“Halika ka nga rito,” aniya binuka ang mga braso para welcome hug ang anak niya. “Bango naman ng baby ko,” sabi ni Yza na hinalik-halikan ang anak niya. Kakatapos lang maligo ni Yuna.“Pretty like mommy,” nakangiti sabi ni Yuna, nilaro-laro ang laso ng suot nitong dress.“Yes, pretty like mommy,” nakangiti rin sabi ni Yza. Gusto niya sabihin sa anak na mata at labi lang ang nakuha nito sa kanya. Maliban doon ay wala na. Kamukhang-kamukha ni Yuna ang ama nito. Tila pinagbiak na bunga ang mag-ama. Madalas pa niya naririnig sa kay Manang Salod at Don Hector na girl version daw ni Manuel ang anak nila.“Mommy why are you sad?” tanong ng dalawang taong gulang na si Yuna, nakatingin sa kanya.Nagpaskil siya ng maluwag na ngiti sa kanyang mga labi. Ngunit alam niya na hindi iyon abot hanggang sa kanyang mga mata.“Im not sad baby.”“Mommy, alis ka?” malungkot na tanong ni Yuna, nakatingin sa kanya na nagpalit ng damit panglakad.Kailangan niya pumunta ng hospital. Ilang araw na rin ang naka
MABILIS ang bawat hakbang ng kanyang mga paa ng papasok sa loob ng sala. Nasa trangkahan pa lang siya ay nakikita niya ang batang babae na naglalaro. Naka side view ito mula sa kinaroroonan niya, kaya ay hindi niya nakikita ang buong mukha ng batang babae.Nabitawan niya ang bitbit na hand carry bag. Bumagsak iyon sa may marmol na sahig. Naging dahilan na lumikha iyon ng malakas na ingay. Lumingon sa kanya ang batang babae. Nang makita siya ng batang babae ay bigla na lamang ito sumiksik sa may gilid ng upuan. Nakatingin lang ito sa kanya.Tila ayaw kumurap ni Manuel nang mga sandaling iyon. Tinititigan niya ng maigi ang mukha ng batang babae. Mas lalong lumakas ang pagkabog ng kanyang puso na tila tinatambol iyon ng drumsticks. Naririnig pa niya ang lakas ng pagtibok ng kanyang puso.Habang tinititigan niya ang mukha ng batang babae. Animo'y nakikita niya ang itsura niya sa kay Yuna. Girl version niya. Tantiya niya at kung hindi siya magkakamali dalawang taong gulang na ang batang
NAALIMPUNGATAN si Manuel sa mga ingay na nanggaling doon sa ibaba. Hindi niya namalayan na nakatulog siya mula sa malalim niyang pag-iisip kanina. Nakabukas ang dahon ng pinto ng silid niya. Kaya naman ay narinig niya pa ang mga ingay na nagmumula roon sa ibaba.Bumangon siya at bumaba na rin kama ng sa gan'on ay pumunta na rin doon sa unang palapag nitong mansion.Nasa kalagitnaan siya ng hagdan ng himinto siya. Nakikita niya ang dalawang nurse na babae at dalawang nurse rin na lalaki. Busy ang mga ito. Hindi napansin ang kanyang presensiya.Bakit meron mga nurse dito sa bahay? Sino ang may sakit? Mga katanungan sa kanyang isip habang nakamasid lang.Nahagip ng paningin niya ang lalaking nakatalikod mula sa kinaroroonan niya. Naka upo ito sa wheelchairs at may dextrose na naka kabit sa isang kamay nito.Nakuyom ni Manuel ang sariling kamao ng makita niya ang babaeng lumabas mula sa guestroom. Si Yza at hawak nito sa isang kamay ang anak nila.“The guestroom is ready,” narinig niya
