"GOODMORNING baby boy," nakangiting bati ni Sandra kay Aj pagkapasok niya sa opisina nito. Inilapag niya ang kapeng dala sa mesa nito at nilapitan ito upang halikan sa mga labi. Gusto niya pa sana palalimin ang halikan nila pero ito ang kusang bumitaw na nakakapagtaka."We have a lots of thing to do now. Ako na rin pala ang pupunta sa Cebu to represent the company," wika nito na hindi man lang siya sinulyapan bagkus ay nakatingin sa laptop nito. Binalewala niya na lang ang ikinilos nito dahil baka nga busy lang ang nobyo. Pero ikinagulat niya ang sinabi nito."Akala ko ba may ibang tao kang ipapadala?" tanong niya rito."They are requesting my presence. You will stay here para matutukan mo rin ang mga investor. Three days ako mag-stay do"n," tugon nito na nananatili ang mga mata sa laptop.Nakaramdam naman siya ng hiya dahil mukhang busy nga talaga ito kaya nagpaalam na siya rito na tinanguan lamang siya.Which is kinda weird.Dati-rati halos ayaw na siyang nitong pakawalan. Siya ang
PAPUNTA ngayon si Sandra sa mansion nina Aj. Kanina after lunch ay hindi na naman ito bumalik sa opisina. Hindi rin ito sumasagot sa kanyang tawag. Buti nalang at sinubukan niyang tumawag sa mansion at sabi nga ay naroon ito. Hindi niya alam kung ano'ng nangyayari. Bakit bigla itong nagbago.Natatakot siya.Napatanaw siya sa labas ng bintana. Papasok na pala sila sa mansion. Nang huminto ang sasakyan ay huminga muna siya nang malalim bago bumaba."Salamat po Kuya Jaime." Tinanguan naman siya nito at umalis na. Humakbang na siya papasok, it's already seven in the evening.Sumalubong sa kanya si Manang Nena."Magandang gabi po," magalang niyang bati rito."Magandang gabi naman iha, mabuti at narito ka si Andrew kasi… simula dumating hindi na lumabas," may inabot itong susi," naka-lock ang kwarto niya. Ikaw na lang ang pumasok at tumawag ka na lang kung magpahanda kayo ng pagkain.""Sige po, salamat," tugon niya rito at humakbang na patungo sa elevator.Ano ba talaga problema?Malakas t
MAGKAYAKAP sila ni Aj ngayon habang nakahiga sa kama. Hindi niya alam kung nakailang round sila.Pinaliguan din siya nito ng nutella. Ginawa siyang tinapay. Hindi niya akalain na nakayanan niya ang pinanggagawa kanina.Two in the morning na at kung hindi pa niya sinabing pagod na siya ay wala pa itong balak tumigil."Where did you learn that?" Nabalik siya sa sarili nang marinig ang boses ni Aj.Isinubsob niya lalo ang mukha sa dibdib nito. Ngayon ay hiyang-hiya siya sa pinaggagawa. Naramdaman naman niya ang paghaplos nito sa kanyang buhok. "Sigurado sa mga kaibigan mo, 'di ba?" wika muli nito.Napaangat tuloy siya ng mukha na dahilan upang magkasalubong ang kanilang mga mata. Pilit siyang ngumiti rito at muling sumubsob sa matitipunong nitong dibdib."Hi-hindi mo ba nagustuhan," nahihiya niyang tanong. "Sorry. I'm not that expert but I will try—""You are the best baby girl. Ayaw na nga kitang tigilan kaso kailangan. May trabaho pa tayo bukas." Niyakap siya nito nang mahigpit nang t
