukuyan akong inaayusan ng tinawagan niyang hair stylist, dahil katatapos lang akong lagyan ng make-up ng kaibigan niyang make-up artist.Nandito ako ngayon sa mansyon dahil mas maigi raw na rito ako ayusan kaysa sa unit ko.Like, seriously? For all I know it's just a socialite party that I'm attending to! Paniguradong magyayabangan lang ang lahat ng mga dadalo ro'n para ibida ang kanya-kanya nilang negosyo.Napatayo siya at malapad na ngumiti. "Of course, sweetie. This is your first time to attend such event. Kaya kailangan nating paghandaan maigi."Hindi na lang ako muling umimik pa. Dahil paniguradong hahaba na naman ang usapan.Pero sa totoo lang, kahit papaano ay gusto ko rin naman ang kinalabasan ng pag-aayos na ginawa sa 'kin. Habang nakatitig kasi ako sa harap ng salamin, pakiramdam ko ay ibang tao ang nakikita
Chapter 50Shane Chrystelle's POVDahan-dahan kong ipinarada ang sasakyan ko sa tapat ng mansyon, bago mabilis na lumabas at diretsong tinahak ang pinto para mag-doorbell.Hindi naman nagtagal ay agad na bumukas ang pinto sa harap ko."Ma'am Shane! Kayo po pala. Magandang umaga ho." Gulat pero nakangiting bungad sa 'kin ng mayordoma na si Manang Fely. Agad naman niyang niluwangan ang pagkakabukas ng pinto."Good morning din po." Tipid ko siyang nginitian. "Nasaan po sina Papa?" I roamed my eyes as I made my way inside the mansion."Nasa kusina po sila. Tamang-tama at kumakain po sila ng agahan ngayon."Napatango naman ako. "Sige po. Puntahan ko lang po sila.""Sige po. Maglilinis lang po muna ko sa hardin. Ahm, Ma'am Shane?"Napalingon ako sa kanya. "Bakit po?""Masaya po akong makita kayo ulit dito," nakangiti niyang aniya, bago tuluyang tumalikod at naglakad palayo.Napangiti ri