“HECTOR,please not now,” sabi ni Yza. Iniba niya ang direksyon ng kanyang paningin. Ayaw niya makita ang magiging reaksyon ni Manuel. This is not a right time para sabihin kay Yuna na ang lalaking inaakala nitong estranghero ay ama nito.“Salod,iwan mo muna kami,” sabi ni Don Hector sa katiwala.“Sige, Don Hector. Tawagan na lang ninyo ako kapag may kailangan kayo,” sabi ni Manang Salod bago tumalikod para umalis dito.“Manuel,Yza go to the private place at doon kayo mag-usap,” sabi ni Don Hector sa maawtoridad nitong boses. “Yuna baby come over here. Miss na miss na kita.”Alumpihit na lumapit si Yuna sa may gilid ng kama na hinihigaan ni Don Hector. Nahalata rin iyon ni Don Hector.“Lumabas ka muna, Manuel. Naninibago pa sa iyo ang bata,” ani Don Hector sa maawtoridad pa rin nitong boses. “Doon mo na lang hintayin si Yza sa labas nitong silid.”“Yes, Dad,” tanging sabi ni Manuel. Hinakbang nito ang mga paa. Nasa tapat nito si Yza ay huminto sa paghakbang ng mga paa niya si Manuel.“
“ANONG ginawa mo sa papa ko? Bakit nagkaganyan siya? Masyado mong inabuso ang katawan niya kaya nagkasakit siya?” Matalim ang mga mata ni Manuel na nakatingin sa kay Yza. Gumagalaw rin ang panga nito.“Hindi mo alam ang mga nangyayari, simula nang umalis ka Manuel,” matigas din sabi ni Yza.“Ang alin ang hindi ko alam, Yza? Ilang araw lang ako nawala simula ng umalis ako. Agad ka nagpakasal sa papa ko? Kung pera lang din ang habol mo. May pera din naman ako. Bakit ang papa ko pa?” Sunod-sunod na mga katanungan ni Manuel.“Kasalanan mo, Manuel.” “Kasalanan ko? Bullshit! Minahal kita Yzabelle.”“Really?” nang-uuyam sabi ni Yza. Hindi ba nito natandaan ang ginawa nito? Para pagsabihan siya ng hindi magandang salita at akusahan ng mga bagay-bagay na hindi niya naman ginawa.“Masyado mong inabuso amg Papa, kaya nagkaganyan siya. Right?” Naniningkit ang mga mata pinukol siya ng tingin ni Manuel. “Alam natin parehas kung gaano ka hot at active it comes to sex, Yzabelle.”“Ganyan na ba tala
“Daddy,” sabi ni Yuna, tumatakbo itong lumapit sa kanya. Nagpakanlong agad ito sa kanya ng nakalapit ng tuluyan dito ang bata.Hindi ni Manuel napaghandaan ang ginawa ni Yuna. Hindi agad siya nakahuma. Samo’t sari ang naramdaman niya nang mga sandaling iyon.God! Napahilamos ng sariling mukha si Manuel.Ito pala ang pakiramdam kapag tinawag na Daddy ng anak na pinanabikan niya. Hindi niya maalis-alis ang mga tingin niya sa cute na cute na mukha ng kanyang anak.Biglang uminit ang sulok ng mga mata ni Manuel. Bigla rin nanubig ang kanyang mga mata. Bago mangyari iyon ay tumingaka siya roon sa may kisame upang pigilan ang mga luha nagbabadya sa sulok ng kanyang mga mata.“Daddy,angry?” inosente sabi ni Yuna, nakatingin sa mukha ni Manuel na naging kulay pula na.“Of course not my love. Happy lang si Daddy,” nakangiti sabi ni Manuel, hinalikan sa pisngi ang anak niya.Lumipad ang tingin niya roon kay Yza na nanatiling nakatayo ilang dipa lang ang layo nasa pagitan nila.“Thank you,” sabi
“MOMMY, please. Join us with daddy,” pangungulit pa rin sabi ni Yuna.Yumukod siya upang sa gayon ay magpantay sila ng anak niya. “Sorry, sweety but I can't.”Nakikita niya na biglang nalungkot ang itsura ni Yuna. Nagpaskil siya ng mdluwag na ngiti sa kanyang mga labi. “Ganito na lang, ipagluto kita ng favorites pan cake mo, after mong mag swimming may snacks ka na. Okay ba ‘yun?” Saglit nag-isip si Yuna. Pagkuwa’y, “Okay, Mommy,” sabay thumbs up ni Yuna, tuwang-tuwa pa ito. Paborito kasi nito ang pancakes.“Aalis na si Mommy para igawa ka ng pancakes, okay,” aniya medyo ginulo ang basa nitong buhok.Hinakbang niya na ang kanyang mga paa upang talikuran na lamang ang mag-ama. Hindi niya rin pinansin si Manuel na nakatayo lang din ilang dipa lang ang agwat nito mula sa kinatatayuan niya. Hindi niya rin magawang tapunan ito ng tingin. Magkakasala lang siya. Paano ba naman binabalandra ni Manuel sa harapan niya ang mala pandesal nitong abs.Galing pool ay dumiritso na siya roon sa kusina
