Ng makarating sila Amy sa cementeryo ay hindi niya mapigilang tumolo ang luha. Hindi maisip ni Amy kung gaano kasakit ang nararamdaman niya sa mga oras na ito. Magisa lang siyang naka tayo sa puntod ng anak at kinakausap ito. “Baby sorry kung bakit ngayon lang naka visit si mommy sayo,” sabi niya sa tapat nito, habang nasa labas naman si Zack at tinitignan si Amy sa loob. Labis siyang nalulungkot habang tumitingin kay Amy. Tumingin naman si Amy sa kabilang puntod kung nasaan ang ina, at napaiyak na maslalo.Pumasok naman ang binata at niyakap siya, kahit anong tagal ay masakit pa rin ito para sa kanya. “Shh.. Love all well be find ,” nagtahan ni Zack sa dalaga, pinunasan naman nito ang luha ni Amy. At niyakap ang dalaga ulit, nasa ganong posisyon sila ng pumasok ang ama ni Amy. Kaya sabay silang napa tingin dito, tumabi naman ang ama ng dalaga sa kanila. “Your mom’s as beautiful the day I meet her,” sabi ng ama ni Amy sa kanila , habang nakatingin sa litrato na sa puntod nito.
Nagising si Amy sa madilim na lugar, ang tanging na alaala niya lang ay may tao na naglagay ng panyo sa bibig niya at nahilo siya. “So you're awake,” sabi ng boses ng babae, tingal naman ng babae ang takip sa mata niya. Gulat siya ng makita na si Vanessa ang babae na iyon. “V-vanessa!” sabi ni Amy sa babae, lumapit naman si Vanessa sa kanya habang may hawak -hawak na baril. Mas lalong natakot si Amy para sa kaligtasan niya, tumawa naman si Vanessa habang tinutok ang baril sa binti niya. “Hahahaha look how scared you are Amy,” sabi ni Vanessa kay Amy, nagpupumiglas si Amy sa inuupuan gusto niyang maka wala sa pagkakatali na iyon. Pero sinampal lang siya ni Vanessa ,kaya napa baling ang ulo niya sa kabilang parte ng kwarto. “That’s what you get Amy, diba sabi ko layuan mo si Zack kung ayaw mong mamatay. But you didn’t,” sabi ni Vanessa kay Amy, napa luhat naman si Amy dahil sa sakit na nararamdaman niya dahil sa pagsampal ni Vanessa sa kanya. “Parang awa mo na pa alisin mo na ako di
Habang nagpapahinga si Amy sa ospital, lumapit ang doktor na nag-asikaso sa kanya at nagtanong, “Ms. Amy, may nais po sana akong i-discuss sa inyo. Habang sinusuri po namin ang inyong kalagayan, may isa kaming nadiskubre.”Nagkatinginan sina Zack at Amy, parehong nagtataka. “Ano ang ibig niyong sabihin, Dok?” tanong ni Amy, kinakabahan ngunit puno ng pananabik.Ngumiti ang doktor at maingat na sinabi, “Congratulations, Ms. Amy. Ikaw po ay tatlong linggong buntis.”Napa-hinto si Amy, hindi makapaniwala sa narinig, habang si Zack ay napangiti nang malalim, parang naluluha sa tuwa. Hawak ang kamay ni Amy, mahina siyang bumulong, “Amy, magkakaroon tayo ng pamilya.”Si Amy, bagaman gulat, ay unti-unting napangiti. Sa kabila ng pinagdaanan niya ang hirap at sakit, ang balitang ito ang naging liwanag na nagpapalakas ng kanyang loob.Habang nakahiga si Amy at nakatitig kay Zack, naramdaman niya ang kakaibang saya at kapanatagan sa kabila ng lahat ng sakit na naranasan niya kamakailan. Nakang
