Napapangiti na lang ako habang pinagmamasdan siyang nakikipaglaro sa mga batang nandito rin. Napakatamis at para bang musika sa pandinig ko ang mga tawa niya. Ang sarap sarap pakinggan. “Mommy,” tawag niya sa’kin kaya kinawayan ko na lang siya saka siya muling nakipaglaro sa mga bata. Napakatahimik
“Nathan, anak,” tawag ko sa kaniya sinubukan ko siyang hawakan dahil para na siyang nawawala sa paningin ko. Nanatili siyang nakatingin sa akin at nakangiti pero unti-unti na siyang kinakain ng liwanag. “Anak, please don’t do this. Huwag mong iiwan dito ang Mommy.” Nakikiusap kong saad sa kaniya bu
Nang makababa na ako ay tiningnan ko ang burol ng anak ko, ang malaki niyang picture sa tapat niya at nakangiti. Nakalagay sa isang jar ang mga abo niya. Hindi ko na muna pinuntahan ang mga bisita dahil dumiretso na ako sa kusina para kumuha ng lakas ng katawan ko bago sila harapin. “Athena,” paran
THIRD PERSON POV Nagpapagaling pa hanggang ngayon si Xavier, iika-ika pa rin siyang naglalakad dahil sa tama ng baril na natamo niya. Nakaupo siya sa sofa ng makita niya ang cell phone niya, isang linggo na itong naka-off and he is wondering kung kumusta na ba ang mag-ina niya dahil alam niyang nag
“How, Dad? How?” bakas pa rin ang lungkot niyang tanong. Iniangat na ni Athena ang ulo niya saka niya tiningnan ang ama. “Paano ko gagawin kung yung anak kong palaging nagbibigay ng lakas sa akin ay iniwan na rin ako. Anong klaseng sumpa ba ang nakakapit sa buhay ko? Lahat ng kasiyahan na natatamo k
Ipinikit na muna niya ang mga mata niya dahil iniisip niyang baka nagmartsa pa sa highway. Hindi nagtagal ay rinig na nila ang pagtunog ng mga sasakyan kaya mabilis na umayos si Xavier at kinuha ang telescope na malaki kay Simon para tingnan iyun. “Siguraduhin niyong nandito ang target natin.” Ani
Tulalang nakatingin pa rin si Xavier kung saan pumasok si Athena. Silang dalawa na lang ni Simon ang naiiwan dito at iniuwi na rin ng mga tauhan niya ang mga gamit nila. Suot suot ni Xavier ang sombrero niyang itim. Para bang ayaw niyang paniwalaan ang nakita niya. “Is this a kind of joke?” natataw
Napatingala na lang din si Xavier dahil sa namumuong luha sa mga mata niya. Nahahawa siya sa iyak ni Athena at mas lalo siyang naiiyak kapag iniisip niya ang nangyari sa anak nila, wala na ang anak nila at wala siyang nagawa. Busy siya sa kung ano mang layunin niya, sa paghihiganti niya, sa kagustu