“BRAVO! Tama ba ang nakikita ko? Kaya pala nakalimutan mo na naman ako Manuel,” patuyang sabi ni Celine, pumalakpak pa ito. Kararating lamang nito. Sabay napatingin doon sa may bukana ng pinto nitong kusina, sina Manuel at Yza. Kasunod ni Celine ang isa sa kasambahay. “Sir, ma’am Yza, pasensiya na. Sinabi ko naman sa kanya na ipaalam ko muna sa inyo na…” Hindi nito nasabi ang ibang sasabihin ng magsalita si Yza. “It’s okay, Lea. Iwan mo na lang kami,” mahinahong sabi ni Yza. Binalingan niya si Celine. “Ano ang ginagawa mo dito, Celine?” “Simple lang, nandito ang fiancé ko dapat nandito rin ako,” nakangisi turan ni Celine. “Right, babe,” anito na lumapit sa tabi ni Manuel, atsaka tumingkayad para halikan sa mga labi si Manuel. Naiinis na umiwas na lamang ng tingin si Yza. “Kung gusto n’yo maglampungan. P’wede ba doon na lang sa pribado.” “Mommy, who is she” tanong ni Yuna, sabay turo nito sa kay Celine na naka abre siete sa braso ni Manuel. “I’m your Daddy's wife to be. Li
Nagising si Yza mula sa comatose, dalawang taon na ang nakalipas. At sa mga panahon nagpapagaling siya ay naging maalagain sa kanya si Manuel. Parati nito pinaparamdam sa kanya kung gaano siya kamahal nito.Samantala si Celine ay hindi na nila sinampahan pa ng kaso. Nakakaawa na rin kasi ang kalagayan ni Celine. Naputol ang dalawang binti nito at nawala rin sa tamang pag-iisip ang babae. At kasalukuyang naka-confine na sa psychiatrist ward ng National Mental Hospital.Pinapasa Dios na lang nila ang mga nangyari sa nakaraan at mga ginawa ni Celine. Ang mahalaga ay sa wakas nabuo na rin ang kanyang pamilya. Siya, si Manuel at ang kanilang anak na si Yunna.Akala niya tuloy-tuloy na ang kasiyahan ng puso niya. Simula ng magsama na sila ni Manuel at binuo ang kanilang pamilya ay lalong pinaparamdam nito ang pagmamahal sa kanilang mag-ina. Ngunit nitong mga nakaraang araw ay napapansin niya na may kakaiba sa kay Manuel. Parang may tinatago ito sa kanya at ayaw rin ipaalam. Parati iton
“NO!” Matigas sabi ni Celne. “Kailangan mong mawala para tuluyan ng mapa sa akin si Manuel!” Galit at pasigaw sabi ni Celine.“Ikaw ang dahilan kung bakit kami naghiwalay ni Yza?” Tanong ni Manuel, tila ngayon lang nag sick-in sa isip nito ang sinabi ni Celine. “Yes. Surprise Manuel? Pakana ko ang lahat para paghiwalayin kayo ni Yza and I am succeed,” tumatawang saad ni Celine. “ Ang pagkikita natin sa Amerika ay sinadya ko rin. Naka plano na ang lahat pero sinira na naman ni Yza ang mga plano ko!” matigas sambit ni Celine.“Walang hiya ka talaga,” galit wika ni Manuel. “Pinaniwala mo ako sa pawang kasinungalingan mo. Iniwan ko ang mag-ina ko sa pag-aakala na niloko ako ni Yza.”“Hangal ka kasi,” tumatawang sabi ni Celine. Tinulak nito si Yza. “Lakad!” pasigaw sambit nito ng hindi man lang natinag si Yza sa kinatatayuan.“Saan mo ako dadalhin?” tanong ni Yza, habang naglalakad sila palabas ng mansion. Nakatotok pa rin sa kanya ang kutsilyo.“Sa far far away!” Tumatawang sabi ni Cel