Napag usapan nilang dalawa na magusap kung ano ang gagawin nila ,para sa paparating na swerte sa buhay nilang dalawa.“Amy, please agree with me. I want you and our baby to be safe,” malumanay na sabi ni Zack sa dalaga, iniisip parin ni Amy kung papayag ba siya o hindi sa alok ng binata sa kanya.“Anak siguro tama si Zack.Why don't you stay with him,” sabi ng ama, kahit na nalulungkot ito na mawala si Amy sa paningin niya. “How about you dad and Nay Alice?” tanong ni Amy sa ama, nag tinginan naman si Nay Alice at ang ama ni Amy. Sinabihan siya na ok lang silang dalawa doon, na ngako naman ito na bibisita siya paminsan-minsan kay Amy.“Okay fine Zack,” sabi ni Amy, napa ngiti naman si Zack sa sagot ni Amy na iyon. Napag isipan nila na sa condo muna sila ni Zack titira, pero baka ay ipagpabukas muna nila ito. Ng nasa sasakyan na sila ay mahimbing na natutulog si Amy sa harap, katabi si Zack habang ang mga magulang naman nila ay nasa kabilang sasakyan.Hindi nagtagal ay nakarating na sil
Habang natutulog sila Amy at Zack biglang may tumawag sa telepono ni Amy, kaya dali-dali nitong sinagot ang telepono. Boses ng ama niya ang narinig nanghihina at parang nasasaktan.“Dad are you ok?” nag aalala na tanong ng dalaga sa ama, samantalang nasa tabi lang si Zack at nakikinig sa kanila. Kahit hindi marinig ni Zack ang pinag uusapan ng mag ama, nakita niya naman na balisa si Amy na bumangon sa kama nila.“Hey love, is everything ok?” tanong ni Zack sa dalaga, tumingin naman si Amy sa nobyo habang tumutulong ang luha sa mga mata. “Pinagbabaril sila Zack, kailangan natin pumonta sa bahay pleas,” nababalisa na sabi ni Amy, sabay kuha ng mga gamit niya.Kaya ng sabihin iyon ni Amy kay Zack , at sumogod agad sila sa bahay ng ama niya at kinuha ang sasakyan. Ng maka rating na sila sa bahay ni Amy ay may nakikita na silang mga pulis, nagmamadaling bumaba si Amy sa sasakyan.“Dad, where are you!!” sigaw ni Amy hindi niya ma hanap ang ama dahil sa daming tao, habang si Zack naman ay nak
Lumipas ang isang linggo,araw na ng burol ni Nay Alice.Labis ang lungkot na nararamdaman ni Amy sa araw na ito.”Nay Alice,thank you sa pag aalaga sa akin simula noon,”sabi ni Amy,habang naka dunga sa kabaong nito.Samantalang si Zack naman ay nasa likoran lang ni Amy,hawak-hawak ang likod nito.Habang ang ama naman ni Amy ay nakaupo lang sa-wheelchair.Nagsidatingan naman ang mga kamag-anak ni Nay Alice.Kasama sina Laura at Tristan.Mga naging kababata ko noon.“Laura,buti at nakaluwas kayo sa Maynila.”mahinhin na sabi ni Amy sa dalaga.Niyakap naman siya ni Alice pati narin ang asawa nito na si Tristan.”Akala ko makikita ko pa si Inay Amy,”umiiyak na sabi ng dalaga sa kanya.“S-sorry,kasalanan ko ang lahat Alice,”humahagulgol na sabi ni Amy sa kaibigan.Habang nag uusap silang dalawa,si Zack naman at ang asawa ng anak ni Nay Alice ay nag uusap rin.”Sorry for the lost,”sabi ni Zack rito,sabay nakipag kamay malugod naman itong tingap ng binata.Habang sa di kalayuan naman ay may nakatingin
Tatlong buwan mula nang pumanaw si Nay Iska, at sa ngayon ay unti-unti nang bumubuti ang kalagayan ni Amy. Lumalaki na rin ang tiyan niya kahit papaano, at inaalagaan siya ni Zack palagi sa nakalipas na tatlong buwan."Love, sorry I'm late, may meeting lang with some of the investors," sabi ni Zack sa dalaga. Napapansin ni Amy na palagi na lang hatinggabi umuuwi ang nobyo. Kung hindi hatinggabi, lasing naman."Okay ka lang ba, Zack?" nag-aalalang tanong ni Amy. Ngumiti naman ito sa kanya at sinabing okay lang siya. Kaya't isinawalang bahala na lang ni Amy ang mga agam-agam niya sa sarili.Araw ng-monthsary nila ni Zack,maaga umalis ang binata upang magpunta sa New York. "Love, I'm sorry kung maiiwan ka rito sa bahay mag-isa.Babalik naman ako sa makalawa,I promise," sabi ni Zack sa nobya, at hinalikan ito sa pisngi at labi.Naisip ni Amy na baka nakalimutan lang niya ito. “Ahm, Zack, may nakalimutan ka ba?” tanong ng dalaga kay Zack. Napatingin naman si Zack sa dalaga at iniisip kung a