PAGKATAPOS nila mag-usap ni Clara ay dumiretso na si Sandra pabalik sa opisina.Hindi pa rin mawala sa kanyang isipan ang napag-usapan nila ni Clara. Hindi nga rin siya nakakain dahil tila hindi naman niya malunok ang pagkain. Kahit pinipilit siya ni Clara.Walang impormasyong binigay tungkol sa ama ng batang dinadala ni Nicole 'yon ang sabi ni Clara.Pagsapit ng uwian ay dumaan siya sa may isang restaurant. Balak niyang puntahan si Aj at kausapin ito. Napag-alaman niya na nasa condo ito nang tumawag siya sa mansion at wala ito. Buti na lang ay may kakilala siya sa condo nito at nasabi na nando'n nga ang binata.Habang paakyat ang elevator sa floor kung nasaan ang unit nito ay tila may naghahabulang kabayo sa kanyang dibdib."Bakit ba ako kinakabahan?" kausap niya sa sarili.Nang huminto ang elevator tanda na naroon na siya ay mabilis siyang lumabas at naglakad patungo sa unit nito.Bawat hakbang niya ay dumadagdag ang kabang nararamdaman niya.Pinilit niya labanan ang kabang unti-unt
NAPAGDESISYON ni Aj na bumalik na sa kanyang condo. Pagkalabas niya kanina ay sa rooftop siya dumiretso kung saan may isang restobar. Puwesto siya sa pinakatagong lugar. Gusto niya mapag-isa. Gusto niya ilabas ang sakit na nararamdaman niya. Gusto niya itanong nang paulit-ulit kung ano ba ang mali at kulang para hindi siya maging sapat? Pero alam niya na hindi niya ito masasagot.Nang halos tatlong oras na siya nakatambay sa rooftop ay nagdesisyon na siyang bumalik sa kanyang condo. Umaasa na naroon pa rin si Sandra. Baka nahimasmasan na ito at pwede na silang mag-usap nang maayos.Kung kinakailangan niya humingi ng tawad sa mga nasabi ay gagawin niya. Manatili lamang ito sa kanyang tabi. Being alone for a while made him realize that he can't afford to lose her. He will fight until she says that she doesn't need him anymore.Pagkarating sa may pintuan ay bumuga muna siya ng hangin bago pinindot ang kanyang password at binuksan ang pinto.Nakakabinging katahimikan ang sumalubong sa kan
"NANAY, sandali lang po magpapaalam lang po ako kay panget," paalam niya sa kanyang nanay."Aj, hindi na pwede nandito na 'yong tricycle na maghahatid sa atin. Balikan mo na lang siya." Wala na siyang nagawa nang hilahin na siya ng kanyang ina pasakay sa naghihintay na tricycle."I'm sorry panget, pero pangako babalikan kita. Hintayin mo ako!" piping usal niya sa sarili habang unti-unting lumiliit ang lugar na espesyal sa kanya.…"Andrew, anak wake up. Kevin, call a doctor or call Dominic now!"Dahan-dahan ni Aj iminulat ang mga mata."Oh my God! Thank God you're awake," tinig ng kanyang mommy ang kanyang naririnig."Apo, how are you?" sunod niya narinig ang tinig ng lola niya.Gising na siya at gusto niya ibuka ang bibig pero tila hindi niya kontrolado ang kanyang katawan."What happened to him? Where is the doctor?" tinig ng kanyang daddy.Narinig niyang bumukas ang pintuan at may lumapit sa kanya.Ramdam niya ang ginawang pag-eksamin sa kanya habang nananatili siyang nakahiga."A
"WHAT?!" malakas na sigaw ni Sandra kay Clara na nasa kabilang linya. Palagay niya ay nabasag ang eardrums nito."Beshie, balak mo ba sirain ang eardrums ko. Makasigaw lang wagas! Kainis ah!" reklamo nito.May ibinalita kasi ito na dahilan para tawagan niya ito. Lagpas dalawang linggo na simula nang umalis siya sa Manila. Pinatay niya ang kanyang cellphone dahil sigurado na uulanin siya ng tawag at message. Ngayon niya lang naisipan buksan at ang unang bumungad sa kanya ay ang mensahe ng kanyang kaibigan."Still there beshie?" Nabalik siya sa sarili nang marinig ang boses ni Clara. Oo nga pala, kausap niya pa ito."Ye-yeah.""So, ano na? Okay lang sayo? Hahayaan mo na lang na maikasal si Andrew sa Nicole na 'yon? Angkinin ang anak na 'di naman kanya," dire-diretsong wika nito."Pero ikakasal na kami.""Ikakasal? Hindi ba nag-run away bride ka? Paano kayo ikakasal? Ano ba kasi nangyari at nag-alsa balutan ka?" bakas na ang iritasyon sa boses nito. "I don't like that Nicole. Mabait siya