“HAVE a seat Celine, kumain ka na rin,” sabi ni Manuel, minuwestra niya ang bakanteng upuan nasa kaliwang bahagi.“Anyway, Manuel nakausap ko na ang wedding coordinator for our wedding. Nakapili na rin ako ng gown para sa araw ng kasal natin,” sabi ni Celine na may malapad na ngiti nakapaskil sa mga labi nito. Pati yata ang mga mata nito ay kumikinang sa sobrang excitement.Hindi sinasadya nabitawan ni Yza ang tinidor hawak niya ng narinig ang sinabi ni Celine.“Yza, you are invited in our wedding,” nakangisi turan ni Celine. “At si Yunna ang magiging flower girl sa araw ng kasal namin ni Manuel.” Binalingan nito si Yunna na walang pakialam sa mga nangyayari sa paligid nito. Dahil sa busy ang bata sa kinakain nitong pancakes. “Do you like it, Yunna?”Tanging iling lang ng ulo ang sagot ni Yunna, puno ng pagkain ang bibig nito. Atsaka hindi na rin pinansin si Celine.“Huwag mong idamay ang bata, Celine,” sabi ni Yza ng umangat siya ng mukha at pinukol ng tingin si Celine nasa kabilan
KASALUKUYANG nasa loob ng mini library na nagsisilbing opisina ng Daddy niya si Manuel. Malapad ang ngiti na nakapaskil sa kanyang mga labi. Nasa kamay niya ang result ng pregnancy test ni Celine. Negative. Hindi buntis si Celine. Sa kabila ng nalaman niya ay hindi siya nagagalit bagkos masayang-masaya pa siya dahil sa wakas maayos niya na ang pamilya nila ni Yza. Kailangan niya kumuha ng magandang pagkakataon na kausapin si Celine. Kahit sa gan'on paraan ay maghihiwalay sila ng maayos ng babae at hindi nagkakasakit.Maingat niya binalik sa loob ng brown envelope ang papel, atsaka itinago sa drawer ng lamesa. Pagkatapos ay sinara niya ang drawer. Sigurado na siya sa gagawin niya. Mahal na mahal niya ang kanyang mag-ina. Gusto niya ng mabuo ang kanyang pamilya.“Dad, katulad sa pangako ko sa iyo. Aayusin ko na ang pamilya ko,” usal niya sa kanyang sarili, nakatingin doon sa malaking picture frame ng kanyang mga magulang.Marahas siya napabuntong-hininga. Higit isang buwan na ang nakal
Parang tanga pa rin siya pagkatapos ng mainit na tagpo sa pagitan nila ni Manuel. Halos wala rin siya sa sarili kanina habang kumakain sila ng hapunan. Mabuti na lang at hindi napansin ni Yunna. Paminsan-minsan ay nahuhuli niya si Manuel na tinititigan siya ng lalaki. Ngunit agad din siya umiiwas ng tingin dito. Nang matapos na sila kumain ay naglalambing si Yunna na samahan ito ni Manuel, sa kwarto nito para matulog na rin.Nang matapos niya na rin ang gawain sa kusina ay pumasok na rin siya sa loob ng sariling kwarto. Malalim na ang gabi ng nararamdaman ni Yza na lumundo ang parte ng kama sa tabi niya. Naamoy niya ang masculine scent ni Manuel. Kasunod niyon ay nararamdaman niya ang pagdantay ng kamay nito sa kanyang baywang mula sa pagkakatahilid niya. Napapikit siya at pinigil ang pagkawala ng singhap sa bibig, lalo na nang maramdaman ang pagdampi ng mga labi nito sa kanyang buhok. Ikinaigtad niya ang ginawang pagyakap sa kanya ni Manuel. Hindi yata at kulang pa ang ro
Maagang umuwi ng bahay si Manuel mula opisina. Pagka bukas niya ng dahon ng pinto ay sumalubong sa pandinig niya ang malakas na volume ng tv. Nadatnan niya niya si Yunna na nanood ito ng favorite cartoon character na palabas doon sa big flat giant screen tv. Hindi rin nito napansin ang kanyang presensya. Sinara niya ang dahon ng pinto. Pagkatapos ay lumapit doon sa console, kinuha ni Manuel ang remot control ng tv atsaka pinatay ang tv. Gumuhit ang inis sa mukha ni Yuna, halos hindi na ma drawing ng magaling na pintor ang itsura ng kanyang anak. Ikaw ba naman patayan ng tv habang nanonood ng paboritong anime character. Ngunit ng tumingin ito sa kanya ay dagli nawala ang busangot sa itsura ni Yuna. Napalitan ng pananabik. “Hey, my love.” Malapad ang ngiti nakapaskil sa mga labi ni Manuel. “Daddy!”Basta na lang tumalon si Yunna mula sa sofa na inuupuan nito, patakbong sinugod ng yakap ang ama. Yumukod naman si Manuel upang magpantay sila ng kanyang anak, sa ganun salubong