Tatlong taon na ang lumipas mula nang iwan ni Amy si Zack. Sa mga taon ng kanyang pag-iisa, pinilit niyang bumangon at magpatuloy sa kabila ng sakit. Ang dating pananabik sa kinabukasan kasama si Zack ay napalitan ng matibay na pangarap para sa kanilang anak. Hindi niya inaasahan, ngunit sa mga panahong iyon, nagbago ang kanyang mundo nang malaman niyang hindi lang isa, kundi dalawang bata ang dinadala niya—isang kambal.Sa isang malamig na umaga sa isang pribadong ospital, isinalang si Amy sa pinakahihintay niyang sandali bilang ina. Matapos ang ilang oras ng pagsasakripisyo at pagtitiis, isinilang niya ang kambal: isang malusog na batang lalaki na pinangalanan niyang Josh, at isang kaibig-ibig na batang babae na pinangalanan niyang Aliah. Sa unang pagkakataon, naramdaman niyang kumpleto siya. Ang kanilang mga ngiti at paghawak sa kanya ay nagbigay ng bagong pag-asa at lakas upang ipaglaban ang kanilang buhay.Sa mga sumunod na linggo, abala si Amy sa pag-aalaga sa kambal. Sina Josh a
Habang patungo si Zack sa kanyang opisina, nagmamaneho siya nang maingat sa kabila ng pagod mula sa mga nangyari noong nakaraang araw. Tila normal ang lahat—ang traffic, ang tahimik na tunog ng radyo, at ang mahinang ugong ng makina. Ngunit biglang nabasag ang katahimikan nang may sunud-sunod na putok ng baril na dumapo sa kanyang sasakyan. "Shit!" mura ni Zack, mabilis na pumihit sa manibela upang maiwasang matamaan. Pumutok ang mga salamin ng kanyang sasakyan, at ramdam niya ang pag-aray ng katawan ng sasakyan sa mga tama ng bala. Mabuti na lang at ang sasakyan niya ay bulletproof, ngunit alam niyang hindi ito ganap na ligtas sa ganoong uri ng ambush. Binilisan niya ang pagmamaneho, sinusubukang tumakas mula sa mga humahabol sa kanya. Nakita niya ang isang itim na SUV na bumubuntot sa kanya, at tila armado ang mga sakay nito. "Who the hell sent these people?!" bulong ni Zack sa sarili habang sinusubukang alamin kung sino ang posibleng may galit sa kanya. Samantala, si Amy
Matapos ang mga nangyari, muling bumalik ang tahimik na takbo ng buhay nina Amy at Zack. Magdadalawang buwan na ang ipinagbubuntis ni Amy, ngunit hindi pa masyadong halata na mayroon siyang dinadala. Sa kabila ng lahat, hindi maipaliwanag ni Amy ang kakaibang init na nararamdaman niya sa bawat pagdaan ng araw. "Hon, alis muna ako. May meeting ako mamaya," sabi ni Zack habang papasok sa kanilang kwarto, suot ang pormal niyang damit. Nakatingin lang si Amy sa asawa, at tila nagliyab ang nararamdaman niya habang tinititigan ito. Hindi niya maiwasang isiping baka epekto ito ng pagbubuntis niya—pero iba ang dating ngayon. Mas matindi, mas buo, mas hindi niya kayang pigilan. "Hon," bulong niya sa asawa, ang tinig niya'y may halong lambing at pang-aakit. Nagbago ang ekspresyon ni Zack, ang mga mata nito'y lumambot, at mabilis siyang lumapit sa asawa. "Amy..." Mahina ang boses ni Zack, halatang apektado rin sa galaw at titig ni Amy. Ngunit bago pa siya makapagsalita ng iba, yumakap na