DAHAN-DAHAN iminulat ni Sandra ang kanyang mga mata. Sumalubong sa kanya ang puting kisame."Baby girl, you're awake! Thanks God," masyang tinig ni Aj ang kanyang narinig. At naramdaman niya ang paghawak sa kanyang kamay.Inilipat niya ang tingin dito dahilan para magtama ang kanilang mga mata. Bakas ang kasiyahan sa mukha nito habang hawak-hawak ang kanyang kamay at hinahalikan iyon.Lumibot ang tingin niya sa paligid ng silid at napaawang ang kanyang bibig sa nakita. Lahat ng pamilya ni Aj ay narito maging ang kambal. Naalala niya ang huling nangyari. Oo nga pala, bigla na lang siya nawalan ng malay."Iha, maayos na ba ang pakiramdam mo? Ano ba nangyari at hinimatay ka?" tanong ng lola ni Aj.Akmang uupo siya nang mabilis siyang inalalayan ni Aj. Napangiti tuloy siya. Napa-sweet talaga ng mahal niya. Nang sa wakas ay nakaupo na siya ay biglang tumuon ang tingin niya kay Kevin. Napasimangot tuloy siya."Oh! Bakit ganyan ang tingin mo sa akin? Parang ang laki ng kasalanan ko. The last
MABILIS ang paglipas ng mga araw, buwan at taon. Sampung taon na nga ang lumipas mula nang magsama sila bilang mag-asawa. At sa loob nang mahigit sampung taon na 'yon ay walang pagsidlan ng saya ang naramdaman ni Sandra. Having three kids was enough to be grateful. At sa mga taon pang darating ay mas sisiguraduhin niya na patuloy niyang papahalagahan ang pamilyang binuo kasama ng pinakamamahal niyang asawa. "Are you ready, baby girl?" Napalingon siya sa asawa na kakapasok lang sa silid nila. At kahit sampung taon na ang lumipas. Her husband remains as one of the handsome men in her eyes. "Baby girl, stop staring at me like that. May lakad tayo at alam ko na ayaw mo na ma-late." Natawa na lang siya sa sinabi ng asawa."Why? It is bad to admire how handsome my husband is?" Pinalandi niya pa ang boses para asarin ang asawa. Alam niya naman kasi kung ano ang kahinaan nito. Aj groaned. At bago pa niya ito tuluyan matukso ay nagmamadali na siyang tumayo. "Baby girl! You really know how to
HINDI maipinta ang mukha ni Sandra. Kanina pa siya wala sa mood at hindi niya alam kung bakit. Siguro ay dahil sa kanyang pagbubuntis. Mga tatlong buwan na ang tiyan niya. Hindi naman siya pinabayaan ng asawa dahil todo asikaso ito sa kanya. Pero itong mga nakaraang araw ay ayaw niya itong nakikita. Mas gusto niya makita ang kuya ni Clara—si Jacob. "Baby girl, I'm home!" Ang malakas na boses ng asawa ang kanyang narinig. Nanatili siyang nakahiga at nagtalukbong ng kumot. "Baby girl, are you okay? May masakit ba sayo? Masama ba pakiramdam mo? I will bring you to the ho—" "Nothing! And please, stop asking. Ayoko marinig ang boses mo!" naiinis niyang sagot at mas hinigpitan ang hawak sa comforter nang maramdaman niya na inaalis 'yon ng asawa."Baby girl naman, stop doing it. Nasasaktan na ako," bakas ang sakit sa boses nito pero ewan niya ba kung bakit wala siyang maramdaman na awa. Imbes ay mas lalo siyang naiinis. Bakit naman kasi ganito ang epekto ng pagbubuntis niya?Hindi siya nag