TULOG pa si nang pumasok si Manang Salod at kuhanin si Yuna sa kama nito tulad ng nakagawian. Napuyat siya dahil sa nangyari nang nagdaang gabi.Si Celine na napadaan sa tapat ng guestroon na pansamantala inuukopa ni Don Hector. Papasok sana ito upang kumustahin ang matandang Sandoval nang maudlot sa may pinto. Nasilip nitong kausap ni Don Hector ang abogado at malinaw nitong narinig ang sinasabi ng matandang Sandoval. Namangha ito sa narinig. Hindi nito inaakala iyon. Kumislap ang mga mata nitong maingat na umalis.Pasado alas-nueve na nang magising si Yza. Pumasok siya ng banyo upang ayusin ang sarili. Pagkatapos ay naka-robe pa rin na lumabas ng veranda. Nagulat siya nang matanawan sa ibaba sa parking lot ang isang ambulansiya.Mabilis siya lumabas ng veranda at malalaki ang ang bawat hakbang ng kanyang mga paa na bumaba ng hagdan.Kinakabahan nilapitan ang glass door upang buksan ito at pumasok. Subalit naka-lock. Agad siyang bumalik sa kabilang silid at doon lumabas patungo sa si
“PA, totoo ba ito?” nanginginig ang boses na tanong ni Manuel. Taas baba ang adams apple nito habang nagsasalita. Tila ba pinipigilan nito ang anuman emosyon naramdaman nito.Ngumisi si Don Hector. "Yes, legal and with stamps.”Hindi na nakatiis si Yza na makinig lang sa pinag-uusapan ng mag-ama. Kinuha niya ang documento mula sa pagkakahawak ni Manuel.Ganun na lang paniningkit ng kanyang mga mata ng makita ang nakasulat sa hawak niyang papel. Marriage contract iyon at nakasaad doon na kasal sila ni Manuel. At may pirma rin ni Manuel.Ilang beses siya kukurap-kurap na baka namalik-mata lamang siya. Ngunit hindi pa rin nagbabago ang nakasulat sa papel na hawak niya. Paanong nangyari na ang pangalan ni Manuel ang nakalagay sa marriage contract at hindi ang pangalan ni Hector. “Ano ang ibig sabihin nito?” Nanginginig ang buong katawan niya. Sa samu't sari na nararamdaman niya ng mga sandaling iyon.Tandang-tanda pa niya ang araw na ikinasal sila ni Hector. Dapat pangalan ni Hector ang
NADATNAN niya inaayos ng private nurse ang dextrose na nakakabit kay Don Hector. Sadyang matigas ang ulo ni Don Hector. Ayaw nito magpa confined sa hospital.Mas gustuhin daw nito na mmalagutan ng hininga sa sariling pamamahay nito.Hindi na lang siya nagpupumilit. Dahil alam niya rin na ang kagustuhan nito ang masusunod.“Kamusta siya?” tanong niya rito sa private nurse. Nakapikit ang mga mata ni Don Hector. “Kakatapos niya lang uminom ng mga gamot niya,” sabi naman ng nurse.“Hija,” anas ni Don Hector, nanatiling nakapikit pa rin ang mga mata nito.“Kumusta ang pakiramdam mo Hector?” tanong ni Yza, naupo siya sa gilid ng kama na hinihigaan nito.“Im fine,” nagmulat ito ng mga mata. Biglang umaliwalas ang itsura nito ng makita siya.Hindi pa rin siya sanay. Naawa pa rin siya sa matandang Sandoval. Malaki ang binagsak ng katawan ni Don Hector, simula ng naging malubha na ang kalagayan nito.Nagpaskil siya ng pilit na ngiti sa kanyang mga labi.“Gusto ko makita si Yuna,” sabi ni Don He