Ang araw ay nagsimula nang tahimik para kay Amy at Zack. Matapos ang ilang araw ng pagpapalakas ng kanilang seguridad, nagsimula nang maging normal ang buhay nila. Gayunpaman, hindi nila alam na may mga hindi nakikitang pwersa na patuloy na nagmamasid sa kanila.Habang si Zack ay abala sa mga usaping negosyo, si Amy naman ay nag-aalaga ng kanilang mga anak at nag-aayos ng mga detalye para sa pamilya na tinulungan nila. Ang buhay nila ay tila bumalik sa tamang landas, ngunit ang patuloy na banta ay nagsisimula na namang magparamdam.Isang hapon, habang naglalakad si Amy sa kanilang bakuran kasama si Aliah at Josh, napansin niya ang isang itim na kotse na dumaan sa harap ng kanilang bahay. Walang anuman sa itsura ng kotse na magpapahiwatig ng banta, ngunit ang pakiramdam ni Amy ay kakaiba. May tila nagmamasid mula sa loob ng kotse, at ang kislap ng mata ng driver ay nagbigay ng hindi komportableng pakiramdam kay Amy."Amy, ano'ng nangyari?" tanong ni Zack na lumabas mula sa bahay at nap
Kinabukasan matapos ang libing, bumalik sa normal ang mga gawain ng pamilya nina Amy. Ang tahanang puno ng kalungkutan ay unti-unting nagkakaroon ng buhay sa presensya ng mga bata. Bagama’t may bakas pa rin ng lungkot sa mga mata ni Amy, nagsusumikap siyang maging masaya para sa kanyang pamilya.Habang abala si Zack sa pag-aalaga kay Josh at Aliah, si Amy naman ay nagliligpit ng mga gamit ng kanyang ama sa kwarto nito. Nakita niya ang lumang relo ng kanyang ama na iniwan nito sa lamesita. Pinulot niya ito at idinikit sa kanyang dibdib, pilit na pinapalakas ang loob.Ilang saglit pa’y narinig niya ang pagtigil ng isang sasakyan sa labas. Hindi inaasahang may mga bisitang darating, bumaba si Amy para alamin kung sino iyon. Nagulat siya nang makitang si Juan, ang half-brother ng ama ni Zack, ay nakatayo sa harap ng pintuan kasama ang ilang mga lalaking hindi pamilyar sa kanya.“Juan? Ano’ng ginagawa mo rito?” tanong ni Amy, pilit na tinatago ang kaba sa kanyang boses.Ngumisi si Juan, ha
Ilang araw na ang nakalipas simula ng mamatay ang ama ni Amy, ngunit sa araw ng libing nito, hindi pa rin niya matanggap na wala na ang taong sobrang mahal niya—ang unang nagparamdam sa kanya kung gaano siya kahalaga.“Hon, come, it’s time,” tawag ni Zack. Lumapit si Amy habang iniisip kung paano haharapin ang realidad na ito. Sa bawat hakbang papunta sa huling hantungan ng kanyang ama, pakiramdam niya’y mas lalong bumibigat ang bawat galaw niya. Mahigpit ang hawak niya kay Zack—ang tanging nagbibigay sa kanya ng lakas ngayong pinakamasakit na bahagi ng kanyang buhay.Habang papalapit sila, napapaligiran sila ng mga mahal sa buhay, kaibigan, at mga taong nagbigay respeto sa kanyang ama. Si Aliah, na karga ni Zack, ay umiiyak din, kahit hindi lubos na nauunawaan ang nangyayari. Ang inosente niyang luha ay tila salamin ng sakit na nararamdaman ni Amy.Pagdating sa tabi ng kabaong, dahan-dahang hinaplos ni Amy ang malamig nitong ibabaw. “Pa, I miss you so much... Salamat sa lahat ng gina
Maagang tumunog ang telepono ni Amy habang mahimbing pang natutulog si Zack. Kinuha niya ito mula sa bedside table, bahagyang nababahala kung sino ang tumatawag nang ganoong oras.“Hello?” mahina niyang sagot, baka magising si Zack.“Amy...” Basag ang boses sa kabilang linya. “Si Papa mo... naaksidente...”Biglang bumangon si Amy mula sa kama, ang kaba ay tila piniga ang puso niya. “Anong ibig mong sabihin, Tita Mel? Anong nangyari kay Papa?”“May nangyari sa daan pauwi siya kagabi... binaril siya, Amy...” Halos hindi makapagsalita si Tita Mel sa pagtangis. “Wala na siya...”Tumigil ang mundo ni Amy. Napahawak siya sa dibdib, pilit hinihila ang hininga ngunit parang hindi ito sapat. “Hindi... hindi totoo ‘yan, Tita. Paano nangyari ito?” nanginginig niyang tanong.Nagising si Zack sa pagkilos ni Amy. “Hon, ano’ng nangyayari?” tanong niya, halatang nag-aalala.Napatingin si Amy sa asawa, ngunit hindi na niya kayang magsalita. Ang telepono ay nahulog sa kamay niya, at bumuhos na ang kany