TALAGANG sinulit ni Aj ang kanilang travel honeymoon. Napapailing na lang si Sandra habang pinagmamasdan ang asawa na masayang nakikipagkwentuhan sa mga pinsan at sa kambal niyang kapatid. Sigurado siya na puro kalokohan at kayabangan lang ang ipinagsasabi nito. Wala naman maganda do'n."Pretty Beshie!" Napalingon siya sa tawag ni Clara. Napangiti siya saka sinalubong ito ng yakap. "Blooming, ah. Mukhang maraming vitamins ang naitarak sayo." Natawa siya sa sinabi nito. Wala na talagang bahid ng kainosentehan ang kanyang beshie. "Isang linggo ba naman sinulit…ewan ko lang kung hindi pa mabuo ang bunso namin," ganting biro niya rito sabay himas sa kanyang maliit pa na tiyan. One week vacation in Hawaii is really great. Lalo na kung libre. Dahil nga nanalo ang asawa sa pustahan nito at nina Kevin at Anthony. Na-enjoy niya ang lugar. Siyempre hindi naman pwedeng magkulong lang sila sa kwarto at puro jugjugan lang. Kumusta naman ang beauty niya."Hello there, pretty ladies," bati naman ni
"SANDREW, bumaba ka d'yan!" sigaw ni Aj sa anak na lalaki. Paano ba naman kasi ay umakyat sa may railings ng hagdan at naglambitin. Mabuti at sa may mababang parte lang."Daddy, look I feed snoopy." Nanlaki ang mga mata niya nang makitang punong-puno ang bunganga ng pinabili nitong aso na ang breed ay Chihuahua kahit na ayaw niya. Wala siyang nagawa dahil nagwala ito at sinang-ayunan naman ni Sandra. Kaya ayon, talo ang kinalabasan niya."Lyna! Snoopy will die if you continue to feed him," sabi niya habang itinatabi ang nakahanda pang pagkain nito."Daddy!! help! help! I'm gonna die!" Mabilis naman niyang dinaluhan si Sandrew na nakakapit sa pangatlong baitang ng railings ng hagdan.Dinala niya ito sa tabi ni Lyna at namaywang siya sa harapan ng dalawa. "Can you please behave, tatlong taon pa lang kayo pero sobrang likot n'yo na! Isusumbong ko kayo sa mommy n'yo!" sermon niya sa kambal. Tatlong taon na ang kambal nila ni Sandra. Sobrang saya niya dahil talaga namang nagbigay kulay an
NASA LIVING room si Sandra habang nanonood ng TV. Hindi na kasi siya pinapakilos pa. Dahil kabuwanan na niya kaya naman medyo nahihirapan na talaga siyang gumalaw.Maswerte nga si Aj dahil hindi niya ito pinahirapan sa paglilihi. Mukhang kakampi nito ang mga anak. Yes, they are going to have a twins, a boy and a girl. She can't wait to see them. Everyone was excited to see their twins, especially Aj's grandparents.Dito na sila pinatira ng magulang ni Aj sa mansion. Ang rason ng mga ito ay wala naman daw magmamana nito kung hindi si Aj. Kaya pumayag na rin sila para mapagbigyan ang magulang nito.Maging ang kambal ay rito na rin nakatira. Ayaw niya kasi malayo sa mga ito. Saka gusto rin naman ng mga magulang ni Aj, mas sumaya nga raw dahil nagkaroon ng buhay ang mansion.Masaya siya sobra dahil naka-graduate na sa wakas si Samuel habang si Sammy ay ipinagpatuloy ang pagiging doctor nito.Bumalik siya sa kasalukuyan nang maramdaman na sumakit ang kanyang tiyan."Ahhhh!!!" sigaw niya ha
DAHAN-DAHAN iminulat ni Sandra ang kanyang mga mata. Sumalubong sa kanya ang puting kisame."Baby girl, you're awake! Thanks God," masyang tinig ni Aj ang kanyang narinig. At naramdaman niya ang paghawak sa kanyang kamay.Inilipat niya ang tingin dito dahilan para magtama ang kanilang mga mata. Bakas ang kasiyahan sa mukha nito habang hawak-hawak ang kanyang kamay at hinahalikan iyon.Lumibot ang tingin niya sa paligid ng silid at napaawang ang kanyang bibig sa nakita. Lahat ng pamilya ni Aj ay narito maging ang kambal. Naalala niya ang huling nangyari. Oo nga pala, bigla na lang siya nawalan ng malay."Iha, maayos na ba ang pakiramdam mo? Ano ba nangyari at hinimatay ka?" tanong ng lola ni Aj.Akmang uupo siya nang mabilis siyang inalalayan ni Aj. Napangiti tuloy siya. Napa-sweet talaga ng mahal niya. Nang sa wakas ay nakaupo na siya ay biglang tumuon ang tingin niya kay Kevin. Napasimangot tuloy siya."Oh! Bakit ganyan ang tingin mo sa akin? Parang ang laki ng kasalanan ko. The last
"WHAT?!" malakas na sigaw ni Sandra kay Clara na nasa kabilang linya. Palagay niya ay nabasag ang eardrums nito."Beshie, balak mo ba sirain ang eardrums ko. Makasigaw lang wagas! Kainis ah!" reklamo nito.May ibinalita kasi ito na dahilan para tawagan niya ito. Lagpas dalawang linggo na simula nang umalis siya sa Manila. Pinatay niya ang kanyang cellphone dahil sigurado na uulanin siya ng tawag at message. Ngayon niya lang naisipan buksan at ang unang bumungad sa kanya ay ang mensahe ng kanyang kaibigan."Still there beshie?" Nabalik siya sa sarili nang marinig ang boses ni Clara. Oo nga pala, kausap niya pa ito."Ye-yeah.""So, ano na? Okay lang sayo? Hahayaan mo na lang na maikasal si Andrew sa Nicole na 'yon? Angkinin ang anak na 'di naman kanya," dire-diretsong wika nito."Pero ikakasal na kami.""Ikakasal? Hindi ba nag-run away bride ka? Paano kayo ikakasal? Ano ba kasi nangyari at nag-alsa balutan ka?" bakas na ang iritasyon sa boses nito. "I don't like that Nicole. Mabait siya
"NANAY, sandali lang po magpapaalam lang po ako kay panget," paalam niya sa kanyang nanay."Aj, hindi na pwede nandito na 'yong tricycle na maghahatid sa atin. Balikan mo na lang siya." Wala na siyang nagawa nang hilahin na siya ng kanyang ina pasakay sa naghihintay na tricycle."I'm sorry panget, pero pangako babalikan kita. Hintayin mo ako!" piping usal niya sa sarili habang unti-unting lumiliit ang lugar na espesyal sa kanya.…"Andrew, anak wake up. Kevin, call a doctor or call Dominic now!"Dahan-dahan ni Aj iminulat ang mga mata."Oh my God! Thank God you're awake," tinig ng kanyang mommy ang kanyang naririnig."Apo, how are you?" sunod niya narinig ang tinig ng lola niya.Gising na siya at gusto niya ibuka ang bibig pero tila hindi niya kontrolado ang kanyang katawan."What happened to him? Where is the doctor?" tinig ng kanyang daddy.Narinig niyang bumukas ang pintuan at may lumapit sa kanya.Ramdam niya ang ginawang pag-eksamin sa kanya habang nananatili siyang nakahiga."A
NAPAGDESISYON ni Aj na bumalik na sa kanyang condo. Pagkalabas niya kanina ay sa rooftop siya dumiretso kung saan may isang restobar. Puwesto siya sa pinakatagong lugar. Gusto niya mapag-isa. Gusto niya ilabas ang sakit na nararamdaman niya. Gusto niya itanong nang paulit-ulit kung ano ba ang mali at kulang para hindi siya maging sapat? Pero alam niya na hindi niya ito masasagot.Nang halos tatlong oras na siya nakatambay sa rooftop ay nagdesisyon na siyang bumalik sa kanyang condo. Umaasa na naroon pa rin si Sandra. Baka nahimasmasan na ito at pwede na silang mag-usap nang maayos.Kung kinakailangan niya humingi ng tawad sa mga nasabi ay gagawin niya. Manatili lamang ito sa kanyang tabi. Being alone for a while made him realize that he can't afford to lose her. He will fight until she says that she doesn't need him anymore.Pagkarating sa may pintuan ay bumuga muna siya ng hangin bago pinindot ang kanyang password at binuksan ang pinto.Nakakabinging katahimikan ang sumalubong sa kan