Umaga na nang magising si Amy na wala sa tabi niya si Zack, kaya bumangon na siya. Pero papatayo palang siya ay bigla na lang siyang nahilo, kaya napahawak siya sa ulo niya. Sakto naman at pumasok si Zack na kakalabas lang sa Cr. “Hon, are you ok?” nagaalalang tanong sa kanya ng asawa, tumingin naman siya rito at ngumiti lang kay Zack. “Yeah, I guess baka na subraan lang sa tulog,” sabi niya pa.“Sigurado ka ba?” tanong ulit ni Zack, halatang nag-aalala habang lumapit sa kanya. Hinawakan nito ang braso niya para alalayan siya paupo.“Sigurado, hon. Wag kang mag-alala,” sagot ni Amy, pero sa loob-loob niya ay may kung anong kaba ang bumabalot sa kanya. Hindi naman siya madalas mahilo, kaya nagtataka rin siya.“Baka kailangan mo nang magpacheck-up. Ayoko nang balewalain natin 'to, Amy,” mariing sabi ni Zack habang pinupunasan ang pawis sa noo niya.Napangiti si Amy sa pagiging maalaga ng asawa. “Huwag kang OA, Zack. Normal lang 'to. Maybe stress or baka gutom lang ako,” sagot niya, per
Pagkalipas ng ilang araw mula sa nakakakilig nilang date night, bumalik sa normal ang buhay nina Zack at Amy. Pareho silang abala sa kanilang mga responsibilidad—si Zack sa kanyang kompanya at si Amy sa pagbabantay sa kambal. Pero sa likod ng kanilang masayang pamilya, may panganib na paparating na hindi nila inaasahan.Isang gabi, habang natutulog sina Josh at Aliah sa kanilang nursery, may narinig na kakaibang tunog si Amy mula sa ibaba ng bahay. Nagising siya mula sa mahimbing na tulog at bahagyang inalog si Zack.“Hon, narinig mo ba iyon?” tanong niya, ang boses ay puno ng kaba.Bahagyang dumilat si Zack, napakunot-noo. “Ano? Ano'ng narinig mo?”“Parang may nabasag sa kusina,” sagot ni Amy, bumaba ang boses na tila natatakot na baka may makarinig.Agad na bumangon si Zack at kinuha ang baseball bat na lagi niyang tinatago sa ilalim ng kama. “Stay here. I’ll check it out.”“Zack, huwag kang mag-isa!” pilit ni Amy, pero tumanggi si Zack.“Don’t worry, Hon. Lock the door and don’t op
Habang abala si Amy sa pagbabantay sa kambal, bigla niyang naramdaman ang malambot na halik sa kanyang pisngi. Paglingon niya, nakita niya si Zack na may hawak na bouquet ng rosas at may ngiting tila may binabalak.“Hon, ano naman ito?” tanong ni Amy, bahagyang namumula sa hiya.“Get dressed, Mrs. Delgado,” sabi ni Zack habang inilalapag ang mga bulaklak sa mesa. “We’re going out tonight.”“Out? Zack, paano ang kambal? At saka—”Tumigil si Zack sa harap niya at inilagay ang hintuturo sa labi ni Amy. “Relax, Hon. Sinigurado kong may mag-aalaga sa kambal. Si Quen ang magbabantay kasama ang yaya. Tonight, it’s just you and me.”Napatitig si Amy sa asawa. Hindi niya inaasahan ito dahil sa nakaraang linggo, masyado silang abala sa mga bata at sa trabaho ni Zack. “Sigurado ka? Hindi mo na kailangang gawin ito.”“Of course, I have to,” sagot ni Zack na tila nagtatampo. “Lately, masyado na tayong naging busy. I want to remind you that you’re still the most important woman in my life.”Napalun